Arnoldi Ferroni Burdigalensis, ... De rebus gestis Gallorum libri 9. Ad historiam Pauli Aemilij additi. Perducta historia usque ad tempora Henrici 2. Francorum regis

발행: 1550년

분량: 595페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

CAROLVs VPII. REX m. Isinitis tumultus arcibus praeposivisset, Gr A ntonium Pic-ciolum Consentinum. Fama est Su annam Borbonia neptem oblatam a Rege Ferdinando nupturam cu quinquaginta millibus nummorti aureorum annuis uectigalibus,siin Galliam ueniret. Neapoli deges Carolus,proceres regni in verba sua iurare uoluit eosq; postea in iderecepit. decursius quos militares habiti. Auditae ciuium querelae, tributorii antea exactoru magnitudine minui petentium. Id Rex libenter audqt: tributas quatum eis uisum ess minuit, ob id a populo Cr laudatus σ amatis. Loca deinde uicina adgnatq; iterum Neapolim rediens magnis e exceptus est,cu antea ob arces no deditas honores delatos repudiasset.Nec tame nobilitas Neapolitana diutius Regis aduentu laetata est, cum difficiles eis ad Rege pateret aditus: raris essent qui autpraemio

essent affecti,aut maristratib. prioribus,stipediis ne quibus Aragoniis methidbat,no aeiectu Cus nobiles homines,qui magno μo incomodo Andegavensitu olim partes secuti erat, haemia expectaretirepente edicto Iinio praecisa est Uis es,eos cosmatae possesbiones eoru qui Arugonem partes tutati su erat: cuius edicti causam pustinebat aulici aliquot nobiles: re side uera nemo dubitabat, quin Ioanes Ganaius praesies Parisiensis γ' iuris praefectus,edictu id mercenariti adseuum quaestu nundinationemq;Disset. Id edictu alii ingratia tantum Muriliani Comitis, eis soli datum scripserunt. Ita irritati multoriuanimi,qui nato quaestuosissimo illo edicto ius seu u retinere se posse dissidebat Multi tamen aliudscripsere, ut G supra ostedimus. Qui ex hostibus in arce Oui enuntio Ionga obsidione pacti nisi intra octauu die auxilia adesset aceret deditione, octauo die lapso arce Regi cesperuti Amol. Ferroni Lib. I. C q

52쪽

CAROLVs VIII REX N.

perdinandus in Ischiam secesiit, aegre admissus, nec nisi post multas seuorum preces, ab eo qui loco praeerat eὸ

factum est, ut intromissum σ illum: filium pugio

ne arrepto necarit. inde ad patrem transiit, custodia alii

tributa. Eodemque tempore Petrus Medices Neapolim uenies,humanio mea Rege exceptus est. Columnenses, fundos cum multis oppidis a Rege acceperunt. Alienatis

omnium animis a Ferdinando, Calabriam, Appuliam, Lucaniam per praefectos mox maiore ex parte recepit. Aub ignium, Gallicamque nobilitatem multis etiam oppidis donauit. Stephanum Versium profectionis autho- rem Nolae imperio donat: ad eumque res omnes referri uoluit, pulpo Vrso Ursino uetere Comite Nolae, ac duce

Asiculi. Cum esset Carolus Neapoli, frequentes ad eum rumores afferebantur, literisque item Philippi Comini, sui apud veneres legati, certiorsebat,Alexandra Pontificem Romanum, Maximilianum Caesarem, Ferdinandum Hilaniae Regem, Venetos, Ludovicum Vortium, contra soniurare. Coniurandi hae erant cause: Primum quod uererentur Alexa deriveneti,sfortia,ne pacato regno Neapolitano, infe Rex uerteret uiressiuas: deinde quod Gallos nolebant inueterassere in Italia: tum quod uicini Regis calamitas cautiores eos reddebat: sollicitabantque illi Caesarem in easdem partes, neganter saluo Rege res imperii tutus. Maximilianum ueteres inimicitiae cr dolor repudiatae filiae incitant: Alexander contumeliae dum Rex Romam adiit illatae moneturissortiam les munitorum aliquot locorum, quae Rex praestadio tenebat, recipiendorum, impellit rFerdinandus iam se, Rege Italiam ingresso, ubi Ruscinonem adeptus ess, totum si ab eius amicitia averterat . atque ubi e Roma

sciuit

53쪽

CAROLUS VIII. REX Is. sciuit Regem Cresum, Antonium Fonstram ad Regem

caduceatorem mittit, qui doceret, Ferdinandum sibι consanguinitate comunesiam: proinde temperaret ab eius regno inuadendo: aliterfuturum, ut cogeretur propinqui ulcisici iniurias. Huic Carolus inlectante exercitu,

haec ne essent foedera cum eo inita 'num illi profectionem in dicatum' rogauit Id ne electum tempus turbandi sui consilii Ad quae Fonseca, nisi temperaret ab ea prouincia,futurum ait ut ille propinquum tuereturi cum interim Galli equites frendentes, Fonsicam uelut uiolandae pacis authorem, non caduceatorem, interimendum

aiebant . Ille nihilominus foederibus exhibitis, Fubsicriptis a Carolo Ferdinando ut erant ea chartis, Icripta insciit, Regique Ferdinandi nomine σ amicitiam renuntiauit, π bellum,ndixit. Rex iactam aleam reston diri ne ope Ferdinandi, ut coepisse iter ita see confecturum. Fonseca possea caduceatoris munere egregie perfunctus, nihil non honorum in Regem contulit: auditas

esse ait euoces militum sibi insultantium: quid minus deceret quam uiolari maiestatem legati sacrosanctam

multaque alia prudenter locutus, multis a Rege muneribus receptis, missus est: passimque interdictu nequis eum dicto aut facto uel leuisiime laederet: custodibusique datis in loca pacata perductus esi. Ludovicus Vortia, Aurelium Mediolani competitorem, iacitata que in itinere ab aulicis in se uoces sustitionum plenas, iustam sibi essesidet mutatae occasionem iactabat: Pontifex liberum aditum Carolo datum, ut Neapoli mox recepta in Tarcam duceret exercitum: Neapoli recepta imminere Italiae querebatur. Cautiores Veneti, qui tuendae Italiae foedus contractum aiebant, ut non lacessendi Regis gra- Arnol. Ferroni Lib.I. C iij

54쪽

CAROLV s VIII. REX Π tia ita si ultro lacesseret, sese foederatosque tuendi. Erat Venetiis Regio nomine Philippus Comimus,multispraesiduis ingenus, industriaeque munitus: ille in hominum uel

ciuiu uelatiorum legatorum corruptelis, ad ea quae tacite inibantur foedera eruenda,cognoscendas, miranduin modum solers, atque aptus erat: quiduisfacere, dicere, in ei modi rebus hostium ut consilia nota haberet,

fiebat industriisque ex Familiasiua hominibus utiosis

undique tota urbe emisis,praemioque m pollicitationibus multis captis,acutissime tota urbe quid consilii iniret legati Pontificis, Maximiliani, Vortiae , Ferdinandi, indagare π odorarisolebat. Hunc quodam die uenire ad se iubet Senatus Venetus. Venienti dux et de hententia consilii pronunciauit foedus ictum cum Pontifice, Maxia miliano, Ferdinando, π Sfortia,primum ob Turcae arma imminentia Christianis depellenda : deinde ob Ita

hae defensionem postremo, obsese ipsos tu edos. idq; eum

iusserui ad Regemscribere. Cominius angi coepit aestua reque dubitatione, paratiores eos esse existimans, Gemmano sique mox eis adfuturos. Ouorum si auxilia Ueneris praeno adpuissent, implicatum oportebat omnino Regis esse reditum. Vt autemsunt Itali ad aliorum odoranda consilia sagacis mi irritare coeperunt Cominium,

ut expissarentur exprimeretque ab irritato, si quid p sent. At is ad se rediens, ridenti similis, id foedus paucis ante diebus R egsemdicisse perliteras ait:/egent quescripsise,id se resici se antequa e Roma disicederet atque

ea ille perbelle simulabat, cum tamen agitari tantum foedera,non inita esse sitisset. I de eos commotos vides, addidit, ad Ludovicum Aurelium, ut Astam ualido prae sidio teneret, Petrum Borbonium Galliae proregem, ut omnia

55쪽

CAROLUS VIII. REX Σόπt omnia quae opus esset, pararet ad ea foedera turbanda escripsisse. Erant veneti s Ferdinandi Neapolitani legati:moxque pasiim apud reliquorum principum legatossigna undique laetitiae exhibita sunt. Et tume ipsi ad Cominii simulationem ita ingemuerunt, ut frontes

rire uisi sint:omnium enim maximegrauiter ferunt, co-siliorum siecretas machinationes diuulgari, id fiates ustus illud milituris hominis,m timentes, Bene consiuitum

surripitu epissime. Quippe si resiluere inimici cosilium

tuum,tib ι tuopte consilio,occludunt linguam, costi ingunt manus: atque eadem quae illis uoluisti facere, faciunt tibi. hac certe parte Gallorum leuitatem uincentes, cum animi magnitudine inferiores sint: qui quae audi runt,male continent, palamque etiam consilia sua perunt. Interea augebantur hostium copiae incertisque rumoribus iactabatur,plusiquam quinquaginta millia peditum, equitumque ab eisscripta. Tantu numerum coactum Rex non putabat. At ubi seper alium alius idem omnes nuntiantessiuperuenerunt, factasides: pararique coepta funis' quae ad Neapolim tuendam quae ad reditum sufficerent. Praesidia multis locis imposita seunt.

Gilbertus Borbonius Mompserius prorex, Neapoli relictus, Bereardus Aubignius Calabriae, Georgiin Suiulius Tarenti: Iulianus Lotharingus , Gabriel Monseu us,Gulielmus Uiltinouanus,Gratianus Guerrius,

plures alii hac atque illuc locis munitu cum praesidio relicti sunt, parum tamen pecuniaria re in Tructi. spar rum calij L 'arrum uocant ab oppidulo σ camo in Aquitania eiusdem nominis aiunt Apuliae praepositum, ab eoque edicto Regio impetratum, ut debitoribus ad credita soluenda biennium daretur. Aquilanis p Amol. Ferroni Lib. I. C iiij

56쪽

CAROLUS VIII. REX positus dioecetes Vitriacus Lenocurtius, Hostiae Nauam rus,aut Nauarris uicinus,qui π Calabri dicuturi Monaldus Guemus. Bruttisprapositus Persius ex Aletreorum familia. Spurrum narrant cum ex Brundusio prodiens sepe qui Messanae pro Aragonio erant,adpugnam eliceret,ubi sepe fuissesuperioritandem cum quingentis hostes peditibus M essana egressos: at multos in insidijsd 'ositos. Prodi spe Sparrum cu Gallis ducetis pulposque mox hostes donec peruentum sit ad locum insidiarum.

tum demum impetu facto undique circumuentos Gallos,multosque caeso captum Sparm. Nec desunt qui eodem tempore Rhegium a Ferdinando ducentis Gallis caesis receptum uelinti Crotonem expugnatam,Tarentinos

seditione concussos,cum plebs Aragoniosmobilitas Gallos tuereturi. Ferdinandum edicto proposito condonasse omnia nobilitati: Aquilanos tamen nu quam a Gallis desciuisse. id nosprsius suo loco exequemur. quindecim tantum constat ad regnum tu edum hominum millia reducta. Ipse cum decem aut noue hominu missibus quam potest celerrime ad ite e accingit. Sunt quisicribant, Venetorum aliorum s nomine legationem missam ad Regem hos hanc habuissesummά orationis. Aut Ferdinando regnum redderet,aut in Turcam duceret copias. Re-V gem re*ondisse, solitos Gallos in Turcas sine eorum hor tatu bella capespere suis austiciis gerere. Regnu Nea' politanum maioribus suis ademptum per vim. Ac tum in P inum prorupisse,subiunxisseque, Bellis uero Venetos conis fultores, qui architectι set totius huius tumultus, quo- rum sit negotiationes potius quam bella exercere: fatu - ,, rum ut breui catena illam quam adamantinam ium- is tent,dissoluat. Pontificem hanc telam texuisse: Venetos

diduxisse:

57쪽

lica negotia curanda,neque bello potius quam negotiationibus se immiscendi. Idsi uerum est,mirus,Barzetis Turcarum imperatoris legatum Venetiis eo tempore fuisse,sederis etiam huius non ignam,cum Turcae Gallorum arma maxime uererentur: et i Zevmo extin m maxima cura liberati sunt umma nequitia Alexandri Pontificis,qui pecunia accepta ze' mu ueneno com*ptum Carolo dederit. Sunt qui narret,petitam pecuniam praesentem a Rege a Neapolitanis rem se maiore parte,modo praesente numerarentpetitos obsides duceres,qui in Galliam Regem sequerenturiquod non sitimpetratum. Nec desunt qui ob Gallorum rapinas coluratum dicunt in Rege.sed de duobus detectis insidiis seupplicium sumptum. Camillus cum e Brundusio in Gallos sepe erupens leuibus praeliis eosfatigasset, tande caesus est. Hunc alii Camissu Pandoneu uocat. Eodems tempore constat Virgilium Vrsinum Petilianum,qui iustone bello capti essent dubitabatur, Regiapententia liberatos. Hos tamen Rex inque ad Astumsecum uolebat educere, ne quid interea molirentur. Pontificem convit ex urbe ueteri, loco dissidentem, Perusiam contendisse. Posthaec paratis omnibus, e Neapoli in Galliam rediens, Romam peruenit: misitque ad Pontificem qui in urbem ueterem confugerat, qui ad colloquium eu elicerent: nec tamen potuit irritatum eius animum mollire. Inde Vi- terbrum. Cum autem Tincanella ciues in gratiam Pontificis Gallos aditu prohiberent, Carolus statis aliaque ad oppugnationem necessaria expediri iubet docuitque Gallos,optimum esse,oppiduli huius ex io, reliquis in-

58쪽

CAROLUS VIII. REX sue ferre timorem, ita posshac infessa minime futura itinera. ususque alacrimilitum opem,multis caesis,post horam tertiam expugnauit oppidum. praeda militibus concessae est. Alii ob negatum commeatum oppugnatum oppidum aiunt: Laurentanosque Phabsicos eandem expertos cludem. Sunt etii qui eam oppugnationem Carolo prius Romam petentefactam scribanti Potior essent apud me authores qui in reditu Tusicanesiam expugnatam alui. Narrat uero Marcus Guaseus, Guysium Lotharingu cum

suis urbe exclusium, impetum in urbem fecisse, ubi plus

quam ducenti sint caesi e suis. Sequenti die multis necatis urbe potitum,Rege tamen grauiter id ferere. Inde Senas adist ibique a Philippo Cominio certiorfactus e fi de hostium numero. Hic non destitit monere Regem,celeritatem adhiberet ad iter conficiendum,pri quam hostium copiae conuenirent, necsuos distraheret . prudens consia humsed iuuenem principem iuuenes conssultores magis delectabunt. Eo loco Rexsuos ad concilium conuocat: ostendit, Florentinos offerre triginta millia nummu aureorum, quae prius sintpolliciti mutua daturos: praetem ea heptuaginta mistia: equitum mille, peditum duo mirulia, una cum Francsio Sico rei militaris periti Omo, qui Regem donec in Galliam redierit, siequaturitantum petere munita loca,quae ab ipsis, Petrόue Mediceprecario accepisset,praesidijs deductis redderet Ludovicus Τr molius m Ioannes Iacobus Triuultius, erplures alij, conditiones a Florentinis latus, recipiendas contendunt, Liburno tantum retento. dissentit Ludovicus quem passim etiam Francisium alii uocant Lignius Luxemburgus. In Pisanorum gratiam Regis consensu haec senten-riaprobata est,repudiatis optimis Florentinorum coditionibus.

59쪽

CAROLVs VIII. REY Π tionibus. Refertur etiam ad consilium, petentibis Senensibus, sintne hi in fide Regis recipiendi,praesidiumque eis relinquendum: Missos hos faciendos Triuultius,

Cominius Cr plerique alii aiebant: accelerandum Regi iter, ut primo quoque die Anam perueniret, antequam copiae quas Veneti contrahebant,in unum locum

coactae, Gallos dis,aberent, π implicarent: δίpersos neque Regi utiles, neque sibi ipsis praesidio esse posP.

Cum in eamsententiam omnes transit en mutato consilio, quod Luxemburgo Senensis ingentem pecuniam pollicebantur, urbisque Praefectum uolebant, trecenti praesidio relicti sunt,qui intra paucos menses inde fugatisiunt. Deinde consumptis frustra aliquot diebus, Car lus iter Pisas facere coepit. Cum Pisas uenisset, Pisani Lu-xem burgum, Tremolium, aliosis homines nobili os rogare coeperunt, ut qua hactenus fide humanitate Cassi in calamitosos fuissent, ea in ste essent neue pateretur iterum eos in Florentinom mi sinum seruitutem recidere. Atq; eos quidem benignitas comitasque Pisanoruqua in eos usi erat antea, utebanturque, fortuna ita mouebat,ut hominum miserorum π ope non indignorum preces mouere debebat. Sed iusiurandu a Rege Florentiae praestitum'Rege ipsum σ aulicos plerosis mouebat: ipsique Florentini, ubi aperte ea a Rege petere

non audent,occulte cuniculis oppugnare Pisanorum libertate coeperunt,uocatis adsiuas partes Gulielmo Brisesoneto Cardinali, Petro Robanno tribuno Pensi, Ioanne Ganaio praeside, incertu precibus an pretio, an motis Reipublicae utilitate. Ad haec, plebs gregarios ipsos milites, cunodesque m stipatores Regios deliniuerat, utpasiis illi Cr Brisionem et Ganaio, ni sentetiimula- Amol. Fereoni Lib. I.

60쪽

CAROLVs VIII. REYrent minitarentur. Accidit ut quodam die Pisani multis stipati ex Gallica nobilitate,ad Regem adiret atque ubi Ionga oratione pro libertate ad Regem usi essentiaculeis os in Brissonetum,GanaiumGientem iniicerent. Ac Rex Pisanos abiectos excitauit, datam libertatempe adempturum negas. Inuectus autem in audaciam eorum,quisomines dest optime meritos apudIe traduceret: mox,

sed Uumptis Dinnineptem diebus, Robertum Entraissium,Pisis reliqui Lignij consilio. Huic etiam Cr quia usdam alijs loca alia munita cu praesidio relicta siunt, quae illi fidem metientes utilitate, uelut addictione palam proposita magna inde pecunia sumpta distraxere.

Deliberatum est an Genua tentanda esset negabatduces di Brahendas Regi copias. nec tamen fatigatus Rex Iuliani Cardinalis Oblien'precibus,temperauit, quin Genuam Philippum sabaudianum mitteret, una cum Claudio Polignaco π Hugone Ambasiano, cu aliquot equitibus et peditibus. Petrus Borbonius certior factus de Regis reditu, praemisserat Genuam I oanne Miolentum cr Stephanum Neusum cu octo moparonibus. Hi σ-cepti a Ludovico Flifico cr Ioane Adurno,circa Rapalam partim capti, partim fugatisunt: ipsique Philippus

subaudianus er Iulianus Cardinalis crHugo Ambasianus,qui insiuburbia Genuae peruenerant 'erantes ex riuitate adseditionem aptisma motu aliquem: parum abfuit quin in manus uenirent hostium. Ad Pontremulum hostes Regis iter impediebant. Eo missus est Petruae Giensis Tribunus cum prima acie. Erant ibi in praesidia trecenti, pro loci magnitudine satis instirum ad iter impediendum, atque his rebur quae ad obsidionem ferendam opus erant.Superueniente Ioanne Iacobo Triuuiatio

SEARCH

MENU NAVIGATION