De Luciano Menippeo [microform]. Dissertatio inauguralis quam ..

21쪽

istis rebus certa iudicia pronuntiare non posse docet, horum studiorum Vanitas etiam a is illustratur. Ouudeorum ignorantia Menippi irrisionem atque Saturam plus valere et in maius produci Hense non Sentit. Huc accedit, quod in Icaromenippo Menippus non Solum an AScupiditates philosophorum in irrisionem vocare Studet, sed etiam deos irridere in animo habuisse videtur id

quod quantum Scio antea nemo animadvertit , nam ut

philosophi Menippum ignorantia liberare non OSSunt, Si Cetiam dei de eiusmodi rebus cum cynico interrogante nihil communicant id ex eo intellegitur, quod Iupiter consilio de Menippi adventu convocato iam pridem Sephilosophis irasci neque amplius eorum Superbiam, unitatem, iactationem perierendam SSe ratione XPonit, Menippum autem, ut iam supra dictum est Caelo

removeri iubet. Sed ut Menippus tali modo deorum ignorantiam castigare poSSet, eum in caelo Sse neceSSeerat qua de cauSa eum ad caelum pervenire neque decidere pia erat. i)Ut Menippi volatus caelestis prospere Veniret, ite-cerunt etiam alae, qua Menippus sibi applicat. Comprehensis enim avibus aquilae dextram alam, Volturis alteram amputat revinctasque circa humeros locis validis aptat. Ouas diversas alas non nihil valere neque ornatum modo orationi iterre, Sed magni momenti esse Hense primu Sintellexit. Sed cum iter Menippi aerarium feliciter evenisse idem neget, quae sit vis harum alarum diversarum mea quidem Sententia non recte interpretatur: i qui aquilae alam SSe Cynicorum philosophiam Veterum et Verorum, cum in Volturis ala intellegenda sit philosophia

Consilium in caelo ipso quaerendi etiam in dialogo Luciani περι Θυσμῖν, qui Cynici Sententiis abundat, legitur Verba sunt haec C. 8): φερε δε ηδη TOLT 0ν αν εs ενοι τέων λογέων ς υ ὀν

recentiorum, in his Menippum quoque numerat Cynicorum, qui nomen modo philosophorum prae se ierente ad Suas ipsa Cupiditates explendum omnia studia tranSierant, arbitratur, utramque alam ut Menippeam

reicit ea de causa, quod fieri non possit, ut Menippus de sua ipsa philosophia tale iudicium tulerit. in Quam interpretationem esse alsam equidem arbitror Lucianus Menippum quasi suum sibi ascivit, non ut Cynico eX- agitaret, Sed ut Cynicorum more per hunc aliorum philoSophorum vana studia irrideret, quo iit, ut de Menippi philosophia in malam partem iudicium facere Lucianum in animo habuisse verisimile non sit Lucianus, qui phi

phiae curavit, quam ut cynicorum philosophiam Veterema Menippi distinguere posset Ueterum Cynicorum Phi-lOSOPhiam, quae ανταρκε a Uirtutem Solam laudabat Om-NeSque re qua homines Xpetere Solent Contemnebat,

22쪽

notum est Eiusmodi Cynici philosophorum momen et

habitum, non more et integritatem prae Se ferebanta mos ab illis secrevisse Lucianum docent cum Cynicorum principum, velut Antisthenis Diogenis Cratetis laudatio quam multis iactaneorum scriptorum locis legimus, et dialogus sit νισκος, quin Cynicum Ieriectum et verum describit Lucianus, tum praeter alio dialogii cui τερ ιλὶς Περεγρίνου τελευτλὶς inscribitur, in quo falsi cynici acerbissimis conviciis lacerantum et irridentur Menippum a Luciano in umero Cynicorum Veterum et sincerorum labitum eSSe Cum partibus quas Menippus in dialogis agit cernitur, tum monet i S. cc. 33, ubi Menippum iii a cυνα&λaHυν κυν δι' appellat Luciantis Equidem igitur puto deXtram inlaur aquilae Significare Menippi philosophiam Ueterem Um altera Volturis inanes ueliqui philosophi indicentur Ut aquila ceterarum avium quaSi regina St, ita Menippi philosophiam Solam SSe eram ceterorumque superare hoc modo igniticatur Secundum hane sententiam aquilae alam esse interpretandam iam ex eo intellegitur, quod divites, potenteS, tyrannoS, philoSopho Cognoscendi Menippo in cluna versanti facultas datur aquilae ala Memum radiuvante. ex sententix etiam lapite 13 valde ulcitur id quod ense plane negleXit ubi narratur Menippum, cum in luna versatus Sit ipsamque

quidem terram viSi CognoVerit, aliqua Vero perSpicere ob protunditatem non potuerit, Valde eam rem auXiSSe multamque Sollicitudinem praebuiSSe quoad tandem Sapiens

philosophus Empedocles Menippo adstiterit hic in cap. 14 Menippi querenti dicit: αὐ γαρ Ἀξυδερκώς υ 0 λ dMi νθεν

ita etiam Menippi philosophia Sola est optima, reliquas

philosophandi disciplinas Spernere atque ipsa Vigere non

veretur.

Videmus igitur aquilae ala ipsa suam philosophiam

adiuvandi perversitatemque ceterorum philoSophorum

spectandi atque irridendi c. 15 sqq. Menippo potestatem

dari. Ouae cum ita Sint aquilae alam Significare veterem

philosophiam cynicorum et ad Menippi studium philosophandi reterri necesse est. Itaque Lucianum etiam in Icaromenippo partibus Menippi iaVere non Sine cauSaexistimare mihi videor. Quod ense Lucianum utramque alam ipsum tinxisse Xistimabat, eiusdem sententiam me refutavisse puto itaque iam in Menippeo archetypo

caeleStem Volatum proSpere VeniSSe alamque utramque tuisse verisimillimum St. Iana quaeritur, num dua SaturaS, quale sunt Necyomantia et Icaromenippus, apud Menippum tali modo inter se respondisse verisimile sit. Quod num revera Venerit, Cum Menippearum Saturarum nonnulli modo tituli exstent, iiiicile est dictu id non evenisse certa iudiciaeXStare nego. Iam in Menippeis Scriptis Icaromenippum reSpondiSse Necyomantiae negant HirgeD et Bruns'; item ttigi qui scribit)i: Duili de causa ascendit caromenissetis, queυ libclluva omnino Menippi ne omantiam ad caesi sua translusam discris. Indes cro, quod bis acuc candesm cansam hic Sc n cndi, illic descendendi non poquidem tribuit, noscio an crisimillimum at istam ipsam causam an invenisse Letlciamιm apud c=lippum. Equidem crediderim utramque Saturam Luctaneo modo ciam inpud menippum MXstitisse; utraque, in qua in II, p. 318 DaS .... schon men sestsche rigonales in disse meis horrespondier his seu se nichi mahrachesisIlich.ῖ Lucians philos Sat in Mus Rhen. 43, 192 ορ- lich, das hiar nur de Nam men sciscis undilles an cre

23쪽

onini genera Menippi philosophiae inventiliatur, inter se est coniuncta. Huc accedit, quod hae duae Saturae, quippe quae de compositione inter Se plane congruant, Saturae genere Subtili non carentI)Sed ut omittamus volatum caelestem, Menippum, cum Necyomantiam Componeret, iam caromenippum componendum in animo habuisse puto etenim Menippus, quamquam complairibus Necyomantiae locis philosophos dogmatistas dialecticosque commemorat et eorum Vana studia irridendi facultatem habebat, tamen de eis iustus agere Spernatur eum in alia satura hosce in idibrium vocare in animo habuisse docent duo Necyomantiae loci:

In cap. 4 de rebus caelestibus, de quibus multi philosophi disputant, quominu loquatur Menippus recusat: περὶ φώνὶ re του κ6σειον τί χρὴ χἀ λέγειν id mihi Menippus ea de Cati Sa neglegere Videtur, quod in Necyomantia in eos qui de moribus disputabant philosophos invehi sibi propo-Suerat, O autem, qui de deis, incorporeis, individuis, Spatiis vacuis alique turba vocabulorum quotidie disceptabant, in alia Satur. i. e. in Icaromenippo aggredi in animo habebat. In Nec. 21 monet Tiresias Menippum,

ut dementiam rimandi caelestia et ines a principia rerum quaerendi ponat haec Studia eSSe vana Menippus in Icaromenippo Xplicat. Quae cum ita Sint Icaromenippum Supplementum quasi Necyomantiae esse Verisimile est, id quod etiam

Hirge latetur, qui Menippum ut in Necyomantia quid de

Ac ne id quiden si neglegimus, Menippum in Icaromenippo etiam deos irridere, in Necyomantia et in Icaromenippo omnia irridendi genera quae erant Menippi inVeniuntur. Licet hoc verum sit, quod ense dicit praecipua Icaromenippi oblectamenta esse posita in eis quae a Menippo gesta Sint quaeque illi acciderint, i tamen

non id est praetermittendum Menippum primo loco non, ut incepta atque iacinora audacia describat, sed ut Cynicam philosophiam suam collaudet commendetque, hunc dialogum Composuisse. Id ita SSe eo probatur, quod Menippus et philosophorum ceterorum de rebus caeleSti

24쪽

qui censet Lucialium et in Necyoniantia et in Icaronaenippo, in quibus dialogis Menippus quid de moribus et de rebus caelestibus Sentia proierat, Menippo e Sum esse eo indicavisse, quod illum cynicum prima partes agentem induxerit ii Menippum p igitur et caelestem volatum compoSutSSee Varronis Satura Marcipor inscripta intellegi potest et ρ schild ri turae, ais in Inisches Zelos, is hier an tim-ρcaeandesu Qt mischen sfait i=ιns Ges hae lichiabuliere riden et schnesiders, is inuar cincm hctunis in Philosophi sichf. in p. 364 E is bestoichnendi das dis eirin Ter c, in Gnesu us dies Midor riache de Philosophcn nurcin- an Er, aber auc ars en Q nsala resech n threr chraemis Grem Lebon in emi en sed, est etιkian erades misdem amo=a Menis verbunden Sind. m Maronioni

' Breviter admoneam de duobus locis, quorum alter apud Horatium alter in Luciani Icaromenippo legitur inter Se Ongruentibus.

Apud Horatium sas I I Jupiter buccas iratus inflat, quod

in physicos philosophos esse invectum Diog. L. VI, 101 alteri. Ex his verisimile puto Menippum in libro, qui

apud Diogenem Laertium reo χους φισι L inScribitur,')philosophos de hisce rebus disceptantes eludentem itinere aerio Sum SSe, ut Sti philosophi quantopere Vana ipsorum studia sint ostenderet. Etiam Bruns fieri posse non negat, ut Menippia diverSa Contrariasque SententiaSet homines sunt magna inconstantia et ipSe eisdem frustra Consulere voluit v. 20 - 22 legimus: Quid causa est, merito quin illi Jupiter ambas Iratus buccas inflet neque se fore posthac Tam facilem dicat, votis ut praebeat aurem ΘΙ Icar. 25 Jupiter se dat precantibus, qui undique terrarum diversa et varix orabant; iustas preces sursum admiSSax per fenestellam caeli reponebat ad deXtram, a di νοσίον απρ&Z-

Videmus igitur et Horatium et Lucianum Jovem bucca inflantem singere. Sed num utrique scriptori Menippus ante oculoSVersatus Sit in medio relinquo. Cf. Th. Fritetsche, cni, lud

' Ut postea in Saturnalibus scriptis pertractandis fuSiu eX-plicabo, verba Diogenis, προ POL ULI ZOD Za stamittGO κοις - γρasis aT ZOLς re γονας E T ZOLρου καὶ Taet ρλησκενο- ste νας re a DTc9ν εια da - non titulos Menippeorum scriptorum puto sed argumenta sola; itaque fieri potest, ut Satura, quam Diogene VOCibus προς Tot hi siZOD Significat, titulum qui Luciane respondebat habuerit.* Wasmansdor p. 2 titulum reo Tot DG ZOD Menippeum archetypum Luciani HernIotimi fuisse arbitratur verba

25쪽

philosophorum dogmatistarum aliqua satura tali modo irriserit i)Si quaerimus, quid e Menippeo onte hauserit Lucianus, philosophorum dogmatistarum irrisionem, deorum cavillationem, iter aerium,* utramque alam, PriVatae vitae collaudationem β a Menippo repetenda Sse puto quae Luciani ingenii sint, non facile dici potest Lucianus multa, non multum e suo addidisse videtur. Ut in Necvomantia sic etiam in Icaromenippo Menippi quasi pedisequus est LucianuS. Ouaeritur, quando caromenippus Sit ConScriptuS.

Quod ritetsche anno 180 hunc dialogum compositum

arbitratur, a Brunsio ea sententia recte est eiulata Sed errat BrunS, cum Necyomantiam post caromenippum compoSitam putat; ' recte suspicatur Hirgeth Icaromenippum Supplementum quasi Necyomantiae isse. ii quod aetwohors, K IIuer et Scin . . . . So et 'crd n Ur das

Comoedia esse depromptum existimat equidem Concedo iam Menippum nonnulla, in his volatum caelestem - ex Comoedia

hausisse; CL Norde p. 27 adn. I Bruns p. I96.' Bruns p. 193 4; contra eum Hens p. I95.

Hense' iusius explicat. Quod Hirge et Hense Necyomantiam et Icaromenippum inter se coniuncta putant, poStquam Supra Hen Si Sententiam, qua caromenippum Luciani ingenii esse demonstratur, rectam non SSe docui, equidem crediderim, hoc supplementum iam ad Menippum

revocandum SSe i hane utramque Saturam CeteriS scriptis satiricis praemisisSe Videtur, ut in ei γαρογρasis aquas Suae Saturae iterret Icaromenippum OS Necyomantiam Sse ponendum et utramque Saturam SS' ΟΠ- iunctam etiam X eo intellegitur, quod Menippu exeunte Icaromenippo ad idem revertitur, a quo ineunte Necyomantia orsus erat . . ad vitae privatae laudationem. p)

Quoniam Luciani Dialogos Mortuoium. Necyomantiam, Icaromenippum e Menippi scriptis hausta esse demonstravi, ad tres alias saturas, in quibus idem consilium eademque ratio inest, transeo; hi dialogi sunt Θεέων- - κλησία, Ζευς ελεγχόφιενος, Ζευς τραγυ δος. Hirgelii sententia, qua Menippum deorum Olympiorum concilium quod apud Homerum legimus descripsisseeXplicatur,' quamvis a primo ad probandum infirma esse videatur, tamen eo fulcitur, quod apud Lucianum dialogus qui Θεί0 εκκλησία inscribitur invenitur ea Satura, in qua Cynica et a Menippo minime aliena sententias legi in ira demonstrabitur, inducor, ut Luciano, quippe quem pedisequum quasi menippi ciui SS supra cognoverim US,' p. 94-196. Ex Hirgelii sententia II, 316,2 etiam tituliis simplex

Μένιrcgζος, quem deinde ad titulum 'L-ρομένιν cyto amplificavit

Lucianus, Necyomantiam prius esse Compositam ostendere videtur.

26쪽

Apte admonet iri in pulclaro opusculo Zmni Satiren ris solis, sch n Ron etiam I.ucilium Menippo Sum deorum concilium composuisse; in sed ex eius iragmentis Lucianum Menippi vestigia pressisse intellegi non potest. Attamen haud scio an Menippum a Luciano adhibitum esse Verisimile fiat, cum Luciani dialogum cum Varronis Menippea satura quae Sesti foliis Apollo ἰ περι Θεέ0ν dia; νευσε o inscribitur Comparamus. Hic Menippum SSe archetypum iam iri existimavit;ῖ etiam Hense Luciani eorum Concilium a Menippo esse repetendum suspicatur 'iQuae cum ita sint, Luciani eorum Concilium cum

Varronis Satura Comparem US. Ex duobus Varronianae Saturae iragmentiS, quae SuperSunt Ola,

cum Se pueri et puellulae pariter item SeX aut Septem in utroque cum choro pari Vagarunt II.

quod in eius dei templa calceati intro eunt, iam in oppido quae est aedes Apollinis et quae ibi ad Herculis,

ut intro eat, nemo e XCalceaturq)

iacile intellegitur, quanta in deos contemptione homines sint imbuti deorum cultum Sse sublatum, horum tiΟ- Sum Vagari, Sacriticia non otierri, immo, quin deorum templa violet, nenio deterretur calceati introeunt in templa deorum. Talem Omnium deorum contemptionem etiam in Luciani eorum Concilio invenimus, ubi Omia apud deos queritur hisce Verbi S c. 12): MI OD J OLP TOGOLLO γε

homines deos contemptos habere videmus periuria et Sacrilegia magis magisque augentur. Cuiu contemptioni quaesit causa cum in Varronis iragmentis intellegi non possit, Lucianus aperte dicit numero deoruni crescenti hanc hominum contemptionem esse tribuendam c. 5). Apud arronem eandem causam iuisSe titul αερι 'ε υν διαγνευσε i crverisimile iit: etenim ut Lucianus deorum monStra portentaque, quae quin hominum risum moveant dubium non est, irridere sibi propoSuerat, si Se in Satura sua qui Sint veri dei qui ais exquisivisse et hanc rem ridiculam in irrisionem vocavisse voce di γνεθσις Stendere videtur Varro Videmus igitur et Varronem et Lucianum insaturis suis ancipitibus deis irridendis operam a 'aSSe. Cum igitur Lucianum e Varrone hausisse minime cogitari possit, potius uterque Menippum e Secutum SSe proiiteatur, e supradicta similitudine equitur, ut utrique fons communi i. e. Menippeia ante oculo UerSatus it. Argumenta plura in medium proieram, quae rem de qua agitur paene Sub oculos subiciant. Deorum multitudinem a cynicis omnium risui esse

traditam, illud Antisthenis docet Philodem fas c.

Zelle ad munes Antisthenii locum xynicos multis deis

27쪽

negatis uniam naOdo revera esse docuisseI Etiam Menippo deos ancipites irrisioni fuisse non est ignotum in Icar. 27 τι η et 2 a iacio ut de ancipites expresse commemorantur idem, quorum etiam in Deor. Cone 9 praeter alios mentio iit. Ex hac in deos contemptione, qua in omne quoque ea re quae cum dei erant coniunctae uti Motuum ne-CeSS ercti, Sequitur, ut etiam oracula apud homines nihil valuerint. In Deor. Cone. 12 Apollinem non amplius celebrari explicat Momus, quin etiam rea λίθος in στας β0 1ιος χρησ/m δεῖ O αν λαί voLεριχιδὴ καὶ στε φύνους χy cc ἀγο ιτο ανδρος ει τορησθ, IO ITOλλοί εἰσιν. Hoc modo cum oracula alSa, quae quin Venirent fieri non poterat, Apollini tribuerentur eiusdem dei ars praesentiendi addubitabatur et irridebatur. Etiam in Varronis Satura Apollinis artem in ludibrium vocatam fuisse docet eius- deni Saturae prior titulus Pseudolus Apollo itaque apud Varronem Apollinis irrisionem fuisse argumentum Saturae praecipuum optimo iure conicimus. Apud Menippum ludibrium oraculorum auctorisque eorum pari modo iusius Xplicatum utSSe, adhuc conici, non demonstrari potest uuamquam quod Apollini ars et apud Varronem et in Luciani Satura castigatur, communem tamquam fontem XStare arbitror Menippum quoque in currilibus de oraculi ioci esse versatum e tertio dialogo mortuorum cernitur, ubi Menippus Amphilochum et Trophonium propter artem divinandi simulatam illudit Mirum quod

etiam in Deor. Conc. 12 idem appellantur et ut homines mentientes atque praeStigiis allente vituperantur. Videmus igitur similitudines inter Varronem et Lucianum, quod argumentum attinet, SSe magnaS. Per- bene accidit, quod etiam descriptio in dicendo libertatis, quam omus a Jove petit 2 , persimilis est moribus Menippi liberis, qui e Dialogis Mortuorum cernuntur. Deinde etiani habenda est ratio ironiae subtilis et aucti Saturae generiS, quod in Deorum Concilio invenitur, ubi Jupiter ipse Momo concedit, ut Verbi proprii eloquatur, libertatem in dicendo proiiteatur, nihil dubitet dicere hac re dubium non est, qui philosophiam Cynicam probare atque Collaudare Luciano in animo uerit; etenim philosophia quaedam, cui ut in Suis rebus operam navaret de ipsi favebant, ut esset improbanda fieri non poterat. Jovem Momo dicendi libertatem dare iam apud Menippum Scriptum tuerit, nam Lucianum, quem nulli philosophiae disciplinae praeter ceteras maXime favisSe conStat, an C

EX eis quae disserui Luciani eorum Conciliuni Menippo addicendum SSe apparet. Huius rei num certiora indicia exstent, dialogis Jupiter contutatus et Jupiter tragoedus adhibitis eXPlorare volo. Recte iam Boidermania in scribit Afraenippus satiricus forsasses pari m comm Contionis sibi

Pindicar potes . quia nossc dialogos cetum duobu aliis, qui nicam doctrinam spirans, constinc u cra Piritur.

Primum quod attinet compositiones huius utriusque dialogi Jovis Coni et Trag.), utrique formam dialogi Menippei esse negari non potest. Id ex eo intellegitur, quod in utraque satura permultae parodiae inveniuntur; id maxime cernitur in Jove ragoedo, qui dialogus prosam irationem Multis versibus cimini Xtam praebet; ' SItidio Lucianea 893 p. 9.

28쪽

pariter atque Necyoiiaaiatia a Sermotae poetico orditur, quoiit, ut ratio Saturae Menippeae Sit aperta.

Si argumenta eorum Concilii, Jovis Confutati, Jovis

Tragoedi Xcutimus, Consilium auctoris in omnibus dialogis idem esse cognoScimuS; omne enim JOVem omneS-que cetero deo omnium risui tradere ibi propoSuerant. Ouantopere lae Saturae inter se coniunctae Sint, e eo cognoScitur, quod ne una quidem Sententiarum graviSSimarum in uno dialogo invenitur; quarum quaedam etiamsi non in unaquaque Saturarum trium legitur, tamen in duabu earum, Semper in Jove Tragoedo XStat. Ut id quod e trium saturarum comparatione Sequitur praemittam:

Deorum Concilium et Jupiter Contutatus in Menippeo archetypo erant una Satura liae quae fuerit nescimus Iupiter ragoedus Luciano Soli tribuendus St. Argumentum eorum Concilii, in quo dialogo de deis ancipitibus disputatur, cuni Cynicae tum Menippeae rationi respondere supra dictum est id iam in Menippea Satura fuisse Scriptum Varronis satura Pseudolus Apollo

In Jove Confutato Cyniseum Vere cynicum uni JOVe colloquentem videmus. Hic cum omnipotentiam fati, cui etiam dei sunt subiecti, defendat, Cyniscus hanc Sententiam esse alsam et stultam Jovi persuadere Studet. Cyniscus fatum non solum ut religioni vulgari obstans repudiat, Sed etiam revera esse negat c. 18l9). In eo tamen id est respiciendum Cyniscum usque ad finem iere dialogi dominationem fati quasi revera XStantem Satiri- cum in modum probat. Regiminis Fortunae, quod in Deor. Concit. 13 breviter commemoratur, iusius mentioiit in Jove Coni 1 - 12. Convenienter et in Deor. Con C. l. c. et in Jove Coni. 5 acriticia utilitatem non praebere

Commemoratur, Si quidem nania nutu et arbitrio Fortunae

agantur. Regnum Fortunae apud Menippum quoque

irrisorem non desiderari Nec 16 nos iocet, quo loco

Menippus vitam hominum cum pompa, Cuiu Singula

Fortuna administret, Comparat Ouod X e Sequitur, nempe Fortunam earum qua homine gerunt rerum Primam CauSam SSe neque homines, Sive bene Sive male agunt puniri aequum esse scriptum videmus in

Jove Coni 18 et in Dial. Mori. 30; item in Dial. Mort.

19 plane pronuntiatur, si latum Sit, alteram Vim non esse. Ouod Xeunte Deorum Concilio rationem Parcarum et Fortunae irridere atque refutare Studet Cyniscus etiam Menippum irrisorem Fortunam revera regnare arbitratum

eSSe reiciendum est etiamsi in Dial. Mort. 19 et 30 Fortunae dominationem Menippus agnoscere Videtur, ideo tantum iit, ut Menippus iudicia interorum in ludibrium

vertat. Etiam cynicum Gadarensem Fortunam omnia regere negavisse, elici casu nobis copia est iacta cogno-SCendi. Oenomaus enim Cynicus aequalis iere Luciani dialogum qui γοητευν pol ea inscribitur CompoSuit, quod OPUSCulum ut componeret Oenomaum Menippi saturis adductum esse verisimile St. De ratione, quae intercedit inter Lucianum et

Oenomaum, disputavit Bruns. i Et Luciani Jovem Con- tutatum et Oenomai saturam hausta esse e libriS, qui Fatum et deos irrident, et imitationes SSe Scriptorum quorundam aetatis Menippi ille doctissimus existimat. Bruns de Luciani Jove Confutato disserens quod omneS huius dialogi scenae i. e. generi e desunt vituperat; X eo quod Cynicus quidam partes loquendi agat, dialogum

de quo agitur a Cynico auctore SSe repetitum Ceu Set Bruns.'

29쪽

Ouae igitur ratio latercedat liter Lucianum et Oenonlatina, XplicemuS. Ut Lucianus Jove Confutato eXeunte regnum Fati irridet c. 19 et Necessitatem dominantem iacit c. 18), sic etiam e fragmentis Oenomai intellegitur huic auctori Fatum lacerare liberamque esse voluntatem docere in animo tuisse. In qu Oenomai opusculo omnia iere argumenta, quae etiam in Luciani ove Confutato leguntur, inveniuntur. Si ars futura pronuntiandi a Fato quodam, quod lecti non poteSt, pendet, Apollo non Sua Sponte Suoque arbitrio, sed a Necessitate coactus canit 'Agroλλon . . . . ιο Γ ιυς ιυς νυν βονλειαι, LX OT βουλεrat, oo rc ανάγκης εἰς βουληθῆναι ετακται. J Eodem modo apud Lucianum c. 12 oracula et vaticinationes esse inutilia, Cum revera omnium rectrix Sit Fortuna, Scriptum videmus; Xeunte capite 1 Cyniscus A., ε, inquit, is ἰs ιαντιοκι δει δι' ἐκείνης Sin 'λὶς ει/ιGρMενης εργον GTίν. Sub linem eiusdem iragmenti regnum Fati revera esse satiricum in modum Oenomaus simulat in ea ipsa parte inveniuntur inter Oenomaum et Lucianum multa Similia, quorum maXima, quamquam altera iustu S, altera angustius commemoravit Brun S, aiterre Volo

Omnia ita ut Fortunae placet iiunt. nos vero ipsit rae hoc ordine nihil valemus.

Ωνύγκλύ. y lPraeter has quae ad argumentum pertinent similitudines etiam aliae minoris momenti, qua Bruns p. 386aiieri, exstant. Nobis eXistimandum est vel scriptorum alterum Sum SSe alter Vel utrumque e communi fonte hauSiSSe. Cum igitur Oenomaus Hadriano regnante loruerit, jLucianus Jovem Contutatum circa annum 165 composuerit, ' Lucianum Oenomai Scriptum legisse putari possit. Sed cum Lucianus, qui auctores quibus utitur nominatim iterre plerumque oleat, Oenomai nusquam mentionem iaciat, eunt Oenomai Scriptum novisse eoque uSum Sse VeriSimile non Si quae cum ita sint, utrique auctori opuscuhim quoddam Irioris metati ante oculos in Mullach 384.ῖ c. 18.3 Hor carm. I, 35,17. 3 Syncellus p. 349 B. ' oldermann p. 132.

30쪽

versatum esse videtur. Postquam Luciani Jovem Coniu-tatum Menippeis sententiis esse imbutum et propter similitudines, quae huic dialogo Sunt eum Varroni Satura, ad Menippi saturam quandam esse revocandum Vidimu S, etiam Oenomaum Gadarensem Menippi popularis scripta inspeXisse verisimile est. Cui sententiae accedit iides, si Uarronianae saturae tituli idolus Apollo rationem habemus, quo titulo impetum imprimis in Apollinem esse iactum verisimile est. Id apud Oenomaum re vera itaeSSe e fragmentis, quae nobis Sunt tradita, CogΠΟScimuS, nam omnia Apollinem eiusque artem mordacissimis salibus lacerant. Etiam Bruns fontem Oenomai Menippeae aetatis

At redeamus ad eorum Concilium et Jovem Confutatum. Quod exeunte Deorum Concilio c. 17 legimus philosophi esse dicendum, ne nova iugere nomina velint neve nuga agere de his quae ignorent, sub linem cum Necyomantiae uni Icaromenippi dena nos legisse meminimus. Quod Supra putavi eorum Concilium et Jovem Confutatum e una Menippi Satura, quae deorum Concilium, quod in Icaromenippo invenitur, planius iustusque describebat, esse deprompta, etiam hac similitudine sententia mea luteitur. Deos esse hominum servos scriptum videmus in Jove Coni. 8 idem argumentum Varronis saturae fuissei p. 382 Tros alles mynthrungormiis , elch dies Disch und FnDche Schules mit inanis ζmu in ah n, has de echf Mnisnius doch in braret an bHI Amus, Manti rin f afvn imn inen res SD i in lich nSIon sunt cing nomm n. Mem man dic et u rura en es Anfisthenes tin Diog cura, dic orna IO Sqq.

Popina putat hisce verbis' usus An religionem eorum Varro ucrifur zlcctam cum hominess improbi Dco quaStS 'o mcipiunt, et ad omnia, quae vomus I a cclans, producunt. An sugillat ipso Deos quos constat crsis minibus ad libidines suam aesignatis Infata forma occurrissc est, quo iborius da istis suis indulgesr ut scrvisscctiam crcestinariam Serpitu cui Sicut Apollo fagrans amor A nicti Wis, ius a usum pavit, ues agnitu fuit EuS. Etiam Menippum in saturis contra deo compoSitis hanc deorum cupiditatem mutatis tormis hominibu appropinquandi, servitutem ipsam libidinis Xplendae cauSa Serviendi irrisisse non habemus cur negemu S. HuiuSSententiae Verisimilitudo augetur, Si Luciani SaturnaleSEPiStulae, quae quin Saturae Menippeae Sint dubitari non potest,* Luciani nonnullorum Dialogorum Deorum cauSaluerunt; in his enim dialogis eiusmodi res iterum ac saepius mutuu ri Sui traduntur. Videmus igitur Luciani Deoru ui concilium et Jovem Contutatum cum cynicis tam Menippeis sententii abundare. Boldermanu, 3 ut eorum Concilium e Menippo eSSe XScriptum putavit, Sic etiam eodem loco ovem

consecu deorum pol faten prorati nullam cras Stcn it, yrtia, quae Fatum est Purca voluerunt, umquan apparitor raperficinus. Undes Io iura ignorans, ac ne accinctu OS, SI Hos hostiis destinis saer ant, concludi est, quod Solu Πι υ

i Oehiar Varr. Sat. LII. cl. p. 99.ῖ De scriptis Saturnalibus insta fusius agetur.