장음표시 사용
31쪽
LIBRI MANU SCRIPTI. XXVII iiis 1bnte abesse eis lito pruo ceteris inlinereii di ini esse. Nihilominus eos ubique sequi non licuit, cum neque inter Se Semper conVenirent, neque eonStanter a V et is dissentirent, neque ubivis meliores lecti0nes praeberent. Hoc Sa item certum DSt, nullum horum quinque eo licum ex altero eSSe tranSScriptum et singulos interdum solos leutionem cum Λ vel cum Syro Vel cum Graeco concordantem vel lior Se praeseretidam Servasse. Hoc valet imprimis de V es. 77. 93. 354. 395. 4l5.
43i,, de Ρ 248. 410, rarius de B es. 16. 383. In P interdum
meliores alibi non servatae lectiones supra Seriptae sunt 4l0.4l5, in V 309 quarum postea una 4l0 in Ν, altera 309 in da prima manu receptae inveniunturi. Itaque tunc tantum, Si ex alia ratione res decidi nequit, antiquior quisque praeseren
Reliqui codices, G et, quibus nitebantur impressi libri,
V c et V, ia In magiS a pristina Sineeritate re redunt et haud raro idem Studium aspera mitigandi, insolita immutandi, 0bscura explicandi produnt, cui etiam magis aucto textus VulgariS, ut Supra docui, originem debet. Imprimis h0c consilicitur in o et r, qui saepissime eandem lectionem Singularem et evidentissime ex arbitrio ortam exhibent. Cf. 13 duobus)38. 74. 77. 97. 117. 134. 144. 158. 164. 173. III. 178. 187. 199. 200. 20 l. 212. 230. 23l. 233. 260. 262. 268. 269. 309. 324. 333. 338. 346. 354. 378. 406, et 28. 226. 329. 33l. 4l0.4l3. 4lb, in quibus necedunt aut , aut J aut L. Raro eundem offensionem vario modo tollunt, uti 247, ubi Sententiae quasi maneae alter addit cave, alter rosso. Contra etiam in vitiis sat miris conuinunt: 270 uterque pro similis habet fidelis, et 392 immensa philosoyhi libertus pro in mensus. Phil. lit. Ad hos proxime audedit G, qui interdum easdem atque illi lecti0ne8 praebet, eX. gr. 259. 275. 276. 405 leviora Sunt 28. l 17. 147. 233. 381. 45li, plerumque autem suam sibi rationeminit. Sic l63 pro extra tempus praebet importunus, 272 pr0
per eiure habet in aeternum, l23 pro leae, prorsus ut textuS VulgariS, luae. Multo minus depravatus est W, qui maximam partem pro membranaceis sint. ViX Semel e eon Silio Verbum mutat,
ut 4lb in praesentibus retus ponit, ubi reliqui in nullis robus aut illis legi volunt. Sunt tumen ludi, in quibus cum cr facit
cum c nitru concordat 394. 395, sed contra cum Uul' in verborum distinctioue l78. Sed ut novandi illud Sitidituu iam
32쪽
XXVIII LIBRI MANU SCRIPTI. in antiquissimis codicibus vigere coepit A cum coniunctivo qui vetantis QSt eompositum, quod magis mugi8que codice S et textus Vulgaris submovent, semel 28 ne quaerasin etiam a rei tuitur; quia post Verba sentiendi, quo Rufinum uSum eSSelibrorum in initio prologi et in Sent. l83 conSenSu compr0batur, in Sent. li 7. 358 a paucis, l82 a pluribus, in Sent. 2 l.
22 ab omnibus praeter Λ, itaque etiam a in quod mutatur;
dativum in sent. 142 lateb fuit ei, Tertulliano familiarem, evitant FGW; in sent. 25 iam V pro substantiam eum cr praebet sapiensium), ita etiam deteri0ris n0tae libri interdum contra W0ΡΥΗ veram conservarunt leotionem, quae alteri codicum Stirpi propria est. Ludulentum exemplum exhibet Sent. 168, in qua cr cum Λ habent tam vernaclitum, quod neque arbitrio neque coniectura finXisse, sed traditum repetiisse tantum cen-Seri 908Sunt. Atque hoe non semel factum est, cum eidem cum Ait, vel ubi s0lus est cum Α, contra reliquos consentiant in
Sent. 14, 28 ultus - alius), 30 deus, quod male in alterius classis codicibus excidisse Syrus e infirmat), 39, 58 in viti0:uycro), 93, l06, I 67, 378 spoposceris). Sie e0didum Λ leetio in W0PVB n0n amplius exstans invenitur in f 75, in GKI3, in GWer 146, in G, ut etiam V l6. 21. impr. 77. Alibi
Grae Cus aut Syrus veram ieetionem servasse testuntur G in
Qu0m0do codicibus ad restituenda verba utendum suerit,saei te apparet. Cum absurdum suisset libr08 Aq, quia min0rem tantum Sententiarum partem e0ntinerent, repudiare, in l73 ex 4bi sententiis eis inhaerere, in reliquis alteram Stirpem Sequi neceSSe erat. Ita inaequalis quidem et an 'eps oritur orationis conformatio, sed huie damno medelam is demum afferre p0terit, cui alios vetusti0res eo listes in lueem proserre contigerit '.
rubrica insigni this Ineipit prologus I ι bini in libro Serti pictustorici
Upii Omen tantum continet i iussimo laetum. ut specimina haec demonstrabunt: 27-34 Massilitudineui dei non in fenies et ii volare possis. 8α-pieus lux est incupat contrarii. Tum pretiosus est homo apud deum qu - uugelu8. Vioe igitur ita tauquam bis 'secundus post eum et elcctud
33쪽
LIBRI MAΝII SCRIPTI. XXIXQuae in Λ servatae sunt sententiae omnes idoneae sunt; inter eas quae alterius stirpis ii de nituntur, non desunt eorruptae, quae non eo dicum ope Sed coniectura tantum restitui possunt, ut 173. l97. 309. 40l etiam 390. 4l03 et, quibus mederi e0- natus sum, q84. 236. 262. 329. Alii eritices adminiculo, e0mparationem die0 eum dicendi genere qu0 Rufinus interpres USUS eSt, renuneiandum erit, quia de eo ex editionibus quales
nunc Sunt con Stare non potest. Ita pie etiam abstinui a eou-
ab eo. 280-283. Nimius risus indicium est animi neglissentis. Peccantem rero innotescere sita legunt sc) quam lynorare melius est. 308 328 d Sunt. Alius, quom catalogus p. 346 cod 52 ': Liber beati Stati qui so- cretur anidus indicat, in illo volumine amplius iton Oxstat. Vrat ista Viae bibliothoea univorsitatis codicum sorvat mombranao0um I q J28) saeculi XIV, in quo praetor alia maximam i artona moralia sHOlusculum noviciorum, tractatum de amicitia, varia Senecae, sententias philosophorum cet.) l. 68λ -69r eiusdem genoris sexoserpta contineri mihi significavit Cl. REIFFERSCHEIDIUS. Rubrica est: Incipitini quaedam perti dessententie siaeti prepe; initium: 3. 4 Homo dei est qui deo dignus est et deo dignus est qui nihil indigne astit. 6 Dubius in fide infidelis est;
finis: 308 Deus inter omnia opera sua plus super Sapientem stloriatur.
284 Supiens sic) non est phylosophus. 450 Sapientis meus speculum dei
est. BruXellis tres aut quatuor sunt, brevitor recensiti in Dιrentatre p. 97. D. 4833. 4834, alter saec. XIII vergentis, alter saec. XIV vergentis,li. 1lo n. 5475 alius suec. XII verguntis, tandum p. 191 11. 98l4 'Beati Xisti papae et aliorum enchiridion. Inc. In - esto dicit dominu8. 8aec. XI , quae verba rom dubiam reddunt. Oxonii nullus in catalogis ro-centius editis commemoratur; in vetere Boi nardi Catal. libr. m88. Angliae et Hiberniae. Oae. 169p. f. invonios Bodloianum I p. l00 n. 1979, f. 4' -9 squem post a. l 450 scriptum osso Cl. COXII verbis testatur BENSLY). Mindio hillio usum Th. Phillippsit, antea Loandri vati Essrecenset Hasenelius p. 810 n. 402. In Gallia chartaco is saec. XV in-vonitur in urb0 S. D odati ses. Die en Vosyes set. des m88. des dep. III p. 49I. n. 33). Florentiae habetur chartaeuus saeo. XV, descriptus a Bandinio Catal. vis. lat. bibl. Laurent. V, 575 ex quo prologum Sul'r'
p. VIII sexhibui. Tandum N O r i m b e r g a se in bibliothoua Ebnoriana n. l2T inveniubatur Stati papae et martyris enchiridion cum prologo Ritsini. subhinctum Hieronymi sic) versioni lat. bist. eccl. Eusebii, cf. Muri Iemorab. bibl. Norimb. II IZSS p. 92, quod quo post venditam bibliothocam pervonserit non constat. In biblioth cis Monacensi, Burolin sensi Bambergensi, Erlangensi, Lipsiensi sonatoria, Gothana, Lovaniensi exi aD-Ρla non Sunt, nec ullum inter vetustiores codicos in Holvotia ot Italia a
se excussos commemorant HALMIUS et REII FER2CΗΕIDIUS, qui omnino se nullum sa0oulo XV antiquius, reporisse coram testatus OSt.
34쪽
LIBRI MANU SCRIPTI. sormandis.inter se, eui iis rei oestasio data erat, Vostabulis se. gr. 287 sapientwn, 294 A Sapientium, , eum nune maXime quid eo distes praebeant intersit. Orthographiam eonsulto in omnibus restitui eam, quam antiquissimus cod. W praebet Satis aequalem; nam praeter Singula, quae Supra recit Vi, menda in una tantum re sibi non e0nstat; dum in praeliositionem ante m litteram ubique retinet et ante s quoque inpertiri inpudicus habet, plerumque Seribit impedire, semperitia, in ius ah, quae ad analogiam revoeavi. Lectionis diμ- erepantium integram subiunxi quae etsi librum sat grandi quisquiliarum copia onerat non omittenda videbatur, oum de fodio ibus nil adhue innotuerit et hi e saltem ex farragine elu uent, quomodo Sensim mutata et depravata sint seriptoris
verba. Aliquoties interrogandi signo addito indieavi, in eoilatione eum Orellii editione instituta aliquid praeteritum e8Seme eX indole eodi eum suspicari; nam quam disseile sit ineomparandis libris, nisi perseeto opere denuo inspici p08Sunt,
errorem evitare, neminem rei peritum latet. Numeros Singulis
sententiis primus Bigneus apposuerat 430, quos ad 4 27 si minueret bene mereri sibi Visus est Orellius, ad 429 rursus evexit Lasteyrius; Siberus 465 seuerat. Quanquam talia etiam
minus idonea, ne confusioni oecasio praebentur, in universum retineri praestat, hie tamen novando supersederi non lienit, eum in textu vulgari multae Sententiae non Solum omiSSae, sed etiam loeo suo motae essent. Novis tamen numeris Orellianos lunulis eircumdatos adiunXi. Syriace eonversas Sexti sententias e septem eodicibus
Londiniensibus l), inter quos duo medii saeculi sexti sunt,
saec. duodecimi p. 870). EXcerptas sententias una plerumque Dagina vel duabus comprehensas vel etiam pauciores pra0bent l7173 saec. 80Ρ-
35쪽
INTERPRETES SURI. XXXI edidit Cl. LisAnDi s iii Analectis Syriacis LOS. I858. S. p. I-3Iet ita edidit, ut rarissime tantum e eertis onusis iii lectionibus praeferendis ab eo rei edendum e88et. Libri dispositio, de qua parum considerate disputatum eSt, facile intellegitur. Trium, in quas di8pertitur, partium prima eX 0mnium fere eodicum consensu indicem gerit Dicta selecta Sancti Xysti episcopi Romani, et 13 I sententias hinc inde, Sed eodem ordine quo Rufinus utitur usque ad 433 excerptas continet, similis in haere eodici latino A; in neutro apparet, quo c0nsilio deleotus institutus sit. Subiungitur p. 8, 5 9, 25 appendix, in qua duae sententiae Rufinianae I 80 et 236 leguntur. Sequuntur tredestim sententiae 188. l99. 205. 226. 233. 25 l. 252. 255. 264. 282. 294. 301. 340, quarum nulla antea legebatur, et tandem altera appendiX paucarum Sententi: rΠm p. l0, 12-2l. Pars secunda, in antiquioribus eodieibus insignita titulo Se- unchis saneti Xysti aut Eiusdem sancti Nysti, comprehendit p. l0, 23-25, 12 totam Rufini seriem a prima ad ultimamu8que; deSunt tamen praeter Singulas quRSdum 36-4l. 44-77. 233 239. 350-369 sex exeeptis), et sententiae 357. 359. 3644l2 suo loco motae leguntur p. 26, 16-28, T. Sed has medio in versu 23, 28 inserendas eiusque rei causam nonnisi in turbato in arehetypo soliorum ordine quaerendam esse eo magis certum sit, quod et ipsae eontextum Sententiae 47, quae nune legitur p. 26, 13 - 15. 28, 9 - l0 in duas partes dissecta, male interrumpunt. Vorsus illi editionis quinquaginta quinque prorsus idem spatium implent atque unum codicis E solium, et vix exstedunt soliorum eodieis id ambitum. Iam eodem modo sententiarum 36-77 desectus explieari potest; has enim inquinione illis quae loeum mutarunt respondisse computatio docet. Is ita dispositus erat, ut in fol. l legerentur Sent. l-35, quae in edit. esset unt versus 58 2 se Sent. 36-TT3 8 se S. 78-356, quae ei seiunt V. 334 sexies 559 se S. 357-4l2, quae ei seiunt versus 55l0 se S. 4l3-s11., et quaedam alia.
p. 856), iii quo codice quae p. 855 n. 6 indicantur e Pythagora Syriaco 9. l0 Anal. p. I96, 5 sumpta sunt. In codd. 188 I9 14613 ot 17262 libellus alio atqu0 in Lagardianis titulo insci istus ost. sicut apud Fhodiesum t rubo nominatur p. 40 od. Eooholi., p. 48 ed. Α'sem.
36쪽
XXXIIlΝTERPRETER SYBI. Itaque plagula quinionis secunda diseissa suit; solium prius interiit, alterum ueXu Soluto salso lo eo insertum est. Deinde p. 25, i 2 26, ib. 28, 9-29, l4 n0Varum Sententiarum Appendix et hic sequitur, in qua Rufini Sententiae 47 et l80 repetitae sunt, et tandem ab hae distinguenda altera appendix 29, i5-30, 8. Pars quae dicitur tertia duobus minoribus sententiarum ordinibus conStat. Quem priore l000 30, l0-3l, lposuit LAGARDius eo diees duos Saeculi IX et XI secutus, ubantiquis illis duobus saeeuli VI libris abest reliqui mutili sunt) et in altero illo XI saeeuli eodie e post opusculi finem
praes Xa nova rubrica re ieetus est, unde apparet a libello alie nuS et postmodum assutus esse φ). Reliqua series 3l, l-l0, in qua sententiarum SeXtinnarum vestigia sunt, Secundae partis appendi ei alteri adiungenda videtur, quanquam cur inmi nuci versus partis tertiae nomine insigniti sint obseurum est. Ex hae igitur opuseuli eonditione elueet, duos homines per Se quemque nec alterum ab ultero pendentem Sexti sententiis Syriaee reddendis operam navasse, et ita quidem ut alter, uti reete indieat partis prioris titulus, delectum tantum sententiarum saeere in animo hubuerit, alter omnes truetare sibi pr0908uerit. Ille postquam ad sinem pervenit n0nnullus antea relictas subiunxit. Nil interest, Si Statuas, ab alio versas, ab alio exsterptas esse sententia'. Utrumque opuseulum tum male conseruminavit homo, qui omnibus Sexti sententiis eoiligendis intentus et diversa utriusque Specie, cum revorn in verbis rurissime consentiant, deceptus, pr0 diversis habuit libris, qui unum eundemque conStituunt; Servavit epitomes quem invenit indieem atque integram alterum eolle 'tionem
l) Iil etiam sex nominu Christiani p. 30, Jo a Soxio promis alion icolligi potest. Illa fortasse ex alio libro, qual0s aluid Syros sub Xystin Omine serebantur, desumta sunt. Librum amantium deum sei tribuit Ebed iusii l. l. In cod. Musset Britt. 12155, qui saeculi Octavi est, apud Wright Catal. p. 935 i11sunt oXcerpta ex epi8tuia Xy8ti, quam Serip8it de eis qui continuo discere cupiunt, fit non faciunt quod dicunt, q)ὶ quusermo quoque isit de eis qui clerici fieri volunt. In cod. id Gl2 ssu o. s0Xti aut septimi 1,. 687) suntontiae invo iuntur ex eius libro
dicto, quarum prima ita se habui: Mi fili, si iustifereri potes s bene est:)
8in minu8, cave ne pecce8; Si essen/8 impertire potes bene e8t); 8in m/Hu8, case Saltem ne rapiuα8 facias. ΑΡliaret igitur, non de hoc S0Xti libro, in quo talia non leguntur, Sermonem PSSe.
37쪽
INTERPRETES SYRI. XXXIII libri seeundi nomine insignivit. Hae s0rma opusculum multis placuisse Sat magnus, qui etiamnum SupereSt, eXemplarium numerus demonstrat; omnia autem illa ex eodem arehetypo neque tamen eiuS, qui opus adornavit, Sed aetatis inserioris, ducta esse, non solum solium illud transp0situm indieat, sed etiam omnium in omittendis vel transponendis Sententiis atque in depravatis verbis, qualia Sunt S. 262, 402, consensus, dum deterum in minimis tantum plerumque formas grammaticas et Syntaeticas spectantibus inter se discrepant nullum autem eX eis prorsuS SpernendUm esse inde apparet, quod solus Ε isque non antiquisSimus sententias a ceteris omissus sed genuinas 6. 7 et redentiores interdum, eX gr. in Sent. 376 p. 26, 27, verum lectionem Servarunt. Eadem Omnino ratio est unius, qui praeterea uotus est, eodieis Vaticanisaee. XIII apud Assemunium Libi. Or. Vat. I 429. 6Io descripti, nisi quod partem ter iam, ne nimis brevis Sit, a Sent. 376 inehoare iubet. Multa laude interpretes digni non sunt. Scriptoris Verba male saepe intellexerunt, neque bene sed iuSto liuentius reddidere. Linguam quidem Graestam vulgari modo uallebant et raro tantum in singulis vostibus sui κρηrciς S. 86i haeserunt, sed pereipiendo sententiarum sali et uelimini crebro imparesse exhibent, neque aliud in hominibus, qui e psalmis litteras diseere et ingenium excolere Solebant, eXSpectari p0teSt. Ut necurate et arte qundam verba redderent, ipsi omnino non Spectabant; librum, quem ad mores emendand0s et pietatem
commendandam aptum putabant, suorum usui tradere curabant. Itaque non mirum est, si sententias, de quarum Origine Christiana eis persuasum erat, suae rationi Suoque Sensui R
commodare non dubitarint, plures uberius explicarint, aliquando additi8, quae cognatae Viderentur, Vocibus SacriS maXimam partem ex epistulis Paulinis desumptis illustrarint. Interdum tam vago interpretandi genere utuntur, ut collocatio tantum Sententiarum doceat, qui Rufini auae re8p0ndeant. Aliquanto accurati0rem altero se praebet is, cui primam partem debemus. Perversum imi et opinari, eos singulas sententias ad doctrinam, quam Ver3m putarent, curi08e perpendi88e et quae sibi minus recte dieta viderentur de industria mutasse; mutationi8, ubi saeta est, causa fuit ingenii tenuitas, non consilium. Haud raro etiam prava eodicis Graeci, quo uSi Sunt, conditio eos C
38쪽
XXXIVIΝΤΕBPRF TES SYRI. in errorem induxisse potest; i in etiam frequens illa senten
tiarum Separatarum per parti uuln8 γὰο, δε) 00niunetio falsa, tune eadem in similibus libellis e. gr. apud Pythagoram Sy
ria eum inveniri solet, ad Veterem Hodi eum eontinenter scriptorum eonditionem reserenda est. Tandem in den Sum Venit, ipsuinterpretum verba, euius rei multa in diei a sunt, nobis non integra esse tradita, sed usu inin multiam depr Vata. Exem pin singularum uouum eX annotatione lii ' non repeto; muti lationis aut in s i se eo nut in Syria eo uod iee saetae corinvestigia sunt 5. 357. 360. 42 l. 432 ini. Quamquam non desunt
l) Inii isto - aia in addenda haseo sunt. ne quis a litteris SD iacis ullonus ot imprudenter confidus - de Syri . quem unum putat. dissorit OTTHIs in lites o si ,1 a l). IV oommemorato tui liarum memor illum non doctu ili hominem, Sod olori eum fuiss0. per totum suum libellum auoi bissimo in olim involii fur. iniusto disto, eum quae correptioni uti Sum de-dorunt saei issimo aut apud Syros ita non legantur noscio an ab alio tuo dam. Cum ip80 Dusquam si recte momini lingusto Syri nono scientiam
tirofit ut ur sit inductus) aut tib ipso mum sint iudicata. Ita ludiorum fore ost, si III T Syrus in ovo pitatur, quod soni sentium 395 379 si vunitio 38 lj det osus bonum homo bonus crudo' in erubelli tingeniesbar
vocuhulum Syrineum tum ministrum. tum opus, hic autem, eum l lanei Osuperno instruosum sit nil nisi opus significaro posso alias vel fironibus notissimum sest. Quod ost rere sobrius serat. 278 Anal. p. 5, 28 roditi
quie unb id ei je Teles rurig: sud vocul dum Syriacum doctorem tantum neque iustitutionem significaro itosso, quis lovissimo linguae cognitione
Io ζειν nullo alio vo abulo Syriaco roddi sol f. Por hanc lingua inscitiam fieri non potuit quin tota0 a vovitato dolorquersentur sontentiae. II 32
39쪽
lΝTERPRETES RYBJ. XXXV lodi, qui Veram intellegentiam sententiarum apud Rufinum
Syriaca s. 381' p. 27. 4 Sibi Volunt: Deu8 HOu eiuS 68t, qui . . . . Sed eiu8,gui . . quae quam di Ver8a sint stacile aliparet. III 27 vapulat Syrus.
f0rpretationis oXProbratio corruit. Quae p. 2 γ, 28 leguntur, ignarus fri- fissima se do voeabulo Pal componendo logis v 0rtit: er ili Soli unb indileg Eohu on quo et ne ab urbe Coni binution esse dicit; quid Syrus volit v. ad soni. 376. Ut maioris loci oxemtilo utar, exhibeo, quae II 18. 19 nos
sibi tributum maioris appotens nihili facit . Vides o mi in sutis Suna nec tali medico olius osso. Etiam ubi verba non porporum intellectu Sunt, do sententiis sinistro iudicans Syrum pravae interpretationis insimulavit. si uae s. l2, 25 leguntur, respondere II IT opinatur sentonii is 4l-43 36. 373, dum recto respond0nt s. 78. 79. Quae p. 18, 26 luguntur, II 15 in unimum inducit 'decolorona' nobis tradoro soni. 228 2l 9); revorar0spondoni sententiao 229 220j ot illa 2 28 bono i sed dilui' 5, 1. Quae p. 29, 25 loguntur, III 25 dicuntur 'dotorta' osso o soni. 259 250j; sed haec integra sexhibutur p. I9, 26 of verba illa ad s. 258 liortiri fiat. Eu,
40쪽
XXXVIlΝTERPRETES SYRI. sita est, qu0d de colleotionis Graeeae ambitu et partibus nos certi0res sadiunt. Non s0lum Rufino fidem addunt, sed doeent etiam librum aliquando suisse ditiorem; nam tantum abeSt, ut ipsis Syris interpretibus ea quae plura praebent tribuenda Sint, ut magnam partem Vel h0die Graece apud Porpllyrium et in gnoniologia Parisiensi eum ipAius Sexti diutis doniuneta monstrari p0ssint. Cum igitur haec in Graeeo eo diue u Syro adhibito exstiterint neeesse sit, idem etiam de reliquis pluri
sententia est et seni. 413 ut 0rquo Syrus iusto loco p. 7, 23. 23, 28 bene interpretatus est. Ita etiam quae in al)pendico 28, 10 inveniuntur Prorsus diversa II IT 'frigido componsaro' maiieἶ Purrogat) sutilentiam 422
quidem, conflata II 14 putat; sed aliud constituunt di tum Graecam, quod Vid. ad s. IT T. Sunt. 148 l40) a Syro 'consulto oleotam' iudicat II 23; legitur suo loco p. 15, 24. Spuria clamitat, quae Vel maXime genuinu sunt. 'De suo ut Sextio quasi obloquatur' aug jeinent in einer
hoc Suo loco exhibitam adcurato ruddunt. II l3. 14 non sine solita Obiurgatione Syrus pol hibetur in vorbis ij. 13. 2. 3 binas eX quini8 SeΠ-tentiis diversissimis Dormistis conlacisso; oculos si aperui88et, apud Oret
lium suum I 58l vol Lus10yrium p. 263 inuontro poterat, has sinfru8l. 82ὶ ab editionibus Latinis minimo alionas osso. Id0m vulset II 27 de sent. 365, apud Orollium I 60l oxhibita. Contra quae revera a Syro reddita sunt, ut 8 mi. 111' p. 14, 14, putat reddoro 80ntentiam 1l2, qua-Cum ne minimam quidem cognation om hab0t. Sed haec sufficiant; unum addo: fere nunquam locum paginarumque et versuum numerum indieRri qua re fit, ut in tanta ori orum colluvie saepse non sine labore effici Ρο88it, unde hausta sint . quae Syro tribuerentur. Ita nonnulla eommon Strari omnino nequeunt; o. gr. si lii mortis II 28. qui nusquam apud SyTOS eXStant, cuinam alucinationis gonori originoui deboant, mihi ut