Carmina quinque illustrium poetarum; quorum nomina in sequenti pagina continentur. Additis nonnullis M. Antonij Flaminij libellis nunquam antea impressis

발행: 1558년

분량: 319페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

te Flaminius suae salutis Tatrem diligit, hoc amice dulcis Non uerum minus es, nitere solis mam lucem, aut tenebris di m fugari,

Cum nox caeruleo revecta curru

Ocellis hon. inum irrigat soporem . IVLIVM SAVLIVI .

Cum febris tua membra pasceretur, c finem faceret, diem supremum

Intentans media tibi iuuenta. Me tui miserebat O parentis Caris , qua mulier nec ulla uiuit, 2Nec uiuet melior , misella quantos Mores tulit audiens tacere 2 latum depositum. Sed ecce ne iram , Dum uicem doleo, dolor sinitIrum Inuasit latus , ct siticillosa Febris incubuit mihi per artus Furens, ut fera flamma cum vetunam Siluam corripvit semel, vagatur Vorans omnia, nec tamen periculum Sic me perculerat meum , pericli suin tui meminissem, acerbus ergo me dolor geminatus enecasset, Id Deus miserans utrunque letho Presenti eripuisset, ille nobis Donat uiuere, nos patri benigno Vitam , Cr omnia nostra consecremtis.

302쪽

LIB. V. AD FEDERI CuM ELEPHANTVTI

Q Od solii Fectrice docte fama Mali nuntia latius uagari, Issam suspicor ad tuas tuli ures , Flaminium iacere febri confectum lateris dolore, nec iam Ullam spem reliquam salutis ese

suo tuo mage nil acerbum amori Tinet accidere, ergo mens misella Ut omnem abjciat metum, sodali De tuo accipe nuncium, quod optas, Et uiuo, ualeo bene, profundo Lethi ὰ limine renitutus,oiam areas delitias Bononienses Taro uisere, scilicet Lauinum Amoenum, nitidum, salubrem agellum Vbi te fruar, er diu cupito Tuo dulce, Cr amabili lepore,

suo sic ascior, beatus se

Vt plane uidear, uidere caros cum uultus datur, ct tua morantes Soles condere collocutione.

Quare mi hsitium para diebusTauciso simul osculationes Centum, quae mihi erunt suauiores, Quam matri tenere puella pulchra sua dat suavia, cum remota ab urbe, In qAa nupta fuit suos revisit.

303쪽

citis cursibus ad Bonomensem, .. Nunciiιmq; feras bonum, ac beatum :. Vni ex unan imis meis amicis Francisco tepidissimo poeta i . cum dolor lateris meus dolore Tanto conficit, ut cibum misellus

ptigit capere axi soporem ocellis, Sed semper iaciat graues qμerelas ira: a In Deos, medicosq;. Dic dolore ' Fulso lethfro suum ualere RCarum Flaminium. ergo er ipse luctum Tradat Aeoli fridotis ferendum Trans alpes, Adriamue, tum benignis, ctui uitam mihi reddidere , Diuis Dic laudes cithara canat Hetrusca, Laisdes, quas supeat gens amica Illε Ttascia plurimos in annos.

AD IACOBUM PAc TVM. P die candidus ille Bassanus,

Qui te diligit ut bonum parentem , , Retulit mihi te dolore tanto infestam ob lateris meum dolorem , ivt, si uel tibi filius, paterue

Forem, non grauius dolere posses . Haec dulcissmus ille Bhsanus

Cum narraret, amoris excitauit

304쪽

LIB. V.

Tantum ignem mihi in intimis medullis , Vt qui te prius unice colebam Tropter ingenium bonum, bonos

Id ores, addiderim meo huic amori Ingentem cumulum, uelut pusitas Ignis cum excidit alto in aesculeto

Pastori, rutices ,rubosq; primum Pascitur fera deinde flamma crescis Vagans arboribus , peresa donec Silua magna resedit in favillas . . iErgo tum probitate me licebit

Uincas tum varia eruditione At uero superare amando, amice iProfecto tibi non licebit unquam. A D M A I A M.

Si qμέ te mariane cura tangit Tui duliis amiculi fidele

Da mi consilium, cauebis autem , Ne te fallat amor mei uidendi. Ecquid tu ueniendum ab urbe censes Isuo Flaminio i hic habemus haedos, Tullos, optima uina , habemus umbras Hortorum, eT medicos bonos, meiq; Amantes, domus hic salubris, ampla, Et es hic hominum elegantιorum Valde copia magna, qui libenter Ne uisant male firmum, adhuc atrocis Norbi relliquiss grauatum; amice Haec tu commoda compares, necesse cri

305쪽

M. FLAND II Cum ueriris, mihi deinde, quid gerendum, T scribes, maneamne in urbe, ubi aegre, Nec satis bene conualesco. prasisto nuUras latebras adire, qua uix Numano pede semitamine tritam ι

Jrmant aliqui , tamen quod ipse ad me scripseris, id putabo uatis Ore veridici fuse dictum. AD VI IN CET IVNCRAs δ Tarpalia, ut soles, parabis

Elegans mihi prandium , tuisq; conditum salibus, faceti sue . . . ἔNam quo tempore me febris, malusq; . Tentauit lateris dolor, misella

Nil primoribus ex eo labellis Fas fuit tetigi , quod palato

Gratumve accideret, foretue alendis

. tum uiribus, hinc eas, O ipsum Corpus perdidi, O umbra inanis se Iam mei uideor, tuo lepore Si tamen dabitur stui, tuissraterem epulis siquenter, aestas Ante quam ueniat propinqua, fiam Ex macro, inualidoq; fortis, atque Turdo obsor, uua quem voracem Diu nutriri , aut oliuapinguis.

306쪽

O v I num tenue, aureum, suaue Instar nectaris, o merum Deorum,

mis praesidium meae fugacis , cedant Paeonis tibi liquores, Et quicquid remedi salubrioris,

ostendit medicae repertor artis .

Iacebant lateris dolore membra Semimortua, febris actuabat ut fornacibus ignis , ipse plantas Lethi limina dura transferebam , cum tu languidulos fluens in artus Coelestis liquor o leuas dolorem Et uitam mihi reddis, ergo docte Damiane tuum merrum, tuam, vineam aureoli mei parentem Dulci carmine concinam, recepta vita dum superat mihi , ct rogabo . votis viduis Deum quot a nnis, uenti, pluuiaue, siccitasve, Aut uis grandinis, improbi ue fures Laedant aureoli mei parentem .

AD SUAVISSIMUM SODALEM

ΤV N ε ηersiculos tuos sepulcro

meo scalpere amice cogitabas e Ne uiuum potius vorent rapaces Lup i , quam mea mortuigraventur

307쪽

Tuis uersibus ossa, non Typhoeum

Sicua lum inarime premit, nec Aetna Furentem Enceladum, mei misisti . . t ura r v OManes ut premerentur a tuarum .i se ..i r. i. LTondere intolerando ineptiarum , iris uare Dis ago gratias, dederunt Mos ut uita mihi reddita periclo I I l Tanto euadere, tes peruetunum t i

Si quid acciderit mihi, prius quam

Ipse mortem obeas, tuis modenis Ἱ

1Vdex candide carminum meorum Alterum tibi mitto nunc libellum nemini adhuc,sed ipse amorem Ter nostrum ueterem rogatus illum . λ, relegesq; dilis ter . . 2 tans , quicquid inese iudicabis .. . vi Aut dictum illepide, aut parum latine, Quia igni dabis omni . ii edussa iputabimur, m)c illa DA abi, facio , tibi uidentur ' . . Si dele, da ,-c ulla criticorum pomi maledicta, si probantur Tuo iudicio. vides, sodalis i fidat, ine contra

Verba sit gula poni. rabis , idq;

TUItri foedus amoris oro amice, vexes miserum meum sepulcrum . .

308쪽

LIB. V. Iq6 solum mei amore, sed quod error uisquis commacularit hunc libellum, Famam aeque uiola bis utriusq;

Iudex candide carmimm meorum . . . c

Et mea furtiua lumina claude manu; eueni , en uolucres tibi dulcia comina Inui plac do te uaga lympha sono; c dicunt, Te uiolae, O li lia pulchra, tuumq; papauer, Teq; uocar,t plenis Cressa uina cadis, Nec tamen ipse uenis: quidnam mitissime rerum Iam surrium precibus te facit esse meis Non ego utu foedα maculaui crimine uitam, vel populi mores, O malefacta sequor Si nescis ego sum Musarum somne sacerdos PNairhi in tenero me pia musa sinu, Et citharam dedit, hos dulce tibi condere uersus Iam meditor, propere tu modo somne ueni, properas , lethi sopor ingruit , O mea fisus Lumina perpetua fundere nocte parat. 'Trgo age somne tradum celera, ne fama uagetrer Immeritum culpa me peri e tua, Mam si nulla mea tangit te cura salutis,

parcas famae, si sapis, ipse tuae

IAM luculenta Trarce pecunia piTuml,ltuosum per mare cursitans L I

309쪽

M. FLAMINII

Disce precor sapienter uti . congerendis diuitise modus Hic se debet , pauperiem ut tibi, Tuispliberis repellens Laetus agas superes quod i. Ergo relictis nauius oemari

Ad tuta ruris te refer ocia , .

Insanientis σ procella Dirum alii paveant furorem . . s non benignae culta nitentia Terrae minaci praeferat Adria esuis candido gregi cateruas Comparet horribiles natantum ssuod si lucellum te capit , ct sua

Sunt lucra inauis agricolis, pecus Saltusq; , ct arua diligenti Sunt domino bene fructuos , terra mater reddere diligit Magno colenti semina fomore. tu recusas illam aratro Asduispiuuare Liris. hic agellus, uillas costibus Fundata amaenis, qua liquidi ambiat Fontes, O arcens umbra opaca Silua canis orientis aestum. His tu coemptis incipe tempora Fon longa tandem uiuere, conivgis In dulcis amplexu daturus Tatam animam uenientelatho.

310쪽

LIB. V.

2, I tu beatum dixeris optime, Sauli, superbo limine ciuium sui prodithinc est binc caterua 'Ubilium comitante cinctus, si feracis occupet icue Quicquid p altis coditur horreis, Gemmasq; lucentes, Cr aurivsideat rutilos aceruos. Nec iste felix , qui ualet omnium causas latentes cernere, sidera Notare doctus, O profundas

Ingenio mnetrare terras . sed tu beatum iure uocaueris sui mente pura rite Deum colit ,

Eius iussa ducit amplis Diuitiis pretiosiora, n isse misti gaudet honoribus, sed carus ipsi numinis est bonos,

Tro quo tuendo non recusat Dedecorum genus omne ferre.

uin Orelictis coetibus urbium Mens eius altum transvolat effera, Deiq; summi, coelitumscol quio fruitur be .coelesis ergo iam sapietui Tlenus, periclis altior omnibus uuiescit in Deo, furentum Despiciens hominum tumultus,

SEARCH

MENU NAVIGATION