장음표시 사용
341쪽
limi suisset interpretatus, ille etiam pudori consuluit inuitatoris, familiaritati tribuens t. idque in aurem,m caeter i putarent exprobra tam parsimoniam Quid hae comitate amabilius in tanto monarcha , qualem nune vix triginta reges aequent. Purpuram Tyriam empturus, de obscurita 12 te quaerebatur: quumq; venditor diceret,Eri. Sala. .ge altius & suspice, Ergone, inquit; ut me po-pulus Romanus dicat benὶ cultura , in solario ambulaturus sum. Habebat Augustus nomenclatorem obliuta δ' sum, quum hoc genus hominum oporteat in 'biivi primis valere memoria. Is ad forum iturus ro δgat Caesarem, numquid eo mandaret: Accipe, toti inquit , commendatitias , nam illic neminem nosti . Atqui hoc est proprium nomenclat rum munus, omnium nomina, eognomina, titulosque dignitatum tenere , quo heris quunt opus est, suggerant. Vnde illis etiam nomen
est inditum, e Graeco Latinosi; conflatum. 2. Augustus etiamnum adoleseens lepidὶ retia lφ. git Vatinium: si quidem is podagrae obnoxius, ':
videri studebat discussisse vitium, ae iam mit Je passus ambulare se gloriabatur: No ii miror, inquit Caesar,dies aliquanto sunt longiores: λgnificans illum nihilo magis liberum esse a podagra , sed dies esse longiores factos. Equite Romano quodam desuncto comper eulelltatum est illum tantum habuisse arris alieni , ut obarati. summa ducenties mille numum excederet, idque dum viveret , celerauerat. Quum igiturres illius auctioni subijcerentur,ut ex pecunia
ereditoribus satissetet . Augustus iussit stri
342쪽
emi culcitram illius cubicularem: aebus hoc praeceptum : Habenda est , inquit, ad somnum mihi conciliandum illa culcitra , in qua ille tanto aere alieno obstrictus somnum capere potuit. Nam Augustus ob ingentescuis ras saepe maximam noctis partem ducebat insomnem ,
- 1 Quodam die sorte venit in ardes , in quibus Gradi- 2 habitarat Cato Vticensis. hic quum straboqub Caesari adularetur, Catonis pervicaciam accusaret, quod sibi manus adferre, quam Iulium Victore agnoscere maluisset ' Quisquis,
vi inquit Au pustus , praesentem Reipublicae tum mutari no vult, is & ciuis & vir bonus est. Vnteo dicto & Catonis memoriam tutatus est, -- ε sibi consuluit,deterrens ne quis in posterum assectaret res nouas . Nam praesens status nonis dicitur,qui tum erat,quum haec loqueretur Augustus, sed qui suerat tempore conspiratio-n s in Iulium.
33 Gemadmodum Augustus gaudebat iocisa' i' liberalibus in alios ludere, ita in se iactos,aut ritestat retortos interdum liberius, patientissime tu.' lit. Adolescens quidam prouincialis Romam venerat, orit similitudine tam mirifice resero Augustum, ut in se populi totius oculos con verteret. Caesar hoc audito iussit ad se perdu-- ci, eumq; cqntemplatus,hunc in modum per- cunct tus est. Die mihi adolescens, suitne ali-
quando miser tua Romελ Negauit ille ac sen- ' tiens locum retorsit, adi jciens,sed pater meus saepe. Augustus ludens suspitionem intendebat in matrem adolescentis, velut ab ipso stupra 1 t. pam. at adolςscens protinus eam suspitionem
343쪽
retorsit in matrem Caesaris, aut in sororem . Nam oris similitudo n6 magis arguebat illum: aesste Caesaris illisi quam fratrem aut nepotem. Temporibus triumviralibus quu Octauius, 3 Lepidus,& Antonius rerum potirentur, Augu Liber .stus in Pollionem scripserat rescenninos, ludibrij causa, Tum Pollio: At ego, inquit, taceo. Non est enim facilE in eum scribere, qui potest pros pribere ς notans Augusti tyrannica Potentia, nec ea libertate offensus est August. Curtius eques Romanus delitiis diffluens , 3s uum apud Caesarem coenaret,macrum turda Libea sustulit e patina, eumq; tenens interrogauit Caesarem , liceret ne mittere : quuntque is re spondisset, Quid ni liceat 3 ille protinus auemisit per fenestram, iocum arripiens ex ambi- suitate verbi. Nam cibus e conuiuio dono Mittitur amicis, quod apud Romanos erat sol ne: & mittitur, quod abi,itur. Nec hoc ioco Caesar offensus est. Idem aes alienum cuiusdam Senatoris, qui
charum habebat, non rogatus dissoluerat, ac Ingratti pro eo numerarat quadragies mille nummu . tudo . Senator autem ea re cognita, pro gratiarum'. actione nihil aliud scripsit Caesari, qua, Misi.
nihil. Ioco velut expostulans etiam, quod cunumerasset omnibus creditorib. ipsi nihil numerasset . Hunc iocum morosior aliquis ingratitudinem fuisset interpretatus, Caesar familiarita is fiducia delectatus est. Licinius c aesaris libertus blebat p trono nou si aliquod opus inchoanti magnas confer- Facetare pecunias. Q m morem sequutus Licinius expro 'muum reus azSresso, centies promisit per li- bx xi*- ae bellum
344쪽
bellum, in quo post expressam pecuniae sutin
mam, quae virgula superducta signabatur, spatium erat vacuum . Hac occasione Caesar usus priori summae quam scripserat libertus , alterum centies adiecit, sua quidem manu spacioquod vacabat diligenter exp eto , sed a Tectata j literarum similitudine . Itaque duplum accepit pecuniae, dissimulante liberto. Caeterum ubi Caesar rursus nouum opus inchoaret, libertus hoc factum illi leuiter obiecit, dato tali li, bello. Consero tibi domine ad noui operis impensam, quod videbatur. Non expressit sumismae modum, ut ili; liberμm esset scribere , quantum vellet, quandoquidem priorem summam duplicasset. 3' Quum Censoris munus gereret Augustus A noees, quid/m Romanus apud illum delatus , iis . est, quasi facultates suas imminuisset. At ille citatus probauit sese auxisse . Mox idem obiecta
est, quod legibus contrahere matrimonium iubentibus non parui sset. Ille docuit, se ex uxore trium liberorum esse patrem. Nec satis erat. equiti,dimitti,sed Caesari credulitatem expro - brans addebat, Posthac Caesar, in honestos via ros inquirens, honestis mandato: Satis aperdith pronuncians, eos non suisse viros bonos,qui manifestb falsa ad ipsum detulissent, obiter & ipsum criminans, qui vices suas mandaret sycophantis. Et hanc libertatem innocenti con- donauit Caesar. In villa quadam inquietas noctes agebat,im Lenitas terrumpente somnos ipsius noctuae cantus.Mi-xmipia, les aucupij peritus curauit apprehendendam
noctuam, spetque ingentis praemi; ad Augustum
345쪽
pertulit: laudato, Imperator mille nummum dari iussit: ille ausus est dicere, malo vivat, auemq; dimisit. Quis non miretur hanc contumaciam, impune cessisse militi λ Veteranus quidam quum vocatus in ius pa- ο'riclitaretur, ad ijt in publico Caesarem,rogansve sibi' vellet adesset Caesar E comitatu suo selectum illico dedit,eiq; litigatorem commen-' dauit. Hic miles vocis erans, At non ego Cqsar, periclitante te Actiaco bello vicarium quaestui, sed pro te ipse pugnaui, simulque detexit
cicatrices. Erubuit Caesar, atque ipse descendit in aduocationem, veritus ne non modo superbus, veru metiam ingratus videretur. Delectatus inter caenam suerat Symphonia. rcis, Turoni; Flacci mangonis,eosq; frumento donarat, quum alios auditos soleret largiter donare nummis. Eosdem quum postea Caesar inter cgnam requireret, Turonius sic, excusa, Dit: Ad molas, inquit, sinit: exprobrans illa frumentarium munus. Et hocum punξ tulit, quod dixerat non miles , sed mango. y Quum sublimis ex Actiaca victoria reuer- 4 teretur, occurrit inter gratulantes quidam cor si xit .seuum tenens doctum, haec verba sonare, Aue Caesar victor. Hac salutatione delectatus Augustus, auem sex millibus nummum emit. S
cius opificis, ad quem nihil ex ea liberalitate ruenerat , indicauit Caesari, illum & alium .habere coruum,quem ut adferre cogeretur,rogauit: allatus verba quae dedicerat expressi. Aue victor imperator Antoni. Augustus nihil exasperatus tantum iussit, ut munus cum delatore P artiretur.
346쪽
a Salutatus similiter a psittaco , & hune emi
Solerter iusi it ideat miratus in pica, & hanc mercatus est. Hoc exemplum tenu inquendam sutoreso icitauit , ut coruum institueret ad huiuia modi salutationem. Qui quum impendio exhauriretur, subinde ad auem non respondente dicere solebat, Opera & impcsa periit. Tande per uicit assiduitate, ut coruus sonarct dicta tasalutationem. Ea quum Agustum praetereuntem saluta let, Caesar, Satis, inquit, istiusmodi salutatorum habeo domi. Tum coruus memor & illorum verborum qui toties audierat,
subtexuit, Opera & impensa perijt. Ad hoc arridens Augustus iussit eum emi quanti nullam adhuc emerat.
. Graeculus quida ita captare solitus est Cae'sarem Augustum: descendenti a palatio honorificum aliquod epigramma porrigebat. Id quum frustra saepe fecisset, nec destiturum videret Auguilus, epigramma bene Graecu manu sua de scri . sit,& Graeculo ad se venienti obuiam misit, veluti carinitia carmini b. pensaturus. Gr Scus acceptum legit, ac non sola voce, veru etiam uu tu gestuu corporis laudauit caemen, miratus s est: Deinde si usi accessisset ad sella, qua Caesar vehebatur, emissa in paupere crumena manu p iuculos deo protulit. Cae
ta fortunam tuam Auguste : si plus haberem, plus darem. Sequuto omnium risu, dispensatorem Caesar vocavit, & sestercium centum millia Graeculo numerari iussit. Bene ces it Gramculo palam exprobrata Principi partimonia.
347쪽
APOPHTH. LIB. IV. Iulia Augusti filia quum patrem salutaret, ssenserar illius oculos licentiore cultu ossen solertensos, licet ille dissimularet: itaque postero die mutato cultu patrem complexa est. Tum c aesar , qui pridie dolorem suum continuerat , gaudium continere non potuit. Et quanto
magis, inquit, iste cultus decet Augusti filiae Tum illa : Nimirum hodie me patris oculis vrnaui , heri viri. In spectaculo gladiatorum conuerterant in se populi oculos Liuia & Iulia , ob comitatus disti militudinem : L iuiam cingebant viri gra m . dones, Iuliam iuuenes luxuriosi comitabantur . mina. Pater Iuliam admonuit scripto videret, quan- . tum inter duas principes sceminas interesset. Illa rescripsit , Et hi mecum senes fient. HoecommodE interpretanti lepidh: incommodE procaciter di tum videri potest. Eadem mature canos habere coeperat. su- bitus autenm C saris interuentus oppressti c6ptrices, filiae canos sub legentes, deprehensis super vestes earum pilis, quos euulserant. Id dissimulauit Augustus, & alijs sermonib. extracto tempore tandem induxit aetatis men 'tionem Hac occasiope rogi it filiam, utrum post aliquot annos cana esse madet an calua. Quumque illa respondisset. Ego pater cana esse mallem : Cur ego, inquit, istae te caluam ante tempus student facere Lepido commento coarguit illam me, dacij. Cuidam graui amico suadenti, ut se ad exe plum paternae frugalitatis componeret, satis procaciter Iulia: Ille, inquit,obliuiscit se C sarem esse, ego memini me Clsaris esse filiam.
348쪽
49 Augustus duobus pantomimis inter se com lmissis, ut alternis gestibus certarent, alterum dixit saltatorem, quod alterum interpellat
rem, sub d ille immodicE gesticularetur, allec non gesticulari,sed saltantem interpellare vi
o Tarraconensibus pro laeto ostento nuncia- Adula' tibus, qubd in eius ara palma esset enata: AP- xio xςPRl paret, inquit, quam frequenter accendatis .
Quod illi Di js tribui vol bant, ille tribuit illorum negligentiae, qui nunquam inara Caesaris adolerent incensum. si Idem quum Galli donassent ei torquem au Festiua reum cen um pondo, ac Dolabella per iocum nu-xio, tentant illum,tandem huc produceret locum, ut diceret, Imperator, torque me dona: Malo te inquit, ciuica donare. Festiuiter submovit. lpostulatoris impudentia, qui nunqua in bello fuisset, eoque magis illi conueniebat corona ciuica, quae ex quernis illigineisq; frondibus feri consueuit, quemadmodum triumphalis
ex auro. Quanquam & castrensis &muralis,&naualis ex auro fieri solet. Qua de re vide A. Gellium lib. s. cap. 6. Ciuicam autem Augustus ut honorificentiorem per iocum obtulit. Nam suetonius refert, eum inter dona mi . litaria atquanto facilius phaleras & torques,& quicquid auro argentoque constaret, dare solitum, quam vallares ac murales coronas , quae honore praecellerent. Hoc nisi scias, friget Augusti iocus. Tametsi de materia corona, it una variant Gellius ae Suetonius. Pilnei- Quum urbem Romam multis modis &o
ei, est nauci ct comatunisset, atque etiam in poster
349쪽
i quod quidem in ipso fuit, totam reddidisset. 'rna redition sine causa glorians dicere solet, Romam 'lateritiam accepti,marmoream relinquo. Nihil principi magnificentius, quam si ditio, nena,quam accepit,reddat statu meliorem. Quum miles quidam ab ipso impulenter s3 peteret , ac Martianum videret accedentem , quem & ipsum aliquid improbe petiturum suspicabatur, Non magis, inqnit,faciam commilito, quod petis, quam quod Martianus a me petiturus est. Lex erat, ut qui patre occidisset, culeo in. s . sueretur nec haec petna sumebatur nisi de con C qm Riasso ab huius poens arrocitate C sar ut liberaret manifesti parricidij reum,sic interrogauit, Certe patrem tuum non occidisti, ansam porrigens inficiandi,Tanta erat principis in iudicando lenitas. Dicere solet, nihil minus in persectum du- cem conuenire, quam festinationem ac teme- Festinaritatem. crebroque illud iactabat, iςnxς
Liuiae uxori pro quodam Gallo petenti cia uesultatem,negauit,immunitatem obtulit,dicens Dignitasse facilius passurum fisco suo detrahi, quam vilescixa honorem ciuitatis Romanae vulgari: nimirum Reipubl. dignitatem anteferens priuato com
Quum pro eoncione multos videret pu l latos pue ut legendum arbitror,palliatos,indignabundus: En,inquit. Romanos rerum dominos,gentemque togatam. Adeo studebat priscos reuocare more. , ut habitum quoque vesti
350쪽
D tumque doluerit immutatum.18 . Populo de inopia vini caritate i. quaerenti Frugali- dixit, a genero suo Agrip ae productis plurib. - - a a tuis satis prouisum, ne sitiret homines. Fuit ab trita Agrippae vigilantisimum sitidium vndique prospiciendi vibi de aquarum copia. Augustus autem seuere populum ad aquas a
9 Timagenes historiarum scriptor, multa pe- Lenitas tu lanter in C sarem,multa in uxore,multa in totam illius domu dixerat: Caesar illum ad nonuit, ut moderatius lingua uteretur. Cum perseueraret male loqui, nihil aliud quam domo sua illi interdixit. Timagenes autem libros quos scripserat acta Caesaris cotinentes recitauit, & combus ii, in odium Caesaris, quasi rerum ab illo gestarum memoriam abolere cupiens. Hunc tamen palam S pertinaciter inimicitias exercentem cum Caesare , nemo ciuium Romanorum ab aedibus suis exclusit, in domo Pollionis Asinus co senuit. Nunquam tamen Augustus cum hospite inimici sui exposlulla uir, nisi quod quodam tempore illi dixit, τηριοτροφε , id est , alis bestiam siue viperam, mox Pollionem parantem excusare se, inte pellauit, dicens: Fruere mi Pollio, fruere. At quum Pollio nondum securus diceret, Si iubes Caesar, protinus illi interdica domo mea: At illud, inquit Augustus,me facturum putas,' qui vos redegerim ingratiam 3 Fuerat enim antea Timageni iratus Pollio,nec aliam habu bat desinendi causam, nisi quod illi Caesar irasci coeperat, utriusque malevolentiam boni