장음표시 사용
31쪽
Fundamenta SitII Vitruvio ι b. I. eap. 2. in symmetria, seu e n
ueniente partium consensu , mareriae exeerunt1a set in ακυβεια seu exacta membrorum singulorum elaboratione, nulla autem res accuratioribus regulis constet, quam συμμιτεία, utpote In qui hus magna geometriae pars versetur, et reliquae pulchritudinis partes: nemo dubitat , quin 'archit ra possit do
v I. Aeeedere Attamen simul exi untur insentum selix tamen exercitatio in legendo Icribendoque es' diuturna '' , quibuscum si coniungas prae- φη ri' cepta adcurata, tum vere locum habent illa Ciceronis ' ') r Quum ad naturam eximiam atquo illustram accesseris ratio quaedam eonformatioque doarinae, rum illud nescio quid prautarum ae singulare solet ex store . Ad eloquentiae studia qui apti aut inepti sint, eum cura inquirit Melch. Iunius ibod. eloq.m .p'''s -'' Hine Cicero de orat. I. 3ti Sciruin. . primum es praestantissimum disendi effectorem .a
' Cieero pro Ανῶιa cap. g. v II. ο- . Cogitanti autem de genuinis elegantioris pyiς β' stili fundamentis, ad duo potiuinum m1nx:a: lo T videtur respiciendum . Illa enim demum D elegans viroque eloquente digna' videtur oratio, quae et verbis selectis ac dinoeompositis, et seritentiis praeclaris constat. Verba enim, quantumuis nitida, nili gra-ujs subsit sententia, vanam potius loque
32쪽
Hestemium. ς 'clam , quam masculam eloquentiam adiguunt
θ Bene Crassus. apud Cieeronem da 'orati L. I a. quid est enim ram fur 3osum , quam reborum vel optimortam atque ornarissima maritus Aanis , nulla subiecta Ie tentia nee selem ria. ' Ηine Quinctilianus in prooemio Instituti orat. totus in eo est , ut ostendat, fui' ha.. olim quemadmodum iuncta natura , sic oseia quoque eopulata , ut . idem Sapientes amne Et quentes haberentur. Seidisse Ginis se studium , atque inertia factum esse, ut artes se plures πiaerentur; nam τε primum lingua esse eoepexit in quaestu, institurumque eloquentiae bonis male: uti , euvam morum eos, qui diserii habis; sint veliquisse, eam νενο destitutam infirmior bus . geniis veluti praedae fuissa. Ex hoe artium discidio quid nasci oportueris, nemo non videt.'Philosephia enim eloquentiae nudata ornamemtis, in siceum et Omosiam disserendi genus seloquentia, philosephiae subductis praesidiis,
in inanem et enervem verbositatem abiit. Sie demum semel eorruppae eloquenti is regula fletis, es obtinuis , uti eonqueritur Petronius an Sav-
v III. o Iustam verborum compositIonem Gram- para M. maiisa docet I sententias necessarias suppeditat Philosophia: easdem denique apte dispo-ma. nit atque exornat Rhetorica . Vnde trium
generum sese nobis offerunt elegantioris stili Iundamenta , GRAMMATICA , RHETORICA, PHILOSOPHICA. Et in his omnibus prima pars huius opusculi versabitur. ζ Λ 3 IX.
33쪽
minii vem varia sint seripilanum gens '' ra, aliusque In osolis, alius in ara, alius, in 'dialogia et satiris , alius 'denuque in aliis seriisendi generibus exigatur orationis habitus: de singulis istis seriptionum generibus . parte secunda . Praecipiemus .
Denique quum supra etiam exercitati nem in adipistenda elegantioris stili neu - , rate utramque paginam facere ostenderimus rpostrema huius opustuli parte de .ptimorum auctorum linione atque imitatione , variisque stili exercitationibus nonnulla haut, Eroletaria monebimu ..
34쪽
io Fundamentis Stili orammatim.
Uamquam non temere quisquam Quaenam studia tam cruda in academiam proferre debeat, ut ne prima qui- ἔπαε-dem illa linguae Latinae elementa animo imbiberit, adeoque iure quodam no-- Rro ab eiusmodi rerum tractatione abstinere posse videamur: attamen, quum multa in vulgaribus grammaticorum libellis negligi, multa etiam perperam doceri soleant spauca quaedam, et quae prae ceteris necetilaria videbuntur, obseruabimus. Neque enim negligenda sunt minora, sine quibus mai
35쪽
In ore Rraphia quanaiii cauenda.
Prima grammatices pars ORTHOGRAPHIA est; de qua post ALDUM MAN TIVM , DAVSQVEIVM , CELLARIVM ,
SCHvRZFLEISCHIVM nonnulla praecipiemus, quae praecipue obseruanda existim nius iis, 'qui sunt elegantiae midiosiores . emadmodum enim et hic adsectatio fugienda est: ita nec omnia sibi permittunt adcuratiores ). . . μὰ observatum est a Quine mliano distis. orator. I, s. alias barbarismos seriabendo fieri , alios loquendor quia , quod male feri-- ιιιur , male etiam diei neeesse jis. III. In v7so Adfectationis notam vix effugiunt, ani
phia ad- Vel non est pubnci saporis, vel aliis harum se lautitiarum parum gnaris erucem figit ).' Non probandi itaque, I. qui in scribendo omnem euphoniam n gligunt, scribentes, V. C. Conlega pro eοι-
ΙΙ. qui archaismos studiose consectantur, veluti Mis pro his , sitne pro sine , plostrum Pro plaustrum, Suet. I. Vm. e. za. ottidi pro quotidie. Etiamsi enim haec et similis in v iustis monimentis legamusε non laifiea hodie Euandri matri seribimus, Ied nos fae aetatis hominibus. Et fi saeeulum nostrum non sere Plautina ; i aula pro olla, volgo pro vulgo, Vel Lucretianum : terrai pro terrae , et umilia r eur illis non minus ob letis delectemur Z Sane et oriographia eonsuetudini seruit, ideoque saepe mutata est , ait minctilianus I A. Orat. I. c. I. Nec serendi . . III.
36쪽
n Capuo L y III. qui ipsi sibi analogiam fingentes ad 'eam receptam ubique scribendi rationem refin- 'gunt, et hine scribere malunt scribsi, qualis ferini, labsus, quam lapsus. Multa enim, quae analogia admittit, plane repudiat usus, quem P es non modo- loquendi, sed et scribendi arbitrium est. Quis ferret stribentem legium pro 'lectum P et tamen illud a Lego est. Haud mu
nor eorum quoque κακοζηλία est.
IIII. qui vetera signa reiielitnt, nouaquesuo singunt albitrio. Sic multi Graeea voeabula sine accentibus et spiritibus seribunt, in Latinis contra recipientes lineolas quasdam accentus circumflexos , v. e. Ange, peni-s, Mura, vestrum. At accentus tu, men et spiritus Graecorum iam a multis saeculis recepti , suisque inelus sunt regulis r qui' Latinis vocabulis adpinpi solent , ludi magμ lsrorum debentur industriae, nec ullam iustam habent rationem . .
omnia sibi permittere videntur, qui nub' me lausitim plane vel linguae ipsius ' , vel
quorum monimentorum , in scribendin mia n habendam esse. rationem existimant . . vii si in ' ) meeant itaque, qui e molosiae nuNlam habent rationem . Convicium scribunt adcuratiores, non eonunium, est enim quasi eo ' morum , l. I s. 3. 4. v. de Afuriis ea famosis ti- bellis. Probant hane Vlpiant etymologiam Fe- is, et apud eumdem Nonius, quamuis hic in libello de proprietate sermonis onuleium vioctum velit, quasi e visis ioemur Laurentius
Valla autem a eon et vitium, vel a eon et v tu. Vetus plossa eonvicium κασα εο ησις , Er
37쪽
'ro Fundameita fritis q. Heres magis piscret eruditis: qu- haeres, est enim ab he-σπι . Ita et Culaeius obseru- V, I . Meua -.tiua vero p. se id vociamum deducere in uult a Graecis Γε-os. Vmimuis eligas, scribendum erit Heres , non banes. AM'tut tamen, quae de his sim
libus etymolo is, ita iiij n'stro traditis,
putant ΑEgidius Menagius In Amoen. -ri. ciuis et vis e. Carolus Andreas Dulcerus ita vaefontis de Linanirare Uertim Ictorum. Talia
qui nullaunt, satis ostendunt, parum sibi e xae eri sexibis, ακυβειαν - Distinguenda tamen eum cura sunt monimenta vetera Adeuratissimam plarumquos, Mi rationem Minantve numi, ut rected Quis fletecta Spanhemius de issi, et maestantiae..umismatum, dism I. gr. Ast in marinoribus. saris aberrant indossi lapicine, atque opifices iam raeeulic mis enim sexibiae Maenae, Pro
. Maa Ee tamen haec passim leguntur in Ia-pivibus. Deinde ire marmoxibus verussistunis. muhaenstant, quae passim emoliuir elegantiόr aetas. Vnde frustra esset, qur ex collamnae illa rostrata Duillit oriographiae petere exemplium sistineret. Sane iam sua aetate in multis muta-' tam esse veterem scribendi pronunciandique rationem, exemplis quibusdam demonstram Ciaeero in Orat. 48. et Quinctiliamis in Institur
.rati cap. sui. Ex quibus omnibus sane colligimus, e monimentis antI- quis numos praeserendos esse Iapidibus: ex his vero eos, qui aurea aetate postr mi, antia quissimis et recentioribus; publiso autem clam rerum virorum nomine scriptos pruiat s, et a
vulgo postis, esse ante haiandos. Idem etiaris dicendum de ortographia , quae in eodicibus ince. Observatur. sunt ex his quidam amiqui,
38쪽
quidam saeeulo nono reeentiores. Illi partim emendati, partim inemendati. Unde saepe sub calcem legas r eantuli , emendani, ναοgnou. Vide Fontanini Ioniae. dipum. 3.7. Η rum & ex antIquis haveiores sunt. Nam plerique scripti a librariis indoctis, qui bibliop lis operas locaverant, R de quorum iacitatione 'conqueruntur Strabo lib. XIII. et Gellius 'doct. Ause. lib. πια cap. ro. Post saeculum IX. immo & antea, monachi hunc destribendi laborem oecuparunt. Quare Pauci res tantum illi veterea, a viris doctis recogniti atque emendati in formandis oriographiae regulis aliquam utilitatem praestant. Vitiosissima scribendi ratio obseruatur. in monimentis Christianorum, a quorum imitatione omnino abstinendum.
Observandae ergo quaedam regulae, tuin' 'Reguras de litteris , earumque mutariona , tum de abbνeuiatione et diuisione Vocum , tum de quoali. ipsis vocabuID quibusdam, quae perperain vulgo scribuntur.' VI. 'Αd litteras maiusculas quod attinet, in ob iis scribendis eo tutius veterum sequimur seruandustribendi rationem' , quo certius constat, antiquos vix aliis, quam character,
' Ex veterum itaque monimentorum eo templatione hae sere colliguntur regulae. . I. coeaae sunt formae litterarum si quarum nullum in antiquisare exstat exemplum. Tales
sunt litterae I vel I pro I, V pro V, AE prψM. V enim littera ex Gothico chara re est , ut patet ex Mabillonio de re diplomattea I, II, - Α 6 47
39쪽
I2 Fundamanta S/Πι p. 7. Reliquas sormas Vpothetae inuenerunt ΑΕ vel o E quamvis in numis quibusdam contrahantur ob spatii angustiam, in iisdem
tamen numis etiam Ad. Al. Ant. Ar. Val. ali que in unum contrahuntur , quae tamen nemo
temere imitaturus est. Vid. Cessarii oνιhsiri
N. In litteris maiusculis ama era alterα-iον b d esto. Sine exemplo ergo scribitur Ructor, Ioannes e multoque magis ridiculuinest , fi omnia vocabulla a litteris maioribus a spicemur , e. gr. De DonattonibuA Inter V mmea . Id quod nonnullos diligenter ob-- servare video. Ast solebant tamen veteres duplex I plerumque contrahere in I maximum Lee hine scribere detitio, f*DI. Quin et Fquaniliate longum resiquiis characteribus gra dius pingi eonsueuisse nouimus. Hinc illa prIνI pro eapirii , luias, pro ludis et similia.. Prius quum aetate Augustae paene perpetuum sitisse doceat Henr. . Norytus cmotaph. Pisi Ih sine . adsectatione et nobis aliquan-- imitari licebit. IIL Maa eulae Uriarae minoώbur non sunstmi'hendaei nisi rnitis vel Orationis , vel periodi . vel nominis proprii. Vade falluntur, qui omniavsubstantiva littetis maiusculis distinguenda. putant, scribentes v. cia Toliabat Pitimas Aura v litanter. FAnnasque per Maria Spuma torq/abat ..
Nec adeoneressar inest, ut tituli honoris scrLhantur litteris maius lis , velati Rex , Pirimen, Dom/nur. Quamquam enim nonnihil' dandum sit opinioni saeculi, elegantius tamen scribes Rex, Princeps, Dominus. Quo1 et tunc o seruandum, si compellandi sint viri illustres , tunc enim elegantius scribe&, Te, Tui, Vir. Illustris, quam mixto scripturae genere, Te,
40쪽
Parris L Cap. LAdsectationem tamen et hoc redolet , si in ad--'iectivis gentium nomina designantibus a litteris maiusculis abstineas, scribasque arae-ens, francisur , pro Germanus , Graecus , Fran inus. Sunt enim et haec nomina Prum. ''9 Attamen non semper maiusculis vel uncialibus litteris usi sunt Romani, sed minutis etiam nonnumquam, forma tamen a relia quis parum distantibus. Saeculo sane . quarto minorcs Iitterae a arent in. marmore Romano, quod exhibet Mabillonius in Suppumenti. libri de Re Distimar. p. Ii . et Misadus i Fastis Consularibus p.
Μercurius pater filiae d. rv. M. Noueniuris Vrso et Polemio Cossis
Vides hie exemplam minuscularum stterarui iam saecula quarto adhibitarum . Ursi enunae Pol emii consillatus incidit in annumChrse
v ILIn mlausculis litteris, quae In uncialium locum celerioris scripturae caussa suerenturiatae sunt, pauciores obseruandaα sunt re-oulae ') , quas itidem velut, per lancem saturam. exhibebimus.