Scipionis Henrici ... Censura theologica, & historica aduersus Petri Soaue Polani de Concilio Tridentino pseudohistoriam

91쪽

Cone. TRID1NTINI. . V firmative.exceptis quatuor, qui dixe- . Iuni interrogationem factam esse per

verba ambigua : ob id quae dicebatur Proponentibus legatis . Die 2 . Ianuarij tria proposita in

Congregatione a Legatis. Primum , de componendo Indie e Librorum prohibistorum. Secundum, an eirandi sint Ea

retic3 , quorum errores damnantur a

Tertium, de Saluo conductu Hareticis concedendo. Ad primum datum est munus hoc quibusdam ex Patribus . Ad fecundum , sescere euust. rionem de audiendis his, ad quos pertinet. Tertium, ad aliud temptis di

rum. Dum haec ageremur, 'enit IA Comellium Cardinalis de Altemps quintus Legatus , & Archiepiscopus Pragensis. Caelaris orator. Hic breui ad Patres ratione est usus, nam reliqua, quae in mandatis habebanbtur alteri oratori Collegae venturo, proponenda reliquit . Die 9. Februarii veni ad Concilium Peria

'dinandus Martino Lusitanus orator Vndecimo vero die venit Sigisinundus a Tunn alter Oraor Caesareus. Decimo tertio vero die Oratores Caesai et obtulerunt sui Principis nomine , quinque Capita. Primum,ut deela retur Noua Conetlν indictio , c, non incepta Continuatio, contra id, quod cupiebant Hispani. Secundum, ut Sessio prorog

sur, vel in ea agantur leviora. Te

tium , ut in Indiu Librorum prohibiιο-

92쪽

eum caute procedatur, ne Protestantos excitentur ιn 3ram. Quartum si1it pro Saluo eonductu , cum ampla formae a. Quintum,ut ea. qua in Conrit o aguntur, regantur silentio.

Die 1α. Februar ij ad proposita responsum est a Legatis. Ad primum, necesse esse omnibus Iatis seri, etenim Hianani Oppositum postutabant . Ad secun- ldum conoessum es , ut petebatur. Ad tertium dictum est, Indicem Ieruandum ad finem Concilis . Ad quartum dictum est, prius esse statuendum , an Germanis l autum, an albs etiam Nationibus , Salutius condustus sit dandus 3 Ad quintuin lf τ .sucum, vi Cafar monet. re in sine Congregationis Cardinalis Mantuanus graui Oratione locutus est dec silentio ad Patres , ne res tam magni pon- deris esserantur in vulgus, &simul pro positum fuit de Saluo conductu. Is Die is. Februarii facta est Sessio in is ordine decima octaua, eantante Missam Patriarcha Hierosol. & concionante Ai chiepiscopo Corcyrensi : in qua etiam Iedium Breue Apostolicum de Indice Formando,& Decretum de Saluo conductu concedendo, qui die quarta Martii in. Congregatione concessias filii . Institerunt Oratores Caesarei, ut de Reformatione ageretur, M per literas Protestantes inuitarentur. Ad primum responsi Iam

fuit , Reformation m pati quidem a Principibus, ipsos tamen Reformarrini

obstare.

93쪽

CONC. TRIDE NTINI. 'pulare . Praurea Reformationem ρ- Ciero Germanteo inprimis faciendam, sed absentibus Germania Ducopis nihil posse statui, nisi uniuersalia , Ac secundum dictum est , frotestantibus no scribendum , eum fatis indigne i guntios Apostolicos exceperint, qui hae ae causa ad eos m Us erant. Die II. Martii proposuerunt Legari duodecim articulos de Resormatione Canonistis examina bs ; simulque perpendendum dederunt Theologis, an sicut sub Euaristo Pontifice, & in Concilio Lateranensi declaratum fuit , Matria monia Clandestina in foro externo pro irritis habendarita posset fieri , ut in foro conscientia pro irritis habeantur νDeinde venerunt Caesarjs literae ad Patres, quibus significabatur in Germania arma consurgere, cogitandum de Coneia Iij suspensione. Exceptus deinde est in Congregatione Ferdinandus Ausos Marchio Peschariae, Hispani Regis in ' tor : sicut & alijs temporibus excepti fuerunt varii oratores Principum, omnes krὸ Episcopi, pro Vngarico Clero, pro Helvetiis Catholicis pro Cosina Meduces Florentiae, & Senarum Duce. Post haec accesserunt Oratores Veneti, deinde Bauarus Orator, qui cum Venetis contendit de praecedentia , tandemque cessit protestatione facta. Sed hoc multo post

euenit.

94쪽

go HasTORIAIorum consultatione, remansit dubitatio de modo,quo Episcopi in proprνs Eeelesiis possint,o debeant resideν e. Prima Sententiassiit, ut hoc statueretur per poenas constitutas in Iure . Secunda fuit, asserentium declarandum, quod Rementia sit de Iure diuino ; & Quoniam circa hoc magna erat controuersia , inter partes Legati, ut per ordinem haec fierent, statuerunt interrogare illos per verbuἱα Plaeas ρ Facta igitur interrogatione , an declarandum, quod Epijeoporum Ra,

dentia H da Iura diuino ρ sexaginta &octo ex Patribus responderunt Piacis ;triginta tres responderunt, non Plaeet ;tredecim responderunt, Consulto ρνias Sanctifimo,decem, & septem,uonia

Meet nisi prius eo ullo Sanctifimo ;Cardinalis Madrutius votum Congregationi dedit. Baduacensis Episcopus dixit, liam antea hoc uefinitu- tuisse. De his somnibus scriptum est ad Pontificem. . l

Ferebatur interim in Hispania notia bene audire verba illa : Proponensibus Lagatis. Quasi per ea Patrum libertas in proponendo impediretur. Quare Polatifex ad Regem scripsit, verba illasa inconsulto fuisse apposita: caterum neces esse,ut in Concilio ordine proceda- - , nam si cuilibet quidlibai dicere Inceret , omnia in Babdilonisam abirent confusionem. Formata sunt deinde Decre ta de rebus examinatis circa Reformatio

nem: sed quoniam quoad Residentiam

95쪽

CON c. TRIDENTINI 8 Iomnia sub perplexitate erant , & praeterea Hispanus Orator, declarationens de continuatione petebat, oratores vero Caesarei oppositum volebant, imo se discessuros aicebant , si talis declaratio fieret,in Sessione I9. decretum de pror ei δε- spatione tantum est positum. Qua Scssione habita,Hispanus Orator ad Medi lanensis Ducatus regimen discessit In Congregatione Generali, quae pri ma post Sessionem sitit, excepti fileriuatoratores Galli, quorum primus eratiudouieus Lanae, qui per aliquod antea tempus orator apud Pontificem suerat. Galli habita prius consultatione cum

Caesareis , in Congregatione suam in Legationem exposuerunt, loquente Omnium nomine Vibio Fabro, cuti sati libera , & prolixa oratione est Vlus: quare Promotor, qui Concilij nomine respondere solebat, nihil dixit: sed absoluta a Gallici oratoris oratione, Congregatio est dimissa . Sequenti die Galli propo suerunt Legatis nonnulla, quae ad alio capita reduci possunt. Primum, ut Gal- Dei viscopi e xeusarentur, quod adhuc

non venerim ob bella , ct tumultus Ha- iraticorum. Secundum sitit, ut expressis iverbis deelaνaretur hor Concilium Ieparatum esse, o, inde pendens ab omni alio ratque iterum in Examen voranda , qua sub Pausi, o, Iulio determanata iam fuerant .

Iegari in striptis responderunt ad pri-

96쪽

8L HIs TORI Amum , se excusationem aecep are . secundum dixerunt, se pra ere Canei lio iuxta sedis Amsiotica literm talein vera declarationem ad illos simplieirest non pertinere .sed ad Contilium . Instane' Caesarei,ut de Residentia fiat deelaratio a

Galli, ut de Dogmatibus non agat ιν ob spem de Hareticorum aduentu r interim de Reformatione. Augebantur praeterea' turba' pro continuatione declaranda aduersus instantias Caesareorum, atque

Gallorum, ita ut timeretur Concilij dis lutio; sed tandem cessantibus hac in parto Hispanis,pro imminente Sessione,sactum est prorogationis decretum die quarto Sest.xo Iunii, in qua Sessione lectum est Archie a

piscopi Salisbiurgensis, & Galliae Regis Mandatum, & facta est ad Gallos satis

acris responsio oDie i6 Iunij in Congregatione G nerali propositum est de Communioneo, sub viraque specie,' de sex Articuli Theo. logis examinandi traditi sunt . . De Resi. dentia declaratio translata est ad tractationem de Sacramento Ordinis. Proposueriant Legatis oratores Caesarei viginti capita de Reformatione. Responsum sest a Legatis, capita esse multa; de satis graui,ac maturo examine indigere . His situr atque alijs praedictis de causis mis. sus est acs Pontificem Lancianensis Pra sul, carus Pontifici, qui eum de omnibus edocuit,& Pontificis animum lenivit. -- Iebatur enim multa aliquos in Concilio

97쪽

& moliri aduentis Pontificis autoritate& Lansac potius Protestantium agere a , quam Regis Galliae partes : quae omnia falsa ipse Lancianensis varijs rationibus

ostenait.

Interim Tridenti de propositis Articulis facta est a Theologis relatio. Primus . Articulus erat , am sit diuinum praeeptum Communio sub utraque speciei y Secundus, qu Ecelesia iustis de eausi

potuerit flatuere Laisos ct alios noπce .lebrantes sub panis specie tantum eom munieandos r Tertius , an totum id ,

quod habetur sub una oecie,sitetiam in

alia r inartus, an ratio , per quam Hesia inducta est, ut Calicis vos tolla

tur Laieissis ratis, ut neque nunc conce

di debeat 3 Quintus, an posito , quo Calix sit concedendus sub aIiquibin conditionibus , quan m illa sint '

Sextus an pueri anta usum rationis sint communicandi Relatio satis eoncorditer est sactae .s; sellam fuit discrepantia de concedendo Calice, praecipue in contrarium agentibus Hispanis, quorum caput erat Archiepiscopus Granatensis. Legati difficultatem videntes, nihil amplius de conceden 'do Calice proponere statuerunt r sed' tantum Articulos illos sex Patribus perpendendos , & determinandos dederunt. 'At Caesarei, & Galli Oratores fortiter institerunt apud Legatos pro Calice conce

dendo, quibus Galli scriptrum quoddam

98쪽

hae de re obtulerunt.

Sed quoniam in illo pro Calice colae dendo assumebatur, prohibitionem hanc Calicis non esse de iure diuino,sed humaano,in quo facilis urgente causa potest esse

dispensatio Legati Verebantur , n o concesso Calice Iub hoc titulo aperiretur via ad coniugium Presb=terorum ,

Missam lingua vulgari, imo ad tollanda omnia , qua Iuni da iura Ecclesiastico , cum pericnio, ne pertingeretur etiam ad ea,quae sunt iuris diuini: & sic tota Ecclesia.rueret . inare principijs obstare volentes, Legati Oratoribus instantibus dixerunt, negotium hae ob difficuli

rem ad aliud tem tm rransferendum . Oratores vero petitione exclusi conati

sunt eficere, ne in sequenti Sessione de Doδmatibus agerem vel in prorogatio- .

ne sisteretur.

εUs.11 Sed omniafrustra ; nam die i6. Iulii cum Dogmatum definitione laeta est Sessio 2 r. in qua omnes praedicti Articuli fuerunt determinati ex)eptis his, qui ad

Calicis concessionem pertinebant. Reverse Roma Lancianensi turbis omnibus cessantibus ardinalis Mantuanus Patres admonuit de breuitate . & modestia in . Congregationibus. Factae sunt etiam Aaliqua: leges pro TVologis , in examia. nando, & respondendo Articulis propo- nendis. Prop*siti deinde sunt ad examinandum Theologis nonnulli Haereticorum Aniculi aduersus SacroSanctum

99쪽

Mita Sacrificium , qui per Principum Theologos diuisi sunt. Quare Galli, qui

neque Episcopos, neque Theologos apud se habebant, scripseriant ad Regem, Ut saltem Theologos mitteret , qui Gallorum causas agerent : ne ipsi otiosi, ac suo Principi inutiles in Concilio videren

tur.

Interim clarὶ apparebat , in reticos per Concilium nihil proficere. Pontifex igitur determinatis his, quae ad Sacra-'menta,& ad similia pertinent, Concilium cito abaluendum statuerat: sed Galli,qui ad propria studia intenti, rem in longum protrabere cupiebant, in scriptis postulauerunt a Legatis , ut ad Dogmata desi- alienda ulterius non procederent usque

ad Gallorum Episcoporum aduentum , quos breui adfuturos dicebant. Legati in scri is responderunt Gallicos Epistopos diu exspectatos, & a nte, & post Co

ciiij inchoationem;res conuenienter examinatas Sessionem imminere,hane trans ferre ipses nec debere, nec posse. Haec iterum petentibus eadem eli data Re- 'sponsio.

uersiis est hoc tempore ad Conci. lium Archiepiscopus Pragensis, qui men- 'sibus praeteritis ad Caesarem tuerit. Hic quandam Resormationis formulam , & 'Calicis petitionem Legatis obtulit . Ad primum Legati responderunt , intempestiuum esse imminente Sinone:

100쪽

Musa, consultaturos Quo examino laeto summa Τheologorum, ik Patrum concordia, pro Calice concedendo pri- ma sententia fuit . Secunda Uirmativa sub aliquibus conditionibus Tertia fuit dicentium, negotium relin quendum Pontificis arbitrio . Haec vituma placuit tum Legatis , tum etian

Oratoribus Caesaris , qui putabant socfacilius a Pontifice , quam a Concilio obtineri posse. Sed Caesarei, quamvis hac 'i' re sibi satista tum esse viderent, institerunt ne in Sessione sutura de Dogmatibus ageretur. Et licet pro eorum petitione, etiam Pontificis literae adessent Legato perorante , quod literae isti, eo tortae praeter Pontificis mentem videren- tur, Legati ultra procedendum' statuerunt. re Caesarei indignati, conuocauerunt alios Principum oratores ad ' agendum de causa communi. Adsuerunt omnes in domo Caesareorum exceptis

Venetis, & Florentinis, qui dicebant, non habere se hoe in Mandatis a suis

Prisci ibus. In Conuentu hoc determinatum est,Vt peteretur a Legatis aliqua suspensio , quoad Dogmata, & ut tantum de ve&rmatione ageretur; nam de Dogmatibus nulla erat inter Catholicos dubitatio , de iam absentes erant alli, cum quibus vigebat controuersia . Huic determinationi

assentiri noluerunt Agens Hispanus , MLusitanus Orator, Helvetius etiam Vene- toxum a