장음표시 사용
211쪽
αos LIBER III. CAPUT XI. f. XVIII, XIX.
' conventiones tales valere dicunt si moribus firmentur, accipio, ' si jus vocant solam impunitatem, quae in hoc argumento saepe venit sub tali nomine : ' sin a peccato immunes putant, qui ex conventione sola vitain adimunt alicui , Vereor . . ne & fallantur ipsi, & periculosa auctoritate alios fallunt. Plane si qui obses venit, ' est, aut ante fuit in numero graviter delinquentium, ' aut postea fidem a se datam in re magna s fellit , fieri potest, ut supplicium injuria vacet. 3. At ' Cloeliae, quae ' non sua sponte , sed civitatis jussu obses venerat, cum Tranato Tyberi effugisset, apud regem Enruscum non tuta. D. n. solum , sed By honorata virtus fuit , quae η Livii in hac re enarranda
XIX. Illud adhuc addendum est , ' omnes *s commissiones , quae ad jus consequendum, aut bellum finiendum , nullius sunt usus , sed meram habent ' Virium ostentationem propositam, id est , ut Graeci lo-ε air. quuntur Φ , tacta, ἰύ-e iaxae, ς πρὸς . im. ' & cum Ossicio Chri- stiani hominis, & cum ipsa humanitatu pugnare. ltaque serio haec vetare debent rectores , inutiliter sus sanguinis ' rationem ei reddituri, cu
jus vice gladium gestant. Quippe & ii ' Sallustio laudati duces .
.c---' incrueirio exercitu Victoriam deportarent. Et de Cattis notae virtu
212쪽
re gentium statutum esse . l. ut et- . iam is , qui iniuriam causam fovet , o . uidere holtem impune possit : IL ut et- . iam interficere eum liceat ultra necem. . tatem, & ultra modum poenae . I. I. c.
4 L I. atque ex hoc demum jure III. putit, subditos .L c. 4. S. I. etiam in . solo parati i ventos e. 8. s. g. , om-mnesque, q ii in hostili territorio sunt e. 4. S. 6. N 7. . infantes, & sueminas e. 4. g. 9 , deditos, c. 4. s. 12. 3. , captivos S. I ac denique o M sdns e. .. S. 14.ὶ, jure interfiei posse. . IV. Effectum autem juris hujus indefinite . laedendi. saltem in impunitate consistere. . ait a. c. a. 9 a. γ ; ita ut ob eam ca . lam in alieno forte territorio deprehensus . tanquam homicida puniri. aut ideo eiu bellum ab aliis gentibus inserti non pos.
. Hanc licentiam occidendi hostem istem gentium nimium extensam esse, putat . . indeque ei m temperat, tum ex jure na- . turae sociali, tum ex jure naturae laxiori, tuin ex honestatis praeceptis, tum ex uti-ο lithtis rationibus.
. Atque hinc Psti Mo etiam in bello η justo actus quosdam justitia interna caret e. posse. ait h. e. f. i. uti si quis per in-- fortunium. vel coactus , alteri holtis fit,
. ibid. S. 2. 6 3. f. . ; si auctores belli. non discernuntur ab eis. qui eos sequun- tur, ibid. s. s Unde suadet, ut in ipsis . auctaribus diltinguantur cause probabiles . ab improb bilibus, ibid. S 6. & ut mo tem meritis poena aliquando condonetur ibid. 6 6. P o R o ait, parcendum esse ianocentibus , ut pueris, sceminis, eis , . qui sacra, aut literas saltem curant, seis nibus , agricolis , mercatoribus , c 'ptis , - deditis , oblitibus, ibid. g. 7. usque ad S. M I9. D E N I Q U g ob multitudinem detinisu sitientibus recte parci, ibid. f. r . & ab . omni inutili dimicatione abliinendum es- se, , 19. . Nos toties iam demonstravimus , ius. gentium voluntarium non dari, nedum . tale. quod in bello solenni effectus quos-- dam iuris externos quoad impunitatem . producat. Diximus porro. in bello omis via licere, quae ad defensione n . & r . parationem juris nostri pertinent; indeque . quemlibet hostem occidi posse citra ullam . proportionem debiti: idque etiam ad ca in ptos, ad subditos, ad Demmas , a i se . nes, &c ipsa naturae ratione extenti , - &e. Reliqua singulis locis notabimus.
N ac in itiso bello J. Nam In injusto t. bello omnes actus illicitos esse , dixit s .pra L I c. I. Vid. c. praeced. , I. Omnia dat qui illa Megat J. I. e. dum m injuriam repatare recusat. dat licenciam is adhibendi ora ita media ad iuris repara-
Sunt quada. λι osta etiam αἰων eos se auua. a quibus in rarium acceperis I . Exo hypothesi enim Auctoris remanet nobis . cum holtibus societas, quam natura ingem neravit. Vis. svr. l. s. c. I9. S I. n. l. . l. a. e IT. 6 I9. I. I. c 21. 6 I.
o enim ulcθι endi, puniendi motu In In infinitum ultio licita eli, donec altern jus
213쪽
ρος murici de Cocceii Commentarius
m jus nostrum reparaverit, i. g. c. 2O. S. M a εξ' S. 23. Cin bellarum exilias erant aut mites , uti necessarii J α I. e. aut condunabant , m aut os g aves Ditem causas istiebant.. Ideo laudantur ab ipsis Carthaginensibus is apud Mylau. de heu. P m. c. 49. Confm Cic. tu Ef. l. r. c. II. U ad Nereu. v I 6. Contraria exempla vide supra l. 3. e. M II. f. r. n. Mouum uou habent d . Qui ultra talio. Μ nis fines puniunt. Injusti e e s modum excedunt I . At nun- quam excedunt modum , quamdiu alter reparationi juris nostri resistit. Se sum eui injuria auctor I in I. e. ipseu excedendo iniuriam novam infert. Ob tantilla peccata tam graves J o poena venim non major potest esse delicto; &m omnis poena absolvitur tantundem pa-
uui Ant , de quibμι poena sumenda 3. An minores, an imbecilles, &c. Viu. L
S. 24. yrolet. De clementia in victos ple M nius agetur iusia c. I s. s. et seq. De cimis mentia in delinquentes egimus c. 2 ι
Secundum iu . naturae. Nam supra egit deis iusta interscctione secundum jus gentium voluntaritim quod in bello solenni sal. tem obtinere, dixit. & cujus effectus est, γ ut etiam ex causa injus a. ultra modum M p 'ae, & dcbiti, intersectio licita sit ris sed N B. Ditem quoad impunitatem, ne . scilicet apud alias gentes tanquam homi- cida puniri possit. Ex iis intelligi potea , qua eapite primo is libri a nobis explicara sunt 3 in Nimi-m rum, dixit. Deum vitam nobis largitum M esse : quae igitur ad hunc finem necessa- ria sunt, ea concem nobis videri; si promin de vitam aliter servare non possum , is licere mihi vi qualicunque arcete eum . . qui eam impetit. L. 3. c. I. f. a. u. r. Idem quoque esse, ait , si aliter rem . meam repetere, vel injuriam mihi illam tam vindicare non possum, d. f. a. u. I. - cis a s sed tantum intra justum , qui do iis, S peccato respondet, modum, d. n. quod examinavimus ibidem.
Ex prostilio interjici iuste nemo potes , uis mi in pauam νιμ- J . Ubi enim j - sta est punitio, ibi etiam justa est vis
M Omn's, sine qua ad poenam veniri non potest, & omne , quod poenae pars est , . ut interfectio. Vid. d. c. I. f. z. n. a. Aut quatenυτ absque eo vitam, Et res ποinas tueri non positinus 3 . Adeoque ex in sola necessitate defensionis juris nostri. . Nam concesso jure omnia ea concessa vi-- dentur, sine quibus jus nostrum haberi
. nequit , d. c. I. S. a. u. I.
M agendi in solo societatis respectu signifi- t, d. c. I. S. I. u. I. ct iustitia laxiori M opponitur. Ut tamque significationem reje- . cimus in Disert. prouem. I. U R. A charitatis tamen lege discedu J Ina. telligit jus naturae laxius , quod charitatis N praecepta continet. Nos allegato loco jusis tale laxius non dari. neque ex charitate v jus aliquod , aut necessitatem oriri, dixi. mus, etsi persectius, & laudabilius sit , - leges charitatis sequi . l. a. c. I. S. II. U 1 ubi ex professo de hac matella
Θω 6i us ipse, qui interficitur, delia erit Jη Sive committendo , sive auxilium η terendo, sive approbando vina : ex qu. M posterioli capite subditi quoque tenentur. D qutilem tantum, quod οὐ agra si Dein n. OHis supplicio possis vindicari I. Hoc est, quod ιi. c. I. u. a. dixit, inis ita justum , de qui peccato respondeat, v modum ; quod examinavimus supra. Satta explicatum amMiramur capite δε
paeuis 3 Regula generalis est, quod hostis, ν qui injuriam nobis intulit , tantundem - pati debeat. & quod in infinitum omniam liceant, sine quibus reparatio iniuriae ob- ,, tineri nequitisio S. III. S u ν E A cum de suppliciis ageremtis J 1m L. z. c. 2I. f. q.
Ut in pace. ita V in bella J . Quo &
η asyla pertinent. d. c. ar. S. q. Discreviwω infortunium, ses injuriam J. Dixi-
214쪽
Diximus d. f, eontra injuriam, quae
ex proposito infertur, asyla non proden se: sub infortunio autem certo modo culin pam quoque contineri.
uem ibi J v d. e. et r. f. s. ubi Gylip.
pus Laco supplicum jura explicat. Pro insontiniatis habendos negat J . Quia . ex proposito injuriam intulere. Ferenda quoqua Hii ipsis belli mala I Quorum ipsi causa sunt, dum reparati . nem injuriae vel negant, vel disserunt. Θι non Mytili animo apud Mylas sunt I Quo etiam refert eos, qui exoriente su-- bito bello fato apud hostes deprehendun- ur. Via. Ihpr. l. 3. e. T. f. 3. verum,m diximus, hos tanquzm subditos, ct qui ν factum principis defendere tenentur, in-
stuales Asberiensis J o Quos Mithridates
M vi oppressit, adeoque qui pro rebellibus haberi non poterant. Velle, Pal. L 2. Animum apud Romanos 3 . Quia corporam necessitati serviebant. α 9Mam quid debeaι facere 3 o Eoque ma- gis ea , quae jubet, exequi justo illo metuis inducti solenti
Durum erim, post pugnans eaptos excid re J immo ex ratione iuris naturae durum in id non esse, si pra demonstravimus.
stui non sim voluntate J Quicquid sit,
miniuriam alienam , & quidem eorum, quiis cives nostros occidunt , defendunt ι id-- eoque capti merito pinnas luunt. Se metu , ac fraude turbatis pacem opis pressam J Sensus est, pacem compositam . non a Syracusanis, sed a tyranni satelliti. . hus , fraude , ac metu oppressis civibus ,re turbatam esse. Lio. d. I. Similem ob carisam Milonin J Casus . hic ad exempla infortunatorum reserti ne-- quit: Lacedaemonii non oppressi fuere frau- de . ac metu cleomenis , nec coacti, aut metu turbati Antigono restiterunt, sedis pro libertate sua , & Llute . bellum cum . Antigono gesserunt, MI M. I. 28. c. 4. 'Εx mera igitur generositate, non ex de- . sectu juris, hic prohibuit milites ab eo-m rum direptione , ac miseratus Drtunam is tantae urbis veniam his, qui superfuerunt,
is dedit. Atque hoc sensu Antigonus ait, sem cum cleomene, non cum Spartania bel- ω lum habuisse. Jusi. d. l. Tom. IR
INTER plenam injuriam . merum im I fortunium, medium sepe aliquid intercidere 3 . Si nimirum actus neque dolo, neque mero casu , sed culpa accidit. in Alibi diximus, culpam esse casum non . provisum, qui provideri debuit, i. s. s. s. l. 6. l. 8. f. I. ad leg. Aquil. Atque . huc referri potant omnia, quae Aristot . les Iate, & confuse hic tractat: cum quom tamen in eo nobis non convenit, quod . existimat, eos . qui per iracundiam de-- linquunt, injustos, aut improbos non es. se, quia scientes quidem faciunt, at non. deliberato. Vid L. a. c. 2 . f. I.
Neque mere scientis , set volentis 3 - Quia . non providit, adeoque propositum d is ficit
Neque mere arm juorantis , ant invisi I. Quia providere potuit . R debuit. 'am J. Non veram iniuriam, seu deis T. .l ctum. At alibi probavimus, etiam cus..pam jure naturae delictum esse. Deliberato J . l. e. cum Proposito. Non deliberaro J . Non animo ea facienis di. Equidem impetus ille ainimi . furorae ille iracundiae, non omnem deliberatio.. nem excludit, sed plenariam saltem judi- . candi libertatem impedit s atque ideo p . na mitigari solet. . qtia ab imorantia procedit, inseramnium dicitur J . Rectius casus.
Ergo se ita prater id , quod exspectari p
tuit , damnum detur, erit ii ortunium Iin Non enim insutia , aut delictum est , ν quia provideri non potuit. Si ita ut exseretiari, ac pravideri aliquomodo potuerit, seu uon improbo animo J- Uti si saltem vulnerare voluerit. S citra propositum occidit. At alibi diximus, tunem ex vero delicto teneri, quia verum hieν propositum est, cum sciat, vulnera ad mensuram non dat LSciens facit, non tamen deliberato J . Im-ο mo & tunc verum delictum esse, diximus l. a. c. 2o. s. 3I. etsi ita ad id movea.
Neque tamen inium , aut improbi distinatur J. Injusti omnino sunt , quia culpa sua jus alterius laedunt.
Idem constitio 3 . Non subito animi motu impulsus , Oron. b. Sed diximus, culpam, D d adeoque
215쪽
etio minuri de Cocceii civ msmnus
is adeoque delictum hic subesse, etsi ob ira- . hanc controversiam ipsis B. parentis verbis ocundiam poena mitigari soleat. . ex Vol. I. O . f. I4a. huc transcri-Mn ex prosibio Feri J Non animo deli- . bere. 3 - betato. I M T E st praemisa uotari primo, quod eo Nou euim incipit is, quι ex ira quid sν νιire polis ne actio alicujus si mala , nec it J n Immo saetum ipsum incepit ab eo, tamen is male agat: utis quis v. g. m De is qui iracundia motus agit; sed plena deli- natioue insitus, Se mere fortuito, homicia. betatio non adest. dium committit, disp. a. f. 8. Sed is , qui provocavit J I. e. qui inponis : At quis non videt, haec mani- is auctor est lixae. sestam implicare contradictionem ρ Achis που facti, sed legitima fas quolio I u Quis namque mala dicitur ratione male agentis: M nimirum sit auctor rixae. & quae actio contrariatur legibus , necesse Quia quis insuriose factum exit imae J . est ratione agentis contra leges mala dica- is que jus sibi datum contra offendendi. tur. Vel uou iuspexisi, eel dissimulat B LΜ μω. b. Quod verum est: at haea offen- II. f. pen. Poen. qum allegaderam ἰ ibi is sio fit cum proposito quo ipso omnia se- enim tu terminis idem asserit Jo-: Delin. in quentia ex Aristotele adducta sponte sua quitur, tu it, aut proposito, aut impe. M corruunt. tu , aut Νου. casu; quoad casisu Mem. Quini exspectari non potuit J . Adeoque quia ego, exemptum aufert pergit enim rs . quod merus casus est. Casu, cum in venando telum in feram minD Aco Iblitaris J - Vid. g. 4. Ins. ad sum hominem interfecit Eu hic delieitim --t Aquia dicitur ille actas , quo quis mero easu iula eo , qtii iaculatus es I in via Dolica I venatione hominem occidit id cerativi ta- . Quia providere potuit, & debuit, alium meu es, eum non delinquere, seu maleis inde laedi posse. agere, per text. ex pr. in s. 4. leg. Aquit. Dat e, aut Ita adigitur J . Immo ne- casus euim formitos nemo praseas, i. 6. c. v celsitatem jus non date aut alii rem et iis tign. ac . Iunct. l. 23. V. O. l. 23. in L. piendi, aut alium laedendi, a ibi dixti R. I. BD. nec quisquam tenetur, qui nudon mus. casti citra rialam culpam homiuem occidit , Perturbatio m naturalium I. Immo Pro Pet S. 3. leg. Aquit. l. v. ulti eod. v
is positum hic subest, licet necessitas , vel uatio enim tum itire gentium erat licita . . dolor, Ac. aliquatenus propolitum eaecu- per s. la. Rer. Div. l. I. S. I. l. l. s. is set. A. R. D. Cum eqs nihil in ea fuerit culpae, A qtiis mulierem nescit nupti J . Tunc Ο filo esu eontigerit, musat, o v adulterium cum ea non committit, quia cis3rens moti mare egis. . se' tamen ipse a . propolitum deficit; sed aetus nullus et t. tm dicitur disicium in d. i. Numquia ergo Ab imo me uou per ignorantiam, ubi tu lege quoque sagites, manifesam cse couitis ignoratur J Quia consulendo pedititiores tradictionem. o id scire potuit, ct debuit. Sces. ω eo falleris Vir Ampl. quia putaς ι antem quorari interdum excusatiliter, actionem malam dici ratione male agentis. iste, dum ii reaecusabiliter J o Fruitia haec in- Nam ad plena, malitiam, set persectiDu dou ter gentes tractantur, quia his nunquam lictum, duo coarcurrere debent : malum ne-vjus naturae ignorare licet: adeoque de so- tus, ut scin actus At Iege probibuιu ι δ' . lo jure civili id verum est. malum agemis. quod eo situ in animo, aestua cum Ictormis dictis 3 . An, & qua- perverso proposto, seu inclinatiove ad lah. v tenus error juris noceat jure Romano , actum. Loll. 2. S. s. Hac duo igitur inter
π iguor. Iu meum contris. eou. tu. bartas. tum actio, quod in iaVisue legibin prohibiam I. I 6. c. 66. m I. ta ι aliud maistin agentis, quia missilit ilio Tria bae I o casum, culpam, & do- madiιia animi, ae proposci : N alterum sim lum. ue altero es. potes, licet utrumque ad p. Aut eusti J . celeberrimus Struvius lu- nam malitiam, ac delictam, concyras. 4 dibtio habuit B. Palentem , quod hic aL Eu hubri rei veritatem in l. 4ο. s. pen. is seruetit, actionem aliquam este malam , furto. Si Dis enim rem aufert furandi qrii- ω S tamen agentem non mala agere. Liceat dem animo , sed domino voleme, est quidem
216쪽
Ad me. otii Lib. III. Cap. XI. f. IV.
m agente malitia animi, prepsim scit. fmrandi ; ipse tamen Mim neque furatim es , neque titium iamia deliciunt , quia nemini imitto acinia ansertur d. l. 46. s. pen. Furi. s. 8. eod. volensi autem nulla sit injuria, l. 9. f. I. Aq. pluv. l. 34. C. tran iaci. I.
v. s. R. I. Eu alitia: s quis aufert furam
ui animo rem derelictum , auimus furodiis agente malus est, i e actus tamen stir- tum , atis aliud delicium non es, quia n mini aliquid aufertur, eum At res nullius . l. 43. i. s. Furt. Item se quis rurandi araiamo conclave intravit, dummodo sine vi ,
Vice versa : s quis inesto domino rem auferat, cum putet eum confesturini, es malum aliquod is actu , quia invito sim uo ius suum a ertur, quia lege prohibitumes; non tameia in agente, quia putavit , dominum consensurum, se asseris malum propositum, l. 46. s. Propen. l. 76. pr. Furi. g. eod Idem 61 Ii quis in Den. tium homiuem eastis occideris, juxta S. z. h. d. D quid multis, s verum edit, ia iui. T. f. a. Si ar. homicidium feri psis. , me tamen esse pro homiciua , --. qui ho-nlinem occidit, absolvi posse; id contra , homicidium Ane homicimo , vero. qui hominem non occidit, pro homicida damnandus : illad seia. si abis propositi' malitia , vere. si non occidendi animo hoc admisit; hoe s adses, Deis. si vulneravit, ut occu
Et deniqua in casu l. pen. Adult. ololatram es matrimonium, quod adhue subias bal : es ergo hic actus lege prohibutis snon ta neu qui mulierem duxit adulter es, quia nescivit, repudiam iure mesium esse , adeo e abfuit animus delinquendi , d. l. pen. Neque vero Pucquam au rem responder , quod saltem si adulterium rarione mulieris Iolausis. DF enim qnod naniter vitium repudii sciverit, d. id plane uora dicatur, ad ο-que hoe quo ue gratis abs te frugarrir , qnis immo mulier multo mimex intellexige videa-mν iuι , H vitium ex lege a qNam mas , tamen hoc quoque , quod fugis , posito , id saltem sequitur, quod mulier si scivit, etiam
presectam adulterium eommiserit, quia sesmalum actin, set auimus coutureum: Da viro autem, qui ignoravit, idem quidem
es malum actas, at tu agente anistis ab se, per g. a. & h. di TInseas . si malus es actuc quando quis ea .su hom2nem Occidit, idem quoque mis A tegula ex a.tibru cmiem occidit hominem. Nihil mium Leges actibus hominum posita sunt. nou lapidis r homo lege prohibitin es hominem occidere , nou tegula ἔ adeoque prohi&tio legis, in qua con Viit malam actus, per
actui hominis, res animis mais agenesi in eo nou sit. Denique dixim- , marum actus humani iude esse, quia concurru cum aninis ad persectum delictam, 3. Non autem concurvit aditu lapidis, uou magis . qui mactus Natura , qua morte uaturali bomiue solii
Leviora enim sunt 3 . De quo vide l. a. e.
uua uecessitar se nou defenuit, tamen ex. 7ensat J Necessitatem jus nos tribuere , ali. . bi dictum est. Apud Deum quoque paratam esse vini J
Supra L. a. c. 4. q. T. N. I. Auctoris sententiam, quali etiam Dei leges tacitam M exceptionem summae necessitatis habeant', m refutavimus. Locus autem Thucydidis non. loquitur de qualibet necessitate, sed quaen ex injuria alterius Oritur, adeoque de ne-- cessitate defendendi juris et talis necessitas m autem non saltem veniam meretur, sed - & justa est. Ne appellarent confitium 3 . I. e. ultro meum intentione, & deliberata volunta.
JH-M J . L. 8. e. r. Ipsi tamen P .
v censes ideo a scelere non erant immunes.. Atque hinc dux eorum philomelus sacri. - legii poenas impio sanguine luille dicituris eidem Ins. G H. Diod. sic. l. 16. c. 3 I. . & Pusani, in re uis , ubi in fuga pia . cipitem se e rupe dedisse. refert. Salutis ea rasa praedatur J v. g. lamis , . & sitis causa. Via. I. praeced. Di cilia tempora excusationem aliquamdam J . Ad poenae mitigationem: at piopo
Mera iugi tunia me paevas merentur J S. Quia animus delinquendi cessat. Me au resilutiouem damni Obligant 1. Quie res, quae casu perit, petit suo do-
Inju a actiones ad utrumque J . Et ad D d a restit
217쪽
- restitutionem damni injuria dati, quia do-- lo alterius alii aliquid abest; & ad patie
dum tantundem, quantum malitia mer
Culpa media 3 scilicet, inter infortu-- nium, ct injuriam. Ut ressiuntioui obnoxia es J . Quia dum providere potuit, & non providit, causala elt damni dati. Ita poenam spe nou meretur J - Nam M propositum, seu malitia deficit: at jure . naturae etiam ob culpam poenas dari, suo bi prob ivimus. Praesertim evitatem J o Jure divino poe-M nas quoque capitales ob culpam gravi v rem stitutas, legimus. Idem quoque ju- η re civili obtinet. Vid. Disert. pro .. XII.
Siseri frua premas miseros I . Si culpa
in lata occiderunt. Nos variis meus ipsa modir J . Cum enim imprudentia occiderint, adeoque provide- re potuerunt, conscientiae tormenta pati
sto S. V. THEMisaeius I. In laudibus Valen--tis Imperatoris, S . praeced. n. 7- Distinguendos qui arularer Nili fuerunt d idem secit Titus. ι M. S. praeced. u. 8. Ad
- de Liv. l. 8. c. zo. l. 28. c. 29. l. 29. c. 3. Iustis. II. c. 4. Cura. 6. 6. Appian.
heli. Nup. n. a 4. Thuod. l. 3. nos M sard p. m. Ios. Te . b, AD VI. SED tamen tuus, ut non improbis possest imponere 3 - 1. e. ut justos quoque , ct m probos fallere possint e uti si pro cogna . tis, pro sociis , &c. hellum suscipiunt. Phoceno ras J . duos Romani suis legibus is restituerunt victo Philippo, Liv. I. II. c. 28. Cum vero desecissent, m. l. 37,
c. 9. expugnati a Romanis,l. 37. c. 32.
. sed finito bello denuo suis legibus restitutiis sunt. Liv. l. 38. c. 39.
Chalciderisibin J - Chalcidenses socii R
m mano tum Euboeam insulam tenentes victois Philippo itidem libertati pristinae restitutim sunt. Liv. l. 33. c. I 8 imminente postea, cum Antiocho bello praesidium receperunt. Romanum. Liv. l. 3 s. c. 38. At delac . runt postea ad Antiochum cnm exercismae adventantem. Uo. I. 3 s. e. f. Vieto An-ntiocho omnes civitates . quae partium ejus is fuere , adeoque & Chalcis, Eumeni ve-octigal pendere jussis . & Chalcidensi uniis duces Eubiuidas, & Philo dediti sunt.. Lis. I. 38. c. 38. stui nou crudeles 3 . Qui non odio, ne- a. que crudelitate commati secerunt.
Muluc imperii gloria proposita est 3 η Si
is praeterea alia causa non accedit. talia
is bella injusta esse, diximus. Vid. svr. I.
AUCTOR ait, generosius esse etiam a . ctoribus belli, scilicet regibus, ct ducibus . parcere ; idque hic late exemplis probati in Add. Appian. heli. Or. n. II a. lateae loea congesa a Te ara b.
Ubi iusilia hoe non exigis I . Ubi etiam iis iure in victos sevire liceti is De ducibus J - Vide Paralipomena Dem- 2. seri ad M*u Antiq. I. Io. c. 29. in s. Pongius I Regum enim nomen promiscue
is saepius sumi. vidimus l. I. c. I. S. I Gn. 1.
Es helti eatior. V gerenui modum , spei I. Lusa a Romanis J . i. e. saeviisse Romam nos saltem in eos, qui sine causa bel--lum intulerunt, vel qui dulante bello is in lentes in Romanos fuere. uod fas, id pium est volet respicere parcet 4etia, bo ili I inguiui J. Hostem occidere non m leges demum humanae, sed & divinae,. permittunt.bis quo mortem . mortipe Amile quideritet J . Idem in bello privato Obtinete . . dixit supra l. a. c. I. s. 3- Mortitie simille I . Scilicet, pro conserva- tione membri, pudicitiae . rei nolitae :M nam ex his quoque causis bellum priva. . tum licitum esse, dixit d e. I. s. 6. 7. IO. U I ι adeo ut nec charitas lege di. . vina, & humana seposita obstet, d. f. m. i. At lege Evangelii res etiam majoris in momenti deseri potius . quam bellum . ideo inchoari debere, dixit d. e. r. f. II. Aut ob peccata persona propria, qua ad capitalern mensuram Gomerini J n Atqui o . limes hostium subditi, qui factum prin- η cipis defendunt , ejusque judicium se quuntur, morte digni sunt. D
218쪽
Et tamen quis udam id meritis arit omnem arat mortis petuam condonasit J . Vita η tutis, ac generositatis id est , non juris. Sive humanitatis ivtuitu J . Adeoque ex persectionis tegulis. Sise ob aliisc probabiles caifas J ob pe- riculum, quot nobis, & noliris incum. biti t. a. e. 23. f. 6. c. 24. f. 4; obm metum majorum incommodorum , κ. c.
24. f. I. U S. Io. c. aes. s. 9. u. L. 3. c. I. f. 6. u. 3 s ob dubium exitum, d. c. 24. g. 7 ; si nulla spes singulatis . utilitatis inde redundet, d. c. 24 3. U 8. Sed haec omnia ad regulas pruden-ν tiae , non juris, pertinent.
TENEM nu M pιod si ira diximωJ - L. I. c. I. g. 4. n. I. Nimirum , ad jus agenu di multa consequi indirecte , & extra agen-- tia propositum, ad quae per se jus non . esset. Unde concludit Auctor dicto loco . v domum piratis plenam tormentis peti pos-- se . etiamsi insantes, aliique innocentes. ibi reperiantur. Miseni ria tameu esse 2 - Adeoque j Militiae laxioris. Viae d. c. I. g. 4. n. a. Nou nis magnis . V ad vitillonum salutem pervensuris canis tale quia aureid . D.
c. I. 4. N. 2. Immo iure natum sussi.
est, quod quis jus suum privatum aliter . reparare non possiti Nam omnis culpa. tunc eli in latronibus , qui reparationi. juris resistunt At generolius est dimitterem nocentes, ne innocentes violentur.
bbhu J Idem ait Seneca L 4. limes 28. Salitu es prodesse etiam malis propter ν boum, quam honis deese propter malos.
AUCTOR quaerit, an etiam firmi I , Μ V infantes oecidere in bello liceat. Equuis dem jure gentium voluntario id permissum, esse in bello solenni, asseruit Auctor su- pra l. 3. c. 4. s. I. se' s. at juxta justi--tiam internam iis parcendum esse. Com. tendit h. S. Nos dicimus, etiam taminasis occidi iure belli posse, quia illae quoque Μ factum principis sui a probant , ejusque V partes sequi tenentur, & ex samiliae , in
qua sunt, bonis ea , quae ad perniciem η hostis pertinent, contribuunt. De infanti- bus res altioris indaginis est : tutior est m sententia eorum , qui infantes occidi non posse, asserunt. d. c. 4. f. 3, U 9. Aliud. obtinet I. si aliter jus nostrum reparari . non possit. Vid. L I. c. I. s. a'. si . Deus id iubeat. d. l. 3. c. I. S. 4. u. I. cap. 4. i. v. N h. s. 9: an 3'. jure t .lionis ' Vid. l. 3 . c. 4. S. II. Extra paticas gemer speciali jure exemtas J - Quas damnatas vocanti quae nimi . rum intra fines promissae possessionis con-m tinebantur. Detis. e. 2 o. v. I l. V r6.
Non erat hominum .sed Dei, in. J . Quin suo jure gentes expellere, ac vitam adiis
Excepit virgines intactas J . Nam eas , in quae deceperunt filios Israel, eo que pM-m varicari fecerunt, i. e. quae noverunt vi
m ros in coitu , ob crimen commissum jugu- .lari iussit. Nicias. 32. D. 16. IT U 19. Misseratione multorum militum J ., Qui is nesciunt quid sit inter dextram, & s.
nistram suam. Du. c. 4. D. II.
Rerum distramina I ri I. e. quid justum , is quid injustum sit, adeoque uti delicti , itari S poenae sunt incapacesi Si hae Deus sicit, ae saeuit J Auctoris argumento a maiori probat, homi res a is stinere a caede taminarum , & infantiumri debere, quia ipse Deus eis abstinere junis sit, auctor vitae. & necis. sui ι ille mestum ius rei it tu homiarier, quod non ad hominiam salatem ac societatem conservandam esset necessi trium 3. Homo ergo hominem non perdere, sed , , conservare debet: at id non ex iure hu- manae societatis oritur, utpote qualis non se existit, sed sequitur ex eo iure naturae , ,, quo quisque saltem jus in suas res , acti γ, nes, S corpus, non alterius habetisiuibus fas maxime varuit J ,, I. e.
Inter belli iura, naturalia scilicet 3 se Nam is ex hypothesi Auctoris jura gentium volun- taria plura permisere L 3 c. 4. S. 3 e ,, 9. At saepius jam dictum est, tale jus genis,, tium non dati. Apud bonos . in ius Me ab eo, quod iunioribus, ses impunitare ρ tum es , discrimines 3 si Quasi Plutarchus hic opponat ju-- stitiam internam justitiae externae, quam
219쪽
,, Auctor in bello solenni obtinere, statuit, ,, ad impunitatis essectum. Verius est , plu-- tarchum opponere usum iuris naturae, abis usi i quarundam gentium harbararum. integritate J Scilicet conscientis , N ac animi. i Semper J η Sive aliquid peculiariter vinisti dicandum admiserint . sive non ι sive virum lia ossicia usurpent, sive non : quia judi-m cium , adeoque delinquendi animus de ta
Ii tu foeminis plerumqtu J - Loquitur de . sceminis rationis usum adeptis; nam eois deficiente non magis, quam pueri teneri. possunt. Nisi aliquid peculiariter Diudicandum d. Virgilius ait apua Te . h.
Atit virilia Uicia ipse usurpent Jo Utiae si arma sumserint. Cuius rei exempla suntis apud Liv. t 28. c. 19. Nuam I 3 r. p. . 63 i. seq. l. 49. p. IOI7. l. 18, p. 367. Naz. p. 44 I. I. p. 666. l. 46. p. 938. Te . b. 4 Munatii Flacci J A Qui erat a partibus is Pompeii, S moenibus Attingi censium inis Hispania inclusus a caesi re sceminas, Scis liberos eorum, quos studiosiores Caesaris ri senserat, in conspectu parentum . & ma. M litorum trucidavit. Val. Max. I. 9. c. 2. S. 4.Dὸ senibus J . At hi consiliis suis, ac b
se nis luentur causam principis sui, eoque aereparationi iuris nostri resistunt. L. I9. - in M. F. captio. Unde jure naturae occidiis postunt: adeoque id non demum ex jureis gentium voluntario licet, uti putat Auctor 3. c. q. S. 9. 2.
U AE RI T U R . au in saeresites . Mo-M nachos , Si littoratos . quorum vitis grum M ab armis aBhorret 'o e helii se ire liceat is Assirmatur etsi enim ipsi non laedant , is tamen sequuntur partes eorum, qui lae- ,. dunt, consit i suis. & bol is eos scit Vant, eoque reparationi iuris rost i resiis stunt. t. 39 S F. captis idqMe mul- isto magis vc uin eth in casibus, ubi cἰ iam
commentarius M in sceminas, ct infantes lavire licere .
Idem salueusim I is Scilicet, ut ubique isi injuria occidi nequeant. inorum vitae geniti is armis abhorret J,. Uti sacerdotes, Monachi, litterati, agrico. - ct C. Iure belli in armatos . repugnautesque , caris 3 ,, Ubi Livius opponit hanc stragem foedae trucidationi . quae in urbe fiebat , si ubi turbam foeminarum , puerorumque imis bellem, S inermem occidebant. Eo jure, quod natura cosmit J . Quo is vim vi repellete licet. Camillias J ,, lud. Liv. l. q. e. 2I. Add.
,, Curi. l. q. c. II. Senec. benes. I. q. r. I6. Liv. l. c. gr. L. 4. c. I9. V 69. o l. 6. c. 3. l. 6. c. Io.
In hae classed is Eorum scilicet , quorum
is vitae genus ab armis abhorret. Ut hi ab armis absinerent, mar ab antia quo fuit gentium omnitim 3 ., Vid. Quintil. is decl. 3o4. Sacerdotium pacis res edit , dc mox: Sacerdos eqstra vindico e disce turi vindicare templa. Atque ideo tarisbu es in istos temper batur I ,, Immo sacerdotes hortantur , &,, monent &bditos ut bellum gerant; quinis olim eorum demum consilio bella sustu piebantur : adeoque illi quoque reparati se ni juris nostri resistunt, eoque occidi tan- , , quam hostes possunt.
Ubi Antile erat collegitim J,, In Nagoth. A sacerdoti. J ,, Hi enim utrique sacri
,, erant, ct neutriust partes sequebantur.
Proverbium illis G cum J ,, Neque va ,, tes relictus est. In alta pace fixisse J ,, uia sacerdotes se neutrius liquebantur partes in hoc bello se intestino , S sacra utrique communia
Ut monathi I ,, Eadem ratio hic obtinet, et ,, quae in sacerdotibus; nam hi quoque se. , quuntur alterius partes : adeoque hostium loco haberi possunt. Aduas his mer. to eos , qui sudiis J , , Vid. ou. h. At hi quoque sequi partes h stis tenentur, atque contribuendo ex b ,, nis, Vel consilio saltem , reparationi Iu- ,, ris nostri resistunt.
220쪽
Ad mi Crini Lib. III. Cap. XI. g. XI. XII. XIII, XIV. A o I. X I.
AG ico LAsJ,. Immo hi & partes se hostis tequuntur, & opibus suis hostem se juvant, adeoque merito hostium loco ha- ,, beri possunt. Guouo J Iu Capitula 2. N. do Treuga, ,, si pace. Via. l. seq. f. q. n. f. Murtis Simi vi 2 o Sed hoc saltem in is bellis intestinis verum ess o, ait Arriam ,, de redi Iuct. p. i. EI Cyrus J Sed sub conditione id nun- ,, clari jussit, si idem quoque id facere pro. miserit; uti promisit. Hinc A m. Ius. I.
,, s. p. I . ait et pactis initis convenit ut is cmn agricolis p. esset, eum amnatis bel- , , lum. Cons. c. seq. 3. 4,
e Felisaris Suidas J se Id prudenter se-a, cit, non juris necessitate. Nam ducumis omnino interest tueri eos, qui terras c , , lunt, ut nostris quoque necestitatibus sub- ,, venire possint.
Mercatores 3 se Euntes, ct redeuntes, d.
stui temporariam tu Mytico moram agiat. - J ideoque qui pacati in hostico pN,, regrinantur; hos enim nullo iure laediis posse, contra Auctorem probavimus supra ν, . S. 6.
Sed se de subditis perpetuis I si De his
,, solis agit uictus canon. Nam es horum inta ab armis aliena estJri At sequuntur iudicium , & causam holtis, ,, eamque opibus suis defendunt, adeoque , , hostium loco merito veniunt. Alii opisces, ne artifices 3 Immo ex ,, eadem ratione hi quoque tanquam hostes,, laedi, & interfici possunt.
, , cera Affirmat Auetor ex jure Gentium is voluntario in bello solenni quord effectum ,, impunitatis. Vid. I. I. e. q. f. Io. Ne- gat autem hic iuxta justitiam internam. , Vid. f. h. Nos supra probavimus, hin stem, ex quo in nostram venit potesta- is tem, ob injurias ex judicio civitatis no- , , it e commissas iure puniri posse e quan- quam abstinere virtus sius sit, a. c. 4. S. I .
Arma gessertim 3 o At nunc amplius non et is resistunt. Pudore, id es , inqui respectra I si Dixi - , mus, de virtute id potius intelligendum
Necessitas perim J G Sensus est , hostem, , non interficiendum esse nisi ex necessit - , , tale. & quatenus retistit; non vero exri sola voluntate nostra, ubi necessitas de is ficit. Felli fas 3 ,, I. e. ius. Contra aqui raturam , id morem mitius et vitientium I in Nam jure gentium voluntario licitum id omnino osse, alibi docuit. commune dis Scilicet hominum, quo si intelligit ius naturae. Senecam J is Via. supra c. Id. f. I. n. 3. Ao. f. XIV. t R, au eorum , qui vitam Hi Iamni pacificumrnr , deditio repudiariis post Τ Auctor jure gentium voluntario , , S in bello solenni, id affirmat L. 3. c. 4. F. II : at juxta justitiam internam id , , negat hoc F. Nisi crimen commiserint morisse te dignum. Vid. f. 26. infra. Cons. e.
G q. f. II. N ia. Easdem ob causas I ri ob pudorem , seu
se aequi respectum atqui, bonique naturam. Sive tu pratis Ubi arma dejiciunt. Non repudianda deditio J Immo hoc de- , , pendet ab arbitrio hostis : cum enim is, ., qui reparationi iuris nostri res stit, inju. - tiam faciat, ac tot caedium, a latumque is injuriarum causi, eoque, ut Auctor alibi , , loquitur, mortem meritus sit, nec evitareri captivitatem possit, ejus non est condi δε tiones piaescribere, sed eas potius a cle
is mentia victoris eXpectare tenetur.
In deditos 3 ,. Arrianus agit de deditis , , qui sine conditione se dederunt; de qui
Mor autem Graecorum es J Non ergo,, de iure loquitur, sed de more Graecorum. se Nores Romano tum contrarii fuere. Via. OL I. c. q. s. I . Maino