Musei Kircheriani inscriptiones ethnicae et christianae in sacras, historicas, honorarias et funebres distributae, commentariis subiectis Giuseppe Brunati

51쪽

XCII XCIII XCIVXCV XCVI

XCVII

In eburnea, Mel Ossca talella, seu tessera

Iu Pondere ex nigro marmore, quod dicunt equipondimu

M F ΑVortis In pondere aeneo quadrato in parte ant.

SALVIS

lam ediderunt iam aut illustrarunt. In ipsam tamen haec pavea adnotabo, quod scilicet Nero, uti enarrat Tacitus 4 , ne adhuc publico theatro dehonestaretur, instituit ludos Iurenalium voca-

52쪽

ETHNICAE HISTORICAE 4 bulo, in quos passim data nomina n. Qui porro ex iuvenibus ad hos celebrandos concurrere volebant, in collegium seu scholam sodales cooptabantur; ac propterea sodales ludi seu lusus jurenalis, seu juvenales dicebantur. Ipsis Princistes et eurato S aderant, quOS, uti et istiusmodi δε num collegia, nedum Romae, sed etiam in Coloniis extantia, quandoque in lapidibus legimus. Hic autem liceat adnotare, quod est nunc in Musco Κircheriano pulcher ille sarcophagus a Montiaucon exhibitus si , ubi infantilis aetatis varii lusus gradusque opere anaglypho descripti sunt, absque ulla tamen inscriptione. In tabella circulari aenea in cla m a retro desinenti

Mastutus et , Marinius 3ὶ, et Orellius hanc commeatus Syngrapham jam ediderunti quin imo Muratorius 5ὶ, et Marinius i6ὶ

sequentem aliam similem protulerunt.

AVG - L - PROCA LORICATA odericius autem ), et Morcellius 83 ex alia tabclla utrinque

scripta hanc aliam inscriptionem obtulerunt.

P. 23 .

53쪽

XLIX C

Regio Loricata, in syngraphis duabus superioribus nominata, in nuitur et in alio monumento apud Marinium ii : sic enim in ipso legitur:

Conser et FurIanetium Lexic. totius Latinit. ad voc. Loricata. Inserius in inscriptione lanebri Κircherima occurret etiam TABv.

LARIVS . VIATORVM . QVAESTORIORVΜ.

In tabella aenea ex ferreo collario dependente

Maskius sa) unus, quod sciam, hanc inscriptionem edidit. Sed Fabrettus δὶ, et Muratorius Gin alias plures similes ex istiusmodi

tabellis inscriptiones iam obtulerunt.Hisce tabulis, scrvus, qui collo suspensas et ex serreo collario dependentes cas serebat, si ab horo suo aufugissct, Omnes in eum occurrentes ita monebat: Fugi, ω- - , cum re casieris Domino meo, puta, Mnino, accipis solidum, ingratiae relatae pracmium. - Solidum autem posteriori aetate, uti μ Scribit Forcellinius, numus aureus. erat, quod valuit aliquando μ denariis viginti quinque, seu IIS centum : sed aliis temporibus u ejus valor et pondus imminutum est M. Circa Parseudum tintinnabulum ex iis, quέ ad equorum in bulla currentium Ornamentum inse/υiebant, dualus lineis sic kgitur

54쪽

AMortationes ad bibendiasi . Circia Maseultim flatile

3. Circum μαs Atreum, nescio an ethnicum aut christianum

55쪽

epigraphen protulerunt ei elucidare studuerunt. Statuae etiam, cui subscripta legitur epigrapite, exemplum dedit Lupius s5ὶ, eamdein secundo saecu Io aut tertii initio tribuendam aestimans. In inscriptione vero non ita interpretatu iacitcs sunt litterae Q. Κ. Muratorius φὶ haec habet: u Dum melior interpretatio succurrat, locus et it conjecturae P. Vulpii censentis potius hune Alesuu nempe Proeulum Clarum Virum I fuisse Quratorem Kalendarii quam Quaestorem Karthaginensuun n. Odoricius autem optime litteras Q. K. Quia torem Randialatum interpretatus est. Idem scientissimus Arellaeologiis de Quaestore Landidato docte suo more disseruit 83. CIII Super pallium a me Minturae, qum ex Etriariae forsitan agro quodam in muscisn Card. Gitiuaerii domo Urbe to cessit, et eximie in Lireherianum transiit, litteris forma fere etrusca scriPtum legitur I

C POMPONIO VIRIO POS

Absque dubio non cos sed vos in monumento scriptum eSt, utIiam legit Lanatus se, et cx ipso Vermitiolius sio . Erravitque propterea editor Musta KDeheriani Aereorum, qui si ii cos legebat. In

56쪽

5 Ieaoteris inscriptio, prout est, ac statua, diligenter ab ipso exemplata inibi conspicitur. Uti litterarum forma, sic et familia Pomponis, Etruriae statuam adtribuunt. Pomponia cnim familia, sicut Vermili ius animadvertit si ex Etruria originem habuit. Caeterum alios, praeter hunc, C os μι Onias Vimos seu Veros dabunt

aliae apud Muratorium sa) epigraphae.

Circum collum Protomes ac me oblongo crina et alite utrinque Protectac

adnotabatque u Quintum ovium Oufentinae Tribui adscriptum fuisse n. Cacterum digna est, quae edatur, illa cum sua inscriptione

Digna est, quae edatur, eum hac sua inscriptione protome. Inscriptionem iam anic nos ediderat Mailatus 4ὶ. In aerea circudari tabella sumedanea aereae ρrotomes bifrontis, CUI

ex una Iacie , Mirum barba Oruatum, seu Baccum senem, cin alias adolesccutulam, Praesentantis.

Τabella, et bifrons protonic, ac speculum ex metallo, annulus aureus, inaures, et vascula quaedam sigillo hemnetico clausa, omnia

57쪽

simul adiuventa sunt in eapsula silicea Urbiveto effossa, uti enarrat Nuratorius, qui et iuscriptionem assert si , sed non ex orditae. Si Gnetis Asmiatia ejus est. legimus, antiquus hoe nomine comicus in memoriam revocatur. Nomen autem Tanta est in pluribus Etruriae inscriptionibus, et etiam in capsa fictili eineraria musei Κircheriani. Adnotabo demum, quod protome, non adhue edita, est optimae artis. iὶ N. Thes. Inscr. P. 1432. Dissiliaco by Corale

58쪽

DE RE FUNEBRI

Ad tant inferius tres tali an Idipti sortes aut Parcas innuentes Hominis Meletum et calvaries raro admodum ab Ethnieis essngebatur ad repraesentandam mortem aut hominem mortuum. Qua propter non ita inutile erit ea, quae novi, monumen in liriusmodi simu I reeensere. Exinde otiam vesta sanetissima Apoealypseo V1, 8. Et tere equiis pallidus, et qiιi sein mPer eum nomen ilii mors, et infirmus se isebatur eam, et alia. i. Cor. xv. 55, Sti, ita luecmreeipient, ut Gnstet quanam sub sema se se Ioanni repraesenta. Verit mors, atque ab artificibus illius temporis quandoque essing retur. Inter omnia igitur de hae re monumenta praestantiSεimum,

se se offert gemma Basilidiana II ei Medieei Caesarei Florentini apud PMaerium ti , et Gortum α), in qua triplici in actu apparet

mors, stans nempe regensque bigam, equo insidens, et in lectu iacens, semper vero seeleti Drma. Meletum Seriptum conspicitur

et in aliis gemmis. Ita in gemma sarta apud Buonamitium s3ὶ, qt Soppium t in sceletum eum hulla, papilione , et verbia Κτω et

χρω, quae, si completa habeantur, pOsriaco et utor significabunt, si vero non finita, et supplenda sint ita Κτωτι et χρεαι, possida et utere. In Museo Κircheriano conspicitur sceletum etiam in compositione enchaustica s vulgo pa3ta assen usωὶ . quin imo et dimidii hominis ossea forma s5), aerea quidem, ast auri pondere prae tiosior , inibi prostat. Scheleton opere musivo essctum, atque ex Pompeiana domo effossum, in Museo R. Borbonico Neapolitano extare

59쪽

indieat Cl. De Iorio li). Dimidia hominis forma comparet et in tessera eburnea apud Caylus set . Duo sceleta opcre anaglypto lapidi insculpta conspiciebantur olim in Musci Κircheriani monumento perraro, edito a Fabretto, 3ὶ et ab odericio 4 . Pars autem seeleti humani praecipua, calvaria nempe, frequentius sorsitan occurrit inveteribus monumentis. Practer enim Sculpturam anaglypticam Κise heriani Musei, quam superius indicavi, ct exunde occasioncm de hae re disserendi sumpsi, Marinius 5ὶ gemmam repraesentat sitis allor gemma erit 3, in qua ante virum tenentem librum calvaria stat et super ipsam papilio. Galeottius s6ὶ gemmam sardam profert,

in qua calvariam adspicimus cum lance et rcita. Calvariam eburneam summa arte fabrefactam vidi egomet anno 1828 in Museo Borbonico Neapolitano. Dum vero monumenta calvariem repraesentantia innuo, crucifixum saeculi xi a Schioppalalba editum et illustratum sit ore nolo, sub quo calvaria cilicia extat, quae caput nostri protoparentis iuxta Samellium s8ὶ repraesentat. Haec erant quae de mortis et mortui hominis essgie ex monumentis veteribus seulptis indicare volebam. Nunc addam et ea quae ex scriptoribus veteribus ethnicis in eamdem rem conferri poterunt. Plautus svi niortem crum morte in Piedi appellat senem squallidum , macem rimum, semimortuum. Oratius ait: Puilida mors equo piusat milemverum infernas regiam Ple turres. Apud Seuccam mors horis

rida lio , atridis patiata dentibus fi i , et apud Silium Itali eum si styniziun Paridoras lurida rictum, dicitur. In sabulis autem mors est dea herebi et noctis 13 . Caeterum Christianum virum post Christi Domini mortem et resurrectionem, mors non amplius ita Suo aspectu terret; quin imo uti vitae nuntia et virtutis magistra ab ipso avidis seu quietis oculis conspicitur; caque propter et ellingitur et pingitur sacpe in scrinii aut cubiculi ornamentum. Ita mors Christi fuit mortis mors simulque mortis vita ..Reposita haec est ves mea in

60쪽

ET . DE RE FUNEBRI

Conspicitur nempe inibi opere auaglypto insculpta mulier in Ieeto decumbens et moriens, ad euju3 pedes duo pueri adstant, alter tu

bam rcctam, alter cornu retortum tenenteS ct insultantes, juxta

illud Vegetii tubicines et cornicines simul canunt. In parte autem ima legitur MoniTvR. IIuiusmodi repraesentatio elucidat quodammodo id, quod habetur Matthaei IX. 18. I9, 23. Repraesentationem vero ipsam impressit Mincius si . De eodem monumento loquutus est

tantisper et Galeottius sa). In lapidula ad meliosi pedes in situ palustri, uti ait Ficoronius, , pel in riso aquae Crasrae, uti ait LuPius inMenta ; eaque propter

remota nimis a situ, in quo Primum statuta fuerat.