De L. Domitii Ahenobarbi expeditione in Germania trans Albim disputatio quam ... praeside Christiano Gottl. Ioechero ... a. D. 31. Decembr. 1748. ad disceptandum proponit auctor responsurus Andreas Wagnerus Lipsiensis

발행: 1748년

분량: 63페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

32 De L. Domitii Ahenobarbi

mensem Deeembrem perducta, hiberna ad eaput Lupiae fumianis tandem locata sunt. Sequenti vero anno. Receptae Chaucorum nationes, nacti Longobardi. Denique ad quadringentesmum milliarium , a Rheno usque ad flumen Aubim Romanus perductus exercitus est, et eodem clasiis, quae Ocem ni circvinnauigerat Mus, fumine Albi subuecta, exercituis iunxit. En quae VELLEIUS, qui ipse his bellis tribunus militum interfuit, de rebus Tiberii in Ge mania gestis refert.

g. XIV.

CONTRA CL. IUSTI MODESTA DISPUTATIO.

Antequam Ulterius progrediamur, examinanda nobis venit eorum opinio, qui de ista Tiberii expeditione prorsus dubitant, et omnia, quae in libris Velleianis relata de ea legimus, ficta ab eo, ut Tiberio blandiretur, putant. Pondus et Vim eorum argumentorum haud quidem metuimus, sed veremur tantum, ne, si cuidam primo adspectu illorum se commendet coniectura, ei omne' nostri Iabores et conatus irriti videantur et frustranei. Exurrexit nuper ex istis Cl. IV S T I, cuius argumenta, quamquam lectoribus suis quam saepissime confirmet, certum et optime probatum haberi, has Ti- herii ros gestas a UELLE IO esse fictas d quid valeant, videamus. In duas ista commentationis eius pars diuisa est sectiones, quarum prima aliquot argumentis rem eius probat, altera D. V. coniecturam ante oculos ponit. Ad singulas eius rationes respondeamus, hoc ante mo

42쪽

Expedit in German. trans Albim. 33

nentes, V. D. ne dicam confundere, haud tamen sim satis discernere bella a Tiberio ante cladem Varinam et

post eam gesta Nam persuasum sibi habet, Tiberium

post Vari demum cladem in Germaniam trans Rhenum missum, singularem adhibuisse circumspectionem et dialigentiam, et quaedam haud infelicia cum Germanis eommisisse proelia, ob quae triumphus ei decretus sit. Sed tantas res gessisse, Visurgim transiisse, Chaucos et Cheruscos, quid Z Longobardos vicisse, omnes Germa. niae nationes, exceptis Marcomannis, debellasse, a Rheno usque ad Albim ad quadringentesimum milliarium progrestiam esse, classem ex Oceano Albim subvexisse: de his omnibus in reliquis iisque accuratissimis histori. cis

. . .

43쪽

De L. Domini Alenobarbi . .

eis nihil se legere profitetur. Quonam vero quaeso in loco VELLEI Vs dicit, post Vari cladem has res gessisse Tiberium 8 Nonne annum definiit, quo ad pacandam Germaniam abiit Tiberius 8 Quorsum itaque haec 3 Ad rem nostram redimus. In cunctis reliquis historiae stri. ptoribus nihil de his omnibus, quae VELLEIUS refert, inuenit V. D. Sed quid eum impedit, quo minus Dio Nis ' locum legat, qui in actis A. IDCCLVII.

επι τους Κελτους κρατεπαγ μευ μαλλοι τινίς, εχατεπεω ο Tιβερος. γε του ποταμου προτερον μεν του E υγρου ' μετα δε τουτο του Aλουλ προεκέρσεν. μεντοι α&μνηαο νευτοv τι τοτε γε ἐπρα - γνὴ τοι τοκρατορος μή οτι του Aυγμου, αλλα - του Tiὶ ἐπ' ἀυτοῖς κλοενπος. - τινας ἐποικους Γαν visi του τῆς Γερμανίας αρχοντος λαβοντος, ἐπε δη μη μο- απαξ, αλ λαἰ γνη δευτερον φήβεντες μυς, ωπεισαντο, In Germanos expeditionem cum alii, tum Tiberius fecit, 'progressusque est primum ad Fragrum, δε- ad Albim fluuios, nihil tamen magnopere memorandum actum es, quamquam de Germanis ImperaIoris nomen non Augustus modo, sed Tiberius etiam invenerit, honoresque Iriumphales C. Sentius Siturninus Germaniae Praefectus, quod horum nutu bis Gemmani pacem accepissent. Habet itaque V. Cl. DIONIS verba, quae si ei haud sufficiunt, cogitet, ipsum Dionem antea memorare, eo tempore multa exorta esse bella, sed, os μεντοι rari περὶ παντων αυτων ἀκριβ)ῶς επε ἀω. πολλα δε γαρ ως ἐκρίπις Usi Εκ αεολογα - Δη-υεχθη si ουδένα λεπτολογβε τα ωφελησειε. - γέ ins

44쪽

Expedit. in Gemm. trans Albim. 33

τιν α5α κεφαλαασας πω τῶν μερο v ερω. Singula haec persequi non statui, quia multa singiuis locis, nec memoratu digna acta sunt, quae curiose expqsita nihil utilitatis adferant. At quae memoriae digna sunt, paucis, nisi res sint maximae, perstringam. Nec SUETONIVS et ZONARAS , qui testantur, Augustum misisse Tiberium ad pacandum Germaniae statum, VELLE IO fidem auferunt: Nec PLINII spernendum testimonium est, qui de eadem nauigatione haec memorat. Septentrionalis vero Oceanus maiore ex parte nauigatus est, auspiciis Diui Augusti Gcrmaniam classe circumvecta ad Cimbrorum promontorium, et inde immenso mari perspecto aut Iama cognito, ad Sothicam plagam. Ad alterum itaque cui multum tribuere videtur huius commentationis ami0r, pergimus argumentum . Istam Tiberii expe et . - . E a ditio-

alteri des Drusus sedet xet, dass

45쪽

36 De L. Domitii Abenobarbi . ,

ditionem, in qua tantas gessisse res dicitur, nullam fuisse aliam existimat, nisi eam quam SVETONIUS Iaudato loco exponit, qui tamen de his omnibns taceat. Quamnam itaque suisse putat Z Equidem haud intelligo. Laudat duos S UETONII locos de bello a Tiberio post mortem Drusi gesto. Ego vero mihi

persuadere nequeo, V. D. tantae negligentiae Velleium arguere, ut arbitretur, eum quae A. IDCCXLVI. RTiberio gesta sunt, in Actis ad hunc annum omisisse,

et ad decimum annum post retulissc. Nec de eo dubitare potest, Tiberium A. ID C C L UII. in Germaniam ah Augusto missiam esse. Omnes enim in eo conspirant antiqui historici, DIO, SUETON TUS, UELLEIUS, ZONARAS et reliqui. Sed colligit ex SUETONII locis, eum ultra fines Bructero. rnm haud peruenisse- Ex quibusnam vero quae ZCuncta, quU SUETONIVS de hoc, de quo nos quaerimus, bello exponit, haec sunt: Data rursus potestas triabunitia in quinquenilium, delegatur pacandae Germaniae I rus. Ipse . Vir doctus mentionem huius loci facit, verum addit, demandatas quidem esse Tiberio res Germanicas, sed illyrici desectionem eius conatus impedivisse. Ast constuat V. Cl. eius temporis rationem, et sine opera inueniet, Tiberium A. IDCCLIX. demum ad Illyricum bellum discessisse.. Verum enim vero aliae ei

46쪽

pedidi in German. trans Albim. 37

ei obstant dubia. Haud enim intelligit, si Tiberius Germanos vicisset, quomodo statim post Drusi filio adeo resistere potuissent 3 Quod argumentum si aliquid vale.

ret, eadem ratione de omnibus Drusi bellis dubitare possemus. Quamquam enim Drusus Germanos Vicit,

proximo tamen anno post eam Victoriam, nouum eXOrtum est bellumGermanicum. Hoe vero decimo fere anno

post acta Tiberii a Velleio exposita, exarsisse, ex TACITO ' aperte constat. Ex quo intelligere potest V. D. quod haud ex ingenio VELLEIUS, Tiberium post cladem Vari in Germania exercitui praefuisse, dicat

Neo maioris ponderis est argumentum ex oratione ira ti Arminii ad milites, et quidem gregarios, de PromptUm, quae cum ad acuendos eorum animos habita sit, manifestum est, Arminium, data opera, rerum a Romanis

feliciter gestarum nullam fecisse mentionem. Quid vero de duobus TACITI locis dicam, ad confirmandam suam opinionem Q V. Cl. adductis 3 Nihil ista effetunt. Tiberium enim haud sine detrimento Germanos dehellasse, quod ex priori ostendit, de eo nemo disputabit, nisi omnis antiquae historiae expers. Ex altero vero probet mihi quis illud, quod inde elicit Cl. IVST I, neminem post Drusum fuisse, qui

i) qui in A. L. L e. 62. in condidus. adiis consubius Drusi et Norbani, Ex o V t D I I quoque L.

qui incidit in A. ioccLvIII. Trist. II. optime apparet, hellum lcribit, Romanorum exercitiam, cladi Vari proximum a Tiberio duce Germanico, sextum pos cla- esse adininistratum. dia vivium, trium legionum ossa i) De Mor. Germ. c. 37.. Diqjtirso b Horale

47쪽

38 '. 'De L. Domitii Abenobarbi . '

Oceanum nauigasset. En TACITI verba: Superesse adhuc Herculis columnas fama vulgauit. Me defuit ,

dentia Drafo Germanteo, sed obstitit Oceantis in se, sumi

atque in Herculem iηquiri. ' Mox nemo tentauit: sanctiusque ac reuerentius visum de actis Deorum credere, quam scire.

Quid quaeso hoc est, quod neminem mox rentas', 'dicit TACIT us 3 Nihil prosecto aliud, quam Herculis

columnas quaerere. Quod si ex antecedentibus quoquo haud satis perspicue appareret, iis tamen, quae

sequuntur, sanctius ac reuerentius visum, de actis Deorum credere, quam scire, extra Omnem dubitationem ponitur. Quo deinceps egregie et acute vis est argumento V.

D. ' Tiberium in litteris ad Germanicum scriptis, quas .apud

48쪽

Expedit. in Germam ninis Albim 39

apud ae A C I T v M ' inuenimus, huius expeditionis haud mentionem fecisse, de hac paullo accuratius Videamus. Se novies a Diuo A Uo in Germaniam missum, scribit Tiberius, plura consilio, quam vi perfecisse. Sic Sigambros in deditionem acceptos, sic Sueuos, regemque Μ roboduum pace obstrictum. Quonam itaque in bello vicit Tiberius Sueuos Z Num in alio, quam isto, quod VELLEIv8 , exponiti Sueui ab Albi ac Sala Cli, lusoque amnibus ad Vistulam flum en Vsque inter o

casum ortumque, 'inter meridiem vero ac septentri nes a Danubio amne ad oceanum usque glacialem extensi fuerunt. Locupletissimum huius rei praebet T ACIT u s t testimonium. Nunc de Sueuis dicendum est, inquit, quorum non una vi Cattorum Tencterorumque gens Imaiorem enim Germaniae partem obtinent, propriis adhuc nationibus nominibusque discreti, quamquam in communi Su vi vocentur. Post inter illos nominat Semnonen Longobardos, Reud inglos, Aviones aliosque. PTOL MΑΕvS etiam semper coniungit Verba mi βοι A γελλοι, Σουῆῖκ Σέμυουες et sic porro. Quod vero ad Vltimam eius, quam ad probanda ea, qUae contra VELLEIVM dixit, affert, rationem attinet, hunc scilicet in eo reliquis istius aeui scriptoribus haud conuenire, quod dicat, Tiberium cladis Vari ignominiam ultum esse, ad eam id modo monemus; si VELLEII fides V. D.

49쪽

o De L. Domitii Abenobarbi fhaud satisfacit, DIONEM ' euoluat, qui in actis A. V. C. IDCCLXIV. scribit Taem yth-Γερ-

λα-ος απι υπατου αρχωv, ω τε την Κελτu 19 HVβειλον, η κατεχαμει τινα αυτον, quod secundum XΥLANDRI interpretationem se transferendum, Tiberius et Germanicus, cui pro consule erat imperium, impressionem in Gemmniam iecerunt, ac populati nonnullas partessunt. Habes it,que, lector, argumenta, quibus Cel. IUSTI aggressus est VELLEIVM sat, Vt speramus, a nobis expedita. De ipsa vero eius ratione, qua Velleii verba interpro

tatur , disserendi nobis haud animus est. l . f. XV.

r Transferamus eam huc ta- terculila, alf er seine Gelchicliteanen, ipsis auctoris verbis. s. 23. en tutorian hat, in denjenigenp. -ga. Ob man nun zmar sol- Nachricliten, die tetro von dem

50쪽

Expedit. in Germav. trilvs AUM. g. XV.

DUBIUM PUODDAM REMOVETUR.

C0nfirmata igitur aliorumque scriptorum testi ino. niis sustulta V g L L E I I de bello a Tiberio gesto narratione, propius ad rem nostram progredimur. Putamus enim in hoc bellum Domitianam expeditionem haud inepte collocari posse, classique, quam V E L L E I V S comme. N0rat, eum praefuisse, coniicimus. Vt lectores Omnem argumenti vim uno quasi obtutu intelligant, quae lae ad hanc opinionem amplectendam moueant, paueis exponam. Eo Omnis nostra redit coniectura, probabile haud esse, Domitium tempore aliquo flumen Albim exercitu transcendisse, quo nullus alius fuerit in Germania Roma norum dux et exercitus. In hoe autem bello duce Ti.berio gesto, classem quandam Romanam flumine Albi subuectam, exercitui Caesarique se iunxisse, legimus, cui quis praefuerit, haud traditum. Verum enim vero nec temporum conditio, nec Vitae Domitii historia impedit, quominus in hoc hellum Domitii podamus res gestas. RemoVendum hic nobis venit haud leve dubium. Sentium Saturninum in hoc

bello

SEARCH

MENU NAVIGATION