De L. Domitii Ahenobarbi expeditione in Germania trans Albim disputatio quam ... praeside Christiano Gottl. Ioechero ... a. D. 31. Decembr. 1748. ad disceptandum proponit auctor responsurus Andreas Wagnerus Lipsiensis

발행: 1748년

분량: 63페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

M . De L. Domitii Abenobarbi

nus rara suerint, nihil impedit, quo minus, arbitremur, Augustum ea Vinicio; viro clarissimo, consulari et de republica bene merenti decrevisie, quamquam haud immensum gesserit bellum. Quodsi vero in commv. ni hoc veterum silentio coniicere licet, in quanam potius

Germaniae regione Vinicius Pugnauerit, quosque popu'los vicerit, haud multum a veritate nobis aberrare vide tur , qui putet, contra Populos ad Rhenum habitantes inprimis exercitum ab eo fuisse eduini m. Sed ne con. iecturam sine ulla autoritate proferre videamur, en IL L V-STRIS MASCO VII verba, ex quibus magna desensionis praesidia petere possumus, Ex eo, quod Tiberius, evi post hoc demandatum est bellum, inprimis contra Canninefates,

Artuarios et Bructeros arma tulerit 3 ex eo, inquam, hi eius fuste avitores vidcntur. Suffciant haec de Μ. Vinicii in Ger. mania expeditione, quibus hoc,quod volumus satis prinprobatum putamus, Vinicium scilicet Germaniae A.

IDCCLIV. praefuisse. Restat nunc, ut contra eorum

disputemus opinionem, qui L. Domitium Ahenoba hum post M. Vinicium in Germania fuisse, easque, quas TACITVS de eo resera, res gessisse, asseuerant.. Si

dubiis incertisque rationibus rem defendere nostram . institueremus, argumento possemus uti a silentio antiquorum scriptorum depromto. Sed hac via non Pr cedimus. Desendimus potius, sententiam eorum proba-hilem non esse, Per rationem a conditione eius temporis

ductam. Quod si vel maxime iis concederemus, bellum sub M. Vinicio exortum uno anno finitum esse quod: D tamen,

32쪽

tamen, ne luxuriari opinionibus Videamur, taciti praeterimus, duo tamen anni haud suffecissent ad tantum tramitem aggerandum, totque gentes inter Rhenum et Albim debellandas. Quoties enim Romani usque ad Albim peruenerunt, duio plerumque annos in bello consumserunt. Praetera non potest ista sententia cum sequentis temporis historia comparari componique. Quare enim quaeso Tiberius contra nationes inter Rhenum et Albim habitantes pugnasset, si iam ante annum a Domitio victae fuissent

perspectis illorum, qui ad octo istos annos post PQem, ut dicunt . cum Germanis factam, Domitii reserunt. res gestas , argumentis, ad eos se nostra vertit Orm. 1io, qui tam varias sententias amplexi sunt, Vt coniungi haud possinta, e quibus primum conuellenda nobis nit PIGΗII sententia, qui in A. IDCCXL l. quo M. Valerius Messala ex P. Sulpitius Quirinus Consules suere, hanc collocat expeditionem. Ego Vero nescio, . quid habuerit vir in doctrina temporum vorsctissimus, ut hoc anno Domitium in Germania fuisse, Putet, quo,

Scribit ad hune annum, L. iens, Lugius penetrauit Germania DOMITIVR CN. F. L. N. AH E- am, quam quisquam priorum, eas Nos ARBvs Neronis Caesarit que ob res in inia triumphi ataurat, legatns Augusti in Germania. eptus es. Laudat ad haec a V E-Cum exercitu flumen Auim tramse T O N I ν Μ et TACITU H.

33쪽

24 De L. Domitii Ahe barbi

s DIONEM ' sequimur, Drusus in Germania belIum contra Sicambros, Frisios Chaucosque gessit. Neque hoc ignorat, neque negat PIGHI us. Quid Z Ipse sub titulo sequentis anni exponit, Drusum Praetorem, domitis amisuperioris exitu Sicambris eoru ue Sociis, ae Frisiis ad amiciariam Populi Romani traductis Romam decesse, et DIONI squem allegauimus, locum adducit. Anno vero, qui hunc, in quem collocat Domitii expeditionem, antee

dit , Tiberio Claudio Nerone et Quintilio Varo CossAugustum in Germania Drusum reliquille, ipse fatetur. Putet itaque Vir Clarissimus, necesse est, duos Roma norum .exercitus Uno eodemque anno in Germania fuisse, quorum alter, duce Druso, Sicambros eorumque socios vicerit, alter, Domitio praeeunte, usque ad Albim pervenerit, flumenque transcenderit. Quod utrum in coniectura probabile, an procul a veritate absit, cub que patebit, qui haec excutere, atque diligenter considerare velit. Nos, exposita tantum eius opinione, instituto nostro satisfecisse putamus. Quodsi PIGRIUS ista, quae eum ad haec coniicienda commouerunt, adiecisset, maiorem ei redarguendo daremus operam.

g. IX. :ΛPTORIS PANEGYRICI AD PRINCIPEM DE' FUR STEN BERG CONIECTURA. Nec diligentiores accuratioresque se in confimmandis suis sententiis probarunt Autor Panegyrici ad illu-

34쪽

: at

mni.

Illustrissimum Principem de Fiirstenberg monumentorum Paderbornensium scriptorem, et FRE IN S HEMIVS in fragmentis Liuianis. Ille' enim cum videret, ex historia haud certe constare, quemnam Drusus post conditam Alisonem habuerit Legatum, L. Domitio Ahenobarbo Neronis Imperatoris auo id muneris esse deman. datum, coniicit. Quod ad id pertinet, Domitium eo tempore tramitem aggerasse, de eo non hic, sed deinceps disputabimus. Eundem uero Domitium hinc arma ultra Visur. gim atque Abim tulisse, vir doctissimus haud probauit. Neque nos quicquam contra eum dicimus, quam hoc, quod iam supra monuimus, eam coniiciendi rationem nihil valere. Quodsi enim id ad probandam coniectu.ram lassicit, alium esse ignotum, qui eo anno Germanico bello praesuisset, tot inuenies temporum spatia huic expeditioni aptissima, Vt, quo te vertas, Plane ignores. Maxime vero a Veritate abhorret coniectura FRE IN S HEMII ' , quam si sequeremur, Druso moris. tuo successisse Domitium credamus, necesse esset. Cuinam vero quaeso, qui ex VELLEI Ο DIONE ' et

. - S V E- , . o ς' dum Ami am trames es vasis iis n) in Fragm. Liv. L. CXL. c. I l. rer paludes, pontes lovgi appeliati. ωR-Vor potestate restinata, Tibe- Ob hace et talia triumphales quiarium ad bellum Germanicum mi- dem honores Domitio accreti: e At: ubi interim L. Domitius, cum rerum Augusto posthac imitari Varo promer interitum Drusi ex- vationes Transaginas minime rimercιtu abluerem hiaue eladibus ho A euit. '

35쪽

26 De L. Domitii Ahenobarbi

SUETONIO ' intellexit, Drusum A. I D C C X L U. supremum diem obiisse ' , anno vero sequenti Tiberio bellum Germanicum esse mandatum; cuinam, qui hoc legit, inquam, FRE IN S HEMII arridebit coniecturat

Habes maximorum virorum de tempore belli, duee L. Domitio Ahenobarbo gesti, sententias. Nec plures, qui ei definiendo operam dederunt. novi. Quam vero nuper edidit V. Cl. LENT LIUS ' coniecturam, haud facile viris pristinae historiae peritis ea se commendabit. Equidem valde vereor, ne sponsione vineatur vir doctus, qua lectores suos prouocat. Sponsio est, inquit, expeditionem Domitii nullam aliam fuisse, quam,

ut missius a Druso loca trans Albina exploraret. Vnde tanto timore et pavore perculsus rediit, ut Drusis spectrum reditus praetextum sumeret. Accusat V. D. omnes Romano

rum scriptores antiquos, quod de tanti momenti resiluerint, causamque istius silentii coniicit. Forirasse,

q) sv ETON. Tib. c. VII. r) V. Idus Iulias Drusiim mo tuum esse, discimus ex prisco lapide, in cuius inscriptione iubet Claudius Drusi filius, ut illi, qui eeollegio Fabrorum erant, ad Drai si

monumentum epulentur dunis

36쪽

- pedi . in Gervum. trans ADta. 27

tast, inquit, T A CIT us omnia memoria tenere non potuit,quae ei aut maioribus suis milites Romam redeuntes de populis trans Albim habitantibus narrauerant. Aut UE L L E l V S nullum tamiae magnitu sis invenire potuit volumen, quod tantas res gestas

rapere potesset, quantas Romani et ipse cum illis gesseranti Ego vero nullo modo persuadere mihi possum, Cl. LENT LIVM pauca ea, quae ΤΑCITVS memoria tenere Potuit, nobisque tradidit, i perlustrasse. Quodsi enim legisset, Domitio ob res in Germania gestas decreta esse insignia triumphalia, Vix credo, eum coni,cere potuisse,. illum, de quo TACITVS non dicit, manu equitum ; sed exercitu Albim transcendisie, missum tantum a Druso esse, Ut loca exploraret. Quod Vero ego quam maxime miror, hoc sane est, Cl. LENT-ZIVM de iis, quae DIO et VELLEIVS, quorum aeque ac reliquorum historicorum Romanorum exigua apud eum est fides, de rebus eorum, qui Usque ad Albim peruenerunt, gestis tradiderunt, de his, inquam, dubitare quidem, sed nullam aliam an erre rationem, quam hanc: inque ad Assim nemo pRgredi volebat, ibi enim Dectra apparebant. ' .

. , i RENDAM OSTENDITUR.

Enarratis et perlustratis doctissimorum virorum opinionibus, ea quae nobis de hac Domitii expeditione

37쪽

28 De L. Domitii Ahenobarbi

in mentem Venere, in medium ponamus, et de tempO'

re eius aliquid coniicere studebimus. Quod studium haud inane et frustraneum sere, confidimus, si iis, quae veteres historici de bellis sub Augusto in Germania gestis tradiderunt, diligenter excussis, quo tompore, qui bus in regionibus quoque cum successu gesta illa sunt, expendemus, hisque intellectis, ad regulas de vero et falso iudicandi, quod veritati sit proximum, eligemus.

Quod ut ordine procedat, reliquis argumentis prae mittemus unum, ad quod ut lectores diligenter attendere velint, eo magis rogamus, quo magis omnis sere coniecturae nostrae vis in eo sita est, ne post in legendis iis, quae coniecimus, nos aliquid temere dixisse, opinentur. Domitium eo anno exercitu flumen Albim transcendisse, quo nullus alius, praeter istum quem duxit, exercitus in Germania fuerit, hoc sane maxime mihi a veritate abhorrere videtur. Quis enim quaeso tam iniquum se rerum existimatorem praehebit, Vt Omnes histoi iae Romanae scriptores, locupletissimos quinque, tantae arguit negligentiae, ut, qui nullum magni momenti bellum taciti praeterierunt, de tan to, in quo Romani eo peruenere, quo numquam nec antea, nec post, prorsus siluerint. Equidem fateor, haud multum in probando facere argumentum a silentio scriptorum petitum, nisi cum aliis et grauioribus coniunctum, aliquam inde accipiat vim. Ast hic multum id valere, contendo. Ita enim huius aeui est comparata historia, ut scriptores potius indicem, quam sOm-

38쪽

Expedit. in Germav. trans Albim. 29

mentarios bellorum tunc temporis gestorum dedisse videantur. Nec dubito, quin haec probentur omnibus, qui DIONEM, SUETONIVM et VELLEIUM accurate peruoluerunt; qui vero dubitet, ostendat Vnum tantum hellum memoratu dignum, quod illi haud, ne dicam, exposuerunt, sed haud nominarunt. Alterum, quod nunc praemittendum videtur, ad tra. mitem Domitii nostri spectat, quod hic quam breuissime agamus, pluribus infra, opportuniori data Occasione, de eo loquuturi. Nec enim veremur, fore, qui in eo concedendo tam dissiciles tamque pertinaces se nobis praebeant, ut negent, necesse esse, eo tempore trais mitem istum a Domitio esse aggeratum, quo nullus in ista regione suerit Romanorum hostis. Tanta enim opera inter bellicas turbas confici haud possunt. Tm multuarium vero aut subitaneum fuisse opus, nemo credet, qui perpendat, tempore Germanici adhuc extitisse. Accedit et hoc, quod ex Antiquitatibus Romanis manifestum est, multisque exemplis Probari potest, eiusmodi opera a militibus ipsis plerumque esse condita.

g. XII.

NEC TAMEN IN BELL UM DUCE DRUSO GRSTVM COMMODE PONI POTEST.

Duos reperimus in huius aeui historia Romano. rum duces, qui usque ad Albim Venerunt. Primus fuit Drusus, alter Tiberius circa annum IDCCLUILI. De eorum itaque expeditionibus Videamus, Ut appa-D a Teat,

39쪽

so De L. Domitii Ahenobarbi .

reat, quaenam sit aptissima isti Domitianae. Quid ve

ro impedit, quo minus arbitremur, Domitium eo tempore exercitu flumen Albim transcendisse, quo Drusus castra ad id posuerat Z Multa quidem. Hoc enim certum et ex unanimi consensu historicorum eius temporis probatum est, Drusum ipsum exercitu Albim non trans.cendisse, ησε v, inquit DIO ', πεν Θ ι', ἀκηδιὰη δε, ο α τρωαια-αυε, Conatus qui Δm transere Albim non autem potuit, sed trophaea consti Mens recessit. Afferet fortesse aliquis locum PTOLOMAI ', quem ILLUSTRISSIMUS . COMES DE BUNA V laudat, quoque expositum esse dicit, Drinsum exercitu Albim transcendisse. Ast mihi omnia; quae PTOLOMAEVS de Germania stribit, legenti ac iterum iterumque perlegenti hunc locum inuenire haud licuit'. Hoc itaque certum probatumque maneat,

x, Quod ego maxime miror. Plures cognitae fuimur, si podihoc est, Cl. IV aTIcin iam lauda- misisset militibus Augustus trans-ta commentatione loci alicuius e mittere Albim, atque rebellantes pτOLoΜΑEO mentionem quidem persequi. Verum probet mihi fecisse, librum tamen, ex quo eum quis ii possit, ex his verbis, Dri hauserit, haud nominasse. Attu- sunt Albim transcendisse: Si quis ait praeter eum vir domis locum sorte versionem latinam sTRA-sTRABONIs qui L. VII. p. 447. edit. 'so Nis sequi vellet, fortasIe pos- Amsiel. in exponenda Druit en set. Haee enim ita se habet, flpeditione de populis trans Albim Augusυι termisi et militibus, ut, Romanis incognitis, narrat, transmigno Albi, eo rebellaures per πλείω δε γνωριμα omiρξεν , ει sequerentur, quasi eam iam trans- επέτρεπε τοῖς τρατηγοῖς o Σω naisissent milites. Diuitiaco by Coos a

40쪽

antiquorum nullum dicere, Drusum Albim transcendis. se, vel quendam trans Albim misisse. Si quis vero coniicere vellet, Domitium tunc cUm exercitus parte flv. men transisse, ei hoc obstaret, quod Drusus tam exi. guo temporis spatio ad Albim commoratus sit, ut, fiquis ad hoe bellum Domitianam exped itionem vireserre vellet, sine dubio in Cl. LENT ZII supra notatum la. beretur errorem, qui Domitium tunc a Druso missum putat, ut loca trans Albim sita exploraret.

g. XIII.

A V.C. DCCLVIII. SUSCEPI VM. De bello itaque a Tiberio, qui victrici exercitu per totam Germaniam usque ad Albim penetrauit, A. .i ICCLVIII. gesto, quaeramus. Verum hunc eius esse annum, ex iis, quae VELLEI VS de eo tradit, colligi potest. Rediit enim Tiberius Rhodo P. Vinicio et Al. finio Varo Cossi quorum consulatus annus est quinquageimus quintus. Adoptatus Vero est A. IDCCLVI. et proximo post in Germaniam missiis, per duos annos bellum in ea gessit. Primo intrata protinus Germania, subacti Cm

ninefates Attuarii, Bruteri ', recepti Cherusci, tra1sius risiurgis e penetrata ulteriora. Anni eius aestua usque in mensem

s) veLLEI. H. R. L. II. c. IO4. IC . IO6. et In extrema ad oceanum Batauia.

a Vtrique Rheni diuortio, illi in septentrionem , hi in ocium

confines.

die Luneburgenses ac Brunser censes.

SEARCH

MENU NAVIGATION