Historiæ ecclesiasticæ compendium a Christo nato usque ad annum 1700. Auctore Joh. Alph. Turrettino ..

151쪽

ii 8 H1sTORI Q ECCLEsIAsTICAE tingueretur industria , nec nisi ad. ' inania , imo & turpia, impetus esset. Clericorum plurimi, alia longe

omnia, quam quae sui muneris erant,

curabant: foedae libidini, turpi lucro, aliisque indulgebant vitiis: nec pietatem modo δc virtutem, sed &pudorem ipsum ejurasse videbantur. Errorum Tantis in tenebris, haudquaquamin;briis,' mirum est , si pullulaverint in agro

progros Domini Eigania, errorumque ac sui perstitionum auctior indies factus numerus sit. Ergo festis , peregrin tionibus , Imaginibus, reliquiis , j

juniis , nec modus amplius, nec Lmptissimus vis erat. . Coeptae baptizari campa. kbisy''' nae , auctore Iohanne XIII. G --ορο- ta & Sanctorum Canonigatio, ina Sancto rrco Augustano Episcopo, a Johaim um origo. ne XV si1sque Episcopis. in Divos relato. Nihilque Crebrius, toto hoc Probatio- Saeculo, ridiculis illis probationum ouin idi ritibus, per singulare certamen, se frix rum candens, aliaque, quae I μG-m Dei, aut voce Saxonica O

152쪽

COMPENDIUM. Saeculam X. II sialium dicebantur. Florebat & hac aetate Vita Monastica, strictior alibi, alibi remissior: atque ordo Cluni censis , auctore Bernone , silccessorubus prae caeteris Odone atque Odilone, in Burgundis institutus est. R ri Scriptores hoc Saeculo , non tamen nulli: In Oriente, Simeon M taphrastes, fabulosissimus consarcinator vitae Sanctorum : In AEgypto, Eu chius, Patriarcha Alexandrinus, Annalium Arabicorum scriptor : In Occidente, Floriardus, Aimoinus, Miti indus, Luirprandus , historici ;Ratherius Veronensis, AElfricus Aneglus, aliique.

Summa Capita

t . .

Status Ecclesiae Saeetili undecimi. SyLvester II. Pata. Sergius IV. B

ordo

Scriptores Ecclesiaλtici Saec

153쪽

ixo HisTORIAE ECCLEsIAsTICAE Benedictus ΙX puer decennis vel duodecennis. Benedictus IX. Sy vester III. ct Gregorius VI. simul. Leo IX. Dissidi um inter Ecclesias Graecam ct Latinam. Epistola MLchaelis Cerulam Patriarchae Coni amrinopolitani conrna Larinos, an. IOS .Epistola Leonis M. ad Michaeam Cerularium. Scriptores uri iusque partis. Literae Imperatoris Graeci ct Mi h elis Cerularii ad Leonem M. Legati is Leone M. Con stantinop lim missi, ejusque literae ad Imperatorem re Patriarcham. Legati Romani Michaelem Cerularium eneommunicant. Controversa Bere

gariana de Euchari sita. uis fuerit Berengarius, re quaenam ejus sententia. Ous Discipuli ct Ad

versarii. Concilia in quibus damnatus e st. Formula Berengario imposita in Concilio Romans an. Io I9. Berengarius ad pristinam sententiam redit. Iterum damnatur, ct ad ejurandam sententiam adigitur. Sed

154쪽

mentem non mutata Moritur an.

Io 88. De Gregorio VII. antea

cum HENRICO IV. Imperatore. Decrerum Gregorii VII. contra Osricos simoniacos ct stoncubinarios. Inυestituras a Principibus datas, ct conjugia Cericorum, damnat. Episcopi is Gregorio excommunica ti, ab Henrico vero protecti. Com

ventus Mormariae an. Ιo76. contra

Gregorium VII. Gregorius VII. Hemicum excommunicat, ct regno dejicit. Conventus Triburia contra Hemicum. Henrici iter in Italiam , ut absolutionem a Papa impetret. suam indigne a Papa emeipiatur. Durae leges Henrico impositae. Pax inter Henricum di Gre gorium non diuturna. Rodolphus Meviae dux in Germanorum Regem electus; ab Henrico victus di nec s.s, Gn. Iogo. Guibertus, seu Ct mens III. Antipapa. Gregorius Roma fugatus ct mortuus au. Iog S.

155쪽

salis usurpator. Dictatus Gregorii VII. Schi maris eontinuatio post Gregorium VII. Bellum Sacrum ὰ Crucesignaris susceptum, hortatu Umbani II. ct cineilii Oaromontanian. Io9I. Principes Crucesignari. Capra Hierosoluma an. Io99. cujus Rex creatus Gothostedus Bullioneus. Philippus Gallia Rex ob Bertae diυορ rium is Papa excommunicarus. S. Stephanus, primus Hungariae Rex. S. Casi mirus ex

nacho Guniacensi Rex Poloniae. Scri rores Eeelegi lici Saeculi XI. Theolaeta subtilius tractari coepta.. Theophylactus Bulgari Archiep. Fulbertus. Ivo. Petrus Damiani. Lanfrancus. Anselmus. Historici Graeci re Latini. Michael Psellus. Cultus Δυinus lingua Populo in M. Ofium Romanum pQm r . ceptum. Ludicra pugna hae de re in Hispania. Superfitionum iner . mema. Hereris Diphime extis

156쪽

COMpENDIUM. Saeculum XI. I 13rio. Trannidis Papalis falligium. Cardinalium dignitas aucta. μυi Ordines Mnasiici. Caelibarus G ricorum θυerissime imperatus. Origo Patarinorum. Testes veritatis in Italia ct Gallia.

Ecclesiae status , quam suPeriori , suit ; siquidem firmati sunt

errores crassissimi, novis auctibus crevit Superstitio, ausaque Romanotum Pontificum, cum in universas OG his Ecclesias, tum adversus Reges ac Imperatores, modum omnem e Cessere. Sedctat, ineunte Saeculo,

is de quo jam diximus MDefler II.

antea Gerberius dictus ; prim6 Rhemensis , deinde Ravennatensis , denique Romanus Episcopus; qui , pro ea qua pollebat apud OTHONEM III. Imperatorem gratia, ab eo non una oratione augeri Ecclesiam Rom

Status Ε clesiae Saec. XI. S lvestre II. PRI 8.

157쪽

occasione dissidii cujusdam, inter Vidonem Comitem Lemovicensem , & Grimoaldum ejusdem Urbis Epis, Copum , stiperbam hanc atque inlim manam tulisse Legem ferunt , ut quicumque Episcopum captivasset, ab equis indomitis discerperetur. Quibusdam interjectis, Papa filii Sergius IV antea os porci dictus, qui, ut nominis aboleret turpitudinem, non ipse mod5 nomen mutavit , quod a multis jam factitatum, sed &, demutando deinceps a Pontificibus nomine , tulisse Legem fertur. Post hunc Papam exortum Schisma est inter Benedictum LGIL Tusculani mitis filium , & Gregorium quemdam qui ab aliis electus fuerat: Vorum Benedictus, parentis auctorit te, & Henrici Imp. patrocinio ; s perior fuit. Hoc defuncto , anno IoΣ . Tusculanus Comes, ut Pomtificatum sita in familia retineret ,

alterum ex filiis Pontificem Instituit,

158쪽

COMPENDIUM. Saeculum XI. risqui suit Iohannes XVIII. Sed hic,

electionem siuam vitiosam & stimoni Cam Consessus , a Papalibus sun tionibus tamdiu abstinuit, donec a Ciero Romano iterum eligeretur ;quod & postmodo factum est. Hujus post excessum, Aιbericus ejus frater, Comes Tusculanus, adserVanis di etiamtum apud suos Papatus C pidus , filium suum nonnisi decenianem , vel duodecennem , immensis Bis.dIsaalargitionibus fieri Papam curaVit. Dicebatur Theophylactus , dictusque vel duod est Benedictus M. Is Pontificatum, ςς ιδ' praeter fas omne, meraque simonia. adeptus, flagitiosissime administravit; eo usque ut Ethnicae idololatriae, amtiumque diabolicarum , insimulatus sit. Hujus tempore, triceps quidam Cerberus Ecclesia Romana fuit, prae- B-δfruater Benedictum illum IX., Θlvestro stris

III de Gregorius M. Pontificis nomen Gregorius gerentibus: Cujus Schismatis ut 1i in nem faceret Henricus III. Imp. Benedicto IX. ob missam Petro Hungariae

159쪽

Dissidium

pas , ut simoniacos, intruses, alio rumque Criminum reos, exauctorari Curavit, eorumque locb SHq rum

Bambergensem Episcopum institui fecit, qui dictus est Cemens II. VesTum, hoc non multd post mortuo, ει Damaso II viginti tribus post

consecrationem diebus Veneno erastincto, ad Pontificatum iterum rediit Benedictus IX. Cujus monstri petataesis Romanis, Muno Τullensis Epichopus ab Imperatore transmissiis, adique a Romanis electus est in. Io 9. assumpto nomine Leonis IX. Is Pon tifex , decessoribus quidem melior, hi tamen muneris decorum haud ervavit, dum ipse in aciem eontrai Normannos processit ; a quibus ae bello daptus, m6xque sine ullo reis demptionis pretio honorificὰ dimisi sus est. Sub hoc Pontifice, grave

illud dissidium i quod jam inde a

160쪽

he Romanam intercesserat, in ne Vum rurSus erupit. Coepit agitari haec Controversia m. Io 3. scripta EpistoIa

a Michaeis Cerulario Patriarcha Conc ortia u

tantinopolitano, cum suo, tum Le nis Acridani, aliorumque Episcopo - tantinop. rum nomine , Epistola ad Iohannem Tranensem in Apulia Episcopum , Iosa. qua sequentia in praxi Latinorum aria guebantur ; I. quod aZymis uterem

ius in Eucharistia; Σ. quod Sabb tho jejunarent, tempore Quadragesimae ; 3. quod 1,iguine & suffo-Catis vescerentur; 4. quod Alleluya, In Quadragesima , non Canerent Haec Michael Cerularius; qui simul omnes Latinorum Ecclesias Constam tinopoli claudi jussit, omnesque Ab-hates ac Monachos, qui ritibus Ecclesiae Romanae abrenuntiare nollent, ε Monasteriis ejecit. Rescripsit ad Michaelis Epistolam Leo IX. silaea Epistolaque Eccleuae dignitatem In Immem ad Michaia

sum extulit, Graecam vero plurim rum haeresium ream peregit, quarum in