장음표시 사용
411쪽
288 Osrn. Clumarii . L b. VI. Oeium ultiplicantes annuor fructus,qua a primo ad ultimum solem se abunde jactitane
possidere. Et miles quidam distinguit apud
Livium, ostentare, non gerere bellum.
Etiam in doctrina & re literaria, nonne plerI in re li- que malunt videri quam esse, & solidam teraria. atque severam discendi rationem quotusquisque est, qui amplectituri' Et quid aliud Indespe subolent illa Pliniana ad Vespasianum de eios ti- inseriptionibus,&speciosis titulis, qui, tan-brorum quam hedera vino, ita libris appenduntur: e Pani Inseriptionis apud Graecos mira fluitas: tituli, inseripsere, quod volebans intelligio. Dum ratii κέρα ς αμ λθείας,ut vel lactu Gaia linacei sperarepost in volumine haustu.Iam M AE, ταν-, ἐγ ρ διον, λειμων πινακιδεο inscriptiones, propter quas vadi- . monium deseripsit. Mi eum intra υeris, dii
mi deaque quam nihil in medio invenies. Quem poetici. etiam tumorem in Poεtis eleganter perstringit Horatius reuid duri si tEtο feret hiepromissor hiatu 'Contra, eum probat qui, Won fumum ex fulgore, sed ex fumo dare
cogitat,ut speciosa dehinc, miracula proo
omesu aut ε creberrI me In communi vita hu)uscemodi vetosas ostetationes reperias. Γοrdea- Atque insigne exemplum est in sejanoeea ct illo. Hic, ut erat homo fastuosus: superbire ventosa magnifice, & cum multo comitatu incedessenta- re, compellantibus dissiculter respondere, tib Se- iis qui vel loco non cesserant, vel obsequia ani. di salutes non iteraverant, iuςcensere, ex-
412쪽
De Simulacris Imperis. Cap. 2. 28s ' tremum malum minitari. Ac tamen indicium vanitatu est, inquit Dion Sejanum eludens, qui quod re i . carebat , hujuscemodi fuco capiebatur. qui propria, inquit, nititur potentia , hasce salutationes ct obsequia parum eurat, O s omissa fuer. ut, non
Pari stultitia plerique famam captant, Famarare ipsa neglecta. Vnde Tacitus 2. Anna- neglectalium vocat inania fama: item, ludos ct ina- captatio nia honoris, Sic in bello sunt πικροα πη-λεμου 2, item, unde Lueretius belli Elim semulacrae & Curtius lib. 4. e pleras ina- Must s nia cur fremitus hominum, equorum hinni. mula rus, armorum internitentisi fulgor. Ibidem, cro ηVinnis O inanibus militem magis, quamjustis taurum formidinis causes moveri: & Livius lib.I. Vt non bellum, sed vanam imagine belli Capi:olii; insedissse eontenderent. Quae tame simulacra, Annibalem ab Roma abegerunt. Vnde Tutanus Deus consecratus, Varro in Sat)mEjuscemodi simulacra in C. Rabirio Equite notat M. Tullius. Umbram , inquit,
Equitis Emani, O imaginem videtis Iudices, is .mnius amici conservatam auxilio, Oside. Nia
hil huic eripi potest, praeter hoc Amulacrum pristina dignitatis, quod sar solvi tuetur O
Porro eodem exemplo in Republica sunt Amula Imperii simulacra, quibus homines parum cra Im- intelligentes inhiant,quque viri in Republ. perii in Principes facile aliis atque aequo animo in- Republidulgent. Quod Guicci ardinus lib. I. Histor. ea no-1nter laudes ponit Aloisii XI. Caroli Octavi tantur. Patris e semper eum magis res ipsas, qu Meterumuinbras sectahum esse. 'N . CA-
413쪽
29o rn. Clumarii. Lib. VI.CApuae III. . uolupliciasiit Imperiorum s mulacra. Stamulacra Imperii regii. Magni rituli. Sa eris cieti creatio. Venetorum simulacra. Sacerdos Turcicus : Regia sepultura.
. , A C quidem haee simulacra identidem 6 . m variare videntur pro varietate Re-dὸm V, xum publicarum. Quot enim tunest ' Imperiorum formae, totidem etiam sunzr imperiorum simulacra&quidem triplicia Simulacra regia in Aristocratia , dc populari statu: simulacra Aristocratica, in regno & populi Imperio : de Simulacra De
mocratica, in regno dc Aristocratia. Toti- , , ά dem enim sunt etiam imperii arcana, quae hilee si inulacris opponuntur. T'. Sunt autem simulacra regia, occultave-sP luti privilegia, sed vana, atque, ut diXi, hor-θηρ deaeea, quae ab ibis usurpantur, qui imperi O cu inq earent, ut quod non habent, Videantu L tuis
- . , men habere. Ac nescIO, an uspiam plura
huius rei exempla reperias, quam apud ς Venetos &in hoc itiam imperio. Dux enim Venetorum pleraque habet sola imia ρ μ' perii simulacra, nonnulla etiam Imperii ar-ς eana utpote titulum IIucis , primum tD- esim sententiae, munitam habitationem, ν . ., gζnu. alia. De Macedonibus Cur t. lib, 4. Macedones a seti quidem regio imperio . sed
majore libertatis umbra, auam catera geutei.
. In Romana Repub. pauca simulacra regia In Roc reperio: an quod nonnulli scriptores non. mana anxie scrutati sunt , an vero quod ejectrs Republ. Τarquiniis, uno velut ictu totu regnum abis pauca. sciderunIZAc tamen illud insigne est, quod refert
414쪽
De simulacris Imperii. Cap. v. 29 Iaesert Livius lib. 2. Rerum , inquit, deinde Taleta divinarrem habita cura, odi e rein quadam pH- meublici sacra per ipsos Reges factitata erant, nec crearis ubi Regum desiderium esset, Reae sacris culis Re u Dereant. Est hoc simulacrum regii imperii. eris culi Nam sacerdotium Pontifici subjecere, ne additus nomini honos, aliquid libertati, cujus tuna prima erat cura, Ofliceret. Crea- Item nutio etiam illa duor utra Consulum ideo ma- nua . ogis libertatem aliquam introduxit, quod ris mannua fuit, quam quod diminutum quie- Co sinquam fuerit ex regia potestate , teste Livio lum. eodem. lib. Vnde Poeta dctua primum dominaim Roma superbos Mutavit placadis rempore cons tibim:
Eadem Imperii, species fuit in Muph r, thio, qui sub Selimo Turcarum Principe, . '.
prianus supersimonis Mahonaeiacae AntI- - c. si es & interpres, tantae in speciem autorita- . tis suit, ut refert Las. Sorantius, ut ipsius le- . . thio suo tentiae nunquam quisquam aperte contradicerer, quoties vero Princeps ipse praesens
ali inid imperci, Muphthius Velut I attoni intus, ad adulandum laudandumque prodit. δε- Sed S: illud simulacrum regium videtur, regio more sepeliri. Quod argute iuxta & ι sapienter Henricus IV. roganti cuidam, cur Rudolphum, non Regem, regio tamen ho / qnore sepultum sineret, respondit: utinam G 'omnes inimici mei tam hono=sce jaeerent. ά Vnde Poeta Germanus de Iebus gestis Fri..deri ei I. lib. 7.
Stulta superstitio, quodque hale seri justo
415쪽
292 ιArn. CDpmarsi. Lsb. VI. Quanquam aliter visa est sentire Theodora illa, que ad Iustinianum Imperatorem maritum trepidantem imperium occnpare, Nescis , inquit, mi marite, quam puI chrum sit insepulcro positum este Imperatoris nomen. Aliter etiam Nero erga matrem. Quod tamen detestatur Tragicus in
Simulacra, titulos, destruit mortis metu.
Superin Caeterum illam in sepultura superbiam βια in ridet in suo απροέργω Theophrastus: aeucidfσμit s, inquit, uxor obierit, monumento ejus , e .r m mariti, O patris matνιου nomina inscribit, ' ρρώ items e vi ipsa st; tum hoc elogium insupcradditosingulari omnes siprobitate erant. CAvuT IV.hd Parthorum inanis se fumosis
σμηρ ambitio ferrum non tradere, pro υinciale . amplecti, in honore eocisuri esse. rictis na-- . men, linguam, babitum, O vestes relinque- fue ro η ' nomina, roruliformiuar Minn.
Exem- D Isi , neque enim dissit eor, postquamplum in legi Vologesis illius apud Tacit. Is .
petitio e Annalium ventosam, & minime regiam, mologesis imo abjectam ambitionem. Hic Vologeses Parthois Propriis nunciis a Corbulone duce Roma--m Reis no petiit, ne frater suus Tiridates, post-gu pro quam regium suum Diadema Neroni sub fratre jecisset; ferrum traderet, aut complexu Tiridate provincias obtinentium arceretur, foriretii Ro- busve eorum assisteret; tantusque Romae, mani quantus Consulibus, honos esset. Qualis
morem haec, di boni, petitio pro Rege 3 nisi quod a sere, turpς ςrat Rogi, distingi, dc quidem , Parin
416쪽
Da Ismulaer Imperii. Cap. 4, avthorum Regi, qui semper, &de more gentis steste Ammiano lib. 23. 2 cincti erant- Atque alias plebeiis non licebat consules Legatos amplecti: quod Severus , Legatus tunc temporis Asticae, apud Epartianum ait: Legatum populi Romani, homo plebeyus, temere amplecti noli. Sed nec exigua erat dignitas Sc autoritas Consulis, sed tunc tem por is inanis, 3c sine ulla re. Quare Romani, qui haec si inulacra parvi faciebant, petitioni illius gratiam facile fecerunt. Ideo Tacitus: Scilicet externa superbia sueto non notitia nostri , apud quos jtis amperii υalet, inania transmittuntur. Nam ut in cedendis Victis ejuscemodi simulacris umbraticis indul- pristin si gentissimi erant Romani, ita in retinendo nomeujure S vi Imperii fuerunt studiosissimi. reisu Cujus rei etiam exemplum est apud qμere ,
Poetam Ιχ. Aineid. Iuno cum omnia ncia eorum- quicquam tentasset ut opprimere L Teuis que no-cros, ne Imperium Italiae invaderent, tan- men M-dem veluti tantis rebus impar , a Iove pe- sumeretiit, ut quandoquidem Tro jani Italia potu linguaturi essent, nomen tamen mutarent; Latini or habι- vero retinerent pristinum nomen, eandem tum. linguam, eundem habitum :Ne velis Indigenad nomen mutare Latinos,
Mu Troas feri jubeas, Teucrosse vocari ,
Aut voce mutare viros, aut vertere vestes- Exem-Εcquis adeo est nullius nasi, quin ollaeiat plum iis hoc simulacrum solummodo esse, in quo petit oeIupiter facile morem gessit Iunoni, Ita e- Iunonis
nim pergit Maro : cuι mo- Olli subridens hominum rerums repertor. rem geo
417쪽
.Arn. CDpmarii. Lib. VI. O victoriam inanem. Idem fere de Longobardis scribit aliter ille Augustus vates lib. 2. In Lon Dicitur a Longis ea L Onpobardia barbis, Obar Irotinus indigenis paulatim saguine mixto 'dis. Barbara plebs, prater consuetum gentibus usum, Transit in sociam suscepio nomine gentem. Superba nomina , magni tituli, inania
sunt: dc de quibus parum solliciti sunt viii fortes, modo rem ipsam habeant. In quon P ν- Comicus ludit militem illu Pyrgopolinicεφοpolinia plenum, ut ait, gloriarum, de campu Gurgu ej. sidὴ iis, de Sombomachide, Cluinsati, sar-Falsos chide. Quae cadem vecordia erat eorum, quirrium- salsos triumphos ementiebantur, vel de pho, oia faliis pugnis ad Tribunum referebant . M., id- Qua de re idem Plautus, Mille commemoraiaribi. ripossunt, qui coniac ι ct condemnatisal de pugnii sent. Qualem gloriolam multi e mustaceo quaerunt, veluti foemin- ex torulis, quae,ut est apud Iuvenalem compagibus aiarum adseant caput, quas Lucanus appellat turritam coronam. C A p v T V. Simulaera risocratici Imperii: non omnia
momento immutare. eadem vocabula magi-
. stratu3 relinquere: paulatim, μνη βρο δει disy, insurgere: cuncta per consules incia pere speciem pristine reipubl. rejinquere.
Simula- I Vjuscemodi, & id seus alia, obtrudi , i fas de mos est iis qui imperii nomine
, bio- delectantur , tum ut hisce perceptis
crat. altiora negligRnt tum etiam ut mutato reis
418쪽
De Simulatris Imperii. CV. S. χρ sArctve eodem modo, republica aristocra istica in regnum mutata, imagines quae tiam tbertatis relinquuntur. Quas nullus Hillo - τὶ corum aut Politicorum acrius diligenti. cique expressit quam Cornelius Tacitus: M Taetiscat qui salustium praeferrea uti sunt, nae illi to dili-
. llaec occulta atque arcana conlilia parum rentis i- intelligunt. Quo magis absurdiam est, dc ut me ex- Icti loquvnrur, novum, quod disputat acu- presso. tus Scriptor ex Hetruria: mutata repti blica Mutata 'Omnia uno momento mutari oportere; Republ. quod cum alias neget, quoties tyranni op- paulaia primuntur, &.cives se in libertarem vindi- exercen cant,mitum est, quare hoc in novo princi- dMPrι patu statuat. Caesari certe haec mutatio ac cipat suceleravit interitum : Plurima enim , ait relicta Tranquillus, in Caesare immutavit, conti- Reip. Duum consulatum, perpetuam Dictaturam umbra.
accepit, Praefectos pro Praetoribus consilia Casi rutuit, & spreto patriae more magistratus in in eo fuisplures annos ordinavit. νiemis Quo prudentius Augustus, de quo Taci- error.
tus I. LAnnal. Domi res tranquilla, eadem ma- qu-gisAratuu vocabula. dc regulariter, ut ait Vl- sipru Plan. l. I 6. D. de co it ut . princ. In rebus no Pis dentia , c Uiruendu ,eυicsentem utilitatem.esse debere, eiusauerat recedatur a b eo quod diu aequum visumest, exemplo
Quare de eodem Augusto Taci tus ibidem,
insurgere paulatim, munia senatus, magistratuum, legum in se transferre, nusto adversa te.
Et vide astutia in Augusti: non solum enim Veterem morem reliquit; sed etiam exegit, ut quoties sibi consulatus daretur , binos pro singulis collegas haberet, clam aptibus cunistis, satis majestatem ejus imminui, quod honorem eum, non solus, sed cum al-
419쪽
296 m. Clumarii. Lib. VI. Mero gereret , Suetonius in Mugusto Quem Τiberius secutus , paularim , ut idem Suetonius ait, Principem exercuit, hoc cst, lento nisu,&, ut Euripides eleganter aiemγῆ e Et Tacitus I. Annal. cuncta, inquit, per Consules incipiebar; tanquam vetere Republica; & alibi, sua, inquit. consulibus, sua pratoribus pecies . umbram nimirum & speciem veteris Reipublica relictam oportuit, qua mirifice capitur vulgus. Idem ait Tacitus lib. 2. Annal. Erat adhuc frequens Senatorib.s quid e republica videretur, loco sententiae dicere. Eadem arte usus est Laurentius Mediis us Occupata iterum Repub L Florentina. Nam ut demulceret civium animos , qui Soderino favebant, Ioannem Baptistam Rudolphum popularem Sc libertatis studiosum in locum Soderint annuum Vexilliferum creavit, ne videretur Aristo cratiam inducere. Idque minimer observarunt Decemviri apud Romanos. Ideo Livius lib. s. Laeta principia magistratuου ejus nimis luxu
riavere, eo citim lapsa res est, repetitu mque , ut duobus mandaretur consulum nomen imperiumque: In eandem sententiam expreste Aristoteles lib. . Politicorum, cap. s. Con tingit autem hoc maxime post mutatio nem Rerum publicarum. Non enim statim 'mutantur, sed contenti sunt homines ab initio parva accessione potentiae. Itaque leges quidem manent, ut erant; praevaleatramen, qui Rempubl. mutaverunc.
420쪽
C A p u T VI. Ro=i usurpare novos , aut Iasiussos titulos Princeps senatus. Civitatu, plebis Prinia seps. Tribunatus: a regio, ct Domini. O Ιουis titulo abstinere. Servum servorum se appellare. fratrem se prosteri civium. Suis perstitio O curiostas circa titulos. T Dque adeo verum est, ut etiam prima A Principes atque Imperatores .Romani, non alios titulos usurparint, quam qui usi istati erant in Republica Romana. Hoc enime iter, ait Suetonius dominatione abuti. Taincitus lib. I. Annal. de Augusto. Lepidi atque Antonii arma in cAugustum cessere: quileunt a discordiu civilibus fessa, nominePrinci pis sub imperium accepit, Et Dion de Τiberio; Princeps a Senatu , ritu prisco, dicebatur; ct ipsesepe Qebat, dominum se servorsi esse, Priacia
imperatorem militum, Principe caterorum. pis noma Principis enim vocabulum usitatissimum erat aerat in Republica Romana. LiVius lib. 2. pMdEo pius in Principum dignarisenem pervenit: manos ra& lib. 4. plebis Principei. & passim Princeps statis iaSenatus, ctcivitatis: Varro: interrogatur, in- mum.
quit, a Principe civitatis. Contra, Domini Domine nomen, sicut & Regis, infensum erat apud vocabu- Romanos. Quo alludit Martialis et ii, seueFrustra blanditia venitu ad mo O Regm ttritis miserabiles labellis, infensi
Dicturus Dominum Deumque, non sum, notatur Iam non est loe in hac in urbe vobis. rvrsu Idem enim Tacitus de Tiberio, acerbe, in- Tiberii quir, increpuit eo M, qui divinas occupationei, in hac re ipsumque dominum dixerant. Id enim labΟ- prudis rabat, ut extςrna Reipublicae forma, quam tia.