장음표시 사용
91쪽
- ρίου αυτος. Isa. ,4. Haec tamen contractio minime conlandenda est evinri tertia PIurat. comm. praeteriti inde ui in illi . illae sierunt se . 6. Elementa praecipua Verbum sussirimisum auxiliare constituentia sunt pronomina simplicia 1 em , R-m. , E m L, V ille, C illa , Π nos, o Hri vos, ou illi , illae, quippe quae personam simul genus numerumque designant. T. Hisce pronominibus itaque praefiguntur temporum characteristicae E , Δ, Πε ,-Verum illa, dictae compositionis gratia , aliquam subeunt mutationem ; E namque transit in PE memphitice, in P saepe thebaice, baschmurice in λε; τh et Ten mutatur in peTh et pineri; - in πquavis in dialecto. 8. Quod si tandem eadem pronomina copulanda sint quibusdam coniunctionibus, aut alicui illarum dictionum quae variis temporibus formandis
usuveniunt in eoptica lingua, tunc eorumdem pristinam formam reassumunt, Praeterquam I ego quod in & vertitur. 9. Pronomina simplicia hac ratione composita sensum existentiae cum respectu ad aliquod praedicatum indeterminato sumptum prae se serant. Age vero, et de methodo efformandi in actu tempora pro variis modis singillatim agamus.
De Modis Verbi sufistuntiui auxiliaris. S. IV.
. Modus Indicativus tempora primaria omnia complectitur, nec non aliquot e temporibus compositis, primo, Per vocem ne characteristieam PraeSentis anterioris, secundo, per vocem Πει characteristicam futuri proximi seu desinit i. Cetera indicativi tempora e coniunctionibus atque Pronominibus simplicibus, adveniente Verbo primario ΠΕ, coalescunt. 2. Suhunctisus habet, primo , tempora indicativi primaria et comosita Particulis assecta coniunctivis m, is ut, quarum ope eadem tempora noram equirunt acceptionem; secundo, tempora commsita e pronominibus simplicibus quae Verbi quibusdam formis assigi solent. 3. Modus Umtheticus a temporibus simplicibus constituitur , praeeunte aut sequente una ex his conjunctionibus , SpTΔII, Ene Si. 4. De I eratiso et se itim infra agendum paragrapho XI. ) . Nunc de compositione temporum formae Primariae a mantis Verbi substantiui auxiliaris.
92쪽
Te Ora primaria. S. V. . Tempora primaria ita dicta quod cetera tempora . eomplura quἰdem, immediate ab illis, quamquam diversimode composita, Procedant, tria sunt, . Praesens desinitivum, 2. Praesens indesinitiam, 3. Praeteritum inde itum , et ad modum Indicativum Pertinent. 2. Praesens de itisum idem est eum praesente Verbi substantivi secundarii Proxime superius exposito U . 3. Praesens inde itum constat pronomine simplici et litera E eharaci
ristica hujus temporis eidem Praefixa , ex. gr. EI Presse valet existens ego, h, vel En existentes nos etc. resolvendum in sum, sumtis etc. En ipsius Paradigma rPersona Num. Genus
93쪽
In textibus Thebaicis loco h . pers. plur. invenitur is et Eo, cum
,, scilicet in compositione ossenditur nomen adtributim M incipiens a is et se sic pro rive scribitur ab axe vel EMME nos s mus amantes α mus , is pro hMOCTE OCTE vel EMMOCTE sumtis abhorrentes etc. is 4. Praetcritum indesinitum convenit cum praesente indesinito, character, Stica tantum e. Pro E subrogata, prout in sequente paradigmate r
94쪽
95쪽
Tem otita. S. VI. . Cum plurima sint haec tempora , distinctionis causa ad qtiatuor cla ses illa re liguntur e α. Tempora modi Dulicafivi ; β. Subjunctivi; γ. modi Q thetici ; tempora a Primariis minime derivata. α. Tempora composita Indicarisi. 2. Universa a temporibus primariis descendunt. A ρraesense desinitivo cum composito oritur fururum Trita etc. quo de superius Para-graptio II. egimus , eiusque pracbuimus Paradigma. 3. Πε cliaracteristica nota imperfecti vide S III. uum. 4. praeposita praesenti inde ito Er, factaque crasi altorius E II EI HEI , IIS K IlER , Π epe nepe pro dialecto thebana ; pro memphitica vero et baschmuricarie contracta cum praeter. indesinito LI, fit Π&I, Π&R, ΠSpe, gigniturque
Praesens anterius seu praeteritum relativum hujusmodi; cuius sere sensus est olim eram , Olim eras , vel simpliciter eram , cras etc. Persona Niam. lGenus
96쪽
ἰδου τρεις ανδρες εἰστηκεισαν μανω αὐτου. Gen. 38,2.4. ΙIoc idem Praesens anterius, sul,sequente Verbo primario ΠΕ pro unoquoq re num . et gen., sensum assumit praeteriti imperfecti simultanei dicti, notat namque anteriorem existentiam eodem temporis vestigio cum alia persona vel eventu cuius mentio explieita aut implicita habetur in sermone. Ita porro subsequitur MI T. , vel Iliar M. B. ut inter hanc vocem
et ΠΕ liceat nomini parilitatis aut alii nomini vel particulae locum dare, Prout exempla nonnulla quae paradigmati subjiciuntur edocent:
97쪽
98쪽
suturus sum suturi sumus. suturus es.sutura es.
rae estis. suturus est. sutura est.
99쪽
καταβησοHαι οἱ ενδοξοι καὶ οἱ μεγάλοι και οι πλουσιοι καὶ οἱ λοιμοὶ αυτηο Isa. 5, 35. s. Futurum δε itioiam proximiam coalescit ab es pracsente indesinito su iuncta charaeteristi ea suturi syllaba Πα , ita quidem ut per Ei Πα liti rasis sensus eliciatur sum -- existendum , i. e. mox ero 2ὶ quod postea unitur nomini qualitaris. Tertia persona pluralis Per simplex Pronomen οπhaud immutatum S. III num. 7.) et rid. non raro componitur praecipue Post relativum ET, quemadmodum exempla innuere possunt inserius adducenda a
ἐαν εἴπιω οτι οὐκ οἶδα αυτον , σομαι . . . Iob. 8, 55. Nisi id verbum eppae rex eontuleris cum textu quem s. Cyrillus Alex. ex lanΠbat om. e. 2. mg. 88. , in quo quidem legitur οἱ νομεῖς αυτης , cur Nic verterit intemres noster di cile admodum reperies. 2ὶ Translatores Sacror. Codd. hoc futuro ρro ten ore Prae