Carmina quinque illustrium poetarum; quorum nomina in sequenti pagina continentur. Additis nonnullis M. Antonij Flaminij libellis nunquam antea impressis

201쪽

M. AN T. FLAMI TUI Iatentem placida fiui quiete Inter Socraticos libros, ct inter 2umphas, ct Satyros, nihil profani Curantem populi leues honores. Verum siue aliqκid Marone dignum Tangis , siue modis Horatianis IAuat ludere, quicquid en, sodali Tuo mitte, alij sibi, atque musis Scribant, tu caue carmina occulas, que 2 Digna sunt medio legi theatro. BLOSIUM PALLADIUM.

TLvRIMAM Blo suo salutem Dicit Flaminius malus poeta omnium lepidi mo poetae. Quae tu carmina per iocum, atque lusum Scripsisti ad Iouiumbonum sodalem Iucunde, lepide, facete, amanter ,rion funt Flaminio malo poeta Digna carmina, sed tuo Catullo , sim nil salsius, elegantiusve, Nam nec tam similem suo gemello Gemellum peperit uenusa Leda , Es tu quam similis tuo Catullo.

AD IO. FRANCISCVM. I n horto bone Bine, qui solebat

Tlura carmina quam rosirs herbas . . '

olim fundere, contigisse dicam '

Cur ex garrulo, ct eloquente factus .

202쪽

LIB. II. Ia1n sit Harpocrates, tam n nec illi Desunt lilia , nec rose, ille Irandes Lactucas habet, o mumse, tortus Abundat cucumis, rubent ubique

Fraga, quin o apis leui susurro Illum prouocat ad canendum , at ipse uuasi grandine uerberatus esset, Aut fur omnia funulisset, odit

Iocum carmina, scilicet sequuntur Nores, ct domini innituta serui. Dil tu carmina Bine amoli, O Hortus Ipse carmina amauit, at simul tu Lucrum uersibus esse praeferendum Tutant , Hortus item sudet lucello οῦ Et se diuitibus lorat, merasq; 2qugas carmina, invitasq; ducit . At tibi male sit malum lucellum, Nuse pernicies malum lucellum, Tua certe opera bonis, facetisnHOrti carminibus diu caremus .

P H AE E unanimis mihi sodalis si quid de domini tui, meis Salute en tibi nuntiatum, amabo Fac me participem, malamq; curam, suae asxa interioribus me iustis Noctes , atque dies edit misellum, Aufer, Vindelicis enim feruntur Nunti lacrimabiles ab oris

203쪽

7 1. A T.

De febri assidua, ct perstulosa Farnesi, ὀ nimium mihi molerii 2 unt , mala tanta qui minantur, 'suod si quid nili ustua cupita

Ferent litterulae, metumq; tristi Abnerges animo , tibi rependent Centum uesiculos meae Camorus,

Qui testentur ubique dum licebi; Ipsis uiuere, nil fuisse magni Farnesi mi carius salute. In QRTUNA IF seu , senex beatos Quo te carmine praedicare poOm Est domus tibi parua, sed supellex

in da, te us elegans , t beta, uis oculos uel cruditos Figuris teneant, cubiculumq; Ornatum satis satis libroriim Magna copia, qui bene, ac beate Ducent uiliere i mensa pura , uit Did implici mus . es tibi fidelis 31indlor uetidus, soralis idem, sui cum sallere tempus, ct iocari Sole; suauiter, esst enim facetus Senex, blandus, amabilis, disertus. Haec ad commoda tam beata magnum Adiungit cumulum hortulus uenustus uuem uri Corytius senox agello Suo praeferat , omniumq; dicaς

204쪽

cARIUI UIU LIB. II. 1 Tater Nausicaae hortulorum ocellum. Adde , quod uiridis tibi senectus, is uod mens candida, candidis mores uod sestertia quinque ab urbe missa sunt satis tibi singylos per annos , Aben ambitio , timorq; lecti,

Et quisquid mi Feram facit senectam,

m Deo pietas aisca, vitae Et morti bona cuncta pollicetur . lFortunate senex ,senex beate -- .

uo te carmine praedicare possim AD BAGIVM. CV M tot si itineas Bagi labores,

Tot negocia noniri amore, quidnam Pro tantii miritis tibi rependam e num hoc scilicet , elegantiarum Ut patrem omnium, cor omηium leporum Domi conuenias, eiq; dicas Neo nomine plurimam salutem .

suis se, unde, ubi sit, requiris hic est

Optimus Galeatius, Suessa suem ferax genuit tenent penates Piunc tuae patriae , edi domum Irequentas Moroni egregi' Alle te benigne Amplexabitur ut meum Dialera , id primo, ast ubi uir bouus uenustos , Et mores faciles tκos parumper Gunarit, geretiusvis ocellis Tuo nomine te, nec ulter illi

205쪽

N. AVT. FLAMINII Erit carior, hinc senex habebit Naximam mihi gratiam, ipse, quicquid Tibi debeo, persolutum abunde Arbitr. iberis,cet simul putabis, Ne tuum insuper esse creditorem . AD GALEOTAM.

Potes consedere , ut suas ineptasT Mas edat, Cr ora per uirorum Vagari nut ' Actio ne uinro , Ne contendere uise ego inquam amice, Postquam is carmina tam venuria, tamq; Polita edidit, audeam libellos

Neos edere ' nonne quaeso id esset , Olori obstrepere angerem e sit ergo Satis, si tibi, candidisq; amicis

Lusus putidulam Camoena 'r. ostendo, nihil en mihi timendum, inum sese mea continet Camoena ,..tri ini, finibus, at uenire in ora si uulgi audeat, ab nimis misellum i.

Tuum Flaminium , boni poetauuem Aquinum, Bavium, ex seu uenenum Saecli , atque opprobrium esse praedicabunt.

BLOSIUM PALLA PIUM.

LE p o R V M pater O facetiarum . - . Blosi candide cernis, ut profundum . Tuis hendecabilabis iocor . Veternum

206쪽

LIB. II. Veternum excutias meae camamae euuae iam dedidicit loqui latine, Et pedes reperire , queis uenuni Currunt uersiculi, sonosq; dulces Tortant auribus eruditiorum. At tu quicquid id eri ineptiarum , uuod mitto tibi, per tuam Turundam , Ter sales , ioca, tinnulos cachinnos siue comites dicacitatis, Ter tuos precor Atticos lepores ' prodire sinas in ora uulgi , Iucunde, gnanimis, uenuste amice.

ROGAS, ut ueniam, Canossa ad agri Tui delicias, ct eleganter Describis mihi orata, villam,et bonos, Et fontem,et fluuiui nemusq; opacum. Haec sunt maxima , maximeq; possint Quemuis allicere,at nihil profecto Ne tuo magis allicit lepore , Et tua bonitate singulari, Queis ita afficior patrone magne, ut tunc denique uita cara, dulcis , Vitalis mihi sit , tuis adesse, cum pinum alloquiis, daturq; tecum Coenare, O legere,. ambulare .

Ergo si mihi Di favent, omisss

Curis omnibus ad tuum uolabo

GarVanum, ubi primum amabilis lux

207쪽

M. FLAMINII VI0bus reddere coeperit colorem

Die ponem , interim valebit. AD FABRITIUM BR VcVTIVM.

F A B RI T I optime, qui manu eleganti v . Scribis carmina, q- tam ina dictas

singuli mihi noctibus, quietem Dum terris sopor irrigat, quid imuuid pro te faciam Deos rogabo ,

Vt qui carior en tuis ocellis Q QTibi Tullius, is suum in loqueno b. aio i Leporem, ingenium I , copiamq; ... Vatu Inspiret tibi, nobilems, Cristam Scribendi uariam, optimamq; formam Det Ongere sic, ut se cunctis γο Tullius uideare, Tullianus . l .i ui iure omnibus esse nunε uideris.

Cornelis Foro procul remotus et unc urbem maris incolo Hadriam . . Ruinam, modo Remuli superbas Arces praefero, uel uenucta rura sertae, nihil est profesto, cur me Amantem patria parum arbitrere, Ante urbes alias ante me ipsum illam semper amaui, inq; amabos Dum sensum mihi coelites amandi n . . concedent, itaqae ipsis magnitudo . .

208쪽

LIB. IL io5 Amoris facit , ut carere malim Optata genitrice , fuὰmui re illam armis , odiisq; s istum .

Natorum laniatam. acerba fata 'ciues praecipites agunt,nec ulti . Tangit cura parentis esseratas Nentes, cur igitur colam paremos Lares ' num ut uideam meis ocellia

Vias sanguine ciuiummeorum Manantes ,'ubiq; tecta βuo Igne ardentia e quin meas ad aures Ufanda haec scelera impias cades 'uuando perueniunt, abire ad Indos, Et ultra oceanu opto, quo nec ipsum 2Nome dulce mihi , simulq; amarum Corneli penetret Fori, nec ulla Ruentis patriae uenire possi Fama , quae mihi sic acerba , sic M . . Tetra, atq; borribilis,Deus ut bercle

P octes , atque dies rogare peτgam, .

Vel seruent patriam meam , uel ipsi Dent mihi subita perire morte .

VII SENTIUM GERIVM. Ei R o candide Geri abire certum en qTune, quem mihi luce cariorem Fecerunt lepidi , boniq; mores Abibis procul, ct procul manebis Semper e ὀ mihi rem grauem, atque acerbam, Cur ab cur Superi meos amicos N a

209쪽

. . .

Aut extinguitis, meis ocellis Viuos surripitis j perire malim Trofecto, uidere tanta. I felix tamen i uenune Geri, Et solare tuam bonam parentem ,

uuae desiderio tui mi stella Tabescit, nimium diu misella caret delitiis suis, facit ;

Vota uix numeranda pro cupito

Fili reditu, sed ὀ tenella mater febilibus modum querelis Pone iam uenit, en uenit uenustus Ad te filius, atque eum uenusta Virgini sociabis uenufiam Videbis sobolem breui, O iuvabit Saepe dicere balba uerba paruis Anum cum pueris , puellulisD, Et cum uenerit hora iam suprema , In nati aremio beata uitam Finies, satis o super nepotum In turba numerosa adhuc supernes. λ1. ANTO IVN FAITAM

MORTE VICTORIAE COLUMNAE. R C A E, cui citharam dedit canoram Apollo, citharam cape, aureumq;

Plectrum, O Flaminij tui dolorem M

Leua, quem capit ex sua Columna cerbo interitu, hei mibi Columna Omnes latitias meas ad unam

210쪽

Extinxti moriens , Columna morte Tua reddita uita letho amaro

mihi trictior en , nec ulla cordi Iam quies datur, ex quo acerba fata Te mihi eripuere δ mearum Curarum requies, tuo licebat

Dum sermone frui , tuisq; sanctis

Aegram colloquiis leuare mentem. At tu candide Marce , si qra nonri Tangit cura animum tuum , experire, Plum cantu citharae tuae sonorae Infandos animi mei dolores Temperare queas, amice dulcis Paulisper recrea mibellum amicu- , Sic Phoebus pater nouem sorores Ament te mage quam suos ocellos , Sic cedat tibi mavus ille Arion , Omni Nereidum choro supente mem pisces placido tulere ponto Curva ad littora mari tanentem Lyra carmina eburnea, furentes maris requiescere procellas, duros scopulos mouere pinent AD T R Υ P Η ο ad

Et setosior hirco olente, idem Tamen deliciae nouem Dearum , suae siluam Aoniam colunt, ct idem mores boni Apollinis, quot, Oro ,