장음표시 사용
2쪽
amplis.dignum, tua amplitudini quod offerrem,ut mei
erga te cultus,'si eruam tia,aliquod omninosignum extaret, oe moniamentum. EAc respondit sane votis meis anno superiori cursus rerum, ας exituου sue adeo, lucubrationes ut aliquot meas dicareo nomini clarissimo tuo potuerim. dAt nunc, longinecu'
agi mecum inte eo, quomodo enim, occasiose
3쪽
mihi tum obtulit no aspernenda,libi de meo non nihil largiendi, is in praesentia quamobrem a te micissim aliqui suum, magna causa es.
Scim cum ex Patrum decreto,mihi quoque in Vrbe venietam sit in apertum illud litterarum certamen,& quasverborum confictum pin sum,atque umbratilem,alias id genus commentationes denuosium coactus meditari, s excogitare ue eas vero nolebam , nisi fortissimi alicuius viri patrocinio, tamquam chpeo munitas,emanare in vulgus. is autem vir tu eras, quem ego,
etiam aliquanto ante Fumpsera , adductus quodam instinctu meo, quem ut patronum, dilia gerem ante omnes mirabiliter, ου obseruarem. Tu ergo huiusmodi , ut labores meos, tuearis , tam rogo te, atque obtestor, quampossum vehementissime, humanissimu principem, a nullos
alienum genere artium optimarum. Nec me imterea tamen,cum ista parabam,fugiebas,quanta negociorum mole opprimereris,quam magnia rudine rerum, rietate maximarused idem noueram ex aduerso, quantum de suo tibi natu
ra largitassisses. Quapropter, si quid magnis
illis ex occupationibus tuis surripueris temporis, quod lectioni tribuas vigiliarum mearum , uero
4쪽
id ego insummiparte beneficij numerabo; tam . otum abes, ego te mihi utputem hac rasione d uinctum iri. Hanc igitur descientiarum diabus nonnullis tractasionem meam tibi Parrano meo,quam donare ausisseum,oro te, ut accipias
eo animo, quo solent tui similes ligustrissimi τι ri, ac reges quoque ipsi res leuiores,sed multum
amoris, multum obseruantiaepromerentes. Vale. Deus te, actuos, bi, oetibi, oeno' bis incolumes tueatur.
5쪽
6쪽
Amplisissim eam quam diuinum bonum Ecclesia electorum singulari munere accepit,etsi Dei naturamin proprietates per principia ea inuestigat, quae sunt homini diuinitus reuelata reuelationem porro,Theologorum more,hic accipio, quae hominis, &captum superat, & ingenium scientiam esse semper noui, quae docet, quidnam natura diuina sit, & quae naturae eius Vires, ac proprietates . enimvero si nobis ita perspicua, ac dilucida forent principia, e quibus illa colligitur , ut o scura,Operta,atque inuoluta,nihilo secius suum haec distia
Plina, & nomen, & rationem tueretur ; ac revera, si modo Aristoteles viveret, non aliud nomen inueniret,quo Theoilogiam aptius,& congruentius appellaretanam fidem dic
M'quae non auctoritati proxime, sed rationi,& sillogismo 'innitatu absurdum est.Deus igitur est doctrinae huic ob oum,subiectum l. propositum,& qua si versanda materia,
his enim modis res, quam facultas quaelibet mente tracta a dana cognoscendamq. proponi a philosophis appellatur. Tormalis aute ratio eius non est una,& simplex, sed duplex bipartita. est nanque ratio formalis rei obieetis, quia regest,quoinodo deitas ratio dicitur . est item ratio rei,ut men-Tem ad assentiendum mouet,quemadmodum veritas prima
7쪽
reuelans, Theologiae ratio . sic rationes videndi IntelIigimus , & colorem,& lucem. colorem quidem priore modo, lucem autem posteriore. Atque illam quidem vocant rati ne quae,hanc vero rationem sub qua. Quia aute de rationesormali rei huic doctrinae subiectis, quia res est, nulla esse potest inter viros doctos controuersa, de ratione formali ex parte habitus,& potentiae cognoscentis statuimus, esse reuelatum a Deo , lumenve diuinitus infusum, rationem esse Theologiae Mrmaliter. Finis primarius quide est nat rete diuinae notio,& conleplatio per Dei potentias,virtutes,& proprietates explicata; postremus autem, earum rerum actio,quae ad mores sunt,ac bene,beate i. vivendum necessariae. & scut anima rationalis, quod formarum omnium
praestantissima sit vires,excellenter habet,dicam & sormaliter, sentiendi, & vigendi; sed in ea tamen uis intelligendi Prima,eademq. praecipua est, in hunc modum Theologiam muneribus utrisq; formaliter,& emincter iungi, speculai di,& agendi scienter, ac perite tradui, qua uis magis speculetur,qua agat.Verum enim vero cu disciplina omnis quosdam habeat sontes,quos scientiae principia dicimus, quosdam deinceps rivulos,quos quasi scientiae fines, conclusi res appellamus, necesse est Theologo scire ante omnia, quae nam facultatis suae causae,& principia sint, quae effecta causs illis principi jsq. con nega. Principia vero Theologiae Primum cognoscenda sunt: nam his cognitis,multo facilius extrema intelligemus .at disciplinarum principia non eodem gradu locata sunt omnia. quaedam enim simpliciter prima sunt, quae vi sua generali caetera continent,ut in m
taphysicis illud, Impossibile est simul assirmare, & negare.
qualia in Theologia sunt illa, Deus est, Deus est remun rator inquirentium se, in quibus tanquam in primis crediti hilibus omnes fidei articuli implicite continenturialia sunt principia praecipua quidem,& immediata,sed contractiora
tamen, quam illa communia,quae erant caeterorum omniuqua si sontes. liuius generis in pluscis ea sunt, res natura
8쪽
les materia, maq.constare.Naturam esse principium motus, & quietis. In Theologia vero articuli fidei capitales, qui primo,& per se credendi,fidelibus proponunturini miruenim de Deo, qui est res Theologiae subiecta, ea articuli enunciant, quae vel ex perpetua aeternitate in Deo in sunt, vel humanae salutis ergo disposita in tempore, ac dispens ta sunt. Eundem quippe Deum,qui trinus, & unus est, qui creauit mundum,qui & impios facit iustos,& Delices pios: tandem, inquam,credimus & hominem factum,& natum,& mortuum,& sepultum,& suscitatum,& eleuatum in coe-Ios. Iure igitur haec prima sunt, & propria Theologiae pronunciata, quae a nobis de subiecto disciplinae nostrae vel maxime supponuntur. Iniiijs cnim his principalibus non concessis , Theologus progredi ne digitum quidem potest . ac sunt priora illa similia ijs, quas Philosophus appellat Dignitates; ut , Accedente ad Deu oportet credere, quia est, di inquirentibus se remunerator sit. At haec posteriora principia Suppositiones Theologiae no iniuria vocabuntur. eas enim Theologus discipulo suadere quodammodo,auteX plicare certe valet. Sed praeter haec duo principiorum genera , sunt alia non propter se potissimu petita, sed eoru, q uae sunt potissima, explicandorum gratia. cuiusmodi sunt,p raeter articulos fidei,omnia,quae in sacris litteris assumuntur, verti ei natura,& maiestate explicanda, vel exponenda ipsius in homines beniuolentia, rerumq. omnium procreati ne, quae illis essent utiles,& necessariae.haec vero tametsi nofidei sunt,nec Theologiae praecipua capita,sed ijs ex accide ei coniuncta,& quali principia secundaria, accipit tamen ea Theologus, non aliter ac Phisicus principia per se nota, sine medio,&ratione,perinde atq; articulos fideiacceperat. haec enim quas naturalis, atque insita in animis, fidelium notio inest,ut quicquid ab Apostolis sumptum traditumo est, veru esse sentiant. ac Theologiae legitima, germanaq. principia haec sunt. effecta vero, conclusiones omnes, quas
ordine disciplinae, ex prioribus illis colligere, &dessini re B possumus,
9쪽
possumus,quae Deus ecclesiae suae, aut verbo edidit ut scripto. Quibus breuiter sic explicatis ista perspicue satis, di plane disputanda proponuntur.
mologia per principia diuinum tradita Icientiae appellationem proprie sibi xe
dieat ἀEidem accidit, τι principia suasint obscure a nabis cognita a Teus Vsi ea Doctrinae huiesbiectum,σ obiectu Formalis ratio quae, es Deito Vs . Sub qua, diuina reuelatio.
Finis primarius naturae diuinae notio Feriemus Aerum actio, quae ad Beatitudinem ne cessario conducunt.
8 Eius principia simpliciter prima, oe generalia i
Teuis, Neus est remunerator ius Fraecipua,m immediata, articuli ei capitales .i o Friora quissim ista Dignitates,posteriora hae Suppositiones non iniuria vocantur. ii Quibus ex accidenti , xelut principia quaedam mr cundaria, coniuncta sunt omnia, quae inscrubtteris asumuntur.
ia. Essecta Theologiae,conelusiones eae identur, quo ex articunis ei colligere, aut des iret u-
10쪽
,3 'cui κοί, cum in nolis euigentiam cui firmitato non habeant, ex principiys mentiam parere non
I Unde nee Theologia ipsa Gaurum mentia γlti proprie di udicanda erit. y . st nec fides proculdubio .as I tinus xera sub alternatur fAentia Teatorum .
Tsi veram scelicitatem non habeat superna illa,ac supercaelestia contemplando animus tanta mole corporis onustus, ac pene obrutus ; corpus enim quod corrumpitur,aggrauat animam, & terrena inhabitatio deprimit sentum multa cogitantem, & difficilem aestimamus, quae in terra sunt,& quae in prospectu sunt inuenimus cum labore: quae in caelis sunt autem,quis inuestigabit nihil minus miranda illa ,& digna Aristotelis sententia iure vi-Set apud omnes,qua in contemplatione rerum supernarum summum hominis naturale bonum collocauit . cum enim pluribus homo delectari videatur bonis ,.tum praecipue in illis Metaphysicae contemplationis iocundatur excessibus, quibus humana ratio, quandiu hic vivit, mentibus corpore solutis, & beata vita degentibus consociari videtur. etenim cum de Deo sermonem dupliciter habere va-B a te