Epistola P. Francisci Turriani Societatis Iesu, De ratione dispensationis bonorum ecclesiasticorum

발행: 1577년

분량: 29페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

tractat sed perdomesticos, & propinquos, sue fratres,siue filios, quibus potestatem eorum cum iactura rerum ecclesiasib.

caru dederit. Addidit canon; Si aute aliter accusatur episcopus, aut presbyteri, quod ea, quae pertinent ad ecclesiam,vel ex agris. vel ex alia ecclesiastica occasione, sibi usurpent;ita ut ex hoc pauperes a siligantur,criminationi vero Jc blasphemiae tam sermo praedicationis,quam hi, qui sic dispensant, exponantur ; & hoc corrigi oportet; san- . Synodo, id quod decet, probante. Corrigi oportere dixit, qui e graeco vertit, pro eo, quod est, restitui oportere. Verbum Gnim graecu ehορλοπις, quo usa est synodus, restitutionem proprie significat. sicut Ariastot in lib. s.moralium docet, ubi eam partem iustitiae,quae commutatiua dicitur,qugin damnis lucris aequalitate constituit. δορθ- ών vocat, id est, partem iustitiae,quae in restituendo versatur. Quomodocun-que igitur episcopus non contentus iis . quae ad usus latos necessarios decenter susticiunt, plura sibi a uertit cum egentium d trimento, is iustitiam non seruat:& corrigere ac emendare debet restituendo:vt Synodo prouinciae decere visum fueriti hunc ca-

22쪽

ronem non interpretatus, sed secimis Iustinianus in authen. 3.Vt deter.sit nu. cleti ubi oeconomis ecclesiarum i ubet, si egem tes a patriarcha aut reliquis clericis defraudati Lerint, indemnitate praestare: quod quidem sine restitutione fieri no potest, ut in Synodo Antiochena sancitu est. Postre. ino si quis adhuc iudicio synodi Antioche grauissimae non acquiescit;& insuper ea iudicio dei futuro,quid in re si cire cupiti videamus quid Isidorus Pelusiota eruditissimus & factissimus pater ante annos prope mille ducentos in epistola ad Palladiu diaconu de iudicio in huiusmodi episcopos

suturo scripserit,interpretemur latine.In altero inquit) saeculo pronunciabitur contra, Seu a iudice incorrupto in illo horribili tri. bunalhcum clam ab ut esurientes his vocis bus: nos quidem neque cibos ad necessita tem natur ab hoc accepimus; hic vero deliciis perfruens,& opes congerens, reliqua

in honores splendidos insumpsit. Nudi dieent; durior hic,& dissicilior, quam hyems nobis fuit.Aegroti;grauior ipsa fgritudine extitit. Pupilli; nullum patrocinium ab eo

tulimus.Viduae; non attulit nobis consola

23쪽

nos lachrue Mam copassoni . Calamitosi;

no porrexit nobis manum subleuationis. de ut summatim dicam cum oes,quorsi est epistbpus ordinatus , in eu clamauerint rquid exi stimas facturum esse iudice incoi, ruptum an non grauiter puniet. quem nec honor secit meliore omnibus sane liquet; ita sore. Si quis vero non credit pronunciationem sententiae in euangelio legere po test; lamidet inquit eum,& partem eius cainfidelibus ponet. hactenus Isidorus : Haec est sententia quam diis in euangelio Lucae ait, pronunciandam esse in illum dispensatorem , quem constituit diis super familia suam,ut daret illis in tempore tritici memsuram. Ille vero percutiens seruos & ancit Ias sicut ait euangelium, coepit edere,& bibere,& inebriari,id est,immoderate uti bonis ecclesiasticis sibi ad impertiendu egeribus a Deo datis; quae quide qui no tinpar tit,is egetes percutit fame,ac nuditate.Sed fingamus proficisci hinc in altersi saecula huiusmodi episcopum, doletem quidem, non distribuisse egentibus, quae suis ibus necessarijs superfuerunt, sed hon prouidatem,ut post morte salte distribuatur, cum tamen possit. An continuo silebit illa, quῖ

24쪽

dixi egentium querimonia lamentatio

An muta erit accusatio illa esurietium, demidoruZminime. Non enim illa: voces audietur, quia huc no paenituit sus in eos in humanitatis de inius ae; sed quia inhumanus S iniquus in eos fuit: & quod eis abristulit aliis postea egentibus, qui loco priorum in vita remanseruiit neque dum Vixin

neque post mollem reddidit. Si igitur vo rum esset, in legem tantu charitatis ac missericordiae, non autem in legem etiam iustitiae eos episcop6s peccare, qui pauperes ecclesiasticis eleemosynis defraudant; nul- De querelae esurientium, & nudorum illic audirentur quia iniustae essent: audientur. tamen,ut hic grauissimus auctor,&sanctis ismus Isidorus Pelusiora testatur; illa igitpaenitentia sine correctione restitutionis, non fuit vera paenitentia. Haec enim est bonorum ecclesiasticorum lex a domino eo rum instituta, a sanctis apostolis tradita, eorum canonibus diuinis sancita,ut ex eis elerus,cuius pars&hqreditas est dominus, ea tantum, quae ad sus vitae necessarios opus sunt, moderate tamquam sua sumat: reliqua vero tanquam non sua, sed

domini propria,cum egetibus communi-

25쪽

itet. Idcirco sunt haee ecclenaltica hona admirabiles diuitiae, quas propheta Esaia dicit prophetans deministris noui testamenti; cum ait c. 6I.Vos autem sacerdotes

domini vocabimini ministii dei nostri. Dbcetur vobis, sortitudinem gentium commdetis. hoc dicit propter eorum, qui ex gentibus conuertendi erat, largas oblationes possessionum, decimarum primitiaru,ali rumque bonorum, quae sortitudinem de vires vocare solet scriptura;vt cum ait Ecclesia1L i , secundum vires tuasporrigens da

pauperi, Deinde subiungit Esaias; & eritis in diuitiis eorum admirabiles. Quid enim admirabilius esse potest, quam cos,qui huiusmodi diuitias quamuis amplissimas habent, sic eas tamen habere, quas non habeant i sic possidere; quasi non possideant

quod quidem tunc fit, cum ii, qui ex clero sunt, ex bonis ecclesiasticis copiosis, quae habent, ea tantum sibi, familiae,& hospitibus sumunt; q uae ad usus vitς necessarios rios sufficiunt : reliqua in usus omnium egentium collocant; quippe quae eorum fidei ad distribuendiim commissa sunt. hoe ergo est in ecclesiasticis ac dominicis bonis habere, M possidere ea tamquam non habenteh

26쪽

habentes, neque possidentes eum hoc modo di lege habentur , &possidentur . Qui

autem episcopos faciunt bonorum episcopatus sui dominos , & reliquos clericos suorum beneficiorum; ita ut quae necessoriis usibus supersunt, peccet quidem,si aut auare seruent; aut immoderate insumant; sed non teneantur lege restituendi, quae cainiuria dc damno egetium insumpserunt;

nullam isti admirabiliorem lege in bonis domini,quς dominus clero suo dedit,relinquunt,quam in patrimoniis sicularibus:demendacem faciunt prophetiam, quae praedixit de ministris ecclesiae nostrae futuros esse admirabiles in diuitiis domino oblatis.Diuitias enim non facit admirabiles copia ipsa; sed earum usus, S utendi lex. Ruselus isti, quod in tribu Levitica, quae evan gelici cleri typus, & umbra fuit, in veteri testamento figuratum est, carere volunt re dc veritate in nouo. Vt enim leuitica tribus,

quae ministrabat tabernaculo testimonii, quod typus ecclesiae nostrae erat, ex donis

deo oblatis alebatur, sicut dsis ei p Moysa dixit; ero pars & hqreditas tua in medio siliorum Israel ; sic clerus ex bonis domino

Oblatis pro ministerio ccclesiae ali debet.

Et sicut

27쪽

rt seus voluit diu ut tribus deuiticae desiit illis deo ablatis proministerio tabernacu li colenta nihil inter filios I rael in eorum terra, quam eis diis dedit,& diuisit, possideret;sic voluit,Vt praeter eae, quae ex bonis eoclesiasticis diro oblatis ad edendu & vestiedum, Sc ad reliquum vitae cultu necessariuti decentem clero sussiceret, nihil reliquorum bonorum dni dei tamquam proprium ore & lege saeculariu possiderent sed e sit oeconomi, & procuratores tantia essent ad suppeditandu egetibus, quod longe excellentius ac perfectus erat, & magis statu euangelij decebat; habere scilicet procurationem tantu eorum bonorum ad largieri ldu e nitibus, quam nihil possidere,vt veteres leuitae in terra Israel. Si quide in non habendo, nulla cura aut solicitudo est; in habendo aute ad distribuenducum iustitia magna esse debet: quae si fuerit magna,ru

sus apud deu Aecclesia dei laus & gloria

est.Hac igitur excellentia,&perfectione ac laude euangelium ecclesiam,& cleru Christi priuant, M spoliat, qui episcopos faciut dominos bonorii omniu sui cuiusq; eorti episcopatus: &similiter in beneficiis reli. J

quocum eri iuni. Immo iaciunt hac a i

28쪽

tione multo aepe maius prouisa

fuisse leuitis veteris testamenti, quam leuitis noui. Expeditius enim erat in veteri tostamento ad obeundum ministerium in.

bernaculii nihil leuitas in terra filiorum Israel possidere, contentos donis deo ob latis ; quam non contentos leuitas noui testament necessarijs a domino pro minusterio datis, accipere ab eo insuper, qui non essent sibi necessiria, nisi lege domi. ni,qui ea dedit, tenerentur ad suppeditari, dum ea egentibus, tamquam aliena denosua. Illud ptaeterea dicendum est, tam ne cessarium es se episcopis prouidere omnis bus egentibus, quae necessaria eis sunt, ves non habeant ad tribuendum eis, secum dum apostolicam consti tu tioneni petere ab aliis debeant. Sic enim ait apostolica constitutio libr. .c. 8. idcirco accepistis da tum leuitarum, oblationem populi, ut suppetat vobis,& egentibus,& non cogamini

accipere ab iniquis: & paulo post; sin vero datum non sufficiat, denuncia fratribus & collectam fac ad ministrandum orph nis, de viduis in iustitia. Hoc ipsum iam cti apostoli, quibus episcopi successerunti cxemplo suo eos docuerunt, sic enim Pau-. x lus

29쪽

lus in epistola ad Galatas scripsit:& eusti lii cognouissent, gratiam, quς data est mihi, Iacobus, Cephas, & Ioannes, qui videbam tur columnae esse, dextras dederunt mihi. & Barnaba: secietatis; v nos'in gentes,ipsi autem in circuncisionem; tatum ut pauini rum memores essemus: quod ipsum solicitus fui, ut facerem. En beatus Petrus protacturus ad praedicandia ludaeis sicutiam prodicauerat dispersis per Pia itum, Galatiam Cappadociam, Asiam,Bithmiam,vt ipse in epistola sua priore scribit, & Paulus pros cturus ad gentes a Hiero lymis per circuitum usq; ad Illyricum ut ipse ad Roman. .l scripsit) cum scirent hoc esse proprium pa- Τl , noris, no solum spiritualia gregi ministr

re, id quod potissimum est; sed egentibusi ea etiam, quae ad vitae usus necessaria sunt, i prouidere, communem curam pauperumnabere voluerunt: ut discant episcopi an marum & corporum pastores, si forte pam

i peres in discesi sua non habentia ut super

est eorum necessitati, alienis etiam pauperibus opitulari.Aut rursus,si ex dioecesi sua ii ad usus suorum pauperum,quantu satis l colligere non possunt; ut aliunde quaerant. Cura enim pauperibus subueniedi co-

SEARCH

MENU NAVIGATION