장음표시 사용
401쪽
titulo , qui Polae descriptus est ab auctore Codieis Rediani
saepius memorati 3 qui adfertur inter Inscriptiones antiquas a Marquardo Gudio collectas , ac nuper editas pag. CCLXV l. s. Lubet illum rursum proferre, nam forte nobis declarat Calliam Valeriam uxorem fuisse L. Callii Crispini, qui cum matre sua Martia Serena , & Libertis, ut indicat ea sigia in nona linea ET LIB. hanc aram posuit pa tri suo L. Callio Ariminensi. D . MCALLIA . VALERIA. CALLIO CRISPINO. CONIUGI. BENE MERENTIPos VITCognomen L. Callii Ariminensis adnotare Iubet desiit pium ex nobili aeque ac pervetusto Municipio, & Colonia
Romanorum Arimino; quod non raro a veteribus fieri consuevisse alibi animadvertimus. A Florentina Colonia tum Viros , tum seminas cognomen accepisse testantur lapides in Gruteriano Thesauro DXXIV. r. DLU. α aliique comis plures, quos alibi data opera indicabimus. Titulus sepulcralis lamentus extra ripiam S. Dominici inter rudero Ecclesiae S. Caeciliae , prope Monacterium Comitissurum snune in Musto Academiae Etruscae Cortonensis.
AUL Vs GELLIUSM Y R R I N V sq. Compluribus aliis antiquis inscriptionibus, quae perspicue evincunt Noctium Acticarum lcriptorem eruditissi-
402쪽
mum, atque elegantissimum Aulum Gelliavi vocandum esse. non vero agellium , ut apud aliquos doctos viros invaluit. ad censendus est hic quoque perbrevis titulus, prae ceteris magno in pretio habendus, quia praenomen non per singularem primam litteram cum puncto interposito ut A. GEL. LIVS, sed integrum AvLVS GELLIVS exhibet. Inter primos qui hune errorem induxere est iustus Lipsius, cuius Lib. VI. Quaestion. Epistol. Cap. vii l. haee verba sunt: Gellium , an inelliam ditemus , qui Myes actitas fieri P t agellium eonstantis libri seripti , etiam illud utimae notae fragmentum Giselini , appeniant : Agellii Noctium actitarum libis x explieit. Deipis XI seliariter M. Pristianar etiam nomina propria deducit a Semo Servialius, ab Mello agellius. Haec an tanti sint ut Gelliano nomini immutando sussciant accurate expendit doctissimus Petrus Lambecius in Dissertatione de vita , & Nomine A. Cellii , quae praecedit Prodromum Lucubrationum Criti- earum in Auli Gellii Noctes Actieas , Parisiis impressu tria
anno MDCXLUH. obiectationi, quae aliquorum manuscriptorum Codicum auctoritate nititur, quos Agellium habere
adfirmat Lipsius , pro sua parte Lambecius omnes scriptos libros adducit, s inter quos sex Codices Bibliothecae Vaticanae ad quorum fidem primae editiones impressae sunt,
quae numquam agellium pro Rulo Gellis obtrusere . Ipse etiam pristianus non aliter hune auctorem citat , quam Aulum Gellium Lib. VI. His rationum momentis addit virorum eruditorum testimonia , qui nomen illud ita litterisconsgnarunt. Secundam obiectionem deinde refellit non minus frigidam , quam inanem ex Prisciano desumptam , opponitque eiusdem Pisciani testimonium Lib. l I. quum nullum gentis , vel familiae nomen apud Romanos sine praenomine esse possit; adeoque reiicienda sit, non admittenda harbaries descriptorum antiquorum Codicum . qui
praenomen, & nomen Auli Gellii in unum confundentes,& punctum inter praenomen , & nomen non admittentes, quod etiam frequentissime Etrusci nostri in vernaculum se monem Latina monumenta vertentes secere , qui quidem
403쪽
scripsere pro M. spicis, Mapitis, illam Auli Gellii germanam
genuinamque adpellationem corrupere. En Prisciani vertar Ex illo conluetudo tenuit, ut nemo Romanus sit absque praenomine φου notatur mel singulis litteris , mel binis , mel ternis , tum singulis quando a vocali incipit praenomen , ut A. Aulus, mel ab una eo ο nante, ut P. Tublius, T. Titus. Quod vero Aulus sit praenomen , Gellius vero nomen genti litium , notius est quam explicatione indigeat. in tertia linea pro MYRRINVS scribendum videtur NYRRHINVS. Cognomen hic Aulus Gellius accepit R myrrha vel nota arbuscula , quae in Arabia praecipue innalcitur , cuius guttis, vel stillis vinum veteres condiebant 1 de qua potione consulendus Iul. Caesar Butengerus de Coninviviis Lib. III. Cap. III. vel etiam faciem , & capillos od Tabant , vel a myrrha lapidis egregii specie , quo vasa ad usum edendi & bibendi lautiores in supellectile habebant. Horum vasculorum pretium , & colorum variorum splendorem erudite describit Lazarus Bayfius de Vasculis; quod opus locupletiori indiget commentario , & plurimis Vascu-Iorum figuris depromptis ex antiquis sculpturis 3. quod qu1 faciet maximam inibit virorum doctorum gratiam. In eodem Musto.
404쪽
s. ydiae familiae nomen perrarum , cuius nulla oceumementio in Cruteriano Thesauro , & apud ceteros celebres antiquorum lapidum editores. PREPUSA a Graeco πρ ποῦ decens; seminae aptissimum , ac Valde conveniens cogno men, quo ab Horatio tum Gratiae , tum Venus pulchrit dinis Dea insignitur, Carm. Lib. I. Ode XVIII. tur po I vina gramem militiam , aut pauperiem increpex agit non te potius Zaciae pater, teque decens Venvi te pus marmoreur fractus , Ufissus anno MDCCXXIX. ad II. milliarium prope Cortonam, in praediis Nobb. Remurum dum aquaeductus substrueretur.
. In quarta linea supplendum videtur COCCEIA; ita ultima vero FRATRI, vel PATRIA
405쪽
' aliunde advectae , quae exstant in Museo Academiae Etruscae Cortonensis.
g. In Vasi marmoreo einerario.
P. HELVIO CRESCENTI HELVIA TIGRIs , LIBERTA. ET . VXOR PATRONOB . M. FECIT g. Hanc Inscriptionem superius inter Arret nas exhibui pag. 3O6. n. 28. in labro Vatis detectae sunt litterae D. M. hoc est Diis Manibus , quod antea observatum minime fuit. Hoe vas Academicis Etruscis Cortonensibus dono dedit V. C. Gregorius Redius Equestris Ordinis D. Stephani B ivlivus , & ipse honoris gratia, in eorum albo descriptus. Ibidem a
406쪽
s. Hunc titulum sepulcralem cum ceteris usque ad di merum I I. Roma devehendum curavit vir nobilissimus & antiquorum monumentorum studiosissimus Abbas onu-phrius Baldellius Patricius Cortonensis, qui eosdem dona vit Academiae Cortonensi Etruscorum , idemque auctorsum aliis civibus suis fuit ut collatis ex privatis Cimeliis incommune studium priscae eruditionis reliquiis , publicae utilitati Musium conderetur , in quo erudite de omni antiquitate dissererent Etrusci Academici Cortonenses. MA. in postremo versu cognomen videtur Marciae uenoti vero interpretandum esse crederem Mater. Huius genetis e gnomina monosyllaba non raro leguntur in antiquis saxis a quod etiam observavit Fabretius Inscriptionum Cap. I. pag. a. & pag. 3. n. XV. legitur IVLIA. D. L. MA HIC. SITA EST.& alias similes edidi inter Florentinas; interdum etiam vocalis duplicatur, ut G Α, & GΛΑ. Ibidem Ibidem
D . M . S. PLAETORIAE THREPTEFECIT PRIMIGENIUS CONCARISSIMAE ET THREPTE FMATRI DULCISSI M. B. M. F. V. A . XXX.
D . IVNI. ROMANID. IVNI . PROTIO L FECIVNIA . INGENUA
407쪽
408쪽
i 1. Temporis iniuria fracta haec tabula admodum peris antiqua, continet, ni fallor, ut ex his quae supersunt apparet, decretum cooptationis viri nobilitate, atque honoribus conspicui in patronum cuiusdam Municipit; adeoque eoniicere possumus hospitalem hanc tesseram , ut mos erat, ad eum missam fuisse, fixamque in pariete domus eius; nam in medio adhuc sunt vestigia clavi quo fixa fuit: supersunt quoque in ora vestigia tenuis lineae , quae indicant coronide inclusam fuisse . Viri in patronum adsciti nomen sorte QUINTlus fuit , e gente Quintia , cuius suit cognomen MAXIMUS, ut scriptum est in principio Tabulae. Sententiam tulere Quinqueviri,& Quatuorviri iuridicundo, qui praeerant Municipio . De hospitalibus tesseris , & Patronorum
COOptatione non pauca superius ex antiquis monumentis
adnotavimus. In ultima linea deletis litteris, quae primum incisae fuerant, aliae, ut exscripsimus, postea resectae sunt. Ibidem. Ibidem. VISELLlAg. HYGHIAE
409쪽
VI . IVLIVS EUTYCHEsET CLAVDIA FILE TE PARENTES PIENTISSIMI FECERUNT
Ibidem Ibidem. SACRUM SCIA . I R E N E