Scipionis Henrici ... Censura theologica, & historica aduersus Petri Soaue Polani de Concilio Tridentino pseudohistoriam

231쪽

grament x quo notatariar erroris antiquitas, a hoe non fecisset;& verba P mehi esse seandalosa, quasi Matrimonium non perficiatur per verba contra

hentium.

232쪽

maculam Matν--ἐν rati, e, non summMi. Ad II. Go,quod licti ab is, semet Historico alia assignetur eans huius inereti subtalistram: p Grauis in Vmjorum demimo;quidquid tamen sit de hoc,addo, quod non est no- suum, & multo minus Haeretic di, Concilio loquendi formas pres cribere . Ad III. dico,verba illa Christi ac S.Pauli esse pro his , qui vel non rectὶ petunt ea sitatem, vel nolunt pugnare aduersiis

eoncupiscentias . ' . . . .

Ad IV. dico, ex hoe nihils ui eontra Decretum Concilij,nam simi causae in trimoniales pertinent adiudicem EM

siasticum,quatenus MatrimoniumMς mentiun csti ita etiam aliquae musae

rimoniales possunt pertinere ad Prim' pes seculares , Patentis in Matrimonio interuenit dos, & similia: undE non est mirum,quod in Codicibus Principum si, larium mu-ntur leges pertinentes ad inuimoniam. Adde, Roa in Them

num collectablege vetanti tain usi , ante am lanieratores esse Christimi.Si quae ges eoneernunt M trimonium. quatenus est sera Melasi siet, non habent vim , nisi ut recep ab

Eeclesia. , ., Ad V. dico, Clandestina Matrimonia Lisse prohibita ob temporum calamitarem,aliasque circumstantias, quae nor erant antiquit, . Verba autem Paro-

233쪽

xx Sae et Io QVINTA. - esse tantum eo liisua, sivi terre natiua contractus Matrimonialis, quia interrogatione facta a Parocho, &re- ndentibus Sponsis assirmatiuE: Par Aus per sua verba concludit actionem illam, conserens Sponsis suam benediactionem. Ad VI. respondetur, haec dici Haereticorum more ex liuore,& inuidia. Ad septimum dico, Ecclesiam habere

testatem, non solum excommuniean

ci, sed etiam ligandi, & puniendi ; neque

contrarium probant Haeretici. Ad octauum,dieo Coneilium separatum a Papa posse condere leges,ouacu que de re: ea tamen nullam vim natare,

nisi post approbationem Summi Pontificis . Ex quo cadit utra ue Pars assi

menti in contrarium . Aa IX.dico,quod si eausae Dis porrum in aliquo loco aut tempore non reseruntur ad Romanum Pontificem: hoc euenit,ex Heresi, vel nfirmione, vel permissione. Oetenim, quod tales came pertineant ad Roma num Pontificem, statuit antiquiuas di liberinus Pontrix. Imo ipse Historietas ibro septimo, resert verba Gregorii P Iae, pro hac eadem re; unde laus patet

une nouum non esse,sed antiquissimum in Ecclesia morem. Ad decimum dico,ex hoe argumento

eognosci Historici stultitiam & contradictionem. Si emis,ut ipse asserit, menta hac sua non sunt, sed factu fuera in Germania sub evulgationι ipso ιν

234쪽

ssit argumentantes poterant scire istud Decretum faetiun a SanctaSynodo optLmum quidem esisse, sed quod illo non ob stante contrarium termanebit loquitur stilleti de futuro, uit de praesenti. Ad ultimum dico, declarationem hane fuisse de re vera, & certa; idem enim modus proeedendi fuit in Concilio sub Pio IV. emi antea sub alijs Pontificibus Paulo de Iulio.

Pro Sestione ultima. - . ondi eatione ' - Sanctorum, ct de Poeta

PRimo, notabatur modus proeeden di inde iendo de his, diuersus ab aliis. Meundδ , quod nihil de Indulge νῆι dictum sit, nisi esse vera atque ut

' de Terti8,s in admiratione,modus uinquendi de eoisigendo abusea Indulge starum xta verum, antiquum in - Erat a ritum, eum tamen nomine ge-- clinae venire non possit, nisi Melesia - cidentalis: quia in orientali nunquam Mulitus Rit Indulgentiariam usus,& in is

235쪽

xi SECTIO XIV. . Ad prinitim dico, Sanctam Synodum iuxta rei necessitatem & opportunitatem contra Haereticos singula definiuisse: res vero ipsas longo tempore examinatas fisisse. Est autem temerarium, eius -- dum procedendi eapere. Ad u. iden , dicendum , haec enim est inter Catholiacos,& Haereticos diuersitas, quod illi a quiescunt Concilio,non item isti . Ad III. dico, quod ex hoe apparet Historici sies. titia. Fuit semper etiam in Orientali E clesia Indulgentiarum usus,& etiamnum extat: si unoricus hoc nesiae,perconi tur a Graecis sibi finitimis , qui illum de hac re docebunt. d vero ad occidentalem Ecclesiam, falsiim est,earum usim non nisi qitatuor ab hinc seculis viguisse: antiquissimus enim suit, ac tempor=Sancti Gregorii Papae, Tu obijt A. D. εο . am notissimus.

, C clusione . . '

ΤΑhdὸm reprehenditur ab Histori o

onfirmationis modus adhibitus in Consistorio. Narratur enim,ctum Decretum de Coinrmatione petem

236쪽

eonfirmanἐa erant. Respondetur breuiter in ipsa Historia referri, prius non semel seistum fuisse diligentissimum examen circa Decreta: quae ab ipso etiam Pontifice confiderata, fuisse , antequam ad petitionem Confir- mationis veniretur , dubium non est. Quare in Consistorio nihil aliud saper

trat, quam ut proponeretur Decretum

'Co iiij de Confirmatione petenda, & deinde pronuntiaretur Confirmationis sententiam.Haec sunt,quq in Historia re feruntur contra Sacro Sancti Concibido strinain, quorum pro virium imbecillitate confutationem adornauimus, persaepe omissis leuissimis quibusque, quae nihil,nisi malignum animum spirant.. Praeterea pr termisimus aliqua argu- 'silenta, quae Ii o 7. adducuntur contra Romani Pontificis authoritatem: quamuis sub alio praetextu, ac titulo. Praeter. misimus inquam, quia omnia illa inueniuntur proposita,atque optimε soluta apud Bella inum in Controuersijs. Duo etiam pertransiuimus, I.de S.R. E.Cardinalibus, contraquos Historicus

libro 7. multum insanit II De E 1scopis di Presbyteris, de quibus amSi , & aequi uocE Historicus loquitur lib. 3. Haec enim duo ad Concilium directὸ non pertinent:&de Cardinalibus quidem quamplurimi doctissimi viri seripserunt, ut ni

237쪽

iis facetio cis IN T A . Episcopis vero, & Pre teris, integram

tractationem suo tempore in lucem dendam paramus, praecipue ad contun. dendam Ct Salmati j audacia qui innumera hae de re stribit in volumine deus Primatu Papae, quod potius HaereticuuChaos inscribeodum erat ideoque etiani mediocris ingenii Lectoribus & risua mouet,& stomachum.