장음표시 사용
241쪽
' δε σοι βαρυτερα δῶρα πέμπτων,
i Apud Veteres etiam celeberrimus fuit pilm ludus, quo philosophi et roges , nedum ceteri h mines, aes 1 oblectarant Mareus imo Aurelius
242쪽
cR EcARUM LIBER. 47Iam qui grauiora mitrit, non minorem lestiam creat, quam qui gravem mittit ad eo lusorem in pidos rudo aut qui post cylen compotori propincit ad ebrietatem etiam, non ad
voluptatem propinare videtur Sicuti autem potum in modestis comissis pauco mero, quo plurima miseeri pidemus; sic et donimiam cum moderatione, minimo eum dispendii esse oporteret. Quosnam enim sumptuosidona decere discemus an μuperes' At hi mittere nequeunt an uiuite, At hi Mespere non indigent Proetereα magna dona perpetuitu comitari non potest: -t eum, qui grandia et scirpe mutut everti
bonis necesse est. Parvis autem donis et perpetuitas comes est, et poenitentia ab iisdem Mese, et cura eum remunerindi quiparva misit.
Porro et soc fateberis , siquis audem ita sibi comparet ut alium eadem spoliet, non iuste id fieri atqui tu magna eum mittis
pila lusit apprime, ut testis est capitolinus Dia Marco p. 34. . . lamvero , ut passim tradant qui de hoe ludo seripserunt, plura pilarum genera et forma suerunt in iisque gravissimae quaedam. α Κώλη Therieleum poeulum aus Protandum. ut ait Athenaeus Lib. XI. P. 47
243쪽
4M EPISTULARUM πέμπων, αυτω μενεπαινον παρασχευαζει ως
γαε α και αυτος λεγαλόφρων τοι τηλικαυτοι
ikDixit enim superius Fronto P. M au Perhumesae magna dona et exuuio honores admittere.
244쪽
GRRCARUM LIBER 'sibi quidem laudem comparas excelso animo donans me autem laude orbas, si admittere cogas: nam et ego viderer excelso animo proeditus, si Mec non mitterem. Quod si ρωνα sint dona, aequa laus est mittentis quod non neglexit, ac recipientis quod non superbe segessit. An ego tibi insanire videor, quod tuis donis non utor siquidem ne tu quidem carnificis donum a me missum recepturus esses. Quod si perpensis his omnibus mancipia nihilominus a te missa recepissem , quibus anxietatibus me nunc vexari par esset Qua
ratione autem te remunerarer Dum tu quidem, ut olim Claucus avrea arma Oeneis, pretiosa ilibus commutasses. Namque omni
no necesse est, remunerαntem aut multo Pr
tiosior inpicem mittere, et Homero teste , oideri dioinitus mente captum aut deteriora rependere , et O io deesse. Tertium igitur reliquum est, idque iustissimum, ut parva, inpicem amici mittant, eademque paribus
245쪽
μείζονα τον κου αυτ παρέξει. Explicit Epistula.
246쪽
CRECARUM LIBER. st muneribus deinde compensent. Hoc si tu facies, in eadem de .sententi versari piueberis, in qua ego rum, qui ea quo ad me missa sunt, remittenda esse iudicaui. Sed haec h-tenus amicus cum amicissimo luserit. Educatori Gutem . . . et .... Porro hoc quo tu ιl gentius perpendes, eo maiorem fruetum inde percipies.
247쪽
DISPUTATIONES GRAMMATICAE APUD GELLIUM SUPERSTITES
De generibus colorum ocabulisque eorum gradicis et latinis.
Golniis Lib. voaluus philosophus, quum ad Μ. Frontonem
consularem pedihus aegrum viseret voluit me quoque ad eum secum ire ae deinde quum ibi apud Frontonem plerisque viris doctis praesentihus, sermones de coloribus vocabulisque eorum agi inrentur, quod multiplex colorum faeies, ap- Pellationes autem incertae et exigua sorent i Plura sunt, inquit Favorinus, in sensibus oculorum quam in exhis vocibusque colorum discrimina. Nam ut alias eorum eo ne ianitates omittamus, sim
plices isti et rufi et virides eolores singula quidem vocabula, mulis autem species differentes habent. Atque eam vocum inopiam in lingua magis latina video, quam graeca r quippe u rosus color, a rubore nidem appellatus est sed quum aliter ru-heat ignis, aliter sanguis aliter ostrum, aliter crocum, has singulas rufi varietates latina oratio singulis propriisque voeabulis non demonstrat, omniaque ista significat una ruboris appellatione quum in me ex ipsis rebus vocabula colorum
' operae pretium in saetorum putavi si eum hue usque ineditis Fronton; operibus a quoquo iusdem uetoria eoniungevem Mae vel apud alios seriptores ortuito servata, τε ipsa per a
248쪽
mutnetur; et igneum aliquid dicit et flammeum.
et auguineum, et croceum, et strinum , et aureum Russus enim color, et ruber nihil a colore rufi disserunt, neque proprietates eius omne d clara iit, ξατθde autem et ἐρυθρος et πυβρος et φοιτιξ habere quasdam distantias oloris rufi videntur vel augentes eum, vel remittentes, vel mixta quadam specie temperantes. Tum Fronto ad Favorinum , Nota insicias , inquit , imus , quia lingua
graeca, quam tu videre legisse prolixior susiorque sit, quam nostra sed in iis tamen oloribus, quibus modo dixisti, denominandis , non Proinde inopes uinus ut tibi videmur. Non eniim haec sunt sol a voeabula rasum olorem demonstrantia, quae t modo dixisti, russus et ruber; sed alia quoque habemus plura, quam quae Producta ah te grae ea sunt. Fulvus enim, et avus, et rubidus , et Phoeniceus, et rutilus, et luteus et spadix , appellationes sunt rufi oloris aut acuentes eum, quasi incendentesci aut cum colore viridi misee tes, aut nigro insuscantes aut virenti sensim athoinuminantes. Nam phoeniceus, quem tu graee φοι- viato. dixisti noster est, et rutilus et spadix phoenice --ομoe, qui saetus graee noster est, exub rantiam, splendoremque significat ruboris i quales sunt fruetus alma arboris, non admodum solo incoeli, unde spadiei et phoenice nomen est SP diea enim Dorici voeant avnisum e palma termitem eum fructu Fulvus autem videtur de rus atque
viridi mixtus in aliis plus viridis ci alii plus rufi
ha heres sient poeta verborum diligentissimus ,
Virmius. Et nota tua iam do eo Frontonia qui eam aliis tris h. fierimopibus et hane alerit, ex quo pas straua instruerat
249쪽
DIoam aquilam diei et iaspidem. DIpos galeros, et αἰ- Oum aurum, et arennm fumam, et fusori nem. Sic Q. unius in annalibus ore fulὐ dixit. Havus contra videtur ex viridi et uso et albo concretus sic υentes comoe et quod mirari quo dam video frondes olearum a Virgilio dicuntur flore. Si multo ante Paeuvius aquam saram dixit, et flavis pulverem euius versus, quoniam sunt iucundissimi , libens ommeminit
Ced tamen pedem ἐν hic sis flavum ut m
Manibus isdem, quibus Myssi saepe permulsi,
abluam Lassitudinemque minuam manuum mollitudine. bidus autem est rufus atrior et nigrore multo mixtus Luteus contra usus color est elotior; unde ei quoque nomen esse factum videtur. Nota
ergo , inquit, mi Favorine species rufi oloris plores apud Graecos quam apud nos nominantur. Sed ne viridis quidem eolor pluribus ab illis, quam a nobis, vocabulis dieitur. Neque noti potuit Virgilius,
eolorem equi significare viridem volens, caeruleum in agi dicere equum , qua in glaucum sed maluit verbo uti notiore grae eo , quam inusitato latino. Nostris autem Latiata veteribus caesia dicta est, quaera Graecis γλαυκωπες, ut Nigidius ait, de eotore emti, quasi caelia Postquam haec Fronto dixit tum Favorinus seientiam rerum uberem, verborumque eius elegantiam exosculatus absque te, inquit, uno sorsitan lingua proseet graeca longe anteisset sed tu mi Fronto, quod in versu omerie est, id saeis. Καὶ τικη ε ἀρετ' ἀειπε ιιστον θηκας'.
250쪽
Sed quum omnia libens audivi . quae peritissime
dixisti, tum maxime quod varietatem flavi eo loris enarrasti, Mistique ut intelligerem verba illa ex annali quartodecimo Ennii amoenissima, quae minime intelligebam i Verrunt extemplo placide mcire murmore sapο, Caeruleum spum mare conserto rate pulsum. non enim videbatur caeruleum mare eum marmore flavo convenire. Sed quum sit ita ut vixisti, flavus olor viridi et albo mixtus, pulcherrime prorsus spumas virentis maris navum marmor appellavit.
Quod Quadrigarius eum multis mortalibus dixit; quid et quantum di erret si dixisset, eum multis
hominibus. Uxo sunt Claudi Quadrigarii ex annalium eius Genius XIII S. ertiodecimo Concione dimissa, Metellus in Capitolium penu im minis mortatibus inde domum princiscitur tot cloitus eum reduxit. Quum is liber, eaque verba M. Frontoni, nobis, ei, ac plerisque aliis assidentihus legerentur . et euidam haud sano viro indocto videretur multis mortalibus pro homininus muliis, inepto rigideque i historia, nimisque id poetice dixissest tum Fronto illi, ut hoc videbatur, Ain tu inquit, aliarum homo rerum iudicii Elegnatissimi mortalibus multis ineptum ilhi videri et frigidum Nihil autem arbitrare causae fuisse, quod vir modestus, atque puri ae prope quotidiani sermonis mortes is maluit quam hominibus die ere eatndemque eredis futuram fuisse multitudinis monstrationem, si cum multis hominibus, ac non, cum