R.P. Hadriani Hadrianij, Societatis Iesu theologi De diuinis inspirationibus, opusculum. ..

발행: 1601년

분량: 672페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

,εis DE IIS QUI UOCANTUR

ma specie contraria) accipere debebunt de gratia, potentiis, virib' animae 5c corporis, quas quis in seipso iam nunc probat de experitur: cum spe, quod ille qui initium dedit, atque adeo viam dc me- dia ad illum scopumi praeparauit, etiam reliqua finem usq; pro sua bonitate la giturus sit. Tum vero, qui ab animo de corpore ita constitutus est, Religionem de Consilia Christi amplectitur, nequaquam sibiipsi fidens, sed bonitati&s

pientiae Des, cuius potentiae cuncta patent: neque tamen in hac via unquam securus,sed in timore attendit, quae Consilia seq uantur, quae dent alij: ne sito vitio praesens gratia extinguatur. Ait enim Zari Propheta: Nis Dominus custodierit riuitatem , frusta vigilat qui e odit eam: Sin custodierit, non frustra vigilat. Non igitur fide deficiet, non inepte eurisio 'uebitur super eo, qui tali spiritu de tan- qua arrha diuinioris operae promissum. acceperit, sed oc ipse Deo confideuinique eius potentia, bonitat . sapientia spem suam ιcollocabit.

662쪽

bemur Deosatam obedire.

ITa est vir vere iustus,&, qui seluti si D. Thom.

consultum cupit, ille vocanti te Do a a. q.lo mino, Patri, Spons Redemptori voare. - . .

ad nutu promphus de expeditus est: nequaquam dubius de potentia, sapientia Dei: exemplo Abrahae contra stem in spem Oredit. infida non infirmatin est,nes considerauit corpinsuum emortuum, In repγomissione Dei non hasitauit dis Rom. dentia, confortum es in fide, da gloriam Deoo plenissimosciens , quia με- .ms promisit. potem es faceme. Ide. S putatu es illi ad infitiam. Non statu ιώεα tantumsorptu, opter illumsed propteν s. Huιus fidei exem pia passit videas in Sacris litoris. neque lue quicquam est quod nos urgeatanam qini Deo ad en m modum credit di obsequitur, tu Iedi liberrime & sanctissime in hoc seculo vivit, cum suauitate quadam futurarbearitudinis.& in hanc sententiam mul- ta a nobis alibi dicta sunt. Sed quia hoc Libra da opus sui magnitudine Zc prestantia lon, Monto iage maximum est, videndum accurate,Τιmor

ut qui mandatis Dei obedientem se prae pars. F. stare cupiat, illa ipsa eius mandata recte D d a accipiat,

663쪽

accipiat. voIuntatem dc secretum iudicii sui placitum interpretetur, momenta re temporum circumstantias pro pondere negocij istius adhibeat: an opera in V luntatem duntaκat requirat Deus, M. a quibus scilicet tota huius rei difficultas D. Hupis est. Con stat: velle Deum quae bona sunt son eost da curae Hic illi hominu salutem, persecti Dauido, nem nostram, . Quae sui generalitate ianiss. s. nota nobis sunt: sed quibus medijs, qua

Thom. a. a. via ille docendis hominibus &siluan-ru r. dis, quibus exercitiis, quo vitae statu ut,

art. 7. tur, id non peraeque constat: ut maximEPrudentia ab animo bene affecti de ad omne ob os qualiter dientiam compositi videamur. O per qua secundo quantum haec media speetit, modia. quid in ijs velit Deus, ut sciamus: M- O art. ν. dit nobis Moysen de Prophetas, hoc ex Operari ipsam primu Scripturam, Sanctam E quidem clesiam, viros doctos & prudentes. -- l

Delociter. tionem ipsam, memoriam, ingenium, consuliari, sensus,&c. Atque in his sui tamen uno e. ctione Sancti Spiritus ad singula m Aug. lib. menta nobis opus sit) nihil amplius r a a. c. a . quirunt viri pii& prudentes. Hoc liquet Idem de exemplo Moysis & Sanctissimorum h civit. Dei minum quib' familiarissime Deo uten-ώb. ερ. c.a. tibus, si quid ille praescriberet, si puniret. id non semper per seipsum praestitit, sed opera aliorum, donis,ingenijs ipsbrum

664쪽

OBEDIENTIA. CAP. CXX. 62rmet,& potetijs a se datis,usus est: quem admodum capite i. pluribus explicatum est. Christus excitauit Lazarum amor Dan. te. tuis, sed non soluit.excitat in brachio potentiae su ae Deus corda hominum, α praeparat in genere, quorum tamen manus & pedes ligati, & velata manet faciess hoc est, qui in specie nihil certi intelligunt, quid, qua via, tentandum sit:

usq; dum plenius a Deo, aut per ea quae iam diximus,instituantur Quamobrem qui eos tales motus in animo suo sentiet,conuertetur ad Deum, illius sententiam in patientia & precibus exsipectabit: neque tentabit quod momentum aliquod habeat, nisi perfecte eruditus. Huius probationes tota Scriptura re Exod. I. perire est. neque enim Moyses praeceptat. Reg ια Dei edidit nisi plene edoctus. N Samuelurem. r. tandem unxit David in Regem. Ita Iere Dan. φ. mias, Daniel, &c. Ait Dominus ad Da. I. Reg. as.

vid: Vade, se percuties Phili os. Contradicentibus illis qui aderant, rursum David consuluit Dominum, qui ait. V do. Erat vir ille pius, sapiens, &a Deo edoctus,qui satis sciret hoc a Deo sibi dictum esse semel: sed quia illorum ratio, nes, qui contra senserant, verisimiles videbantur, atq; ideba Deo esse, aut corthut errare illos ἐκ decipi planum Uer, ne

665쪽

suo vitio victoriae curses impediretur, haerebat. Ille qui a Deo mandatum a ceperat ubi audiuit probabiles suoru rationes pugnam detrectantium, iterum conssilit Dei oraculum. O admirabilem sanctissimorum hominum humanit tem , haec causa & vinculum fuiιillius concordiae, pacis & quietis. Et quid vetera ambimus 3 Eadem doctrina petitur ..exemplo castissimae virginis Mariae: n que tamen inobedientiae maculam con Luca I. traxit. Legimus. maudisset falutante Angelum turbata es in sermone eisu, is cogirabat qualu esset is asalutatio. Et ait Angeim: ne Iimeas Maria ctc. Dixit aurem Maria. aeuomodo et istud' Ecce tibi loquentem & inquirentem Mariam, quor rationes, quot modis instruit Angelus Virginem; tandem auditis omniis

bus illa assensi est. Atque si Maria in hune modum sese habuit apud illum, quem sciebat Angelum Dei venisse, a quo falli

omnino non posset; an mirum sit nos qui infirmitate de caecitate labimur, i dagare dc inquirere in rem splam,& quam circumstanti neque nudae motioni sta-itim attendere, qui cauiam& auctorem,toxius ignoremus Θ cum etiam Ange- -

us Satanae transfiguret se in Angelum maia. lucis. Quod de Maria diximus, ita acci- piunt

666쪽

OBEDIENTIA. CAP. Cra. 623piunt viti Sanctissimi: tanto studio cul. de Senis tam ab illa pudicitiam,quam Deo vove- Sabb. δε-rat, quod cum illius detrimento nec fi- miniram lium Dei cupiuelit concipere; quae causa pag. depu' fuit illius quaestionis: quomodo fiet is di die.

Paulus voce Dei ad terram deuectus,cla. D.viet. mat: qu is es DominarEt mittendus ad il- Actor. tum A nanias respondit: audiuia multis de viro hoc, quanta mala fecerilsanctis tuis in Ierusalem: ct his habetpotestatem alligandi oes, qui inuocant nomen tuum. Sed audit: Vada quoniam vas elemonis os mihi isse. Atque hoe exemplo repeti- '. roso is, quod de Samuele supra diximus. Iterum: in Actis Petro dicitur: Surge,ue Actor. m. manduca. Ait Petrin absit Domine, cte. Et cum tres viri missi a Centurione Cornelio Petrum vocaturi adstitissent: Sum

se, ait Dominus, ct Hscenda, ct vada cum eis,nihil dubitos,quia ego misi illos. Ea Perem dixit ad viros: Ecce ego sum, qua causea est, quare huι venissis' ct introducens eos recepit holtro. An non rationibus Deus & Petrus inuicem agunt Docet illum primum visione.succedunt tres viri ad ipsum opus. iterum ratione Vade, quoniam misi Postremum, quaerit Petrus causam ab iis, quid venerint Nimirum viri sanctissimi, qui scilicet maxime Deo crederentietusque manda M pro .

667쪽

6a DE PROMPTA

ta promptis animis exequi percuperent, quadam tamen animi libertate & admi- . ratione,amore, &c. Illam ipsam Dei vo- . luntate primitus intelligere, tum etiam opeie i pio adimplere volebant. qui satis scirent di hoc diuinae voluntatis esse, l. eo fine rationem nobis indidi siet, quam sapientiis mu rerum conditorem Deum. perdere voluisse quis temere affirmarit augere potius ti attollere: quemadmo- Mattha. dum nec legem perdere venerat, sed AL implere. Iterum: Videmus doceri hae ratione.& in his viros sanctos: non castigari tan- qua admi sto facinore non acerbius perstringi, non inscitiae, fraudis vel inob Lue. r. dientiae reos censeri. Zachariam,Petrum Matth.α & alios accusari legimus, quod haesit B. Ist. ια rent in fide, videlicet, nondum missus Paracletus venerat e coelo. Ex quibus Scripturae locis differentia,quam quaerimus,fatis elucet: neque enim parum distant haec ab iis pie de sancte responsis:

quoniam, qui animum, cor, cogitati nes, dc intrinseca quaeq; penetrat Deus, Caietan. suo iuro iudicium sibi vendicat. dissicit. sv. a.a. q. homines de his iudicant, qui ex Princias art.a. piis male detortis pessime pronunciant, aegritudine animi vel inuidia,& ideo fab-

si censores morum. Sed in his sibi quis

668쪽

CBEDIENTIA. CAP. CXX. 62s que potissimus iudex est, ut non iudicetur a Domino: minime omnium in alios tale quicquam sibi sumat. Ait ille: Habe fiduciam in Domino ex prouerb. 3. toto corde tuo. Nimirum infinita Dei bo ct ibi Dianitas di misericordia in nos, neque fallit, v arth. constans promissoru & verus, Sc potens Vis. . incere quod promisit. Et sies, inquit, quia ego Dominus,super quo non consum dentur,qui exssectant eum. Illa spes certa quidem & stabilis est in Deo, quatenus in Deo, qui errare dc decipi non potest: nos autem imbecilli, fragiles, lutea vase,

ad illam naturae constantiam non accedimus, propterea merito timemus ne

indigni simus qui exaudiamur, quibus auxilium ferat, quos Deus salvos faciat. Nesci mus an spes nostra persecta, iusta Eccles . sit, incerti de charitate: an nos in illa, illa in nobis habitet. Quamobrem intimo. De Montare de spe medium fecimus, ut hae socia part nihil detrahat desperatio vel pusillania δε Timore. mitas: illo duce procul sit praesumptio, fastus,& illa libertas quae modum & o

dinem excedit.

Qui apud se sanctissimi cuiusque vitam, mores, & res gestas eXpenderit, fa-eile iudieabit illos Dei promissis omnem operam & studium coniunxisse.Est omnino rationi consentaneum, nos De nostro

669쪽

ε16 DE PROMPTA OBEDIENT.

nostro obedientes, & dictis eius summa. fidem adhibere, dc tamen opus est, ut liniam ipsam voluntatem eius primum i telligam us,connexa & consequentia explorem us, maxime, si res illa, qua quaerimus,ad salutem necessaria non sit,quo numero sunt: vitae alique statum, exercitia, modu acceptare,& his similia: quae necive a/ salutem necive ad utilitatem

Mmimbm bona, voluntatis. Luc. a.

SEARCH

MENU NAVIGATION