Arn. Clapmarii De arcanis rerumpublicarum libri sex, illustrati a Ioan. Corvino ic. Accessit Chr. Besoldi de eadem materia discursus. Nec non Arnoldi Clapmarii et aliorum conclusiones de iure publico

발행: 1644년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

3og Arn. elapmarsi. Lib. VI. appellat popularia munera. Hinc en Im sit, teste Aristotele lib. 6. Politicorum cap. q. utplebs praesente Reipublica statum amet, si-- quide plerisque lubet dissolute vivere , quam modere e. Locus est hac de re insignis apud Tacitum in vita Agricolς, qui a me adducitur, non tantum quod huic rei conveniens est; verum etiam propter multifarias pruin Locus dentiae notas. Sequens, inquit, hyems salu- citi berrimis consilis absumta. ams ut homi- hue per- ner dispers ac rudes, eoque bello faciles, quieti tines in O otio per voluptates assuesceret, hortaristria quo O vatim, adjuvare publice, ut templa, fora, do

alia pru min exstruerent, laudado promptos ct castigain dentia do segner.Ita honoris aemulatio,pro necem rate nota. erat. Iam vero Principum Alios liberalib. ar-Primo ribus erudire, O ingenia Britannorum studiis dicet Gallorum anteferre, ut qui modo lingua Ro-

quomo- manam abnisebant, eloquentiam concupiscedo plebs rent; inde etiam habitus nori honor, O franga- frequen/ toga, paulatimque discessum ad de-

fur υσ- linimenta vitiorum, porticus, O balnea, luptati- ct conviviorum elegantiam . idque apud bus, ranis imperitos humanitas vocabaris r. cum pars

quam ii servitutu esset. 'hertatu Primum ait, voluptatibus frangi atque simula. conservari plebem. Et enim hoc simulacro. crum aliquod libertatis. Quippe vulgus Musi cum hujuscemodi voluptates impune ex- in hac ercet, omnia se assecutum esse existimat. re exemis Igeo Tacitus de Augusto lib. r. Annal. N plia m. que ipse abhorrebat a talibinstudiis, O eibile rebatur misceri voluptatibus vulgi: utut hoc animi vitium esse existiment Iurisconsulisti. Quare Augusto cupienti hanc licentiam aestringere, respondit Me coenas ille

432쪽

ημως τ δῆμον γαι ic' Expedit tibi Caesar plebem sic occupatam eqse dc Livius lib. s. de Uejorum Rege; eum in odio suisse quod

solennia ludorum , qua intermιttere nefaε erat, direm Ist.

Quo imprudentius mihi fecisse viden- Reprotur Galba, Piso, Pertinax , Hadrianus sexis hendunistus , aliique in nimis severe resti tuenda di- turGaia seiplina. Omnium turpissime Galba , qui ba, Piso, eo tempore, quo haeredem designabat Im- Perti . perii orbis terrarum, donatiuum negavit naae , militibus, & quidem praetorianis, in quo- Hadriarum manu posita erat salus Principis. Qui- nm Seribus eo tempore indulgendum erat potius , tus inquam danda occasio, qua omnem discipli- nimu se

nam abrumperent. Constabat enim, inquit verere Tacitus, potuisse conciliari animos quantu- stitueπ- lacunque parcisenis liberalitate. Qua seve- da disciaritate , cum intellexisset Galba se militem plina. ostenditie; tunc demum de conglario coisgitavit, sed sero, ideoque frustra. Sera tunc remedia, inquit ille , cum vulnus jam ad extremos halitus perυenit. De Ottone uero, postquam milites muneribus expugnasset, quae& qualia Tacitus: Nec deerat, inquit,

Drto protendens manus,adorare vulgus, cereo cula, i omnia Serυiliter,pro Dominatione. De Pisone vero e c, inquit, aliud sis quenti quatriduo dictum a Pisone in publia ieum faetumve, Eant hujuscemodi Pisones in Ut opiam alicujus Mori, indigni dia impares turbulento imper Io. εsed ad priorem locum Τaciti redeo: Ron or Brioa -QIlim ingenia praetulisse iveaia Gallis.

433쪽

3Io Orn. Cismarii. Lib. VI. Gallis. Asturer medius fidius. Eadem arte usus est consul Romanus apud Livium

lib. 3. Agite, inquit uvenes,praepale virtu- Laudes . te pedite, Et honore atque ordinepraestatu. Et

seditio- Otto, qui militum seditionem pietatem

forum appellavit, Nimia, inquit, pietad vestra, ais O pi- erius quam consideratim hunc tumultum eo grorum citaυit. Ideo Tacitus manos laudando militis Britannorum barbariem fregi sse. Unde Li-smula- vius libro a. Addebantur O laudes. Et ibi απ.e. dena Cohorter Latina Hernieaque, gratiis ob Seditio- impigram militiam actis, remisia domos. Et

simili- argute Scaliger in Epidorpidum libris, res ap-s plenis, non dicam Socraticia, sed divinis pellare sermonibus: lios . . Laudarier a plebe aditum dat ad Senatu,

Plebem Laus ore Senatus dabit imperare psebi. lauda- Caeterum haec popularitas Histrioniea in H. Augusto laudem meruit: in Vitellio vitu- Popula- perium, Tacitus 3. Historiarum . ded comi ritatem ria consulum cum cαndidatis civitater celeia hane no brans, omnem infima picbis rAmorem, in theia eonveni atro ut spectasor, in circo ut fautor, asseefare omniis bat: qua grata sane ct popularia, si a υirtuisbus nee tibus prosiciscerentur: sed memoria vita priaemni oris indecora 9 vilia accipiebantur. Nimi-ιempore rum vexe Plinius G. Epist. Non omnibus eadem conveniunt . praeterea faciendi aliquid, vel non faciendi, vera ratio rum hominum ipsorum, t um rerum ac temporum initur.

434쪽

Παρρησόα ct liberta/ dicendi , scribendique. a

Turcarum reverentia erga Principe. Plebs vis p

musculi ci pasquisii frustra prohibent r. furi s 'MLmox bile mihi visum est, quod mula

memoriae proditum est de reve- arentia Turcarum erga Prinespem, p t ,

grande nefas esse, de Principe sinistre eo giis indulta tare; idque severissime vindieati, quod te- plebi diacenti exemplo testatum fecit hodiernus cendi Mahometes. Nam Scolasticorum, quos friben Tot si sua lingua vocant, soo crudelissimer dique li' interfecit, quod erga eum significationem Mrtins aliquam cogitationis minus pudicar edi- maxime dissent.' Id quod iniquissimu e ste dicerem, in cruda nisi me idem monuiti et sapiens Melesiasti- servit Μ-Cus cap. I9. Etram in eogitatione tua Regi ne te. maledicas, O in penetralib. cubietili tui ne aeriar. maledicas diυiti e quia avis caeli deferet Doee mors a ipsam se habens alia , annunciabit verbum. Turca Paulo humanius antiqui Reges Ungari. e , rumim quos, teste otione Frisingens e , nemo non perio.

solum manifestis contradictionibus exa- Concessa sperare ; sed etiam occultis susurris lacera- M ab aure impuneraudet. siquis , Caeter uin plerique Imperatores Roma- ungari ni hanc maledicendi licentiam populo in- Re ibu dulserunt. De Caesare Suetonius. Si qua aut Itidem

cogitarentvrgraυius adversus se, aut dicere- seri se tur,rnhιbere matait,qua vindiearer Oaeerbe Impera . loquenti b. satis habuit pro coneiane denuneinis roribs re, ne perseverarent. Unde olim non appe - Rstmalabantur seditiosi; sed tantum novi sermo- ni ,

435쪽

IZ orn. Cismaris. Lib. VI. nis autores , ut videre est apud Livium bis Ralso bro S. hujus sis Plebs enim, ut est natura loqnax, ita mulacri praeclare secum agi autumat, si possit lintn plebis gua ad criminandum pro libidine uti; liis loquacia bertate praesertim amista, de cruda adhuetate. servitute : ut Iustinus ait Iibro 9, 2uoniam rebus nequit ulcisci, verbis usurpare liber-

Quod ait Tiberius apud Tranquillum in civitate libera, linguam mentesque liberas esse oportere. . Quid enim plebi reliquum eo xit, adempto per inquisitiones loquendi audiendique commercio Z Unde idem Ti-

herius , caeteroquin severissimus, in se, inquit, ja , nolle ad cognitionem vocari. Et pulchrer Crematius in Oratione quadam

apud Tacitum. Ipse D. Itilius . ipse gustisue tutere illa O reliquereri haud facile dixerim moderatione magu, an vero sapientia,

Tubria nam spreta exolescunt, si irascare, agnita vi- eum dentur. Adde , quod lubricum linguae ad Lingua poenam non facile trahendum est, L 7.D.admon Dei Ieg. Iul. Majest. Ac tamen dissicile eth non e ad nunquam viris potentibus haec devorare

poenam atque concoquere. Ideo Augustus ad Tib rahen- herium. e tati tua, mi Tiberi, noli hac tu dum do- re indulgere, ct nimium indignari, quenquaxetur esse, qui de me male loquatur, satu es s hoc monitio habemus, ne quis nobis male facere psit: pru- me Osu- denter & recte. Qui enim mentem atque

gusti fa- nasum habet, haec identidem susque de ria G- que habet, contentus ipsa vi Imperii. Id-berio. que Laurentius ille Mediues dicere solitus eth; loquantur illi, nos vero faciemur. Et Lycus apud Senec.in Hercul. ratrima regni,

436쪽

Da Simulaeris Imperi ἰ. cap. II. 3r Sed Sc crudele est, ut facta, ita dicta pu- Dei an ire , Curtius lib. s. Detestabile earn cis pud δε-

ministerium occupaυ erat Rex verborum li- n 'cam.

entiam, qua Dino poterat imputari. Et quis Dicta tantis cervicibus qui comprimat 3 Ingens ut o Mopus, canit Poeta, labore buseMo amplius. A- punire , deo nimia coercitio alimentum fama es, ut crudele seribit Tacitus. Caute tamen faciet, si ex esse Oiis , quos potest , studiose notet, ab iisque noxiiam sibi diligenti custodia caveat. Nam, ut ait Coerci- Alexander apud Curtium lib. 6. linguae te- tio aliemeritas per Uenit ad gladιos. Quae causa fuit rumus latae Constitutionis a Theod. l. unica. C. si eulos. qvis Imper. maled. cujus lassicit hic memi- Rationisse; quod ab aliis lucem accepit. altera Eadem est prurigo scribentium: Nero hujus

tamen scriptorum monumenta concrema- mulacrite voluit, arbitratus se ilicet u Io igne vO- in sericem populi Romani, libertatem Senatus , bentium& conscientiam generis humani ab Oleri. prurigiis

c contra, inquit Tacidus II. LAnnal. p i. ne. tu i euiis glijcit autorita. , neque aliud exin O dria interni Reges, a N qui eadem Iavitia ussunt, ni θὰ tinis dedecus sibi , atque illu gloriam peperere. hiitorial Qua de re valde iucunda citi Iistoria apud suus Iostium, de Hadriano sexto ; qui cum gra- Iosium vissime ferret, se famosis carminibus apud Pariu illi statuam lacerari ; pollea id ei stili

animo tulit, e i ochus a, Ludovi eo Suessa -xio, eam male die endi licentiam obscuro iatum hominum libertati atque nequitiae dari, ut cum insignes viros impune caris pserint, fortunam tuam ea vindictae cupiditate consolentur.

437쪽

Ad leυiora delicta conivere. Ruomodo nimἰis remediu delicta accendantur. Paucarum

supplicio contentum esse. Tert;- Ermultum quoque facit ad infatuan-Mms dam,& frangendam plebem, cum ii, mula qui imperium obtinent, ad levi oza Μ, ρη- quaedam delicta connivent: quod vocat nivctiG Vlpianus in l. 4.D. de manum ion. coum ven ad levis tibus oeulis agere, id est, ut Accursius expli ro deli- eat, non inspecta stricta juris ratione. Idcto, ait Rex ille Macedonum apud Livium lib. Ex m 42. Non quia probaret,sed quia in nova posses Pium iu ione regni parienda omnia essent, passum. Ti-AUς berius, quamvis fuit disciplinae retinent ita

Mace ρ sirmis, tamen populum per tot annos mol-m m. liter habitum , non ausus es: ad .duriora Ita crist vertere; & cum instarent Romani Senatores , de luxu coercendo, respondit, non id , tempus esse eenjurae quemadmodum & Llvius libro I. non id tempm,ut merita exsolveis rentur)Et 3. Annal. Gam indecorum, obtrectare quod non obtinetur. 2uodsi quis ex mais v gistratibus tantam industriam ac severitate pollicetur, ut ire obviam queat, huncct laudo. exonerari laborvm meorum partem fateor.

Vimiis Mihi equidem magis hic probatur Seris νemediis vilius aliquis, lenibus remediis aptus, quam dolicta Appius quidam vehementi ingenio: quod

nonnun- Eepenumero nimiis remediis delicta au- quam gent. De Felice Tacitus, eum nimiu reme

irrita diu deli ta aeeendus. Et de Manlio Liviusti lib. o. remedio seditionem irritasse. Ego hoc l

accipio pro simulacro libertatis . id quod lidentidem t

438쪽

Dι S mulneris Imperii. cap. Ir. 3 Isidentidem seditiosi juvenes Romani, optimatum imperio infensi, dicebant: si egem homine ea quo impetrea, ubi jus, ubi in j ria opus sit; esse gratia locum, esse benescio ;agnoscere, O irasci posse. . Dico de levibus delictis; aliud est in atro. Atroe actoribus, quae seditiones movent, dc respu- delicFablieas pessumdant. Ideo Li vius: id perseeare omnin novum pratorem, ne serperet longius , pa res puniea-

iusserunt. Quod & Gunt herus eleganter da. cxpressit; tivi est ferro jam putrida membra reis

sindi,

Suam partis vitio totum tabescere corpus. Ac tamen in his etiam paucorum suppli- Sed paucio contenti fuerunt Romani. Livius lib. 4. cor mConsules, summa moderatione ae lenitate per oppi paucorum supplicia, quos sbimetipsos eosci se cio. mortem satis creditum est , transacta re, nequivere tamen consqui, ut non agerrime id plebs ferret. Et Tacitus: cui Ar terrore, O paου- eorum supplicio, rediit oppidanis concordia. Et Seneca in Octavia, Populi furorem, caede paucorum diutaui restiterunt temere, compre tam adfero. Caeterum in suppliciis decernendis, ea ratio securissima est . qua usus est Germanicus in puniendis seditiosis militibus; in quos ipsos supplicii saevitiam atque invidia is transtulit. Rogatus enim a quibui- Invidiaedam, ut noxios puniret, jussit, ut ipsi exe- facti inquerentur. Quo loco Tacitus. Cesar arcebat ipsos re-

439쪽

menta

plebi

data ex Livio. cura

nona curam habere .' portoriis liberare plebem : multa alia indulgore, qua postea re voearipossunt. Comitiorum Germanorum summa, pecunia.

O nium plenissima sunt hal

na illa Livii ib. 2. Multa, inquit, bla- dimenta plebi per id tempus data : annona inprimis habita cura ; ct ad frumensum comparandum misi alii in Volsco , alii Cumas , salu quoque vendends arbitrium , qtita impensopretio veniebat inpubirca, omnbsumptu adempto concessum privatis ς portσσηηρη riti quo e, O tributo plebe liberata. Et paulo post; Hae indulgentia Patrum , insperis postmodum rebus, in obsidione ac me adeo

concordem civitatem renuit, Di regium nomexon summi magis quam ivssimi horrerent; nee quisequam unus malu artibus postea tami po- pularis esset, quam tum bene imperando uniae o η πιὸ is Senatus fuit. Haec ille . Est hoc ingens m μ' simulacrum in plebem, cui, us Tacitus A. Historiarum scribit, una ex Republica anno

na cum . Et Satyricus; Duas tantum res anxius optat. νetinen Panem O circenses: φd Quo nomine nonnunquam plebi indul-rii cμ I genda sunt vel iniquissima. Quod ait L iisso φη vius , par aqua ct iniqua retinendam esse cooeordiam. Exercitus Romanus, fretus novo

pi & nutante Principe , postulabat ut singu Conςς Ios denarios mererent: sextusdecimus sti-d penta annus finem adferret: ne ultra subi νη - , vexit

440쪽

De Sἰmulaeris Imperiἰ. Cap. I 3. 3IT vexillis tenerentur, sed iisdem in eastris praemium pecunia solveretur. Quo tem - Vltro Pore satius fuit ultro concedere, quam si potius necessitate expressa fuissent, Livius lib. a. quat

Neque patribus satu deeorum , per metum necem- potiuε, quam postmodum voluntate, assiopis eia tale. viumsuorumortunis consuluisse. Et lib. 4. Objectio Opportune Senatus, priusquam ab Tribunis ex india plebis agraria seditiones, mentione illatalde In tute agro Lauicano dividendo serent,eensuit Deis toti m quens coloniam Lavieos deducendam. indulto.

Sed dices: indignum id fuisse de stipen- rmm.

dii petitione, adeoque Rempublicam tantis oneribus imparem filisse. At enim, nonne sedato populo retracta. Perperari possisnt 'Sic enim Tacitus. Matuta, inta ivdHlta quit, qua perseditione expressa erant, & ali- reVocor bi : proxima seditionis male consulta abolita pulse, sxnposterum. Et Livius libro a. Multi sevisse eumq*ς

rempus putabant recuperandi Iura , quae ex- rem torta seditione ae vi patrib. essent. Et absque t uestr hoc esset, nonne praestat particulam Rei coptun publicae tradere plebi, quam totam Rempublicam in extremum periculum vocare. Varro pulchre. Digitum prascidi oportet, si ob eam rem gangrana non sit ad brachium

ventura. '

Qua ratione Carolus Quintus multa, Prude immunitates Ordinibus Imperii coneeta ti sisse dicitur , ut adversus Turcam commu- rq nem Germaniae hostem pecuniam eol- Τμynt ligeret: quae plerumque omnium Germa h ς ε norum Comitiorum summa est, ut argu- τη nsti ne dixit Iovius . Quare, sicut peritus eques non semper & uno tenore frenum stringit. aut calcaria subdit: sed saepenumero O 1 Iazat,

SEARCH

MENU NAVIGATION