Commercii litterarii dissertationes epistolicæ historico-physico-curiosæ, Jodoci Hermanni Nunninghii et Johannis Henrici Cohausen

21쪽

-ites petrefactas esse rationibus nonnullis, uuae apud eum legi possunt, adstruere eon rur Inutiliter sane ad ipsum universi cata- Hismum recura it cujus mundatione ad agrum estphaliae iciun oviarium perveniae quis sanae mentis crediderit Z Non obstat seminis specifici esse productum, quan

vis earum figura ac magnitudo multis oclis variet 8t nunc denticulis parvis sint erratae, nunc crenis majoribus ornatae, pyramidales saepius crenis penitus carentes, αFeruo ad lapides cordisormes. Ostentat tales in agro aderano natos CL unpingit Musteum bisos quoque illos esse Celsissinaoniam do krudit a istopormn Phaenici, setis testatur elegans eiusdem versus ab Am

re nostro allegatus, in quo uetis Pi-prammaticum acumen , si enim ipsa saxa in

titio Saxonia corda producunt Lapidea, uid de ipsis Saxonum statuas pectoribus ' Eiusmodi spides Cordiformes in matrice

macrocosmi potius quam corde microcolmistenerari non est quod dubitemus, quamvis

retitum saxeum ex fide Miscellaneorum

German. Nar Curios in Cervi ventriculam rem eredatur, cujus quoque commatis e setur lapis, quem in capreolo inventum tradit Theod a Mamis p. 3'6. Ann. I.

Eth . Cur licet enim eiusmodi Cardio hi, Ir eu matricem habeant, cordis larmam ramen non obtinent. Vidit lapidem, figuram,

eolorem S alia requisii eoidis

22쪽

Praeli stris Persionae Gazophylacio David MLehius, quem tamen pro cordis producto non hat et te itaruit, cum ejus substantia communi lapidi rubeo fiuviatili penitus si similis potius in ventriculo Cervi quam corde esse inventum , ceu facile in prato ab esurientehruto deo lutilum Rationem addit, quod cum lapidis magnitudo cor Cervi ferme adaequet, in foro phyuco possibilitati repuimet eum in altero ejus ventriculorum contineri

generari Potuisse, cum omne continens

suo contento majusis amplius esse debeat Interim nulla observatione constat, Lapidem cordis forma donatum in corde animalis fuisso

enatum. Me lapillis passim in corde generatis testantur Medico Physicorum Ephemerides qui tamen cum cordis figura destituantur a censium Cardiolithorum proprie dictorum venire non possint. Credo guram illam

cordis mere esse foriuitam, efformatam a loci constitutione, in qua nascitur et Sic calculum

Rem cordiformem D. Reiselius in Dd Curi Dee. I. - 3. Obs I9a depingit Alium vesicae calculum cordis formam penitus repraesentantem vidit Sebas Marabuius testatae. D. SchrOchio in Sehes ad obsere meo e

Epistolae Duumvirorum secundae materiam praebet Cornu Ammonis, ita appellatum, non quod revera naturam Cornu habeat, sed eius latrem figulam , quod jam probe annotavit Mutoteles i. a. Pori animi ubi ret Per inta a rudinem

23쪽

tudinem is translatis,nem quorundam aliorum direntur eornua, sed nulli operatimes eornuum insunt inde sane falluntur, qui ea ad animalem potius quam mineralem familiam reterunt, credunt esse aquis dilimam a locum, in quo hodie reperiuntur , delata longissimi temporis tractu petrefacta. Cuius sententia se defensorem sistit Andreas Catalpinus, qui L. a. . . de metallicis adigur tos lapides deveniens multis contendit rati nibus , Corpora lapidea mammerabilia eandem prorsus configurationem eum mentibus habentra,

viventia exivisse, sed postea aut 1 me in baliauem uecto Iapidescentem concrevise in mpideam substantiam. Ex quo sequeretur Cornu

Ammonis pro Cornu arietino in lapidem mutato habendum esse. Quod vel ex eo sui cienter refutari potest, quod etiam exuem Di metri inveniantur Ammonis Cornua, quibus producendis aequalia tam parva arietum auo-riamve animalium capita in natura nunquam extiterunt. Accedunt configurationes ita, riam , striam, verrucatae, undulatae, quales alias in nullis brutorum viventium cornubus

speElantur. Scribiti Seheucheterus in Dis. Epistoliea delendrisis dari in Helvetis regionibus Cornua Ammonis in orbe extimo folia-ceis cardui impressionibus exornata, quae nil aliud sunt, quam lineamenta extrema articintorum, quibus hoc genus Cornuum Amm nis per totam si e circumvolutionem illi guttur, quas Articulationes κα-- confert

24쪽

cum vertebris spinae Serpentis, ideoque id ga. nus Cornu Ammonis nuncupat lapidem Se leto serpentis referentem, lineamenta haec folios ita describit: Superficies lapidis 4-νιον a natura crebris depicta est ramusculis, quasita linearum dentibus folι arborum quodamodoveferentibus, qui ex Articulatιovum anfractibus ortum trahunt Quod di Martin Lillarus de citat. Angi sub Iuba in observavit Laudatus Scheuch rus scribit tale esse Cornu Ammonis frustum, quod ornamenta haec foliaceaeo modo impressa gerit, quo sere folia trina liliorum , allici regni insignia pingi solent,

Enerinos hinc vel enerino jure vocandum. Ex quibus quoque ornamenti Per universam

Cornu substantiam ad umbilicum usque diffusis, non obscurum est, hoc Cornu Ammonis genus nunquam ad regnum animale peri nuisse. Scribit tamen Celeberrimus D. Nun-xinvius in suo lapide non obscura esse cervicis vestigia, a qua Caput operariorum ineuita eL fodiendo sit resectum Circa quod notandum,guod perhibent Ory lographi , nempe hoc

ornu semper ad extremam superficiem innatum esse lapidi praegrandi, ut frustra sit, qui s. quis hoc separare integrum laboraverit. Non sine elogio depraedicatur hujus Cornu Ammonis locus natalis ager Coesfeldicus prope castrum Lobur ense, ut inde pateat non minus apud. Vesiphalo quam alias nationes nauaram non esse ignavam in produEtione figurriorum Lapidum, e terra tum calearia lum

a lapi

25쪽

lapidosia in varias formas indurestente, quos saepius agricolisis sostaribus dum aliud agunt di ne quidem opinantur, sors fortuito oneri.

nem, a quo Cornu hoc licet non Cornu, nomen accepit, hic enim tam a Graecis quam Romanis Poetis Aristophane, Lucano, Ovidio, Statio, Papiniano, Silioque Corniger lalutatur, cui cornua arietina vel ad temporum regionem vel capiti summitatem apponunt. Unde idem annotat in antiquissimis Numisma- .

tibus ovem spectari Cornigerum, quorum diversos recenset. Quibus addo Trajani du-Plicem, unum argenteum 6 alterum aeneum

Numum Jove Cornigero signatum, ut Antonini Pii, a Seguino celebra Gallorum Antiquario illustratum is Marci Aurelii e a Patino elegantissime depi sum. Ut gentis

Cornuficiae tolliae numos, qui omnes Jo- vem cornibus ad tempora retortis sive arie- tenis praeditum repraesentant, silentio praeteream , si enim omnes Ammone Cornutosgnatos enumerare vellem, plures essent implendae Paginae. Jove ad caput Moysis eornigerum transit, cujus in numis Hebraeis effgiati dilucidationem in Epistola Responsoria exhibet D. Patruus, qui hae occasione varia animalia cornuta Le-Pores, quos Gallos gallinaceos, Anseres, Anates , Cattos, Corvos, Viros denique mulieres ad Cornutorum computum refert,

26쪽

Ita oecunda ubique cominam est Natura, retiam ipsis lapidibus vitalis actionis sensitivae ac vegetativae animae nil continentibus illorum figuram singulari hactenus occulto artificio imprimat. Verum nolo hisce longius immorari. Quia ramen uterque Duumvirorum Ammonis Cornu eleganti Inscriptione ornavit, licebit

mihi illam huc apponere, qua Mnus Reiffiius in Dissertatione Historie 'sica comusuum decoraVir. Vos Viator, Civis, Advena Quicunque suas Lecto spectatorque

Vos ad unum omnes

Quod Heracliti Ephesii fuit, alloquio Excipiam dimittam Introite: nam 'bi Dii Dur.

Subite mecum, quaeso Has obscuras terrae latebras Has cavernas undique lapidosas, Nam ite Dii Ueterum supersunt Joves Ammones, Agnoscite, si vultis, resciscite, Caput ex laPide uno cornutum idque Ammm

Caput My Ptiis, Graecis, Rom/ois, Lybicis

Divinum,

2uperstitionem, quae suberat, crassissimam Ingemiscite, indolestiae,

27쪽

Prodite paullulum eollec is animis, obstupescite, pertimescite Ipsum Deum in lapidibus pωsentem, Deum ter optimum, ter Ma imum, Mirabilem tanti artificii Authorem. Ut Cornu ex Lapide Arielenum Inque illo Non basim tantum rugosam, sed mucronem

etiam tortuosum.

Admirari scrutarique liceati igitur vel ex hoe ipso

Lapide cornuo, aut cornu lapideo, Nisi vobis sit cornea fibra, Ad laudes Deo ter optimo nuncupandas, Pra

dicandas Mecum facile permovebimini, Vos

Quotquot adestis Viator, Civis advena Lector spectatorque Vos Abite fausto admodum gradu Ubicunque ibitis cibi Deus est. D. V. C. Pergo ad Muse Nunnin an Cornu seu Potius medullam. Inter hosce Duum'iros adhuc controversiam Cl. D. Nunninsii postulatum est, esse Bisontis esse petrefactum, esse

28쪽

em ex universali mundi Cataesysino peltibi. Ies reliquias Dubitat de omnibus nee sine valida ratione D. Patruus,4 saltem proco I Uri seu ingentis cujusdam bovis habet , qualis naturae ac molis olim etiam teste Tacito aluit antiqua Saxonia , imprimis Frisia , ut ab eo allata confirmant exempla. Argumenta in

contrarium adducta nondum retulata sunt, neque illis aut refellendis aut confirmandis me satis idoneum invenio, cum Bisontem neque alat Germania, neque mihi unquam visus sit, ut ex confirmatione medullae de Cornu genuitate iudicare valeam, quamvis S ipsa longitudo non minorem probationem faciat. An

vero X Animali, petrefacta sit medulla, a mere terreum fossile, pagyria iuxta Lapι-dem Larium Ct Samuelis cir optima arbitra judex ocimasiam facere poterit. Quamvis nondum ex eo patescat, an ex ino sit, annistin te, an bove majore, cujus certitudinem

λla praebebit magnitudo, di specifica conformatio.

Concedamus vero esse medullam eornu P trefaetam , nondum tamen constabit esse ex reliquiis an rediluvianis, quibus Scheuchzerus aliique moderni sibi hodie mire blandiuntur. Si enim antiqua Germania olim Alces, UrOS, Bisentes, aliasque seras nunc incognitas aluit, jam tantum temporis a deleta sylvarum Uastitate intercessit, ut ejusmodi brutorum se

leta exuviae lapidescere potuerint, neque -- ci opus

29쪽

opus sit ad Diluvium universale provocare.

Ex Indiis tintis Cornu Oedingam est-phaliae quis Cataclysmi provolutum esta,

nimis durae est fidei Verum controversiam hanc meam non facio. Benevolus Lector pensitatis utrimque argumentis re luere poterit, eui sententiae velit adhaerere. Nemo Museo

Nun ningiano invidebit, ab eo Corneam Bisontis medullam possideri. Prodit tandem iterum post annos noningenistos in lucis theatrum bullebaem Carolo M. Rege Aaron in donum missus Elephas. Cujus Epicedium ante hos Duumviros nemo scripsit. Ejus vitamin mortem plures non infimi subsellii Scriptores ex antiquo aevo

memorarunt, sed inserias nem celebravit, nemo mentionem facit, quo terrarum loco

sit turi utatus, tandem autem circa Rhenum

effossum ejus os femorale prodidit locum se pulcri , cujus echo patet, quam facilis sitia tura Curiosi sunt estu digni, quae de illo memorat uterque Duumvir. Quo mortis genere desunctus sit, Scriptorum nemo me. minii. Ex Nostalgia mortuum ostendit D. Pa. truus, si modo ea in brutum cadero possit, mutationi aeris ejus alias vivacis, longaevi raematurum obitum magnam pariem deberiatis probabile est. Experientia namque docet pluribus aliis animalibus in erem pere grinum insuetum translatis breviorem esse

vitam. Contro.

30쪽

Controversia inter Duumviros est An os Illud laudatum sit femoris Elephantini Cujus veritas ut stabiliatur , servanda & sequenda foret methodus in celeberrrima Academia Physico Mathematica Romana quondam obis servata, quam D. Ambrosio Hieronymo L-- geumantela communicavit Uir illustrissimus Litterati IIimus D. Joannes iampinus sequentis tenoris. Prope terram Vitorchiam Viterbiensis Dioeceseos praeterito anno quae . dam mirae magnitudinis ossa reperta fuere, oscilicet femoris, scapulaeis vertebrarum mirique, nter quas erat ille Cervicis, quae simul in ponclarescet tumin octoginta no Duratiam libras excedebam. Fuerunt Pro-

Ptere ab omnibus fere Gigantis ossa existi ismata, ac nota cum illis collationes, quae in diversiis urbis Cimeliis, praesertim in celebri illo Chisiano asservantur , erant omnium maxima. Dubitatum autem fuit, ala revera ,, Gigantis aut potius Elephantis ossa essent. Propterea ad Erudituna Amicum Florentiae commorantem suerunt datae litterie, ut is exemplar sceloti Elephantis, qui in celebri Medicaeorum Musto visitur, mittere non dedignaretur Qui petitioni benigne an isnuens optatum transmisit eXemplar, quare facta cum osIibus collatione unanimi con tisens judi itum suit, Iam illa noviter re is perta quam antiqua in Cimeliis asservata Elephantum esse is pro certo habuimus

illorum Elephaarum fuisse, quorum Plinius a L. 8