Alberti Kyperi ... Anthropologia, corporis humani, contentorum, et animae naturam & virtutes secundum circularem sanguinis motum explicans. Cui accedit ejusdem Responsio ad pseudoapologema V.F. Plempii

발행: 1660년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ii UNIVERsAE MEDICI N Evenitiatur duo glandulosa corpora , quae solent ad renes referri, aliqua de iis adiicienda sunt. Vocantur a quibusdain renes succenturiati, sorte quia censent ossicium linaile renibus iis competere, aut sorte quia substantia dcsgura aliquando renibus similia sunt, plerumque tamen laxiore carne constant, & figura informi sunt depressa & oblonsa. Notatur in iis cavitas quaedam in medio, quae nigricantem & tetrum numorem continere aliquando conspicitur, unde canaias atrabitarias aliqui nuncupant, quoniam arbitrantur inclancholiae adustae colligendae illa corpora esse dicata. Ego quid de usu illorum dicam haereo, nam quod non videantur praecise esse ordinata ad imbibendum specialem humorem , id videtur suadere, quod non appareant proprii ductus, quibus prava materia rursus expurgetur. Nam quid a uvax in illis recipi, si rursus in vasa reponant'Interim nec eorum

opinionem probare possum , qui vel sustinendi ventriculi, vel implendi spatii causa illa corpola ibi posita osse persuadere conantur. Nam quid sulcri a tantillis corporibus & quidem ventriculo non directe oppositis

exspectari potest' Et nunquam solius vacui implendi gratia corpora natura fabricat, quippe alia ratione id incommodi facile evitare potest. Proinde venio sere in eam opinionem, quae quorundam non indoctorum Medicorum est, obtinere ista corpora aliarum glandularum commune officium, munire nempe distributiones vasorum, & maxime imbibere impuritates

vicinas, ut illae in vasa receptae queant per communia membra excrEmen iis evacuandis apta excerni. Libens tamen doceri volo meliora.

s. X XXII. Dimissis ergo illis glandulis ad vesiωm urinariam accedimus. Nominatur Graecis ab officio suo h. c. vesica urinam issec piens. Postum nacta cli in imo ventre in pelvi, & inferna parte recto intellino ac in mulieribus utero connectitur, at superna ossi pubis, porro autem ex medio per uracinim umbilico alligatur: Figura egregie pirum repraesentat. Nam superior ejus pars, quaeμηdiu appcllatur, rotundior ac capacior est: at inferior tenuis & acuminata , & nominatur cerm vesica. Fundus vesica membraneus est, quippe ex triplici membrana constatus. Extima quidem a peritonaeo est, atque adco communis , & vicinis partibus sociatur, rursus intima albicans & firma, maximeque sensilis, omnique genere fibrarum intertexta: media auicin carnea magis cst, & fibris multis rectis donata , oceterisque crassior, ut inde tam musculum vescae quidam

vocitarint. Intima membrana muco quod n obdiicta est, aut potius mucosa crusta, ne continuo dolore asiligatur. Cervix autem vesicae urinariae

undique musculo obducta est, quem itincterem Mus appellant,cuJus officium Diqitigod by Coo la

152쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. tiue esum est orbii ularibus suis fibris orificium vesicae ita constringere, ut nihil esiluere in inae possit. Adhuc notandus in lando vesicae urati hin est , quoad umbilicum tanquam per ligamentum in adultis vesica alligatur: Sed in

foetibus, quamdiu sunt in utero, per eum urinam excerni quidam putant, sunt tamen qui contrarium defendunt, sicut id a nobis suo loco manifestius notabitur. Et haec vesicae structura est, solum id addendum, quod tribra foraminibvi donata sit, quorum duo supra cervicem c rmant urcteres pro advectione urinae, tertium exitus cervicis pro emissione urinae. Circa cervicem tamen id non negliscndum, quod ca in mulicribus sit brevior, latior, dc ductu recto deorsum procedens in uteri collum inserta: contra in viris tenuior, longior ac tortuosa, ut peni remotius & interius posito debite queat con ungi. s. XXXI II. Oscium vesica urinaria ex dictis non potest esse obscurum. Nempe serosum excrementum primum in se recipit, deinde asservat,& postmodum expellit. Ad primum faciunt foramina & capacitas vesicae rad alterum capacitas & musculus Jhincter. ad tertium autem membranae, maxime vero interior, quem musculum esse quidam voluerunt, ut supra fuit indicatum. Caeterum hoc loco in dubium vocari potest: An urina ad vesicam urinariam clavehatur sola vi excretrice renum , an etiam vi tractrice vesica' Prius asseruerim, cum nec in vescae membranis ea vis videatur residere,utpote nullam peculiarem ab aliis naturam habentibus, nec opus esse videatur illis virtutem eam tribuere, cum satisfacere queant expurgando sero renes , imo noe proficuum suturum videri possit, cum alioquin crudum serum ex renibus raperent, aut actionem secretricem renum turbarent. Sed rursus dubitatur: Unde accidat quod vesica ad exemendum urinamst accingat ' Opinor id accidere, cum urina se debite habet, di vesica non laborat, quatenus a quantitate seu pondere urinae interior siperscies irritatur: verum ubi urina praeternatur iem acti inoniam obtinet, aut vesica laborat , qualitate urinae primum moveri videtur, idque exemplo distitiae aut stranguriae probari posse arbitror. Adjiciam de hoc quaestum: Media

vesica urinaria membrana, ecquid vere musculus est ' De nomine cum nemine serram controversae traxero, neque hoc negavero, magis carneam eam&sanguineam esse, sed si propterea musculis accensenda ell, quare non pariter similem ventriculi membranam ad musculos reserimus t . XXXIV. Superna parte abdominis supra intestina&subjecta vincera positum est omentum, Graecis vocatum, τὸ h. e. innatare , quia intestinis quasi innatat. Oritur superna& anteriore parte a

153쪽

II 6 VNIVERSAE ME Drci NAElando ventriculi , gibbaque parte ac secundum transversum corporis secundum longitudinem ventriculi extensum , & sinistra parte corporis etiam simae parti lienis conjunctum deorsum supra intestina producitur vel paulo supra umbilicum, vel etiam inferius, quandoque ad ipsa ossa pubis,&id quidem magis sinistra quam dextra parte. Postea inde rursus reflectens versus superiora vergit, atque ad dorsum intestino colo S simae ventriculi pateti connectitur. Figuram obtinet marsupii aucuparii. Quippe supcrnumeJus orificium orbiculatum est, & inferius in rotunditatem desinit. Diversis ex partibus componitur, nempe ex membrana duplici superna& inferna, ac variis vasis, plurimaque pinguedine, quae cum conjunctae spectantur, non dissimilem retis texti effgiem ostendunt. Nam pinguedo

cum vasis varie decurrens fila a mulatur: at membranea pars vacua illa spatia intercepta. Hinc h. e. rete piscatorιum omentum Graeci quandoque nominarunt, quod nomen in diversis linguis mansit. Vsus omcnti est partim adjuvare contionem ventriculi ct intestinorum, partim sulcire illa vasa, qua per ipsum dispergumur. g. XXXV. Habent haec aliquam dissicultatem , ac circa primum qi idem usum quaeritur: Quomodo omentum concoctionem ventriculi ct intes norum juret' Cc eo potissimum id fieri, quatenus tum externis aeris iis obsistit, tum exspirationem calidi prohibet. Nam quibus omentum deest, desectum ejus implent tegumenta diversa, non alio modo, quam

proposui. Attamen non prorsus negavero etiam actualem aliquem cal rem a vasis procedere. Scd dubium huic usui iniicit, quod quibusdam ome rum exscisum nulla incommoda attulerat. Verum quia ista rara sunt, &srequentiora contraria exempla extant, nempe exempto omento damna

plura accessisse, nempe inconcoctionem & debilitationem, nihil certi inde insertur. Et quis scit, annon eo ipso casu saltem non multum notabilis debilitas introducta sit, aut omenti ossicium operimentorum corporis,atque vestium quoque densitas compensaverit. Circa secundum usum quaeritur: 'quare tam multiplici vasorum serie omentum perfusum Ili ' Iudico initio id sactum esse, ut uberiore caloi e esset praeditum, & maxime secundo, quia variis omnino partibus vasa communicari debebant, quae nisi in hac membrana sulcirentur, non commodam sustentationem alibi nacta suissent. g. XXXVI. Praeter recensitos usus Autor lib. de glandul. qui Hippocrati attribuitur, censet, quod omentum humorem rodundantem ab intestinis accipiat, eum scilicet qui a glandulis absorberi non poterat. Caeterum nec intestina naturaliter talem humorem habent, & siquidem qu

cunque

154쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. IIIemque modo haberent, alia multo promptior evacuandi via est, cum nce viae ad omentum ducant, nec ab omento detur regressiis. Si vero tale quid contigisse arbitretur, id prorsus praeter naturam accidisse judicari debet, non sine laesione vel vasorum, vel intestinorum, Vel utrorumque. s. X X XVII. Omnes partes nutritioni dicatas sc absolvimus, praeter sola osa, de quibus antequam ad partes genitales seu virorum, seu mulierum transeamus, aliqua adjungemus. Et quidem a venis lacteis capiemus initium. Nomen illud uma ha accipi t a lacteo illo succo, quem continere advertuntur, qui est transcolatus dia primae coctionis excr mento separatus. Hunc etenim haec vasa ad hepar vehunt. Supra cum de similaribus partibus ageremus, haec vasa dari& distincta esse conclusimus. hoc autem loco, quae ad naturam illorum pertinent, porro persequemur. Vt id faciamus , initio ductum illorum vasorum consideremus, deinde usum pariter, atque adeo ossicium exponamus. Itaque ab intestinis quidem,

paucae a duodeno, plures ab ileo, plurimae a jejuno,a colo aliquae quasi initium capientes venae lacteat inter duas mesenterii tumeas per corpus me-

senterio recto quandoque ductu, quandoque obliquo, aut seorsim a vasis aliis, aut cum illis, & luper illa procedunt appositis glandulis, ubi earum divisiones sunt, di sic perveniunt ad mediam mesenterii glandulam,in qua variis torturis de miris instactibus contorquentur, & sibi confunduntur, ex qua aliquando insignibus ramis aut etiam intUro trunco procedentes in hepar chylum deponunt: aliquando vero, & quidem frequentius notabilibus ductibus non tamen valde magnis venis portae attenduntur,& aliquando ad ipsum hepar deducuntur.

s. XXXVIII. quilibet perspicere sicile potest, nempe quod id sit devehere chylum ab inte mis versus hepar . verum quo id

modo contingat, dissicile explicatu videtur, praesertim ubi nullus truncus apparet. Hinc alii eas prorsus negarunt, cum judicarent omne peculiare vasorum genus debere trunco gaudere: alii semper truncum adesse censuerunr, licet non semper appareret. Verum ego nec priorum assertioni accedo, cum largiar omne quidem vasorum distinctorum genus principium di finem obtinere debere, verum non necessario magnum aliquem truncum : nec etiam judico necessum esse, ut alterum statuatur. Pone enim in magna illa mesenterii glandula, quam Pancreas Asellius vocitat, non Ium venas lacteas, sed & sanguineas a venae portae derivatas esse, quae cum

lacteis per anastomoses jungantur, quid dissicilis, si dicamus in illas chylum ea tacto deponi, de sic vehi per venas portae tandem in hepar ' Sin' P 3 etiam

155쪽

a18 VN rv E MED I C I N Retiam quandoque ex illa glandula producantur aliquae albicantes vene, illae itidem quod habent vel per anastomoses in venam portae , velint,

par quoque deserunt. Summa istud ratione fieri defendi potest , idque utchylus in venae portae ramis commisceatur semirento illi , quod aliene advehunt, quo sic ad hepar deductus sicilius rudimentum sanguinis accipiat. g. XXXIX. Ita ostendi, etiam citra truncum defendi posse haec vasa, de quidni defendi queant, cum etiam vacua & sine chylo distincte n tentur ἰ Nam specie fibrillarum se produnt , quae si incidantur, cavitatem

ostendunt. Hinc alii nervos esse putarunt , alii arterias: sed structura prorsus ab illis vasis differunt. Maxime tamen evidenter conspiciuntur , cum quarta hora a pastu crassiore, ossibus nempe in cane, apertio fiat , di qui totam illarum productionem observare velit , benefecerit, si statim truncum venae portae Iuxta hepar liget , simulque truncum venae cavae descendentis. Nam si ipsae ligentur in mesenterio notari quidem potest, quod

chylum contineant , scd tamen ductus & terminatio illarum tam bene ob servari non potest. Hoc autem sacto cum admiratione etiam videri potest quomodo omnes venae ab inferioribus sanguinem versus hepar vehant. s. X L. In venis lacteis notandae sunt etiam valvula, quae versus hepar aperiri possunt, sed impediunt, quo minus ab hepate versus intestina quic quam procedat. Impossit harum valvularum consideratio alicui viro docto, qui rationem redditurus, quare lain cito dispereant, judicavit id provenire a facciditate harum valvularum, quae mortuis obveniat, ut sic chylus versus intellina refluat. Sed contrarium ostcndit experientia, quae docet, quod haec vasa ligata etiam aliquot diebus chylum ostendant,donec eo q. aquescetite incipiat disparere. Verum si non ligentur hae venae, tum partim celeri transitu, partim non succedente alio chylo ex intestinis, vacua reddunttiae, & sic brevi tempore disparent. maeri poteti: An heparchylum attrahat, an ha vena propellant, an intestina immitant, ct noro culo suppeditato protrudant i Iudicem omnia ista concurrere. Nam persectibile a persciente, seu mutabile a mutante si huic commodum suturum sit, trahi multiplex experientia docet, sic ideo radicibus vis attrahens alimentarium succum, partibus sanguin , ventriculo fames & sitis concessae sunt, de aliis aliae virtutes. At fibrae istae diversae non gratis his vasis obtigerunt,&intestina quoque peristestico suo motu coercitum chylum per carneam crustam in venas lacteas impellunt, & antecedentem promovent. g. XLI. Venimus ni me adiis de quibus id initio controvertitur,

an vena cara ct rana porta Fnt distincta vasorum gerura ' Visum quibusdam est,

156쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. II 'est, quia & distinctum truncum, & discrepantem humorem in se contianent i alii autem negarunt , quia sabstantia & omnibus qualitatibus conveniunt. Ego primam sententiam approbo. Nam sive considerentur haec vasa respectu suae natura , sive officii, diversitatem non levem ostendunt. Primo etenim modo vena portae multo crassior ac densior est, quam vena cava, & praeterea aliquantum susca, cum cava alba sit. Vt taceam magnitudine quoque multo minorem esse venae portae truncum, quam est truncus venae cavae. Sin autem spectentur posteriori modo , etiam differunt, si non quoad omnes ramos , tamen quoad aliquos , eos nempe qui se mentum aliquod pro sanguificatione meliore advehunt. Atque sic non purum sanguinem revehunt, ut venae cavae rami. Hinc etiam censeo p culiarem illis truncum convenisic, ut omnis illibateria aptius colligeretur , verum eundem in hepite varie esse divisum, & cum variis venae cavae divisionibus conjunctum, ut partitim in venam cavam contentum se emtatum sanguinem cum chylo deponeret, quo sic alteri sanguini admistus ,

felicius verius cor transveheretur.

g. X LII. Λ vena porta capiamus initium. Ea non male a Spigelio L . e. s. suae Anatomiae arbori assimilatur, cujus quidem radix si in hepate, trincin dehinc extra procedat indivisus di notabili magnitudine, at cum dividi incipit ramos producat,& propagines etiam seu purculas progignat, a tequam in ramos divellatur. Singulae hae partes itas habent. V bi juxta portas in hepar vena porta procedit circa medium sere cavae partis, alia quantum versus posteriora, in quinque insignes ramos divellitur, quorum quilibet aliquoties primum in majores, dehinc in nunores ramusculos divisi tandem in capillares surculos desinunt. Isti rami non tamen omnes

cum venae cavae ramis anastomosi jungivitur, non solum ea specie anast moseos, qua extremitates Vesorum communi foramine copulantur: sed &alia , qua rami ramis incumbentes in medio pertusi foramine sibi connascuntur. Hae ipsae tamen anastomoses valde exiles sunt, ita ut Veteribus inconspicuae visae suerint, licet satis oculorum ac mentis aciei pateant. Praecipue unam valde notabilem anastomuta quidam Anatomici ing runt, quae sit per ductum quendam, ceu canalem notabili caritate praediatum, qui ex radicibus venae portae prodiens in radices venae cavae inseratur. Eaedem radices venae portae etiam anastomosi communicant cum venulis

vesicae bilariae, quod pariter notandum esse aliqui Anatomici notant. I. X LIII. Deinde ubi ex hepate procedit vena portae troci arbo is

ta instar siquantum indivisus procedit, & principio aliquantum deorsum

157쪽

IIo UN I v Ε R s A ME D I c I N AEsub duodeno delatus versus sinistram progreditur, spargens interea duos surculos seu propagines. Primus est surculin usticus exiguus & tenuis, qui statini ab egressu venae portae ex hepatu in anteriore Sc superiore parte trunci cxoritur , & in exteriorem vesiculae bilariae membranam multiplici divisione in tenuissimos ac capillares ramusculos digeritur. Secundus est surculus gastricus, de Spigelio pyloricin memoriae causa vocatus. Hic priore major est, sed iiiserior, & pariter non procul ab exortu prioris, ab anteriore, at dextra magis sede emersit, ac piloro inscritur, atque sic in ventriculi posticam partem, quae tergum respicit, plurimos ramulos impertit. s. X L IV. Postea aliquantum deorsum δe sinistrorsum truncus venepori .e tendens, in duos insignes ramos divellithii , quorum alter elatior, irainor de sinister vena Splemica vocitatur , alter autem humilior, major de dexter, appellatur vena mesenterica. Illa digeritur per ventriculum, Omentum, quandam partem ilitestini coli, de lienem: Haec autem in intestina &. mesenterium, ut sic pateat, quibus partibus abdominis vena portae prospiciat. Ca terum ut id pressius appareat, sigillatim aliquantum utramque

illam venam perpcndemuS.

f. X L V. Ergo Vena stimica, postquam ex trunco prod ii, versus lienem, omenti naembranae subnixa procedit, & antequam in liciacm pervenit, surculos quosdam progignit, tum a superiore sui sede, tum ab inferiore. A superiore parte procedit raniiugastrictu . qui ipse tribus propaginibus in ventriculum absumitur, ita ut singulae eae propagines riti sum Varie deducantur. Sed praecipue notanda cst media propago, quae pariter a postica sede ventriculum adiens, sed ad anteriorem eius regionem delata sinistrum orificium undique coronae ad instar ambit, undecori narra venatum dicitur, quae tum sursum ad finem gulae & deorsum in ventricu luin alias propagines derivat. A b inferiore parte prodit primum epiplois dextra, ramusculus gracilis, de in inferiorem omenti membranam dextra parte, dc ad colon conjunctum varios surculos spargit: deinde ab eadem respondens superiori prodit ictioni mediae, quae coronariam producebat, prove nil alia,quae in ramulos duos insigniter a se distantes divisa in omentum dispescitur, & in colon connexum, quod instar niesentcrii iando ventriculi alligat. Dicitur epiplois postica. Postea iam appropinquans lieni venassienica in superiorem de inferiorem ramum divellitur. Ex superiore antequam lienem ingreditur, aut postquam jam ingressus est, una aut gemina aut triplex propago provenit, quae in sinisteriore parte ventriculi lando, aut altius etiam suxta oriscium ventriculo inseritur. Hoc illud vas breve est, tantopere Dipit ipso by Cι Os

158쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. . I 2Ipere apud Medicos decantatum, per quod censent ex liene in ventriculum melancholiam propagari, sed immerito, cum observationes doceant potius a ventriculo aliquid versus originem suam adduci. Et hoc ratio quoque, circulari sanguinis motu admisso , suadet conveniens esse. Inferior ramis qui ad humiliorem lienis sedem tendit, duos plerumque notabiles sum culos emittit. Alter dicitur venaga'οπψωissim ira, & dextrorsum in exus ventriculi sendum a sinistra parte cingit , & in superiorem quoque omenti membranam plurimos ramulos dimittit. Alter vocatur hamorrhoidalu i rema, & pariter ab inferiore hujus rami pari rarius ex ipso liene originem capit , & toti finistrae parti coli ramulos tribuens secundum totam longitudinem intellini recti producitur, ac tandem in membranosam erus partem ac podicem multis ramusculis desinit. s. X L VI. Vena mesenterica, seu dexter venae portae ramus, non procul a suo exortu in duos ramos magnos dividitur, qui inter mesenterii duas membranas propagati, magis in sque divisi in innumerabiles suoculos in intestina procedentes distribuuntur. Hae sunt illae vena me saraica , quae apud Medicos sere utramque implent paginam , quippe cum illis &advectionem sanguinis pro nutritione istarum partium asscribant,& viacissim advectionem chyli ex intestinis. Caeterum ista sententia plurimis dissicultatibus jam diu defvitia est, postea autem inventis venis lacteis omnino fusitatis conficta. Verum quicquid de hoc sit, duplex praesertim venae mesentericae ramus est, unus dexter, altersinister. Dexter ramus venae

mesenteticae . seu vena mesenterica dextra, iterum bisecatur, & variis divaricationibus intestinum jel unum, ileum, coecum,& coli eam partem, qua in dextris consistit, consumitur. Sinister ramus venae mesentericae, seu me-

senter finistra in messiam mesmaterii partem, & colon ea parte, qua a sinistra ventriculi regione ad rectum usque intestinum excurrit , distribuiatur pariter variis divisionibus. Ab hae interdum observata est prodire ν

na heminhaidalis interna , ita ut non universaliter verum sit, eam a ramo

splenico deduci. Istud notandum est in his venis, quod circa divaricationes illarum in mesenterio saepicule glandula appositae sunt , ob majorem divisionem, & quidem id notabile est , quod ubi rami divisi sunt majores , etiam majores glandulae inveniantur. Atque sic quidem vena mesenterica distribuitur postquam divisa est, verum ante divitionem duas emittit propagines. Earum altera est gastrassipuis dextra, quae per fundum ventriculi

dextrum , & superiorem omenti membranam ramos dividite altera aut

est intestitialis, Spigelio duodena appellata, quae ad duodenum & jejuni inio tium

159쪽

I 12 VN Iv E R s AE M E D I C r Nasitium de ivatur, & per eorum longitudinem descendit. X L VII. Sequitur ut nunc venae cavae historiam Ze deductionem

per infimum ventrem declaremus. Haec ergo ab hepate Anatomicorum

voto originem sumit, sed ut notavimus, id non intelligendum venit, quasi hepar esset principium originis aut dispensationis, vel etiam principium radicationis quantum ad officium radicis : sed quia quoad similitudinem politionis in hepate quasi radicatur, ut sic hepar dici possit esus principium radicationis similitudine positus. Hinc respectu hepatis etiam dividitur in

truncum asscendentem, & descendentem, sicut respectu cordis arteria aorta: coeteruin magnum utrobique discrimen est. Nam aorta arteria revera in duos truncos divellitur, sed vena cava sibi continua tanquam canalis quidam neutiquam divisus per medium & infimum ventrem distribuitur. Oritur ergo eo modo quo dixi ex hepate vena cava & quidem ex superiore seu gibba mus parte, cuius respectu illa pars quae tur in tendit

truncin pendens , sed qui ad inseriora deducitur, trunciti descendens vocitatur. Modus ortus non disimillis illi, quo vcna portae ex hepate provenit. Nempe radices esus primum majoribus, deinde minoribus , usque ad capillares, ramis divisi, in hepar digeruntur, sed magis ad convexam hepatis partem , cum venae portae radices magis distribuantur ad simam. Hae radices tandem in hunc truncum desinunt, cujus superior pars, quae truncus asscendens vocatur, in thoracem, caput, & bracchia consumitur: sed inferior pars, quae truncus descendens appellatur, in aliquas abdominis partes , & crura pedesve distrahitur. s. X L VIII. De trunci descendentis distributione in infimum ventrem nunc dicemus, cum aliae ejus partes suis locis enumerandae sint. Hic ergo ubi ex hepate provenit, per abdomen totum deorsum citra divisionem usque ad quintam lumborum vertebram procedit, juxta quam in duos inlignes ramos, qui appellantur, dispescitur. Interea dum hoc transtu indiviso procedit, quatuor surcκlos, seu quatuor rem producit:

Nimirum principio, ubi primum cx posteriore sede hepatis prodiit, & ad

dextrum dorsi latus contendit, ex sinistra sui parte emittit adipasam inistram, cui ab altera parte respondet adiposa dextra, licet haec rarius ex tru co sed frequentius ex emulgente superiore sede emergat. Hae adiposae intinguem renum membranam soris iis circumpositam, & ci superne impositas glandulas distribuuntur. Dchinc ulterius progressa cava. ubi ad dorsi medium pervenit, educit utrinque veram emulgentem, quae brevis qtudem

utrinque eit: attamen valde notabilis, & dextra quidem sinisteriore inse-ν rior

160쪽

CONTRACTAE LIBER PRIMus. Ir Isior est , ob positum diversum renum in stateribus. Harum emulgentium venarum per renes divisionem, ubi supra de renibus egimus, iam declaravimus. Porro ex vena cava proveniunt Pet14stcrmstica,de qinbus Femus, ubi de partibus spermaticis tractabimus. Denique quarto supra lumbos

ex postica parte trunci duae aut tres producuntur, aliae per Ollas

sacri soramina, ubi nervi emergunt, ad spinalem medullam abeunt, 'u rum duae medullae lateri utrinque attenta sursum enituntur, dum duabus venis a iugulari interna ortis & deorsum tendentibus occurrant, &per

anastomotin conjungantur. .s X LIX. Postea cum truncia rena cava sere ad os sacrum pereemi, circa quintam lumborum vertebram arteriae magnae ratus in duos magnos, qui Iliacι appellantur, dirimitur, qui dehinc rursus in extra ν rem & interiorem divelluntur. Ante dirisenem tamen duae procedunt propagines, nempe muscula superior seu lumbalis Spigelio, quae transversim per lumborum musculos propagatur: quae per ossis sacri sup2riora soramina aliquot exiles venulas ad spinalem medullam propagat, reipsi ossi sacro ramulos imperiit. Fost divisionem ramorum Iliacorum tum

interior, tuin exterior ejus ramus , antequam peritonaeo excidit, divertas

propagines emittit. Interior producit musculam mediam & hypogastruam. Ita venas impertit omnibus musculis clunes constituentibus, & cuti luperiori, ipsique coxendicis articulo. Illam Spigetvis vocitat, quia in alutaeos musculos deducitur. Hac, hypogastrisa nempe, in omnes iere hypogastrii partes venas partitur, inde nomen id sortita. Ex ea initio prodiit hamorrhoidalu externa, quae ossis sacrisoraminibus surculos immitti , notabiles vero magis ramos in recti intestini musculos, usque ad ani externam cutim digerit. Dehinc ab eadem hypogastrica prodit raminc'μ- , seu vena e stica, quae in viris quidem in vesicam urinariain absumitur, at in mulieribus, ubi aliquot surculos ad vesicam urinariam dimisit, ipleratque propagines in uteri landum, & evidentiores etiam in uteri cervicem cis mittit. Dehinc reliqua pars interioris rami iliaci, ubi ab externo sibi assumpsit, peritonaeo elapsa, & per os pubis ex abdomine egressa incrus procedit. Exterior autem rumin pariter soboles quasdam emttit. Sunnimirum eae tres sequentes. Prima est epigastrica vena, quae ex elatiore esus sede educta in rectos abdominis musculos deducitur. I'raecipue notandhuius venae insignis ramus et qui ex peritonaeo π us utrinque tuo recto musculo recta sursum sertur , dum cum mammariis vcnis conIungatur. Notant Anatomici in vim raro notari horum vasorum anasto les , Duiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION