장음표시 사용
401쪽
a78 Orn. cismarii. LA. V. Suod misericordiam , ita immodica in saevitiam δvulgus nullaque ratione, sed effreni impetu regi in saevia tur , parum pensi Nabens vel divina , Meltiam humana jura, dum modo libertatem illam lmus, suam, hoc ost, omnia pro libitu agendi dissolutissimam licentiam, tueri possit. De
qua Romanos Lyricus, Sed in vitium Libertas excidit, O vim Dignam lege Regi. Libem Et Iovius, unus, inquit, erat per acerbetatu saeviendi praedandique non ignobilis prae-pra lex- textus, illa dulcissimi nominis, uti praedi-r . cabant, ab longo tempore recepta libertas.
Quod de Quintius ille Consul Romanus
ait apud Liviii lib. 3. ob titulo aquandarum legsi nos rasura oppressa tulimus O ferim us. Sicut autem centuriones , teste Tacito, sui vetustissima militaris odii materies: ita
etiam inveteratissirinum fuit in Republica odio bH Romana odium plebis adversus Pasricios. redita- Vbi enim imperium plebis est; ibi patri-rio ha- cios ac nobiles multis magnisque injuriis hei Pa- asti ei necesse est, ut ostendit Aristoteles 3. tricis . Politi c. cap. 7. Cujus rei exemplum est in Manlio, qui calumniando aurum , quod Romani contribuerant, ut a GaIlis sese Iedimerent, Gallis rursum ademptum esse, Iude &apud primores conservari ; ma Xamam eoudem- invidiam patrie iis coticilia Vir. Cui similenor Φ est , quod adducit Machia vellus in Repuis Sempro- bliea Florentina. Quo dominationis flanii, mr gitio C. Sempronius, nequie quam Omnia alvii. expertis Patribus, ut mitigarent pi bem, Pompo- quindecim millibus aeris damnatus est, nil, Fu- Libius lib. 4. Idem lib. s. de Virginio de in
rii, Pomponio , qui pessimo exemplo innoxii denis
402쪽
De Flagitiis Dominationis. CV. Ist. 17sdenis millibus aeris gravis damnati sunt, quod gratificantes pati ibus, rogationi tri bunitiae intercellinen r. de de Furio lib. s. qui injuste, & sine ulla probabili caula damnatus, in exilium ivit. Omnia enim regia& aristo cratica flagitia , quae enumeravimus; uti, in regni suspectos immodice saevire, fidem violare, sacras aedes deripere,alior utra bona invadcre, aliaque insolenter& crudeliter agere : haec , inquam, Omnia etiam in populari statu fiunt i dc multo ma- gis: veluti, quod populus Romanus judicium rogatus sinium regendornm, sibi eo troversam rem ad Judicauit instar quadruplatoris ct interceptoris litis alienae, ut ait L iis
uius lib 3. quae flagitia in flebe perstringit Fabius ille apuA eundem : potestate tribuniaria adsingulorum auxilium , non ad pernicienniυersorum comparat at esse Tribunos plebis vos creatos, non hos es patribu/, nobis miseris, invidiosum υobis est desertam Rempublica inis vadi, non jus vestrum,sed in Oidiam minueri tu, cte. Immania sunt exemplatum in Re publica Florentina, tum in quibusdam Germaniae civitatibus apud Crant Zium , F tum recensendorum me pudet pigetque.
A e o nihil crudelius plebe, in Nimis ducem nacta.
Non quidem sacile incipit,& ut ait acer Plebs no Histor cus, non facile prima υox plebis , sed Deile in
prae cunte aut Ore, e vestigio comitatur, dc ripit sed contagione veluti insanit. Equidem non evestigion ogcs cise etiam populo sua dominationis comita jura, quoties aliquis dominandi cupiditate turprae aptus Rempublicam invadit, libertatem - eunteque evertere conatur ἰ quo tempore extra- autore. ordina-
403쪽
2go i, rn. Cismarii L b. V. ordinatio nonnunquam & repentino iudicio opus est : at enim vero & honestatis de
fidei haberi ratio debet; ab ite quibus erit non amplius imperium , sed flagitiosissima
tyrannis.' Quaeri hic possit de C. Iulio Caesare, an recte a Birato, Cassio , aliisque ocellas sit 3 Equidem non ignoro, quid viri docti atque prudentes de hac re sentiant. At enim vero mihi hic libet. Certe secundum jura libertatis, sive , ut Cicero vocat iura civium , licui ne videtur civibus, quorum majores regnum juramento detestati eis rant, eum evertere, qui libertatis jura involabat. Quod si enim Princeps merito in eum animadvertit, qui libertatis amans imperium sibi& vitam adimere conatur quidni etiam populo licebit eum interficeis re, qui libertatem invadere tentat, & servitutem imponere civibus Id ait Tacitus libro I. Annal. cum occisus Dictator Casar,
aliis pessimum, aliis pulcherrimis facinus viis deretur. Respectu enim praesentis Rei pubIicae nefarie fecerunt. Quippeis erat Reipublicae status, ut salva esse non potuisset, nisi imperio ad unum devoluto, teste Tacito MDione. Quod & Pomponius ait libro a. g.
II.de Orig. Iur. Evenit. ut necesse esset, Reipublica per unum eonsuli. Quanquam haud scio an non Caesar ipse, aliique, in causa fuerint redactae in ejusmodi statum Reipum hilaae Romanaeis
404쪽
Osenditur ratio Δυisonum O di ferentiario
in hae materia. rcana mixtarii Rerum. Imperium Germanorum mixtum.
R Tque haec sunt arcana flagitia domina. Ostendiationis , quibus illi utuntur, qui in Re- turratio publica principatum obtinent, vel unus, divis-Vel pauci, vel multi . Qua in re non sum ne- nu quia .scius, parari judicia & censuras. Alii nega bus au-bunt, a numero aut multitudine imperanis tor intium differentias sumendas esti: alii dicent, hae main plures esse Rerum publicaru species, adeoq; teria u- plura, ex mea ipsius sententia, enasci Impe- sm est. Tiorum arcana. Non eo inficias, differentias Edsentia essentiales, ut appellant, spectare vel com- leo disse mune, vel privatum commodum. Hujus rentia respectus iacit declinantes Respublicas ac Verum
ιἀεκζοισἐς , ut appellat Aristoteles illius pubi.
Tectas atque bonas . in illis habetur ratio virtutis ac prudenti in hisce nunc divitia. ctent. Tum, nunc paupertatis, nunc nobilitatis, nunc dignitatis, nunc etiam libertatis. AI Suom enimvero quod Patricii&Nobiles plerum- dosec que sunt pauci, multi vero, imo maxima d m ea hominum pars , ut est plebs, ignobiles bc varien ς' egent; ideo ab accidentali potius differen . Rerumpita quippe cum essentiali conjuncta, oris παρεκα dinem auspicati sumus. Et si autem nonnunquam evenit, ut Patricii sint pauperes, plebeji vero divitςs; ideo Respublica aliam formam non induit. Quare ea plerumque est Aristo cratica, in qua pauci imperant, Democratica in qua multi, regnum in quo unus. omnes tamen Zc singuli, pro conditione loci, temporis, populique natura, Viri cura δομοι,
405쪽
Rerum Quae, ut ad alto eum accedam, ad tresistete . species reserri pollunt: unde totidem rationes admini strandi saeit Cicero & Tacitas.
Prima Og cupatur circa naturam , dc ingenium optivi a tum sive Senatorum ἔ alteraci re naturam vulgi; tertia circa Regum atque Principum. Hare non tantum Monarchiam dc Dominationem complectitur; sed etiam Tyrannidem ; illa de Democratiam,& politiam, & ochlocratiam: illa de aristo cratiam, δc oligarchiam. Respu- sed de mixtae ex his fiunt Respublicae olleae . quales pleraeque sunt, in quibus unaquae mixta. que qars sua habet velareana, quae religi se servat; uel simulacra, quae alia pars alii indulgct ; veluti cum imperium divisum est. τὸ*u- Neque enim existimo facile puram at- . bliea que simplicem Rempublieam reperiri. vix, e. Nam saepe partem aliquam .imperii habet peritur unus, partem populus, partem Senatus, pura. Vel senatus Ac populus, vel Princeps & Senatus , vel Princeps dc populus. De qua mixtione Livius Lib. s. Non posse aequojure
agi, ubi imperium penes patrιcios,penes Tri bunos auxilium tantum sit, nis imperio comis. municato, nunquam plebem in parte Reipubl. fore. Iamdundum enim illorum sementia
repudiata est, qui negant jura Imperii dividi poste.
Imperi si Imperium hoc certe Germanorum, quod Germa- Moguntinus Elector Aristo craticum esseni cum . dicebat in Comitiis Francosuriensibus, mixtum
406쪽
De Magitiu Dominationis. Cap. et . mixtum potius est; sicut Zc alia multa; adeoque unaquaeque pars sua habet Sc imperii libertatisque iura, Sc arcana, & simulacra etiam, quod temperamentum in pri ita is colligo ex Aristotele . lib. q. e. s. Potiticorum Cyrib. 4. Politicorum, c.I . ubi de arcanis dc sophismatibus agit. ω τε φανερο, δῖε ει et ς βουλε ιι ερογνυν eos oriιαιως, o G I. παο ἱ προι; σ- αγιν,-ῆῖς μυιθον
blicarsi. V l ζων ira νιν. Itaque, inquit, manife- sum est , si quis velit juste hac temperare, oportere utrinque assiis mere, O illis qωidem salaria consituere, bis autem poenam. Sic enim omnes communicarent. Nam illo qui dem modo Respublicast, vel alteraoumsolum.
Sed nunc porro videamus de Simulacris ImperiI.
407쪽
simula chra obis r rude daab ejus admini stratioeremotis.
CAsu Τ Ι.ctu id sti rSimulaera Imperiisve a reana nais nia. Iuomodo di ferant ab arcanis, O Iur Imperii: ite ab arcanis dominationu. Liberistatis umbra: inania jubedi jura nome Imperii: Imperium sine re: Imago sine re:blandimenta e vis ac vera potentia : , m In Rep. quomodosmu latio locum habeat.
Vreum est effatum Aristotelis, illum Reipublicae statum diutitas me perdurare salvum & incolumem, quem omnes civitatis suae partes amant & durare cupiunt. Ardua prosecto res; Verumtamen ut id fiat, necesse est quaedam Imperii 3c libertatis simulacra iis obtrudi,quibus alias aditus ad Rempublicam praeclusus est. Ubi enim , ait idem Aristoteles lib. 2. Politicorum cap. 3. plebs nihil de Imperio habet , id maia Reipubl. signum est. sicut igitur arcana Imperii pleraque sunt occulta, sed validae artes, quae opponuntur hominibus seditiosis, quive e Reipublicae administratione removentur:
408쪽
De s mala eris Imperii. Cap. I. 28sita haec simulacra sum occultae artes, ted inanes, sed cassae, S: ut Iovius appellat. I. Hsο r. inania jubendi jura, quae iis indulgentur, qui extra Rempubl. sunt; & quibus aliud agitur, aliud simulatur.
Merito tamen ab arcanis Imperii,&mui- Eorum to magis a Iure Imperii distinguenda sunt; ab areais quin potius iis opponenda. H.ea usurpant nis impar in Republica Principes; illa, qui imperii ex- rtiod pertes sunt: sicut S. ab arcanis dominatio- minationis differunt. Haec eni in civibus non li- nis dis cent. at simulacra indulgentur civibus: Et rentia. sunt speciosa saltem , dc ut Tacitus, appellat, Arcana Inania: item, Imperii inania O Varia subdola dii itemspecies cm Simulae ra Imperii: illorum Plinius vocat libertatis umbram. Umbra e- appella-nim plerumque major est, quam is , quem timeδε refert. Veluti apud Varronem, cornuat au rum, umbram jacit, icere parat; umbram, id est, telum, cujus umbra imminebat. Idem Plinius alibi nomen, ut I. Epistol. plurimum refert, quid esse tribunatum putem, inan ἔ ω minbram, ct sne honore nomen, an potestate sacrosanctam,cte. Sic Tncitus A. Historiarum,
vim principatus comple is, nomen remittere.
Et Iustinus: alii nomen Regu, alii imperii. tenent. Unde Caesar ; nihil amplius Rempublicam esse, appellationem modo sine corpore. Velle jus vocat Imperium snere. lib. χHoc consulatu Pompejus tribunitia potestate νesituit, cujus Sasia imagine sne re relique rato Quale Imperium seribit otio Frisingensim habui me haeredes Barto Hi Zer ingen- iis Sueciae Ducis: Principes sine principatu . soloque nomine sine re participantes. Livius lib. 3, vocat artφm : jam ne virtute quidem
409쪽
286 . rn. Ismarii. Lib. VI. Ruid iis dem promi libertatem,sed arte ludit Et Iustia oppona- nus lib. I in blami: mentia. Eumenes, inquit , tur. Op- blandimentia agere; ali i aliter. poni Quibus simulacris opponitur vis ac vera vim ct potentia, υιι Imperii: υu Principis, ius Impsa et rapo- rii. de quibus nemo clarius, quam Tacitus. Ientiam Opud' manos, inquit, ius imperii valet, i- Princi- nania transmittuntur: dc alibi A. Annaliumpo O sublatu manibus, vera potentia augere. De la Imperii. his hactenus. Caetcrum ideo appellantur si- Cur ap- mu lacra, quod externam aliquam & ma pellciur gnam specie na prae id ferunt, qualia sunt Iimula- 1 intulacra Deorum. Virgilius,oa. Visa mihi ante oeulos o nota maior imago. De quo supra: Ac sunt haec simulacra venia tota, dc veluti nuces callae, δί ut Horatius ait, iactes rerum , πυά qtae canorae. Ideo inveteri glossa simulacrui in , αχαγγι υο, εἱ-Lλον Eυανον.
Porro qui ipsum Imperium habent,haud adeo maghi faciunt haec, quae speciosa tan dum sunt de umbrati ea contra . qui re ipsa carent, videri malunt, quam dc u 2 ne me, de non videri. Quo imprudentius Romani
milites non contenti victoria, quam a Germanas obtinuerant , aggeres strux c-runt, subscriptis victarum gentium nominibus. Vbi Tacitus 2. Annalium. Haud. perinde, Inquu, Germanos vulnera luctres, excidiar quam ea species, dolore O ira adfecit. Argute Modestinus, de commoder a d hane materiamini. sa. D. de condicf. demonsi. Νonnunquam contingit, ut quadam nominatim expressa sciant, quam υιδ omi a tacite tutelligi potui Nnt, nec esset offutura. Atque
haec etia in si in lacra fere sunt, quibus aliud
410쪽
De Simulacris Imperis. cap. 2. 28 agitur, aliud simulatur. Illud simulatur agi, ut alii quoque par ιicipent Rena publicaiia: at vero serio contrari uni agitur. At rursum dices, dolum esse, qui non ta- An tas tum in eo est, qui fallendi causa obscure uti lici loquitur, sed etiam qui insidiose & obscvia tum. re dissimulat. l. s 3. D. de contrahen. emset. Scqui per lusorie aliquid dicit, decipit l. 6 p. de Eυs Iton. Tu vero ne mihi privatos conisi tactus ad publica negotia referas: in his summa ratio est salus Reipublicae, in illigarquitas A justitia. In his deflectere parum per licet a regia virtutis via ; in illis non item. Sed haec tela supra a nobis disculta
ptiones librorum: ms res Poetici. inania
famae , inania honoris. τά κενα F πολέαου,1 Iijιώ, belli smΗlacra. Tu tanus. Vjus rei exempla identidem reperi i untur in omni vitae genere. Id ait Aschines. ου μ λκειν , αιὰ 'ε Myελ . Ac quidem Graeci eum, qui specie
rerum atque umbram capit, eleganter appellant α; αο λον. Latini iv frunitum, ostentatorem. Qualem in characteribus suis pulchre desari psit sapientissimus Theophrastus , & Cicero ad Herenianum de Ammianus Marcellinus. lia, a. lisnu arente vult in severita repatrimonia sumi iuimmensum extollunt, cultorum ut putant f racium, In omnἰυ ita gem