장음표시 사용
271쪽
punxi: quae quidem non posterius dicta pri vatim, publice forte culpam his uissent. Ignoscant ergo versipelli, ut ita dicam, si qui alibi
mutatam rerum faciem reperient. Nam ver
bis nil appendicis a nobis datum: sed nec no 'vacula admissa. Nam anxie ea metiri, non adeo nos nasutuli ; cum saepe vel nolenti sese ingerant, veste sic satis decora. Neque pluribus culpam hanc vel recitandi vel scripto ad lectionem offerendi deprecamur. Cum, ut dixi, Lipsius suadeat, Plinius & ante eum Cicero hoc factitarint. Quorum non steria modo, verum etia lusus exprimire laudabile est. Censes tame alte, rius me experior. illos eloquentiae & doctrinae suae gloria securos facere potuit. Proprio judicio elaborata omnia dare illis concessum. mihi modestior constantia, quam ut satis absolutum putem, quod a me probetur. Saepe ergo in constium adsumo familiares. Illis vel recito vel legendum offero, quod omnibus probare volo. Itaque acrius reverentia illorum attendo. Et sicubi langueam in scriptis, monitus Vires intendo. 6c ex diversitate sententiarum unam a saepe probam, & vel plures derivamus. At tu recitandi finem gloriam arbitrarist Non nego ne hanc quidem aversari me. ubi tamen deficior, vel ferula pro gloria est. Tot enim praeceptorum studijs doctior abeo. Paucuυ-
272쪽
A p o L o G I A. 11nen recitavi, si universitatem consideres. Sed paneorum h inc severitatem omnium sententiam furaram arbitror. Neque falli me hac spe pudet. Ac . scripta inquis verbis hoc modo phaleras. Tl-b1 scarabaro fortassis, ita visum. Mihi vel aetas linguae meae modum praescribit. Ego vero sim phciter haec lego, quia scripsi & scribo uta legantur. Neque quicquam praesentia nostra laudis arrogat; nisi ut studium etiam conti r-met. Sed oe judicium sive ab humanitate suscernit, Nam, ut inquit ille, vel ex vultu, oculis, nutu, ma nuum motu, murmure, silentio quid quisque sentiat perseicitur. Ita etiam cum nil dicunt, sepe nostra emendantur. Sed ut breviter dicam, vortet omnia ad alienum arbitrium aut adsutim facere, ut ille ajebat. Atqui domesticorum siepe ino .pia; hinc mutua a vicinis c5silia auxilio sunt. Etsi autem damnantia plura expertus hactenus, constanter tamen perrexi: atque ut in v rerι morbo quavis mutationis auxilia tretaret. piducia tamen mei nulla, sed calculo proborum:
quorum etsi minor numerus, major tamen sessi cacia. Itaque quod paucis antea, nunc omnibus damus:& judiciorum publicam hanc aleam, ut privatam subimus. Sed nec de scri .ptis tantum, sed quod tanto strepitu infert nec defactis censuram metuo. Nullius enim
mihi conscius sum, quod me pudeat. vel pro
273쪽
113 PETRI GR u TERI rostris dixisse. Libertate scholastica usi sitamus ; quandoque & licentia. Haec audiant, qui quotidie triumphum canun r dum ad haec incunabula descendunt. Non tamen patrocinari puerilitati volumus. Abiiciantur inquam
serperastra, sponte ambulemus ; &antegres. si temporis lapsus, scipione pedum & robore Corringamus. Attamen, quid adeo Cato ille in mores meos saevit Si testimonio duplici, non hi tantum, sed Ac studia approbata. nequam est qui Patavinae academiae fidem cillat. Sed visne particulatim etiam satisfiat ecce tot lumina epistolarum a magnis viris. Inspice, si modo prae fumo potes. annon studia iste, invita mea verecundia commendat ille, mores ad severitatis rormam lauda At qui fuerunt non sunt amplius inquies, po quam in communem locum abierunt. Quin vivam ergo vocem da cujus testimonium te beet. Adsum ut paream. Tibi inquam dico ex consciisentia profer argumentum. Palles, ut videor de hoc ipso me vel invitus laudas. Sed homines non beluam loquentem audiamus. Vos Patavii populus, proceres, 3c tota studio Tum manus, favete linguis: & votis meis subia scribite: nemo negat, vel sanguine sigillare
contubernalis veteris innocentiam. Sed nec ardua montium morentur. Germaniam adit
274쪽
&in exillustrissimum Principem Philippum
Lan digravium Hassiae. An non noster inquites, & a lingua ' Magnum mehercules hoc instar: dc tibi tenebrioni non umbra sed nox. Si plura optas et descendam sed sne fraude mea. Illustrilsimus Comes ab Altemps de Galera Mediolani in aulam suam mea scivit. Cui rei an - extantes patinis educere
rhombos t ad aliam spem sumus educati : substituit in locum Clarissimi viri Erycii Puteani Professoris eloquentiae 3e Historici Regii in eadem urbe ; qui nunc Clar. Lipsi locum implet. Munus mihi fuit a litteris. &facta
majorum scriptis consignare. Et factum ex parte ; nam ex Italico in latinum quaedam a me traducta, in hunc finem. Quanquan ea benignitate erga me usuS Comes, ut me socium, & a latere semper haberet. Tantum illi conversationis meae pondus fuit. Et graistias illi debeo immortales: quod munificentia hac usus sine cura mea& molestiis. Tumi Puteane, restis es; quantum ille moribus meis,quantum itudiis tribuerit. Quanto obsea quio me abeuntem prosecuis sit,&absentem etiam laudibus ornet. At tu silentio haec damnanda putas:quod hisce tibi sculponeis imputum illud os batuatur:& cloaca convitiorudet tegatur.Na aequo lectori,causa haecprobata qui
275쪽
qui in publicum prodeundi, qua scriptis, qua factis, fiduciam nobis facit. Non me fugit , vel haec ipsa tibi in sinistrum verti; Quasi res
gestas verbis adornem. Et nonide. yra Uuare quia fecerim , sed fecisse ut prae aram. Neutrum ra men in sensum reprobum, si fiat, trahendum Quia hic ratio veritatis est; quae coacta nobis procedit. Caetero qui non ignoram US, I ave-
ere sepe ino referente, quod raceure magni cum fuisset: Si occasionis nulla observatio est. Nam ut ille inquit, si sidenda feceru ficto vi ipsam, si laudanda quod non sileas ipse chlpat r. Sed do iliis sortassis iordebunt; quibus nil nisi suum beatum. Quos rogatos volo, ut hanc & nobis simplicitatem condonent: quod praesumtio ipse jucunda sit. Naturale est enim ut ille ait cuique, ut ea qua quis adeptus est, ipse quam ampl/H-ma aestimari velit. Atqui ego quidem ne C e X- tollo virtutes meas; neque vitia depressa volo; si quae sunt. Neque enim famam aut posteritatis nomen veremur, quod conscientia nobis immaculata. Nemo tamen adeo a crimine immunis, quem non Zoili alicujus
dentes admordeant. Meos ego eX pertUS numero non exiguo. Hoc tamen ipso fortas e felix, quod expertus. si modo ille recte invidiam optavit. Sed & philotheca nobis no Parva. In qua tamen multi labrotenus, pauci pectO-
276쪽
pectore amorem proseis. Νam ut inquit Plinius) profuerunt nobis Miortim amicitiae ct o
fuerunt : irerumh prosunt. Si computes annos exEurem tempus,s νιces rerum, revum pures. Verum prae
vita in beneficijs suo tempore ; at spongiam , oblivionis in malis statim largiri aequum fuit.
utique similiter illi hoc monitum cordi esse; qui tam lynceus in alienis, ut in suis caecutiat. Sciret profecto, non foris semper, sed domi saepe petendam esse veniam; & deberi et ianta nugis nostris, ut a rugis suis aliquid remittat. si ct in suis remitti desideraverit, Nugis inqua: quia revera tales: nec aliisr quam per has ad seria gradus est. Nisi impatiens morae; habebit forte olim, in quibus utilius aciem suam
intendat. Quo nomine epistolarum hunc aris rabonem praemitto. Hac tamen cautela, si vadum expertus judiciorum commodum &opportunum. Secus scio machia nobis tutior
quam pyrricham hanc saltare; tot punctim&caesim acceptis vulneribus. Atque ita ocij mei ratio constabit; & privati exerciti j laus. Nulli enim mistra θ iura a imagine in distriae ad inlitatem flui perpenerant. Quod an & mihi accidet, his epistolijs experimento commodum
277쪽
232 PETRI GRUT Rr visum. Nobis sane in angustia nostra, voluntas e Ximia, par alacritas. utinam plures nobis ingenii & eruditionis dotest ostenderemus
clare multis nos prodesse velle & eosse. Sed unico hoc destituimur. Hoc tamen sortassis eruditioribus exemplum, ne modestia sua aut quiete deinceps sie operiri aut famae Abiram patrantur.
Sed & Maecenate nobis opus, qui vel re vel Voce juvet. ne1 enim, ut ille ait, cuiqv- tam clarum tim ingenium at piat emergere, nisi isti materia, occasio, frutor etiam commendatori contingat. . Quem si notiris adeptus fuero, fine hoc beatus ero, & aureos montes colam. Quamquam o lSed votis meis susticiat. Nemo tamen est, qui non virtutis nota, probus vel improbis. si &studioru calculus accellit: diligentia in qua-Vis re, ne quidem ignavo culpanda. Tum qui utroque insignitus securo tramite in amplexus cordatorum ambulat. De nostris lucubra
tionibus Italia testis; ubi diversia in diverso
genere egercitia a nobis elaborata. juvenilia haec non ignoramus: specimen tamen nostrae erga literas faventiae declarant; & vel Catonis rugas non exhorrescunt. Ad fructuosa vero postea, aetas & judicium me traxit. ipsa quoq; quies, commoda Musiis, arrisit. Ex percgrinatione enim tarn longa reversus, ad intermis. sas Mutas me applicui, quibus talem cult Umis, e XlHuui,
278쪽
exhibui, ut vel oculis clarum sit; menti vero 1anae non ignorandum. Medica varia dedimus: Quorum quaedam in caemento adhuc sunt. Sed cum Iove & coelo puro sua norma exaedificanda. Neque corvos hiantes illudimus : promissi hujus me ores praesenti syngrapho pollicemur &testamur. De reliqDis, quae sapiens non optet quide si desint,si adsint
non contemnat, non adeo excussi aut implumes sumus. Parerga in nobis varia ; quae horis succedaneis laudem, imo & utilitatem habent. Quin & palmam in multis merui; tibi fortassis, Mome, invidendam. Sed abi in tuas tenebras Nebulo, unde pedem nunquam , ex auspicabis. Bono enim peculio excusius es neque alienum fers aut toleras. Tecum in . . quam mihi sermo; qui virtutibus aliorum nil, subtrahis: quod sua trutina eas eXpendas. Ne . que viiijs adeo immoraris, quod humanitatis velo, ea operire as UeVasti. Vitra enim, qur odit, homines odisi ut ille ait. Per Musas ergo, & . Praesidem Apollinem, te quisquis es lectGLO, obtestor, ut candore comite accidas. Et si quae obliquius scripta , ea interpritandi norma corrigas. Incuria saepe & oscitantii l. c. n ines agitant. Si absit malignitas, si o dc h l cy-cusandi potiatur. Serio equi de se Ii inc M. ;
279쪽
zI PETRI' GR u TER lnisi eum qui crasse infortunio dignus. Hoc est
temerariae linguae dominum estrenem. Nam caeteros quorum ferax hoc aevum probos ab
eruditione & pietate, venerari etiam didici. Artibus enim hic honos debetur: in quibus felices animo: lauis iter assectant, & palmam merentur. Quibus vel sicubi aberrant, facem praeferre aequum judico. Sed & facultatibus, ut vocant) sua gloria ; in quibus viri magni non pauci; quique cultum suum probant vel in levioribus hi1ce stud ijs. Eos omnes nulla mea nota tangit, sed animi favor & obsequium Nam caeteros adeo non moror, ut & scuistica dignos proclamem. Discant igitur, quid sui, quid alieni juris, & termini siit: nec una quam sine judicio falcem in alienam messem immittant. Nam vel Iovi poenas debebunt,&cum Vulcano fracti cruris damna lugebunt. Neque pluribus excuso: id unum saltem, ut hoc quicquid damus munusculi benigne lector, aequi bonique consulas. Epistolae sunt,
hoc est, ut vocari solent, literae. Neque aliud hic quaeras quam conteXtum quendam alphabeticum. Nulla hic censura opus ἱ quod melius alibi horie collocentur. Neque defensione; quod deditioni proximi simus in posteru, & manus daturi utut imbelli Ac ignavo hosti. Atque hoc compendiis ciemus. quod
280쪽
APOLOGIA.. 23 profudisse tela nostra, minus poenitebit.Quod tam longa & taediosa oratione, factum. In quo vel apud Tutelarem veniam peto: ne mihi ob tantae suppellectilis dispendium dicam dicat. Plinius quoque exorandis, cui alia in scriptis norma placet. A qua quantum abera arim hinc vide. Nam materiam, inquit, ex ritulo cognosces, caetera liber explicabit. quem jamv c consiuescere vorter ut sine proariove intel attici De laude porro Z eam nec aveo nec paveo. Dummodo scripto hoc quorundam sibi falsimoniae constent Croeso sum beatior. Quanquam dc de laude certa spes tenet; vel a Bibliopolis. Quorum saepe mendacijs studia nostra, commendantur. Nam ut ille inquit, Laudar venales qui vult extr dere merees. ita lucri illis, laudis nobis aucupium erit . Quam quidem aversiari, extremae est dementiae ; si modo quod ille ait, falsa etiam laus delectat, Nisi tamen ut cum Plinio concludam )auribus nostru bibliopolae blandiantur. Sed sane blandiantur dum per hoc mendaciam nobis sudia nostra commendent.