Sexti Sententiarum recensiones Latinam Graecam Syriacas coniunctim exhibuit Ioannes Gildemeister

2쪽

THE UNIVERSITYOF ILLINOIS LIBRARY

5쪽

CONIUNCTIM EXHIBUIT

BONNAE AD RHENUM

APUD AD OLPHUM MARCUMMDC 'CLXXIII

7쪽

Pri, legi, inena.

Sexti seliteiatiarunt, quales a Rufilao Latinae consileti illini traditae sunt, in libris typis impre8Si S dupleX forma est, altera, quae fere sola h0die leς Solet, per editiones eommunes Mul-laehit a. l860, Lasteyrii a. l843, Orellit a. l8l9, Galet a. l67l. 1688 alias propagata, altera in antiquioribus ineunte saeculo sexto deuiuio in lueem emissis exhibita. Utriusque diserimenlioe est, ut liaee illa ditior sit undecim fere sententiis, illa, quam brevitatis causa textum vulgarem appellari lidet, 'huius vel ba saepissime ita Variet, ut Latini sermonis usui magis respondeant aut orationi S quaedam asperitas mitigetur. Ita ubi eunque in hae philosofhus est, in illa legitur sustens vel sapientiae amator. Rem illustrabunt exempla liaee e pluribus delecta: Edd. vetereSl5. l 9. 20. saeculum 204-T sussio2l0 provisori 83 4 indieans homines 86 amicitia ad deum l6 non refrehensibilis it 7 al. ιγιiu 90st verba

85 male facere 334 si hieientiam Ser

Nare stude

280 non tibi indulo as

426 Anima sugnentiSprobabilis apud deum est sed . et

76 nocere 322 stude tua sorte con tentus eSS

27l ne tantum tibi indul- 'eas ut risu diffluus 404 Anima sapientiS ac mens deo probatur

8쪽

IVEDITIO LATINA VULGARIS. Hanc esse mutationem arbitrariam et certo consilio saetam in aprico est. Neo melior fides recentioribus libris est, si Sententias omittunt, quas Veteres exhibent. Deest in illis sententia 36 de libero arbitrio dieta, quam, si ullam habuit, Rhisnuui habuisse diserto aequalium eius Pelagii et Augustini testimonio oertissimum est, unde satis admirari non poSSUIBUS eius, qui novissimus de Sexto seripsit M. Oti seruehe des Philos. Sextius. Rot ceu III I863 f. di, ingenium criticum, qu0 eam, quia in editione Blienani in qua legituri desit, 'spuriam et libello postmodum insertum iudieat. Reliquae, quae deSunt,

b, 82, 230 ex parte, 276, 306, 329, 36b, 368, 40I, 45l omnes

praeter 230 a Syris suo loeo redditae Sunt, unde patet eas non a Latinis postea additas, sed ad Rufinum reserendus eSSo. Omissionis causa suit tum argumentum, quod offenderet, ut in s. 36, 230, tum verborum obscuritas, ut in S. 276, 329, 40l, tum similitudo cum aliis, ut sententiae 5 eum 4, 82 eum 80, 45l eum 40l et 407, in reliquis 306 365 368 neglegentia et casus. ΕiS quoque locis, quibus maior inter utramque sorinum discrepantia eSt, eX. gr. 85 Impius autem est qui bla- 77 In ius in deum maledi- sphemat, hoc enim Solum eus et infestus et contu- quod potuit fecit meliosus est 296 Nihil bonum quod non pot- 286 Iusta communio Servanda.

est esse commune

Syri omnino eum Veteribus editionibus saciunt. Tandem cum ne unus quidem liber manu scriptus, qui restentiorum librorum formam contineat, monstrari possit, ei omnem in re critica auetoritatem denegandam esse facile apparebit, eaque commemoranda, duobus tribusve lostis eXceptis, prorsus abstineb0. At inquirendum est, quinam linius formae auetor Sit censendus. Orellius, Lasteyrius, Mulla ellius pendent a Gale0; is sua se ex Bibliotheeis Patrum transscripsiSSe profitetur, quae Omnes primam a Margarino de la Bigne Par. 1575 editam ad litteram sequuntur, Parisienses annorum 1589. l609. I 624. 1644. l654, Coloniensis anni l6l8, Lugdunensis anni l677. Bigneus uniea Hillessemii editione usus est; nam eX eiUS praersatione Verba nonnulla praemisit, nec ab ea nisi additis ad marginem Singularum Sententiarum numeris differt, quin menda Sedulo propagat. Exempla ha est liabe. In sent. l7 l4i pr0 praeter Hillessemius habet praefer, qu0d eXplicat: libertaS ...

9쪽

EDITIO LATINA VULGARIS. Vest omnib/is anteferenda. Repetiit Bigne; emendavit in altera sua demum oditi0ue Gale. In s. l00 92) pro bonorum Operarum mendo eum in commentario habeat: referendum hoc est ad animi bona, legitur donorum et ita apud Bigneum et Galeum. 360 347) pro audeas perperam Scriptum eSi audius, quod Bigne imitatus est, Gale autem emendavit. Nova autem apud Bigneum menda RedeSSerunt; eX. gr. quod bene praebuit ille l2l l l 3): quae si contemnes recte, Bigne dedit: quae Si recte contemnes; quod reete habuit 229 220) sapientem Bigne mutavit in Sustentiam, in quibus eum Secuti sunt Gale et Orellius. Orellius tandem, ut hoc quasi praeteriens indicem, vitia ita propagata noviS auXit: de Suo ex. gr. 152 l443 iacere seripsit pro laetare, l87 l773 tum cum pro tu cum, 398 382) coono

De h0e libro igitur accuratius dicendum est. Indicem habet hunc:

PIENTI-ltiae sic) praeceptis resertae sunt, x ad 000 testem disciplinam ani-lmas informant. t Ludovici Hillessenis Andernaei doeta eXplana-ltione illuStratae. COLONIAE apud Maternum Cholinum. ΜDLXXIIII. Continet formae oetonariae paginas it 7 et solium unum, at primus numerus isque s colloeatus est in plagulae si solio P. Singulas Sententias sequitur commentarius minoribus litteris eXScriptuS. Unde autem sua sumpserit Hillessemius ad liquidum perducere non pOSSum. Ipse de ea re nihil docet: omnia quae

in praestatione Andernaei 1574 ad Greg0rium XIII p0ntifidem maximum data de libro ait haec sunt: Saeti aut Xisti, quicunque fir ille excellens fuit, Sententias emisimus ad animos

dei timore imbuendos. . . . Quis vero hartim Sententiarum autor Sit inscrtum. . . . Utcunque Sit, relistiose ac frudenter nec abun0 86r,tas esse constat. IpSum Verba muta SSe omnino Veri-

Simile non est. Explanatio illa, quae bono paroelio doeta Videbatur, perquam indoeta est, eum nihil agat, nisi ut morale Sententiarum argumentum plurium Verborum circuitu eXponat, nec ubique Scriptoris verba recte intellegat. Abjectionem ἀποβολην, laeturam) 257 2473 putat esse defeetum eaecellentiae et distilitatis; ambitionem, quae 432 4093 de verb0rum cireuitu et anfractibus dicta est, de benefactis est rendis intellegit. Eum

10쪽

VI EDITIO LATINA VULGARIS.

a pri0ribus editionibus pendere inde elueet, piod in tergo folii in die 'in e intinentis Abstemii versus mox commemorandi

leguntur. Iam autem multae eiu8 lectiones concordant eum edi

tionis Monasteriensis anni l 518 vel sortasse Coloniensis mendi8, quae typ0grapho deberi apparet, quia haec eXpressa est

quae voeabula in editione Monasteriensi Supra eXtremum ver-Sum, ut in veteribus libris mo8 est, ponere neglectum suit.

Itaque ad hune editionem proximo neue dii teXtus ille vulgaris, et hoc saltem ex pravis leutionibus, qualis in s. 428 est Venerem, qUOd mendum Operarum pro Ventr6m editioni Beati Rhenani Basil. i5l6 peeuliare et tum lier reliquas ab illa

pendenteS pr0pagatum est, certisSimum fit, eum ex lini uni aliqua editionum esse transformatum. Inter annum l522, ad quem usque omnes libri veterem tantum Verborum consor inti0nem praebent, et l574, quo Hillessem ius Seripsit, duae modo et a solo quidem Fontanino Hist. luterur. Aquilei. Rom. IZ P. . p. 3I commemorantur, altera Pnrisiensis anni l 54l, quam eum nusquam alibi indieatam invenerim, addubitarem, nisi

Fontaninus ubique se enutum et HircumSpectum Seriptorem OX-

hiberet, alterum ita deseriptum: 'Venetiis ad sionum Spei tb 52 in l2. sine prologo sol. l 22 post indidem libelli sie inseripti:

Dicta pretiosa sive loci communes eae omnibus fere doctoribus, qui in sacris litteris scripserunt, per Defensorem Theot09um vetustissimum eicerptio Fefellerunt donatus de his libris aliquid comperiendi; videat igitur alius, oui sorte patebunt, an eX altero utro et sortasse e Veneto hauserit Hillessemius, qui et ip8e pr0l0gum prorsus ignorasse videtur. Quod Si Secus Sit, de editione adhue ignota cogitandum est. Unum addo: eum in Sent. 228 Verba sat innoeenter e mente Pythagore0rum dicta horum nisi et possessio communis sit mutationem subierint substitutum est hi nisi uti filia et ofem in commune conferunt , quaeri potest, num sorte indicentur tempora, quibuS pr0pter doctrinam de bon0rum communione instituenda turbae motae fuerint.