Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

121쪽

xo mi trem iusque variis speciebus, iudaismo, amaritanishiis . christiam .smo, muhammedisino, gentilismo: de theologia S theologis, verbo Dei scripto & non - scripto. variis Bibliorum exemplariis hus . sontium hebraeorum integritate , scripturae accidentibus. partibus. distin t rubus, sensu & commentariis: de Targumim seu paraphrasibus chaldaicis, syriacis, arabicis, persicis, samaritani,

raecis it latinis: de Masora & Gala; de singulorum V. T. litirorum, canonicorum di apocryphorum, auctoritate in genere. Scde lege, prophetis & prophetiis in specie, ita reseratur di aperitur, ut multiplex inde ad philologiae S theologiae studiosos semctus redundare possit. In Dedicatione disierit auctor de resuscita-.tione linguarum orientalium, facta in Synodo Galliae viennensi circa armum Christi is12. in qua decretum, hebraicam, setiacam, chaldaeam & arabicam in scholis publicis docendam, & sacra Bi-hlia in easdem convertenda esse, quo Saraceni. qui nullis bellimachinis domari possint, lectione saerarum litterarum lad viam salutis vocati Chrssio lucrifierent. Sed non obse alia Patres illos, cum linguarum orientalium ignorantia ipsium quoque puriori doctrinae paulatim factam esse iacturam: immo variis monach rum technis linguarum studium in scholis publicis suffaminatum :per Gregor. τι hamatam saeculo declinante XV, quamquam aegre, invectam in academiam parisiensem linguae graecae prosessionem ἔnihilominus barbariem mansisse inter monachos, eosque contra studiosos linguarum usque adeo de vivisse, ut graece nosse sa- spectum fuerit, ebraice prope haereticum; cum tamen trita haec apophthegmata sint verissima: Homine grammaticae hebraeae perito doctius nihil est; optimus grammaticus hebraeus, optimus theologus; Scriptura non pytest intelligi thecilogice, nisi prius intelligatur grammatice. . Et hae occasione Ia A Wol . -ρωὶ- , di Corn. Bertramum,iqui cum graeca dc hebraea lingua arabicae studiis operam dederint, Hierosolymamque dc Arabiam in Helvetiae meditullium invexerint. In Praefatione autem promittit Lexicon

theologicum, quod I. varias vocum significationes aperiat. a. oriis gines. iustoriarium rituum; caerimoniarum, dos alum S controisvetsiarum tradat. 3. usum ostendat In theologia vel dogmaticum

vel exegeticum. vel elencticum. vel historicum. Huic optat ab aliis adiungi duo alia, videlicet Lexicon biblicum, dc Lexicon collationis Diqitigod L. e

122쪽

λω ἰeteriationis variarum, praesenim orientalium, versionum, pariterque usuum practiorum; horumque Loicorum specimen aliquod statim subiicit. In altera Praefatione laudat typographos, quino. bilissimam artem suam ad exprimendas etiam linguas orientales: magno eruditionis emoIumento, transtulerunt. Ceterum de Iudaeorumn P sive arsumentandi modis, quos promittit, sed sine loci indieio, hoe ips3 in libro agit p. mo...

Hot & auctior, eum prior in iurem exivi tanno res, Historiace, . ex variis Orientalium monumentis eoilecta, agiti deMuhammediti iuro, eiusque causis, cum procreantibus, tum conservantibus; in

primis de ortu, pseudoprophetia, aemulis. dogmatibus, hedra prbEliasa cetaribus, morte. 2 de seraeenismo, seu religio. ne veterum Arabum. 3 de chaldaismo, seu superstitione Miadaeorum, Nabatae rum; e. K 4 de statu Christianorum et Iudae orum tempore orti ec nati muhammeditat. s) de variis inter ipsos Muhammedanos eirea religionis dogmata & administrationem se rintiis, schisinatis di haereubus excitatis. Quibus 63 aecedit illu- statio naris, B-- -am, qua ex ipsis Ara m seriptis vita & te, pinae Prophetarum. Patriarcharum quorundam & Apostolorum, Reram Perilae, aliorumque ab Adamo ad Muhammedis usque nast les in orbe degentium & redintium, explieantur.' Historia hae rientali & smegmate orientali, omnia Dracenica abunde explicari posse, m. t in eonfidit Dispp. selest. Tomo II. 683. -

s, , & λω discipulus, consectis 'ad exteros itineribus theolol. siae'& linguar. briental. profestar primum in academia patria, de . inde permissu inelyti Magistratus sui, & impetratis prius honoribus doctoralibus, in heidelbergens, ae denuo iri patria, retineris tamen dignitatem eonsiliarii ecclusi stici electoralis, saepe in rebus magni momenti a superioribtis suis ad Principes et Respublieas ablegatus, tandem vero ad professioneis leydenam voratus di di-- Pars IH in O missus

123쪽

ros μιιωgeri Eaxu missus, dum praedium cui suum locatur Limago nuvis te commuistebat, eum uxore S tribus liberis naufragium passus est: equo Leet ipse artificio natandi si ratus esima lue invado consisteret. tamen, cum uxorem & tres liberos in periculo rersari cerneret . eosque inde extracturus undas repeteret, illis quidem salutem, λhim. autem ipsi interitum attulit: dolo' erum Quis mersumia sere periit anno 1667. aetatis s. Inter praecipua eius scripta sunt Hiis storiae ecclesi sticae M T. Tomita. Iur'Heb rum leges, Smegma orientale, Cippi braici, Primitiae heidesterge es, Exercitationes contra Marinum de pentateucho samaritano, dc D ertationes misce laneae.la. Henr. miriuer in eius Vita, ure Diar. biograph. ZEE. M. αισοα amim hist. Tom. IIL Ia'. & - uarim introduct. p. - . Ceterymminardus quidem Simo Hist. oit k V. T. lib. cI'. accusat eum ..iod modum in suis operibus non si averit, minuise inhaesserit partium studio indulserit, nimboue praecipitant' libro suos composuerit; sedbenignius de eo iudicant alii viri docti apud Ἀρο-

reur in Epp. celeberrimorum viroruta Brantianis p. I64. quonam priam eum vocat meritia in remo em saer' prese inque e leberrimum; secundusi virum universo emi erui lange in

tissimum. doctissimum, orientalium docuitiarum, & praecipuea' hicarum litterarum callentissimum inte*ret funus sectaturum mox sinus sit eruditionis iistimoris, certe in Helvetia eqr, ipso sepultum iri arabismum; tertius theologum Reso μου

quartus litteraturae omnis, . praecipue orientalis,

eastentissimum; et quintub ipse orientalium linguarum isto excellentissimus, iuvenem ita in orientalibus, an pririis. 1is arabsecis, verinum, ut saepius ad ipsius sermoties ob uetit. Et sane de 'eo memoratur, tantam in linguis illis iaculiatemaepti in non hebraice modo, sed di daice, syriace, pratice, coptice,

124쪽

ciuitate. a de eius confusione, dc plurium linguarum origine. 3 de illius conservatione di propagatione. . 4 de litterarum hebraicarum genuina antiquitate. OG nominibus Dei hebrateis. s de caenae ruminicae primae ritibus ec serma. Uindiciae praecedentis dissertationis contra Odonia Cape m. 8 ide lotione manuum tuis datea, ante εt post cibum. Abarbe uia etiam sunt totidem in latinum versae ad editore et I de lori vitate primorum patrum.

a de statu S iure resis. 3ὶ de Iudicum& Regum in V. T. conis venientiis Ec disserentiis. 4) de miraculosa statione solis, tempore Iosuae. s de peccato DAV ID IS numerantis populum. 6 denomine arisis. de idololatriae speciebus, quarum in M. litteris mentio. 8 de librorum biblicorum divisione. In Dedicatione More seopum editionis ait esse eum. ut antiquitates hebraeas h. e. aeras e tenebris producat; deinde de necessitate mHii heώω -philologici disseriti ostendens, ill ad verbi Dei per utrumque testamentum illustrationem perquam esse necessarium: rea Hebraeortim patrias non aliunde, quam ex Hebraeorum di scriptisque repetendas, dc aurum in sterquilinio rabbinicorum seria.

piorum eolligendum. . . ' .

- Io. Henr. HOTTINGERI Mneas Dissertationum philologico-theologicarum heidelbergensium. Tiguri lcsa. 0 de lititiis WT. supposuitiis; prophetia praesertim-6t SamaritanoMoam libro Disa, indeque deducto Compendio theologiae samariaticae. M de probatione Abrairamri, ex Gen. aa. 3ὶ de paradiso. odenunisterii ecclesiastici necessitate. s de baptismo. 6 dedus: annexa brevi Apologia contra-iestatam. de causis ecenae dominicae. Cui subiungitur Specimen analyseos hierae

de sensu verborum: me est crem meum. ,8 de Leone Antio, ni

miae temeritatis convicto, di perpetuo Ecclesiarum latinae de grae eae dissensu. Q Compendium theologiae iudaicae. Quibiis aereindunt varia Proyammata & Carmina, ab eodem vel milare vel

ri MOSIS Ben hiaemon Tractatus de ieiuniis Hebraeorum, cum interpretatione latina Iovi. Benedicti L.

Oa XLVII.

125쪽

ALCOR AN VM mahummedanum germanice. eum rea sutatione. Noriberis. Praemittiar narratio de Mahum... medis adventu, domina, eiusque propagatione, di subi igitur alia de statu S relisione hodiernorum Christianorum in Graecia. Haec autem posterior Narratio translata est ex Christophoro ista gelo , a Georgio Fritivis latine verso; id quod hic ipse indieat ita. EpistoIa dedicatoria, Mnotatis praetia, a 3.-α idem aegre fert, quod translator gemantem ne verbulo quidem meminerit sive auctoris, sive interpretis, Fehlaviana mutilate proposuerit.

dedicatoriam omiserit, raripe in versione aberraverit, nec raro nu Ia in vertendis Annotationibus fide Pr essent. . - . . . . . . :

GREGORII Moeaesariensis opera omnia, interprete distholiaste Gerardo Moguntiae I6 . Hanc editionem me lius pleniusque expresserunt Parisienses A. Isaa. in folio; latine autem prodierunt Venetiis A. Is . in g. Et nμ- quidem praesemittit I. Dedicationem ad B. Mariam virginem S Gregorium ne catariensem. i 2. Praefationem, in sua editionis ratio redditur, de contenta describuntur. 3. M. antiquorum Patrum de Gregorici thaumanum elogia di testimonia. Ipsa autem opera, ex V m sententia, haec sunt: I Expositio fidei, quam per revelationem a S. Ioanne euangelista, mediante B. Maria vimine, accepit. ψ Alia Expositio fidei, quae η - appellata est. Tantum latine. ex Interpretatione Fran. Torrensis seu Tum L 3 Capita XII. de fide. seu Anathematisini, contra haereticos de Iudaeos cum addita

singulis hermenta. Quibus subiungitur Fusii Probatio, quod Eri uitio fidei μερος, secividum partem, dc XII. Capita de fide suit GregM uthaumaturgi. 4 Sermones III. in Annuneiationem B. Mariae. s) Sermo in sancta Peophania, sive de Christi ba-otismo. Sed omnia hare scripta aliis aut spuria videntur, aut du-

126쪽

audet quidquam certi in alteruta' partem pronunciare. 8.) Me-: taphrasis .in Ecclesiasten Salomonis, interprete Iacobo Bistis Quae versio sine textu o hic exhibetur; cum censura tamen quod Metaphrasis illa non sit alterius, quam Gregorii thaumas tu L. Viae etiam Aristarchi p. ML 9 Prosphoneu & panegyrica in Origenem oratia. Caesareae Palaestinae, cum inpari triam reditu' pararet, grati pro informatione animi testandi caus in dim, interprete lac. Sirmamio, ut is indicat. Io Uita S. Gre' ris thaumatumi, a frutorio ου conscripta. Atque haec opustula sere omnia Notis Vossu illustrantur. Post ea sequuntur Miastellanea M. aliquot Patrum graecoriam di latinurum antehac no edita, videlicet I) Dauno sarysostomi de Ascensione Domini Sermotimes in Σ Ηomilia, quod Deus sit unus di trinus. & de mysterio. incarnationis Domini.. 3. M. Epistola de frequenti communione. Eiusdem iacomium in M. XL. martyres. o PMOSS. XL. martyrum. , 6 Sanu, a de veritate faciamenti euchariastiη Dialogus. Habitus cum Achmed sarmeno, quem , ille fidem, ehisianam docere hititur di movit de eadem Atartio.: tauri abbatis Sermo de vanitate mundi. S resurresctione mortuorum.' 9 Monita Pach.mir. abbatis. Brevicula quidem, sed, im dice Cavio, vere: aurea. Io Interrogationes cuiuadam fratris ad abbatem Pastorem. u de muliere, quae peccata sua in charta per stripserati Et pro vehis suomm peccatorum. ad S.. Basilium ad S. Ephretem recurrebat. I24 Passio S. Thomae eantuariensis. u ui istola magni, pontis romani, ad Flavianum. Io Et rim ad

LEONEM Imp. augustiam Epistola: in qua & Symbolum nucenum continetur. Io Testimonia eatholicorum Patrum de Iesu Christo, quod verus Deus sit & verus homo, excerpina papa LEONE I. 163 Patrι eis sori Epiriola eontra Eutychen. I Tractatu LEONIS papae adueris errores Eutychis & aliorum haeretieorum. nune primum editus. rhn Emdem Edictum sive decretum de bo nis ecclesiae non alienandis. π dam Epistola de auctoritate

127쪽

Concilii nieemi, di non ambiendis pluribus Melasiis. ao Sermo inarent auctoris de M. martyribus. Qui, iudice mi is nostro, non est Leonis Papae, sed alicuius sertasse monachi, si non Augustini; sicut etiam inter Sermones eius de Sanctis reperitur. ai) Alta sermo de Absalone, patrem suum David persequente. Deciuo ambigit in an Petro Chrysolo z adseri ndus sit, interea sansis, pulchrum esse & lectu dimssimum. ga) P.tricis Legatio sive Epistola. qua reseri, se in Hiberniam inmissum fuisse a Papa CAELESTINO, atque indo in Britanniam reversum, vitam eremiticam regalibus praetulisse curiis, ac visionem habuisse domini Jesu, dicentis: Patralari fervo meis, seivi, - - . Deum Isum cerat videlicet oratorium in cacumine 'montis antiquum:' .ae fere

mniantem eiusque Epistolam spuriam de pergamus in recensione. tit eani abselvamus: immo iam finem attingimus. an Cantuariensium archiepiscoporum omnium Catalogus, ab Augustino us que ad Reginaldum cardinalem Polum, per Marianum Vacterium ex tabulis atque scripturis Ecclesiae cantuariensis collectus.. p

tus Ne aesareae Ponti. per quinquennium; si fion amplius, in erinis discipulus ' sed non ingratus, memorando enim exemplo in laudem optimi doctoris panegyrieum scripsit aesareae Palaestinae

ibidemque ante, quam discederet, eo trariente coram erudita etinvitatis mult dino recitavit neque istum in philosophia, sed

etiam in fide ehristiana ab eo informatus, a phial-a Latium, episcopadmaieno, absens ad episcopatum neocaesariensem, cum vix XVIIa essent in urbe christiani, tanto cum seu spartae demandatae prae tiit, ut moriens vix XVII. ibi relinqueret ethnicos, tantaque miraeulorum gloria fulsit, ut Thaum. turgi nomen ferret sicut a virtute et doctrinae praestantia magnus appellabatur. Eundem ut martyrem eelebrant Martyrologia di Menologia; sed non nisi late aere provocabulo. Anno Christi as s. eum fratre Pthoodora interis fuit Synodo antiochenae contra Paulum samosatenum, vitaque exώeessit imperante AURELIANO, hoe est, non ante annum a o.

yitam eius descripserunt inter recentiores Nicol. Maria Paἔ-Dἐ-

128쪽

.. Samonvi archiepiseopira Gaia, floruit iaculo XI. e1rea annumio 2. Olear T. Ita iso. Cave p. 4' & ,Ger. in Notis p. io. Nicolain, metropylita sives epis pus methqrietas, claruisse videtur properante ad finem ciculo XI. quamquam alii eum reserant ad exitum saeculi XII. scripsitque Tractatus III. de processio-he Spiritus S. contra Latinos, de tertio tamen dubitat Leo Aia. risia, an non iuniori alicui Nicolao methonensi tribuendus sit α quae inania scripta in bibliotheca Εlectoris Bavarici as preetur piscussionem theologicae institutionis P eo, platonici philosophi, ne quis probabilitate dinptus a fide deficiati cave alis. Ou--

. Antonius, Comae, qui vicus est iuxta Heracleam Aegypti claro' atque splendido genere ortus, Primus eremi incola, manuleis tamen & humnus, prudem ac lanis. atque in eonversatione

u vis piucundus, contentionu patientissimus, di in defendendis iis, qui iniuria ,ssem essent, quo rique' caussa saepius ad urbis veniebat, diligentissimus, litterarνm. sere rudis, quippe quibus bonam mentem, litteris antiquiorem longe praeferebat inriebaide ob. iis A. MI aetatis ius. Tribuuntur tamen ei Epistolae m. Reola ad monachos. Adhortatici ad monachos, Sermones XX. ad monactos. Admonitiones et documenin varia ad m*nachos Sententiarum quarundam e3positio, atque ad varia interrogata Responsiones rquae omnia Abr. εσι-- ι ex arataru in latinum idioma eonvertiti in eius vita. LΑ. Fabris. Biblioth. gr. lib. IIX. 34 . Ova

rimas.. hebaide sn Aegypto parentibus gressit,ut . sed christianam religionem a Gux in Tabbenesim, Thebaidis visum secessit. ibique tab esensium monactorum auctor et abbas factus, monachos sui ordinis late propagari, immo suo monasterio Nosti contineri non sine voluptate vidit. Claruit sub C O N s TA N x Ν M. Obiisque medio saeculi iv. Hus sunt Mpistolae M. ad μεινε praPo Rura ἀ-di Regula mona.

129쪽

patriciis. nomine basismali , natus in oppido Britanniae Nemthusi hodie Κirrepatricli dicto, inter herum Dunbrittonae et u sem Glacuensem sito, a Germano antissiodorensi Romam

risissus, ibique a CAE DESTINO papa Hibemprum apostoliis q

archi scopes' constitu est. In patriam reversus aci Hiberniam convertendam se ac rat, omnesque sere insulae re los ad fidem Chasti conversos facto baptisinate lustravit. Religionem christianam longe lateque disseminavit, ecclesias seu sacras domos condidit, sedes episcopales instituit, synodos celebravit, mi risula, ut a ni, patravit, tandemque diei talia, laboriam ac gloriae satur mortis legibus paruit C. 49h Ri' bia .. Jac. opera eius eollegit, & eum holis edidit Londini A. iss6. 8 e quibus progenuinis agnoscuntur Consessio in epistola ad Hibernos explicata Epictola 'ad Coroticum regulum Cambro-britafinicum, Synodus Patricii canones XXXI. complectens,Synodus episcoporum hiberni- 'eorum Auxilii & Acemini, canones XXXIV.i comprehenstens, Ca- hones alii aliquot. & Proverbianofiliivlia. GH Pa. cc. quamvi

XLIX. . . THEODORI Libellus advectus haereses, quibus iam olim hyposuvia duarum i in Christo naturarum unio oppugnata est. Genevae In6. Haereses, Puta inuis k- eodorimopsis iuni riis Em huy Iuliam Basi masset, M. ινι ec aliorum. Liis bellus nunc primum graece. editias; di latinus fictus est a Theo doro Ba . prius autem latinitate donatus a Gothoseido Gl- ωo, Carthusiae parisiensis monacho. Exstat erit x inter Berae operavi umine III. item - cem. O te aerii graece marine editi Parisiis A. iis'. 8. dc in Auct:. in ari Tomo l. Eundem eum raris

νἐ . versione reperies in L Tomo Additionum ad Bibliothecam M.

L . . t presbyter monacteriiὲ non in mensis. quasi in aetia, sed rasthuensis, vixit te ipo e S Maxiiiii, quo familiarite utebatur, circa annum Christi in ad A. C. 637. n. 3

130쪽

s. Caecilii CYPRIANI Epistolae M. seorsum editae studio

Lucie Friderici miubari . Altdomi I68I. Ordine Pameliano Ioratae, ex editione Goulartiaris in sectiones divisae, di eum S. νιοι ad Cypriani assiumenta de baptismo haereticorum responsionibus suo loco subiunctis Variis etiam ramelii, Rigastu aliorum. que lectionibus S coniecturis, ut&Grvitavi in Decreto, in libris Sententiarum i ac TM- aquinatis in Summa theologiae allegationibus in margine notatis, ec aliquot denique Indicibus. Quam editionem mu quidem Tom. I. Biblioth. Meles p. negat magni quid continere Praeter magnam Mn. copiam, cin quo

tamen errat bonus vir, cum Reisbarrin, ut ipse in Praerat. fatetur, nulla habuerit Mn. fortasse autem dicere voluit, Piniarum lictisnum ad quae fuerit revisa dc correcta; at Cron , laudis certe neutiquam

prodigus, Animadvers. Parte XVL 293. eam laudat. dicitque esse

optimam. ι

Luos Frid. Raiubara, noribergensis, G. Gilisti. quem ad Colloquium toruniense euntem, imu Superiorum suorum secutus e ut, quae ibi agerentur, in patriam perscriberet, Conri H eu&la. Musia discipulus, Alidorsit docuit tam in ambone Getesiasti. eo, quam in cathedra academica, per plures arinos, ea facilitate, , assiduitate ae religione, ut satis laudari nequeat; praeluxit etiam auditoribus suis tanta vitae sanctitate ac temperantia,

tanta caritate item, mansuetudine, dc comitate, ut Omnes eum non modo amarent, sed Sc maximo venerarentur opere. Ego quosve

eum habui olim magistrum, deinde autem X. annos collegm suavissimum , donee atrophia scorbutica laborare ineioeret , di febre inarasinode exstingueretur anno Christi i688. in seuo ascensionis Domini, cum annum aetatis ageret sextum di sexagesimum. Intermipta eius sunt synopsis theologiae christianae dogmatteae, Primitivae ecclesiae arma victricia, Momta euangelica S epistolica, &Gemmulae theologicae iuru canonici. Vide Pragra a quod ipse composui, in funere eius ab Academiae altorsinae rectore positum, Et mittiam Diar. biograph. T. II. is1. Neque ignotus suit praestamiissimo doctori regiomontano, Mart. Silvestro Gr s. qui in Appendice apologet. ad Regii Formulas caute loquendi p. IN. elogio