Commercii litterarii dissertationes epistolicæ historico-physico-curiosæ, Jodoci Hermanni Nunninghii et Johannis Henrici Cohausen

발행: 1746년

분량: 1042페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

suceavit. Talium cornutorum hominum eriam mulierum , plena exempla recensent Aldrovandus, Aurelius, Severinus, quapendens, Schenchius, aliique Physici medici curiosiores, quos brevitatis causa omitto, ut mirandum sit, naturam tam liberalem esse in donandis cornubus. Eleganter Geomaius Hannausiph Germ. Cur. Dec. 2. Ann. 9. Uiεν. ait : Vix tibi viaior est natura lascivia, quam in cornubus, qua modo snxit in palmas, modo sparsit diffites. His cornua dedit ramosa, in anfractum convoluta, istis in dorsum ad unca, quibusdam rugarum ambitu contorta, aliis in live fastigium exacuta, nonnullis in terram diruta verum non negligenda est Epicrisis linis Nar Hist L XI C. 3 . Cornua multis quidem, aquatilium murinorum o serpentum variis dura μη modis, e qua jure cornua intestigantur. quadrupedumgeneri tantum. Famiterosissimus Hieron. Aschius Hecatost LOM ao. o. in votis habuit Ceralographiam hac e-uus desideratam, ut Eruditorum aliqvis cornum rinaturam, ortum .differentias pervestigaret; sed frustra etiamnum docti idem ingeminant. Sic enim cilli cornu, quod Museum tuum servat, putas Bisontis esse, lux aflundet etur. Cum enim nunquam animal illud vivum conspexecim, nec cornu illius usibus medicis hactenus serviat, de eo sententiam non dixero , etiam rogatus. Celeium si tibi referrem omnia, quae de cornubus

hae occasione scribere possem, non in Epistolam, sed librum excresceret Dissertatio. Ne longius igitur evager, redibo ad Cornu Ammonis. Nola sum nescius, quod singula use tui analecta docta epigraphe exornare, tisi forte aliquando iii luceis

52쪽

iurem,mdeat, curiosos iteratos non aspectu tantum, sed, Exegesi physie recreare ciniuuete copias, talem ab sequenti Intemptione a te, si lubet, magis exaseianda in Masei tui qualecunque oriramentum adjungere allubescit, iij si arciserit, eri pergratum. Fimo cum isto tuli iano; Bene vas ct me dilige. Dabaa ex M aleo ptidie Kalendas Octobr. Irs ,

In Cornu Ammonis

Ad Castrum Loburgam prope os diam

1epertum, Et ab Iil.

DOMINO

L. B. DE GRAESI

Elegantia Ammonis cornua, Variae configurationis Undulata, striata, varicosa, Majora, minora, longemaxima Generati Helvetiae montes 3 .er Altorsinus, Et Saxonicus.

Hoc quod vides, nisi produxit, Saltem, donee in lueem nupc educeretur, Absconditum servavit Vestpliaticus. Si figuram specie , Constare conspicies ex subtilissimis eorruseulis, Quae motu certo Qverticos in orbem acta, Inperfectam omnibus striis absoluti cornu figuram Coaluerunt. Gen

53쪽

Generationis petis Auctorem Valeat Reissi vis conchopoeticae Valeat Salmas aptitudo loci Succo lapidi-fero turgida, Et magneri vis seminalis terrae innata; Maneant suae his Lithographis sententiae. Natura neminem spectatorem admisit, uando variis in luti creta, ocra marcassitis Varios eirculos, cylindros, pyramides, sphoeras, Lineas varias spirale QConchoides fabricatur. Spititus seminalis salini in corporibus Natura est.

Vim antinobolicam appellat ircherus

Ut ex centro prodiens in peripheriam Se paulatim in radios dispescat- Non aliter Ut 4n regno animali punctum saliens, In vegetabili seminis nucleus permaticus, Se circulariter diffundunt. Erras, si credideris Materiam coagulabilem incellis legibus In terrae ductibus susim vagari, Et hane producere figuram. Summa sic foret in ea irregularitas. Spiritus ceu archeus in semine petrifico latens Iuxta statas dimensiones in figuram certam Se expandit. Accedente praeprimis vi aeris eristi ea Solidiora premente,

Unde ortis variis interstitiis loris sulcisin protuberantiis Regulares variae in lapidibus oriuntur figurae,

54쪽

Quales etiam in cornu hoc lueenti Hieroglyphicae hae sunt notae ιQuae suis characteribus Mirandam vim naturae, seu potius ipsius Protoplasta potentiam

Exprimunt.

Ulteriora indaganti Occurrunt stupor & ignorantia , Vel ejus saltem asyla. Mirare in hoc cornu pondus, uod non, ut in monte Randi Helvetiae, Apud Ioannem de Murulto XI sed XXXVII. Iibras ponderat. Et vel ex hoc capite inter rariora illius generis Referris Et in Musto Numinet an spectari meretur. Non aliter ae olim in arce Palladis Aries ingens cereusa Non ob materiae raritatem, Sed ob ingentem molem &ii aegrandia eornua, Quibus erat formidabilis, Ad publicum Spectaclitum sint expositus.

55쪽

Epistola. III.

De Cornu Bisontis petrefacto.

claris o Expertissmoque Viro,

IOANNI HENRICO COHAUSENO

Medicorum Patriae Scriptis experientia ac tale Aotesignano S, P. D.

IODOCUS HERMANNUS NUN NING.

medenam. Cornutis nuper tecum, Amice, collocutus Epistulis hanc ejusdem argumenti ad hii lubet exarare. Decumanum cornu est, ejus certe medulla, quam Commentariolo juvat discutere, quo tuas smul de eo provocem conjecturas Obtulit illud citra expectationem fortuna Vix manun conspectumque subierat, indubiam ex Cataclysmo augurabar antiquitatem, vel utque e naufragio tabulam ari ipiens Lithotecae meae intuli, licet haesitan ob illius has ad partes non visum robur, quo corpore locove nitum aut cadavere avulsum fuerit. Repertum est illud in agro Oedingano Anno MDCCXXX l. inter lapides calcatiospitantiade de litim. Pondo habet libratum quinque, totum in petram conversum. Cujus vero sit, haud facile est definire, minus cum constet tantae molis cita-ain estphalorum unquam nemora aut horrea

aluisse.

Fluctu

56쪽

Fluctitanti hae inter bestiarum uis celo,

de quibus tuam olim aliorumque sciscitabar opina elaas controversia recurrit, an ad earum sortealceiam, si non Risontem, quam aptissime sitis serendum. Quid horia a lit, lubeat tecum aucto- Ium Toographorum Pollestore paucis conferre atque indagare. imprimis Et eu celo , cum Bisonte animal unum de inque esse non una causa est , quae decisionem suspendat, ex quo Suec Bisontem sua lingua Ele amant exprimere Diu, fateor, me re- Hlit in hac opinione apparens quaedam congru mnia, cui qui dea licet penitus inhaerere dissuaterit

error illorum, qui Rangiferum vulgo Neiubiericum lino ferino siste sit Vestri mile, sive

.ride selyhunc vero cum Suecorum Eti . planec ira fundim quos inter notari meretur laus Atinnus aptandorum animal Ellende dictum, cum 6lvestri asino perperam commiscens. Immo Vel ipse subtilissimus Scride Exercitat. CCVLutram que bestiam pro una eademque reputans. Rem apertius ii obis exponit , dubitationemque omnem aufert Ioannes Schlerus Suasburgensis Des Ut. Laplandia p, 38o docens Alcem vulgo Ellcnti, apud Germanos non tantum, sed e per universum deptentrionis tractum hodie usque voce Est ii digitata. Mute adstipulatur praecitatus Olavs Magnus Lib. I 8 Cap. r. mi Elgende sn in denis ternisbtige Oerteren, da si ingemein ELG oderELGAR genant merian. Itaque quod Latinis Alces est, Moschi tam, Lithuanis L , reliquis vero Septentrionalibus mst,

57쪽

des, mi ob usena, vel ex praemissis Ati nostram , uti septentrionalium Est, non aliam quam Ela in eis bestiam utitare vocabulis, quarum ut antiquam Patriam ex imperatorum Omni/di Henrici Diplomatibus in Batavorum agris apertissime reperire est ita earum prosapiam, tracgenuina n0strorum temporum nomina Heia, Beha, Ambim, Pontanus. Iuniui, ac novissime quinciatus Giuii insensium Consul Scriptorque, plausi vestigant. Nee ab hac sententia nostradiicedit Historii graphus Regis Borussici, Hermanis in Adolphus M. inder tui in Polysiripta litter rum Anuo MDCCXV l. ad me datarum, quod ob argumenti nostri est actationem tum e consilium edendae quut mentibus Bibliothec IV phasica Curios harum ac licem lubet adnectere. Operx quoque pretium foret, integras hasce cum tot ceteris ejusdem L. Viri litteris missertatiunculis nomini meo perhumaniter inscriptis aliquando invicem proferri. ut est: Vocum Elain sula natura multorum Virorum doctorum exercuit calamis Operae pretium est, nonnullos eorum in medium attulisse. Cum primis Misc stant Berosi v sia ad incrementum ςientiarum ex Scriptis Si cietati Regia Seientiarum exhibitis edita Coa. νμει. V. sive Tom. IV. Ela de Mis in Diplomate QTTONis M. idem ess tradunt, acidet Sh lem, ungulas namque ferarum Nobiliorum et genςre Cervorum 6 Aprorum dilui a Venatoribus vocari Schalen verum hic non de ferarum ungulis, sed is seris bestiis Ela Se Schil dictis spe uciatim agi, quis non animadvertat. Sane Cen

58쪽

Iun. I. s. hunc locum penitius inspicientes vid iri ue malunt hie cohibere assentum, liqui, dem Diplomate Ottoniano distincte edocemur. bestias quasdam reutonica itingua appellari EL aut SCHELO, Q postponuntur Cervis, Ursis, Capreis, Apris. Non adeo longe ab hac interpretatione digreditur Auctor Tractatus, cui Titulus Abris on

59쪽

den. Verum, ut ingenio Interpretis hoc concedamus, qua ratione feras bestias EL & seMEL in vocis Duum, quo venatores ad invigilandum Ece antetra feriendae sint, se te mutuo exstimulant, temere convertat, vix Auctor ipsemet tuebitur. Ut ut haec a disertis civilegii imperat'ris verbis ne latum unguem discedendum arbitramus, dum ait: Interisimus, ut nullus cimitum &c. c. ---- bestias insuper Capage clamores qua Teutonica Lingua Lo ct scHEL appellantur venariptae firmat. Eiici quid his apertius 3 Quis non hortite hanc Imperatoris elocutionem bestias tangentem In Maa, , ut Auctor ait, advertentia Vena rum signa violenter detorquere Sane malo. lem sentire cum Haren bergio Hist. Diplomat, Ecae . Gm eroeim. p. s8. S. V. ubi dicit peregrinum a Naxoniblis vocari Ela 4 leve. Quidquid insilensis peregrinum est, apud suos adhuc vocari Elus Audit peregrinus statusis commoratio extra triam dici Eunde a peregrinis finibus. Ex his quidem tametsi ferinam hanc earum terrarum sylvis non inquilinam aut saltem non δε- miliarem sive quotutianam, sed raram immo ad

Belgi Inferioris estpbaloiiunque oras exoticam

exuis

60쪽

extitisse eoncederes, nihilo tamen melius edoctiellemias, qua patria qua prosapia, quove cogno-ntiri referenda forent insolentes plane bestiae nostrae Lo cHELo. Exacta haud infelicitet binoriam ammatium is QSchelo investigatione,

indefetio es miro excitatamus tertium Bisontem.

lias cor mi Oibdere musquam pursuali simus. De Bisonte rima magis apertati sunt singula:

pidaria veterum Pylo literarum assinitas est diruis a Celtico mesontis VsDit, non a Bistonide, quae Thraciae Regio est, ut contendit Appianus I l. de Venatione. dii quoque Bisontium a Vesorai Burgundionia noletropoli adhaelere nomina, de quo Jo lac chi filetius Vesoni part L p. 6. Unde Hesentcs Incolae pro Bisontes leguntur in oratia triusque Imperii. Passim ita desci ibitur Anima fera cervi rura cornua habens, interati res me ira fronte tubarum, proιixitate ac reliquo c..pore admodum deforme Boum sylvestrium familia cile nemo nisi in Regno e caeconomia animali hos hes pernegat: Unicum illi cornu me dia troiue ex turgere voluere Ioannes inici tinis calii, quorum allucinationes ipsa Κυτεπσια refutat,

quemadmodum, illorum, qui pro Risonte Ran-giferum depingunt quos inter Munsterus Os-mogr. iv. Lib. IV. 3 P. Gillus in Elianum suu ira apud Caesarem Beli. Gail. Lib. I. Bisontem adumbrat, haud aliter ac Rangi ferum Caesar. Etiam Horomannus, ut probe animadvertit Ch. etius d. l. Bisontem pro bove male reposuit, immo pejus pro Bisint Rangi ferum in eodem Caesare deserim sit, qua opinicne etiam vapula Math. Cramerus

SEARCH

MENU NAVIGATION