Notitia editionis Codicis Bibliorum Sinaitici ... : accedit catalogus codicum nuper ex oriente Petropolin Perlatorum. Item Origenis Scholia in Proverbia Salomonis, partim nunc primum partim secundum atque emendatius edita

발행: 1860년

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

F0lia 43 membr. Drmae mai0ris, quibus continentur fragmenta satis antiqua trium pri0rum

Fragmenta e0dicis antiquissimi argumenti patristidi. Folia sunt membranacea sermae mal iris, Sed multis l0 eis pessime assecta Sunt. εF0lia membr. 15 Di m. 0et. perantiqua. Insunt ut videtur hymni in Mariam

a. s. 7. 8. 9.

Sunt fragmenta c0dicum membrana ce0rum exigua, partim argumenti liturgidi, partim patristici.

His numeris 110tavimus fragmenta antiquissima maximam partem e Sepul0hro Aegyptiae0 pr0tracta, tribus cistulis a n0bis inclusa. Membrana tenuis ac Drmae min0ris, Sed multis l0 eis c0rrugata et perquam fragilis; passim iam in partes iraeta est. Scriptura in plerisque i0lii S minutas Drmas easque elegantissimas tamque Graecis similes habet, ut unum ex Vetustissimis edd. vel papyris Grae eis uncialibus 0culis Subiectum putes. Textus dialect0 Sahidica utitur, nec pauca c0ntinet ad ipsam cogniti0nem eius linguae sive dialecti augendam: id quod nobis affirmavit Marcus Ivabis, hom0 Coptus Callirae natus etBL0mae n0n medi0eriter eruditus, qui folia 33, quae maximam partem ad S. Vict0rem Spectant, anno 1859 studi0sissime legit atque Italice vertit, unde infra aliqu0t Specimina asseremus. Folium, quod non est ex antiquissimis, hanc tempori S B0tam praebet: κατα χρουρυ αγ ου λαpzυρου ΑΠΠUS autem martyrum 669 resp0udet ann0 953 p. Chr. n. Me quidem Singulariter deleetarunt plura lalia Drui. octava0, litteris mai0ribus quam S. Vict0ris martyrium Scripta, sed millenaria et ipsa, ut videtur, ac passim satis laesa et lectu diffiditia. Sunt ista fragmenta e0 dicis evangeli0rum, in quibus inter alia evang0lii Luestu finis ut initium evangelii Iohannis legitur, qu0rum neutrum in Sahidicis N0vi Testamenti fragmentis huc usque iuventum est. Fragment0rum igitur martyrii S. Victoris et alius cuiusdem libelli ex interpretati0ne Mardi I abis specimina haec Sunt.

in Haec C0pti est scripta sunt sed a Graecis litteris ii in multum disserunt. Sequor 0rdinem s0li ,rum ab ill0 indicatum; qui quidem quam male c0nstitutus Sit, ex eo intelligitur qu0d quae ad res ultimas spectant vide infra ad imi l4j, a Viet ,ris martyri0 n0u distinxit.

72쪽

Quae ab hoc inde latio usque ad 1 l. 21 l0guntur, 11011 ad martyrium S. Vict0ri S pertinere clarum e8t.

73쪽

releuti 0ribus usu Venit.

Horum in numero eminent folia membr. 15l mai0ris f0rmae, quae ad eundem 0lim e0 dicem pertinebant, cuius f0lia 75, iam antea in oriente a nobis ruperta et Petr0p0lin missa, in Anded0tis Sacr. et pr0 s. p. 13 Sq. deScripsimus. Diximus ibi, cl. Fleiscliero duce, Scripturam et elegantia maxima et antiquiSSima rati0ne esse, quippe quae pr0ximum a Kusea l0 eum teneat, puncti8 diaeritici8, quae V0cant, perrar0 prima manu additis. Aetatis laude cl. Fleischerus vix l0nge eum cedere censuit syngraph0 illi celebri papyraesto Parisiensi in usum peregrinat0ris saec. p. Chr. octavi Script0. Qua quidem re rurSus ille acumen suum probavit: ad finem enim i0liorum quae nunc attulimus adseriptus est annus Arabum 279, i. e. Christi 892. Ad quam rarissimam antiquitatis laudem alia accedit 11011 min0ris 1110menti: codex enim c0ntinet interpretati0nem epistularum Pauli hucusque c0gnitis longe prae Stantem. Inter Erpenianum quidem textum, qui prim0 l000 haberi solet, et Petr0p0litanum ea intercedit rati0 ut, quum ex e0dem uterque fonte fluxisse censendus sit, Erpenianus recenti0rum Drmarum amans inStar Vulgatae Sit, Petrop0litanus instar Italae antiqui0ribus f0rmis quovis fere versu conspicuuS. Quem thesaurum ad litteras Arabicas pariter atque ad critica N0vi Testamenti Studia Valiturum quum dubium 11011 Sit, vehementer gaudeo quod Ι0h. Dorn Vir S. Ven. in eum excutiendum propediem Suam inSumpturuS eSt operam. Quum autqui prioribus foliis i 5 epistulae quattu0r integrae, Timothe0 Tit0 et Philem0ui inscriptae, cum fragmentis epistularum ad R0manos, ad Corinthi0s, ad Hebrae08 contineantur, adm0dum pr0babile est additis his i0liis 1 51 paene 0mnia in manu esse quibus integrum epistularum Pauli corpus estistiatur. Ceterum solium ultimum pietura in8igne est, qua Paulus cum amico repraeSentari Videtur. 2. Est v0lumen bombycinum, viginti fere cubit0rum longitudinem habenS, ΙΙier080lymae, quum nondum a Tureis expugnata esset, et quidem ante ann08 350 Scriptum. InSunt litterae publicae de terris, quarum in p0ssessi0nem d0natione laeta aedes Multa medi Sacra Venit. D0eumentum multis nominibus insigne. 3 F ilia membr. tria perantiqua formae 4, quibus de Lucae vita et Similibus exp0nitur. Videntur eiusdem generis et codicis esse atque mem0rabile illud fragmentum 110tarum ad evangelia isag0gicarum, de quo Flei seliero duce in Anecd0tis sacr. et pr0s. p. 70 dixi. 4 F0lia membr. du0 larui. 4 Satis antiqua, argumenti patristici.

F0lia membr. 4l mai0ris soritiae, si agmenta lecti inarii Graeci Arabici, Saeculo XI. vel Xll. scripta.

Duo pri ira fragmenta charta ea Sunt n0n magni pretii. Nec maioris ut videtur sunt fragmenta chartacea codicis Turdici, qu0 hist 0ria Chalisarum e intinebatur.

74쪽

68 VII. Hobrat Cn.

. Codex membr. in fol. Scriptus anno 1391. Opus R. Isaac Vindobonensis contin0t, cui titulus est: Or Zarua, hucusque ineditum ac diu frustra in bibli0theeis quaesitum. Extremo libr0 additum est 0pu8 ab Issur Wa-Hether Scriptum. 2. C0dex membr. 8atis Vetustus formae quart. maioris, continens Septior MigW0t Katon, Scriptum ab Isaaeo Corbolio sub urbe hC0rbeil ad Sequanam 110minat0). Ipse textus saepius editus est, 110n item 110taeox variis libris decerptae magnique ut videtur pretii. Multa f0lia mad0rem passa sunt indeque laeturam scripturae fecerunt. 3. Codex membranae , plura opera R. I0Sephi, cui Chiquatilla e0gn imon est, R. M0sis BenNachman aliorumque script0rum ea balistic0rum c0ntinen8. In his Sunt commentarius ad primum caput pr0pheta0 Eg00hiselis, Pirke humeri aba, Sehaar ha-Ragim, Sehare Z040k. 4. C0d0x membr. Scriptus anno 1286 Sed in 110tatione anni correctum videtur). C0ntinet c0mmentarium ad Sabat, Erubin et Possachim, quem Je8aja miti Trani scripsit. Insignis etiam est n0nnullis manu Asulat script 0ris celeberrimi adnotatis. 5. Cod. chartia forni. 00t. OpuS HabbatiSticum c0ntinet, quod Sabbatai Z0bi comp0suit et inscripsit:

S. C0d. chart. anno 1429 5189) scriptu8. Opus c0ntinet Ι0sephi Zari a grammaticum, inscriptum Rah P0alim. In editum et magni pretii. 9. Volumen membr. ii Sui Synag0gae deStinatum. C0ntinet textum libri Esth01 90. 10. His libris scriptis accedit princeps bibliorum Rabbinie0rum editi0, quam anno 1518. Venetiis 4 v0luminibus formae maximae publicavit Dan. B0mbergus. Nostrum libri rarissimi exemplar totum in

membranis exScriptum e Stia

VIII. Samarit una.

1. C0dex Pentateuchi membranaceus integer isque antiquissimus. Duo priora lalia, recentioribus membranis constant, Sed textum eX alio antiqui8Simo Samaritanorum c0dice exscriptum praebent. 2. C0dex Ρ0ntateuchi membr. et antiquissimus. Quae ab initi0 desiderantur capita undecim, ea suppl0ntur soliis membranaceis c0dicis Samaritani Arabici. Rursus deest cap. 1l usque ad cap. 26 medium, item Deuter0n. 14, 23 usque 23, T. Folia extrema aliunde decerpta sunt, Sed et it Sa cum antiquitate tum seripturae pulchritudine praestantia

Tria Sunt 00dicum membranae00rum fragmenta, primum s0li0rum 40 Drmae 0ct. mai0ris, alterum soli0rum 8 et tertium T forni. min0ris. Primum et tertium ad libr08 liturgi e0S pertinuerunt, secundum ad codicem psalterii.

75쪽

dices sunt membranacei decem et unus b0mbycinus. Primus evangelium I0hannis e intinet, Secundus eiusdem ap00alypsin eum ap0eryphis nonnullis de descensu Christi ad inser0s, septim HS c0llecti0nem patristicam, plure S alii psalterium cum liturgicis 110nnullis, 0 et avus sis 80lus h0mbycinHSest) grammaticam minorem.

l. Cod0X DE0rum membr. 30l formae minoris, textum psalterii c0ntinens, litteris initialibus saepe

2. Codex soli0rum membr. 232 eiusdem Drmae. In est breviarium. Litterae initiales pleraeque

auratae.

1. Papyrus Hieratica, rara l0ngitudine sed magna fragilitate. Pars pri0r bene c0nservata et ad legendum n0n ita difficilis est; altura ver0 frustis tantummodo c0nstat, quorum textus legi nequit. 2. Sacrificium Apidi 0blatum. Opus textum vel potius in tela pictum. 3. Pictura in charta densata cum inscriptione hieroglyphica. . Fragmentum tegumenti sepulchralis Aegyptia ei, in quo repraesentatur iudicium de anima defuncti habitum. 5. quam Vocant, Apidem pictum eum inscripti ine hier0glyphica exhibens. 6. Tabula ex ligno sy00m0ri formae quadratae cum figuris et inscripti0nibus histr0glyphicis. T. S. Lapidus duo inscripti0uibus hier0glyphicis et figuris insignes. 9. Lapis sepulchralis, in qu , C iptice inscriptum est, addito etiam anno ut videtur. 10. I apid0s et testae decem, inscripti0uibus insignes, hi C0pticis, illae dem0ticis. 11. Dudum idola fictilia inscripti0nibus 0rnata hier0glyphicis.12. Monumenta quattuor min0ra Sepulchralia lignea cum inscriptionibus Graecis, quarum scriptura eum usu prim0rum p. Chr. Saecul0rum c0nVenit. In lino in Scripta haec Sunt: σευ αλυ πια Πλη feta μ ξ μυρ ιο ε uo σευ ετη ἰδ. In alter0 destinctus anu trum dicitur υξ, in tertio υε hunc in m0dum: ε ωοευ εet a)additis his: ν ε Sic, λυ7zzυ ρυδ α γαρ α αυατο a sv τω κοσμ ρυ Sic). Quartum altero latere canem repraesentat, alter0 haec inscripta habet: εν μου τις ὀτου d. l3. Papyrus Graeca. Pervenit ad haec temp0ra, ut inter philol0g0s c, nstat, quaedam Secundi philosophi Atheniensi vita, in qua narratur, pr0pter triste matris satum v0t0 perpetuae taciturnitatis illum so obstrinxisse quam odidit p0st Adamum Seliter C tur. Orellius in opusculis Graec0r. veter. Sententi0sis, toni. l. p. 20, sqq. Lipsiae 1819. Quae narrati , quum ita Sit c0mparata ut ad in idum Sublestae fidei videatur, satis pr0-

76쪽

fecto mirum accidit qu0d nuperrime Sub pulvere desert0rum Ae pii inventa e8t papyrus Graece scripta, quae piusdem phil080phi vitam illustrat. Utitur illa quidem litteris eiusm0di quae ab altero p. Clir. 8aecul0, qu0 ip 80 Secundus ViXit, haud abh0rrent. Quamvis autem pri0r papyri par8 cum aliqu0t ut Videtur textu8 c0lumnis perierit, Certe nondum iuu0tuerit atque etiam margines inferioreS duarum c0lumnarum cum VerSibuS 110nnulli8 abscissi sint, tamen ea quae supersunt Satis Sunt ut Summae rei, quae in Vita illa traditur, luculentissimum testim0nium praeb0ant. Quo testim0nio c0nfirmatur taliturnitatiSV0tum, item quantam pr0pterea phil080phus ab Hadrian0 vexati0nem passus sit quantaque c0nStantia imperat0ris ille minas viderit: quae vero arguta philosophi dicta de d00, de homine, de mund0 aliisque

rebus graViSSimis circumferuntur, minime ad eius eum Hadriano c0mmercium trahuntur. Sed is Sam Ρη-Ρyri Scripturam, quemadm0dum ad Secutus Sum, Statim adp0nam cumque textu vitae, quam Vel maXime ab eadem Scriptura pendere clarum est, comp0uam; etsi Sperandum est, accurati0ribus ali 0rum Studiis et textum paSSim rectius enucleatum iri et singula d0 eti0rem commentarium habitura esse. Adhibendos autem cura Vi ad exSeribendum textum eos typ08, qui decem ante annis edend0 codici Clar0m0ntano in

0fficina F. A. Br0ckhaus inservierunt. Qui quamquam subtili 0ri rati0ni palaeographicae n011 8ati8saciunt, tamen melius quam typi vulgares ip8am papyri Scripturam repraeSentant.

y Beduini8 m08 est, papyros quas ex pulvere protraxerunt dissecare et per segmenta vendere: id qu0d a10n m0d0 augendi lucri caussa, sed etiam pr0ptersea faciunt quo facilius lateat venditi0.

77쪽

' Qui primus explicuit papyrum et chartae densatae agglutinavit, non satis attendit ad hanc partem; n0nnihil enim litterarum per priores versus conglutinata papyro 0btectum est. Pr0pter Spatium malebam εἶρυ quam εἶχt, e0niicere. Littera o quae sequitur n0n SatiS clara eSt; tamen potiuS o quam e esSe Videbatur. Hac v0ce male intellecta orium videtur εἰς πεῖρα , ut Vita habet. o et to sa0pissime in hac scriptura confuSa Sunt.' Hoc loc0 unius fere litterae spatium est, Sed nihil scriptum videtur.

ii Si revera εδεξε leg0ndum est, a dcκω derivandum erit. Quod quamvis et ipsum dubitati0nem habeat, tamen δέκω alii δεκω ), qu0d II08ychius ὁ δικαζοlaevος explicat, ViX ulla radice utitur. Quod si ver0 ε δεξε eadem cum δ κ ea et significatione corrumpendi, pervertendi dici potuit, ad l0cum Satis quadrat. Vita eius l000 ἐδελέαζε habet. λη Roliqua huius versus verba repetitis Studiis fortasse legi p0terunt. Vita p0St Ἀρυος ita pergit: καὶ αλλοις δε

79쪽

cum t0t aliis perperam editis papyri scriptura, quamvis et ipsa scateat vitiis. Ceterum vix dubium est quin qua se in Vita Sequuntur de problematibus phil0soph0 ab Hadriano pr0positis sabulat0ris ing0nium huc adnexuerit.

Ultim0 l000 40 astr0 labio Graec0 Aegyptiae0 dicendum breviter. Inventum est nuper iuueeropoli Memphitica. Ex aere factum est videturque ad quartum fere Saeculum referendum. Utramque partem eum aliqua Seripturae aeneae imitati0ne lapidi incidendam curavimus. Etiam iustrumentum mobile alteri imp08itum parti, in qua menses n0tati sunt, artis0X adpinrit. N0ndum inventus est qui singula cum id0nea rei Seientia explicaret. N0mina urbium et terrarum, quae in altera parte Scripta Sunt, nihil 0bscuri habebunt; neque quae altera parte per e0mpendium indicata Sunt Aegyptiaca mensium nomina ad explieandum difficilia sunt. Ter enim plenus du0denarius mensium numerus ei scitur, ita quidem ut Seni exteri0ribus marginibus n0tati in unum c0niungendi, qui Ver0 bis Seni interiora implent, 00rum pri0res a dextra ad Sinistram legendi Sint C0mmodi lect0rum caussa illa m0nsium n0mina

i Etiam istud f0rmae in tabula n0stra ad ipsius astu itabit rati0num delin fata0 sunt. Sequ0r scripturam codicis C iislin. CCXXIV, unde cum pluribus alii S cs. Anecd. saer. et pros. p. 124 sqq. i sol. 37 transseripsimus mensium n0mina R0mani8, IIullenibus, Hebraei8, Aegyptiis, Cappad0cibus, Ath0niensibus, Lacedaemoniis Bithynis, Macedonibus olim uSitata.

80쪽

IN EDITUM DIODORI SICULI. ORIGENIS SCHOLIA IN PROVERBIA SAL0M0NIS.

Ineunte mens se Iulio anni pra0t0riti Secundum visi Patmi insulam, quae etiamnum 10hanniS 110men atque mem triam Singulari pietate e0lit. M0nasterium S. Iohannis bibliotheest gaudet libris scriptis insigni. Qu08 quum iam ann0 1844 obiter sexaminassem, nunc n0nnullos Subtilius ex utere propo Situm erat Horum in numer0 erat c0dex egregius saeculi lare undecimi, libr08 30X XI usqu0 XVI) hist0riarum Di 040ri Siculi c0utinens. A qu0 cum editis c0nferendo ab Stinui, qu0niam nuper is cui cura bibli0theeae

demandata est, I0h. Saecelion, vir 110n medi0eriter eruditus, t0tius textus collati0nem iam instituerat, quam pa88im ad ipsum c0 dicem quum exigerem accuratam esse intellexi. Quamvis autem Scriptura codicis n0nita Sit c0mparata ut Diod0ri textum per eos qu08 00ntinet libros ab omni labe liberet, tamen non modo multis l0cis quae edita sunt emendare videtur, sed etiam unius certo loci lacunam ab edit0ribus vix animadversam explet. Locus est libri XII. Sectione 57, quae in editi0nibus e0ncluditur verbis: και ἰκεται του δήμιου χαζ et ou :εωυ ε7ε oveto. Ad i Sta eodeX Patmi haec addita habet: οι δε κορκυραιοι δια etγ 9 7tpoc

Multum de duobus aliis e0dicibus sperabam. Alterum Id. O. C0Xe, d0ctissimus bibli0thecae B0dloianae bibli0thecarius, in 00 quem ann0 1858 de edd. Graecis bibli0thecarum ori0ntalium scripsit lib0ll0' p. 67 his vorbis d0notat: se Origenis e0mmentarius Super Pentateuchum et Pr0phetas , item alterum p. 61 dicit se Origenis Hexapta, cum Seh0liis *. At pri0rem ab Origene alienum esse vidi. Continet enim Th00d0reti 090ra aliquot exegetica, quorum primum inScribitur: Quaestiones in Oetateuchum,

Err0r de t0t0 00dido indu 0rtus sest quod Quaestionum in Oetateuchum deest initium. Ceterum codex decimi saeculi optimaeque n0tae est. Alter, Saeculi eiusdem ut videtur decimi, quem Hexapl0rum titulo ornarunt, continet primum Phil00aliam Origenis. Hanc pr0Xime excipiunt, quae revera ex Origenis Hexaptis desumpta esse ipso codex testatur β, 80holia in Proverbia Salom0nis. His describendis totum quatriduum impendere n0n dubitavi, dum in m0uasteri0 S. I0hannis liberali Danielis venerabilis antistitis fratrum iudh0spiti0 fruebar.

SEARCH

MENU NAVIGATION