장음표시 사용
51쪽
rursus abstulit qu0st scripserat, n00 attigit zzz ατων 9. εχουσα I: Sic ipse Seriptor Seripturam emendavit.
Ceterum 0X Ρ08t 0ri0ribus his duabus c0lumnis, quibus initium libri Past 0ris e intinetur, Satis intelligetur quae ratio int0r Sinuiti eum textum inter-00dat et Lipsiensem, nisi quod pri0rus Lipsiensis partes inprimis male habent k. Supui sunt aut mi Lipsi 'nsem textum in universum ii in veteris cuiu8dam Latin0rum interpretis esse, ut antea existimaveram, Sed ex ips0 Graec0 fonte derivatum, iam primis litteris insensu Martio anno 1859 de invento codice Culi ira in patriam missis declaravi. Cf. Supra p. l0 n0t. l. Quam in rem haec ibi Scripta sunt: isV0n dem Hirten des Hermas braelitu h0katiuili eli Sim0nides ei non sust volisti indigen gi techischeu Text nacti LeipZig, thetis in uiner voti ilim aut dum Atti is gemuel tenΑbschrist, ilio iis aus di ei Pupi urbi ultorii aus dem ib. 0d0r l4. Jalii liunderi. Nuclidem dieser Text Zuersi tui Decomber l,55
52쪽
foliis sex Sinaiticis visi0nes quinque integrae hi duae pri0res cum fragmentis du0bus brevibus, item ε πολτὶ α et pau0iS ad finem exceptis ευτολγὶ altero mandati tertii, alter0 tertiae mandati quarti Aeeddunt dimidio solio mandati quarti Seeti0nes Seetionis. Tabula, quam extremo libro addidimus, ad tabulam pli0t0graphicam a lith0graph0 essecta est.
Quum formae libri acc0mmodanda esset, columnae tres pri0res 110n integrae repraeSentatae Sunt n0n enim 36 80d 48 unaquaeque versuum est. Quidquid per i itam tabulam in antiquiSSima Scriptura eorrectum est, ad corr.*h referendum eSt. Is etiam lineolas in μα με γο ote in8taurand0 amplificavit unaque deformavit, lineolam addidit compendio και col. 1 v. 27, passim ex ti et ι fecit si et t. Quae in ipsis verbi S correXit, Sati8 perSpicua erunt. Col. 1 διερμη ευσευ pr0 και διερμηυευει legi V0lllit, τεοῦ o maler0p0titum delendum Significavit, NI ησχυ pro διηυυγησαυ rep0Suit et c.
53쪽
CODICUM NUPER EX ORIENTE PETROPOLIN PERLATORUM.
De c0nsili0 itineris moi mandatu imperat0ris Alexandri II. in orientem Suscepti brevi iam Suprae St exp08itum. Sed quod promissum erat, eas aditurum me terraS in quibus Vetera QSSe monasteria Scirem, ei n0n pr0rsus satisfactum est pr0pterea quod invento thesaur0 Sinaitido impeditus eram quominu S reliquum iter eX proposit0 conficerem; qua re factum eSt, ut, quod inprimi8 d0l00, nec m0ntis Sancti m0nasteria viserem. Nihilominus novem iis mensibus qu08 inve8tigandis expl0randisque Vet0ribus litterarum inprimis Saerarum m0numentis impendi, Succe8Su uSuS Sum pr0Sperrim0, quem utpote imperatoris auct0ritate atque munificentia datum 11011 908Sum quin ipsis litteris Vehementer gratuler. Erat autem duplex studi 0rum m00rum ratio: quemadm0dum enim operam dabam ut acquirerem quae et p0S-80nt aequiri ut collectionibus Imperialibus digna essent, ita alia qu0 ad transeund0 fieri p0tuit in litterarum uSum convertere atque otium quae curas ulterioreS Ρ0Scerent cogno Scere Studebam. Jam quae altero
loco dixi studia, eorum certe aliquot exempla h0c ipso loco pr0serenda erunt; quae Ver0 codicus Spectant quos c0lligere et Petropolin perferre contigit, brevi indieabo catal0go, ita tamen ut orientales, qu0rum cognitionem J0h. Dorn, vir litterarum istarum peritia celeberrimus, propudium Singulari libello cum viris doctis communicabit, pariterque Stavonicos paucis exceptis summatim describam, do Gra 'eis autem corto plerisque paullo accuratiuS eXΡ0nam. T0ta colluctio mea, quam viro Summ0 E. de K0Waluus y p0steaque imperatoris iussu partim bibliothecae Imperiali Petr090litanae partim academiae scientiarum Imperiali tradidi, partibus constat du0 decim, quarum prima libr08 complectitur du0 delim palimp 8081 08, Secunda c0 dices Graecos unciales numeris signat0s viginti, tertia codices Graec0S minuscul08 dii ideviginti, quarta Syriacos novum, quinta Coptie is undecim, Sexta Arabic08 Septem cum aliqu0t fragmentis Tureicis, septima novem Hebraicos eum antiquissima et rarissima bibli0rum Rabbinie0rum seditione, 0ctava Samaritan is du0, nona S lavo nidos tres, decima Aby8Sinj 0S undecim, undecima Armeniae08 quinque, du0 decima volumina duo papyracea cum astrolabio Graeco. II is accedunt quattu0r m0numenta Sepui hi alia lignea minora Graudis inscripti0nibus insignia cum variis aliis m0numentis Aegyptia eis. Quo ordine observato de singuli partibus exponam. Ii 00dices quattuordecim, quibus crucis Signum adpictum est I. Palimps. t et 2:II. Graec. unc. i. 2. 3. 4. 5. s; . T. 8. I . lo. III. Graec. minuSc. t et 2), iussu supremo meis ipsius studiis reservati sunt. Dab0 autem 090ram ut omnia quam primum diligenter pertractem: plura quid omium d0 scripsi ut quinto Monumstut 0rum sacrorum volumini inserenda curab i.
54쪽
Libr0rum ' palimpsest 0rum 0 et , ad litteras Gra0 eas pertinent. Unus suum. 3) i0liis constans 224 forma octava min0ri saecul0 decimo Scripturam Graecam elegantem argumenti patristici accepit eaque 40leta aliqu0t Saeculis p0st alteram et ipsam Graecam liturgicam, signis musicis insignem. Pariter folia sex suum. 1 in bi8 Graece scripta sunt, primum minimis Di mis saeculi ut videtur und0eimi. Item aliis Ditis Graecis quattu01 num. 11) agglutinata sunt frusta aliqu0t libri bis Grauco litteris minusculis scripti. Folia triginta suum. T) Super Graecam scripturam Saeculi X. Vel XI. textum praebent Slavonicum. His similia sunt fragmenta Stavoni est alia suum. 6) f0liorum quinquaginta 00t0, in quibus viginti fere antiquiorem Graecam Scripturam minusculam sub Slavoni est latentem habent. Accedit suum. 12) latium dimidium, primum Syriace p08t Graece Scriptum. Quibus 0mnibus, ni fall0r, plus m0menti habent atque antiquitate praestant folia 0eto s0rmae mai0riS, qu0rum altera SeX num. 2') primum Graece tum Arabi eo du0 altera suum. 1 ) bis Graece Scripta Sunt. Quae priore l000 dixi lalia sex, eiusdem libri Arabidi i 0liquiae sunt, cuius folia viginti du0, m00 ipsius n0miue in bibliotheca universitatis Lipsiensis insignita, sub textu Arabico partim Oetateuchi, partim Seript0ris grammatici fragmenta c0ntinent, s0rmis uncialibus
erassi0ribus absque accentibu8 Saeculo ut videtur Septim0 Garata. Oetate vehi fragmenta textu perquam insem irabili anno 1855 publici iuris Dei in prim0 M0numentorum sacrorum v0lumine p. 141 - 176. Ad haec igitur iam adcedent fragmenta alia sex, quae, quamvis olim misere conglutinata tegumentisque libr0rum e0nfixa, certe maiorem partem data opera legi atque edi p0terunt. Sed cum Graecis etiam Arabicorum, quae Supra Scripta SHnt, magnum pretium e St. Quam in rem c0nferri velim quae in pr0legomenisvol. I. M0numentor. Saet 0r. in editor. p. XXXII. Scripsi, adhibitis e0mmentariis s0cietatis 0rientalis Germanidae s Z0itSchrist ster deuischen morgentandisclion Goselisellast se), qu0rum in t0m. l. p. 148 usque l60 collega ei. H. L. Fleischer de Arabica scriptura laliorum illorum palimpSest0rum Lipsiensium fusius explieavit. Inprimis huc pertinet, qu0d dixit scripturam medium quiddam tenere inter Kus ut Noschi, nec recenti0rem X. Saeculo haberi p0sse. Qu0d ille quam recte vidisset, miro m040 probatum eSL Quum enim brevi p0st aliud fragmentum Arabicum ex oriente attuliss0m, cui annus Arabum 272 i. e. 885 - 886 p. Chr. adseriptus est, inventa est tanta huius fragmenti cum rescript0 00dice nostro Similitud0, ut ab 00dem utrumque Scriptum diceres. Inprimis delectatus est Fleis herus re grammatica vetustissimi seius textus. Adn0tavit etiam V iees plures ad Aramaica et Graeca e0 Drmatas sed lexie0graphis ignotas. Ceterum Vitas quattuor Sanctorum, S. Euthymii, S. Sabae, S. Abramii, S. Th00d0sii foliis Lipsiensibus exp0ui vidit. Ad easd0m igitur vitas etiam f0lia Petr0p0litana pertinere atque iisdem atque Lipsiens0s virtutibus praestare perquam pr0babile est Quae cum his s0liis Graecis Arabicis c0mp0sui dignitatis caussa alia du0, pariter Scriptura undiali eaque sexti fere Saeculi insignia sunt Habui illa quidem aliquam cum C0ptis litteris c0gnationem, ita ut ad Seribam nati0ne C0ptum referenda videatur. Similem scripturam in aliqu0t fragmentis alterius et tertii libri Regum palimpsestis et ipsis a u0bis inv0ntam sadsimili qu0d v0eant expreSSimus Monumentor.
8aCror. Vol. I. tab. 3. num. 4. Proprium autem eorum duorum soli0rum est qu0d teXtum Singulis pagini S in tres e0lumnas distinctum habent: qua do re ei. quae supra p. 12 de celebri eod. bibliorum Vatican0 adn0tata sunt. Ipse textus qu0rsum spectet nondum Satis adsecutus Sum; litterae enim antiquae,
' Liceat h00 110miud etiam qua lib0t librorum deperditorum fragmenta c0mprehendere.
55쪽
quas textu8 patristicus saeculi du0 decimi 0btegit, admodum sexpalluerunt n0d p issunt ut Videtur cliemi-c0rum usu instaurari. Legi tamen n0nnulla, quae Sie habent: .
ΕiuSm0di Versus quavis columna scripti sunt sexaginta. C0lumnae Supersunt duo delim. Hi 8 00t0 libris palimps0stis, qui ad Graecas litteras pertinent, adiungendi sunt alii quattu0r, in quibus nihil est Gra000 seriptum. Primus suum. M, seliis conStanS 5T formae quaterna r. maioris, duplicem Scripturam Syriacam habet, quarum prior eaque antiqui8Sima hymn08, altera perantiqua et ipsa lectionarium utriusque Testamenti c0ntinere videtur. Secundus num. 5) i illorum 70 formae quaternariae primum Syriaco formis quas dicunt Hier0s0lymitanis, p0St Iberiste Seriptus est. Sunt haec lalia Sine dubi0 eiusdem libri palimpsesti reliquiae, de cuius scripturis Ibericis aequi ate ut solet disputavit cel. BI 0880t in Melanges astatiques tom. III. p. 264 - 280. y Ibericis Vero minime posthabenda sunt fragmenta antiquissima Syriaca, cum ex aliis variis e0dicibus tum 0X e0dice quattu0r evangeli irum sexti vel quinti Saeculi 4000rpta. De his ei. N0v. Test. meam ed. VII. p. CCXXX. Qu0d 00 l000 optandum dixi, ut Petr090li propediem iuveniatur qui tam grave litterarum Syria earum 1110numentum Studiose pertractet et in rem eriticam e0nvertat , id iam Suscepisse gaudeo virum doctissimum J. P. N. Lanil, Tite0l. Dr. in uni v. Lugd. Batava; qui quidem examinata altera horum fragmentorum parte ante aliquot annos a me Petr090liu missa nuper etiam r0gavit ut altera, quam nunc attulimus Petr090lin, pariter 0Xaminanda Lugdunum sibi mitteretur: id quod ab illustri bibli0thecae Imp. praefecto liberalitor permissum est. Qui reliqui sunt libr0rum h0rum palimpsest irum tertiu8 num. 8) et quartus suum. 9), alter lati irum 8, alter 6, bis scripti sunt Slavoniel, cuiusm0di nihil alibi inventum est. Maximo autem mem0rabile est, sella 00t0 antequam Cyrillianum aediperent textum, scripta fuisse Glagolitice. Quae libr0rum manuscript0rum c0llecti0 quum c0niuncta Sit eum pri0re ante biennium Petr0pi lina me missa, similia fragmenta quindecim complectente , bibli0theca Imperialis Petr0p0litana tantum liueta est libr0rum palimpsest0rum copiam, ut si varietatem Spectes, bibliothecas celeberrima S 0mnes superet. nec ulli nisi forte Vaticanae numero cedat.
56쪽
50 II. Gaaeon, littoris uno talibus Scripta.
Ac prim0 quidem l000 p0nenda sunt fragmenta aliqu0t sex eo dicum N0vi Testamenti saeculis VI. et VII. VIII.) Script0rum. Primum ) est Dii0rum du0rum in forma maiore, elegantis Simis Saeculi VI. litteris abSque adcentibus seript0rum, quibus continentur pri0ris Pauli ad C0rinthios epistulae versus quindecim: 1, 20 usque 2, 12 αυτου 00nfirmatur igitur lecti0 00dicum ABCFG al ) το α et o usque Ei: ου δε εισ et v. Cuius fragmenti quanta sit cum 0ptimis testibus c0 80 si0, duabus lectionibus ineuntis
Secundum ) 80X laliis s01 m. octavae constat, quibus insunt fragmenta evangelii I0hannis, saeculo 00dem Sext0 scripta, sed litteris passim C0ptum referentibus, adhibitis ad distinguendum textum vacuis Spatiis absque signis interpuneti0nis. Singula folia quavis pagina binis c0lumnis Scripta haec c0ntinent
22 et 23 0vangelii Matthaei p0rtinent, reliqua du0 ad Marci 4, 30 8qq. et 5, 14 - 23. Quartum ) un0 tantum latio Drui. mai0ris c0nstat, qu0 00ntinetur Matthaei 21, 19 - 24. παρα
fragmentum Sexti saeculi videtur; litterarum forma inprimis simile usi fragmentis illis tribus evangeli0rum purpurei8, B0mae, I 0ndini et Vind0bonae Servatis, quae anno 1846 in pri0re collectione M0numentorum Sacribrum publicavi. In apparatu critic0 editionis meae VII. Sigio Ν 110tata Sunt. Quintum ) latium unum est i0rmae octavae ex tegument0 eo dieis Syriaci ligneo magna cum difficultate 80lutum. Fragmentum est libri Act0rum, c0ntinens 2, 45 3, 8 nisi qu0d v000s aliqu0t et litterae marginum pleraeque abS0iSSae Sunt. 2, 47 con Sentit eum ABC etc Verbis hiS: εα To αυzo' Tgetpo G δε, item 3, 7 αχοασ αυzoυ πησ δεξιασ λειpoI 'IMpευ αυτου. Litteris uncialibuS utitur cra8Sioribus, accentibus nullis. Scriptum videtur Saecul0 Septimo.
Sextum ) dimidi0 tantum seli0 00nstat. Textus utraque pagina in binas columnas di8tinctus Scripturam uncialem saeculi VII. vel VIII. habet, accentibus p08teriore demum manu inlatis. Altera pagina ad Luc. 11, 37 ibi est ελ:ω, δε pr0 ε σελ p. δε) 38. 39. 40. 4 l. , altera ad eiuSilem capitis Uv. 42. 43.
57쪽
Codex seli0rum 350 iii 4. min. est, t0Xtum 4 evangeli0rum e0ntinens eumque integrum exceptis his: Mattii. 3, 12 - 4, 18. 19, 12 - 20, 3. I0h. 8, 6 - 39. Etiam altera capitul0rum Marci pars - p08t- eXSeiSSa e St.) Scriptus Videtur 110110 Saeculo e , que lare medi0. C0dicibus evangeli0rum eadem Vel Simili aetatis laude praeditis, EFGHKMSU0Λ, etiam pro textus ind0le similis est; tamen ist0 in numero l0 cum prae plerisque insignem 000upat. EXcerpsi in itinere, antequam eonvenisset ut ipsum e i dicem Petr090lin persei rem λ, 110nnulla lueti0uis specimina, quae ad pr0baudam e0 dicis dignitatem eritieam Satis erunt. Inprimis n0tabile est quant0pere cum celebri codice Cyprio Parisiensi, ubi is a plerisque discedit. conveniat; Saepe Vero etiam cum antiquissimis testibus fudit aeste dentibus paucis Matth. 1, it cum textu plerumque edit0 facit. 1, 14 tuetur αχε l . 1, 18 ' γεννησιτ 2, 1 ε G
Ex annis sere centum in bonis orat gentis Graecae nobilis Smyrnensis nomine Parodi, resque paene sacra habebatur. Virum, ad quem nunc hereditate pertinebat, adduxi ut venerati0nis testificandae caussa Sanctissimo imperatori per me
58쪽
in functi triplicem rati0nem observat script0r c0dicis; alias enim Summ0, alia8 medi0, alias insilio l0co adponit.
59쪽
Viri rei Novi Tostamenti criticae amantes delectati sunt fragmentis quattuor evangeli0rum pri brem e0 itinere 0ri0ntali inventis, in ed. VII. mea N0vi Testamenti si gl0 r insignitis. C intinent Marci et Lucae evangelia contum lare Marci versibus eX00ptis int0gra, item Matthaei fragm0nta quinque, I0hanuis du0. Cuius ista e0didis sunt, eiusdem nuperrime alia fragmenta iuventa esse vehementer gaude0. SHnt autem selia 99, in quibus 0mnia leguntur qua se adhuc de I0hannis evangelio desiderabantur: l, l - 6, 13. 8, 3 - 15, 24. 19, 6 usque finem. Quibus ace0dunt haec Matthaei fragmenta i , t -5, 3 l. Φ 9, 6 - 12, 18.14, 15 - 20, 25. 23, 13-28, 20. His cum pri0ribus fragm0utis quinque e iniunctis t0tus Matthaei liber efficitur, versibus centum et quindecim exceptis. Iste eo lex quanta sit textus b initate, 0X no Vissima mea editi0ne Novi Testamenti iam satis e0gnitum essu arbitr0r. Probavimus ibi sci. pr0legg. p. CLXXIII sq.)adscribendum eum esse eidem e0dicum familiae, ad quam codicem evangeli 0rum Smyrnensem pertinerem0do dietum est, nec raro uncialibus seeundi 0rdinis eo dieibus 0mnibus testione praestare, passim etiam aliquid plane pr0prium tueri. Singulare autem sella P011 090litana 0rnamentum a subseriptione habent, ad finem evangelii Iohannis p08ita, quae Sic habet: επε suo: ' γ' δέ ros αυτ μ ηυι υοῖν βῆ 0 κζ ινδ. QTU: ωρα φ Quem ad annum accuratius do ui0ndum egregie saeit qu0d cum die mensis etiam hebd0madis dies indicatus est. Quaerendus enim indicti0nis 00tavae annus est qu0 dies Iovis in diem 27. mens. N0vembr. incidebat. Haec secundum Ant. Pilgrami se Calendarium elii 0110l0gicum medii potissimum nexi monumentiS accommodatum Viennae 178l. Cf. p. VII, p. ll, p. 1 5) intra anu is 800 et 950 n0n quadrant nisi in annum Christi 844.
Codex est foliorum 149 soran. 00tav. mai0r0, litteris undialibus noni suo uti quavis pagina binis columnis scriptorum. C0ntinet lectionarium Veteris Testamenti, in qu0 maxime celebrantur liber Genesis, vaticinia Esaiae et Pr0verbia Sal0m0nis, quibus passim aecedunt ieetiones 0x aliis libris hist iridis pariter atque pr0phetidis petitae. Lectiones 36 0x Esaia Ditis his leguntur: 8. αδες λεγει κυρLOI εχυ ροελητε κυ
60쪽
0x Daniel; denique quinque 100. 103. 106. 109. 11 4.) ex libr0 Iob.
C0dex foli0rum est 69 formae quartae min0ris, Saeculo ut videtur 110110 exeunte ScriptuS. Sunt fragmenta lecti0uarii N0vi Testamenti satis viti0se quidem seripta λ, tamen pr0 ind0le textus n0n e0Π- temnenda. Brevibus notis liturgicis additur nonnihil Arabicum, quod ita c0mparatum est ut libri aetatem quam diximus q0nfirmet. Praeterea ultimi folii t0ta altera pagina de du0rum infantum 0rtu atque baptismo exp0uitur, n0tatis ad Arabum rati0nem nec Christianis orientalibus medii aevi impr0batam anuis 40l et 425, qui initiis saeculi p. Chr. undecimi respondent. Quae 0mnia adscripta sunt Arabice, ita quidem ut ips0 libr0 multo recenti0ra esse appareat. Satis mem0rabile etiam illud est, qu0d in mediis foliis m0mbranaceis ' duo b0mbycina iuveniuntur, qu0rum eandem cum membranaceis aetatem e SSeex 110nnullis et Graece et Arabide ipsa prima manu scriptis certum fit. Sunt ista igitur ex iis quae antiquissimum chartae b0mbycinae u Sum teStantur. Lectiones autem Novi Testamenti t0tidem ex epistulis Pauli atque ex evangeliis desumptae Sunt.
Qu0S . hucusque descripsimus c0 dices omnes membrana cui sunt, nisi qu0d de foliis 58 c0 dicis Stavonici, qu0rum Viginti duplicem scripturam, pri0rem Graecam alteram Cyrillianam, habent, aliqu0t Sunt b0mbycina.