장음표시 사용
231쪽
In Martyrologio Romano, quod est liber authenticus cum in eo cocurrant eaedem rationes,ex quibus Rota resoluit,Pontificale esse librum autheticum apud Mo-hed.decf. . de . Arum.seb tertio Kalendas Iunij sic habetur de Sancto Gabino. Turribus in Sardinia Sanctorum Martyrum Gabini,& Crispuli. Franciscus Ferrarius in sua Dpograph.in Martyrologium Romi uim in littera In folio I 3 o. ita declarat Turres,quae singulari nomine Turris Libilonis, Torre, Ciuitas olim Archiepiscopalis Sardiniae clara, littoralis in ora Boreati,cuius hodie nihil aliud extat praeter rudera Portus, Ecclesiam,& nomen, succedit bail eris Vrbs Metropolis altera Sardiniae,& Primaria, ex reliquios Turrium ab eis I r. mill . pass. in Mediterraneis constructa a Calati in circium ad 3 o. mill .pass. dissita, cuius Asechiepiscopus adhuc Turritanus inscribitur. Et quamuis dictum Marty rologium suerit reuisum de ordine Gregorij XIII. nihilominus idem San. mem.Gregorius in confimatione dicti Martyrologi j sic ait. Martyrologium Romanum nonnullis in locis Librariorum, & Ty pographorum negligentia mendosum per viros eruditos ad fidem historiae, quae rerum gestarupersonarum, & locorum veritate continetur, adhibiti, et tiam Codicibus vetustioribus, atque emendatioribus, corrigi,corre flumque, & multis in locis auctu , edi vetustissimo Ecclesiae more, in Choro legendum proponi ad Dei gloriam volumus,&c. Carrinalis Baronitis in suis Proto ominibus ad Mart olorium cap. 8.in dicit,quod no fuit in praesens Romanae Ecclesiae institutum nouum conscribere Martyrologium, sed vetus ex vetetibus excinplaribus restituere, &subdit,quod haec editio suit facta anno Domini I 38 . cui legitimae,& germanae attestationi satient litterae Apostolicae Gregorij XIII. datae die et q. Ianuarij eodeanno; in quibus inquit. Cui & si ex nostris nationibus leuis ccne aliqua accese sit emendatio,vel si quid additum reperitur quod quidem per raro factum inuenietur id nos eius, cuius summa in Ecclesia est authoritas,constanti volunt te secisse lactum intelligatur. Idque comprobatur ex eo, quod ante huiusmodi emendationem aderat Martyrologium Romanum scriptum, emedatum,ac editum ab Alexandro de Pellegrinis Presbytero Brixiensi, ut refert Baronius in diactis Prologominibus cap. 9. in prisc. Et habetur impressium Venetijs apud Ioa nem Varisium de anno 13 6 o. & adest aliud Martyrologium antiquissimum , emendatum a Magistro Belino Patauino ordinis Eremitarum Sancti Augusti-nt,impressum de anno II 6 q. &prius de anno I o9. in quibus Martyrologijs, prout in emcndato tempore Sa. me.Gregorij XIlI. sub 3. Kalend. Iunio ijsdem verbis in laribitur memoria SS.Gabini,& Crispuli, videlicet, Turribus in Sardinia SS. Martyrum Gabini,& Crispuli, cum quibus concordat etiam Martyrologium,recognitu de mandato Sanctissimi Domini Nostri Uibani aui, cui se runt addita SS. sta,qui nuper Canoni rati fuerunt,ut dicit Garantes in Thrsa
ro Sacrorum Rituum,ess s .cap. 2I. num. .cumseqq. tom. 2. Vnde apparet, quod
in omnibus Martyrologijs sub tertio Kalend. Iunii Sancta Romana Ecclesia memoriam habuit dictorum Sanctorum Gabini, & Crispuli, solum sub nomine
Authorem vero Martyrologi j aliqui putant suisse Eusebium Pamphili Episcopum
Caesarien, qui floruit tempore Constantini Magni; hoc est de anno Domini 326. vi refert Bellarminius de Scriptoribus Ecclesiasticis. Id enim in primis testatu in habetur,tam in Epistola Cromatij,& Eliodori,quam ex responsione, ut serrur,
232쪽
Derim Sacrae Rotae Romanae. 233
Sancti Hieronymi ad dictum Eliodorum,de quibus Io. Molanus Lovaniensis in libello, quem ipsit de Maryrologiis cap. a. qui nabetur in principio Martyrologi j Vsuardi,& Card. Baronius in Prologominibus ad Martyrologium Romanum cap. 3. de quibus tamen Epistolis cap. 7. dubitat, & habetur in principio Martyrologij Romani Magistri Bellini de Padua, Alexandri de Pellegrinis, &aliorum, de quibus infra,& consentit Beda in retra I. ATI . Apos. cap. I. oretiam Vuadridus libri. de reb. Eces.cap. 28. sin. Leda, ct Uualoridus locis citatis ut refert Baronius d.cap. 3 . Molanus Heap. a. 9 putarunt, quod S. Hieronymus qui floruit anno Domini 38 o. ut testatur Bellai m. loco citato dictum Martyrologium g ce scriptum datinum tradiderit, sed Baronius ubi pra cap. 8. tenet Martyrologium Romanum , non sumpsisse principium a dicto Eusebio, qui fuit Arrianus,ut refert Best arminius loco su p. allegato, sed originem ducere ab ipsis Sacris Prothonotarijs,tempore Sancti Clementis Primi qui floruit anno Domini 77. ut testatur idem Caes. Baronius ubi pra cap. 8. quod diuersis temporibus incrementum accepit, ut colligitur eκ Cassiodoro de in Iitutione diuinarum lectionum cap. 32. & Via sardus in principio sui Martyrologii testatur, & quale iuerit Martyrologium Romanum sic auctum, dicit Sanctus Gregorius Papa, qui floruit anno Domini sςo scribens ad Eulogium Alexandrinum Epist. 29.tib. 7. indictione prima , ubi dans rationem inquit, Nos pene omnium Martyrum distinctis per dies singulos passionibus, collecta in uno Codice nomina habemus, atque quotidianis diebus in eorum veneratione Missarum solemnia agimus, non tamen in eodem volumine, tu .ecumque quis sit passus indicantur, sed tantum locus,& dies passionis ponitur Vnde fir,ut multos ex diuersis terris,atque Prouincijs per dies singulos cognoscatur martyrio coronari; sed haec habere vos Beatissimos credimus; Et propterea dum S. Gregorius ait se existimare eamdem collectionem Martyrum,quam nos Martyrologium dicimus,aeque ac Romae reperiri apud Eulogium Episcopum Alexandrinum, & alios Collegas satis insinuasse videtur fuisse in uniuersali Ecclesia, ut considerat idem Cardinalis Bar nius dicio cap. 8. Ado Episcopus Viennensis, ut voluit Herebertus Roseuerdus, ct Bitonius in praefationibus ad Martyrologium Romanum cap. 9. Annal. to. I o. ad annum Domini 87 o. sed Adonem Treuerensem appellat Alcissus Lip manus de votis Sanctorum tom. q. fol. III. impres. Venerijs de anno I sqq. quod etiam placet Card. Bellarinino de Scriptoribus Ecclesiasticis, ubi agit de Adone Treuerensi, & dicit quod ipsum maxime mouet auctoritas Aloysij Lippomani qui primus ex manu scriptis Codicibus in lucem edidit hoc Martyrologium . Attamen cum parum reserat ad rem nostram indagare quis ex istis Adonibus , fuerit author huius Martyrologii, satis est quod Viennensis floruerit de anno I 79. & Treuerinus de anno Io 7 o. tempore Gregorij VII. & sic uterque author est antiquissimus ante so o. annos; prae pictus Ado in praefatione, quam facit ad suum Martyrologium , quam resert Lippomanus loco citato,&Heribertus in
principio Martyrologij dicti Adonis, quod habetur post Martyrologium Romanum impressum de anno 1613. de Mosander loco allegando, & Baronius in praefatione ad Martyrologium cap. inquit; Dictus Ado loquens de sito Martyrologio: Huic operi ut dies Martyrum verissima notaretur, qui confusi in Calendario satis inueniri solent,adiuui venerabile,& peratiquum Martyrologium, ab Urbe Roma Aquileiam cuidam Sancito Episcopo a Pontifice Romano dire
233쪽
ι 3 Decisio Sacrae Rotae Romana.
ctum,& mihi postmodum a quodam Religioso statre, aliquot diebus pravit tum,
quod ego diligenti cura transcriptum , positus apud Rauennam in capite huius operis ponendum curaui. Conqueritur Baronius in praefatione ad Martyres gium dicto cap. 8.quod Iacobus Mosander Chariusiae Coloniensis Alumnus,qui anno I 8 I .lom. 7. de vitis Sanctiarumsol. Io 83. Apud Suri uin, qui dedit integrum Martyrologium Adonis, non appotuerit dictum Martyrologium Romanum, quod Ado in principio sui Martyrologii appositi t. Sed huic malo occurrit dictus Heribertus Rolteidus ut patet in praefatione ad lectorem dicti Marti rolo gij Romani, in cuius initio posuit dictum Martyrologium enunciatum in praefatione Adonis ad suum Martyrologium inquit enim. Vetus hoc Romanum Martyrologium , expresiu ex Codice manu scripto S. Pantaleonis, quae Coloniae ex
Diui Benedicti familia celebris Abbatia est; quem mihi perbenigne Chariusia Coloniensis submisit. Praefixum hoc erax Adonis Martyrologium , cui Ado ipse
praefixerat,vi testatur eius praefatio. Ex eo Codice Iacobus Mosander Chariusie Coloniensis Religiosus ante annos aliquot, Adonis Martyrologium expressit, omisso hoc veteri Romano Martyrologio, magno tamen eius in Doctorum virorum animis relicto desiderio . Et subdit idem Heribertus. Et si duos alios Codices manu scriptos Martyrologi j Adonis habuerim de quibus dicam ad ipsum Adonem) in solo timen hoc certio S. Pantaleonis vetus hoc Romanum Martyrologium comparuit, quod Martyrologium Remanum antiquissimum habetur implessum ante dictum Martyrologium Adonis apud eumdem Heribertum loco supra citato. Praedictus Ado in praefatione sui Martyrologij, dans causam quare ediderit suum Martyrologium, sic ait, Primum fuit Imperium,ac iussio Sanctorum virorum, ut supplerentur dies, qui absque nominibus Martyrum in Martyrologio quod Venerabilis sori studio in labore Domini Bedae accrcuc rat) tantum notati erant in hoc Martyrologio antiquit Simo tertio Kalendas Iunii hoc est die 3 o. Maii sic habetur. Turribus Sardiniae, Crispilli,& Gabini ,' nulla fit mentio, an fuerint simpliciter martyres, an Episcopi, sed tamen liri descriptio multum Deir ad punctum de quo hodie agitur; quia Heribertus in praefatione ad lectorem in dicto Martyrologio antiquissimo Romano sic ait; Enim vero vetus hoc Martyrologium Romanuum sontem csse omnium Martyrologiorum , qui vel leuiter inspexerit, non dubitabit asserere. Ado certe ex hoc sonte suas aquas deriuauit,&vt sontes, Iatere ab origine sua recedens sensim augescit, & in riutum aquis undique confluentibus abit, idem factum huic Martyrologio,quod nunc a Bed , nunc ab Vsu ardo, nunc ab Adone, nunc ab alijs paulatim accrevit; licebit nunc ad sontem digitum semper intendere, eo enim fine caput fontis, quod hactenus latebat in apertum produxi. Et bene dicit piadictus Heribertus, quia vere quantum attinet ad rem nostram posteriores scriptorum Martyrologiorum interproetati sunt,quod praedicti Gabinus,& Crispulus sint martyres, nulla saeta mentione,quod fuerint Pontifices; Incipiendo enim a Venerabili Beda Presbytero, qui floruit de anno Domini 73 i. vi per Bellarminium de Scriptoribus Ecclesiasticis,& sic scripsit ante annos 9oo. quod Martyrologium habetur 4mpressum Basileae inter opera Bedae tom. 3 .sol. 3 8 o. sic habetur,4 urribus Sardiniae Sanctoria in Gabini, & Crispuli martyrum: V usu ardus quoque Monachus Gallus, Alcuini discipulus, qui floruit anno Domini ὀia. ut dicit Bellarmin. loco supra a legato, iustu
234쪽
, Decisio Sacra Rotae Romana. α3s
iussu Caroli Magni scripsit Martyrologium,& ipse quoque,inquam,eadem describit; Turribus Sardiniae Sanctorum martyrum Gabini , &Ciispuli. De quo Vusu ardo sic scribit Ioan . Molanus in suo tractatu de Martyrologio: ait Sigi se mundus Lombiacensis in libro de Viris Illustribus cap. 83. qui est manu scrip tus Uusu ardus Monachus prouocatus studio Hieronymi,& Bedae, qui festiuitates Sanctorum annuatim recurrentes, maxime autem animatus studio, & iussu
Magni Caroli Imperatoris, cui displicebat, quod Hieronymus,& Beda, studen-' tes nimis breuitati,plurima necessaria,& quamplures Calendarum dies intactas reliquerint, in gratiam eius studuit opus imperfectum supplere, de festiuitates Sanctorum per singulas Calendarum dies annotans integrum Martyrologium compilauit. Et eadcin fere habet V usu ardus in operis sui praefatione. Et Ado in suo Martyrologio locis citatis impresso,rcfert per eadem niet vel ba, Turribus Sardiniae Natale Sanctorum martyrum Gabini,& Crispuli. Praeter supradictos Authores etiam alij antiqui cona posuerunt Martyrologia,nepe Florus, de quo nihil habetur,nisi id quod dicit, Ado, in praefatione sui Martyrologij, videlicet nomina quaedam martyrum, Flori studio in labore Domini Bedae accreuit, & sic constat Florum fuisse Autharem antiquissimum. Uualdebertus exametro Carmine, de quo Sigibertus in dicto libro de Viris Illustribus ait,Vual-derbertus scripsit Martyrologium metrico stylo,& Ioan . Stritentus sic ait,Vual derberius Monachus ordinis Sancti Benedicti scripsit ad Marcuerdum Abbatem vitam Sacti Gregorij Presbyteri librum unuin, & Martyrologium metrice, vixit anno 8 3 o. ut refert etiam Ioan. Molanus in suo tractetu de Martyrologio cap. .& quod vixerit de illo tempore satis patet,cum Sigis bertus qui scripsit de
dicto Martyrologio floruerit tempore Gregorij VII. anno ir o I. ut refert Bel' Iarm. loco supra citato, & Martyrologium huiusmodi est impressum Basileae to. I . inter opera Beda l. rq 2. sed non Dst opus Bedar,ut probat Molanus loco prinxi me allegato,& consensit Baronius in suis Prologominibus ad Martyrologium cap. 9. & dictus V ualderbertus nullam facit mentionem de Sanctis Gabino, &Crispoto in suis Legendariis, Mombritius,& Iacobus de Voragine scriptores antiquilli mi, Ribadent ira,& Vtilegas, & quod plus est Lippomanus loco supra allegato, qui facit magnum seitum ex quo habuit Martyrologium Adonis, di sere' per extensum refert vitas Sanctorum in dicto Martyrologio contentas, nihil dicit de dictis Sanctis Gabino, de Crispulo, prout nec etiam Surius in tuo Legendario. Ad hanc veritatem confirmandam plurimum facit, quod in Marty rologi js mode nioribus sub eadem die 3. Kalendas Iuliij, hoc est 3 o. Maij, insicribitur Sanctus Gabinus per eademnaei verba,de quibus supra videlicet, Turribus in Sardinia Sanctorum martyrum Gabini, & Crispuli, sic in Martyrologio Ordinis Praedicatorum, sic in Martyrologio Francisci Maurolici, sic in Martyrologio Galesini& Petrus de Natalibus vir magnae authoritatis in Vitis Sanctorum lib. II. g. 139. sic inquit, Gabinus, ct Crispotus martyres Turribus Sardiniae palmam obtinuerunt,tertio Kal.Iunij, & quod plus est Authores Sardi appellant istos Sanctos solum Martyres, sic rara de rebus Sardorum impressus Callari anno I 8o. lib. i jol. 7 I. ubi habet haec verba,Gabinus,& Crispulus Sactitate insignes Turribus Sandiniae martyrium passi tertio Kalendas Iunij, secenter honorantur, eodem V usuardo rcserente. Vnde allucinatus est Franciscus Ferrarius, qui in sua
235쪽
α 3 6 Decisio Sacrae Rotis Romana.
Typographia in Martyrologium Romanum in littera T. Al. I 3 o. ex Fara dicit, quod Gabinus suit Presbyter, &maityr, quia Fara hoc non dicit, sed adest alius Gabinus frater Beati Caij, Presbyter, qui fuit martyrium passus sub Diocletiano,de quo in Martyrologio Romano sub die I9. Februarii; Iacobus etram Pinto Societatis Iesu in Academia Curritana, urae Scripturae pro osor de Chri Iocrucifixo lib. 3 .rat. .loco I a num. 2I . fol. 3 9 cuius verba sunt. Plures in Sardinia Sanctitate conspicuos, & miraculis claros floruisse in comperto est,& Sardinia martyres tuos celebrat, insignesque Conseilores, in quibus celebriores,Gabinus, ct Crispulus 3 o. Maij,& 3 i. Crescentinus quorum S. Hieronymus, B da, V usu ards, Ado, & Romanum Martyrologium meminerunt Turribus passi, honorifice sepulti, & martyres, item Emilius, Priamus, Lucianus,& Felix et 8. Maij,& Salustianus Consessor illustris 8. Iunia, & Quadratus Sanctissimus Episcopus 2 i. Augusti;& sic dum dixit supra, martyres tuos celebrat, insignesque Consessores,non dicit Gabinum, & Crispulum martyres fuisse, sed loquitur generaliter, & postea distinguit martyres a conselsoribus. Nec est curandum de Antonio Canales deVega Calaritano,qui dicit,Gabinum natum fuisse in Ciuitate Turritana,& fuisse Archiepiscopum eiusdem Civitatis cum sit author modernus, & no moueatur aut horitate, alij vero, qui dicunt simpliciter, martyrem fuisse, mouentur authoritate Martyrologiorum ante tot saecula editorum. Et propterea,cum ex traditione veterum Patrum, se patet ex dictis Martyrologi jς
antiquis, quae est tenenda, ut inquit Dia aulus et .ad Thessalonicen, dicens, renete traditiones,quas didicitiis, siue per sermonem,siue per epistolam, idest, siue verbo tantum, siue scripto, &c. & ex Martyrologio Romano etiam antiquissimo , constet S. Gabinum simpliciter suisse martyrem, dicti Articuli non sunt admittendi , cum probatio facienda per publicam vocem, & famam sit improbabilis, inuerisimilis,& suspectissima,& quatenus etiam probarc tur, quod continetur in Artlautis, illud non esset attendendum in concursu traditionis veterum Patrum,qnia non attenditur famae probatio, quando ex circunsiant ijs rerum Iudex debet iudicare contra id quod deponunt testes circa famam, & propterea hoc relinquitur arbitrio Iuoicis, qui dijudicatis circunstantiis debet interponere arbi trium suum, an testibus sit adhibenda fides, vel non; Bart. in I. proprietatis C. de
probat. que equitur Felis. in cap.veniens num. II. vers quapropter de te Iib. cap.veritatis in 3 .col.veri quaerat. Bartiale dol. 9 contum. Plot.in I.siquando nia. 89I . C. unde vi. Menoch. de arbitr. Iuricas. 26 I. in Id. a. O quas. 89 num. 3 3. de praesum .lib. I.
Inuerisimile enim est probari posse per famam id quod non dixerunt antiqui Patres ante tot saecula, videlicet Beda ante 9oo. annos, Vusu ardus ante Soci. , di
Ado ante 3 oo. annos, qui simpliciter reliquerunt in Martyrologiis scriptum, Gabinum martyrem solummodo, & quod non ausi sunt dicere alii scriptores grauissimi in suis Legendari s , & propterea ratione inuerisimilitudinis, articuli non sunt admittendi, pro hoc facit, quod notatur in cap. quia verisimile de pr.
236쪽
XV.ctici ψIq.num. R., ct coram by. Anem. Cara. Caualerio decf. S; . Nec poteti dubitari quin Articuli dati contineant inuerisimilia, quia materis videntur potius imaginaria: ad hoc,ut Articuli fiant releuantes, quam quod vere ita res se habeat, ut dictum fuit in Casa Hispalen. de Eue I 6. Novembris i 79. coram Samem. Clem. VIII. Sa.mem. Greg. XV. deris et II . nam. . Sc ita fuit re . Glutinii in Cracouien. Iuris legeni. Decembris I 629. coraria me; praesertim quando nullus datur fumus, & quando articuli dantur acie uitandas rationes Decisionum Rotalium,oro ut in casu isto, quia tunc materiae praesumuntur imaginariae,ut in Mediolanen. bonorum 9. Mau IS97 costam ba. me. Cardinali Pamphilio,& in Ultison . Imis conferendi 7. Februaray Iso .coram bo mem.Cardi nati Lancessotro. Ad in. ad dic am decisa II .httera C. Nec iacit,quod dicta con cluso limitetur quando datur sumus in contrarium , ut tenuit Rota coram S. . mem. Greg. XU.d Aecf. qaq. num. q. Quia in hoc casu nullus datur fumus,&quatenus daretur non debri esse fumus leuis, quia testes non sunt de facili audiendi contra inueritimilitudinem. Anchar. cosi. 33o. 32-2.8. aπtes . NersqViammo contra il. Asra n d.l. voquam in praefat ou. 39. iu D. C. e re ocidonat.
Nec dicatur,quod pro lamo possint deseruire scrip ores, qui a serui S. Gabinum sutile Episcopuna Turritanum, quia illi scripserunt de recenti, Se post motam litem, vel sunt Turritani, ves sunt descendentes ab eis, & habent contra se traditiones tot aqtiquorum Patrum, Calendarium Turritanum,picturam i pilus San cli,& Martyrologium Romanum, in quo appellatur Gabinus martyr i, & non
Non obstat,quod si testes ad Curiam deducerentur possent examinari etiam quod articuli sint inuerisimiles. Rota decis I 2. m. q. par. r. in P sb mis, & quando. materia per se est probabilis sub specie inuerisimilitudinis non denegatur remit soria. Rota decis 277.num. 3.paT. I .is psibumis; quia cum in casu, de quo agitur maxima sit inuerisimilitudo, non admittitur pals ad probandum sine causae cognitione. capyverro de renunc .imu,tn cap. quia veri mitiesub mi. I. vers. quanaeoque es tanta. Abb. xb nam. a. very quandoque veri similitudo est maxima, Sa. mem. Greg.XV. d. decf. ψ i q. m. s. Nec simpliciter est vera conclusio, quod sub specie tuti eri si nilitudinis non denegatur probatio, quando materia est per se probabilis, quia hoc est verum, nisi adsit maxima inuerisimilitudo ex supra-dlatis,& decisio allegata non loquitur in casu maxime inuerisimilitudinis quia in dicta Decisione dicebatur. Quod non erat verisimile,quod N. non accepisset sine mandato Cardinalis tantam quantitatem tritici, quae inuerisimilitudo in casu illo non erat maxima,ut de se pater. Supradictis accedit vehemens calumniae suspicio, ut patet ex ptaedura, qtio casu articuli non sunt admittendi , ut fuit resolutum in casu Caut xv. Ium ictimis I 5. Februari1 Is 87. coram Robdiserio , ct coram Reuerras Usimo Domino mos Decano decis I 2I. num. I. ct 3 3 9. num. I. coram Sa. mem. Gregor. XV. d. dec qI . num S. & pendet ab arbitrio Iudicis iudicare, an e alumnia vehemens sit, ct ex varijs causis, & persenis calumniam concipere, I cI non concipere, l.iIα- dices, ct Auth. apud eloquentisimum de M. In tr. & ita fuit dictum corair Oriolam in Regien. S. Ibomae Io. DecembrIs I 76. in icebant. Ita Rota coram Manis deris 3I2. num. I o. In proposito autem casu velle probare Sanini in Gabinum fuisse Episcopum, & non limpii liter martyrsim contra tot asser- .
237쪽
, i 8 Decisio Sacra Rotae Romanae.
tiones Martyresogiorii,& in materia tam antiqua, cum floruerit de anno I oz., inficiari non potest quin urgeat, vehemens calumniae praesumptio habilis adimpedien . remissoriam, eoque magis cum nullus detur fumus, quo casu denegatur remissoria etiam, quod calumnia non sit vehemcns, & quod Articuli sint releu antes, ut tenuit Plota in Hii palen. praeeminenti.rram Is . Decembris I 6 II. coram bon. mem. Andrea Add. ad M. mem. Gregor. X V. de C. 8 i. Caula f.decis3.num. I 2 .de dilat. Caputaq.deris. 6. num. 3 par. 3. Ruta in Burgensepulturae 2 6. Aprilis I 6o6. coram bon.mem. Discopo Attrebaten. , ct in Cremonen. Priora sq. Maij I 63 s. coram Reuerendis. D. meo Decano. Neque obstat, quod in istis terminis cum materia sit antiqua admittatur probatio per famam, ut in Caesaraugustana Cathedralitatis I. Martig I63 o. coram uerendissimo Domino meo Decano inter recent. 3 3. par. S. ubi num. 28. Frma
tur , quod testes,qui in antiquioribus supra viventium memoriam deponunt de publica voce , & fama, & traditionibus antiquis plenissime probant ad tradita
per Innoc. in cap. veniens num. 6. vers. 9 non mireris de verb. Agnis Abb. in cap. inter dilectos num. 6. de M. In b. O Felin. in cap. veniens si primo , num. 2 6. de teso. , ct in eap. cum causam num. 9. vers. sed dieas de probat. Quia
adhoc ut probatio per publicam vocem, & famam sustagetur, & admittatur, nihil debet habere in contrarium, ex quo debilitetur, ut bene per Seraph. deris
. qualitas non concurrit in isto casu,cum fama articulata sit contra traditiones veteru Patrum, de quibus supra,& sit inuerisimilis, & calumniosa. Unde non applicatur resolutio Rotae in Caesaraugustana Carhedralitatis, ubi fama erat secundum traditiones, & fuit ponderata pro adminiculo. Quare sicut in probationibus faciendis de vera scien ria non admittuntur Articuli, quando suntinuerisimiles, & calumniosi, ita etiam nec debent admitti quando agitur de fima probanda . Contra tertium articulum continentem Ama, quod Gaudentius suerit Episcopus Turritanus de anno 3 oo. faciunt supra deducta circa famam, nec obstat epitaphium inuentum de anno I 6i . de quo per Iacobum Pinto de Christo Crucifixo attestantem se intersuisse inuentioni Corporum Sanctorum sith sornice Ecclesiae Turritanae, inter quae illud Gaudenti j in habitu Pontificali cum elogio in haec verba, Gaudentius Episcopus requieuit in pace I7. Kal. Ocubris e quia cum in eo non legatur tempus Episcopatus, inuentio Epitaphij non probat tempus praecisum Episcopatus, nec quod Gaudentius fuerit Episcopus Turritanus, si cet ibi fuerit sepultus,cu esse potuerit Episcopus,& ibi mortuus absque eo quod tuisset Praesul Turritanus; unde in ista probatione famae respectu temporis, &loci nullum potest fieri fundamentum, cum verba epitaphij no contineant tempus nec locum, ubi ,& quando Gaudentius suit Episcopus. Minus ad hoc sus- ista gatur, quod interuenerit Concilio Carthaginensi primo sub Iulio I. quia cum in corpore appelletur Gaudentius Turritanus, potest legitime dubitari de additione marginali an scilicet Gaudentius fuerit Episcopus Turritanus, vel potius Turris Albae, vel Turrensis in Aphrica. Et ita utraque parte insermante fuit resolutum pro non admissione Articu
238쪽
Derisio Saerae Rota Romanae. EM A N Ara hac secunda
Decissione , voluit Turritanus iterum audiri super isdetria, quaerens dilationes, ne deueniretur ad principalem litis punctium , quasi in fuga, remedium intentans, sed Domini nullatenus annuerunt eius postulatis, utpote de re inuerisimili,improbabili, &calumniosa , qui sun
proprij termini decisionis, &ita ad ulteriora progredi iusserunt, videlicet, an esset confirmanda prima Decissio , circa maiorem , antiquitatem Ecclesiae Calaritanae , in qua iterum in cotradictorio iuditio, & utraque parte plene: informante , s Diuerunt, & deciderunt, Calaritanam Ecclesiam , esse antiquiorem Turritana, & Arborensi in toto Regno Sardiniae . TenoPautem Decisionis, talis est.
239쪽
N Decisione in hac causa facta et 7. Nouembris superioris anni coram bo. me. Motm anno fuit dictum,Sedem Calaritanam probari antiquiorem. Primo quia S. Clemens suit primus qui in Sardinia praefuerit Ecclesiae Calatitanae. Secundo quia ex Prouintia Sardinia Quintius, seu Quintianus , Episcopus Calaritanus interuenerit primo Concilio Arelatensi, celebrato anno Domini 3 I q. Et Tortio; eo quia primo Concilio gcnerali Niceno de anno 3a . inter alios Praesules interuenerit Protogenes tanquam Sardiniae Episcopus. Reproposita causa super eisdem coram me subrogato, Domini non admissis articulis datis per Archiepiscopum I ut itanum, cum illos existemauerint improbabiles, continentes inuet i inina, & vatis iuspectos de calumnia,ut in particulari decisione corii me facta 1 . Iunii priteriti; alijs omissis, inhς- rentes sundamento, quod in Concilio Arelatensi instruenerit Quintius, seu Quintianus Praesul Ecclosiae Calaritanae,iterum censuerunt,ut in dicta decit . bo. mem. Motmanni Sedem Calaritanam probari antiquiorem. Iundamentum resolutionis fuit quia omnes conueniunt, quod Concilium Arelatense primum suerit celebratum tempore Siluestri Papae Primi, de Constantini Imperatoris primi, anno Domini 3Iq. & habetur inter Concilia Gallicana nuper impressa Jol. a. tom. I. O seqq. in eoque leguntur nomina Episcoporua , cum Clericis suis, quinapi, & ex quibus Provinci; s ad Arelatense Concilium conurnerunt,& inter alios reperitur descriptus per haee vciba. auintanus urbscopus, Admonius Presbter de ciuitate Calaris, pro Sardinia , O pag. 3. habemr i ola Duodi Arelatensis ad Diuestrum Papam de rebus in ea gestis, ct Canonibus ab ea coiitutis, de in cade Epistola inter alios Episcopos nominatur 'Lutantius, de nullus alius fuit in dicto Concilio qui utacaretur praedicto iacimine, nisi Calaritanus,ut paret ex lectura. Et in codem Concilio Arelatosi primo impresso per
240쪽
Decisio Sacra Rota Romanae . I I
per Binium tom. I. fit. a 2 o. inter nomina Episcoporum, qui in primo Concilio fuer ut praesentes sic habet. Ex Proucinia Sardinia ciuitate Carali auintus Discopus, Admonitu Presb eti& in margine est adnotatus auintianus. Et in secudo Concilio Arelatensi impresso Coloniae de anno r336. I6ψ habetur. Ex Pr uincia Sardiniae ciuitate Carali, Quintus Episcopus, Admonius Presbur, & in . margine dicitur,alias auintianus. Et in eodem tom. I. Conci l. quae fuerunt impressa Venetijs tepore Sixti V. de anno i 3 6 s. se I .habetur. Prouincia Sandiniae auintus Episcopus, Admorins Presbter, & in margine dicitur aintianus.
Nec praedictis obstat, quod in Conciliis Gallicanis ,& in Concilijs impressis per Binium , descriptiones Episcoporum ponantur in primo Concilio Arelatensi in alijs vero impressionibus ponantur in secundo Concilio, quia huic obiecto satisfacit Binius in secundo Concilio Arelatensi, habito tempore Siricij Papae, ubi in
notis ad dictum Concilium sol. 363. inquit, quod sicut trium vasensium Synodorum Canones, ita duorum Arelatensium subscriptiones, & tempora, confusis fuere,subscriptiones,quae in aeditione Suriana Coloniensi,& Veneta, huic Are Iatensi secundae piar fixae antea extabant, sunt eorum Episcoporum, qui Arelatensi primae anno Christi 3Iq. caelebratae, interfuerunt; itaque lectori non ingratum fore speramus,quod eas huic Concilio ablatas, priori Arelatensi,cuius erat restituerimus; Rationes quibus ad id faciendum inducti sumus vide in notis,uetabo eiusdem Coiiciiij Arelatensis primi ,&c. ut videre est in notis, in verbo Ex Prouincia Siciliae fol. et 23 codem loco, in verbo Domino, ct Sanctissimo eodem fol. 2 23. ponit Epist. scripta Siluestro Papae ab Episcopis, qui intersuerunt Concilio, inter quos enumeratur Quintasius, de in margine dieitur Quintianus, de quod subscriptiones Episcoporum, qui interfuerunt Concilio Arelatensi primo mendosae suerint appositae secundo celebrato anno 39o. & sic quod deberent
apponi primo,late probat Carae Bar. o. 3. Annal.a annum 3Iq. ubi de tempore
supradictorum Siluestri,& Constantini Imperatoris num. 9. dicit, icpore Constantini non fuit se aliud Conc. Arelatense, quam illud in causa Ceciliani celebratum aduersus Donatistas,& num. o. monet lectorem per haec verba, mania Iesu librariorum errore factum, ut in primo tomo Concilioru Coloniensis aeditionis,
primum Cocili uia Arelatense, quod ponitur absque aliqua nota subscriptionis Episcoporum, qui praesto suerunt, aeditum habeatur; contra vero nomina Epiucoporum,qui eidem Synodo interfuerunt inscripta habeantur ei quae dicitur secunda Synodus Arelatensis,quam celebratam esse post Nicenum Concilium,&post Photini haeresim emergentem,postque Vassente Concilium,Canones in ea positi plenissimam fidem facit mi, cum alioqui Episcopi ibidem per errorem recensiti, eius Concilii esse noscantur, quod hoc anno Volusiano,& Aniano Consulibus est celebratum, id enim eiusmodi inscriptio eidem praefixa, docet, his verbis concepta; Celebratum m autem idem Concilium tempore Beati Siluestri Papae Primi, ct Constantini Imperatoris , Volusiano, o Ariano viris clarissimis, Consilibus , Quod autem ibidem legitur Circa annum Domini, trigentesimum vigesimumsextum, ab aliquo superadditum fuisse certum est,cum exploratum sit; acta etiam Ecclesiastica non nisi Consulibus consignari consueuisse, nunquaautem anno a Christi aduentu, quod primo factum esse a Dionysio exiguo,
Beda testatur, &c. Et inserius idem Baron. de eodem anno 3I . num. 66. describendo Epistolam a Synodo scriptam ad Sylvestrum Romanum Pontificem; dς bis