Fundamenta stili cultioris in vsum auditorii adornauit, et syllogen exemplorum adiecit Io. Gottl. Heineccius jc. et antecessor

발행: 1743년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

m intra eovus et eadauer mestius, Iob tam optet , vel moviem. Iob neutrum curat. Et ante numen eadenr aemulum semἰς tam

Et mortem morte anteuertere.

Benefieam erederes hane maleficam , nisi Get uxor seuἰ luxus est , debili 'mariso ea ere. Detrahis hane pretatis Iarisam marisi pistas , Ae linguam lin ua velisndens , Vivere mauult , tauistis eontagi ae sita, ποσὰesiue hostem verberat, quatias spisor Et nihil amarurus, Praeter Deum , mortem etiam adit. 2 Pim poremis ta malis, Fortiar est mortem arrere , quam arcessere. Iam Ater rapinas et mἰnas nudus, palmam

tenet.

Daemon.

292쪽

Ous contemtus et eontentus, host s hostiis - - lustrat. me toto eael; tbeatro plausus exeisat, iri e minore praemio, quam straelio,

Regno, liberis, opibus , duplo auctior hos isse Luctus eeetait; ex calamisaria calamo felices fetas.

293쪽

PARS TERTIA

DE VARIIS CVLTIORIS STILI

De Ainorum leuisne . Atina lingua iamdudum inter mortales conticuit. In Latio enim ipso, ubi olim quam maxime floruit, sensim ita barbarorum commercio coepit inquinari, ut demum noua inde enata sit dialectus, quam Italicam dici moris est' . Idem in prouinciis huius linguae fatum tuit, in quibus LV- SIT ANICA, HISPANICA et GALLICA linguae in priscae Latinae locum successere Vt adeo nulla hodie sit prouincia :in qua vetus illa lingua Romana ita vigeat, ut eam via, vel consuetudine cum prouincialibus, addiscere possis' ' . ὶ Praeclare linguae latine ,

et ut ea sensim in Italicam mutata sit, ostenderunt Car. du Fresile in . di errarione ἰοθsario, mediae et insimae Latinitatis praemiisa, et Chr. Cellarius ἰn dissertatione de linguae Dalicae origine. earum linguarum natura praeclare

Latina 'amgae inter dea

294쪽

Partis III. Caput L

nium scriptus dem Londini cIγIacLvi III. itaret. excusius sub titulor An examen of theum

in reachyng the: latin longue to istile chadren alone, in quo Regi suadet auctor, ut ciuitatem. aliquam Latinam instituat, in qua 1olo usii ac consuetudine linguam doceantur pueri: quod consilium etiam , quod mireris, probatur Morhofio, aceurati Iudicii vito in Fο-0bs. 629. 21. p. 46 I. Sed vereor ego quidem, ne et infrustuosum hoc consilium , et eadem Latinae huius ciuitatis fata futura sint, acolim Teipublicae Platonicae, quae nusquam, nisi in Platonis cerebro, exstitit. Latinam linguam

compar an . esse non colloquiis, ted stilo docet Sanctius Mn Minem. p. m. 81 9. seq. 'ILEx eo vero consequitur, ut Romanae linguae puritas ac elegantia non aliunde , quam ex veteribus , qui- naufragium euase runt, auctoribus classicis, hauriri possint ), Quum vero multum referat, quo ordine , quaque ratione auctores euoluas : de

ea quoque re nonnulla, more nostro, mo- nebimus.. Cave tibi perseadeas, ex usu tantum et loquendi consuetudine ad Latinae linguae facultatem posse perueniri. Τantum enim abeii, ut hoc inquinatum illud ac sordidum dicendi genus, quo Poloni et

Humi delactantur. Ouo se, ut Itali, Latine

295쪽

Fundamora SHδelemmtiae studiosiores, a 'monibus latinis iam cum visis doctis de imis a abstinearis , ne dictio aliquid ex idiotismo 'emaculae te

hal. quem etiam viri, quamuis eloq-ntissimis in eolloquiis vix eflugiunt. Neque sola scripti ne Latinae eloquentiae saeuitatem adsequimur. Quid enim iuvabit scribere, nisi antea Iplam linguae indolem ae genium animo eonceperis

Id vero qua alta ratione eonsequi possis, qum Iectia diligenter auctoribus, ego quidem vix intelligo. 'JSunt equidem, qui selum sequendum Ciceronem existimant. Verum Ciceronianos- llos, si Diis placet, iam dudum exagitaruntvlari eordatissimi. Alii omnes auctores eo , quo scripserunt, ordine, id est semisum aetatum, in quas inciderunt , seriem lesequbent , qua Tatione usim ferunt Cl. Salmatam. Sed inde non p0test non inaequale ae stigidum nescidis

Cendi genus, quod nec magnus ille eriticus Iemper euitare potuit. Eo itaque ordine utensium puto, ut sensim ad persectionem linguae perueniamus, et auctor unus alteri veluti viam ster

nat; quo facilius intelligi ae in laeeum aesa minem verti possit. III.

i lemo, Quod mi ordinem huius lectionis adcl- t, semper viihi se probauit ΤANUVIDum T LI FABRI methodus , . tanto magi1 assim

randa , quanto iucundius eius experimem

ζζζ tum in ipse filio oepit, quem , a decimo

AN aetatis anno ad Meimum quartum, hac ratione ita utraque lingua expoliuit, ut eum viris certare posset I. Nos vero, quamuis , Ribrum non per omnia sequuti , Fabra a

296쪽

men metiuino praecipuos Latinae linguae iauctores ita disponemus, ait quatuor cussi- jiari ille animitiis alil ii, ex priorillius senis

me animus ad posteriorum iote mitiam irra arari Possit - ,

fuit mer in ini stolis , postea eam ad ratius descripsit in lib. r M GOG δο- -- l

que exterpsit, et Polyhistori suo intexuit in nos putri. I. lib. α e. s. n. 44. μγ. Hane me inpdum ergo et nos sequemur , sed ea usi i, bertate, ut in ipis auctorum Oxdine pleraque . nostro arbitrio, mutemus. IIII. Primo itaque cursi, in quo singulari QM ual a tira ac diligentia opus esse videtur , PHAE

quoque in bis fabulis est orationis puritas, nee Μ a . iussi:

297쪽

, iudicium sium eruditis umquam probauit SciGp pius , qui nescio quem Τhracisimum in Phae- .dri stilo sibi suboliseere visus. est . videatur Schesterus in vita Phaedri, ieiu3 fabulis pra

, missa , et Morhosus de Patauinisate Liuiti , p. I 39. Inter minores Phaedri editiones prae stant Io. . Cnristoph. oolffi, quae prodiit 'FIens buete cI IaccvII II. 8. et Petri Burnia 'ni, quae prodiit Hagae comitum cIaI ccxvIIII. 12. Inter maiores duae Burmannianae, prima, quae eum integris commentariis Gudii , Rim

tersitusii , Rigallii, Nevel sti, Heliasii , Schese seri, Prasthii et excerptis aliorum prodiit

traiectἰ cIa Iaccxv ID. 8. mai. et altera, quae cum commentario nouo ipsius Burmanis Pr diit Leidae eIa Iaccxxv I I. q. mai.

Pompo- Geographiae caussa Phaedro subiungimus ηius Me- POMPONIUM MELAM, Claudiani aeui scri-'' ptorem. Ex eo enim non solum terrarum stus addisci, verum etiam vocum phrasiumque copia non parum poterit locupletari. Latinitas enim huius auctoris, etsi non adeo elegans et sorida, pura tamen est, et satis castigata, id quod profecto tironibus praecipue utile est . Inter meliores editiones est Isaaci Vomi, cui Iacobus Gronouius suam opposuit editionem , in qua potissimum Claudium Salmasium ad- veris Uomi censeras insigni, et familiari Gr noviano calamo, acrimooia vindieauit. Sed et - hoc non impune tulit, siquidem Uossius ari pe Aem obseruationum ad Melam Londi i publiei iuris seeit. Denique huic nisi ιω--ν reddidit Iacobus Gronouius . Nouissime prodiit cum notis integris Hermolai Barbari , Petri Ioannis Olivarii, Fredenandi Nnnii Pimtiani, Petri Ciacconii, Andreae Schotti, Isia ei Vossit, et Iacobi Gronouit, curante Abra, hamo Gronouio, LAgd. Baia r. cD DccxX II. 8.

298쪽

. Papin Im Caput Lmaa. H. hae tamen editione non omnia, quae Vossius aduersiis Gronouitim monuit, exstare, viri docti monuerunt. Indignam tantis viris dixeris hane litem, et plane pudendam , nisi nobis tot elegantes Pomponii editionis, totque obseruationes utilissimas peperisse . . '

EUTROPIUΜ , quamuis Mapioris aeui rueta, histo leum, vel ideo subiungendum Melae du-pius. ximus, quod nullus exstat seriptor , qui stilo simplieiore historiam Romanam ab ipsis urbis 'primordiis,' ad occasum paene occidentalis imperii usque tradiderit. Romanae vero historiae cognitione non poterit is carere , qui se ad reliquorum scriptorum lectionem accingit. Ace idit, quod iam habet in hoc auctore tiro , iri quo geographiae veteris , quam a Mela edo ctus fuerat, usum perspiciat. Latinitas est si Plex, et nonnumquam satis tersa , ' ut adeo et

vocum phrasiumque copia legendo illo pomeaugeri. Si quid ex saeculi genio naeui trahit auctor ,- facile illud notari evitarique poterit , si iungantvr notae Christophori Cellarii , ia, quibus illi Iapsus adcurate notantur. Quam et eius editionem praer ceteris commendandam existimamus. Nouissime Eutropium eum me- thaphrasi Graeea Ρaeanii, et notis initisses Eliae Vineti, Henrici Glareani, Tanaquili et Annae Fabri, Thomae Heamii, item selectis Fride

rici Sylbuigii et Christophori Cellarii edidie

Simbertus Hauercampus Ligdisia Batauorum cIa I ccxxv I II I. 8. mai. qua et suas, et Chri

stophori Augusti Heu manni notas adiecit , ita qua tamen i editione multa itidem vici

desiderant.

ii . Subiicimus Eutropio CORNELIVM NE- coae8ου. POTEM, idque ob multas rationes. Namprbinus N ino, si quid ex Eutropio aeruginis haereat,

Iud eius lectione facile poterit abstergi: deinde

299쪽

x ἄρ mis a men sin dit insignis parmitur elegantissmmvni Ioa mrutionum e lata Denique eadem opera, me Graeca et Puniea historia tantum addi tiro, quantum satis erit ad se Utes auctor Tar-eilius intelligendos: Editionesexstantinuumerae a sed eno , quod ad laune iniim adtinet, cin αὶ

amam res ista existimo lo'. anternendam is optima est, quam eum notis integris lani ardi, Henriei Emstii , et M. Andri Miri. see sesectis Andreae Sestorei, DionysiiLambi . lberti Longotii , Hieri insit , M. Savarius , aliorum e doctorum, nee non excerptis Petri 'Danielis , et uitare loeupletissimo ore , Rium voeabulorum , studio et vera Io. Ambis sit eonsecto edidie Augustimis van tiavere Rau-r- eDDeex riri. 3. nrasi ν

. a. Emersis lare iter tiro , Iamque tot as' aiunt lis ad maiora instructus, alterum amnisinu cursum, quo TEREm IUM, CD ERONIS .ps s et Iaνοι aliquot Ahius , nee non IVLIUM CAESAREM M. MaΝvCIM FELICEM dona noctiirnaque

H- i ut seperico . e se eommendati sene ais D '' Mores multatem pertinent: danda ergo postea erit opera, ut et concinnitatem elegantiam . . me veterum imite vel huc penicient auctores in hanc ela o relati . TERENTIO emaviahil potest rema elegaminaeia massetns, si ab arehaismis Musiani distasseris, noti Elam pura, sed et nitida est , quod ipse , quamuis

300쪽

ex chre mathsa.Terentiana, editioni Boeeleis ri Argent. cIa IacLvII. 8. adiecta, adparet . Quare haee editio et Lindenb rograna , quae ,eIo IarexIII. 4. prodiit, reliquis omnibus anteferenda videtur , maXime , quum poster;or .

veteris grammatiet , Aelii Donati , sebolia in Terentium simul exhibeat, Add. Barth. Mersari lib. VmI. Splendidissima editio est .

quam eommentario perpetuo illustrauit, et cum

Alii Donati, Euerapnii , Calphurnii et Abis derici Lindenbruchii obseruationsius edidit A

noldus Henricus Uvestertiouius , Hagae coinanitum ela Dccxxv I. duob. volumiau, A. ma . Contractiorem hane omissis aliis eum tale pretatione Donati et Calphurnii , ut et eom. mentario perpetuo idem auctor postoa edidit

Ut Terentius elegantiae Romanae; ita CL cierem CERO concinnae pariter ac fusae , orationis gustu nos imbuit. Hinc merito iam eius epi st'Iη holae in manibus erunt, in quibus et elegantia , et ars periodica tanta adparet , ut lacu diam ex earum lectione se adsequutos multi fateantur , et in his Hermannus Buschius apud Freinshemium orat. IIII. p. 46. Cons. Muret. pari. II. erat. XVI. ubi. Ciceronianarum epistolaruitivssim et praestantiam egregie demonstrat. Nee

adeo difficilis amplius erit harum epistolarum lectio ei, qui iam non poenitendam historiae

Romanae et geographiae antiquae partem priamo cursu ex Eutropio et Pomponio Mela mi reddiderit familiarem. Selactu tamen et ordine hic quoque opus est. Merito ergo I. ποῖοlis ad Atticum , in quibus Cicero pra sero epipolas ad Guersos , nee non ad uuintum

frasrem. II. in his ipsis omitti possunt eae M quae

SEARCH

MENU NAVIGATION