장음표시 사용
21쪽
leelione quotidiana familiarem habebat. His tantisque praeditus dotibus Alexander tum divinum gerere spiritum in hominis figura visus est, tum ad memoriam sortitudinia ae felicitatis adeo insignis evasit, ut rius
fama atque nomine aures omnium hominum omni aetate circumsonare necesse sit: neque fieri unquam possit, ut de Alexandro rebusque rius gestis verbonorificus sermo Conticescat. sCRIPTORES VETERES RERUM ALEXANDRI PAUCI SUPERSUNT. - CODEX NOBILIS AMBROSIAN Us. - OPERIS CONTEXTI VETUSTAS.II. Ergo quum nihil esset feracius laudibuq Alexandri, maxima copia ingoniorum ad has celebrandas incubuit. Sed Enim ita tanta ubertate scribentium, ex veteribus quidem, prieter Plutarchum, Arrianum et Curtium, nemo jam superest qui facta Alexandri peculiari separatoque scripto illustraverit: qui vero eum caetera historia vitam quoque Alexandri paulo accuratius contexuerint, duo tantummodo Ex tanta turbaeomparent, in graecis Diodorus siculus, in latinis Iustinus. Sed enim mihi hae de re saepius et diu eogitanti, vix credibile videbatur, quum innumeri olim historici res Alexandri memoriae comm8Ddavissent, tam
exiguum eorum numerum aetatem tulisse, neqrict in amplioribus codicum apothecis latere aliquem veteris no- scriptorem, in quo Macedonis vitam cum truditionis fruetu loetita ro liceret. Ecce autem in hae vestigatione curiosius occupatum, praeclarus repente ambrosianus codex me prae caeteris perculit, mentemque meam gravius defixit. Is quippe liber vetustioribus litteris omnino circa saeculum citristi nonum in membranis exaratus, res Alexandri gestas latina lingua tradebat. Rursus, rediligentius eonsiderata, deprehendi Husdem amumenti in eodem codice lucubrationes esse duas, priorem quidem a Iulio Valerio quodam elaboratam, quam in alium dicendi locum rejicio', posterior m anonymo
auctore, atque ALGL DRI ITINERARiUM ingeripiam. Hujus autem subprimis verbis ut Constantii imperatoris, cui videlicet istud opus componitur, nomen oculis usurpavi, tunc deniquE re inexpectata gavisus totum me ad scriptum penitus cognoscendum studio animoque transtuli, coepiqii operis antiquitate mirifice delectari. Seriptorem enim Ammiani Μarcellini Symmaehique oratoris aequalem, immo his etiam Paulo serii rom, cur negligendum existimarem 3 Cur non statim in pri-blicum usum et Iucem protraliendum curarem p Praesertim quum et summa rerum veritas toto scripto elucesceret, et propter stili novitatem, linguae quoque latinae copias auctum iri viderem.
r. Part. -P. P. 49. I. Vide Prietationem inisa ad Iulium Valerium
22쪽
DE ITINERARIO ALEXANDRI. m. Quo tempore imperatis Constanti as, Constamina magni filius, he Ium adversus Persas summis opibus administrabat, Pudam ex iis fomtunatis, qui remoti a studiis ambitionis atque a militiae muneribus vaevi, otium et tranquillnatem vitae sequuntur , rem dextri ominis atque ut
lis magisterii se laeturum putavit componendo duplici Itinerario dum rum principum eodem opere gloriosorum, Alexandri magni videlieet et Trajani. Ne Q n Constantio Caesari praeclarissima inempla o ieiebat, eumdemque iis vestigiis sistebat, quae si persequi posset, bellicae laudiata tigium sine controversia teneret; ipse autem auctor domesi leo hoe labore publicorum vacationem officiorum compensabat'. Iam Trajani Itinerarium, gregium ut credo opus et exoptabile, neque in ambrosianis codicibus superest, atque arsisse communi videtur incendio;
Alexandri vero quod mihi se obtulit, non medioeriter gaudeo. Nam primum in genere historico magnopere mihi plaeet ipsa ratio pt titulus Itinerarii. Equidem, si paulo attentius consideres, haec est primigenia
historiae natura, ut res nimirum gesta nude ordinateque narretur. Re vera si orationes et epistolas et consiliorum explicationes locorumquadescriptiones latiores tollas, quid aliud superest de Curtio, aut de Amriano, aut de Xenophonte, vel Livio, nisi quaedam vel actorem ipsorum vel agentium hominum itineraria 3 8ane Thu didem quo loco res gestas in Graecia a Xerxe fugato usque ad bellum heloponnesiacum summatim persequitur , cui propius compares, quam Itinerario cuidam Atheniensium rerum 3 Porro ejusmodi brevitatem quis reprehendat, quum in omni scripto magis offendat nimium quam parum Fuit autem singularis quodammodo potiorque causa, quamobrem saeta Alexandri
ad Itinerarii rationem describerentur. Deiam Maeedonum es, ut meus inquit Fronto 4, torrentis mo magna Di omB, brevi die Oeeiderunt, quorum unius humanae prolis aetate imperium exstinetum est. Incredibilis illa celeritas, qua magnus Alexander terrarum orbem percurrit ac domuit, vix aptiore sperae potuit exprimi quam Itinerarii. Praeterea quum totale regiones cum victore exercitu adierit, qui hemiter ejus historiam
complecti velit, is haud aliter suo fungetur officio, quam diligenti itinerum notatione. Itaque hoe institutum scribendi de Alexandro, non primitus sub Constantio exortum est, sed jam inde a pervetustis temporibus excogitatum. Diodotus errthraeus, Eumenes eardiantis, Stra tis que olInt litus, aequales ut creditur Alexandri, ephemeridas ejusdeP,
r. Itinerar. , cap. I. a. Cap. 6.
3. Lib. I, cap. 89. ad libri finem. 4. Prinei p. uiator. , Fragmen. l. I.
23쪽
quarum et fiu persunt fragmenta, concinnaverunt . Itinerarium Alexam dri scripserunt item Baetori et Dio eius stationum ejus mensores, eiu
que operis reliquiae laudantur a Plinio', atque Strabone . Idem serim serat et Archolaus quidam, uti narrat Laertius Me denique et ille fortasse Amyntas quem laudat Athenaeus . Tum Nearchi, quom Alexander adcursum maritimum misit, ephemoridas paene integras an indiea historia Arriannm exhibet 6. Nunc insigni felicitato contingit, ut Alexandri prodeat Ilinorarium ab homine satis antiquo diligentique coniectum, cum tot illa monumenta et sub idia, quibus Alexandri historia nitebatur,
nondum aetina Consumpserat. Et quidem ipse scriptor sancte 7 extatur,
se non de loquacium numero vilibus usum auctoribus, sed quos Mettimicissimos νetus censum pronunciaret. Itaque perinde sortasse est ac
si Diodoti, Eumenis, Strattios, Amyntae, Archelai, Diogneti atque Bintonis sive compendium , sive excerptum quoddam legamus, nudatum omni ornatu orationis tamquam veste detracta. Et quamquam cum Arriano plerumque consentit Itinerarium, id tamen ipsa rerum Potius veritate, quam sequelae studio aut imitationis conficitur. Nam quum et Arrianus apprime siti et nouer item auctor nihil antiquius narrationis fide hali eat, necessaria quadam ratione consequitur, ut sae ponumero assentiantur inter se. Alioquin multi sunt loci, qui satis docent, auctori Itinerarii haud raro Amanum neque ad exscribendum neque ad imitandum Diasse Propositum . Caeterum utriusquo auctoris hoc est communc institulum, ut circumcisis omnibus, quae de Alexandri pueritia atque pducatioue tradita ab aliis fuerant, bellicam tantum ejusdem expeditionem post Philippi necem scriptis exsequamur.
eum Alexandro eunti in Astam adjungit, neque VIImpiadem Amphipolim usque
ducit. neque septem, sed sex Asiae s traira ruiti meminit, neque Parinenio
nem, sed Amyntam praemisattin ab Aleianam ro serebit. Atque has varietates s ipsis historiae primordiis notare liliuit treliquaa plurimas Persequi otiosum est. Ohiter tamen moneo. icui vaeat, ut conserat Itinerarii cap. 44, cum Arriani. Ith. II, eap. ; lain. cap. 53, Cum Are. lib. III, eap. 6; lin. cap. 66, eum Arr. lib. lli, cap. x7ὲ Iun. ea P. 7Ο, cum Are. lih. Ili, cap. 23: Itin. cap. 83, eram Arr. lih. IV. Pap. 3. Soporis item, iura Alexander Itita. lib. 34, ante Pugnam gravatus dicitur, nulla ah Arrians mentio fit. r. Plutarehus, Vit. Med. pag. 98; id. Sympos . lib. I. M. Paris. an. t 624.
. II. p. 623; Athenaeus. lib. X, p. 434;
I. I ih. VI. seet ax; lib. VII, seo. T. 3. - . XV, p. 723. 4. Lib. 11. P. 37. 5. Lib. XI, p. 5-6. Cap. XX, et seqq. T. Cap. II. 8. Nemo Anon mi Itinera rnam arbitretur esse Arriani servile quoddam ompendium. Arrianus tres filicis Pausaniae
aes a non narra , taceda monum in
Peloponnesiaco conventu aliud res Pon- ima refert. nihil de Maeotide ah Alexandro adita narrat, alium copiarum numin
24쪽
IV. Iamvero quum innumeri historici, quod quisque sere voluisset, in vitam Alexandri olim contulissem, noster quidem auctor grave munu et arduum, ut puto, sustinuit tot scripta purgandi, tantamque libidinem resecandi. Onesicritus, Clitarchus, Callisthenes, Chares, Meta-sthenes, Duris, Daimachus, Μemnon, Hegesias, Gopus aliique perve teres Alexandri scriptores, portenta litteris commendaverunt. Itaque et Caesar Iulianus res Alexandri poetica licentia ab his exornatas existimavit . Ipse Aristobulus, quem tamen Arrianus in pauci miratur, Alexandri res eidem viventi legens, ab eo propter fabulas non sine si macho rejectus traditur . Quid sequiorum temporum credulitatem seu potius figmenta narrem 3 opus nostra aetat E praeclarum molitus est in Gallia doctissimus Sanctiorueius qui eritica copiosaque de scriptoribus Alexandri quaestione instituta multam fabulariani atque errorum illuviem detersit, tempora colastituit, geograpti iam restituit, atque illustrissima luce hanc veteris historiae partem a persit. Nunc autem gratissimum eruditis sore auguramur, quod priscus auctor Alexandri historiam omni errore purgatissimam afferat. Saue Anonymus ni cuique prudenti constabit studium suum ad id potissimum dirigit quod simillimum veri videtur, tantaque specist veritatis scribit, ut prorsus rapiat legentis assensum. Modestia ipsa et candidi professio animi fidem auctori conciliat . Quam arroganter Arrianus sub initio historiae ingenium suum et genus et patriam et honores et litteras jactat i Is quidem ob eam ingenii levitatem omnibus eruditiς risui est. Λst Anonymus procemium suum miro pudore conspergit. Tum quod externi ingenii nitatur viribus, vir sincerus sateri mavult si, ne videatur tacitus aliena surriperp. Neque tamen se alienis adfirmationibus, etsi probabilibus, Passim veu-ditat , sed et assensum interdum sustinet, et pruderitiam declarat his fere verbis fertur, vel ferunt, vel relatum est, vel si quis aurem ad fidem
dicentis inclinet e tantaque semper cautione utitur, qualita si testim uium diceret: scriptor sine arrogantia gravis, sine segnitia Verecundus. Et ipse quidem aperte ait, se de rs magis quam do verbis laborare; interim vero non mediocrem sapioni iam simulatione rudis stili tegit. Hujus certe simplicitas atque ordinata brevitas imitabilis videatur esse
i. Vide orationem I. in Constant. editam Lipsiae anno I 696, tom. I, Pas.
3. Conseratur Luetanus, quomodo seribenda sit historia, cap. Xil, quem locum nos adscripsimus ad Iuli, Valerii lib. III, eap. x i, pag. 46, u. a.
25쪽
existimanti, sed experienti non item. Quis enim pro dignitate admir tur hominem, qui tantas res paucis explicavit chartis, doctis profecto, ut cum Catullo loquar, et laboriosis 3 quique in tanta scribentium licentia numquam a veritate se abduci passus est, numquam a fide decessit. si no nisi me inventi mei fallit amor rerum Alexandri seriptorem hunc laudare possum paene religiosissimum. Quam nimiri an ob laudem praeponendum etiam hoc in libro curavi, licet in eodice post opus Iulii Valerii subjungatur. Mihi enim veritas rei cuivis semper Praevertenda vi
ITINERARII STILUs. v. Nune et si di melle ost stilum et sormam sivo est Graeci loquunturi exponere auctoris nondum publico voto judicati, tamen ut meo more aliquid timido dicam, is mihi quidem videtur riusmodi, cujus sive latinitatem sius elocutionem docti homines non contemnant, dignusque scriptor qui in litterarum luce cognoscatur. Unguam quidem hujus nemo harharam dicat, quoniam saeculi quarti auctores adhuc in
exemplis latinitatis Iaudamus: hic autem ante dimidium ejus saeculi scribendi laude cluebat . Porro etsi latina ingenia pressit in pejus imperii inclinatio, ita ut scriptorum gradus et genera ipsis distinguantur
aetatibus: Constantinianum tamen aevum nondum omnem florem elocutionis infregerati illa tantum faeisitas aureae dictionis flumenque vocabulorum et quasi spontaneitas evanuerate poeticis iam paene tropis, audacioribus vo inis, adipata quadam compositione, concisis sententiis, interdum etiam non satis apertis, scriptores utebantur serat enim sere tempus ejusmodi quum recte loqui putabant esse, inusitate loqui et e jus sermonis quae facies fuerit ex hoe Itinerario vel in primis intellici Potest. Anonymus enim temporibus suis consuetudiniqus plane servivit. Itaqua et moestitiam quamdam sequitur orationis, severeque plerumque est, ac Pugnaciter quodammodo scribit. Ammianus corte Marcellinus vix simulaerum xibi aptius hoc historico inveniat. Symmachi tamen, etsi annis aliquantis junioris, mollior mihi videtur et fluentior oratio: neque enim semper, ut quisque aetate postremus, ita linguae infantia princeps fuit. Verum, ut dixi, Ammianus haud fere se Comptius exo Mat. Nonne Anonymus aditum ad opus suum facit illustrem y nonn4 Alexandri imaginem satis graphilae sessingit Nonne ejusdem natatio-n- tarsensem consecutumque morbum evidentissime narrat sy Pugnas
ero tres ad Granicum, ad Issum, et in Causa melis sollerter etiam pro-
. Consulat lector notas eas quas z. GP. - .
ad Itinera irem, eap. 4 ei 8, si luteieti Iaa 3. C P. IS. intravi. 4. M.
26쪽
llaeque eonseribit . Quid Z Hammonii sani pietura, nonne hilariter et ganterque laborata est y Besi item perseeutionem , mi amnis transis missionem , Alexandri luxum atque iracundiam quae interdum et in amieos detonuit alia denique, ut puto, quaedam vix tibi Ammianus f licius componeret. Sed ut finem judicandi iam faciam, hie mihi quidem auctor talis est, ut quum alios lego, qui meliore immpore floruerunt, videatur longe inferior: quum autem ipsum lego sine comparatione, non modo feram, verum etiam sensim Probem, eoque delecter. ITINERARII AUCTOR MCTENUA INCEATUS. - ITINERARII AUCTOR NEC CHRISTIANUS, NEC INTERPRES.
VI. Unius adhue mihi capitis reliquam feci vestisationem, quisnam sit videli eot hujus Itinerarii auctor, quem hactenus Anonyxmum nunc pavi. Primum igitur indicia quaedam exponam, quibus si fidas, Iulii Valerii opus existimes: tum eadem refutatio, telamque omnem ita r texam, ut Plane controversiam in medio relinquam. In codice quidem ambrosiano post tertium Iulii Valerii librum, nullo limite spatiove interposito , immo eadem mediaque in pagina unoquo versu scribuntur
eon sequitur Itinerarium. Quem locum videbis in specimine codicis quod aere incidendum curavi. acies codicis et ea verba quemvis facile in eam opinionem pertrahant, ut utrumque opus a Iulio Valerio se habere arbitretur. Praeterea Carolus Cangius, in glossario mediae et infimae grare citatis, voe. loco quodam Callisthenis, ut ipse ait, producto, haee addit: PMors eiusdem Callisthenis interpres, qua et Dersionem suam constantio Constantini M.flio dicavit, tamarisca virllam vertit. Iamvero nisi et dulius Valerius opus suum Constantio dicavit quod secus videtur , sequitur ut Cangius codicem viderit ambrosiano similem, in quo Itinerarium Constantio dicatum conjungebatur cum Asopo, seu Iulio
Valerio; idemque existimaverit, utrumque opus ad . opum rectius ad Iulium Valerium) esse referendum. Quare de Cangit quidem sententia Itinerarii parens videretur idem qui operis in codice praecedentis, nempe, ut nos se imus, Iulius Valerius. Denique et Claudius Chimetius in vita Ammiani Mareellini ait, huic synchrotium fuisse Iulium Valerium. Unde id porro cognovit Chimelius 3 non aliunde putem, quam ex leeto eodice Iulii valerii cum addit Itinerario euiusmodi eodicem
habet bibliotheca ambrosianaὶ ex cujus Itinerarii quod item Iulii Va-
27쪽
lerii judicavit in prooemio aetatem Iulii Valerii eollogerit. Sed enim hisee
sive indiciis, sive argumenti ego enimvero levissimo moveor. Et quod quidem ad eodicem ambrosianum attinet, quoniam in altero opere ad cujusque libri caput et calcem nomen Iulii valerii accurato prescribitur, in Itinerario non item, idcirco veli menti dubitation deterreor, quominus utrumque Opus unius au loris es o Putem. Jam Cangius tot Paene errores. quot verba. Nam Callisthenem dicit qui aesopus est, Esopum autem qui est Iulius Valerius. Tum fieri potuisse jam monui, ut sive Cangius, sive etiam Chimetius, fallaci codicis specie derepti, alter quidem Itino rarium tribuerit Iulio Valerio, alter ex Itinerario, quom putabat Iulii Valerii, hujus aetatem definivprii r ideoque argu menta ex Cangio et Clumetio a nobis nuper prolata nullam sere auctoritatem prae se ferre videntur. Utrum Iulius Valerius tres libros suos ad Constantium scripserit, necne, cod x quidem ambrosianu , quia caret initio, non docet. Id tamen intθgri orses Iulii Valerii codices aliquando definietit. Tum vero, si ad Constantium scriptum osse opus consti Prit,
Cantius et Chimetius de Auctore itinerarii non videntur locuti; si minus illud constiterit. Gingit rursus et Chinlptii auctoritas, ut dixi, incerta est. Adde quod Ilinerarii non res solum, sed stilus a Iulio Valerio satis differre videtur, quod alibi latius disputatio Ergo Itinerarii, quod
nunc editur, auctor hactenus quidem latet. Duo priPterea super hoc auctore obgervare me memini: scilicet ipsum et ethnicis religionibus fuisse obnoxium , et hanc lucubrationem non ex alietia lingua ad latinam transtulisse, sed per se conflavisse, quod postremum ostendit, cum dicit, se et pluribus usum auctoribus , et operi suo nomen ITINERA Irsponto itididisse . Isaee habui de novi libri a uetore quae dicerem. Nuno jam famigeratum illud, leetor ciptime, mihi liceat usurpare:
.... Si quid novis i reetius tuis. candidus imperti; si non, his utere mecum. a. Ad Iulium Valerium praefat. e. 3. GP. 2.2. Conser certe Itinerar. tapp. 4,ret, 4. P. 3.
48, So, 53, 53. 97, 334. 5. Horatius, lib. I, epist. m. v. 67.
28쪽
I. Propositio operis. - II. Auctor quos historiae duces sequatur. - III. De Itinerarii appellatione. - IV. Constantino mexempla. - V. Hortatio in Ρersas. - VI. Auctoris comparatio cum Varrone. - VII. Auctoris modestia. - VIII. Constanlii comparatio cum Traiano et cum Alexandro. - XII. Pn sAPIA ALExANDRI. Alexandri genus et ad principatum evectio. - XIII. Apparatus bellicus. Figura et virtus bellica Alexandri. - XVI. Expeditio in barbaros Europaeos. - XVII. Omphicae statuae sudor. Copiae Alexandri. - XVIII. Expeditio in Asiam. - XIX. Concurritur cum Persis ad Granicum. XXI. Granicum superant Macedones. - XXII. Periculum Alexandri. - XXIII. Victoria Macedonum. - XXIV. Asiae minoris civitates et provinciae domitae. - XXV. Insidias vitat Alexander. - XXVI. Idem Asiam minorem Victor percurrit. - XXVII. Arsamis satrapae fuga. - XXVIII. Alexander natat in Cydno. - XXIX. Idem Tarsi aegrotat. - XXX. Amicitiae fidentissimae specimen. ' XXXI. Alexander Dario oecurrit. - XXXII. Concurritur ad Issum. Hortamenta militaria. - XXXIII. Copiae Darii et Alexandri. - XXXIV. Alexander ante pugnam somno gravatur. - XXXV. Viri ria Macedonum. -. XXXVI. Alexandri humanitas erga mili--. - XXXVII. Darii familiam captivam invisit Alexander. - XXXVIII. Darius ad Euphratem, Alexander in Syriam venit. - XXXIX. Darii litterae ad Alexandrum. - XL. Alexandri responsum. - XL l. Alexander Damascum et legatos Graecorum capit. - XLII. Idem Tyrum obsidet captamque
29쪽
vastat. - XLIII. Darii legatio altera ad Alexandrum. XLIV. Alexandri responsum. - XLV. Gam Obsidetur. XLVI. Prodigium. - XLVII. Gaeta capitur. - XLVIlI. Alexander venit in AEgyptum. - XLIX. Alexandria conditur in AEgypto. - L. Peregrinatio ad Hammonem. - LI. Fani Hammoniaci situs amoenissimus. - LII. Fontes apud Hammonem. Sal fossilis. - LIII. Oraculum redditum Alexandro. - LIV. Alexander it rursus contra Darium. - LV. Alexander Tigrim transmittit. - LVI. Velitatio cum Persis. Copiae Persarum quantae. - LVII. Darius copias instruit ad pugnam prope Arbelum. - LVIII. Deliberationes Alexandri. Copiae Μacedonum quae. - LIX. Pugna ad Arbelum. - LXI. Currus falcati. - LXII. Fuga Darii. - LXIII. Alexander suis laborantibus suppetiatur. - LXIV. Infinita victoria Macedonum. - LXV. Alexander Babylonem occupat. - LXVI. Susas item et Uxiorum regionem. - LXVII. Persepolim diripit. - LXVIII. Persequitur Darium. LXIX. Darius a Beso captivatur et interficitur. LXX. Alexander Besum insequitur. - LXXI. Mardos subigit.
LXXII. Ηγrcanos item, Parthos et Aricinos. - LXXIII. Satibareanis defectio. - LXXIV. Plurimae gentes domitae ab
Alexandro. - LXXV. Alexander Caucasum superat.
LXXVI. Vana fuga Besi. - LXXVII. Alexander Oxum
transmittit. - LXXVIII. Besus capitur. - LXXIX. Sogdiana provincia occupatur. - LXXX. Macedonum anteeursores caeduntur. - LXXXI. Abiorum Sculiarum legatio.
LXXXII. Septem urbes rebellant. - LXXXIII. Cyropolis expugnatur. - LXXXIV. Alexandriae ad Tanaim sedi Matio absolvitur. - LXXXV. Expeditio in Scythas trans Tanaim - LXXXVI. Clades Macedonum. - LXXXVII. Vindicta. ' Alexandri. Flumina evaneseentia. - LXXXVIII. Besi supplicium. - LX IX. Alexandri luxus et arrogantia. XC. Convivium. - XCI. Cliti mors. - XCII. Callisthenis monita. - XCIII. Hermolaus puer vorberatur ab Alexandro. - XCIV. Hermolai coniuratio. - XCV. Abiorum mores. - ΝXCVI. Pharasmenes et Amazones. - XCVII. Fontes olei et vini. - XCVIII. Pistamenes ori, rimitur. - XCIX. Petra munitissima. - C. Capitur. - CI. Alexandri nuptiae cum
30쪽
Boxane. - QI. Chorient castellum deditum. - I. Alexander denique totum Persarum imperium sibi acquirit. CIV. Taxilis regis Indi deditio. - CV. Ρlures Alexandri vietoriae in India. - CVI. Accae domiti. - CVII. Baeti phara et Hora urbes captae. - CVIII. Arx munitissima capitur. Cin. Alexander venit ad flumen Indum. - CX. Indiae descriptio brevis. - CXI. Porus Vincitur. - CXIl. Petra Aomnis. - III. Μacedonici exercitus querelae. - CXIV. Alexander oceanum explorat. - CXV. Alexandri immensa audacia. - CXVI. Alexander summum patitur vitae diseri. men. - CXVII. Alexander redit Babrionem. - CXVIII. Caussam morti suae praebet. - CXIX. Alexandri iter ad
I. DExTauM admodum sciens et omen tibi, et massterio futurorum, DOMINE CONSTANTl, bonis melior imperator, si orso feliciter jam accinctoque persicam expeditionem ITINERARIUM principum eodem opere gloriosorum, Alexandri scilicet magni Traianique , conponerem; libens sanct et laboris cum amore Buccubui : quodque meum vello a enimvero id exigit suspensique Τ est, quodque resentium prospera in partem subditos vocant. il. Constantius statim ab inito imperio Persicam expeditionem Pit, nempe anno post Ch. 338. a. Notemus, Itinerarium etiam Trajani ab auctore nostro suisgo conseriptum. Utinam vero id in persit alimbi et doctis viris oceum ti Nam nee ullam pemliarem Traiani historiam legimus, et ejus Itinerarii ope constaret, num reapse axplodenda sit Trajani indica expeditio quam Eutropius, lib. VIII,
cap. 3; et Sex. Rufus Cap. a , et
duo quoque si Deo ph eet imminini apud Eevhelium, Boetri num. t. t. VI, p. M, eonfirmant;
eritici autem homines, et Praese tim Freretus. Acad. des Inscr. t. 2 1, pag. 5s, vehementer negant. 3. loco in pe substantivi nominis adhibetur addito possctg-sivo apud sequioris Ptet sertim a vi scriptores. Sane Augustitius do D vos. quoest. ad Simplician. lib. I, CRI'. Ο, ait: a Nihil valet vello nostrum, nisi ut perficiamus adju
enim id et exigit. S. Nempe otiosi et a piu, ters muneribus vastantis; sic apud Aminia num Μar uiuum, lib. XIV, cap.