장음표시 사용
361쪽
Quuu in Curtiana historia oecurrant Persica vocabula quaedam, gratum legentibus facturos nos artiitrati sumus, si, quae de his disseruit Cl.
Boxhomius, reiarremus. Persicas voces quae apud Curtium leguntur expendere aggressus, in istorum sententiam adductus sum, qui Persicam linguam haud mulium a Germanica diversam consuere. Quippe quum Persas ex Scythis ortos Esse, veterum etiam testimoratis abunde consi Pt, nequct alios majores Germani agnoscant aut agnoscerct debeant quam Scythas, cognatum quoque, et, si dialoctum, aut Paulo diversam pronuntiandi ratio nomexceperis, eumdem harum gentium sermonem esso, necesse est. Id ergo, si placet, in iis, liuae apud Curtium Pxs ant, vetustissimorram Porsarum vocabulis nune experiamur. nos, si quis recte expendat, aperta, nisi fallor, erit, iis certe, qui in nullius magistri verba iurare addicti, ot v ritatiή studiosi sunt. Neque enim eos ego hic judices volo, qui vulgus sequuntur, et solam pertinaciam, V l ignorantia, vel aliorum errore armatam, temere aut stolide verae syntentiae opporiunt. Si lilioni Og accola bibissem Orontem, aut plura ex Persis praesidia se nunc darent, potuissμm haud dubie alia in medium adferre. His tamen, quantilla sitit, sati factura nunc tibi confido. Gara, ita thesaurum regium vocant Persae, apud Curtium Ot alios obvia vox Pst. Proprie quemvis thesaurum notat, καre autem regium. Scythis, ex quibus Persae orti, et Germanis notissimum hodieque id est vocabulum. Schasa Tureis dicitur thesaurus. Inde ui aula Ottomannica Schasiabassa. Ita v cant Praesectum custodia hesaurorum imperatori . Quis non statim
hic agnoscat Persicum illud Ga Z et quis pariter non vido frequentissimam Germanis vocem 5'chatre Belgis dicitur Sehat aut Sc ivit te) quae et thesaurum iis nota . Plane eamdem psse cum Persica illa, Gaza pInde et tributa, opes publica . Seheatre vel ribus Germanis, Schialle, Schatting et M trung t otii m et s, pro dialectorum varietate, Saepe permutantur , hodieque dicuntur. Idem est, ac si dixeris cum Persis,
362쪽
DE MEMORATIS Q. CURTIO, Wc. 337
Gara. Notant veteres, non iit ulo oo vocaluito illosaurum, Astii et locum, in quo thesauri asservantur, subinde significari. Significatiar quoquo Germanis trito vocabulo cras . Gςsa dicunt itali, et lici sim in Europa mercatores. Facile et in Do agnoscere est Porsarum Gaza. litio set Germani pecuniam, et stipendium, quod Pecuuia exsolvitur, vulgo vocant Gasio. Idem est quod Gaza. Nola fuit et veterilius Gallis ea vox. Observat Caesar, et gotiti milites suisse stipondiis conductos, qui ideire , diverso ab aliis nomino Gomati dicebantur. Toriiuerit in Oxplicanda rius nominis origine gese eruditi, et divelha tu medium adserunt. Ad Pli otii-ees nuper retulit claris imiis ni chartiis in Phrates, seu Commentariodo disporsione gentium; quem singulari opere, quod inscripsimus Oriones Gallieas, resellimus. Quid enim apertius, quam illud nomen saetum osse a Gasie, quod stipendium notat. Gasicrito, si vo fluuin augmento, Gegasiode, stipendio con lucti, aut stipendiarii dicuntur, isti sunt, et eodem nomine agnoscuntur Gesari Gallorum Gociati, vel λ- σάπαι, quomodo a Grauris nonnullis scriptoribus appellantur; sed de eo, aliisque veterum Gallorum, qui sermone haud multum divorso a Germanico usi sunt, vocabulis alibi plura. Putot iii ierim Graea non tantum Persarum sed et Germanorum sermone Pro thesauro vulgo usurpari. M Tnnae nomine solem appellare Persas, et ut Dum ii venerari, docet
Curtius; monent et alii auctores. In Menaeis Graecorum, ubi de S. Domi tiano, episcopo Melitenaeo in Armenia, misso ad COsrocm, Persarum regem, ut Christiana euin sentcniquo rius imbueret disciplina, ita ad Persas in concione Domitiatius : Profecto potentiam fecit Deiιs in b, ehio suo; subbuntur enim leones, et dracones eliduntur, et Dei atqtie Mithras ea tiori abducuntur. Mithras sol, quem adorabant pagani Persae. Proprie autem id vocabulum significat ignona, ct καet tributum est soli, ex eorum sententia, qui solem non nisi flammam, aut ignem, aut candentem laminam, aut quid simile esse existimabant: quod et veterum philosophorum nonnullos docuisse, Plutarchus et Diogenos Iaie tius auctores sunt. Et certe Scythis, ex quibus haud dullio Persae orii, cognatisque populis, IIitlim dicitur ignis. Graec in dicitur serrum ignitum, globus cntidens, massa candefacta sive ignita. Ita accipitur et exponunt apud Strabonem lib. III. Hinc obscurus, sitio istio, id est, luce et splendore; neque ignorant nostrates Germani, qui riusdem haud dubio sunt prosapi: e; IIiter illis est et dicitur ignis. Non quidem id vocabulum vulgo hac tam generali significatione hodie De sileritatum est, datur tamen vulgo illi fruticum, horbarum et inprimis frumenti morbo, quo veluti flamma exeduntur et amburuntur; urrilium, nempe ab urendo, vocant Ilomatii. Ita nos Belgae, in Brabantia mea certo; do Miter is in het eorent hoc ost, ignist, uredo, frumentum exedit Di do. Pascit. Multa Pnim vocabula in omnium gentium linguis, quorum latior olim fuit significatio, progressu temporis intra arctiores significandi limites sunt coercita. Alias Persae olim hodi quo solem Cyrum vocant.
Disortim id monet Herodotus, ubi celebris illius nominis Cyri reddit significationem. Cyrus igitur Persis Per excellentiam est et dicitur Sol
363쪽
sed primigenia et latiore significatione notat ignem, ut et Mithra, quod jam diximuS. Et idem vocabulum, eamdem illi ejus significationem hodie adlitie Germani nostri agnoscunt; Shior, aut Scior iis est ignis. Periit quidomin quotidiano nostratium sermone simplex illud Scior, qu madmodum et multa simplicimn alia, at in compositis superosi et mansit. Schioom,teen nobis sigDificat focum, id est locum, in quo accenditur, scivo ur, asservatur domesticus ignis; Vulgo contractius, Ut Dorstren. Quis interim non agnoscat hic uplus vocabulum Misor, et simul ignis significationem alias ren sc inusMe vocant. Schato, ut et Scioor, Scythis et ab iis ortis
populis, sicut Germanis, nihil aliud notat quam ignem; hine sebauu en, amburere. Hinc vetus Gothicum vocabulum, quod Hispanis, magnam pari in Gothorum soboli, hodieque usitatum est, causon, quo febriles aestus et veluti ignes denotantur. Quum quibus simillima, aut potius eadem sunt sunt enim ejusdem, hoc est Scythicae, omnia originis Graecorum Καυ e, ardor, aestus, Και- , X- ριον, et alia similia, de quibus alibi dicendum nobis erit. Ut igitur Scha uis ab isne n mota habet ita etiam Sehoorstren a Sehicor, quod eamdeui hahet significationem, et plane idem est cum Persico Scior, sive Cyrus, quomodo ignem
appellavere et Solem, quem sacro igne repra sentalidum et colendum sibi putavere. Neque tantum Domina haec Persis et Germanis eadem, sed et saera suere, et sol ac ignis Germanis quoque ut Dramina colebantur.
Insignis est locus in legibus Canuti, totius Angliae, Danorum et Septemtrionalium ita se ipse appellatὶ regis; Prohibemus, inquit, fruυιuιme omnem gentilitatem. Gentilitas est, quod quis idola veneretur; id est, quod
quis veneretur gentiles deos, et MLΕΜ et Lunam, IGNEM aut Aquam, etc. Ignis ergo et sol du Germanis, et Praecipue culti, sicut et Persis. Nunc reliqua quae apud Curtium leguntur prisca vocabula Persica, eorumquaeum Germanicis cognationem Videamus. Disco, gladius Persicus, quo non punctim, sed caesim feriebant Actine hodieque Zelandi nostri vocant securim, quod idem cum Persi eo illo Aetnaees esse videtur. Eo aut mace securim voCabant Anglossiax nes; idque vocabulum exstat in Legibus Iutae, occidentalium Saxotium resis, qui regnare coepit anuo Christiano MLMcxviii, ubi de iis, qui in ulvis caedunt aut Profiternunt arbores, eorumque Pinna, agitur. G1- a . Qui ita dicti Persi x olim fuerint, dubitaro nos Curtius non sinit. Verba rius sunt sere sub lib. III finem : Ganyabos Persae voeane Lumeris onera portantes. De eo vocabulo vix est quod nunc dicam. In Graecorum Romanorum tuo et Germanorum, qui ex Scyllus juxta cum Persis Orisinem trahunt, sermone mihi quidem nullum simile ea significatione hactenus Osfertur. Dubitabam aliquatido , an non scripsisset Curtius, Garisaras, aut Ansaras. Da Persae vocant Coactos onera Portare. Ansariare quid sit, ex Ilistoria Evanselica, ubi de Simone Cyr naeo, coacto Domini nostri crucem Portare, notum est; notum quoquo est origine Persicam esse eam vocem et sed plane ab iis distentio, quiqvie non satis intelligunt vocabula, statim corrupta esse pronuntiaui.
364쪽
Maneant igitur Ganyabae apud Curtium. Forte est id vocabulum ex v iustissimi, illis, quae sensim Persis et cognatis populis, quales et Gese inani sunt, in usu esse desierunt. Ipsi Persae vulgo liodio neque usu Pant, neque satis intelligulit. Athletis, si vo Athletarum linguae, ea ipsi
tribuunt. Ita autem vocant linguam majorum suorum antiquissimam;
quod me docuit, super hoc Curtii loco rogatus, vir cl. ot harum literarum peritissimus, Iacobus Golius. Ipsis Porsis dicitur linipia hoc est, Pusilum; Pita ut enim Porsis est Ptiyit. Ubi et Obiter observare licet vocabulorum Pitaui apud Persas, et Pussit apud Romanos, et in totidem petio literis, ct in ejusdem rci significatiotio, eam cognationem, ut ex illa promptissimum sit cuivis colligere, ejusdem origini, et ab iisdem majoribus, hoc est, Scythis, accepta ea esse. Pugilum autem sive Athletarum istorum nomine Perreae intelligitiit Gigantes, quales vo-tustissimos majores suos suisso volunt, sicut et volunt, aut fabulantur multis aliae nationes. Haec quum scripsissem, didici, in Hispanorum lingua Persico huic simillimum, et ejusdem significationis vocabulum o currer . Ganuam illi vocant L ulum, onera portantem, qualem Gallicrochetetiri Itali Faquin solent appellare. Quod nomen quum neque anomanis, neque nisi fallor a Mauris Hispani acceperint, cortum est Gothis deberi. Neque Belgae ignorant. Canope, aut Contracto clave, proprio illis significat famulum, aut baiulum. Persae, inserto g, Ganθα- has dixerunt, aut cansabas, ut alii l sunt. S Tnis1. Nihil eo vocabulo magis obvium. Quid eo significaverint Persae, etiam pueris jam notum est. Nullum autem simile dignitatis nomen aut Cri cis aut Romanis fuit, nequc superefit Germanis, qliam-
quam hi omnes populi ejusdem originis Sint, quod saepius jam dicium
est, cujus sunt Persae. Notant Veteres, Persis Proprie dictos satrapas,
mari et classibus praesectos, quales hodie Archithalassi, vel, Arabioovoeabulo, Ammirales dicuntur. Erco ab his ad provinciarum singularumque ditionum Praesectos id nomen translatum est. Proprie autem otvi primae oricinis notat praesectum mari. Et certe sacile est in eo agnoscere nostrum Me, Pro quo Zera et Mia veteres Saxones, et contracte
Za Persae dixerunt. Trabant, vel Drabant, Germanis, Polonis, vicini que Populis significat ministrum regium. Tales fuere Primi Persarum satrapae, rei maritimae rogum nomine praesecti. Tandem omnibus omnino Praesectis regiis id nometi tributum est. Satrapa enim Porsis idem significavit, quod veteribus Germania Gereba, Greve aut Grave hodie vocant, et latine Comitem interpretaritur. In vetustiasimarum Aristo axonicarum legum Latina versione illud Gerebia, Itan ing aut Gereba, nunc Pri secti resti, nunc Satrapae nomino, a Persis accepto, sed nomana quasi civitate jam donato, passim redditur. Do ipio ipso, ct Plura, alias. CERTA, urbs, oppidum. Non quidem Curtius Persicae hujus vocis in minit, sed meminere ejus interpretes. Tigranocerta, urbs Tigratiis; V Iraefocerta, urbs Vologesis. Germanis quoquo veteribus nota est. Caer,
aut cer, iis idem sisnificat, quod Persis Armeniisque Certa, urbem nempe. Et cir ae Ceria eadem vocabula esse quis non statim agnoseat p
365쪽
Exstat apud dcietissimum Iacobutii V, serium, opis Opum Ammachanum, in Commoti tariis de se lesiarum britatini carum primordiis, catalogos civitatum Britanitiae, ex antiquis imo eradico Cottoniano deseriptus, ex quo liquot, Angilo-Saxones, ex Geriaiania in Britanniam profectam gentem, Gar, aut Caer urti m Dominasso.
NERxin, princeps, impcrator. Coti, murio Porsarum regum illud nomen fuit. Proprie autem significare militia supremuiti durem aut imperatorem, notant vὐteros; et sane idem illiid Germanorum sermone significat. Nemech, Heri soch, ut Harasoch, splendidis tune hodieque dignitati
no mori, si primam originem inspicia imi , nihil iacitat aliud quam exemeitus ducem; IIerora ini, aut Iiser, iis dicitur Oxercitus: Angli, axonilius milites dicuntur Herstιsman. Exstat id vocat, ultim in vetustis ςimis logibus Withredi, Anglorum in Britannia a riuo Christiano regis, quas benefieto amplissimi et eruditis imi viri, Joannis Ibatii, inspexi. Xerxes Persarum, et Germanorum Hermeli non modo idem signis aut, sin re--ra eadem et riusdem originis vorabula sunt. I in O Hunsari ho lieqito ducem uertetu vocatit; quod plane idem Est, quod Abraes. Pro aerxes vid oratur et Persae dixisse Armo, quod dialecto tantum et diversa pronuntiandi ration o distat a Mnxes, quomodo extulerunt alii. Itido et Amsaeos, aut Arsacidin, Comim ni rin initin, Persae rPges omnes appellatistitit. Aruix autum Porsartim et Maranch, aut Hamoch, Germanorum
eadem vocabula, ct ejus dona significationis esse, quom admodum Pt Xomxes, omnitio iam liquet. De quo nos plura alibi. Et ea, qtiae de angu toeelebratissimoque hoc Domitio Pati Cis jam diximus, adeo, meo certe animo, aperta sutit, ut pluribus ea Persuadere hic non sit uecesse. DARICs, quod Persicum nomen, quasi tu dixeris coemitorem,
in torprotatur Ilerodotus. Graecis cst coercitio. Inde facium nomen
Darisus, id est, Darii, quod proinde, ut bene judicat Sa in uel Bochartus, vir eruditi simus, rocte Ilerodotiis interprolatur. Belgis satieet id notum est vocabulum; Daria ust , sive contractu, ut Du C loquun tur, Damst, aut Drosit quod ii, pr. Pse turn notat.
BAGoae, nobiles Pueri, pedisse qui regum Persarum, qui sere erant spadones. Bagoae Spadonis mominit non somel Curtius; non ost illud nomen proprium, sed appellativum. Plinius certe lib. XIII, cap. 4, d e t Bagoas Persis vocari Dadones; quod jam ab aliis obsPrvatum est. At non illud, quod nunc dicam: Germatiis nempe idem vocabulum, et idem significati , nuI tuo lue man re. Nobiles pueri, Pedisse qui regum prinei pum quo illis Paesten dictantur; iidem et munere et nomine Aunt eum Persarum Bactois. Duo illa vocabula Myooe, et Pasleu , Pronum tiatione tantum sunt diversa. A et P se quentor inter so commutantur. Griecoram, et Germanorum Burch, Poculum Romanorum et
366쪽
socati Germanor uua, Π se Graecorum et GDrmanorum Dorneia Bai, pro quo Boi hodie dicitiit Anglo-Saxones in Britam ita, Parere et Baren, et Plura ejusmodi alia, eadem esse vocabula, et idem significare, sola Pronuntiatiotio tantum divorsa, Homo non videt. Imo, quod ot huc inprimis facit, Myh veterit m Cormanis Puerum notat. Dialis V ormitis, Germanicarum lite ramim et anti pii latum peritissimus vir, in Littoraturanus sica videndus est. In antiqua illa Gormanica voce Myh Persicam ita iam veterem Myoa , ut et i tam in aulis Dostralium pri iacipum hodie r Ceplam, myte, Promptum est cuivis harum rerum ci vcritatis studioso
animadvertere. Pa ite monere omiseriam, Pololiis Etiamnum puberem,
phobum, et pedissequii in principis Pochol, quod a Persica, de qua hic agimus, voce noti abludit, vulgo appellari. iidem P dotii et pueros,
qui principi a cubiculo sunt, vo aut PO oioso. Eam certe vocem Eamdem esse cum Porsica Bactoa Dori ost dubium. In antiquissima etiam
Iiritannorum lingua quam a vetustis, lina Gallica non multum diversam sub se in Agricola docot Tacitus, quemadmodum Gallicam illam haud multum dixersam misso constat a i ermanica), qua Malliae incol: o h dieque utuntur, Buch significat parvum, Ilacligori, parvulum, Puerum, jm enem; quod plane idem esse cum Persico illia Bagoa, Demo ambigat. BASSUS, Bessus, Pri sectus. Est qui dona preni ritim illud apud Perga nomen, sed ex appellativo, quod priLfectum notat, tactum; quemadmodum ot Artribasus, quod significat principem Purpi irato ruiti. Bassa Proprie Turcis, qui ex Scithia Orit, thiemadmodum et Porsae, notat Cia- Ptit. Cui simillimum est volus Saxoni culti Leiah, vol, ut alii scribunt,
Maz, quod ornamenti in capitis, coronam, et galeam, et ca Put iii torpretatur vir erit litis sinius JOairites Latiuq in Lorico suo Anglo-Saxonico, dignissimo, vel sola Germanicariam alatiquitatum illustratida ruin Carissa, quod in lucem aliquando prodeat. Leoticlavius in Onoma tio O; Bassa et Bassi Turcis caput. Biassuere, O ita, sive duces, ut a Graecis
sunt ricti nostris a capite, Capitanei. Noli hodieque iii aula ot imperio Oitomati nidarum Bassir, id est, Prios ti . G rmanis quoquu, Belsis.certe nostris, non ignotum id nomen est. Baesen illis dicunturpi fecit; u ercutis en op ris praefecti. Neque dubitandum, quin ex Scythico luci vetustissimo vocabulo tactum sit Graecorum Βασιλευe, id ost, rex. De quo et alibi Plura sunt dicenda.
Im c erant, quae de Persicis Curtio memoratis vocabulis, Eoruinquecu in Germanicis nostris cognatione, nunc mihi dis Aorenda sese Offcrebant, doctissimo BlaticIarde. Do aliis, qua, alibi haud pauciora leguntur suo loco plura. Si sexspectationi forte tuae sic Pso non sati- Ccrim, saltem desiderii tui habuisse me ratiori ira ex opi tota hac tu tolliges. Tu autem vale. Et in Oa, quae illustrissimi Boiii hemiorum comitis au Ctoritate nunc tilii domandata est, Publica ac honestissima statione, si uiae ac fuliciter rem cere. Lugduni Ilatav. clo I xLviii ipsis Laleiid.
367쪽
0rosi H ex collatione seriptorum maxima fere lux adfulset historiae,
prelin m operae sore duximus, enumerare et alios quotquot res gestas Alexandri pertexuerunt. Ex quibus qui adhuc leguntur, eorum nuda nomina adponere suffecit, aliorum aetatem, scripta, Patriam, quantum in hae brevitate potuit, diligenter enotavimus. Catalogum quoque scriptorum Historiae Alexandri Magni contexu rat Ioh. Loccentus, sed gaudens eam operam a viro magno et eruditissimo Ger. Joh. Vossio, lib. I, cap. io et Histor. GraeC. csve
cupatam, eum omisit, ut ipse do se scribit ad Nostrum libr. IX, 5, α I. His quaedam addi possunt ex Deinesti Epistol. ad Ilo mannum
Pag. 3 . Monuit tamon de his Protegomenis suis ipse doctissimus Froicishemius, quod hoc loeo referre operio pretium duximus ex notis ad i. X, 9, 1 r . Bntgersii sμntentiam de aetate Curtii auctoris verbis apprime eonvenire ostendit Harissimum lit rarum lumen Ger. Vossius, in eximio illo opere de Historicis Gmpis ot Latinis. Latin. , 28 r Quod si aliquanto maturius adipisci licuisset, in tribus prioribus Proteg. app. admodum juvari, in po etiam de seripi ritius Historiast AI xandritiae, omni fero cura levari poteram: nam de illis quoque diliseniissime inquisitum est, de Ilist. Graec. u L. I, IO et 24. AaRARANDA AREN MAREG MAnxi. Baderus Prolus. cap. 4 scribit, hunc Arabiea lingua historiam Alexandri M. contexuisse; exstare Μs. αποδ, tamen in bibliotheea Bavarica. Acuti m MOLLA, sive ΜEcL NA AcnMET s, hoc est, in Sapiens sive Doetor Arhm. rhythmicis versibus librum historiis Alex. Magni composuit, et remitis Suleimanis nomine publieatum edidit. Hic ab eo vicissim donis eximiis liberalissime cultus, fructum sui lahoris uberem tulit . . Muncla v. Hist. Musulm. lib. X extremo. Hie sorte est Turca, de
368쪽
SCRIPTORES HISTORI E DE ALEXANDRO. 343
ADBI Naes imperator etiam Alexandreida scripsit; Steplianus in ' A et in Σάνεια. Esopus. Hunc manuscriptum in editum citat Iuretus ad opist. symmachi lib. IV, epist. M. Latinum fecit Jul. Valerius, de quo infra. Putant autem esse historiam illam sabulosam, quae Passim circumfertur. AG Tu, nc ultra Cr inius scripsit historias, quarum lib. XXXV eitat Allienatus, XII, 6. Item Asiaticam historiam, quae maximo videtur ad res Alexandri pertinuisse, ex qua octavus liber citatur Athenaeo, IV, 14. Item hist. Europaeam, ex qua lib. XXVIII iti testimonium adducitidem auctor IV, 19. Citatur et Aliano in His . Animal. V, 27, et XVI, 27, et Luciano in Macrobiis. Plutarchus, cap. 2 Parallelorum, exscribit historiam ex Agatharchidae Somii rerum Persicarum libro secundo. Quem cur eum doni cum Cnidio nostro arbitratus sit Gesta erus in Bitilloth. non video. Certe Photius in Biblioth. diserte scribit, patria Cnidium, instituto grammaticum fuisse; scribam insuper et anagnosten Heraclidae, Lembri, et alumnum Cinnaei. Dct a late ejus ita comperimus. Post Mithridatieum bellum vixisse ostendit rius locus, quem Athenaeus, XII, 16 retulit; florentibus Ilonianorum rebus, do quilius interpretor illius verba, quae leguntur in fine C. So Excerptorum. Vixit autem ante Trojauum, nam ei tatur a Plutarcho Sympos. 3. Quaest. 9; scripsisse autem Asiaticas res libris decem, et de Europae rebus libris XLlX historiam pertinuisse, ex Photio discimus. Item quinque libros de Ilubro mari, quae quo ad illud pertinent, quos scripsit aetate iri senium vor- gente. Praeter lis e compendium, ni utit, reliquisse eorum, quar do Ilubro mari scripsisset: item de Troglodriis libros quinque; sed et Epito moti I des ab Antimacho seriptae. Ilursum aliud Breviari uiri eorum, quae decollectione admirabilium ventorum scripta exstarent. Historiarum ad haec excerpta composuisse, atque de amicorum inter ipsos consuetudine. Insigne autem testimonium ei reddit idem Photius, adeoque Thucydidi aequat, et in quibusdam anteponit. Ipse quidem fatetur, se, quamvis attice loquatur, Camarae tam on urbis in Creta dialecto familiariter uti. Photius excerptis ejus, cap. 3o: Dam cxcorpta qu-dam ex eo leguntur apud eumdem Photium Cod. aso, qui et Agatharchum quibusdam diei
Acis. Hunc etiam de rebus Alexandri carmine scripsisse colligas ex Curtio VIII, 5, 8; meminit eius et Amrianus, IV, 2, 5. At in AInni EpisT ae. Ex his quaedam diu superfuerunt: nam et Uin. lib. VI, et Plutarch. cap. 17 eas citat. Quae vero hodie circumsertur dositu Indiae ad Aristotelem, cum aliis nonnullis, Pro comanis non h. a
369쪽
vitam Alexandri. quem praeeipue imitatus est. Vide etiam infra : νιν ciciae Alexandrinorum. Axix tra Arius. Hic d laudibus Alexandri librum dedicavit M. Antonino imp. praedic ans, se stylo rcs Alexandri si stas exae litaturum. At deprehensus est in orationis Progressu calidus quidem et audax Promissor, in promisso vero implendo frigidus atque imbecillus. Multo etiam in die endo iis etiam inferior est, qui ante ipsum dct Alexarad. scripserunt. Haec Pliotius in Biblioth. pap. III. Citatur ab iut prprete Pitulari Amyttiinus de Elephantis, qui an idem sit cum Nostro, docti viderint AN Ax ΜΕΝΕΑ LAM ACEνΓs. Priscas Graecorum, et Philippi atque Alex. res gestas perscripsit. Ei Olympicae statuae honorem habuit patria, quod iratum Alexandrum, et excidium urbi minitantem placavit; vide Paus. lib. VI. Qui addit scripsisse et historiam rosertam maledictis in Ath
nienses, Lacedaemonios quo et Thebanos, eamque sub Theopompi nomins edidisse, ut inimico invidiam concitaret. Vorsus in Alexandrum, qui Anaxime Di adscribebantur, illius non videri, Patigantas pronunti vit. Εum et iii storias scripsisse, et poemata, et nrtes tractasse, et forensia eertamina aggressum esse Dionysius in Isὲam scribit: sed infirmum fuisse in omnibus, et Persuadendi non magnopero guarum. Athenaeus,
citat opus ejus inscriptum, negum mutationes, et VI, 4 aliud, uistorias primas. Vide Iosepla. in Appio n. lib. I, p. Iosa. D. et Malia. iti Euseb. mina. MDCXCII. Auctorem fabulosae, quze circumfertur, hiastoriae quidam putanti Vincent. Beluac. V, 39. Suidas Aristoclis filium, Diogenis Cynici, et Homeromastygis Zoili discipulum fuisse, ait, princeptorem autem Alexandri, quem et in bellis secutus fuerit. Eum ei tates Plutaret, . in orat. Priori de Fort. Alex. cap. 3. Cum his, et quae toto hoe capito scribimus, operae sit componere Vossium de Hist. Graec. I, Io et 24. Axnaos icEs. Ilune Alexa Ddri gestorum scriptorem citat Plutarch. in Aristide. ANDi, THENES Tu sIus navigavit cum Noarcho, et Plaedam ad hane historiam pertinentia edidisso dicitur. Strabo, lib. XVI. Mus Parapi Induc citatur ab Athetiaeo, III, 13. ANomvs C pvs Bosora LΝsIs Vitam Alex. Magni a Ioanne Mona hoconscriptam in Latiuum sermonem transtulit. Libellus iste praefixus
t editioni Curiianae, quae prodiit apud II enricum Petri, Basileae anno I 545./ ANTICI. DEA citatur a Plinio, IV, II, 3o, et ab Athenaeo, IX, 8, liber ejus de Reversionibus septuag. octavus. Idem Atheniensem eum fuisse seribit lib. X, e. 4, lib. XI, c. 6, citat eum dein in Expositio Ditius. Seripsis so autem et Alexandri historiam clarum est ex Plutarcho in vita Alexandri cap. 8 I. Operis ejus de ne vorsionibus mominit etiam Suidas et Clempns Alex. in Admonitione ad gQntes. II istoriae autem de Alex Ilai liael Volaterranus.
370쪽
AsrinAMvs HERA LEAPOLIT . Ilujus titistoria Alexandri Μagni, item libri Morales ei tantur a Fulsentio in Expositione sermonum auli quorum, unde colligas, eum latine scripsisse. ANTIGENES. Plutarch. Alox. cap. 81, inino inter scriptoros historia Alexandrinae recenset, et px e Odom, ut suspicio est, Volaterranus. Citatur Antigenes quidam Plinio, lib. VI.AκTIsTuΕΝ . Volaterranus hunc Alexandri vitam et g gia posteritati tradidisse scribit id tur autem fuisse Rhoilius, cujus Laertius memi-tiit in fine vitae Antisthenis plutosophi. Citatur a Plinio, lib. XXXVI,
ix, ubi de obeliscis ei sermo, quos Antisthenes attingere potuit in narratione . 3pti ab Alexandro occupata . ANTONII vs ARCHIEPisCopvs FLORENTIM's fabulas de Alox an Ilio deseripsit ex Iul. Valerio. Appios ALExANDRIN EA. Graecus homo, qui Plistonices ost appellatus, facili atque ala eri facundia fuit; is de Alex. rogis laudibus Scripsit, ut a uetor est Gellius lib. VI, 8. Hunc Tib. Caesar cymbalum mundi vocabat, quum publicae famae tympanum Potius videri Possot. Plin. in Praef. II lat. Natur. n. 36, sub C. Caesaro tota circumlatum fuisse Grivria, otin nomen Homeri ab omnibus civitatibus ad Optatum, Se . epist. 88, n. 56 scribit. Mus librum quartum historiarum AEgypti ei tat Clemens Alexandrinus libro primo Stromat . ubi et mentionem facit libri, quem Contra Judaeos scripserit; quem duobus refutavit Iosophus. Grammaticum professione fuisse, ct magum, constat ex Plinio, XXX, 2, 7, qui
esum idit et Plistonicen appellatum tradit lib. XXXVII, cap. 5; sed et alibi eum citat, in magicis praesertim; sed et in litim de Apicii luxu Athenaeus, VII, ra, et de Lingua BDin. idem auctor XV, 8. Scripsit et
historiam de singulis gentibus, et commentarios in Homerum, quorum nimiam diligentiam sugillare videtur Setiora. Oh tot edita seripta appellatus est id est, Labor, ut testatur Suidix s. ARCHELAES. Chorographus, qui omnem ah Alexandro peragratam ter. ram descripsit. Laertius in Archelao . Anis nuta 3 ARISTOGLt CAMANDn Eus. Hunc in historia sua se maxime se iuulurun profitetur Arrianus principio operis, quod per P tuus Alexandro comes fuerit; a quo et destinatum roliciendo Cyri sopulo tiro sub finem historiae Prodit. Qui eum Aristobulo Judaeo unuru saciunt, creare videntur. Cassandrensem citant Athon. II, 6; VI, 13; Lucia n. in Macrobiis, at alii. Mus testimoniis saepius utuntur Plutarch. Hi in Demosth. cap. 3a, et Strabo. Hujus, ut videtur, librum, in quo singulare certamen Alexandri eum Poro tradiderat, regem in Hydaspem projecisse refert Lucia n. de Conseribenda historia. Vide VOssium de Hist. Graec. I, i O; Soiter. in dedi c. belli Pannonici. ARIATOXENU8. Commentarios hujus citat Plutare laus Alex. cap. 5. Qui an ad Alexandrum magnopere pertinuerint, dubitari possit ex AtheniPiXIV, a; videtur enim ii libris miscellanea quintam eollegisse. Seripsisse