장음표시 사용
261쪽
M. AT . FLAMI TUI cantaret Siculi clara Thalia senis. Et facerent, si te natam felicibus annis Vidissent oculis candida nympha meis. Te iuga Parnasi resonarent, te iuga Pindi, tior Artadia nulla puella foret. Ter nemora, ct siluas incisum cortice leui Λ1ille tuum nomen uiueret arboribus. Tu quoque par esses A bionio Aracyntho , Et par irae luis care Taburne iugis. Zuagne pater tali fortunati e alumna Tu uiridi seruas ossa beata sinu, At mistra ante diem crudeli funere rapta Iuit ad infernas non reditura domos. JO mihi Threiciam citharam si mus dedisset, uuae potuit siluas ducere montivagas, Tm tenebras Orci, perpallida regna hientum . Quaesissem manes cara puella tuos.
Vec me tergemino terreret Cerberus ore ,2Vec toruae anguineis crinibus Eumenides :Vel mecum uitae repetisses lumina, uel me Obrueret Stygio mors uiolenta lacu .
sed citharae s nil prodessent fila canorae ,
Nouissem fletu numina dura pio . Vidisient umbrae tenues regemq; superbum, Tisiphonemq; malis illacrimare meis. Sic licet ille fciro crudelior angue Tyrannus,2 Un uacuum blandi pectus amoris habet . Ipsum etiam, qui cuncta domat, Cythereius ales Vicit, ct inuito lenia corda dedit, mpore quo magnae Cereris pulcherrima nata
262쪽
LIB. IIII. I 23 nigras Erebi candida vcnit aquas.
Illa quidem caris nymphis comitata legebat Purpureos flores saltibus Enna tuis, Iamq; parans in lucidulo se fonte lauare
Traxerat Θ niueo mollia vincla pede , cum pauidam, Cr matrem queribunda voce uocante abstulit infernis luridus Orcus eqliis, 2 c ueritus natam Iouis est uiolare supremi, Tantum forma potest, uiolentus amor Cur igitur caram mihi non donaret Hyeliam e Cur lacrimis flenti nollet amantis amans eo qui pallentes Erebi me ducat ad umbras , Et genibus sistat me pater Orce tuiso quales tibi manarent mea lumina fletus. Funderet o quantas lin ua diserta preces. ne certe facerent pietasq; , dolorq; disertum, Verba mininraret dulcia dulcis Amor . suid loquor infelix e nulla est reuocabilis arte , Cum semel extincto lumine uita fugit. Ton reuocat Syringa suam Pan magnus ad auras con Thoebus reuocat te Cyparisse tuus.
Ipse foret quamuis Cybele gratissimus Attis,
Liquerat infernas non tamen Attis aquas.
Ab quoties nato mater Berecynthia dixit, Ter lac, quod dederunt ubera tiostra tibi , Terq; uteri tolerata decem fastidia mensis , Redde oro puerum Dis mihi care meum. Non ego , felices Superum transatus in oras Tithoni uiuat secula longa , peto. Aurorae liceat carum seruare maritum,
263쪽
equalem ; Deis reddere coelitibus. At mihi cum paucos Attis seruiuerit annos ἡAd tenebras redeat flebilis umbra tuas . 2, 3nc pia templa colens Diuis operetur , omnes Ter populos ritus, er mea sacra ferat . Dulcia purpureae nuu c carpat dona iuventae,T Fnc decoret siluas candida foma meas . An magnum eri, animam si de tot milibus unam Des matri, uitam quae dedit ipsa tibi e sic lacrimans ait, iste suis im anior umbris Maternas dura respuit aure pireces. vix licuit mistrae manes descendere ad imos , Atq; umbrae dulci basia uana dare. crudelis Pluto, nimium crudelia fata .
Quae uitae nullas heu posuere moras.
cum siluam glacialis Oems spoliauit honore ἡ
vere nouo siluae laeta iuuenta redit . Occidit Oceani cum Sol demersus in undas , et ascitur adducto pulchrior ille diu. At nobis nec laeta suo cum uere issueuta ,2 tec mersa immitti funere uita redit. vltima eum Parcae legerunt fla seuerae , a 'Urget perpetuus lumina clausa sopor : em tamen aeterno celebrarim carmina Muβ ἡ Ille uel inuita morte superktes erit. Sic uiuis , uiuesq; aeternum pulcher Alexi ,
Et tu cum Gallo nota Lycori tuo.
Tan nemorum decus, ct Satyri, haeq; decessit is uuae blando agrenes uritis igne Deos, Si formosa pie coluit uos semper Hyella Si mea uos semper dulcis avena canit ,
264쪽
c LIB. IIII. Ia facile , ut longum uiuant mea carmina inauigm, Et cum carminibus candida Ivella meis.
HAs lacrimas, atque hac imo suspiria corde Tracta gemens libo candida Hyella tibi. Haec tibi nunc, mox uitam ipsam libabo, animamq; , Cumq; tuis miscebo ossibus ossa mea. sosq; maritali non iunxit teda Hymenaeu , Funera iunget Mors uiolenta face . Quod si nupta meum conscendit id a cubile,
P on tamen unquam animum ceperat illa meum,
Sed mea me pietas patri parere coegit I mpia me durus perdidit ipse pater. Si fallo, haud ambo terra tumulemur in una , P ec tua sit felix manibus umbra meis.c V R, ab cur ullo placui tibi tempore e mortissimea uita tibi caris futurus eram . cur me tam pulchrum cari genuere parentes e cur calamos sono Pan dedit ipse suos Queis ego formosas possem mollire puellas Cantando, ct duris lenia corda dare. QMd formam queror, aut calamos nocuisse canoros Perfidia perist cara puella mea. Ah ne meis potui thalamis admittere 2Visam ρVimne preces duri tantam habuere patris λFugissem durumq; patrem , patriamq; , pri*i ἰFudissem multo sanguine dulcem animam Sed fundam, poenasq; dabo tibi candida Imella νο cari manes , ὀ praecor esse boni, Vos puerum ueΠcra linquentem lumina causa
265쪽
. optatumiuti suscipite in gremium. g Et qui me nimio sponsum cupims amore , Iungite nunc dulcis gaudia coniugi'. Sancta ueni, nonrisq; faue Proserpina tedis. Faustaq; purpureus carmina cantet Bumem , LMq; olim ualida coniunxit utrimque catena , vivat in Ebsita ualle perennis amor. A N pater, ct ueneranda Pales, Fauni ualete, Tuq; mihi quondam care Taburne vale , vos mihi uos miliero siluae placui sis opacae, Dum niueum in uobis pauit mella gregem , Et mecum tenera furtim ludebat in herbaLudere cum magno digna puella Iove. Tunc mihi porpureo fui sierunt lumine soles, Tunc fuit heu nimium candida uita mea. Nunc nemora, ct fontes, ct coeli lumen, et umbrae, Nunc ingrata meis omnia sunt oculis. Non mihi sola placet: mors ὀ dulci a rerum Huc ades, ct uitam mors bona redde mihi, Illa meam uitam rupes habet, illa sepulcro Seruat delicias terra beata meas. Pastores illa dominae me iungite in urna, Taliaq; inscriptis addite uerba notis. Formosam tuus ardor Iola absumpsit Imellam , Te miserum lecto perdidit illa suo . INGRATE Sol ortum quid approperas tuum euuo lux mihi luce non datur fiui 'Redisne, grex ut redeat in siluam meus etat hunc Hresia mors acerba perdidit . . L
266쪽
Redis, magis, magis ; tabesiam ut miser e Et te fatigem quesitibus semper novis,
Dominae revisins puluerem sacrum meae etu quadrigas aureas tuas refers, ut luminibus aliquam asseras lucem meis e At illa lacrimis , tenebrisphoi ridis Assueta lucem odere, nec radiu tuis Imbres suos siccari amant , quibus genas Isigant, ct ora amoris usta incendio . Sed fulgeas licebit radiantibus in . Terras, maria, coelumq; lurires ignibus , Tamen omnia tenebris inhorresiunt mihi , Ex quo meus Sol mihi suam Iucem abnulit , Deisq; manibus occidens eam tulit. '. F o R Μ o S A myrte rosido imminens antro , Antrum loquaci suaue murmurans fonte , Fons care flet u facte amore de misero
O quam beate uiximus, quoad uixit
Hyella uectra, quoad puella formosa Mecum iacere ista solebat in ripa. Hic illa cum meo in sinu recumbebat , 7 1ibiq; in aurem ludibunda cantabat,
Tunc, tunc beatam uiximus Deum uitam ,
Tunc inuidebat ipsi Iuppiter nobis. 2 tunc quis miserior Solis licit lucem euuem scutore Tartarus premit poenae Seu uestit alma luce Sol agros ,seu nox . Tlacida rigat gratis soporibus terras , - . . IN unquam remittit anxius dolor , nunquam 2 reos ocellos recreat quies dulcis.
267쪽
M. AT T. F Μ m Urvi pinguem olivam lentus ignis absumit, sic cor misellum est cura seua, moerorq; . dulcis abiit ei mihi decor uultus euuo niueus ille purpura color pictus emella quem suo anteire iurabat .
iam lacrimae exangues genaspereiare,20odisinora pallor inficit miris , Et illa pulchrior hyacinthino fore Inculta, squallens, hispidula coma horrestit. Miser, ab miser Iola tamen mori cessas evita, ac dolori pone iam miser finem, Et illa visee regna, quae colunt sanciti
Manes , ubi beata degitur uita sub arborum semper uirentium ramis , Queis insusurrat dulce frigerans aura, uuam Tet os circunst parit lympha .
At ipsa passim lucidos parit flores,
Vuos lacte puro candidi educant riui. Illic pueri dulcibus iocis noctem, Diemq; cum suis amantibus ducunt Croceis amictae carbasis, pedes nudae ,
Omnesq; ramis myri eis coronata.
Semper choreis, cantibus ; iucundis , Semper cachinnis tinnulis sonant silue . Has nec proteruus M uster imbribus foetus , Vec cana nix, nec aenus impotens tangit. Sed ver beatas semper incolit sedes Flauas c orollis mollibus coma; cinctum , Laetosq; Flora cumsua choros ducit, Mons rosarum suaue olentibus nimbis.
268쪽
CAM LIB. IIII. 126 Huc te uocat puella maximis uotis
Tuasq; lentas increpat moras s e , valete silue, tuq; fons mihi care Vale , vale antrum, myrte floridula salue a Moritur Iolas iste notus in siluis, Teritus ore , mula ; cantare , Troritur, suo ; uos cruore respergit, nui lacteo uos ante rore spargebat, Qui uos amoenis foribus coronabat . Docens messam uos sonare formosam ;- tu puella luce carior cara , sua mortua misero mihi mori in dulce ,3 Ades , tuis manibus meos manes Amore iunge Mella candida aeterno et
Hos calamos Pan siluipotens tibi pulcher Iolas, Saepe quibus cecinit dulcia furta tiri, num Cythmrea potens, Cr cara similat mella scua postquam dira tabe peresa iacet, Tro dulci Musa, pro carminibus iucundis ,
plebilibus complet isocibus ille nemus, Et dominum cupien; imas inuisere ad umbras , Non somnos oculis, non capit ore cibum . . t tu fortunam pueri miseratus acerbam , Aeternos pictas si mouet ulla Deos, Aut misero tantos aufer bone Diue dolores
Aut illum siluas transfer in Elysias. Sed potius longum vivat formosus in aeuum Et cantet laudes semper Hyella tuas. Dignior haud ullus talem celebrare puellam ἐvsia nec est tali dignior ore cani
269쪽
HANC laurum formosa tibi formosus Iolas et Seuit, hanc madidis irrigat usq; genis. Seu tenebras Vesper, seu lucem portat Eous , Et laurum lacrimis irrigat, ta tumulum. Hinc tumulus uiolas, O laurus protulit umbras , Vmbrae isdem crescunt, O lacrimis . umbris, violisq; amor infelicis Iola Crescit, ipso crescit amore dolor. 'Hic dolor heu miserum letho dabit, hic bona Imella 31ox pueri apponet 6sibus ossa tuis. Et quos felici coniunxit foedere quondam , nc infelici funere iunget amor.
ΗΑ sc dulcissime Turriane lusi Nolli carmine, nec laboriose, Dum uer florida laetum agebat aetas, .
uuam iocus decet, ac leues cachinni. Nunc Musas uocor adseueriores, i. Nunc rerum iuuat explicare causas , Et coelum memorare, coelitos
Et qui coelitibuspraes beatis. O molles elegi, lyraeq; dulces, O di myrtea serta, fistulas,
Fauniq; , Dryadesq; iam ualete,
Et cum frondiferis Imella silvis.
At tu progenies Ι ouis se remis I. . deliciae, Deumq; amores. Ter quam magna canunt sacri poeta, iFelu Uranie mihi benigno' Ades numine , supplicemq; tolle i . M e tuo rutilante curru ad aHra .
270쪽
F AER N E S 1 iaclyte forsitan uidebor Iure , sulitus, ineptus, impudens o , Musim qui tibi semper occupaton eis uersiculis molesus esse. Verum ad iugera multa, quae dedist. ri fertilis, id mihi patrone
Magne addas rogo munus, ut pusillum Hoc mea pietatis , atque amoris Tignus accipias. neque esse posti m Ingratus , neque Di boni dederunt , Vt pinem meliusve, apertiusve
Id ostendere, quam tibi libellum Hunc si mitterem , id ipsene recusa
Boni consulere, tuum clientem Perge, xt bulenus, obsecro tueri . AD N UyAS.
Ardor j quoue mihi mens trepidans abit e Iam iam moenia muli, Et coetus hominum linquere gesto,