Archaeologia biblica

181쪽

O3. Mensurae longitudinis. ' ita Hebraeos ante cxii;um, nonnisi ex mediocri corporis

humani habitudine colligi potest. - I. PIYN , digi

tus, nempe latitudo digiti, aetate Christi io linearum Parisiensium, quae non aequant 1 o lineas Viennenses, quia pes Viennensis 4 lineis minor est Parisiensi; CX quo SequenteS mensurae aOvi recentioris, facile aestimantur. - lI. nsu, ΠΩΣ, palma, Seu quatu0x digiti, i Reg. 7, 26. cons. 2 Paral. 4, 5. de P. 52, 2I. - III. IIIl, SP it Lama ab extremitato pollicis usque ad extremitatem digiti auricularis, seu tros palmae, Ex Od. 28, 16. 39, 9. I iam. II, 4. IV. nns , cubitus, a cubito usque ad radicem ma-

nus, EZe Cli. 41, 8., Seu quatuoΓ Palmae, quae Sextam partem altitudinis corporis humani efficiunt, Deu t. 3, 11. 1 Sam. 17, 4. Ezechiel memorat c. 4o, 5. C. 43, 13., cubitum quinque palmarum, quae aequant longitudinem a cubito usque ad elevationes ante digitos manus; hic eine videtur cubitus Babylonius, de quo etiam 2 Paral. 3, 3. mentio fit, Cons. Herodo-t um Ι. Ι78. et Solinum 56, 2. - V. j, Jud. 3, 16. , ut Videtur, longitudo totius brachii. - ΝΙ. up, cal a m ti s m en SOTiu S Sex Cubitorum, Seu

longitudo corporis humani; Ezechiel c. 4o, 5. memorat calamum Babylonium Sex palmis longiorem.

tcsima pars graduS, LUC. Ι4, 13- JOh. 6, I9. O, 18. ΛΡOc. I 4, 2O. 21 , I 6. Stadium Vero Aegyptiacumiantum est is orgiarion ut 2 P-dum. - VIII. O δο

182쪽

a76 g. iis. Mensurae longitudinis. σαββατου , Via Sabbathi, 6 aut 7 stadiorum, Λ cr.

4 P. I, I 2. Hanc men Suram recentiores Iudaei ex Exod. 16, 29. exsculΡSerunt. - IX. Μιλιον, millia- .re B omanum, IOOO PISSuum geometricorum, Seu

3 stadiorum, lare milliaro Italicum, Matth. 5, 4 I.

19. , ex VerSione Alexandrina ιπποδρομος , cur 'u' equi, qui juxta Arabes fere explet tres quadrantes milliaris Germanici, seu Parasangam, qua Voce Phe- schito interpreta uv. - XI. zrri iter diei, quod jam majus, jam minus est, medium tamen eSti 5o, ut apud Romanos, Vel 16o stadiorum, ut Herodotus V. 53. exponit, Seu quatuor milliarium Germani-

tion accurate definita, LeVit. 2e 2. 5, 12. 6, 8- II. 'uv, o me P, Pro aridis, ut ex Exod. 16. I 6. I 8, 22. 32. 33. 36. liquet, quantum personae cuilibet pro victu quotidiano assignabatur; igitur idem acchoenix Graecorum, etsi hinc inde variabat, ΛΡΟ- cal. 6, 6., fero doma aut 36ta pars modii Viennensis. III. Aegyptiacum οιφι , Pro aridis,

capiebat decem Omer, ut annotatum legitur Exo A. 16, 36., qui Iocus quidem dubius, sed antiquissimus cst, quia in Omnibus Versionibus, ct in ipso quoque textu Samaritano habetur. Epha itaque sero qta pars est modii Vicnnensis. Ejusdem quantitatis erat Da- lius , n2, pro liquidis. Josephus vero Archae Ol.

183쪽

g. 114. Mensurae caVae. III VIII. 2, 9. comparat bathum 72 τες ς , et qui tertia parte major erat amphora seu pede cubico Romano, adeoque, quum pes Romanus aequalis sit fere 11 pollicibus Viennensibus, bathus aetate Christi Joh. 2, 6. , fuit 15: seu sere 16 pollices Viennenses longus, latus et altus. - IV. , S e a, VidetuP

mine Aegyptiaco Epha dicta fuit, cons. G e n. 18,6. cum Jud. 6, 19. et 2 Reg. 7, 16. I 8. I Sam. 25, 18.; Hiis putatur esSe tertia pars Eptiae. In

Luc. . IS, 2 ta, eX JOSepho desiniendum est, qui Archae ol. IX. 2. dicit e SSe μοίιον και ηlli rυ ιταλ κον, qui erat tertia pars amphorae; ex calculo Eisenschmidii σατον exat 674 pollicum cubicorum Parisiensium, seu fere 15 pollices ViennenSes longum, latum et altum, sed, ut Videtur, minus recte. - V. , Chomer, pro aridis et liquidis, etiam dictus, de com

Ephas capiebat. Itaque Ill ,, ejus dimidium, quin

que ophis aequale erat. - VI. , Rab, de aridis duntaxat Occurrit 2 Reg. 6, 25., CX quo loco liquet, parvam fuisse menSuram. - V. Hin, pro liquidis, cujus dimidia, tertia, quaa ta et Sexta pars memoratur; reputatur 6ta paPS bathi, quod locis, in quibus oecurrit, utcunque Congruit. - VIII. L o g. duodecima pars Hin. - IX. I in D, Phura, Jes. 65, 2. est torcular; aSs Hagg. 2, 16. I idetur esse nomen ignotae menSurae PerSicae N. Ξε-ης , Sextarius Romanus, 48Va ParS amΡborae. - XΙ. Μοδι ς, modius Bomanus, Pro aridis, tertia pars ampli 0

184쪽

rae seu pedis cubici Π0mani. - XII. Μετρητης , monsura Grae Ca, tertia Parte major quam amphora Bomana, seu I pedem Bomanum longa, lata et alta. Ex his emenda, quae in Germanica Archa cologia de his mensuriS scripsi.

g. 115. De ponderibus et pecunia.

In oricnto jam aetate Abrahami Ualor mercium, ad certam quantitatem argenti, definiebatur, cujus pu

Gen. 23, 16.; de moneta Vero ante exilium nullum occurrit vestigium. ΛΓgentum, 'DI, Olim nequaquam in partes certi ponderis, diVisum erat; quar in bilance, , Taro In IanCe Seu Vecte, P, Jcs 46, 6. ponderabatur, Seu Pendebatur, vel appendebatur. Uino mercatores, Vel qui quidpiam emere vel vendere cogitabant, bilancem et pondera. quae e lapidibus parata erant, et hinc ot licebantur, in cingulo Portabant, Le V. 19, 36. De ut. 25, I 3 - 18. PT OV. IO, LO. II. I. 16, II. Mi ch. 6, 11. Fraudulenti duplicia pondera , leviora et graviora,

Nisi AN , ges abant, ut in rem suam, jam his, jam

illis uterentur. Ex his liquot, pecuniam et pondera ad candom normam aestimauda eSSe. AuΓum Usque ad David om non erat norma valoris, Sed merces prΗ-tiosa, quae aeque ad bilaticem exigebatur. - Antiquissimum pondus et simul genuS pocuniae , est ignotae quantitatis, G e n. 33 , 19. JOS. 24,32. Job 42, 1i. -- Αctate Mosis autem pondus Praecipuum dicebatur , sic lus, ejus dimidium

185쪽

g. I i5. De ponderibus et pecunia. 179vpa bella, et pars Vigesima se Pa. Centum sicli dicebantur αινα, μνα , mina, 2 Paral. 9, I 6. Cons. I Reg. IO, II.; et 3O minise Seu 3Ooo sicli essiciebant , talentum, EX Od. 38, 25

26. Talentum autem Graecorum pro Varietate regionum variabat; Atheniense 6oOo drachmis computabatur.

S. 116. Valor Ponderum et pecuniae ante exilium.

Babbini quidem, uti adhuc dum Persae, Valorem ponderum ad numerum granorum hordei, aestimant; antiquae autem gentes grana siliquarum pro minimo pondere usurΡabant, et Cum arbores, quae hos fructus serunt. in PalaeStina Sint copiosae, dubio procul Hebraeorum i la, nomen minimi ponderis, granum siliquarum e St, quocum concinit etymologia a a traxit, detraxit. Fannius, AuguSto coaevus,

dicit: sesemina sex aliis siliqui S latitantia curvis, atoribuunt scripto Scripta tria drachmam iaciunt. Hinc drachma aequat l8 Siliquas, quas Eiserisclimid do Ponderi h. et mens. p. 23. , inVenit esse aequa les 87 Vel 88 granis Parisiensibus ; quare viginti sili- quae Seu gerae Hebraeae, i. e. , siclus 96 vel 97 granis Parisiensibus, id est 26i cruciferis, et I

fore II 5 siliquis, fere Iὴ crueiseris nostris. Sub monarchia Hebraeorum erat etiam siclus et pon

dus regium, ri In N , quo capilli Absalomi appeti-

dehant 2oo Siclos; quum autem OΡtima coma viri, reper-la sit io semiunciarum: Siclus regius erit 12. vel, si

186쪽

18o g. 116. alor ponderum et pecuniae ante exilium. capilli Absolonii alterum tantum esse cerint, 24 granorum Parisiensium, α 2a, Vel ad Summum α 5 crucisoris nOStriS. -Αurum, , VI, 2np, IV n, is, iisdem ponderibus appendebatur; Valor autem definiri nequit, quia ratio ejus ad argentum non liquet; id

modo constat, Siclum aureum, 1 Paral. I 2. 25. , Non

valuisse, ut JOh. D. Michaelis Opinatus est, 1k aureum nostrum, Sed, quia SicluS regius erat, cliam, vel ad summum tertiam partem no Siri aurei, qui is grana Parisiensia appendit.

Hae desinitiones non sunt accuratae , inprimis si simul eonis sideretur diversa metalli puritas, de qua in Bibliis ste. quentior recurrit mentio, uti Ps. I 2, 7. argentum Septies delaeeatum , et alias aurum quoque purius singularibus nominibus vel epithetis distin m T crum, quod aurum Solidum Θsse videtur.

S. I 17. Pondera et monetae post exilium

In exilio et post reditum pondera et monetao alia Dum gentium invaluerunt. Hinc Ezechiel c. 45 . 32. memo1 at minaS EX Oti 'aS I5, 2O, et 25 Siclorum. Dein Hebraci usi sunt moneta PQPSarum, GPaec OTum et Homanorum; ASt Ρrinnipes Hasmonaci proprias quoque monetaS cudorunt. - Nummus antiquissimus

est aurcus Persicus p m, i Paral. 29, . I 2P. 2, 69 8, 27. Neh- 7, 7O ra , γαρεικος , nequaquam a Dario rege , Sed a Persica voce

blo vel velae, denominatur, quia erat pe

cunia regia, Opposita argento a mercatoribus signato. Exhibebat effigiem regis , et altera facie sagittarium

187쪽

D7. Pondera ct monetae post exilium. 1 Sitiara acuminata Ornatum, atque sinistra arcum, de X-tera Vero Sagittam tenentem. Pondus ab interpreto Alexandrino drachmae comparatur, 87 granis Parisiensibus, id est 1ἱ aurei imperialis; Suidas, sciiο-liastes Aristophanis εκκλ . V. 598 , et Harpocra

tion, Dari cum Valere dicunt 2o drachmas. - Praecipua moneta Graeca erat ςκτηρ, qui Matth. 17, 26- 2 . duobus dimidiis siclis, seu Siclo integro aequalis ponitur. Quatuor drachmis constabat, unde et reτ Ic ραχθιον dicebatur. Juxta pondus siliquae, Supra expositum, esse deberet 348 granorum Parisien-

sium; ast exemplaria, quae multa supersunt, sere pondus Soa usque 324, ad Summum 333 granorum Exhibent. Quo recentiores sunt hi nummi, eo quidem elegantiores, minoris Vero ponderis; unde liquet, sumtus excusionis in Valorem suisse computatos. Si illis exemplaribus, quae Superesse, et bilanci appensa fuisse diximus, addatur, quod usu detritum fuit: pondus tamen aetate Christi non superaVerit 316 grana Parisiensia, .TT 1 s. et 24 cruciseris nostris. Scoria fere 1a reperia est. Exhibent plerumque caput Μiner ae , atque allexa parte noctuam et monogramma et nomen. - DPachma itaque, δρα χμη , erat quarta stateris pars, fere ai cruciferis nostris. Alexandriae autem drachma erat alterum tantum, adeoquct42 crueiserorum nostrOTum. - Drachmae in commercio quotidiano quidem aequalis habebatur Donarius, δηναριον, nummus Romanus; Verus autem Valor suptima parte minor erat. Exhibet altera facie deam Bomam seu victoriam, altera Vero Currum, cui clua

188쪽

182 1I , Pondera et monetae post exilium. bigae equorum junctae Sunt, aeVO autem rec sentiori offigiem Caesaris, Matth. 22, I9. Ad pondus stateris, princeps Iudaeorum Simon I Mn C. 15, 16., Siclos cudit, qui itaque si 6 seregrana, seu I floronum et 24 cruciferos. nostros aequabant. Qui adhucdum supersunt, charaCteribus an liquis insigniti, genuini censentur, etsi aliqua forte exemplaria , recentiori a BVO ad normam antiquorum fabri eata fuerint. Signatio est Varia , uti in Archae Ol. Germ. P. I. T. I. tab. V. nro. 5. 6. Tom. II. tab. VI. et tab. X. nro. 8. exhibui. Aσσαριον, a S, nummuS RomanuS aeneus, qui aetate Christi erat dimidiae unciae; altera facie eL 1igiem olim Iani, vocentiori aevo Caesaris, et altera Puppim repraesentabat Matth. Io. 29. Luc. I 2. 6. ASSes 16 orant aequales denario. -- Quarta pars asSiserat , quadrans, nummus aeneus; 64 quadrantes aequales erant denario, Matth. 5, 26. Ma Γ c. 12, 42. - Λεπτον , minutum, moneta Graeca aenea, dimidium quadrantis; adeoque i 28 minuta aequalia erant denario. Marc. 12, 42. 59. Pondus , λιτρα dictum, pro divorsitate regionum variabat, ita quidem, ut merces plures ad Iitram rcgionis, ex qua ad Tectae erant, VendeΓentur; quare Valor litrarum JOh. 12, 3. I9, 39. definiri nequit.

Notandum autem est, olim argqntum et aurum fuisse rarius, et lains eo majoris valoris; quarto seculo ante Chri a Stum valor se habebat ad valorem in Anglia 1 8o fersu: Io ad I, ut tunc quis 44o granis argenti, tantumdem

189쪽

i I S. Materia vestium. I 83

emere potuerit, quod dicto anno in Anglia, 440o granis, seu integra Marca emebatur.

Caput o Ct RV Um.

De vestit U. . S. II 8. Materia Vestium.

rotoparcntes primum se soliis ficuum, dein pellibus contegebant, quae progressu temporis ceΓto modo Subactae sunt. Inventa demum sunt coactilia , ex pilis animalium coagmentata, quae no um quas pellium genus praebebant, donec tandem pili, lana gossypium et linum in fila duceretitur et texerentur, quae OmnOS arte S Summam antiquitatem attingunt, G en. 14, 33. 3I, 18 - 19. 37, 3. 38 , 28- 4i, 42 45, 22. Job 7, 6. si , 2O. Aegyptus olim ab his erat celeberrima, ubi Hebraei tantum didicerunt, ut ipsis quoque Aegyptiis praecellerent, I Paral. 4, 2I., et dein in Arabia pro sacro tabernaculo omnia, quae erant hujus generis, pararent, atque acu quoque Pingerent. Materia maioris aestimata erat pannus Xyli-ΠuS, Sequebatur pannus laneus, dein lineus, ct de . nique qui ex pilis animalium parabatur. - Sericum antiquiori aeVO non Occurrit, niSi sorte EZecb. 16, IO. 13. Sericum Sit; id saltem constat, Λlexandrum in Persia seri cum invenisse, et probabilius iam illae

190쪽

r 84 g. 118. Materia Vestium. Vestes Medicae, quas Persae sub Cyro cum suis commul avorunt, Sericae OYant. Vide Archaeol. Germ. P. I. Τ. II. tab. VII. nro. 12. In Occidente Sericum serius invaluit.

119. De coloribus vestium. Color panni xylini albus et purpureus ceteris Praeferebatur. Xylinus albus, qui Olim etdsmum etiam riz , byssus, dicebatur, erat Vestitus festus, quo inprimis divites et pro-ΦΘΓos utebantur. Fullones, , singulari arte splendentem albedinem inducebant, ad quod cineret clavellatos herbae et otiam urinam Putresa, clam adhibebant; quare, ne laetor molestus QSSet, extra urbes habitabant, Jes. 7, 3. Xylinus pannus

guine venae, in faucibus muri cum haerentis, OpeΓOse tinctus erat; laus ei summa, COIOP sanguinis conorcti, nigricans aspectu, idemque SuSpectu rosulgens, et hujus generis erat purpura Tyria; color Tuber nigri- Cante deterior. - ΗOc pretiosissimo colore utebantur reges et rogia stirpe nati. Luc. 16, 19. APoe. 8, 12. - Color COCC in us Ρrimo Gen. 38, 28. , et dein persaepe occurrens, magni aestimabatur. Pa- Tabatur eX cocco, Seu ex OVis insectorum ilici immi sis; hinc a vermΘ , nuncupatur. Pannus Xyli-

nus hoc colore bis tingebatur; hinc etiam dibaphus, dicebatur; , 2 Paral. P,

ο- 13. 3, I 4., ejusdem coloris nomen est Porticum