장음표시 사용
681쪽
εσ1 Is AAer C As Au BONI servantissimus. Eum si tua benevolentia dignatus fueris, rem feeeris meo iudicio tua humanitate dignam: mihi certe ipsique gratissimam. Vale vir amplissime,& me ama qui te medullitus. Deus Opt. Max. te
nobis in πολ ,ῶν γα--servet. Iterum Vale. Gen. a. d. v I i. Id.
Nov. c I o I o x C v i. Posthac si qu0 literarum ad me daturus es Monspelium via Lugdunensi mittas oportet. Puto enim subhujus mensis fine eo me cum tota familia migraturum, ad publicam professionem cupidissime& honestissimis conditionibus eo vacatum. Deum veneror, bene Vertat hoc inceptum.
ITane, vir nobilissime, miniatularum cerarum nihil a te exspectandum Z Haec quidem plane est, quod alunt, ἡ-Σ Uis. Quoniam igitur ut per te proficiam, hac ratione non impetro, aliam ecce aggredior viam. Inter caetera quae habeo nunc prae manibus obse vationes sunt nostrae in Spartianum , & ejus socios scriptores. Quam male hactenus cum illis sit actum, stultus sim, si pluribus tibi exponere instituam. Tentavimus nos bene de illis bene de Historiae Romanae studiosis mereri. sed libris, mi Velsere, deficimur. Nam praeter regium unicum non pessimae notae exemplar ullum Ms. eorum auctoriim vidimus nunquam. Atqui librorum ope nobis opus: si feliciter& bono publico susceytam provinciam administrare volumus. Itaque peto a te, Musarum magiis patrone , si quid ejus generis habeas inqua aut amicorum potestate , id mecum velis communicare. De tuo negotio sepe cum Thumo, viro amplissimo & tui Hidiosissimo, stimus collocuti. Sed propter Regis absentiam, & aulae totius, nihil poterat ne tentari quidem a nobis. Posteaquam Rex - ει -' , suerint reversi, agam cum illustrissimo Cancellario , & quid spei sit reliquum cxplorabo. qui illius est in me amor, non dubito, datum iri aliquod ab ipso consilium, quod e re sit futurum. Erat autem cum haec scriberem constans fama, Regem post dies quindecim urbem cum Regina esse ingressuum. Vale nobilissime vir. Lutet. Paris. x I. Kalend. an.
EIDEM.Iteras quidem abs te, praestantissime Velsere, superiore mercatu accepi nullas: scd librum accepi, mole non adcO magnum, exb
682쪽
stimatione mea vel maximum. Habent igitur tandem Boii tui historiam rerum suarum ea diligentia e tenebris erutam , ea. stili felicitate compositam,ut quid amplius in ea quidem parte desiderent, reliquum sit nihil. Utri potius gratuler, illine gentit, an tibi, nescio: sed gram-lor certe utrique ex animo , tibi, quod opus susceptum ut erat te dignum, graviter & ex fide perfeceris: genti nobilissimae & Rostrae Oγγνει, uti probas, quod virtutum suarum dignum tandem sit nacta praeconem. Praeses Thumus vir omni laudatione major, cum ex indicibus Franc sordiensibus de libri hujus editione cognovisset, non quievit prius, quam totum εισπ ius iat devorasset. ex quo potes intelligere, quod sit ipsius de iis quae a te proficiscuntur judicium. nemo omnium mortalium est, qui majore judicio in litetis versatur :de cum subcisiva tempora non multa habeat, quos Musicis curis impendat, magna cura quae legit cumque eligit. ut qui virum norint, possint sine cunctatione pro optimo librum habere, quem ab eo sciant pellectum. Eqpidem munere tuo accepto, cum ad eum accessissem, ut de mutat adhuc libri editione facerem illum certiorem, ita sum exceptus: Vidisti ergo, inquit, Marci Vel seri librum 3 ego vero ante aliquot dies totum legi. quid istis subjecerit tacere malo, quam in os tibi, & fortasse alias plenius de tota illa historia quid vir summus judicet, prolixiore epistola sum expositurus. Nunc illud tibi narro, tristes me ad optimum Hoeschelium literas mittere: ex quibus de obitu filii sui est cogniturus. Oro itaque te, nobilissime vir , ut alloquio tuo minus illi gravem nuntium hunc esticias. Vale. Lutet. Par.
a.d. x Iv. Kal. Dec. CIII HII.
AMplissime vir, non dubito quin epistolam acceperis , quam ad
te novissimam dedi. Erant illi adiuncta duo exemplaria editae heic nuper inscriptionis, de qua tuum iudicium discupio icire. Audio clarissimum Hoeschclium isthic eandem πους sive potius e. ως-ibille interpretatum, qui si lucubratiunculam suam mihi inviderit, aut tu ejus vicem non iuppleveris, parum me ab utroque vestrum amari putabo. Accipe nunc libellum recens hic publicarum, quem ut a magno Scaligero profectum scio fore tibi gratum. ego ea occasione usus sum, ut meis canibus semel responderem; si responde, te est profiteri me nunquam responsurum. Equidcm neque ita otio Nnnia 3 abundo, y Corale
683쪽
Isa Aer C As An BONI abundo , neque ita prostituti sum pudoris, ut descendere in armam cum feris isti sitstineam. Sunt alia quae potius curem. Polybii editio omittenda foret, si pessima capita S ex Orco ei nilla accipere vellem uti merentur. Ego vero ne meminisse quidem illarum pestium posthac volo. Erit Deus vindex meae innocentiae adversus istos calumniatores Illi spei incumbens l tratus istorum ne pili quidem unius faciam. Inchoata editio strenue urgetur superum beneficio. Sed multi menses labentur priusquam perveniamus ad metam et quem det videre. Drἰ -m , qui te servet, vir amplissime. Vale. Lut. Par. Kal. Seot. Ci oro CVI II. Quum lim Icribetem, venit ad me Theologus Nuntii R. P. illustrissimi Cardinalis, qui monuit me ejus nomine , in nupera inscriptione versum deesse in nostra editione, qui reperiatur amplius in exemplo ad se Romam misIo . cupio scire an in tuis idcm repetiatur. Literas, Sc librum quem tibi mitto , bdei tuae
commendo. Fato suodam accidit . ut audio . ut omnes credo meae
perierint, quas ad V. C . Ta marinum scripsi sane multas. Literis
quae Uransaviam diriguntur, respondeo homini, cuius neque manum roilum assequi, neque nomen unquam audiri. Itaque coniectans scripsi nomen quod Vi . . . .
D E libro tuo eruditissimo super re monetaria immortales tibi ago
gratias. Sed Pomponium tuum scito nos exspectare quam cupio iis inae, atque adeo oramus te, in cum primum nactus iaetis otium,
id opus cum studiosis nominis tui ac scriptorum communices. Nos superioribus diebus Comentarium scripsimus simul ac publicavimus, quo Satyricae de Satirae rationem ac differentias uberius, ac, nisi fallor, e , quam esset a quoquam adhuc factum , explicuimus. Eum librum tibi mittimus, petimusque a te, ut semoto affectu, tuum de cascriptione iudicium nobis aperias. Habemus alios quam plurimos antiquitatis locos, I ari aut longe etiam majori diligentia tractatos, quos fortalie aliquando publicabimus, si tamen tanti iaci tui sumus, aut fossismus a nobis impetrare, ut ad poliendas veteres illas curas me-iora studia intermittamus. In Polybio nunc sumus, zd quem illustrandum eo mimo accedimus, ut civilis scientiae usum simul doceamus. hoc enimi a me cxigunt, qui lubere possunt, vel potius quibus non parere nefas. Amphitheatrum LO; Olitarum viditii. Ego ita sentio in- . ' : . tercisse
684쪽
: E F o L AE.' I 66si inesse reipublicae, ne eximatur hominum oculis tam insigne monumentum sesiuiticae impudentiae , - - - , impietatis ei ga Delim , contum ejiae in Reges ac Principes, suribs denique odii, quo literas 3c virtutem persequuntur εἰ non dubito tibi q.ioq: idem videri. heic certe optimus quisque etiam inter Catholicos, uti vocant, plurimum & librum S libri patres abominatur. iraque qui hic sunt ex illa familia, mentiri nescia, deos deisque dejerant, non se ncque suos tim abominandi libri esse autores : verum istos nequam haereticos, qui verecundae familiae atque probissimae invidiam voluerunt consare, de cum astu illorum omnes libri essent subducti, tum si outem perfricuerunt, dc apud Regem sortiter negarunt vel talem aliquem l bium siti se se scriptum , vel in eo quicquam eorum i gi, quae vulgo jactarenti: r. 'quid multa homines sunt: adeo facile est ipsis cssicere, ut ne sit factrum, qpod factum cst. Haec principia quo tendant, non te fugit. sed Deo permittamus. Vale. Lutet. Par. Kal. Sept.
MOLAEIS F R AT R I BV S. O Mittite ista quaeso, charissimi Molaei: neque aggrediamini ea
mihi persuadere, α λιν πιs ἄνπε Orra. Equidem voluntatis cujus lani eximiae erga utrumque vestrum testis sum ipse mihi: sed vestra studia quam parum pro illa infinita cupiditate mea adiuverim, id quoque probe scio. Accidit enim, ut meministis, perincommode, ut nccellariis cutis atq, occupationibus pene semper, dum .heic essetis, obrueter. Ulim fortasse erit aliqua occasio re non verbis solum testandi, quantum ego paraptissimum parentem vestrum Venerer, Vos amem. Atque o illucescat brevi ille dies, cum studiis illitie feliciter peractis, solidam , cui nunc incumbitis, cognitioncm, ceu spolia quaedam opima dotrum deportabitis. Sic enim
ha te, ς σφήλἰs Si πια - ε, esse neminem qui vos norit, quin devesti a indole rari aliquid sibi spoponderit. quo diligentius enitendum
vobis est, magnaque animi intentione essiciendii, ut hanc exspectationem tantam non solum ne destituatis : sed vero enim superetis. sui erabitis auic in cum bono Deo sicile, si adversus omnes juventutis isiecebras mature animum obfirmaveritis : vobis' te serio persuaseritis, seo Attio 'υμ πινει,. Nam quod omnia abunde vobi, quae natos ad magna adolesccntcs decunt contigerunt, genus, ingenium,
685쪽
666 Is AA cI CAsAu BONI educatio, alia: parum hoc tamen, nisi hisce Dei donis tantis recte utamini. Pergite igitur, optimi adolescentes,& in ea vitae secta, quam jussit ductuque magni viri pati is vestri ingressi estis , constanter permanete . scitote etiam, verae laudis quam assidue expeti par est a vobis, unicam esseIectam semitam: quae a principe Tragico certissime demonstrata cum dixit:
Viro praestantissimo Tibal. nisi grave est, plurimam verbis meis salutem nuntiate. Cum plus otii fuero nactus leparatim ad utrumque sum scripturiis T Θιῶ γ -σ.
CV m mihi amplissimus praeses, parens vester, eruditissimi Molaei, ii teras se isthuc die crastini daturum significasset: seci lubent illime, ut haec raptim ad vos exararem. Nam quod longo adeo tem-ῖore nullas ad me dederitis, equidem quam in partem intcrpretari de- eam, anceps animi interdum haereo. icio vix cadere in candidissimos vestros mores, ut quem adfectu non mediocri complexi aliquando estis, ejus memoriam ira repente ex animis vestris deleretis. de tamen
diuturnioris hujus silentii caussam aliam non esse aliquis, haut forsitan sine ratione, suspicetur. Ego non ita : qui vel quod mihi Ipse blandior, vel quia de virtute vestra secius aliquid cogitare nefas duco , omnia alia fingere potius constitui, quam de vestra in amore mei constantia vel mediocriter dubitare. Enimvero male iacta sint oportet illius amicatae sundamenta, quae propter intermissum scriptionis ossiciam labefactari , nedum solvi metuat. Quam ob rem, charissimi adolescentes , etsi mihi semper literae vestrae charissimae sunt futurae : huius tamen ossicii ultro gratiam vobis facimus : ne Vel tantillum ejus temporis, quod totum studiis vesti is dicatum est, vobis pereat. Quin illud potius ab utroque vestrum peto Iecontendo, ut temporis, rei pretiosissimae, quantam maximam fieri poterit rationem habeatis. Rex Medicorum dixit olim, ἡ πινη κ κρη, . 3 κωμ . ξνς. vere prorsiis de pro sapientia illa sua divina, neque sola est Asclepiadarum ars, cuius longitudo aut dissicultas eius studiosos reddera
686쪽
EPIs TOLAE. 667 reddere debeat teporis avaros. quod sapientissimus senex de sua dixit, de omnibus potest dici: maxime autem de illa, cujus nunc studium,
mox,ut speramus,notitiam professuri estis. Porro autem generosi animi est, in ea quam profitearis arte velle excellere , , ut Ari es ait , vis ηρ γαλ φρομυη. Vos vero, quae gloriae hujus cupiditate incendant, multa sunt, vobis, scio,probe nota. Haec cogitate, optimi adolescentes: haec dies noctesque meditamini: ante omnia autem patris, viri praestantissimi, exemplum facite ob oculos vobis alli . due proponatis, illius cruditionem, probitatem, & ita si olim expresseritis, bonorum omnium votis & exspcinationi, quam de vobis conceperunt, abunde satisfeceritis.Valete eruditissimi iuvenes, me plane medullitus . Scripsi raptim & languido adhuc corpore e gravit simo morbo, qui viventium numero prope nos subduxerat 1, nin suisset visum aliter Deo magno, penes quem unum sunt Lutet. Par. Prid. Kal. Maj. c I I o c I i i. Gravissimum& doctissimum virum Theballior , meis verbis salutetis velim. Iter mihi necellario instituendum cis paucos dies, cujus occasione fortasse& ipsum& vos isthic viturus sum.
GRatum mihi, eruditissimi adolescentes alteras accipere, cum praesertim non inanes sed &- λ γ - suit: cujusmodi erat epistola citia quae nudius tertius mihi suit tradita. Quae- ratis super istis amorum magistri vel sibus sentcntiam nostram :Porrige in ancillae,qua panias luce pependit Dis maritali Gallica veste manus. Quid si ego vos jubeam βαλ ων 3 neque enim ita sumus nosura ire si arcana ejus doctrine omnia calleamus. lcite ad moduni . ac vere Plato in Poetarum interpretatione αλι τυνώγαψξαντὸς censuit considendos: Sioων τ κ-ιως
- τε α . . quin igitur potius de amatorio poemate alium in consilium hibetisi Sed missis joco, non intellectum vobis cum locum poetae ingeniosissimi, haud miror. nego enim ullam vel tolerabilem sententiam ex edita lectione posse quocuo te vertas elici. Nos igitur ita sci4bendum emendandumque posteriorem versum iudicamus : Tuns maritali Uassica resti manus.
687쪽
έ6s Is AAer C As Au BONI am pulsae tenebrae jam lux reddita. Omnes, inquit,' si ' vi te ιδ udemetearis officiis oportet: ancillam utique quae saepe herae suae ac tibi fideliorem quam hero se praebet, dum pensum non explevit, aut nescio quid aliud deliquit, flagellata a marito tuae dominae, tenuis alicuius munusculi dono solanda recreandaque a te est. Gallica nomen ancillae est. pro veste omnino legendum reste: & pro lusu, tuns nisi m iis c a. quoties apud Plautum & alios leges caedi restis quod erat supplicium servile, modo gravius modo levius: illud grave, cum sublimes columnae alligabantur & a conservis domini jussit caedebantur; hoc leve, cum jussi manum porrigere, ea solum corporis parte poenas tu bant. Utriusque generis supplicia apud Comicos & alios veteres non
raro occurrunt: & possemus super istis multa adtexere. sed & haec ne nimio plura sint quam oportuerit, vereor. Valete & natalium vestro
rum memores πιππιαμ α --. Lutet. Par. a. d. xv. Kalend. Septemb. CIOIDC I I i.
LIterae quas ante dies perpaucos a te accepi, & mihi uxori meae fuerunt permolestae. sic enim scribebas, quasi de matris tuae Re minae lectissimae valetudine aut nullam aut oppido tenuem spem haberes. Illa vero, sive terras adhuc colit, sive coelo recepta est, beata potius praedicanda, quam deflenda. quid enim illi defuit eorum propter quae non υλακιαλ, sed vere aliquis potest y sed alias dotes
omitto . pietare vero quae virIus est omnium virtutum mater, de ut ille ait, . πηλ ε, sic excelluit, ut vel exemplo sufficeret. Quanta enim illius constantia, cum nulla re potuit adduci, ut charissimam alioquin patriam repeteret, quod auditioni verbi Dei carere nollet λ n que illam tot exempla etiam virorum, & quidem gravissimorum, qui praesentia bona suturis anteposuerunt, movere. Quid dicam de educatione tot liberorum, & studio optimae forminae in eam rem adhibito 3 Itaque, mi Vassane, habes cur potius tali parente natum te glorierise dita: quam Oit lacrimis & lamentis te maceres. Q a in eo etiam nomine habes cur Deo gratias agas, quod te isthuc salvum atque incolumem pervenire eo maxime tempore voluerit, quo pietatis hoc
officio posses defungi. Sed quia post tuas literas nihil de ea intellexi,
nondum fortasse hujusmodi sermonum est tempus. Deum oro, uni versam domum vestram ab omni malo protegat, & vobis omnibus benedicat. Vale. Scripsi rapi im. Lutet. Par.x. Kal. Jan. C I D I o C v.
688쪽
EPISTOLA CCCCCLXVII. P AT R I BV S AD ST NODUM V ER-
ET si facio invitus, venerandi Patres, ut gravissimas curas δc oc-Nupationes vestras interpellem ; quia tamen ad Dei gloriam res, nisi fallor', nonnihil pertinet, faciendum omnino censui, ut testes animi mei literas hasce ad vos mitterem. Non enim dubito pervenisse se ad plerorum qi e vobis, ac sortasse omnium aures sparsum de nobis tota Gallia rumorem, quasi inibi essemus quod nec commemorare sine horrore possum ut puriori religioni, quam ab optimis parentibus acceptam hactenus sumus profesti, brevi coFitaremus renuntiare. hoc plenis buccis ubique locorum τος ιξ scimus praedicare: hoc libellis editis, quos variis ex locis pii homines ad nos miserunt,
vidimus non dubitanter aflirmatum. Sed ante annum amici, quos habemus in Germania quam plurimos , per literas nos monuerunt, Gasparem scoppium, iuvenem amoeniorum'Musarum εξωριν πομαι
amantiorem , quam gloriae Dei de veri Christianismi studiosorum , Roma ad suo um multos scripsisset quod religionem mutassici, plurimum se in ea mente esse confirmarum , cum & nos idem non multo post esse facturos cognovi flet. Quid multa λ Tam constans suit hic de nostra in re pietatis inconstantia rumor, ut non aliis tantum in locis, sed & Genevae, ubi lucem hanc primum vidimus, ubi tot annos non obscuri, F ἐλιῆsi Θιου , atque omnibus bonis charii limi viximus, ubi denique liberos nostros etiam nunc in religione ac literis educamus, multi tamen sint reperti, quos non mediocriter ea res commoVeret. Nuper vero cum ad Pontificiorinn partes vir magna autoritate magnisque in nos metitis transitum faceret, quod non esse
set obscura amicitia, quae nos arctissime prius jungebat, iactatum hic Vulgo, de a multis etiam creditum, triste senestumque illius exemplum nos quoque propediem sequuturos, dc ut vetus dictum est, Tantum apud homines minime illos quidem malori sed nimis pro isto ut modestillime dicam, eorum callidissimae technae valuerui, quos pala est -- propugnaren νύπατω T . Quasi vero nota tam orbi terrarum non esset istorum tenebrionum ποετα ρ εοδειαν της πλανῆς. Hosce igit iu sermones, venerandi Patres, licet integri carc conscientiae meae scelus poteram negligere, cum vel ludi' O O o O 2 cio
689쪽
6 o Is AAcr CAsAu BONI cio sapientum, vir bonus nihil praeter culpam teneatur praestare tamen qui nihil unquam prius habuimus, quam ut Ecclesiae Dei omnia nostra qua facta, qua dicta approbemus istorum fraudibus, qua poterimus cunque ratione obviam ire constituimus. Quod si grandes non obstitillent causae , fuit animus isthuc me sistere , de dolorem meum in sinum vestrum effundere; quem ex nonnullorum simplicitate & credula nimis facilitate capio gravissimum. Nunc cum mutare consilium fuerim coactus ; oro vos, reverendi Patres, atque Obtestor per immensum Deum , dc --- ω I -ου Iesum
Christum, ut falsos esse fictosque hujuscemodi rumusculos
de constanter credatis, & aliis porro pro vestra autoritate ita esse persuadeatis. Est Deo gratia, quod non adeo infeliciter in pietate fuimus a puero instituti, ut ibi m Me e et ex ignoratione veritatis necelle habeamus. Accessit deinde Ne studium quod in ea parte posuimus, de nunc cum maxime ponimus impensus. quae quidem opera nostra ut promovendae gloriae Dei olim inserviat, dc optamus toto pectoris affectu, & si coeptis divina clementia faverit, etiam speramus. Sed non morabor vos pluribus. Deum veneror stipplex, det vobis laborum vestrorum, quos in tuitione orthodoxae religionis sustinetis maximos, hunc exoptatissimu fructum, ut ad veritatis adquisitionem, de vere Christianam coneordiam Galliam universam videamus tandem conspirare. Valete Patres Veii randi, de me ordinis vestri observantissimum vestra benevolentia dignum habete. Lutet. Paris. Prid. Non. Maias. c cI.
EPISTOLA CCCCCLXVIII. PATRIBUS ST MODI SALVENDI S.
SI voluntati meae valetudo respondisset, Patres observandi, non mihi nunc literis vobiscum agendum foret. Constitueram enim venire ii illuc & vestrum consessum praesens a Tari ac salutare. Nam posteaquam ita Deo Opt. Max. visum , ut Genevam patriam dulcis. simam de Genevenses Pastores ac Profestares , collegas mei amanti Gsimos, aeternum milii colendos . relinquerem & in hanc provinciam venirem : in votis mihi hoc semper unice fuit, ut vestram omnium amicitiam omni ope dc opera mihi conciliarem. Videbar autem commode id facturus, si hoc tempore isthuc me transferrem. Nunc igitur quando per invaletudinem optati adeo voti compos fieri non pos- sum: ossicii mei esse duxi, has ad vos scribere : meae adversus uni versum
690쪽
EpISTOLAE. crasum ordinem vestrum, dc privatim erga unumquemque summae observantiae testes. Cujus animi cum milai conscius ipse sim, facile venio in eam spem, fore neminem e Vobis, qui in suam amicitiam me non recipiat aut parum illa dignum judicet. Atq; ut sciatis ex animo
tum in vestra potestate. Videte quaeso dc vobiscum deliberate, ecqua in re opera mea publice Ecclesiae Dei, cujus administratio vobis commissa est, utilis csse potetit. ego me spondeo, sancteque recipio, vestris consiliis obtemperaturum: de pro virili effecturum ut voluntati vestrae per me satisfiat. Equidem ita sum a natura comparatus, ita ab optimo parente olim institutus, ut tauiorum de vigiliarum mearum nullum unquam alium finem mihi proposuerim, nullam aliam mercedem aut speraverim aut optaverim, quam ut illarum aliquis fructius ad matrem Ecclesiam rediret. Novit. Deus hac re nihil mihi iucundius, nihil gratius dum adhuc terras culam polle contingere. Sed de D. Benardinus, quicum milii summa familiaritas intercedit, animum meum penitus notum perspcctumque habet. Is si operae est plura de nobis & egregia nostra voluntate erga sacrae Theologiae studiosos commemorabit. Verum de nobis nimis multa. simul vereri subit, ne si longiore Epistola Vos tenuero, in publica commoda peccate videri possim. Unicum est quod si adjecero finem faciam.
Nam cum Geneva nuper discederem mandatum est mihi a venerandis Pastoribus de Proflallaribus, si qua se offerret occasio, Vos Onancsis tum verbis quam officiosissime & amantissime salutarem. Rogabant iidem obnixe ut assiduis vestris ad Deum precibus Geneventem Ecclesiam omni nunc cum maxime Ope humana nudatam juvaretis. Accepi etiam postea non unas a magno de reVerendo seno Theodoro Bezallicras , quibus omnibus hoc ipsit m a cunctis vobis & tuo & totius Ecclesiae nomine petit & summo contendit opere. Valete viri
plurimum colendi de res Ecclesiae feliciter gelite . Set ipsi
Monspelli languente manu,pridie Nonas Majas Ca o I xcvii.
EPISTOLA CCCCCLXIX. P A Z L O D V M A I O.
M Agnam iuiit a me gratiam adolescens ille, qui me hodie tuo
nomine appellavito si quid vellem literarum ad te dare, tuto se curaturum promisit. Id vero longe mihi fuit gratissimum : & quia in arctuo eram , vir doctissime, provocatus a te Eumaiussi me scripta O o o o 3 epi tota,