Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

441쪽

epiae εμιωθωθη. Rodem sensu verbo συγγράφεσθαι utitur Xenophon. I r.

ἐγὼ συγγρα φάμενος και καταστήσα σμαυτ νυπευθυνον, μαρτυρησω male,

me judice, explicavit. M usmodi ait, testimonium videtur in scripta referri, et obsignari, ideoque fieri

dicitur κατά συγγραφήν ut ad Ver Rarius quandocunquo vellet, litem salsi testimonii intondere pinset adversario. Nisi fallor, qui συγγραψαιμι et ἐμαρτυρησε, syngrapham eonscripsit in qua pecuniae Summam se soluturum esse pollicitus est, si testimonium falsum essot, aut si die constituto ad ea quaecunque dixisset confirmanda haud praesto es et. Dusmodi rem apud nostrates quotidie

laetam omnes sciunt. νειμεν-. I pro O in hoc ma more saepius ponitur. e ιδι ς, ἀπεχε, 'Ελατιν1,- ἐπειδῆ cum aliis, hujus sarinae sunt. Morem haud

tangunt seriptores de Dialectis. Pr

prius forsan erat aut Boeotorum aut OrchomΡniorum.

Euphron eum sequentibus Men. sarii : Phoceenses autem, et Cho ronoeensis hospites Orchomenii suisse Bockhio videntur. Idem recte D motelem Orchomenium suisse Et tuit. Δαμοτελειν. Iu sequenti inscriptione μογδει Videmus quod vulgari Boeotismo pro Δαμοτέλεω Positum Boekhius putat. Et prosecto haud dubium quin nominativus Δαμοτρολης esset, cujusmodi nomina haud

raro accusativum Per no formant.

CL Math. l. 79. Hie ergo ut

supra m pro η seribitur.3 Ad finem Epigraphes ponuntur

numeri quidam, quantum pecunia solutum esset ostendentes. Nisi fallor summa I 6163 Draehinarum significatur, et ad finem partis Seeundae summa 5283 Drachmarum cum obolo atque semi-obolo. Sedes. quae in Prolegomenis dixi.

442쪽

26 7Syngraphas quae servabantur apud Euphrona et Ρhidiam, et Pasiclei num et Timomelum Phoceenses, et Demotelem Lysidem i f. et Dionysium Cephisodori f. ChaeronenSem, edecreto plebis. Diui iam by Co le

443쪽

comena oppido Boeotiae habitis die-tus. CL Pausan. IX. 33. Stephan. in V Q. Annus rumtius a novilunio post solstitium hibernale, i. e. a Gamelione, mense septimo anni Attici incipiebat, quod in quinta sua dissertatione o Plutarcho ostendit Dod ellus, qui q. 23. Alalcomenium mensem Moemaeterioni respondisse putat, atque igitur decimo loco constituit. Cf. Corsin. F. A. Tom. II. p. 409. Barthelemius diuintem Moemacteriona quintum Atticorum mensem esse satis ostendit. Cf. Mem. de l'Acad. des Inscript. TOm. XLVIII. p. 395. et Supra p. 132. Alalcomenius ergo und cimus mensis Boeotorum erat.

quae prius e Bockhio dedi de mut tione diphthongi o. in . . Rusdem generis in sequenti inscriptione sunt

444쪽

INAc R. I.4 269 Cum haec inscriptio eadem prope sit ac praecedens, interpretatione haud opus esse duxi. Diuili sed by Cooste

445쪽

Eadem ingeriptio prout a Dobrieo legitur atque constituitur.

446쪽

Thynarcho Orchomeni Archonte, mense Alalcomento: Elataeae autem Menoeta Archelai f. mense primo : pactio facta est inter Eubulum Phoceensem et civitatem Orchomeniorum; quum acceperit Eubulus a civitate omnem pecuniam sibi debitam secundum pactiones facias Thynarcho Archonte, mense Theluthio,

et nihil ei amplius jam

is autem omnia habeat

Ita Τρεφων vi in Inscr. ad calc. Inser. II. hujus Classis. Sed sorsan

id quod Bockhio videtur oppidum

aut Erchomenus aut Orchomenos dicebatur. Nummi multi extant in

quibus seribitur EP X. vel ΕΡXΟ.e quibus, teste Eckhelio, Nunam. Vet. II. p. I90. aliqui haud

distantis aevi esse videntur. Eekhelius autem has literas malo explicavit, cum magistratum denotare putaret.

Eandem orthographiam in aliis quoque hujus Classis inscriptionibus Leetor notabit. Bochbius quoque ' χομενοοῦ in Olymp. XI v. 2.ὶ in MS. Vatican. legi dicit. Mulierus Gosehichten Hellenis her Stamma

Tom. I. p. I 29. n. Erchomenum pro antiqua forma habet.' μειν - πρaτω. Elutarie, ut videtur, anni initium duobus mensibus quam Orchomeni maturius erat.' Fraci risio Dobraeus pro 'Eλα- πειaιω accipit, Digamma se . praeposito, vocali ι pro ει, η Pro m et D

debeat civitBs, ab omni parte,

Pro ω positis, quorum omnium exempla supra videmus. Bdckhius contra FEλασιῆι legendum putat.' δευτ salso, crodo, a sculptore

pro ούκ, et ita Bbckhius.' ουειν. θ pro δ, et δ pro θ ab antiquis invicem ponebantur, tΘste Eustathio p. I 84 l. l. 23. qui Oυθεν pro aeolum linguae tribuit.' πάρ ταν v I io. Mihi quidem nihil in h s marmoribus hae phrasi notabilius videtur. In hodierna Graetorum lingua nccusativus multis praepositionibus subjicitur quibus in antiqua lingua nonnisi genitivum

postpositum esse vulgo creditur. Hodiernam autem linguam a veterum lingua. vernaculari derivari credibile est, quum praecipue AE -licam esse vix dubium est. Hic autem praepOSitioni παρα meustativum subjectum videmus. In superioribus accusativus eidem praepositioni subjieitur ubi dativum inpe

tares.

447쪽

in tertia persona plurali scribunt, et ω inserunt. ιρῖ ecim Theoc. I. 42. Arciaeci ini. Id. XV. 82. CL Heracl. apud Eustath. p. 1557. 45. Hie autem proprio, ut videtur, Boeotorum usu, θ pro ιν scribitur. Infra -υθι

seqq. inscriptionibus. Forma eήeoci pro δ.δωkti notabilis est. C s. Matth. Gram. Gr. f. 183. I. ' πολι. Cf. Fiseh. ad Uell. Tom. I. p. 4 6. Hanc formam lonibus plerique tribuunt. Cf. pr.eter Fis. cherum, Math. f. 8O. Obs. 2. mi,. moi pro ia apud Dores vulgare. Tum υ pro οι hic ponitur. CL quae supra ex Apollonio post Boekhium notavi. επινον Iae. Bockhius aliter hune

Supra p. 36. ι pro ε saepe ponitur in his ot sequentibus inscriptionibus ut in I νθι, Δομοσε iare in hoc maria more, Οὐλι-- infra in hac Classe in Add. ad Inser. III. No. 3. Σω-xpiarime infra Inser. Ill. Apollonius

448쪽

tradiderintque civitati, qui servabant, pacta : decretum est esse pro stato

tempore Eubulo jus pabulationis in publicis agris, per

quatuor sc. annos; bobus cum equis ducentis et viginti, mille ovibus cum capris :Hujus temporis initium est annus post Thynarchum Orchomeni archontem. In scribere autem oportet Eubulum, annis singulis, apud Quaestorem et pascuorum conductorem

autem p. 563. ad eate. Maiit.) hanc mutationem Boeotorum ac Ionum Esse dicit.

πετταρα. In Dialectis multum variatur hie numerus. τετταρες Sive extat apud Theoc. XIV. 16.

Tim. Locr. p. 9, 10. 16, 2 i. quod etiam legitur in Anthol. r. I. p. 13 l.

pro bobus pascere Eubulo licuit, modo plures numero praestituto haud mitteret.' Οιακατι ne. Hane sermam quae saepius in tabb. Herael. Occurrit e. g. st. Brit. 23. 37. 45. 46. apud nullum auctorem, aut Grammaticum se invenisse testatur Maittai-rius, quem reprehendit Magochius

τριακατιoe ex IIesychio advocans, nescio nil recte. Eodem modo quo pro eiciae σιοι, διακατιδει dicitur, εἰ κατι quoque pro ει. σι.

y Quod hic jubetur. Romanam quoque legona jubere e Varrone do R. R. II. I. notavit Bockhius. Ad publieanum profiteantur, ne si inscriptum pecus paverint, lege censoria committant.' CL Burmann. de Vectigal. P. R. 4. et Κuhia. ad Iul. Poll. IV. 31.

449쪽

κατὰ τοῖς των Ερχομενίων νεόμος. Noliti;νiae is est cui locantur publica urbis puscua ut τελώνω cui locantur tributa. Agri locati a R inanis scriptitarat dicebantur: scripturarius autem qui pecoris in illis pasti numeros atque notas scripsit, P uniumque a pecoris dominis urbi debitam aecepit. Hunc eundem ac νομωνην credit esse Bbckhius; sed paullo inter se differre videntur quod quidem a sequentibus apparet.

450쪽

IN sc R. I.J u75 et notas ovium atque caprarum, atque bovium, atque equorum, et

si aliqua nota haud insignia sint, et numerum ; haud autem inscribat majorem numerum quam qui scribantur in pacto. Si autem aliquis exigat ab Eubulo pretium pabulationis, debeat civitas Orchomeni argenti quadraginta minas Eubulo singulis

annis, et usuram solvat, drachmas . . . Pro Singulis minis, mense

omni; et jus sit Eubulo hanc pecuniam recuperandi

secundum Orchomeniorum leges.

ε, νομη eSSe putat, Rddens civitatem Eubulo pecunium solvere polliceri si quis latro ex urbis pascuis Hus pecus abstulerit. Sed absurdum esset, ut mihi videtur, quantum pe cuniae Solvere oportoret constituerΘ, nisi eo itum esset quot pecora a lata fuissent.

ε Nescio an καπτως vel κατ πως

legere debeamus. Eustathius ad Iliad. Λ. p. 828. l. 32. et ud Iliad. I'. p. II O6. l. 28. legit in Theoe. Idyll. U. 74. et Cusauhcinus ibid. l43. κατ πω. Supra dedi

hium, haec ratio placeat. CL Duk. ad Thucyd. V. 77. Aristoph. Ach. 732. 75 l. Lys. I 5. i 266. Bock-

Bene, ut opinor, Dobraeus ἐμ- πραπτη supplevit ex eo quod infra ponitur εμπρακτοe. Cf. quoque Reish. Ind. Demost. U. ει προπτειν. Summa rei haec est. Cum νομ ne omnia urbis pascua pretio quodam

conduxisset, jure queri quod Eubulo in his ipsis pascuis tot animalia pascendi jus datum sit, et ab eo pretium pabulationis reposcere POSSet. Quod si saceret, civitas Eubulo Certam pecuniae summam spretium puta pabulationis pollicetur, et eodem tempore jus illius pocuniae secundum leges repetendae concedit. 'Εννομιον est pretium pabulationis, ut ἐλλιμένιον, pecunia soluta ut solventi jus sit portum intrandi. Aliter Bockhius qui pro εμ προπτη, σου