Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

431쪽

TAB. XXXVI l. Chandi. II. 23. Cf. Bockh. Tom. I. p. 432.

Haec inscriptio a Chandiero prope ΜOscheae porticum reperta φορου sive tributi exacti rationem continet. Si ad nos usque integra pervenisset, ejus ope forsan id ipsum didicissemus quod hodie omnino latet, quantum nempe tributi singulae civitates pendere solerent.

Hanc omnem rem Bochhius summa doctrina tractavit. Diuitiam by Corale

432쪽

Hoc fragmentum Athenis exscripsit Fourmontius in ecclesia τῆς Σωτηρας Κατακης, et ex ejus schedis edidit Bockhius. Quantum e relliquiis conjicere liceat, inscriptio, modo integra esset, nonnihil lucis civili Atheniensium oeconomiae offudisset. Hodie non nisi ad Palaeographiain prodest. Quam mendose Fourmontius

exscripserit, omnes videbunt. Diuiti bν GOrale

433쪽

et T

- κα

435쪽

CLASS. IV.

438쪽

INSCRIPTIO ORCHOMENIA I.

TAB. XXXIX. Μeletius Geog. p. 342. ed. I 728. Valpole. p. 469. Clarke Itin. Tom. VII. p. ID. Visconti Catal. Marm. Elgin. p. 55. Bockh. Tom. II. p. 355.

ΜAn Most triplici Epigraphe insigne Orchomeni repertum nunc in Museo Britannico asservatur. Dobraeus pauca sed eximia de tribus hisce inscriptionibus cum Clarkio communicavit. Ad eandem rem omnes Pertinere docet. Eubulus scilicet Orchomeniis mutuam dederat pecuniam cujus pars quaedam mense Theluthio soluta est. Hoc iacto syngraphas quae apud Euphronem et alios servabantur irritas faciendas, novasque scribendas esse plebs statuit. Syngraphae novae, ut ex inscriptione secunda patet, apud Sophilum et alios servabantur, et quod reliquum erat pecuniae soluto, hae quoque eodem modo quo priores irritae faciae sunt. Postea in inscriptione tertia Orchomenios ut Eubulo benefactori suo per quatuor annos boves atque pecudes in publicis urbis agris pascere liceret decrevisse traditur. Toto coelo aberrat Viscontius qui in hoc marmore foedus de pascuiq inter Elateos et Orchomenios contineri putat. Bockhius eodem sere modo quo Dobraeus rem explicat, a ddens Eubulum, quo tempore mutuam Orchomeniis pecuniam dederit. ab iis vicissim pascua quasi pignus accepisSe.

439쪽

κατοπτάων , αυελοι ενος Φη τας Hanc formam genitivi Doricam esse docot Johannes Gramin. p. 38 I. CL Theoc. I. 67. VII. 149. Rarior

tat apud Pind. Nem. U. 82. Homer. Iliad. T. III. Herod. II. 82. CLEustath. p. 1174. l. I9. ubi Tolum, et p. II 42. ubi Boeotorum hanc formam esse dicit. AEolum linguae tribuit Gaga II. p. 129. Et mol oci uuctor p. 583. l. 4. ud Dores pertinere putat. Idem mutationem vocalis 11 in ει Dorum esse docet, p. 66O. l. 50. aeolum autem p. 67o. l. 3O. Tetetetes ad Hesiod. p. 127. A. aeti Tolum esse dicit. Θείβαθεν et Θείβαθι leguntur in Boeoti Sermone apud Aristoph. Ach. 862. et 868. Infra 'Ε εἰλο pro 'Eυμήλου, et Θειλουθίω pro λυθιου- Theluthius mensis in inscriptione Megarensi, sive auctore Mullem

Chaeronensi, memoratur, ubi iampno 1λουθι se scribitur. Cf. Murator. Tom. I. p. CXI.. II. p. DXCI. CFriuc. Ancon. p. 33. Num. 221.

Mulier. geschichieli, Hellenis herStamine I. p. 475. In qua inscrip tione ut id obiter moneam collutis omnibus upographis ita legendum

asi . Mensem Thelustium eundemae Thalusium esse statuunt Bdckhius Tom. II. p. 375. et, eo reserente, Butimannus. Thalusius a ludis Th

Plura exempla congessi supra p. 39. 'Eυβωλυ. De dii pro ου SuPradixi. Quod alterum sormam attinet, Sc. υ pro αν, Apollonius certe Boeotos

καὶ το καλοι, καλυ dixisse tradit p.

555. ad cale. Maiit. de dial. ed. Stura. et vix dubium quin Bekkerus recte in ejusdem p. 556.

440쪽

Archiarus Eumeli filius Quaestor Eubulo Archeda mi f. Phocensidebitum absolvi secundam syngraphum una cum Polemarchis et inspectoribus, cum irritas secissem

de voce m loco ita legendum moneat. 'At εχ συν τω F. Lba ἱ-

ubi editur εἶ. mo ε. Hujus rei in hac classe permulta exempla vide mus. Et eunt vetus forma dativi 'Εὐβουλοι esset, ultimae syllabae mutatio etiam post dativi formum mutatam manebat. Quod si minus verum cuivis videbitur, ita forsan hanc rem explicabit. R oles teste Gregorio de d. AEOl. *. 3I. p. 6O7. ed. Schadis. nunquam 'lωτα in dativo euSu aut subscribere, aut udscribere solebant. Bastius autem et Koenius ad Gregor. de d. Fol. f. VII. P. 586.

ex Orione Thebano apud Elymol. M. p. 87. 31. et Arcadii libro M. S.

vere.

' Pro χη , quod in lapide pluribus esse videtur manifesto χρεος reponendum, et ita Bdckhius. Nescio autem annon in lapide sit XΡΙΟΣ

noris apud Thebanos nomen erat. κῆ pro se , quod in hoc marmore vulgare. Infra Wρωνεῖα, δύνει - λετη, κ. v. λ. Etymol. Magni auctor p. 32. l. 6. αρχη , ποληος, 'Axvrae apud Boeotos dici notat κατα τροπῆντης ει ei μογγου εις urci ubi legendum της αῖ eupθογγου videtur. CLEustalla. p. 365. l. 27.

Bockhius. De hae seruia genitivi cs. Eumol. M. p. 40. 56.

ritas satiens, Bud. 153.'' Uulpole. 'Aναιρει aι συγγραφήν qui pecuniam debitum solvit; et syngrapham in suas manus accipit ἀ-ιρειται . Cf. Demosth. c. Phorm. p. 916.1O. Id. c. olympiodor. p. II SO. 6. Heruld. Anim v. in Salmas. Obss. ad J. A. et R. II. 6. II. BdeLh.

ἐγγρωρος, ομολογί εγγρ φος. Vox saepe upud Demosthenem reperitur eodem sensu quo in hoc marmore. AESch. adv. Timarch. p. 69. I. L