Opera inedita cum epistulis item ineditis Antonini Pii, M. Aurelii, L. Veri, et Appiani nec non aliorum veterum fragmentis

발행: 1815년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

S DISPUTATIONES

multis mortalibus diceret ' Ego quidem, inquit, sie

existimo, nisi si me seriptoris istius. Omnisque antiqum orationis amor atque veneratio caeco esse

indiei saeit longe atque longe esse amplius. Pro- Iixius sortius in significanda totius prope eivitatis multitudine morteses quam homines dixisse. Namque multorum hominum appellatio intra modicum quoque numerum Ohiberi atque iticludi potest multi autem mortales, nescio quo pacto et quodam sensu inenarrabili, omne sere genus quod

in ei vitate est et ordinum et aetatum et sexu a

comprehendunt. Quod scit cet Quadrigarius, ita ut res erat, ingentem atque promiscuam multitudinem Volens stondere . cum multis mortalibus Metellum in Capitolium emas dixit κρατικωτερ- , quam si eum mestis hominibus dixisset. Ea nos omnia, quae Fronto dixit, quum ita, ut par erat, non approbnutes tantum, sed admirantes quoque audiremus. Videt tamen, inquit, ne existituetis semper atque ita omni loco mortales multos, pro multis hominibus esse dicendum ne plane fiat graecum illud de Varronis satyra Proverbium, τὸ τὸ τέ φακν μυρο ' Hoc iudicium Frontonis, etiam de parvis minutisque vocabulis non praetermittendum putavi, ne nos sorte fugeret, lat retque subtilior huiuscemodi verborum eonsideratio. An harena, eaelum triti eum plurali inreniantur Item quadrigae inimicitiae nonnullaque praeterea alia ocabula, an singulari numero comperiantur PADoLemENNLus Roman priusquam Athenas concederem, quando erat a magistris auditionibusque obeundis otium ad Frontonem cornelium visendi

se lente unctionium quod dieiis tu re absurda.

252쪽

gratia pergebam, sermonibusque eius purissimis bonarumque doctrinarum lenis fruebar. Nec umquam taetram est , quotiens eum vidimus, loquentemque audivimus, qui rediremiis fere ultiores doctioresque veluti sol illa quodam die sermo- ei natio illius, levi quidem de re, sed a latinas tamen lingua studio non ahhorrens. Nam quum quispiam familiaris ins hene eruditus homo, tum Poeta illustria, liberatum se esse aqua intercutis morbo diceret quod harpnia talentibus esset usus itum illudens Fronto Morho quidem, inquit. -- res sed verbi vitio non care . Caius enim Caesar ille perpetuus dietator Cn. Pompeii socer, a quo familia et appellatio Caesarum deinceps propagatR est vir ingenii praecellentis, sermonis praeter alios sum aetatis eastissimi , in libris quos ad . Ciceronem de Analogia conscripsit, harenas vitiose diei existimabat quod harena numquam multitudinis numero appellanda sit, sicuti neque cretum neque triticum. Contra autem ι rigas , etiamsi

eurrus unus equorum quatuor iunctorum agmen

unum sit, plurativo semper numero dicendas putat, sicut arma, et momio, et comitia, et inimicitias, ni quid contra ea dicis, poetarum puleherrime, quo et te purges, et non esse id vitium demoustres. De aedo, inquit ille, et tritico non inficias eo quin singulo semper numero dieenda sint, neque de armis, et moeniis, et comitiis, qui figura multitudinis perpetua censeantur videbimus autem post de inimicitus et quadrigis Aesorrussea de lindrigis veterum auctoritati concessero, inimicitium tamen sicut inscitiam, et immeemiam, et iniuriam, qua ratio est quam Ohrem

253쪽

4S DISPUTATIONES

C. Caesar vel dietam esse a Veteribus, vel dieendam a nobis non putat quando Plautus, linguae latinsadecus, delictam quoque dixerit pro deliciis Mea, inquit, poluptas mea delicia. Inimicitiam autem Q. Ennius illo memoratissimo libro dixit iEO, inquit, ingenio Mus sumi miculauri Atque inimicitiam in fronte promptum gero. Sed enim hareno parum latine dici quis, oro te, alius aut seripsit aut dixit ac propterea peto, ut si C. Caesaris liber prae manibus est, promi iubeas ut quam eonfidenter hoc dicat, aestimari a te possit. Tune prolato libro de Analogia primo, verba haec ex eo pauca memoria mandavi.

Nam quum praedixisset, neque coelum triticumo , neque haren- multitudinis significationem patit Num tu, inquit, harum rerum natura accidere ar-buraris, quod unam erram, et plures terrω, et urbem et urbes et imperium et imperia dicamus, neque quadrigas in unam nominis Auram redigere, neque harenam in multitudinis appellationem convertera possimus His deinde verbis ieetis sibi Fronto ad illum poetam. Videtur ne tibi, inquit, C. Caesar de statu verhi ontra te satisque aperte, satisque

eonstanter Pro nuneiasse Tum permotus auctoritate

Ithri poeta. Si a Caesare , inquit, ius provocandi

foret, ego nune ab hoc Caesaris libro provocassem. Sed quoniam ipse rationem sententia suae reddere supersedit, nos te nunc rogamus, ut diens, quam esse ausam vitii putes, et in qu riga dieenda, et in harenis Tum Fronto ita respondit, Quadrigae semper, etsi multiiugae non sunt, moltitudinis tamen numero tenentur quoniam quatuor simul equi iuncti

254쪽

quadrigo quasi quadriivgoe vocantur. Neque debet prorsus appellatio equorum plurium includi in si a-gularis numeri unitatent tamdemque ibi rationem habendam sed in speeio dispari nam quum harena singulari numero dicta multitudinem tamen, eteopiam significet minimarum , ex quibus constat, partium; indocte et inscite harenoe dici videnturi tanquam id voeabulum indigeat numeri amplitudine. quum ei singulariter die ingenita sit natura intis sui multitudo. Sed haec ego , inquit . non ut huius sentontim legisque fundus subscriptorque fierem . sed ut ne Caesaris viri docti, opinionem

ἀπ uuiv xi v destituerem. Nam cum ortum semper ετμως dieatur mare et terra non semper, et PuI-νis et entus, et fumus non semper eur indu eras, et eoaeremonias seriptores Veteres nonnumquam

singulari numero appellaverunt ferias, et tin dianas , et inferias . et exequias numquam ' Cur mel et pinum atque id genus cetera numerum multitudiciis capiunt, Me non capiat quaeri, inquam, ista omnia et enueleari et exeuri ab hominil, snegotiosis in civitate in oecupata non queunt.

Quin his quoque ipsis, nae iam dixi, demoratos

vos esse video, alieni, opinor, negotio destinatos. Ite ergo nune, et quando orto erit otium , qua

rite a quadrigam. renas dixerit e ohorto illa dumtaxat antiquiore vel oratorum aliquis, vel poetarum id est classicus assiduusque aliquis seriptor non proletarius. Hae quidem Fronto quirere nos iussit oeabula non e re opinor. quod scripta esse in nullis veterum libris existima. ret sed ut nobis studium lectitandi i quaerendis rarioribus verbis , exerceret. Quod unum ergo

255쪽

46 DISPUTATIONES

rarissimum videbatur invenimus quadrigam numero singulari dierum, ita libro satyrarum M. Varronis. qui inscriptus est aedemetricus. Harenos autem πλη-λιώς dictas minore studio quaerimus quia Praeter C. Caesarem, quod equidem meminerim. nein id doctorum hominum dedit.

Verba praeter propter in usu vulgi proditα, etiami fuisse.

LMEMINI me quondam et Celsinum Iulian rim

Numidam ad Frontonem Cornelium , pedes tune graviter aegrum ire et visere atque hi, qui intr duet ininus offendimus eum euhantem in scimp dio graeciensi eireum undique edentibus multis doctrina aut genere aut sortua nobilihus viris. Assistebant labri aedium omplures halneis novis

moliendis adhibitici ostendebantque depidias in

membranulis varias speetes balnearum. Ex quihus quam elegisset unam formam speciemque veris iu- terrogavit, quantus esset Pecuniae conspectus, ad id ratum opus absolvendum. Quumque architectus dixisset, necessaria videri esse sestertia serme trecenta unus ex amicis Frontonis, et Praeter propter,

inquit, alia quinquaginta. Tum Fronto dilatis serismonibus, quos hahere de balnearum sumtu institerat, aspiciens ad eum amicum, qui dixerat quinquaginta es e alia opus praeter propter quid hoe verbi esset, printer prome interrogavit. Atque illo amicus, Non meum, inquit, hoe verbum est, sed multorum hominum, quos loquentes id audias. Quid autem id verbum signifie et non ex me, sed ex gramniatico quaerendum est a simul digito

256쪽

GRAMMATICE. Mi

demonstrat grammaticum haud ineelebri nomine Romae docentem, sedentem. Tum grammaticus usitati pervulgatique verbi obseuritate motus, Quaerimus, inquit, quod honore quaestionis mi aime dignum est nam nescio quid hoe praenimis plebeium est, et in opificum sermonibus quam in hominum doetorum notius. At enim Fronto, iam Oee atque vultu intentiore, Itane, inquit, magister, dehonestum tibi deeulpatumque hoc verbum videtur, quo et Μ. Cato, et M. Varro et pleraque aetas superior ut

necessario et latino usi sunt Atque ibi Iulius Celsinus admonuit in tragoedia quoque Ennii, quae Iphigenia inseripta est, idipsum de quo quaerebatur

aeriptum esse, et a grammaticis contaminari magis solitum quam enarrari. Quocirca statim proferri Iphigeniam Q. Ennii iubet in eius tragoediae choro inscriptos esse hos versus legimus rotio qui nerei uti plus negotu hahet,

Quam quum est negotium in negotio. Nam cui quod in institutum est, nudi negotio Id gui se et ibi mentem atque animum de

lectat suum.

Otioso in otio animus nes est quid pelit. me idem est neque donia nunc nos, nec miliati sumus,

mus hue hinc illuet quum lue pentum est, ire inineis Bee, Incerte errat animus i praeter propter oua ioitur. Hoe hiraeetum est tum deinde Fronto ad grammatieum iam labentem, Audistine, inquit, mngister optime, Ennium tuum dixisse pro ter propter, et cum sententia quidem tali , quali severissima philosophorum esse obiurgationes soleat Petimus

257쪽

igitur dicas, quoniam de Enniano iam verbo quaeritur , qui sit notus huiusce versu sensus 'Incerte errat animus tirarier propter ita ipitur. Et grammaticus audacia multum ac rubens multum, quum id plerique prolixius riderent. exsurgit te abietis. Tibi, inquit, Fronto postea uni dicam, ne inseitiores audiant ac discant atquo ita omnes, relicta ibi quaestione verbi, consurreximus. Quos pumiliones dicimus . graece τάτους appellari. i et ahuet sorte una in vestibulo palatii tabulantes Fronto Cornelius et Festus Postumius et Apollinaria Sulpieius atque ego ibi assistens, cum quibusdam aliis sermones eorum, quos de litterarum disciplinis hahebant, curiosius aptabam. Tum Fronto Apollinari. Fac me, inquit, oro, magister, ut sim certus, an rect supersederim nanos dicere parva nimis statura homines , maluerimque eo pumiliones appellare quoniam hoe seriptum esse in libris Veterum memineram nanos autem sordidum esse verbum, et harbarum credebam. Est quidem hoc, inquit Apollinaris, in consuetudine imperiti vulgi frequens sed barbarum non est, censeturque linguae graeca origine: -- enim Graeci vocaveruathrevi atque humili corpore homines paulum supra terram exstantes idque ita dixerunt, adhibi quadam ratione etymologiae , cum sententia voeabuli

.st , uitis rara superior magna est, inferior, qu motum

exercet , Par a.

258쪽

GRAMMATICE. 463

competente, et a memoria, inquit, mihi non labat, seriptum ho est in comoedia Aristophanis, ni nomen est 'Aκλαες. Fuisset autem v rhum hoe a te eivitate donatum , aut ita latinam coloniam dedu tum, at tu eo uti dignatus ore , essetque id

impendio probabilius, quam quas a Laberio ignobilia

nimis, et sordentia in usum linguas latium intromissa sunt. Tum Festus Postumius grammatico euipiam latino, Frontonis iamiliari, Domit, inquit, nos Apollinaris nanos verbum graecum es ea tu nos doce in quo de mulis aut equuleis humilioribus vulgo dieitur, an ne latinum sic et apud quem scriptum repertatur atque ille grammaticus homo sane perquam in noseendis veteribus scripti ex e eitus, Si piaculum, inquit, non committitur. Praesente Apollinari, quid de voce illa graeca latinavesentiam dieere; audeo tibi, Feste, quaerenti respoudere, esse hoe verhum latinum seriptumque inveniri in poematis Helvii Cinnae non ignobilis neque indoeti poetae vera usque eius ipsos dixit, quos, quoniam memoria mihi sorte aderant, adscripsit At nunc me geniana per salicta Binis hed rapit citata nanis.

259쪽

EX CHARISIO i. νὰ ,.s: DouM. Fronto ad M. Antoninum i , ne ferro

p. o iensibus dumn. Item, Vestrorum doctum Principem et n-um modulorum, et tibicinum odio fuisse uioι tum scimus ain. iii. 3. PARENTUM. Fronto Pro Ptolomaeensibus, Parentum tuorum.

i=r. 3 . COTIDIANO Fronto ad Mareum Imp. Mihi satis abundeque honorum est, quos mihi cotidiuno tribuis M. is . ras NAL pro valde. Fronto ad Antonitium Imp. Libro II. Male me, Marce, proeteritin ita mein poenitet. i,1. i. USQUEQUAQUE. Fronto ad Mareum Imp. deseet tam usquequaque tibi natura situs lepos et enustas.,ba. VESPERA Aurelius Caesar ad Frontonem iI. V spem fatigatus , luee dormitans 4ὶ Fronto vero ad

1 vita in Putichio Charisius ad M. in μαλ-. a Paxsimo eorruptus oena apud Charisium , qui tamen prodit nono sanus ire mea dition de Feriis Isi Mutis P. ει-xsa. Cataeum Charisias videiae ossa -- pro μι- alioqui Ioeum nostra laudareta 3 Inter honores Frontoni ab Augustis delatos ollocanda statiam dimitas senatoria , quam ipso Fronto memorat in pistola . Libet peioris ad Verum . .ed nos imprudente I. illius viis prae tex simus. is hie Ioeos in insa ditione ad M. Lib. a. Epist. . p. I. Sed ibi , ut in codice . espere Pro ewera.

260쪽

Antoninum quinto irin. Ad eum espera in triduum

mittant.

EX P. CONSENTIO.

Fronto ait. Et aere estω Athenoe OROCOR- p. or 1. 36. THORO Apparet nominativo casu posuisse

Sunt multae unius partis utrique ciuitieientes Ad neid. elocutiones, ut tenemur amicitiis ridiculum enim '' est, si addas mutuis , eum amiciti utrumque significent, sicut Fronto testatur. HUNC INTER Per hunc. Terentius Dum rus eo, πι egomet mecum inter vias. Est autem crebra VII. o. Frontonis elocutio.

lerus genus est pilei, quod Fronto genere neutro 688. dieit, hoe galerum. EX SIDORO. CARCER est a quo proh themur exire , et dictus

carcer a coercendo. Hinc Froni t ut pergraecoriritum. H. a. potius amonis locis, quam coerceri careere siderentur. β'

SEARCH

MENU NAVIGATION