장음표시 사용
381쪽
sum est sigillum magnum , in quo sedet eques eataphractus, tenens sinistaclypeum Austriacam, dextra vexillum cum insigni Styriaco s ad sinistrum humerum est scutum Carinthiae,sub capite equi scutum Carnioliae: Infra equum scuta Burgoviae, Mutiae, taretae, Portus Naonis, Austriae supra Antillim. Hata spumi, Tyrolis,& Marchiae Vindorum. Qine collocatio scutorum digna est observatione: & firmat intentionem trium Provinciarum Styriae, Carinthiae&Carniesiae, contra Provinciam supra Masum; prout tandem an. I632. diei 6. Februari j in Consilio Sac. Caes Majest. in favorem trium dictarum Provimciarum & Ducatum pronuntiatum ci tablutum fuit,ut stilicet quando Provincia supra Anasum conjunctim,vel ut pars unius totius corporis cum Austria Imstriore comparet in session votatione , &c. habeat non respectu sui ut pars est,std respectu totius corporis pretemdentiam. Si vero seorsim, & ut separata Provincia compareat,tunc tribus Ducatibus simul dc seorsim singulis cedere teneatur, & locum post illos occupare. Extant de hoc originales resolutiones in Aruchivo Provinciae Carniolite. Post Ernestum, frater ejus junior assumpsit titulum Ffidericus I resensium Princeps, dictus senior ad distinctionem Fridet, ei Iunioris, quierat filius Ernesti, & postea Imperator. Ita quippe se nominat in Privilegiis datis Clem Camioliae, seu potius confirmatis : Sit δribrit son
apparet quod mlhelmus licet omnium consensu senior fiatrum inter filicis Leopoldi abstinuerit a titulo Archiducis, alij vero duo successive eum usurpaverint, nec tamen per haereditatem in suam prolem transmiserint. Nam dericus juniot filius Ernesti non reperitur unquam cum titulo Archiducis, sed tam in literis privilegiorum quam in Recessibus Imperij soli1m se nominatDucem striae. Obiit vero Fridericus senior Tyrolendium Princeps anno I439. dieas. Iunij. Et tunc Fridericus Iunior factus est senior in tota familia Austri ca, neq; tamen usus hoc titulo, sed eum cessit Sigismundo filio Friderici senio. ris Tyrolensium Principi, uti supra retulimus ex Guilli manno num .S. hujus A. Sed videtur ibi esse error Typographi,& reponendum esse an. I 6.pro Iss.
quia illo,non isto anno Sigismundus exemptus est,tutelae, & regimen Tyrolem sium adii quo taedubio obtinuit etiam privilegisrum confirmationem & am
I. Sentio deniq; sexto; Τitulum Archi ducis Andatum esse in diplo.
male derici Ι.Imp.de quo supra: a nullo prius usurpatum,quam a Rudolpho IV. & quidem,ut diximus,ex concessione Caroli IV. Imp. mansisse deinde penes majores nata,vel prout inter se conveniebant ipsi Principes: ab aliquibus
382쪽
Praerogatisa VII. S. L Ztulus Archiducum. Ia 3
modestiae causa intermisium,ab alijs modo usurpatum modo omissum: donecan. I 463. Ridericus IV. Universim ad totam Habspurgo-Austriacam familiam eum extenderet, habito respectu ad plures Ducatus in eadem familia collectos, quot scilicet constabat a nulla alia familia in orbe acquisitos e unde merito voluit appellari Archi duces, quasi Ducum Duces,cum alij Duces singulos Duc tus,Austriaci multos colleetive tenerent. Unde partialiter ad constituendum Archiducatum Austriacum videntur concurrere Styria, Carinthia, Camiolia, quos Ducatus expresse nominat in suo diplomate Fridericus. Et licet ipse Frudericus abstinuerit in suis diplomatis ab eo titulosatetur tamen antiquitus eum familiae datum fuisse ab aliis, licet non usurpatum a tota familia,ubi ait: uls vino
paret diplomaFriderici IV.non fuisse primam tituli concessionem suae semiliae,1ed potius antiquae concessionis confirmationem, & ad omnia individua extensi nem. Haec omnino certa dc vera mihi videntur. Sunt itaq; Ηλspurg Austriaci primi, & soli hactenus, qui Archiducis titulum legitime, & sitinorum Principum auctoritate in rigorosa vocis acceptione obtinuerunt, usurparunt, di post Frideri cum IV. omnes & singuli usurpant, & quidem ut observat Κies Κiesstanser: Hujuspraedicati tam attentij perfuerunt riseriaci, ut licet eundem plures Im- ωL: per' Principes assectarent, tamen ab Imperiali Majesare obtinere nauristens, ne quid gloriae vel nareminentiae Sereuissimae Hasurgicae Domui detraheretur. XVII. Ex his porro, & tam insigni praerogativa Domus Austriae, merito inistre licet, quod in simili inserebat Cha Hetius comparatione facta inter Reges Hispaniae & Franciae. Quia Rix Catholicus multitudine circinarum Rege misis Franciae multoties major eri, toties reperim Mahsatis decore Regem Eranciae otARCHI REX, ω MAXIMUS Rex jure optimo praecedere debet. Sic quia ' 'Domus Augusta Habspurgo - Austriam multitudine Ducatuum omnes alios per orbem Christianum Duces multoties superat,omni jure merito etiam Ax-C A I D v c i s appellatione praecedere debet. mphonsus Rex Aragonum a perorante quodam Legato appellatus est ARCHist Ex, quia non fiam apud Hum 2 3xu nu-no ed apud Italos, Siculos, Sardos, Majori usi Minoricos Dura possideret. Quidni era m imp. go & Regem Catholicum Austriacum dicamus A cui REGEM esse,qui longe ris ' pluribus imperat, quam ullus Alphonsus Regnis,eundemq; dc Augusti stimum L EO POL DUMmerito Axc Minuc Es, qui longe plures Ducatus possudent ,quam unquam ullus alius Dux obtinuit 8 Hinc est quod Elisabetha
gliae Regina de Philippo II. Rege Catholico idem fuisset de quolibet regnante
Archiduce verba iaciens, aperte professa sit: plures eum corona e tura Regna με ia Eiν res etiam divitias possidere , qu- ullus υ aam Christismus Princeps habuerit. Badi-nus Andegavensis Gallus, alias veritatis perquam avarus I amplitudo ditio. Reip. a. num Catholi, Regis, Turcisi imperij dimensionem decies extadit. Et Nicolaus de N vavilla , Marchio Villare us, in ordinum Franciae conventu Parisiis habito anno I s 9 3. publice pronuntiavit : Potentiam Regis Histaniae maximam de vitie nesse, illumque possidere ae dominari pluribus Regionibuι, quam ullus alius Princeps QI Orbis
383쪽
OHis Chrisiani , ὰ temporibus Caroli Magni. Quanto verius id erit, si addideris Regiones Germanae Austriae' Deniq; Petrus Matthaei Historiographus Henrici IV. Galliae Regis scripsit: Philippum II. insaniae Regem re patre natu uisse id est Carolo V. Imperatore ) qui post Caresum Magnum omnium incidentis imperatorum in Orfuerit, quique meliori jure quam Perserum Reges, voeare se poterat
REGEM REGUM, FRATREM SOLIS AC LUNAE. Addere po
tuisset, qui jure natalium plurium Regnorum ac Provinciarum Dominus iam fit, quam C A ROLus M AGNus jure armorum, adeoq; major potentia C A ROLO MAGNO. Iunge nunc CAROLI MAXIMI atnepotes L ΕΟ- POL DUM , & CAROLUM, junge Germanae Austriae Hispanam M. striam, & dic plus vice simplici Reges Regum, Fratres Suis ac Luna. Archi duces, Archi-Reges : & quidni etiam L EO POL DUM Archi Imperatorem, quia nullus hactenus Imperatorum in sua familia recensuit quatuordecim Impera.
PIetate sulciri Regna, & Principum perennare familias nemo ignorat, nisi omnino peregrinus in historiis. Religis o Pietas firma itiprimis regni Bass, ebat Synesius ad Arcadium Imperatorem. Et Agapetus Papa scripsit Iustiniano Imperatori: Non alius est Imper' vesri beatior pr enim, quam Religionis augmeutum. Certe quidquid in Austriacis hactenus Magnum Orbis stupuit, totum id a pietate exordium habuit. sceptra, Coronas, stegna, Imperia Pietas dedit Austriacis. Rudolphus Imperi j Austriaci conditor hoc sundamentum ingenti structurae supposuit: de quo nuperus Scriptor : Ne quid meo esset non magurem ingentia ad imperium asul cre a 'icia de eoelo ex adoratione augusei Rmi Sacramenti initiam ad adoratam a populis Augusti diluitatem. Sacerdoti Euch tisticum ferculum ad aegrum deferenti pie Comes, oraculum plusquam Sybd- linum Deo saetae Virginis audiit: Comiti Habsi reensi pro humillimo Comitatu, ad Imperatorium rerum apicem electo, donari quia Eucharisiam Jumma plerate co. luit , Eucharisticum omnium gratiarum. Verba loquentis Sanctimonialis ita e pressit Guillim annus e Tibi ego se ros placatos, ct benevolos denuntio; proque
pIETATIS O LIB ER ALITATIS Mis , rerum tibi posterisque summum
θ' supremum in terris honorem , Oopulentiae fastigium astimo, lata, Musa, incredibilia promitto. Dictum, factum: absens, inscius quid in Electorum Imperii consilio aeteretur, ad Romani culmen Imperij evocatur Rudolphus. Genius hic Rudolphi transivit in posteros, eosq; secit haeredes non tam Fortunarum lquam Pietatis in Eucharisti eum epulum, cujus vel solo aspectu nepotes imPetrarunt vitam cum Imperiis. Maximilianum I. intelligo alterum magnitudinis Austriacae, velut protoparentem. Rem seculorum dignam memoria d scripsit Jacobus Balde elegante calamo ; nos brevius cum Pallavicino : prima
384쪽
aetus Maximiliani gemino prodigio e coelo consecratur, si mo Maximiliani et mi , ct Numinis praυidentia : undesiuit in uni stirpis Hugustae traduce , his quo tota sus meritatis germinabat, auseriaca propago crvatumque ea primigenia richaris sita epuli Religione, qua sindatum auobiscum Imperium. Cum enim e confragos rapissupercilio, Maximilianus, quo eum oestrum vanationis per acclivia, ω decimia Omipontanorum montium rapuerat, penderet; inaccesse prorsus, impervio, nec pia in mis retrahere posset, viliusve Uej-aris hiante infrajexcentorum pedum erepidine ad divinum confugit auxilium. Acciri jubet audiri enim vox loquentis poterat jacrum mAsiam, qui sublime Eucharisticum nectar delibandum saltem oculis exhiberet, teranssalutari illo viatico etiam tantum adorato, tutumst ore, aut ascensem in casiam, aut defensum in terram. Ita tota riseriaeae mmus immensa moles miserando 'ectaculo, inter coelum terramque librata, e cubitati υertice ruitura nutabat, . Quid multat rem paucioribus expediamus. Biduo jejunus in rupe constitit; allatum de longe Eucharisticum ferculum adoravit: & paulo post assi fuit Angelus sic creditum est ) sub montani Pastoris persona, qui mctum p nere, seq; presta pede insequi jussit; sequentem moello Amulitio herum reddidit, ac inter laetas gratulantium voces occupato Maximiliano, disparuit. Sic in On erculo tota riseriaca familia moribunda, servatur ad istam , ct mortis anti re ad immortalitatem initiatur. Haec accidisse an. 147 2. putat Matenesius. Et en alterum ab Eucharistica adoratione m iraculum : sublequente anno Maria Burgunda desponsatur Maximiliano, eique dotales asteri Belgicas Provincias , haeredem parit futurum Hispaniae Monarcham ,& quae sperari vix potuit, cumulatim se in Domum Austi iacam ingerit selicitas, Archiducalem potentiam ad omnem coeli tradi iam propediem extensura. Prima haec Austriadum pietas, quae fundavit Imperium eadem, & ampliavit. II. Altera huic gemella, cultus Immaculatae Conceptionis Deiparae, quo Ferdinandi& Philippi in rebus delperatis lirrus maiorum fortunas, & gloriam fartam tectam fervarunt. Vna huic describendae pietati pagina non tu ilicii : dabit eam liber integer jam dudum praelo paratus. Hic solum Io. Eusebi jMetember i verba ad Philipum Regem Catholicum libet adducere: M. M Nieremb. statem tui imperi, de iis initiavit, devotio ampliavit. Cultus Sacro si dii in sterj - .ii a D Diei eorporis exordia dedit: afficias e .purilsimam Hirginis Conceptionem mortamenta. Laudatum quippe in Principatu Hillan riseriaco, non Iob is senectissimum
Sacramentum ,sed etiam Immaculata Dei Genetricis Conceptio Ni non sine aliquo Numinis instincta resonet sinnulis Ec Aesis, gemina haec laudatis, populornm pluaseu commendata. Ne ad multa me extendam exempla hujus veritatis,suffcit Ferdinandus III. qui vix Immaculatu Conceptae Virgini statuam posuerat in Viennensi sero, illicorix subsecuta Imperij, quando vel maxime Austria periclitabatur. Vidimus, audivimus, experti lumus. Nempe certat cum Austriacis Deus, &Magna Dei mater beneficiis compensat officia. Mnon elarit iasigna loquitur Bouchornius ) Deus o Disa dederunt hisce temporibus ; dum praelata Hugiuis Boueho in magis Praeae inAlbo monte O auxilio pie invocato Jerocissimisebitὀ hylas cum illi. δε ιν innumem copiisjunt debellatis nobilissma Bubemiae metariaeque regna cam amplis 'ς -
385쪽
mis Pressinciis legitimo Regi resiluta, perduellium Regiones 'insime fortissimeque C Iaris ct Catholicis aes iis a maximis Ducsim Iubjugatae 8 O victorias resecerriminnovis Cosantinis, nisis Neodorijs, novis Caralis Magnis Agnibynis, Divae H Lnis cultu O veneratione impetratas I Non victorias solum, sed conservationem Augustissimae familiae inter mille pericula, & occultas hostium insultas. Obstupescet sera posteritas miracula, quibus Deus & Deiparae patrocinium Le pol dum Augustum centies de vita periclitantem servavit. Non deserit mater filium obsequentem. III. Τertia basis cui fortuna Austriaca, & Artunae Majestas innititur, est propagatio verae Religionis, d sedis Apostolicae observantia constans, de qua in haec verba Κ1esser. Hae Religiosistima Domus nihil magic in votis habuit haes nus , quam ut veram christi Religionem foveret,propagaret, adversantia reformaret, Romani ponti scis tanquam veri Christi Hearii authoritatem sis arer, atque virius omnibus protegeret. Plures hic verae pietatis & Religionis adius comprehen-An Phos duntur. In communi de ijs loquens Author Phosphori verissime dixit: Augu- 'sisse gentis Aus Deae potentia non e invidia in edυirtutessura invidia ling.
Terminatur potentia certis terrarum finibus,et vliisnis; virtutes terminiam nesi s.
Et post nonnulla: Potentia Gentis dubiacae, O virtutes hodie sant Ecelesaefici. menta. Quae nam Obsecro illae virtutes, quae Ecclesiam fulciunt 8 multae illae quidem, sed prima quam idem author his verbis attingit: Hlυnquam maiori curae Hugustissimis austriae gentis Principi inuit, quam Religionem . maioribus acetaptam , integram illibatamque ci emare, propagare, tueri. Nec aliud illis tantam imperj magnitudinem , qnam Religionis Catialicae cultus comparavit. Hoc sinceristam te veritatis oraculum est mox demonstrandum exemplis, & clarius explicandum aliquot propositionibus I. Ab anno Christi DC. usque ad nunc labantem MDC. LXXIX. Nullus unquam Habspurgi Comes vel Attenburgi, nullus Austriae Dux vel Archi dux notatus est defecisse a fide & Religione Catholica es
orthodoxa. Prodigium lII. Nulla est in orbe Principalis semilia hodie florescens, quae hanc praerogativam Religionis Orthodoxae semper a maioribus vltra mille an. nos cultae & observatae, parem cum Auli iacis probare possit. III. Nulla est in orbe Principalis familia, quae ad propagandam Cath licam orthodoxam Religionem, tot opes ex possierit, tot pericula suta jerit,tot labores exantiarit,qnot AugustaDomus Habspurgo-Austriaca IV. Nulla est in orbe Principalis familia, quae ad promovendum divunum cultum tot Ecclesias, tot Coenobia, tot Domos Religiosas, tot Academias, Gymnasia, Seminaria fundaverit, erexerit, dotaverit, quot Augusta Domus Habspurgoaustriaca. Hae quatuor veritates, quatuor ingentibus Tomis per enumerationem Partium probari possent: sed Historiarum& rerum Habspurgo-Austriacarum Peritis nulla probatio est necessaria; invidis &aemulis omnis esset vel odiosa MClirustranea. Interim admiranda est prima veritas, tanquam singularissima
386쪽
Praerogativa Habspurgo-Austriacorum, de qua prae omnibus mundi Principibus possunt gloriari, quod a mille & amplius annis, incipiendo ab intoberto Altenburgi&Vindonissae Comite tam in recta linea, quam collateralibus Al-tenburgi, Habs purgi, Zaringae, Laumbergae, Κiburgi Comitum, Austriae deinde Ducum & Archiducum usque ad hodiernos, qui solo ternario constant Leopoldum scilicet Augustum , Carolum Regem catholicum,& Jolephum Archiducem citra omne falsi periculum dici possit.
Addo verbis Alexandri Patriti j: in Hystania tot Monarchibolim Afracta uallus inus in amnibus omnino Regnis Rex inventias fuit a primo Catholico Rege Reeartari Pe ad Philippum IR qui ab avita Christiana, Orthodoxa, Catholica me derim verit. Prosecto si fides Catholica admittit majus & minus, dicerem Reges FILspaniae Austriacos non solum Catholicos sed Catholicissimos appellari debere,& hoc singulare praedicatum ad universam Austriacae Domus familiam, nostrosque Germanos Principes jure merito extendendum esse.
Titulus Grisjanosmi inque proprius Aust cis
Quia tituli, qui proprius est Austriacis, Catiabet, mentionem fecimus ibet
paucula adhuc de eo libare comparatione saeta ad silvium risianissimi quoGalliae Reges utuntur. Reges Hispani majores Austriacorum prius usos fui cse titudo ristianis i quam Reges Gallite eundem a Pontificibus obtinuissent, adstruit Chi Helius ex Iacobo Valdesio oc Alexandro Patritio : Pri sis Histru-nia Gothorum Reges Sacra tactione fulle delibutos priusquam caeteri orbis Christiani Reger eo jure uterentur: i ver Corsianis i timiam Regibus Hisaniae inlatum aedebitu uisesculis aliquo i,antequam eunde summin Raetifex Reti Franciae eoncesse petr Et sic est, quia Reccaredus Rex, qui totam Gothorum gentem ad Catholicam fidem exemplon verbis traxerat a concilioToletano,quod sub ipso celebratum est anno s89. appellatus est Christianissimus,ct amator Deighri dimus Dominus. Et anno sequenti statim in ingressu nciiij Barcinonensis dicitur: Chrisianissimus Dominus Reeearedus Rex. Concilium item nationi e totius Hispaniae&Galliae Narbonensis de Chintilano Rege dicit anno 6 . Istramine satisi Die Excellentissimas ct Chrisianis as Prineeps ardore ei infaminatus M. Ac rursum: Gratias agimus Christianissmo Ohintilano Principi nfra, cujussiarioasiocati, o instantia collecti sumus. De Duigio Rege Leo Papa H. ad Quiricum Episcopum scribens, asserit se destinasse Petrum Notarium ad praecellentissimum Regem. Hoc ad annum 683. Muem Franciae Reges, nihil de suis majoribus simile possunt adducere, quod non potiori jure spectet ad Habspum Austriaeos. Nam quod anno 74o. Carolum Manellum Gregorius Papa III. in quadam Epistola bis appellaverit Christia ni Fimum filium, ut est apud Spondanum, id non spectat ad hodiernos Galliae Reges, quia Capetita a quibuε --derni
387쪽
derni stemma deducunt, vel non descenderunt a Carolo Magno, ves valde remote ut supra ostendimus. His purgo-Austriaci vero jure merito sibi deposcunt omnes titulos Caroli Magni, & ejus majorum velut Primogeniti. Idem est de Carolo Calvo, cui sertur in coronatione datus titulus Christianissimi ab Innocentio Papa anno 869. & repetitus postea ab Honorio HI. quia ut supra stensum est a CaroloCalvo Imperatore in septimo gradu descendunt Habsp gici: sed Capetini nonnisi in gradu undecimo. II. Caeterum, quantum hactenus observare licuit, titulo Catholici, nullus alius praeter Hispaniae Reges donatus est, at titulus Christianissimi plurubus aliis principibus tributus invenitur. Sanctus Ambrosius Gratianum Imperatorem nuncupavit Christian simum Principem. Felix Papa III. Zenonem Orientis Imperatorem: Hilium nostrum, Christianismum principem. S. Gregorius Magnus Mauritium Imperatorem: Christianissimum nosrum imperator . . Leo II. Papa Constantinum Pogonatum Imperatorem Orientis: Christianissimum
nostrum, imo Dei ct Ecclesie filium. Alphosius VIII. Rex Galliciae dictus est a Ioanne VIII. Papa Rex Christianistam, Constantinum, O alios Christiarissimω
imitatus, qni firmamentum Imperi, in Reli me collocarunt. Ramirus item Rex Galitiae a Mitprando ; Ferdinandus Rex Hispaniae ab Alberico, S. Henricus B. Imp. ab authore vitae S. Cunegundis appellantur Christianismi. Similiter Ocuraldus III. Rex Anglorum ab Hermanno Contracto, Elfiedus Rex Anglorum ab Alberico, Alstanus Rex Anglorum a Dudone : denique & Stephanus Rex Hungariae a Glabro Rodulpho, eodem Christianissimi titulo donantur. Diserte Otto fingensis de S. Henrico II. Imperatore : tam esset Christianissimus, nobilissimum Epistopatum Barinberbundavit. Idem de Boleslao Duce Bois hensae: Princeps Christianissimus. Author vitae S. Adalberti agens de Ottone
Frisingensem dicitur Leopiaria Orientalis Marchio vir Christianissimus. Plura usinodi possent congeri, de titulo Christianissimi, sed de titulo Catholici, aliis quam Hispaniae Regibus attributo per excellentiam, vix deprehendes. III. Est autem Regis Catholici nomen aeque antiquum ac Christianisse mi, prout attributum Regibus Hispaniae. Nam Reccaredo Regi, quem parulo ante ostendimus appellatum Christianissimam acclamavit etiam Concilium letanum e Cui a Deo aeternum meritum nise vere catholico Reccaredo Regi; de quo Baronius in haec verba : Quo tectat ad nobilem, insignem, O egregium titulum , is disi voluerit Rex Apiansus cognomenso catholicus die accipe : bi. . Reeea rego catholico ducebat originem, ejus quoque gloriae aemulus, quam ill ibi juste peperis ex propagata Catholica fide in Gothos gentiles stas , ob quam cauam in Ερθω-porum concilio Rex Catholicus in aeclamatus e sescur Regni ita O Hiali Ooluisessisuccessor, at Me diei cognomento catholicus. Quod intermistum . s. cesseribus fieri
mandus inagoniustamniae Rex, cum ex omnibus titulis, MPmνe coronis nisi gloriosiusfulgeresciret, quam ex illibata eusta ta Religione comparatam Catholicum cognomentum, precibus . Iulio II. Rom. Rmifice impetravit, ut 60inodi titulus haereditariis estis omnium Regum restaniarum s quia Dei benignitate etiam cum augmen.
388쪽
Praerogatiza VII. S. IV. Glorios nitun. ias
is Dorulari feliciter inposterisperseverat. Nullum certe gloriositus cognomentum, quod hactenus sartum tectuna conservarunt Austriaci,& pri estiteres actis,quod prietulerunt in titulo. Taceo alitis innumeros titulos, qvbus donati sunt Hispani Reges, Sanctius Tertius Amatre Religionum. Ramirus I risianiis M. Alphonsue X. Ait 'Alphonsus v. Casta. Alphonsius Id. Asan diem Jacobus II., Aragonius sus. Sanctius III. DE Z im Alphonsus IV. Benignus Sanctius III. Pater pauperum, defcuser viduarum, tutor pupillorum, Iustus Judex omnium. Taceo alios innumeros, cum ille titulus princeps sit, Camillam, longe potior quam Chri aut imis, Fem. Hispani ideo reliquisse censendi sunt,cum pridem usurpassent , G per nomen Catholicum rationem Chrisiani gam haeretici misimitici eoni munem contraherent, O .i capitalsius Chrisianismi vitiis, haeres atque Iebi are scriminarent, ct is Christia suae fidei ceritatem initatisq; DAN histicis dilectionem pro insu rientis H; res arentum in tu it Alexander Patritius, ut merito dixerit de Hispanis Lucius Marineus ulus: in orbe toto terra rum nungens hodie Hyparis, ut ita dicam, Christavior. IV. Quam vero insigni observantia& affectu Hab purgo Austriaea Domus semper hactenus Apollolicam Sedem prosecuta sit.peculiarem tractatum deposceret; paucula insinuemus. Rudolphis liberali in Romanam Eces fiam ipsis Romanis scriptoribus celebratur de qua nonnihil infra. Eriderici III. Imp. egregia demissio. qua voluit Romae in Natali Domini Summo Pontifici ad solennem Missam asi stere, & tanquam Diaconus Romanae Ecclesiae hvana chum decantare, meruit viceversa ut Summos Pontifices sibi & familiae suae haberet propentos. De Eriderico sciatore Archi duce Tyrolensi, Friderici jam nominati imperatoris patruo, quid dicam ' ingerus loquatur: I i Jhi es XXII. Porij gente opter Ecclesia diis remem Sigismundo Imperatorecundilium Constaurim; inguit, quo etiam Pontifex ipsi et enit, hujus nostri Eridririci si e M, Derbo. Cum autem metu quodam Poris j e sidduxi sis, auxilio
peratore rasi tus in ultimuinfortunarum omnium diserimen adducitur, at omni
parte t. ar: Ohinc illinc ditiones integras , urbes, oppida, maino numero ab hostibus O ingratis quibuMam i eripi vidis: partem tamen imperatori reconciliatus recepit. Sebasti, diis autem, Mi PD, Disse men, Ocilia ex Meteinpore Imperio cesse runt. figurini eadem casione tamitatum Liburgensim ad iolam: Ra wteresBre in artum, Θ' Melgingam: Lucernates Crimitatum Rore, Aca ad Rufam uim Urso' amnem, cani oppido Suriose: Beoates Z gam, arburgum , in iam, Lentet, 1 tita, Puntes e Bructaavis bisubiecerunt. AEquese o anno I I s . GL
oues in retiarum I burimi, exciderunt ex pro riptione Si simundi Gyaris: ex cujus iterum te meam, O non multo p per matrimonium Eli abethae filiis eum ΛAertor. Λ, biae sebi ludi, amyl sima Regua Ungariae O Rhemiae cum Romano Imptario secum ex me justo illo seupremo judice) ad amiliavi Ausiacam d oluerant. Attingemus de his plura seqq. capp. hic solum addimus cum Authore Phosphor: : Non il desunt adhue hodie Principer Λαμλιcijuarum opimi jactura, OG
389쪽
perieulo Religionem Catholicam , υἷ'; terrarum propagare. Quod nuper in F E R-DINANDO III. Augusto spectavimus, qui ut diuturno bello Neligionis finem imponeret, suae potius familiae vires accidi passus est, quam ut diutius Imperii Catholici status hostilibus armis premerentur. Id etiamnum agit L EO POL DUS AUGUSTVS maxima sortunarum sciarum prolutione hellum prosequens in Hungaria contra rebelles Catholicae Religionis osores, di Sedis Apostolicae contemptores. Obsequuntur Austriaci Sedi Apostoli , ouin & vota ejus praeveniunt, dum quod ipsa unice desiderat, et vero deli
derare debet, ut in Ecclesia sit UNUM OZILE ET UNUS PHI20 R.
ipsi fortunas, sanniinem , vitam e parti sunt effundere ut votum hoc imple tur tactaam ut idem Author ait D ae vii, ct sacrum Sacerdotum Ornnem flustriaci Principes amarunt Iemper, O coluerunt. Inprimissummum Ecclesiae
caput Romanum Pontificem, tanquam Princi m omnium, Christianae Reipubli. eae parentem venerati Iuni s atque ejus dicta non aliter, quam oracula acceperunt , Obedientiam tanquam Putri viserunt edis apostolicae dignitatem viribus --bus duen.
derunt f me υsius unquam Ecclesie bosis fuit, quem non irai uum hostem )udicarent. Digeramus haec paulo latius.
mitum , ante Radolphum Imperatorem.
Multa de antiquis Hispaniae Regibus in hanc Thesim adducit Alexan
der Patritius, nonnulla etiam Chirutius,&Author Phosphori, nos hoc loco praetermissis illis solum agemus de Habspurgo-Austriacis. Et quidem vi ab OTTO BERTO Vindonissae, & Αltenburgi Comite, de quo certa
extant documenta ordiamur: hic ab Eyttingero nuncupatur: Princeps a motam demtus, CATHOLICUS , pila, ct pauperum fautor eximus. Author vitae S. Τrudperti Martyris, cui Ottobertus in Bri ovia vallem integram s.construendo Oratorio donaverat, laboris adjutores adjunxerat, & iacultibus juverat, sichpbet: Ottpertu anguine nobili, virtute iam degeuer, ammoDonae cte vir illustris, DEI gratiae non ingratus, de omni erede laudans Dominum Et agens de morte S. Trud perti ait: Cum sita bis Oupertus Dior te. Saneli e peria pro permotus affectu ardenter anhelans ad illius anxie properaret exequias, . eoormatur OsI PERTI credentis FIDES , praesentis elisim a restatione in raeuli. Denique iacta mentione etiam illo υtυeraciter ereditur, collectus in eoelis, quem in terris irae Od l'ER I U . in dilidis ibi Tradperto collegerat. Nempe jam tunc praelusit pol terorum Didei zelo & pietati intobertus, qui tot erant generaturi sacrorum locorum h uncta tores quot Principes. Decuit esse sancta tam sanctae Domus mitia.
II R AMPERΤUS pronepos , vel abnepos Ottoberti, proavi lut Zelum aemulatus, apud memoratum Authorem Vitae S. Trud p. hoc elogium meruit, & simul vaticinium : Domino nolinte, quia rituale semen , re Ian.
390쪽
cta face sis Alari nisi deficeret, eui jam ante juraveras inritatem, nonfulis
' taerin eum omnino semen inquiens ejus, in aeterarum manebit. Post aliquanti tem
poris istercursum egrediebaturvirga de radice OTTPERTI, Osos de radire ejus afendit infignis, neposscilicet irim facultatum, quam devotionis i rus possessor ob res appellatione RAMPERTUS, qui pietatis aυitae successor, B. Triaperti
memoriam accuratius insaurare contendens, diruta reparare, conυulsa retarere, ae
erigere jam dilapsa omniauensione satagebat. Baslicam insuper eum evise auri Icalpturarumqueparatibus in BB. Petri ae Pauli memoriam, quibus Leum sanctus Martyr ipse dicaverat , sumptuso canstruxit impendio. Addit in eandem rem Guillim Guillimannus e Ductί undamentis.- οῦ tituerat 'silica, Sidonium tanstam diaz, ' 'tiensem Episcopum Rampertus acreseruit, qui dedicaret , O in eam D. Dud ni compus eae Saetiti DD. Petri μώθ, m quo hactenus jacuerat, transferret, M. Amaas eo tota Brisiaca ingens concursus ,βάυbi Tru perti monumentum apernere ς imtegrum , O incorruptum, ct veluti sopori indiagenteis, mulio oris silendore, O ia rem suoissimum exstrantem ostenderunt. Igitur tanto miraculo laeti iuxta, O attoniti beatum Miar rem, maxima eum pompa, O veneratione monumento aegeno praeparato intulerunt, composueruntque Anno DCC. LIC. tax aris Let res Comes ad Stephanum I II. Pontificem, qui in Galliam eo tempore υtinerat, destin
υit, M. Ut scilicet Sanctorum Albo inscriberetur Trudpertus, quod & stactum. Pergit Guillimannus : Sedυt quoqu=lendori jus Monastetij ω ἡ
gnitati reditus, ct sumptu uneditarent, multas alii possbiones Rampertus tradidit, em1UE magna ex parte adauxit. Postre ita variisse, &' nisis erga Ascin serium impensis, O lenesciis probavit, in Conditor seundus a poseris vocari , Obonorari meruerit. Sane id aperte satis testantvt versus praefixi vitae Sancti Dudperti. insertus, rumperique, Comes Luifridas ab Hah et Moselisi Triaperti Saera unda ι Mia Iris aedem. . - ΠI. E TΗ O praedicti Ramperti fiater, licet eum nonnulli ad Attic nis prosapiam reserant, verosimilius tamen hujus fuit familiae, asserente Br schio Elia Chronographis argentmensibin omnibus conseratisntibus Habureticuri , , Insignem scholam in Monasterio Divitis Augite instituit, cujus erat simul dus Abbas, deinde a Pipino Rege ad Argentinae Epitcopatum evectus. De eo Guilli mannus : Quaruum m avendis , Oeobcinefandis viris locisque Raeti λδ Rampertuo dii, O semptusfacie is tantum corrigendis, emaculandisqἱ, quin sacrum in Enem in teram, turpabantque vitiis Heno laboratat, maxime vero SL. imoniacam haeresim , quae rebus Eeues semper infisa, tum praecipue invaluerat, ea ob lia 3υι ne amplius in ingeminensi Epiycopata locum habeat, P mi Regis auliaritate an emit magis Hetto, quammsteri confimarunt. Idem Hetto instauravit, &quasi,h is de novo condidit Coenobia Fabarianum in Rhetia, Altinense in Bavaria, Mur ''