장음표시 사용
661쪽
6 41 Is AAcI CAs Au BONI aliorum animis admirationem & amorem incredibilem,ut rictat Plato, solet excitare : 'alios odio honesti inflammatos, in surorem agit.& quum oculos deflectere a laudatissimis quibusque viris non queant miseri poenae incubant suae dum taedet sui pigetque. Verissime enim Satiricus philosophus dicebat, nullum esse dirius tormentum, quam si qui Virtutem videant, in Esaut ne re litLi. Vis scire, quam te non contemnant , qui maxime videri volunt facereὶ Postquam infra Vatinium te dejecerunt, e vestigio id a te exigunt, quod unius Dei est praestare, ut nihil pecces. & quum maximi quique tuarum lucubrationum admiratores nihil amplius tibi tribuant, quam quod ingeniosissimo quidem, sed tamen homini conveniat; isti adeo magnifice de te sentiunt, ut sicut Alexander Severus optimus Imperator gloriabatur imperium suum fuisse : ita ingenium tuum postulent esse μεαμ e D. tanta illius admiratio eos incessit. Est superis gratia, quod non id tibi ingenium dederunt, ut Plinii Secundi vox de quodam suo amico in te locum habeat: eo pectum ipsum quia nilii peccaret. communis dc pene plebeiae indolis est o : quoa de Apollonio Rhodiocritici pronuntiarunt: quum denotare vellent plus studii & curae in eo fuisse quam ingenii. igitur, magis vitiis carere, quam ut aliquam magnam tandem eflet adeptus. tenue sane praemium assiduarum vigili rum : sed quod si assequantur modici ingenii homipes , bene secumactum putent. Mentis altae, & naturae inusitatae, cujusmodi nascuntur paucissimae, alia ratio est. Sublimia quippe ingenia dum priorum iiis ventis multa superstruunt, multa subinde nova, prius inaudita, eaque longe praestantissima in medium proferunt, humanitus interdum dc falluntur. quid mirum Z aut quis ita vaecors, ut ignoret, Dei unius esse in nullo errare t si si GH. - , -- γ a si sim, . Quis facundior unquam fuit illo viro divino, cui aureum cloquentiae flumen nomen dedit quis eo vehementior aut sublimior de magnificentior fuit oratori Et tamen suere tam fatui, quibus Chrysostomus propter nescio quae levia parum dicendi peritus videretur: A
prehensoribus respondere nil coactum. nesciebant enim obtrectatores tanti viri, natiuae legem esse, ut maxima quaeque ingenia Venia is
terdum opus habeant, propter illa, quae dubitant sapientissimi criti
in me stomachum erumpunt qui tibi sint irati Z Nempe inde est, quod non temere ex istorum officina liber ullus ab aliquot jam annis prodire
solet, ubi postquam adversus genus & nomen illustre Scaligerorum
662쪽
E O s T O L α 6 3eantna loquentia declamatum est, totum quod superest virus, in me
postremo non effundatur. Quaereres ab iis, quid Casaubonus commeruit, cur cum ne mediocritas quidem ingenii sui ab invidia praestare queat immunem Z non aliud responderent, si modo semel in vitaverum dicere vellent, praeter hoc unum. quod Scaligeros colo: eorum
stupendam doctrinam suspicio: vestigia, longo quidem intervallo dereptabundus, sed tamen sequor. Ita, quum sit crimen tuum ac tui parentis , virtutis possessio, &literarum scientia: mpum erit, virtutis veneratio,& literarum amor. Adeo verum est, quod nobilissimus Annalium conditor Polybius praeclare disputat: ita natura comparatum esse,ut non solum corpora nominum aliquando efferentur, & omnem humanae speciei similitudinem amittant: sed multo magis hoc ipsum mimis interdum usuueniat. I, inquit, πναακιε ἔπι
. Omnino huius & efferari animi certissimum argumentum praebent, qui nulla re unquam lacessiti, propter animi
dotes quas tu obtines, ego in te veneror, adversus utrumque nostium in modum arenariarum ferarum ad ultimam rabiem saeviunt: qui literas sundamenta virtutum omnium, modestiae, mansuetudinis de comitatis magistras, inauditi furoris instrumenta iaciunt: qui deniques estissimae immanitati caussam religionem praetexunt: de libidinem maledicendi, omnia vaesaniae exempla supergressam , zelum Christianae pietatis, proh scelusi nominare sustinent. Ego vero persuasismum habeo, istos, si mentis essent suae, & nisi poenas Deo immo itati, quae sunt gravissimae, surore atque amentia penderent, nunquam profecto talia ausuros. At nos, mi Scaliger, horum aegrorum rabiem humaniter seramus: de phreneticorum insaniam, quia videntur nescire quid faciant, veratro curandam, non responso ullo irritandam statuamus. Ego certe majorem bonorum de totius posteritatis reverentiam habere me ostendam, quam ut infami id genus scriptione, nomen meum apud praesens aut futurum saeculum velim traducere. Et quum indubitata res sit, publicorum malorum caussias in privatorum delictis esse inclusas: non committam, ut perditorum colluviei mitando, morbum hunc ingeniorum alere exemplo meo videar malui sese, quam vere piorum dc acquiescere judiciis, quos talia monstra cum suis latratibus scimus abominari. -G--λα- πια οἰδε- πων .uata isti Cleones, alieni nominis obtrectatores, sui decoctores. mentiantur quae volent: singant epistolas quas pro meis publicent: evomant in me quicquid si cui pannuciae Baucidi, ast ruanti meretricula: ira vel capturae cupiditas potest suggerere.
663쪽
ο Is AAci CAsAu Bo Ni Ego animo tranquillissimo istos flocci faciam: & a nebulonum oris impuri contumeliis, non aliter quam generoso contemptu, atque ea, quam Christus Dominus a suis exigit, animi magnitudine me vindicabo. Denique, non si omnia fecerint asIequentur tamen, ut scelesti sisima sua scripta lectione, nedum responsione digner . Hoc pietas jubet : hoc ego semel πιφαρ- . idque jam nunc apud te , Scaliger ill strissime, subsigno : ut si me aliquando parum mihi constare contigerit, in jus ad hanc epistolam voces, dc quiescere jubeas. Vale. Lu
Par. vi II. Kal. Sextilis, cIo CVI I.
EIDEM.ILlustrissime vir, tertium hoc habes libri tui heic nuper editi exemplar .quia enim non est ad manum qui plura simul deserat, cogimur captare occasiones singula mittendi. Vtinam alia quae heic ederentur velles mittere. Daremus operam, ut posteriora cum prioribus elegantia certarent. Si potiem a te librum de re nummaria extorquere, equidena rex mihi viderer. Sed de hoc plura brevi W-ΘM . Amicissimo Heliasio ex animo salutem. Deus te& illum servet. Scripsi raptim oblata praeter spem occasione. Lut. Par. iv. Non. Sept. Cio IDCvo. Misissem ad amplissimum Buzenvallium de literas de librum tuum, nisi intellexit Iem ipsum in itinere ei Ie, de cis dies paucos hic futurum Sic enim ex ejus literis amici affirmant. Franco surdo ut plura ad te exemplaria curentur efficiam. Iterum vale meum decus.
I Llustriis me vir , venerat in hanc urbem adolescens Aquitani S. Theologiae studiosus, qui isthuc cogitans, cum domo proficisse retiit, literas a tuis acceperat tibi reddendas, quas istis adjeci. Nam quia sinistii admodum rumores passim dissipati sunt de vestratibusTAeologis, nupera synodus Rupellensis, quod hunc juvenem segerat, expreste cavit, ne quis studiorum caussa Theologiae candidatusis ita hic proficisci vellet. Hoc nempe supererat, ut hac nova Ecclesia Dei scinderetur. Quis piorum απιικροῖ harc audiet Sed acciperem mihi privatim funestam de exitiosam , publice parum Letam. M A m Quid profecerim scribam alias ad te, illustrissime vir: Valede mu
664쪽
viris Baudio & Heliasio plurimam , nisi grave est, salutem.
EPISTOLA CCCCCXXXVII. g I D E M.
I Llustrissime vir, quum spes nostras diu sustrata esset toties dilata profectio illustrismirnae Principis, erat jam mihi aliisque persuasum
non ante Pascha ipsam hinc discessuram. Ecce vero nihil tale Cogitanti significatur in procinctu esse Se currum tam conscend ille. Raptim igitur haec exaravi, ut simul Huberti literas mitterem. Volui Minterpretationem o Zohar quam petis mittere. Sed quia incertus sum an fieri id nunc queat, aliud nihil possum in praesentia , niti quod me eum librum polliceor missurum prima quaque occasione. Tandem enim libros quos remisisti,& adiunctas literas tuas accepi. Dabo operam quod in me silerit, ut tuae voluntati morem geram. Te scio e fecturum σιω-Θid, ne quid detrimenti B. R. capiat eorum negliget tia quibus ea committes, quae a nobis acceperis. Accepi & munus Heliasianum, pro quo ne gratias quidem illi agere nunc positim. Faciam ubi primum potero. Doleo etiam non potuiste me exemplaria tui Martialis adjicere , quae perfidia D r. mercator. non accepisti Francosurdo. Quaeso ignosce, sarcietur si quid est peccatum. Deus te
servet. Vale de me ama. Lut. Par. x I v. Kal. Mar. C Io In Cum I.
ε IDEM.II lustrissime vir, multi praeterierunt menses ex quo nihil a te literarum accepi, quum tamen scripserim ipse persaepe . nec vero scripsi tantum, sed etiam multos fasciculos misi, quos an acceperis scire vehementer laboro, de ut sciam interest mea. Tres vel qitatuor librurram fasciculos illustrissimae Principi isthuc eunti ipse tradidi. In his
erat unus, qui Zoharis versionem quam petietas continebat. Haec igitur omnia an probe fuerint curata, ut me certiorem facias oro ; ma sis tamen, ut de tuo statu de valetudine aliquid scribas. neque enim ea cura mediocriter sollicitii me habet: qui alioquin tot advel sis obruor, ut aegre spiritum traham. Ne alia commemorem , de recentem mali is venerandae obitum ac fortunas meas sunditus eversas scelere N. ta- Llli a ceatn:
665쪽
6 6 Is AAcr CAs Auno Naceam ; amissa superioribus diebus filia natu maximau, eo me li Quas- . fecit, ut nunc demum quam parum inst mihi roboris adversus id genus casus agnoscam. Sed ignoscent parentum lacrimis, qui probitatem , generosam indolem , dc firmam in pietate vera constantiam τει habuerunt notam. Mihi certe secundum ejus matrem nihil fuit nec potuit esse charius. qui tamen facile consolor ipse me, quoties privatum aut publicum omnium bonorum in hoc regn' statum intueor. Sed mitto tristia: λ υν: neque aequum est, ut te a gravibus tuis curis mea adversa vel tantillum avocent. Te quae studia occupatum habeant, quae virum clarissimum Danielem Heinsium, aveo scire. Peto a te ut meum apud ip sam silent uim excuses. non enim possiim nunc ad illum scribere. Vale illustrissime vir. Lut. Par. prid. Kalend. Apr. Co C v I II. Fascicultu in quo erant I x. aut x. Martialis exemplaria ante multos menses Drouado commissus, tamdem Baisio traditus est, quum ipse dixisset praesentem sibi esse occasionem ad manum ejus curandi. An acceperis quaeso te fac ut sciam,
item illos alios multos fasciculos, de quibus jam dixi iterum. Vale.
- EIDEM. Post gravissimum casum qui me nuper amixit, & de quo ante aliquot dies scripsi plura aute , literis primum tuis nonnihil sum
recreatus. Nam ad caeteras meas aerumnas gravis cura accedebat de tua
valetudine & statu: quod nihil a te literarum ab aliquot retro mensibus acceperam : de inaudita frigoris asperitas non mediocri de te metu me afficiebat. Heic certe plures saevitia hiemis sunt absumpti quam pestilentia illa, quae ante biennium urbe nos expulerat. Neque lane obito quin ca ex caulamoibus ille fiterit ortus, qui me filia natu maxima utrique parenti longe charissima, longe dioissima amore nostro, o bavit. Ago Deo Opr. Max. grates gratissimas, quod meus de tem Lms fuit inanis: oroque illusii ut te, δε γρον , ultra Nestoris annos ser-Vet α μι- ν. Zohar te accepisse gaudeo. Confidas velim nihil suturum in potestate mea, quod non tecum si voles communicem. Quinsivi & quaeram adhuc diligentius, si quid eorum invenire potero,quae indicasti. tum si quid eri , statim ad te. sit modo cui tuto dem. Mi tus sum quae scribis de amicis Heidelbergensibus. . Inaudiveram equidem aliquid: sed Uerio id agi neque putabam, neque adhuc puto.
666쪽
EPIs ToLAE. 6 47 Quid enim sumus t ant aut quid ibi acturi Z Itaque non raro cum imminentem procellam cogitamus, stupefieremus, nisi repente oculos coelum versus attolleremus. Ea nostra patria est, qtiam nullus Lotolita imitas eripieti Libellus de libertate Ecclesiae neque absolutus est, neque heic potest absolvi. disserte enim rogatu τοῦ vetuit is T κροτας is μέγs . Accedit quod tempus praeteriit: δί autor ita festinato partum illam vel potius effuderat, ut vehementer ipse gaudeat ejus deformitatem perpetuis tenebris esse damnatam.. Qui si alibi esset.. atque id serio ageret , fortasse in eo argumenro nonnihil posset. Porro has traditurus eram viro summo, qui tui maxime videndi desiderio isthuc iter instituit. Is est qui omnium optimum E sebii codicem tibi commodaverat. Quo loco hic sint boni, ex eo potes colligere, quod tantus vir, tam bene de republica meritus, omni jam publica cura est liberatus. Vale vir illustrissime & me semper ama. Lut. Par. Eid. Apr. Crini ocu III. Fasciculum in quo novem aut decem Martiales inerant, an acceperis, cupio scire. Traditus est bibliopolae Parisiensi qui librorum fascem isthuc mittebat, cui nomen Baisio. Novissimum fasciculum meum au acceperis, in quo erant litetae de chartae quaedam ex Aquitania ad te missae, scire cupio. Tradidi eum Johanni Meursio.
E IDEM.1 Llustrissime vir, qui frustra hactenus conatus sum virtutes tuas imi tari , nactus tandem sum quod imitari possem. Accepi enim abs te paucis diebus tria iπιε λ λ ρ - , quorum brevitatem ad exemplum mi hi proponere constitui. Libellus Heinsit me GH e. - ., in supra mOchun exhilaravit. Moriar si legere quicquam simile in eo genere me mini. Euphormionem geminum mirantur. habeo quod illis opponam. Si quid jussico neque lepidius, neque doctius scriptum ullum a multis annis prodiit. At . Rarisbonae triumphum qagit de verjtate Dei. & virtute tua ac parentis tui triumphata. nun puto eum esse qui T ro capellas edidit, scriptum Deus bone ij infice tum , impium, diabolicum. Symmachum ejus vidisti, & quomodo Lectium, & juretum, virum de literis optime meritum, excipiat. Ha bes quod gaudeas , nemo animicum se tuum profitetur, qui omnibus bonis & doctis bellum non indixerit. - τώ, in Polybii editio , ad textum quod attiacti prope jam ad metam est perducta. su-
667쪽
6 8 Is AAcI CAs Auno NI perest commentarius noster. ad quem priusquam me accingo , lectionem Diatribae tuae de re nummaria vellem redemisse parte dimidia omnium bonorum, quae mihi των N. N. - reliqua fecit. Pli ra ne addam, pudor vetat. An literas meas acceperis quas Bon-garsio dedi, cupio scire. De fasciculo Martialis exemplarium Belsio tra ditorum , pudet toties scribere. Sed quiescere non positim, prius quam intelligam recte illum esse curatum. Epistolam N. . Vale illustrissime vir. Lutet. Paris. vi. Eid. Mai. Cro Iocv I I I. Ad clarissimum Heliasium quia otium non dabatur non jam scribo. neque ad praestantissimum Grotium, cujus auream tragoediam accepi. Sci ibam ad utrumque intra biduum Oω Sid--. Vtrumque nisi grave est, de - - ν Baudium salvere a
EIDEM.D Ederam paulo ante eruditissimo Mein sio literarum sasciculum,
quem ad te curaret; mox venit ipse ad me suum isthuc reditum nuntians, & numquid vellem rogans. Etsi nihil erat novi quod scribsrem , facere tamen non potui ut sine meis eum ad te redire paterer. ivle tibi nuntiabit quo loco sint nunc res meae. Nam in illo gravissimo casu qui ante menses sere tres me perculit, assidue mihi vit hic doctis simus adsuit, neque est ab eo quicquam praetermissum, quo summum de prope ἀτληόν dolorem mcum mihi redderet leviorem. quo nomine quantum ipsi me debere sentiam, Verbis exprimere non possum.
Per eam Occanonem quum una multum essemus . multum etiam de te& tuis in Rempublicam literariam ingciatibus meritis loquebamur. Erat mihi suave etiam in recentissimo luetii, de te & tuis studiis atque institutis novi subinde aliquid addiscere , quod mirarer . De Satira Heliasiana nuper gratias egi, & quanta cum voluptate ac stupore lepidissi mii m libellum legerim ostendi. Martiales tuos an acceperis nondum scio i eaque re animi crucior. recens editos commiseram fidei Drouardi. Monitus a te officio illum suo defuisse, quum quaererem
qua tutissima via fasciculum a Drouardo reccptum ad te curarem,obtulit se dei sitis bibliopolaisi hic probe notus. qui sancte confirmavit, intra dies quindecim te, si opera ipsius uti vellem , eos libros accepturum. Quid ex eo temporc illis' sit factum, nescio. Ita rem esse gestam mihi accredas vclim. Si pei iit etiam ille fasciculiis, mittam con
668쪽
E Pr,s T OL c 'festim alios. Polybii contextus cum Legationibus jam ad umbilicum vergit. Superest Commentarius qui in lucem prodiret confidentior, si quam abs te impetrare plumam poster, qui se ornaret. atque ut, nam tantum tibi abs re tua esset otii. Deum oro ut te servet, illustri Dsime virorum, & mihi amorem tuum. Eid. Maj. CI Iocv I II.
ILlustrissime vir, ex iis literis eruditissimi Heliasii quas modo accepi , cognovi non eme tibi traditas epistolas duas , quas ad te paucis diebus scripseram, & Johanni Meursio patriam repetenti dederam. Demiror qui sit hoc fictum; neque possum aliud nisi infelicitatem
meam agnoscere: cui ab aliquot mensibus nisi ingratum & contra animi sententiam nihil ferme evenit. Egi per literas cum nostro Hein-sio, ut eas epistolas duobus fasciculis inclusas a Meursio repeteret. puto etiam accepturum te brevi aut jam potius accepisse, quas clarissimi Bongar si ii isthuc cogitantis filii commisi. Ego a multis milibus tuas vidi nullas, praeter Laconicas, opinor, ternas, paucissimorum verborum. Optarem uberiores; sed & sic scriptae, gratissimae sempererunt, modo valere te intclligam , & me amare. Deum veneror, magne heros, ut te servet. Vale. Lut. Para x. Kal. Iul. C a o 1o C vivir i, Pudet scribere toties rem eandem: sed tamen cupio scire: an illum fasciculum acceperis quo Martialis exemplaria continebantur. Meursius unum habuit a Stephano in coerulea charta tibi missum. Optabam aliquid a te mihi suggeri quod Polybianis meis insererem. inveni tandem, opinor, ejusmodi aliquid: nactus enim sum Polybii codicem T Buzenvallii; ubi criticas aliquot notulas offendi ,.qua non dabito est e a te profectas. quicquid erit exquisitius, id sub nomine tuo apparebit: ut omnes intelligant prius vitam me positurum, quam Oc.ndi te magistro cupiditatem. . l
E P IS TOLA CCCCCXLIII. EIDEM.
I Llustrissima vir, occupatissimo mihi oblata est occasio ad te scribendi. Itaque habebis longe breviorem epistolam hanc, quam fuisses habiturus, si otium scribendi suppeditasset. Ex iis quas a te novissi
669쪽
6so Is AAci C As Auao Namas accepi quantam ceperim voluptatem, daei non potest. O stendebas enim luculentilliinis indiciis atque argumentis, ec quantum me amares , quae summa est gloriationis meae , τῖι γῆν ἡ ' Scquam acriter mea adversa te pupugissent. Anno exeunte qui proxime est elapsus, quum de sceleribus in me de meos a parali mitis quibusdam tyrannis admisso quesbis essem apud te, senu ingemuisse te malis meis, neque certorum hominum sui ste similem , qui impudentissime, inhumanissime, salsissime disputare audent, ut probent illos αμαλουι nullam mihi sectile injuriam: quos ego possum probare multis ipsorum literis, culpam hodie deprecari, &-suas agnoscere, vovim co altimo , ut rapto niuilo secius gaudeant. . Initio hujus anniquum repentino quasi fulmine crepta mihi esset filia charissima, de utrique parentum non vulgarem in modum dilecta: quantum ex ea re dolo em i pse ceperis . teites habeo literas hasce tuas, quibus luctio meum consolando monendoque ivisti levatum. Non male operam posuisti r lcctione enim gravissimae epistolae tuae sensi me non mediocriter levatum. Itaque pro hoc pietatis Sc sincerae amicitiae onscio quas tibi gratias agam, non invenio. Accipe nunc aliam non sabulam, sed rem gestam, dc recentis casus historiam, qui minimo minus curis δc angoribus omnibus me αγμε liberavit. Scito igitur accidis te rii proxime elapsa sis erat dies hujus mensis x x. ) dum
ad sacram On b idverso flumine descrimur,ego, uxor, duo natu maximi filii, de soror cum parte familiae, ut scapha fluviatili qua veli
bamur ictu repentinoidc anopinato magnae navis percussa de statim aqua oppleta pene diem ultimu vitae clauderemus. longum
faciam quomodo res acciderit exponere aggrediar. maximum certe periculum omneis adiimus: sed uxor longe praesentissismum, ego illi proximum. Nam cum majoris navigii marginem jam prehendissem, viso ejus periculo mei immemor dum illam jacentem supinam attollo , & porrigentibus brachia admoveo, cum sidente scapha paene eo sum delapsus unde vix potuissem servari. Omnino quod servati sumus,ego praesertim atque uxor, singularis benignitatis Dei Opt. Max. erga nos ἴc nostros est argumentum. Atque hoc te non nescire volui: neque enim dubito de te dc praestantissimum Herisium autori salutis nosuae gratias nobiscum esse acturos.Scriptum quo fabula Bardoniana refutatur, cupidissime exspecto. N. rediiste ad scitet insanam epistolam damnasse,gaudeo illius caussa magis quam tua. Polybia textus beneficioDei superioribus diebus est absolqtus. Restant nostrae observationes, quae me diu multumque Sc tenebunt & cxercebunt. Vale, illustrissime Scalliger, de me ama, Lut. Par. I x. Kalend.
670쪽
E O s T O L AE csa Aug. e Ioincv i. ignosce sestinationi. Qui tibi has reddidit, tui nominis,si quis alius, cultor est insignis & devotus.
me certe sollicitudo ingens de tua valetudinc mirifice dies nocteio cruciat: postquam enim perlatus est ad nos de tua infirmit te rumor, non hora, non momentum ullum temporis praeteriit sine suspiritibus aut lacrimis meis . neque enim aliter eo nuntio sum affectus, quam si parentis mei salus ageretur. Spero non cecidisse irritas tot bonorum M piorum virorum preces, qui vota assidue faciunt pro tua, illustiissime Scaliger, sanatione. Supplex Deum veneror , audiat nostras preces, efficiatque pro sua infinita bonitate, ut ex hoc morbo brevi convalescas, & pristinis viribus receptis, ut quam diutissime, quam felicissime , ad promovendam ejus gloriam, & labentem rempublicam
literariam fulciendam, inter mortales agas. γ .ib sit i5. Vale. Lutet. Par. vi o- Eid. Dcc. cIPI CUI II.
II lustrissime vir, postquam de tua valetudine anxius perditi & supra modum sollicitus fuissem , quum nihil certi de ea haberem
compertum, sed incertis rumoribus, qui de gravi tuo morbo erant sparsi, aures meae quotidie personarent; accepi tandem Heliasii nostriliteras; quae majore ne dolore me perculerint, an virtutis tuae admiratione affecerint, nondum equidem constitui. Illam sane partem quae de languore tuo erat, nobilissime virorum, siccis oculis de sine ingenti animi cruciatu non legi. neque vero meo privatim periculo magis moveor, quam universae reipublicae literariae; quam tu magne senc x, . solus prope mortalium, tot iam annos dignitate ornas, & divini ingenii tui luce illustras. Cogito dies noctesque, quantum in uno capite literae omnes meliores periculi adeant. Sed Deus mPliora: neque vero ad ultimum adhuc periculi et Ie ventum Heliasii cpistola narrabat. Oro venerorque supplex Dominum Jesum, ut reipublicae literariae iis ercatur, tuique iisuram diuturniorem bonis de verae docti inae ibi
diosis vesit concedere. Nemo hic est qui literas araci, quin pro tu, Minmm salute,