장음표시 사용
121쪽
88 His ToRi AE ECCLESIASTICAE 861. Concilium Conflantinopolitanum an. 8 66. contra Nicolaum P pam. Sub Ms1LIo Macedone , Photius exauctoratur, Ignatius res multur , an. 867. Concilium Coniserantinopolitanum, Latinis Oecumen. an. 869. contra Photium.
υum dissidium inter Graecos di Latinos de Bulgaria. Plotius res rutus an. 878. Concilium Constantinop. Graecis Oecumen. I. an. 879. pro Phorio, Romani Episevi terum Photio adυers. Sub LEONEPhilosopho , Phorius rurstis exste titur ac relegatur, an. 886. Dissidii inter Graecos er Latinos contianuario, Capita dissensus inter Gr. eos ct Larinos. De Johanna Papissa. Ausa superba Romanorum Pontificum, speo. Nicolai L ct Hadriani II. Patarum ausis multi o fiunt. De Formoso Rom. Disci gestistoe pro eo ct eontra eum. Gentes ad Fidem converse. Scriptores
Ecclesosis; Saeculi. IX. Photii BA
122쪽
Decretales vererum Paparum. Probationes criminum ineptae.
mo Christi anno, ut dictum si perius eis, Imperatoris ornatus tituisio , Ecclesiae reique literariae favere non destitit, erectis passim Ecclesiis, Scholis fundatis , coactis Synodis , editisque Capitularibus, sic Edicta Regum ac Imperatorum, p0tissimum Ecclesiastica , vocabantur ) quorum multa ad Ecclessiae decus , & Disciplinae Instaurationem pertinebant. Has inter curas, Aquisgrani diem obiit
regni 47. imperii 1 . haeredemque Gallici regni, imperiique Occidentalis LUDOVICUM PIUM reliquit, qui- turbatissmis licet rebus, nec una filiorum defectione , non pauca etiam Ecclesiae rebus constituit. Hujus. ' F 1 tem-
123쪽
'o HisTORIAE ECCLESIASΤICAE tempore , LEO ARMENUs , Orientis Imp. Imaginibus adversum se pra buit , Synodumque Constantinopoli anno labente 8I . qua Nicaena II. damnata est , haberi curavit ; Qui autem parere nollent, interque alios Nicephorum Patriarcham , & Theodorum Studitam, acerrImos Imaginum defenseres , loco movit, atque in exsilium pepulit. Leoni Armeno successit M 1 CH AEL BALBUS , qui quanquam ab Imaginum abhorrens Cultu, mitius tamen hoc negotium tractavit, revocatis exselibus , reli
laque singulis judicii libertate: Im
terim ritus superstitiosos, omne que adeo Imaginum Cultum , Emenis
dari voluit; habito Concilio, quo statutum est , ut Imagines nonnisi in locis sublimioribus collocarentur, ubi pictura loco scripturae esset, ne scilicet ab ignaris atque infirmis ad
rarentur , neve lucernas eis accend rent , aut incensum adolerent. Quinis
imo misit hac de re Michael Legari
124쪽
COMpENDIUM. iaculum IX. 91tos ad Ludovicum Pium, nec non Legatio& ad Romanum Pontificem , uui Μi si
tum erat Eugenius II. ut negotium I udov.
LOC ,' Communi consense, in Occl- κ μ dente simul & Oriente, Conficer Pontis, tur. Quae legatio Cum ad LudOVi- hum au Cum pervenisset, hic Frecus hum & se. Ad arium statim Romam misit, qui de negotio illo , juxta Imperatoris Graeci sententiam , cum Episcopo Romano agerent. At chm Romae nihil proficerent, hoc saltem petierunt a Papa, ut Ludovico liceret, una cum suis Episcopis, tantae rei V ritatem familiariter quaerere. Quo Synodus impetrato, Ludovicus Pius doctissi '' sint
mos Galliarum Praelules Lutetiam vico Pio,
ConVocat, seb finem an. 8Σ . qui, r re mature ponderata, Epistolam ad Imagines. Ludovicum & Lotarium scribunt, qua docent, se nolle quidem auferri Imagines , quod Synodus Constam tinopolitana sub Copronymo jusserat, sed vicissim a superstitiosa Carum adoratiQne, qualis Nicaeae st
125쪽
xuta suerat, abhorrere, cujus superstitionis pestis, sic ipsi loquuntur, pamrim ignorantia, partim pessimae consuetudinis usu, in Ecclesia Romana
inoleverat. His acceptis, Ludovi- eus Pius novos Legatos Romam mititit , Ieremiam nempe Senonensem , & Ionam Aurelianensem Episcopos, qui Praesulum Gallorum sententiam Pontifici renuntient, eiusque Consem sim, ad rem cum Graecis Conficiendam, postulent. Verum quis fuerit, tum legationis illius ad Papam, tum alterius ad Imperatorem Graecum , Doctore, successus, ignoratur. HOC Certum, viros doctissimos illius aetatis, in Gal- praes. Gal- lia praesertim, puta Agobardum Luselli . dunensem , Claudium Taurinensem , cultu at Ionam Aurelianensem , Hinc rumhQΠς xς Rhemensem, Amalarium , D προ-
tum, aliosque, a colendis Imaginibus penitus abhorruisse , nec nisi sero , ac post plura Saecula, Cutitum illarum in Galliam Germaniamque introductum esse. In Orie
126쪽
COMPENDIUM. Saeculum IX. 9 3 te pariter, tum sub MiCΗΑΕLE BALBO , tum sub filio ejus TΗΕΟΡΗ ibo, Cultus proscriptus Imaginum fuit. At , mortuo Theophilo , an. 8 2. filioque MiCHAELE adhuc impubere , THEODORA huius mater, quae Imperium administrabat, ad restituendas Imagines statim se accinxit; pulso Iohanne Patriarcha, qui Imaginibus adversabatur , clectoque qui eis faveret Methodio; simulque ii bito Concilio , quo Imaginum cultus, haud amplius in Oriente abΟ-Iendus , definitus est: Ut pateat , muliebri ineptiae, benes quidem prumum , tum N istius Theodorae, superstitiosas illas sanctiones acceptas reserendas esse. Post hanc litem,
alia non una Ecclesiam, Cum O cidentalem, tum Orientalem, CXer
Cuit. Gotreschalcus , Orbacensis in dioecesi Suessionensi Monachus, clim Augustinianam de Praedestinatione sententiam, Crudius quam fieri solebat, proponeret, negans velle Deum
RA Imp. Imaginum cultum restituit. ConciI. Constant.' pro Imaginibus ,
127쪽
Gottes- chalcus damnatus Moguntiaran- 848.
y HisTORIAE ECCLESIASΤΙC EOmnes salvos fieri, docensque allo a Deo praedestinatos ad vitam , alios p destinatos ad interitum , adeoque illos damnari, hos servari non pos se , in gravissimas , non censuras modo, sed & poenas, incurrit; priamum quidem damnatus a Rabano Mauro , Archiepiscopo Moguntino ,& Concilio Moguntiae habito, an. 8 8. deinde dc ab Hincmaro Rh
mensi , Rhotado Suessionensi, allic
que ejusdem dioeceseos , in Concilio Carisiacensi, an. 8 9. ubi & s cerdotio exutus , Virgis Catius, ac Monasterio inclusus fuit. Quo tamen judicio, neque ille a sententia dimotus , neque controversiae finis allatus est. Plurimi quippe Viri docti illorum temporum circa hanc ma, teriam stulum strinxerunt; alii quiadem contra Goreeschalcum, ut Rabanus Maurus, Hincmarus Rhemem
128쪽
COMPENDIUM. saeculum IX. teschalco, vel cum saltem excusaniates, aut ad eum accedentes, ut Ra tramnus Monachus Corbe ensis, Prudentius Tricassinus Episcopus , Remigius Lugdunensis , Florus Diaconus, Lupus Servatus Ferrariensis Ab bas , & Concilium Valentinum m. 8 F., quo Augustini doctrina san cita, dc Carisiacensia Capitula reis
jecta sinit. Qua quidem in lite, aliisque similibus , ut id obiter observemus, sepissime de Vocibus, po-hius quam de rebus , disceptatum est: vel, si quod fuit in rebus dis
sidium , profecto tanti non erat, ut Ecclesiae pax turbaretur, seque alii alios haereticorum loco haberent, quemadmodum ab Ecclesia Lugaunensi , in sita Carissiacae Synodi Censura , sapienter monitum est. Alii Controversiae , Circa eadem tempora, ansam praebuit Pascholas Rad herius, Corbeiensis in Picardia Corunobii primum Monachus, deinde &Αbbas , scripto Libro de Sacramento
pit. Carisiac Sapiens Ecclefiae Lugdunensis mois nituma
129쪽
Corporis di Sanguinis D. N. I. C. ι
quo cum doceret, eandem Christi Carnem, quae hala est de Maria, de passa iii cruce , & resurrexit, non in figura, sed vere ac realiter in Sacramento adesse, non potuit non lententia illa, ut a Ratione & Scriphura , ita & ab Antiquitate plane abhorrens, rejici a multis atque improbari. Certe adversiis illam scripsere Rabanus Maurus, Iohannes Scotus Erigena , Omnium Vero princepSRatramnus, sive AertramuS, Mon chus Corbe ensis , qui consultus haede quaestione ab Imperatore CARO
LO CALVO, Librum de Corpore di sanguine Domini, huic Principi In scripturi emisit; quo hovitiam Pas
chasii sententiam , quanquam suppressu illius nomine, ita adgrediatur atque refellit, ut pateat, Pontificios, qui vel aliam ei affingunt mentem, vel eum librum Ratramno abjudicant, misere vitilitigari atque operam perdere. Sed nec alii Scri
130쪽
COMPENDIUM. Saeculum IX. 97tores desunt, hac aetate Celeberrimi, qui de Eucharistia alitor plane quam Paschassius sentire videntur, ut Hatto Episcopus Basileensis , Heribaldus Alatissiodorensis , Amalarius Diaconus Metensis , Walafridus Strabo, Drui-marus, Florus Diaconus , aliaque e Paschasiumque omnium primum, de hoc argumento , juxta genuinum hodiernae Ecclesiae Romanae sensum scripsisse , a Bellarmino & Sismondo
ingenue agnoscitur. Verum litem nullam graviorem nec diuturniorem vidit haec aetas , ea quae Graecos imter SI Latinos, in causa Phorti, e citata est. Scilicet, imperante M ehaeis Theophili filio , cum Ignarius Constantinopolitanus Patriarcha, Bardae Caesaris auctoritate, loco motus esset, Phorius vero, vir doctissimus,& Politicis muneribus clarus , in ejus locum subrogatus , m. 8S8.,
illudque judicium in Concilio Conc
tantinopolitano an. 86I., praesenti