장음표시 사용
11쪽
ris, regionum situ, aliisque historiae momentis ductas egregie explicarunt. Quae vero nil per in laudata Academia pretium tulit SVM ME REUERENDI VIRI DU FΕ IN commentatio, huius legendae Omnium summa est ex pestitio. Reperiurcur enim quaedam temporum spatia, incerta adhuc nec satis expedita, quae anti qui historiae scriptores vel taciti prorsus praeterierunt, Vel perobscure tractarunt. Eiusmodi sine est illorum post bellum a Tiberio in Germania gestum et A. V. C. ID ηC X L VII. confectum, octo ann rum historia, in qua tanta est sententiarum varietas, ut, quot eam e XPlicandam et expediendam susceperint, tot tamque variae sere sint opiniones. In hoc tempus M. Vinicii, L. Domitii Ahenobarbi, Sentii Saturnini conferunt quidem viri dum res gestas; sed neque certum earum tempus constituere,
neque,quas gesserunt reS,e X ponere,neque regiones,in qui
bus pugnatum est, definire possunt. Ex quo quamquam nullus recentiorum in pertinaci illo veterum silentio iuste accusatUr, Verumtamen non possum non mirari, inter tot Viros eruditos reperiri neminem, qui de L. DOm,tu Menobarbi trans rilbim expeditione copiosius quaesi- Verit. Non eo quidem inficias, haud multa de ea commemorari posse, de qua praeter pauca T A C I T Il , verba nihil in antiquis historiae Romanae scriptotibus legitur; Putarem tamen, ex componendis iis, quae Ue teres de bellis in Germania gestis tradiderunt, et imi cem et eum temporis ratione, populorum sedisque eorum descriptione et reliqua eius aeui historia, nodicam
12쪽
d eam certi , probabilis tamen aliquid eoniici posse. Sulcepi itaque, si possem, ei explicandae maiorem dare 0peram. Quantae vero hoc sit dissicultatis, nemo non intelligit, qui considerat, quam lubrico et salebroso in loco, Versetur, qui ex incertis et obscuris istis, quae nobis, euncti, locupletissimi quoque, antiqui aeui scriptores de Ueographia Germaniae, inprimis trans Albina sitae, Romanis tunc temporis fere ignotae, exposuerunt, aliquid veri haurire conatur. Quod quamuis ego intelligo
esse dissicillimum, tantum tamen abest, ut ea me detereat dissicultas, ut patius animum addat, meque mirifice con firmet. Nemo enim a me, credo, expectabit, ut in hoc quaerendo, in quo vix est, ut supra conte Dinam ex uigere possis, nec viri doctissimi et in iudicandi arte exercitatissimi tuto iter facere potuerunt, certiS argumentis rationibusque necessariis cuiuscunque dubitationis vim stangam, omnemque rem eXPediam.
Lo A ANTIO VORUM DE L, DOMITII IN ' GERMANIA EXPEDITIONE
Vt vero statim intelligant lectores, quaenam sint, quae antiqui de L. Domitii Ahenobarbi in Germania trans Albim expeditione commemorauerint scriptoreS, a recensendis eorum testimoniis initium capiat nostra disputatio. Primum et hoc quidem praecipuum est T ACI-Ti ' quod quamquam alia quoque, quae ad rem no-
13쪽
stram nihil facere videntur, continet, instituti tamen postulat ratio, ut plenius illud huc transferamus. Dauno ρ obiere viri nobiles Cn. Lentulus et L. Domitius Domitium decorauit pater ciuili bello maris potens, donec Antonii partibus mox Caesaris misceretur. Adus Pharyalica acie ceciderat, ipse delectus, cui minor Antonia Octauia genita in matrimonium daretur. Post exercitu fumen Albim transiex-dit, longius penetrata Germania, quam quisquam priorum, easque ob res insignia triumphi adeptus est. En cuncta quae de traiectu fluminis Albis duce Domitio facto, unus inter Omnes resert TACITUS. PETONI Us enim, quamquam in stemmate Neronis Imperatoris describendo, Domitii victoriae et ornamentorum triumphalium ei ex Germanico bello decretorum, mentionem facit, exercitu tamen flumen Albim eum transcendisse haud memorat. Ex hoc Cn. Domitio proauoNeronis Imperatoris inquit, Domitius nocitur- non minus aurigandi arte in adolesientia clarus, quam deinde ornamentis miumphalibus ex Germanico bello. Habes itaque TACITI aes v ETONII et in his omnia, quae de bello a L. Domitio in Germania gesto reperiuntur, testimonia. Neque enim DIO CASSIVS, neque VELLEIUS P Α- ΤERCVLVS, neque reliqui eius aeui scriptores verbo illud tetigerunt. Sed addamus his, ne postea vavari et errare nostra cogatur oratio, ea quae TACI-
D qui est annus urbis condiistae IO Cc LXXVIII. quo Cornelius Cossiis et Asinius Agrippa COSS. fuerunt. e in Vit. Neia c. IV.
14쪽
Expedit. in Germav. trans Albim. 3
T Vs' de tramite quondam a L. Domitio in Germania aggerato tradit. Is, Vbi bellum a Germanico contra Arminium gestum, exponit: Reducto ad Amisiam exercitu, inquit, legiones, ut 'aduexerat, reportat, pars equitum littore Oceani petere Rhenum iussis. Caecinna, qui sumn miliatem ducebat, monitus, quamquam notis itineribus regreder tur, pontes longos quam maturrime superare. Angustus istrames est, vastas inter paludes, et quondam a L. Domitio
Videamus nunc, quis fuerit ille Domitius 3 Quod dum agimus, haud e re erit, quaedam nec inutilia fori sitan ad explicanda ista TACITI et SVETONII loca afferre. Ex familia Ahenobarborum, aVumque Ne. ronis fuisse, memorat SVETONIUS, animumque eius foedis atque nigris depingit coloribus. Sed in his ampli esse nolumus. De honoribus potius eius videamus, ut ex historia vitae Domitii appareat, quodnam tempus rebus eius in Germania gestis, sit aptistimum. Ex ve bis, quae laudatum antea SUETONII locum sequuntur: Gnfirem L. Plancum via sibi decedere aedilis coegit, ex his, inquam, verbis apparet, Domitium A. V. C. IDCCXXXI. fuisse Aedilem . Eo enim anno L. Mu- A a nacium
δὶ A. L. I. c. 63. β. s. ' TORRENTI UM mouerit, ut iae) Nescio sane, quid fit, quod notis ad hunc suETONII locum
15쪽
6 De L. Domitii Ahenobarbi 4nacium Plancum 'ensuram eum P. Aemilio Lepido ge sisse ex DIONE CΑssIO constat. Qui postquam exposuit, Augustum eo anno Dictaturam recusasse, addit:
rum fusepit, sed statim alios Censores Paulum Aemilium Lepidum et Munatium Plancum iecit Φ. Praeturae et Consu. latus Domitii eodem loco mentionem facit SVΕΤΟ-NIVS, nec tamen annos, quibus ista gessit munera, definiit. Praeturam eius et PIGHIVS et Omnes, qui istis describendis temporibus operam dederunt, Omiserunt. honoris causa' vocamus, ad hunc locum doctissimas ablegamus. f) H. R. L. LIV. edit. Sulburg.
g) Lubet ex his obiter coniiceis re, Domitium nostrum natum eL se A. U. C. II cxLI v. Nec tamen quia indubitabiles a me requiret huius coniectivae rationes. Legem, quam Annalem sue Annuam vocant Romani, sequor, qua annus aetatis tricesimus 1eptiis inus ad Aedilitatem petendam mrat constitutus. Iam si statuimus.
fuisse Aedilem, habebimus annum, quem dixi. quaereret; qua fronte AEdilis Cem serem viam si cedere, durante m gi ratu, cogere potuisset y indeque
concluderet: non immerito quendam pro Censere Censerrum legem dum esse existimaturum , quamquam ipse fatetur, Censerem aperte legi in omnibus fere exempla ribus. Quod si haud magnae arrogantiae moribusque Romanorum huius aeui prorsus contrarium fuisset factum, Suetonius illud
non ut documentum arrogantis Domitii animi attulit set. De. quo dubitantes ad notas VIRI C E L E BERR MI ERNESTI, quein Diqiti sed by
16쪽
runt. Si contemirae Iocus est, easdem, quas infra commemorauimus, sequeremur leges annuas. Constat vero, biennio post Aedilitatem Praeturae munus gerisuisse solitum. In annum itaque I DCCXXXIII. RO-mae conditae Domitii incidit Praetura. Consul tandem factus est anno tricesimo septimo istius seculi, ut ex DIONE , CASSI ODORO', FASTIS CONSULARIBVs et FRAGMENTO COLOTIANO constat. Quem vero in hoc gerendo magistratu habuerit collegam, Utrum P. Cornelium Scipionem eique post suffectum -L. Tarium Rufum, an alium, in quo definiendo dissemiiunt viri eruditi, hoc, quod in re nosta probanda nihil valet, omittimus. Duumvir quoque monetae cudendae fuit, sed quo tempore ignotum. EXtat tamen nummus in honorem Augusti ab eo percussus'. Plura de honoribus Domitii reperire haud contigit. Reliqua, quae S V E TONI VS de Domitio refert, emtorem fuisse familiae pecuniaeque in testamento Augusti, venariones m. nusque gladiatorium dedisse, et equites Romanos matrona que ad agendum mimum produxisse in scenam, taciti praeterimus. Nec enim instituti nostri ratio ea explica-
fragmenti Colotiani litteris L. D Ο-
i Extat hic nutrimus in V A-ILLANT nummis antiquis familiarum Romanarum sub titulo gentis DoΜI TIAE XIX. Exhibet in altera parte coronam ciuicain inter duos lauri ramos, in quorum medio leguntur verba:
17쪽
re iubet, nec terminos huic commentationi constitutos, disquisitionibus in re nostra nihil probantibus, egredi, animus est. Ad ea tamen breuiter morari liceat, quae dicit SVETONIVS, ex Antonia maiore. parrem Neronis procreasse. Dissentiunt enim in hoc AACITVS et SUETONIUS. Ille loco supra a nobis allato: mim rem Antoniam Octauiam genitam Domitio in matrimonium esse datam, scribit. Ego vero multa habeo, quae me moueant, Vt in SUETONII discedam partes. Huic enim, qui accuratissimi in describendis Imperatorum stemmatibus prae se fert historici speciem, merito cedat T A C I T V S, qui haud ex instituto, sed quasi in transitu hoc Domitii cum Antonia minore matrimonium commemorat, et facile in his errare potuit. Accedit et hoc, quod SUETONIUS Antoniam minorem cum Druso esse nuptam, quam saepissime dicat.
Veterum de familia et honoribus L. Domitii Ahenobarbi testimoniis praemissis, recentiorum de rebus ab eo in Germania gestis exponamus sententias, singulasque sub examinis vocabimus subtilitatem. Vt statim appareat, quibuscum nobis res sit, in duas eos diuidimus classes. Cum enim plerique Domitianam e X peditionem ad tempus post pacem, a Tiberio A. V. C. IDCCXLVII. cum Germanis, ut opinantur, factam
18쪽
pedit in Gemam. trans Albim. 9
reserant, prima nostrae commentationis pars contra eos
directa sit. Qui vero in alias abierunt sententias, et in diuersa prorsus tempora hoc hellum collocamni, contra hos, quod ob nimiam opinionum ivarietatem coniungi non possunt, post disputabimus. Haec tamen omnia, breuitatis studio ducti, ea ratione tractabimus, Vt, si quae sint, quae haud procul a se inuicem distent, eae0niungamus, ne eadem iterum iterumque dicendo. lectori fastidium excitemus. . '. i
CHE RII SEN TEN I IA EXPO NI T V R. Sed nec hi ipsi, qui hoc a Domitio gestum bellum
inter A. IDCCXL VIII. et i D C C LV I I. ponendum putant, omnes inter se conspirant. Alii enim ante M. Vinicii in Germania expeditionem, quae in annum I DCCLI v. incidit, alii post hanc istud esse gestum, opinantur. De illorum igitur, quorum princeps est BUCHERIVS, ut id temporis ratio postulat, primum quaeramus sententiis. B U C H Ε RIV 8 enarrata pace a Tiberio
m in Belgio Rondiano L. I. c. 24. p. 36. Tiberio absenti quis ad generalia subitaque, quis apud Germanos Inseriores Cisrhenanos adversus Transrhenanos suffectus sit, nulli bi lego. Ad subita quidem P. Sulpitium Quirinum Lucae Evangelillae Cyrini nomine memo- δtum , ego quidem sussectiunexistimo. Eoque anno, sequente, si non isto, Aemiliae Lepidae generosissimae foeminae coniugio decoratum inferius ostendam. in Germanos nostros, qui hic maxime ad institutum, L. Domitium Ahenobarbum tantisper submissum, videor mihi e svETONIO TACIToque eruere posse. Erat Domitius Ahenobarbus duarum ex
Octauia , Λugusti sorore et M. B Autonio
19쪽
herio eum Germanis inita, absenti Tiberio quis ad generalia subitaque sitffectus sit, se nullibi legere fatetur. Ad subita quidem P. Sulpitium Quirinum Lucae Euangelistae Cyrini nomine memoratum sustectum putat. Ita Germanos L. Domitium Ahenobarbum tantisper submissum e SUETONIO et TACITO colligit, quem Domitium Antoniae ex Octauia, Augusti sorore et M.
Antonio genitae, cum SUETONIO maioris, cum TACITO minoris maritum, ante decem annos Consulem, et Neronis Imperatoris avum fuisse, dicit. Hunc Rhenanis contra Germanos legionibus aliquando impositum,ex SUE TONIO et T ACI T O certe constare, et tametsi neuter annum determinet ullum, tamen isto aptiorem,
nullum certo posteriorem, se inuenire, vixque ullum inuenturum, credit. Quae hic BUCHERIUS de umbe DomitE, deque tramite a L. Domitio ad Rhenum aggerato, commemorat, missa facimus, pluribus deinceps de his monumentis acturi. Hoc tantum addamus, quod memoret, Domitium Germaniae inseriori Cisrhenanae praepositum eumque,cum ipsi Augusto amnis esset,
Tiberio hoc annosubstitutum fuisse. Domitio, si fidem
Antonio genitarum maioris, si ava- minet, nullum tamen isto aptio- ToNioqui dein fidem damus,min, rem, nullum certe posteriorem ris, si TR cITo, maritus, ante annos inuenio. Vacuo iam priinum decem ideo Consul, Neronis pom loco, quem hucusque Drusus, al- modum Imperatoris auus. Hunc terius Λntoniae vir, ac Tiberius e- Rhenanis contraGermanos legion, ius frater, insederunt, sinul rebushus aliquando impositum certo ex ab eo in Germania gestis et aet
svETONIO TACIToque habemus. te congruentibus. Λe tametsi annum neuter deteris
20쪽
pedit. in German. trans Albim. Π
damus BUCHER Io, mediate successit M. Vinicius, Vinicio, Sentius Saturninus, Saturnino, Quintilius Varo.
CONTRA B UCHERII OPINIONEM DISPUTA TIO.
Inter annum itaque quadragesimum octauum et quinquagesimum quartum post pacem a Tiberio, ut ducit, A.V.C. I DCCXLVIII. cum Germanis iactam, bellum. dueeDomitio, gestum, collocat BUCHERIUS. Sed liceat hic nobis pauca de pace, quam BUCHERIVS commemorat monere. Constat quidem DIONE ', SUETONIO' et VELLEIO ' auctoribus, Tiberium A. V. IDCCXLVII. de Germanis triumphasse. Multa tamen obstant, quominus nec cum BVCHERIO, nee cum magnis Viris, qui eum sequuti sunt, asseram, Tiberium pacem eo anno cum Germanis iniis . Quamquam enim vir doctus 'multa attulit, quibus, pacem eo anno cum Germanis sancitam esse, demonstraret, DIO tamen eodem loco, quo exponit, Tiberium de Germania triumphasse, addit: ου πολλῶ ευπρον,κnηθεντων τινων εν τῆ Γερμαvιε,ἐξωρ ἀχη, Paulis post coortis in Germania motibus ad bellam prefectus est, et, quod praecipuum est, supra profert': Φοῖβε,