장음표시 사용
561쪽
De Iiινε pubisco'. Torius. Non utendum esse imperio ubi legibus agi posset. Et de Philopoemene Achaeia 'orum praetore Livius: non quia falvos esse cupiebat, sed quia perire indicta causa no- . lebat. LII. Recte tamen ex hoc iure Spurius Mel iis si Servilio magistro Equitum , Sejanus a Tiberio, & non ira pridem Dux de Guisa ab Henrico II I. Francorum Rege, interfecti esse videntur. LIII. similiter frustra sunt qui hoc jure, vel violationem fidei, vel etiam relligionis depravationem velant atque defendunt. Recte
ille , haec jura accommodanda esse relisioni, non contra.
LIV. Ideoque huc non refero hod Ierna Tnrea rum fratricidia , neq; Tarquiniana papave-- rum decussionem. Asylum tamen hoc iurea Romulo apertum esse existimo. Et exi--lium L. Tarquinii hoc jure excusari potest. - hem raptus Sabinarum Virginum; Item - religio illa Romanorum iuvandi socios . Quamvis elegantissimus Belgarum contra sentiat; Rectius Dionysius. Ratio imperiorum est ne noceripost. LV. - Apud Ammianum videtur etiam ad jus dominationis referri, ne quis exercitia alloia Ostenaei . quaturprater Imperatorem. Iulianus id no- turi luit, ne, inquit Marcellinus, υidere tar id asse. exempli
562쪽
De Ii re publieo. 4stellantur cives, teste Vlpiano. Agrippa murum circa Hierosolymam inchoarat: veritus autem Claudium Imperatorem, ne magnificentiam constructionis ad novarum rerum , ac discorpiae suspicionem traheret. fundaments tantummodo jactis ab opere
ereatio. d curam Principis, inquit Mode- Magiis stinus, magi ratuum creatio pertinet, non aa stratui. spopuli favore, Et Zonaras: Creatio magistra- ad jur iuum maxima pars est muneris Imperatorii. imperii LXI. pertineris Ideo eum Asinius Gallus censeret in quinquennium magistratuum comitia habenda esse: Haud dubium, inquit Tacitus, arcana imperii tetari. Prorogatio enim I misperiorum imminebat praesenti Reipub. statui. Itaque recte Tiberius risuperbire homi Mes annua designatione, quid si honorem per quinquennium agitens sed enim dices. Qua
re ergo idem plerosque praesides ad finem vitae in iisdem jurisdictionibus habuit pCausae sunt graves & pro disputatione ea
Callidissime tamen Augustus & Ω- plenter instituit . ut magiitratus deposito
honore manerent in urbe quinquennium , antequam tu provinciam abirent, nimiiarum ne continuarentur imperia,ut ex Dione & Suetonio notat Merserus. L X III. Lareana
Laeterum arcana sive secreta imperii lden- o rurstidem
563쪽
asin- no.Iovius , Francisus, iriquit, moriens, Benacta. rico filio arcana tuendo regno opportuna comis municavit, ct quibus maxime artibus gentiu subiectarum certissimu studiu promereretur . Recte dixit, areana non jura imperii. Si e Imperator , arcana Iurisprudentia, dc Nice- phorus Greg. arcana Theologia, quibui inhiat unlgus, ut herbis Opascuis armenta.
LXIV. Differentia haec juris dc arcanorum imperii, vel exilio Taciti apparet: Eυ stata imperii areano,posse Principem alibi qua Roma Feri. Arcanum est, non jus imperii. N '' que quisquam tam biennus est, qui hoc ad iura imperii referat, quod periculum Imperatori tentare videbatur. Porro quod in jure publico est vulgare arcana imperii, propemodum est in jure privato nudare inti ma, atque secreta nagotii aperire.
L X V. .Areana Ab hisce arcanis imperii distInguenda imperita etiam sunt simulacra imperii & libertatis ruemula- seu potius eis opponenda. Sunt enim, Uteris im- alibi Tacitus, tareana inania. Aristoteli perii di- ιπφισμ is e --σκλάσμε τοι, Quibus pincta. non absimilia sunt Platonis iaος si λι εμοα σωπα , Plinio,' libertatis umbra , Tactineo, imperii inrinia Ojubdola, item species li-ιerratis, Velleio imperium sene re. Quale Frisingensis scribit habuisse haeredes Bert Olfi Zer ingensis Sueviae Ducis , Principes sine Prinei patu, soloque nomine sine re participantes. LXVI. . Quibus opponitur . vis ac verapotentia a Patarculo, dc Tacivo, Ois domi pionis : Qu are / verba
564쪽
De Iure Publico . 2 verba illa Taeiti: Sua Con libin , sua Pratoribiu, species, simulacrum tantum de imauginem denotant prishinae Reipublicae. LX VII.
Nam prudenter Augustus occupato im perio eadem magistratuum vocabula reliquit; contra quam sentit Scriptor acutus ab Hetruria. Augustum etiam secutus Tiberius , recte cuncta per Consules incipiebat, tanquam vetere republica & ambiguus imperandi. Porro impius elleo in loco Machiavellus. L XVIII. Vectigalium constitutis , sυe impositio est Tecti- summi PrincipG , ut testatur Hermogenia is gal umnus. Indulsit hoc Nero tantum Consulibus consta& Tribunis, acri, ut videbatur, libertate. t tiε . Tacitus. summι- L XIX. Princ Tiridates Parthorum Rex petiit a Ro- p 'manis. ne ferrum traderet, aut complexu Provincias obtinentium arceretur , fori in
busve eorum assisteret, tantusque Romae, quantus consulibus honor esset : Stulte; Nam spreto imperio, inania tantum, atque imaginem libertatis sectatus est. Qua .re acriter Scriptor noster et Sellicet externa superbia sueto non erat notiria nostri, apud suos ius imperii valet nania tramittuntur.
Tiberius per litteras castigavit oblique Patres. quod cuncta ad Principem rejice-xent: Resero hoc ad simulacra libertatis. Itaque magnifice Tiberius; Majiu, inquit, aliquid O excelsus in Principe requirιtΜr PNiantium Senatui concessit ea,quae nulliu
565쪽
De Iare Publico. g vnetorum, alia Noricorum: Germani quoia dammodo efferunt gut Uanni co , gων Statii ch. L XX III. Imperium hodiernum Aristocrati eum Imperio esse dixit Moguntinus Elector in eo mitiis hodiernsi F ranco fortensibus Sieidanus lib. I. Nos mi is quale, Ttum dicimus: neque hic admittimus illud Teneterorum ι Haud facile libertM O Dο-
mini miseentur. Falisissime Iovius; Iura in perii in Germania esse penes Zo. urbes.
LXXIV. Bizantini urbem in fertili loco aedifiearunt, & propter mare. Chalcedonii contra elegerunt sterilem. Vter rectius Ego Oraiaculo adstipulor quod Bizaminis redditum est a Pythio spolline : quaererent sedem Caecorum terris adversam: Atque in hac diis sputatione Aristotelem sequor, quicquid Plato dicat, quicquid etiam alii adferunt ex aesare de Belgis, Ambianis, Suevis . aliisque gentibus. LXXV. Aeris dissensio fuit inter Mareellum & Legara Helvidium Priscum , utrum Legati suffra- quo moragiis a magistratu jurato eligendi essent , an eligendi.
vero sortito, sive per urnas. Marcellum, quamvis ut inquit Tacitus, proprius rubor excitabat, ne aliis electis posthabitus crederetur, tamen ejus sententia praevaluit. α
L XX UI. Sed suffragia si admittantur , expedItne
esse aperta , an vero tacita. Nos identidem
legi Tabellariae palmam ferimus; quam via illud vitio tum remediu appellavit Pliniuε in Epistol. Recta
566쪽
a e Disputatio I. '. LXXVII. Reiste Apuleia propter adulterium maiestatis postulata est, recter Augusti filia Mneptis , carumque adulteri non minus, min quam apud Livium lib. I. Horatius propter de quod sororicidium, perduellionis,leste Charisio, adulteri antiquo Grammatico : Hostilitas enim Apuleia quaedam suit tempore helli sororem occi- item dere : Quo dissicilius hie capio illud Taciti vu- de Augusto , eum clementiam majorum sistia suasque leges egressum fuisse. OneprM L X X V III. morte LAdeoque recter adulteri earum morte se fuga S fuga puniti sunt: Vnde tamen quod colis puniti ligunt nonnulli eo tempore adulterium recte im fuisse capital s.frustra sunt certo ex hoc lo- fertur co. Nam hoc adulterium cum filia Prinia
eo tem- cipis patrariam conjunctum erat cum criis
pore ad- mine majestatis. Majestas erat, ne quis Au vilioriῶ gustam domum violaret.
avita. Quaedam in Rempublicam contra bo-D. nos mores inrepunt, quae satius est a seipso mutari , quam acri coercitione : adeoque coercitio cipe plus damni Reipublicae infert, quam emolumenti. Prudenter Tiberius. Suam indecoris, inquit, attrectare quod non obtinetMr. Et de Felice Tacitus, eum nimiis remediis delicta accendisse. Et de Manlio Livius libr. 6. eum remedio seditionem irritasse. αἰn LXXx florenti Hine quaeritur an luxus in foret; Republi Re . cacoercendiu si Assirmavit Q. Haterius Iuxus Consularis ex LL. Fannia, Licinia, AElni- eoer- lia. Iulia. Negavit Asiniua Gallus ,rationi-
567쪽
De In re Publieo. a bus speciosis tantum , sed pro Isto tempore non absurdis. Hujuscemodi qui tentare Voler, tempori oportet insidietur : itaque adjecit Tiberius, non id tempus censurae. LXXXI. 'Non possum 1 Michaelis Montani Seriptoria Gallici, sed fidi & docti, sentetia dita
cedere, quantumvis maximer velim, Cornelium Tacitum de nonnullis non tana ex rei certitudine judicasse, quam ex ingenio, atque prudentia sua ; qua, sine ambitione dicam , omnes superavit historicos. Exempla reperi non una. ιLx XXII.
Tiberius in jure dicundo, judiciisque
exercendis severus fuit, vel eo potissimum nomine, ut omne imperium omnemque iurisdictionem lento nisu, ut cum antiquo Poeta loquar, in se transportaret. Notat id Tacitus cum ait; Dum veritati consulitur. Iibertas corrupebatur . Vbi veritate accipio Pro aequitate, pro Iustitia. Caesar ; non e a verum,qui suos Anes rueri non potuerint.alio
L X X X III. S sub Augusto magnam fuisse SCrorum is
autoritatem, subTiberi O Uero deminutam, io,ita Quod notat Dion dc Xrphilin. Quo etiam his nomine SCta non tantum autoritates, sed etiam adulationes saepenumero appellat Tacitus. Nec enim per omnia assentior Principi Iurisconsultorum, qui putat s Cratantum ideo autoritates esse dictas , quod ad aerarium nondum erant delata.
568쪽
De Iure Publieo. 4sa quae In fistum no referebantur, Inter cives dividebant ut caveretur iis, qui consulis iussu in foro remanserant ad subdita belli. In nostra militia , ut multa alia , ita etiam haec jura in desuetudinem iverunt. Vnde accidit, ut quemadmodum Tacitus de m joribus nostris , omisso hoste spolia in se iahentur. Nimis hic morbus haereditarius est nostratibus , novissimum exemplum
XC. Recte Vlpianus tributa atque vect galla Remsa appellat nervos imperii. Quare ea tolli vel lia n, alienari nequeunt. Id Neronem volentem vi Impe cuncta vectigalia omittere, idque pulcher rii.
ximum ut ille putabat donum generi
mortalium dare, docuit Senatus Romanus,
inquiens : dissolutionem imperii futuram , si fructus, quibus Respublica sustineturimia
XCI. Caeterum vectigalia a Carolo IV. Oppi gnorata ad imperatorem redire splendoris imperii interem An vera araesenti statui r Haud scio . Id quod tamen assirmavit Iulius P Rugius Episcopus Neuburgensis pa- Poena trisus Christophori P flugii, juvenis ad ma- perdueiaxima quaeque nati, atque ad Germaniae lionis decus. Princi
XCI I. patus, 'Sicut poena majestatis perduellionisque Exeomis
propugnaculum erat Principatus Romani, muniem ita etia Pontificis excommunicatio Guic- tio Ponisci ardino sacra, sive coelestia arma. Scame- tificatushurgensi Apostolicae autoritatis virga incly- propu- peus est Pontificatus. Vnde non immς ixo gnaeuis idem lum.
569쪽
idem Gulec Iardinus, Principes gentium ap: et Iax potius . quam pontifices rerum sa-
XCIII. Turpe inmen esse , imo non videriere Principis legem Majestatis ad minima laridicula quaeque reduci, quamvis aliter censuit Pomp. Macer: Quanquam neque hoc ignoravit Alexander, de quo Curtius: Rex, inquit, eo nita causapronuncia it ab accus roribus ianum ct id maximu crimen esse pra-- teritu ,desperationem salutis sua; ita appellatiae iam majestatem numquam enim talια αυ- suros,qui ipsum ex India Iospite aut optasscnt reverti,aut credιdissent reversurume Tacitus apposite ; Majestatis crimon omnium acensa
XCIV. Caeterum famosos libellos ad crimen majestatis primus traxit Augustus teste Tacito, non Sylla. Quod tamen videtur velle Cicero libr . 3. Dis. II. quae duo loca primus contulit nobilis atque eruditissimus ICtus Scipio Gentilis, dot Academiae
XCV. Factiοί Sie ut iactIones in Aristocratico statu, Mnet , po- popularitas in Democratia; ita etiam adu-pulari- latio in regno perniciosissima est. Verum τώ ct ais enimvero in nonnullis adulationem erga dulatio- Principem omni laude dignam videri ones quo- Exempla sunt in senatu Romano erga modo Drusum Neronem & alios. Eadem adula noxia. tione recte usus est Otto erga milites sediatiosos,& Cerialis erga Treviros,& Agricolai erga
570쪽
erga Britannos. Argute Tacitus idque apud
imperitos humanitas vocabatur. csi pars servitutis esset.
XCVI. Non fuit de nihilo quod, teste Tacito, Nodus
populus Romanus metuit, ne duo haeredes h a re dost
Agrippa & Tiberius Rempublicam pre, Remp. merent, quandoque distraherent. Itaque prema pru lenter apud veteres Germanos jura λpraediatoria , sive etiam jura principatus uinnus invadebat, reliquis cum pecuniola abiis re jussis. Idem apud Principes Flandriae uia sitatum suisse teliatur Fuldensis scriptor . Ne, inquit implures divi apro υincia, claritagillim per inopiam rei familiaris ob seleret. Ee hodie illud. observant multi Principes iaGermania, Italia , Gallia. Idque fieri ex i itimo cum summo cum reipublieae, tum ipsi uxfamiliae splendore atque emolumento. XCVII. Magnus Cosmus Med Ices postquam landallet Episcopatum S. Stephani, lege eavit, ut ejus administratio penes Duc ex Florentinos esset, quibus deficientibus ad eos de Wolveretur , qui uterentur titulo magni Ducis Hetruriae. Hinc nata sunt illa pacta, sive foedera mutuae successionis, quae 1 alutariter in Italiam & Germaniam introducta esse existimamus : Quicquid contradicat curiosus ille arcanarum rerum auceps. Prmee
XCVIII. . . qMate Principem omnibus legibus scriptis χ- nussoti Iutum est e ex Tacito liquet, Dione&Vl- tus legi-Piano et In qua lege aestuant Dostores, sed bui.