Carmina quinque illustrium poetarum; quorum nomina in sequenti pagina continentur. Additis nonnullis M. Antonij Flaminij libellis nunquam antea impressis

291쪽

LI VUM. a V 0 D petis Liae mi uenuste carmen , id feci lateris dolore pressus,

2 n captans hominum eruditiorum Tlausus, sed uenerans Deum, eleganterum dictum putat esse, quicquid Ore Tio dicitur, hoc tibι sequendum Trudens iudicium, at sequi superbos

Si mauis criticos, iuelegantes versui, quos tibi mitto, non legendi .

ALOISIUM PRIVLVM. AH mr me lacrimis tuis Triuis

Care consit is ς hoc tuo dolore Mors mihi fit amara, quam benigno Deus numine donat esse dulcem . una uiximus arcto amore iunciti,sualem Sol radians ab ultimo Indo Vix cernebat ad ultimum Britannum . 2 Os unum sudium, una nos uoluntas Fecit u .aniines , nihil placebat i, quin idem amaret alter, unarios domus tenuit, alebat una Mensa , utilia, dolor, secunda, Aduersa unius alterum mouebant, Vt nunquam minas hic doleret illa, Gauder)tue sed haec prius fuere, Mnc coeli uocor ad domos beatai ,

292쪽

c ARMIGUM LIB. V. I 38 Vbi me uario labore fimctum Branent gaudia sempiterna, quare, Si cordi tuus en tibi sodalis Tone flebilibus modum qMerelis , Et plausu aethereas evntem ad arces . t Leto prosequere piam laboravitam uiuere, mox simul futurus .

ΤV ης ,''musa quem colit iuventus, Pauli maxima Terti' uoluptas, Et Graiis simul, ct simul Latinis

Musis care meam salutem amore Tanto amplecteris , ut periculosa a . . . .

Febris, Cr lateris mei dolores Te semper crucient emisella nato . Sic parens timet unico fatigans . Fletu numina cuncta pro salute Dulcis filioli periclitante. Hoc pium ocium, tuasq; laudes , Si mors ab tineatManum rapacem , Et Phoebus faueat, tegent tenebris Nulla secta , micabit omne in aeuum Farnesi decus inclytum Ranuti ut pulchro radians Eous igni. PHILIPPUM B OV V M TOTUTI

293쪽

M. FLAMI TUI

Vt te conlpicio libenter , ut me Morbo lethfero diu grauatum Aspectu recreas tuo, tuissGratis alloqui,s, tenella uirgo Sic forem aridulum imminerite morte Liberat gelidum irrigans liquorem, Sic gaudet patula uiator umbra

quosi nemoris, siticulosa Terra iter faciens Canis sub ortum . O quid clarius ent beatiusve Dulci amicitiae mihi periclo Tanto euadere si dabunt benigni

coelites, erit ipsa vita cara , Ut Irui liceat bonis amicis.

sb et D pis ualeant preces, benignas Vt Dei penetrent supremi ad aures, Disce candide Turriane. febris, Et mus lateris dolor misellum

Tuum Flaminium furore tanto Invasere, magistra aut ars medendi, quisquis leuat aegra membra succus Cederent , capiti meo imminebat mors nigris tenebris operta, honorem Supremum mihi funeris parabant ,

Infandum ueteris sui clientis

294쪽

LIs. V. cum casum miseratus ille magnus Carapha, Italiae decus Carapha coelum geminas manus tetendit

Multis cum lacrimis Deum salute orans de mea, ct ecce acerba fugit Febris, lateris dolor, resectae Vires, ct teneri mei sodalescantu, latitia graues querelas i Nutarunt lacrimasH. Amice dulcisDic laudes superum benignitati Tro uita mihi restituta, ct aura uod vescor placita , quod alma pulchra Solis lumina cerno, id omne magni Acceptum precibus refer Caraphae. AD SODALES SVO S. v D E T i s teneri mei sodales Me febri, Cr lateris dolore summo

Emersisse, Dei sed i elator

In primis bonitate singulari, memtem dederit mihi paratam C orpus linquere, ne suo rebellis Pugnarem imperio. pater supreme Tua incoepta secunda, ct usqite eandem Da mentem mihi, nil ueἰim, quod ipse 2 Ulis , nil renuam, quod ipse mandes, Hoc unum unanimes mei si tales Hoc unum ex misero facit beatum.

295쪽

se, dim prope ianuam rapacis iorci demoror, O salus msuli , Desperata iacet, benignitate Summa das mihi Prtiles agellos ,

Vt latus moriar meis relinquens ' Tanta munera dulcibus propinquis. I ton non temporis huius inta uirtus , , Virtus Maeonio carienda uersu, Non meis ita deterenda nugis. 'AD NICHAELEῖ1 SILVIUM

O ' A N τ V M tibi debeo benigne ,

Dulcis, candide Silui amabilis ;Quantum quis pote amari. acerba cum me Febris ureret , ct dolor sinistri Vexaret lateris , meo dolore Dolebas meus ignis in medullis Ingentem tibi sinitabat ignem , Nec cordi data pat,nisi sio, amara Feriis dum requiem mihi negauit. O amor, pietasq; digna dici : ' . Tuis carminibus poeta summe , T am mihi tenuem nimis dederunt ' Arusa Diritum, at esse mente grata Et possum, O uolo, quare in omne tempus P ue totum tibi dedo magne Silui , λ

296쪽

noster mihi Caro ut re erret Te dolor lateri, meus dolorea tanto affecerit, ct salus Deorum Tribi murere restituta quantum Rursu; latinae ferat, profecto Haec tui manifesta signa amoris

Tam meo cecidere grata cordi,

Vtiam letbifero fuisbe morbo iVexatum, iuuet, Cr recepta uita Sit mi carior, esse quam solebat: ' am uirtus tua rara, comitasq; , Et 70usis animus dicatus almis,2 Uc rebus minus acer in gerendis Sic mentem assiciunt meosq; sensus , Ut plane uidear beatus esse, Si tuo uideor fauore dignus .

RO D v v p Η i decus omnium bonarum Artium tibi gratias habere Dignas Flaminius nequiret unquam , Qui cum depositus iaceret , ct iam 2 uortis cundia nigrescerent tenebris , Agri iugera magna cum uenuria Domo ab eximia benignitate Tua tam facile impetraAit , ergo

297쪽

M. FLAMI TUI cu'dpoten, tibi,sesuamq; Musam . . Servitute pater dicat perenni . AD ANDREAM CORNELIUM

Ec c a Flaminium tuum clientem Saluum, ct incolumen, perire quem tu Dolebas nimis intimo dolore, Vt iam nec lacrimas tenet e posies, 2 et dulcis tegeret quies ocellos, tanti facio, graues labores Vt non poeniteat subse morbi. 'T mirum tibisic placere, laus en 'Longe maxima, quem genos seuperbum Ornat Scipiadum, probiq; mores , Et feruens amor artium bonarum, σ' Sacri purpura nobilis galeri. TU VM AMERI M. iv v o D Musis , ct Apollini uenuno. Is carmine gratias amice Tro uita mibi reddita , nec alter En te titior, haud mihi uidetur Μ irum, nava pereunte me necesie est Bonam partem animae tuae perire. AD BARTHO LOMAEUM

MAGNA pars animae meae benigniuTibi uti ere ad ultimam senectam s ,

298쪽

LIB. V. Iq sic donet Deus, ut perire dulci Tuo Flaminio magis molestum Erat ob nimium tuum dolorem uuὰm dulcedine uitae, Cr ese mortis caeco ὰ limine restitutum ad alma Solis lumina, id eri mihi suave In primis tui amore, luce cara cui sum carior. haec amice perum Iucundissime ueri amoris expers Verba dixerit se blandientis, At tu nil magis credis se uerum , , Omnes qui superas amore amantes.

AD LUDOVICUM BE CATELLUM 1M M iam desine mollibus querelis

Fatigare Deos amice dulcis, di am uicti citharae tuae canore

71 1odis flebilibus mihi negatam Vitam restituere quae sub imas Iam terras fugiebat, ergo uincisD octa Calliope satum, misellam Qui fiuisa Euridicen profundo ab orco

Ad coeli placidas uocauit oras , uuamuis O uolucres teneret Euros Canendo , Eumenidasq; mitiores

Tosset reddere bimulis puellis. AD DAMIANUM DANI AVIUM. O Lux Trinacriae feracis, aegrosum iam depositos rapacis Orci L.

299쪽

31. FLAMI TUI Eripi; manibus, diu ; sanos Iubes reruere, si mihi dedi t

Musa pro meritis tuas canendo Laudes dicere, me beatiorem 2 Iulium Lyma uideret,strecepta Tvo munere vita cara longe mihi carior esset, at merenti cum dignas nequeam referre grates Quod unum superest, Deum rogabo, ut sicut tibi prorogare uitam Humano generi, unica e suoluptas, Sic te coniuge cum bona valentem Sinat uiuere plurimos in annos.

PLEC te candide Chie praeteribo , uui rursum mihi das habere uitam Arte Paeonia, salubribusq; Succis , oscioq; singulari. Vt pastor rabidi lupi cruento Agnum deripit ore, sic uoracis Orci faucibus extrahis misellum Tuum Flaminium Deo iuuante. suare dum mihi uita, quam dedisti, Suppetet, nihilo minori amore Te colam, optimus optimum parentem suam natus colit, o suprema quando

Rurgus uenerit hora, quanquam amans Totem oblivia,non tamen licebit ae non memorem esse comitatis.

300쪽

V o D spiro Fectrice, quod tueri Datur lumina cara coeli, id omne Haκd parte ex minima tibi libenter Acceptum refero, febris furebat , cabat lateris dolor, supremam Horam iam mihi cuncta nuntiabant, Cum tu quam dedit ipse Phoebus, arte Λ1Orbiim lethferum fugas, ut acer Spiritus Boreae tenebric Caelo nubila pellit, ergo uitam , Quam niihi superum benignitate Donarii, tibi dono, me ; totum Grata mente dico , meosq; ad unum Omnes, qui pereunte me persent.

o te nomine dicam amice care e senex iuuenem uotem parentem 'Qui febri, lateris dolore pressum 2 unquam deseris, assidetis iacenti , Ut pullis auis, an uocem salubris Phoebi sanguinem e ab imminente fato Qui me surripis, oe ualere donas. Sis quocunque tibi placet uirorum

Humanissime nomine, essee nulli In terrismodo iudices parentem ,

uuiplus filiolum sibi suprema Natum diligat linicum se iccta,