장음표시 사용
441쪽
rigidiores et molliores in omnibus manifesto variant. Constantius est indumentum Stellato-floccosum, Vulgo CaneSCenS. Quamvis dosnitos limites inter Apoetes glaucas et viridos ponore haud liceat, haec disserentia inter primarias censenda. I Ola Aureliarum series typice glaucescit; xidimus tamen iam harum V. c. n. stipleuroidis, quam II. Aur et De etc. individua laeto viridia absque glaueedine, qualeS lu-SuS Vero Oeulum exercitulum haud fallunt. Viror Dempo in Speciebus typice glaucis, deposita glaucedine, laetior eSt, gra
di reliquoi iam. Inter Pulmonia reus vero limites dissicilius ponuntur Oh species caesiaS, prorsus intermediaR, ni in vero glaucis Stylus persistenter luteus et glaber ; in reliquis suscO-hispidulus et siccitate suligineus. Quanta in in florescentia universali partialem non loquor Variolas nominem fugit; singula facile Species, anihela quoque
maxime composita, iudi vidua bobelata monoceptata simul otii litur. Praecipuae iussorescentiae in hoc genere sunt umbello tu, cymoSu, corymbosa, Puniculata et in Λmericanis simul thyrsoidetiri Paeemosa, verum in eadem specie in Ase in vicona facito tratis iant. Hoc nimis longum esset in singularibus deducere et superfluum simul, si attendatur ad inclor scentiae typum Sempore entrifugum et indesinitum ejusque laloralem exolutionem. Caut modo distinguamus inter caulem ramosum et nulliolam compositam. Veri rami non modo enpitula, sed et solia gerunt. Capitulorum magnitudo in eadem specie maximo Varia PRt et a forum numero nucto l. diminuto pondet. Plorisque speciebu Ralia forma maerocephala, alia micro et linia. Sunt voro in hac varietate certo modi , ut V. e. Aurollarum capitula numquam aeque exigua e ad re possint ac Sten Otti earum. Communis hujus variationis lex est; quo magis in singula specie cauliq
442쪽
elongatur et multinorus evadit, eo minora enpitula enititur civersa Vice. Formae alpinae Semper Oligo cophalae et macroe
phulae: maxima Hieracii capitula vidi in formis subacaulibus II. Pilosollae et Il. albidi. Capitulorum sorma quoquo pendet e norum numero aucto aut diminuto; huic in voluera magis gracilia et cylindrion, illi ventricosa. Receptaculum in omnibus typum Supra indicatum servat; variant modo sinabrillae areolarum in aliis speciebus brevissimae, in aliis in pilos sere elongatae, quae rationes constantes praebent disserentias. Gravissimae, at nimis negleelao disserentino in involucri subrica latent, quare has tam in soriobus et stirpibus limitandis, quam speciebus desiniendis, ubi quo laudavimus. Ut vero harum vis et interpretatio rite percipiatur, altendendum ad typum in- Volucri, in omni hus o squamis spiraliter dispositis et imbricalis
1 Ornanti. Verum squamne nunc SiStunt seriem conlisuum νοου-
serialem, externis vel minoribus et brevioribus ut in stirpibus II. si es, II. umbellati elc. - vel longitudine subaequalibus, ut in plerisque Λurellis, quarum involucrum hinc Saope simplex apparet, nisi soliis in bracteas reduciis involueratum, quod etiani
in II. alpiano et albido observare licet - nunc varia ratione in . ferruptum. Hoc in Stenothecis maxime manifestum QSt, quure
duplici quasi involucro instructae apparent; exteriuS Q Squami Shrevissimis, interius e squamis Olongatis nequalibus 1 Ormatum. Inter Europaeas plantas Crmis paludosa '. II. Pia udosum L. hunc typum exprimit et in line regione transitus ad Cropides munis estissimus; in Stenothecis optimis achnenia oliam et On-gala et sursum leviter altenuata . II. intrebacca ot Pulmonarea quaedam italica involucrum habent sero uni seriale, Squamis paucis hi evioribus baud Ordinatis. In II. Prenanthoide et Pulino-nareis plurimis autem squamne exteriores breviores irregulariter imbricatae, quod seriem spiralem abruptam indicat. MajOris adhuc Vero momenti est, utrum infimus Squamarum tactus etiam vivatis sit et apertus - an in se ipsum recurrat, verticu
443쪽
tum formans. In illo lypo squamno interiores Sensim anguStiOPPS, minores et magis acuminatae; in Iloc Iuliores, majores et obtusissimae, ut in II. umbelliato et II. tridentulo, v. Pilosella et urericula comparatis Optime conspicero licet. IIaec est vero interpretalio Sectionum Copholopidiarum et D lepidarum Fro-licliti, qui hanc disserenitam quidem subod Oraxit, ut non clure
perspoxit et inconstante applicatione prorsus Obsu Sen it. Squamarum forma et color quoquo disserenitas haud spernendas Oinserunt, at haud sino cautela clinia duo. Sic plurimae SpecieS nl-Pinae, in Voluero nigrescente, colorem viridem vulgo induunt locis itis Paulpinis vel in horiis Bola Dicis v. c. II. elatum, lyco-Pfolium, Prenanthoules, sudeticum etc. Eliam II. umbellatum,aeSti 'um, boreale Q. S. P. 1 Ormam buboni in voluero viridi, immostramineo; II. Sabui di involucrum, typice rus Osuscum, quo ubomnibus differt, locis nemorosis saepiuΝ ireΝCit. Indumentum involucri et podiaticulorum, instar herbae, duplex vel floccosum vel solosum; illud frequentius et constantius, hoc rarius est ol necidentaliter descit. Indumentum floccosum in Omnibus cons Orme est, modo rarius, Per notatem QVn-
ScenS aut densius; at pilosum mulium variat. Dosci utile indu mento noceO O involucrum vulgo citroviret et siccitato ni escit. Pilis involucri carent specios o stirpe II. ulauci et quaedam S tono theca o et Λ cipitrinae. Vulgo glandulosi sunt pili, sed in eadem speeie glandulae saepius disparent; ni typice eglandulosi numquam glandulas acquirunt. Disparentibu S glandulis pili longiores et densiores, Saepe Ianali, QVndunt.
Ligulae eundem servant tibique typum, non tamen BhSque omni varietate. Si enoilicearum ligulae r liquorum conspicue vulgo minores et angustiores. Singularem disserentiam prae-hout liuulae in aliis subradiantes, in ullis aeuuales 3 Subradiantes dicimus, quando fores exteriores reliquis multiplo majores. Sic II. ramosi capitula haud minus mullinora Sunt, quum V.
444쪽
c. II. saxifrugi, at capitula hujus triplo majora apparent Ois ligulas exteriores radiantes. In formis stolonilioris et flagellaribus u. Pilos liae, II. furenti elc. nures margitantes sublus concoli POS QVndunt propter florum radian lium desectum. Ligulae undique pilosuo characterem ess ntialem sistunt II. Purnusi. Ligulas in aliis esse ciliatas, in aliis glabraS primus clarit exposuit Nocti. Hic in specierum limitatione utique primi ordinis est character, sed ad tribus stabiliendas vix sussicit. Non modo por gradus insensibiles ligulae cilia tuo, scili tot in divorsis speciebus, in apice glabras transeunt sin multis spociebus ciliae adeo brevissimae ut in ligulis virgineis modo Obscrvantur v. c. in II. Saxifrasso, lucis a Q. S. P. ; Sod inter astanes e-ilaici aliae ciliis ornantur v. o. II. lourei folium, elori tum , aliae destituuntur v. c. II. t illosum, dentatum; v. murorum in boreulibus ligulis ciliatis sn pe logitur. In II. cydonaesolio vero et II. elato ligulae extimae vulgo glabrae, interiores vero ciliatae. In haud paucis a Nochio haud ciliatis diciis, cilias Oh- sorvo tum in speciminibus ob i lustri viro largitis v. c. II. Ohmidi iij quam plantis e seminibus ejusdem educatis v. c.
II. 9lubruto . Quod vero ad forum colorem, albido sorsan excepto attinet, tuinc ad Species discernendas nullius momentice Se II. at runtiacum optimum legitur etiam ligulis navis, croceis, purpureis cum Omnibus coloribus intermediis, temere hybridis dictis, et plurimae aliae Pilosollae floribus aurantiacis simul variant. Ligulae Subtus purpureo-Vitiatae in quibusdam speciebus in Stulti normali obviain veniunt, ut in II. Pilo- sellia, furcuto etc., Sed ipsorum s Ormae flagellares apud nos perlatus plagas Occurrunt ligulis utrinque cone Oloribus. Longe constantior est styli color; hujus colore persistentor luteo dignoscuntur Pulmonareae glaucae a P. CueSitS P. S.
P., spiarum StyluS Siccitate suligineus. Quanti momenti styli color sit leslatur II. Aurunciueum, in quo sub infinita ligularum quoad colorem varietate Hrlum semper in suliginosum
445쪽
cibi re vidi. In Λurollis quibusdam stylus virescii, qui color in II. stuticosolio magis incenditur, ut etiam liguluo exsiccata irescant. In speciebus Stylo luteo si Flus Simul gluber apparet, in speciebus stylo decolorati te in vi Vo sub lente suscobispidulus.
Stenothecis exclusis acliaenia in hoc genere mire eo sormia sunt; omnis sero disserenita in colore et magnitudine pOSita ost. Sic M. Pilosellae coriissime distinguuntur achaei iOruin minutie, qua se etiam in somnis maximis, ut II. Procero,iac o ele. Constans est. Ε eontrario in Λurellis aclinonia prorntione maxima, unde Valleculae inter coStas planiusculae, nec ita Sutealae apparent ut in Pulmonareis. Inter has eXstut simul conspicua differentia longitudinis acti neniorum. Sed aclinonia in ambitu curvata minoris momenti sunt; in sormis micranitiis
eiusdem speciei saepe desunt. Pappum uniforialem in Ddosellis et subhiserialem in reliquis dicit Ill. Nocti, quae vero disserentia practico usui parum inservit et extra Pilosellarum gregem, V. c. inter Stenothecas, Saepe PPOPSuS Oblitteratur. Pappus rusescens, flavescens vel omnino nibuS in Speciobus ceterum cista Dibus Varint. g. b. Biologicae Hieraciorum rationes. In latita characiorum externarum varietate specierum limilos haud ponere licet ita acutos, ut quodcumque Specimen imper etiam vel degenerans mox lute determinare licent. Ex herbariis omne Hieraciorum studium hauriri non poteSt, tantum ex pleniori observatione biologicarum rationum. Hinc quid species, quid varietas numquam neque eX facie externa nec ocharacteribus dijudicare licet, modo ex continualu Observatione et longa experientia.
Hieracia Omnia sunt plantae perennes; innovatio ipsius plantae triplici sit ratione vel stolonibus; vel rosidis 3 vel de-
446쪽
niquo gemmis clausis, qua disseretilia vix ulla superior. Inno alio per Stolones Pilosellarum gregi propria est; a typo nullius hui'um speciei aliena. Omnibus stolones in potestate adsunt, licet vulgo desciant soliis plurimis in enulo adscendentibus. Maxime Stoloniserae quoque et solo sterili arido et inter
gramina ultiora Stolones amittunt; Vulgo estolonosae autem in lutitio denudata stolones exserunt. Ex his sucile intelligitur, quam lubricum fundamentum nil species discernendas Offerunt, ad tribus dolorminandus prorsus salsum. Cutiles laterales adscendentes in speciebus striciis, absquo PliiZOmate manifesto, aperte sunt Stolonum species. Est Vero in Stolonibus perpetua disserentia. In aliis nempe speciebuS rhiZOmalis Speciem, per
terrae Superficiem repentem Scapiamque exserentem, Sistunt; in aliis, radice a caule discreta, sub terra exseruntur et in noxa individua, radice Obliqua, abeunt. Ubi e terra emergunt vel rosidue sistunt caules laterales adscendentes vel, ut Vero Supra monui, solo humoso denudato in sarmenta stolonosa simul n-belmi, ut rhigoma non Sistunt vel hoc continuiant, sed apice radicant et a matre Segregantur. Innovatio per StoloneS Praecox QSi et aestivulis. Inno alio per rosulas auioni nutumnalis, Λurellis, Pulmonareis et plerisque Stenothecis communis. Duam manifesto rosidae a stoloni huS disserunt, tam aperte stolones Subterranei in rosulus abeunt; ros tuae pariter inter muscos alii res vel in
nretia mi hili laniae ob soli indolem in seu solia in caudiculum stoloni sortii em passim clongantur. In Sicilia, Oh byemum mitem, frequentior est rutila, rosulas jam autumno in caudicidos
excrescere et Ob hanc rationem Pulmonurens siculas inter Λccipitrina recepit d. Frblich. Folia rosissurum primordialia Sequentibus minora, obtusiora et magis integra, marcescentio, licet tu Fer persistant, sed xora soli a radictilia ex harum centro SeriuS explieantur et perSistunt, novas rosidas omiti tales. It 38ulae enim frequenter tu soliorum alis gignuntur, in aliiS Vero ex iusa radice.
447쪽
Maximo sero lina ost innovatio per gemmaS cInu S; S, quae herba deflorata o caulis hasi domum explicantur. PeculiareSSunt gemmae clausae Speciebus caule elongato, soliOSO, praecipue Accipitrinis, veteribus II. fruticosa dictis. Folia reliquorum
primordialia nunc nbeunt ob instantem hiemem in squamnS, reliqua Omnia normaliter in entilem adscendunt, a basisnope remota. Inseriora sol in in bis semper marcescunt ante S i periora, quod vero etiam in variis Λurellis, ut N. specioso,
II. Dupleuroide etc. apud nos in Horio saepius sub anthesia phyllo poda sunt et Pulmonareis observatur. Haec hypophyllo poda dixerim, ut a vere aphyllopodis distinguantur.
Specierum multiplicatio per stolones est stans infinitae varietatis Pilosellarum. In dividua hac ratione Orta Semper Plu Sminus dis rerunt a planta primaria. Individua Stolonosa Vulgo adscendentia; sol in magis in scapum l. caulem ad Scendunt, Pt quod maximo sallit, in florescentia sit surcula, et ligulae saepe utrinque concolores, ubi in typica plania discolores. Ha0c St Vera ratio Scapi si reali, quem col. Inogali ex hybriditate derivandum censet; equidem ipso, absque omni hybriditate, arte produxi quam plurimas sormas surcatus. Experimentum saetas
Cum II. mirantiaco ; e seminibus educatum CSmigeruno, Stolo-lonibus resectis propagatum surculum evadit. Ut in soliorum radicalium alis vel infra easdem DO Vorum individuorum si innovatio, sic elium ipsius plantar ex aliS i liorum ad typum conlpisugum, tam herbae, qunm nuti elae. Omnis ramis alio dioboloiian l. sureata in hoc genere Spuri QSt. Caulis Pilosellarum vulgo simplex est, et anihela modurdu OS. 3 nullae enim gemmae ni sunt in alis soliorum caulinorum; individua ramosa e stolonibus ortu. Sed in reliquiSomnibUS euulis semper rumosus est vel in Potestialc Vramobus.
Multis paradoxu idebitur haec thesis; at inquirant Velim ac curatius individua simplicissima el in omni utia invenient ramu tum arbortivi m: Hinc facile intelligitur cur caulis simplex Ful
448쪽
ramosus numquam Specie S. distinguai ; utrum ramuli explicentur, an marces Pant, ex externis momentis pendet. Caulo primariod pasto, vel f Oenim essOrum sale e resecto vol in rupibus aridis a sole adusto ex alis inferioribus enascuntur caules Interatos gracilescentcs, pauci solii, quales Saepe II. rupestre dicuntur. Pilosollarum nisus caules interatos producendi, imino Stolones,
respondet ramineundi suculinii in Poliquis; num Piloselluo in
soliorum caulinorii in alis ramorum rudi montis en Pent, ni polluu-CulOS SIPPO Oxserunt. - Ιnnovatio autholae centrifuga eundem
Sequitur typum ac caulis, est modo Vulgo magi S composita. Inter biologicas herbae rationes etiam ei inrida est laeto-scentia, quae in diversis speciebus eximie dissert. Sic II. Dirosum et assui in uberrimo lacie sentent, II. sutumium ojusdem Stirpis
Singularis physica qualitas pilorum QSt, color in nitium Setii O, in ii Phariis diutius servatorum, in rusO- serrugineum l. serrugi
su , Π. Auricula VHhlianum sub quo e nomine plantae da Dico: Inughlud ut Orniij a i. o. Iongi solium Ilioracium, si ita est
plantae statio ij II. ut 'im in D. Burbarossct, II. scabrum υ. h D- Surum O. S. P. Eliam in Speciebus serrugin O-birsutis diciis v. e n ut iliae, hic color sicci tali Originem doti et, at Saepe ad species disrernendas iuvat haec coloris mulati a. Sic genuinum II. echioides aliquid lemporis in horbariis servulum ab tinti logis formis specierum assinium mox dignoscitur in oluero suo fli, coso ferrugitioso. tu aliis in Volucrum siccitule suseo-fulvo cit II. a tui vij vel omnino suscescit. In omnibus su ito Pulmo Dareis et plerisque Λecipitrinis soli a xariniat maculatu vol sublus rusoli laeta. quod varietates non indicat.. Varietates Λuctorum in genere individuales cen Seo tu SuS. Sub evolutione plantae ipsius sumitium locum tenet ira situs herbae in nulli ela in V. soliorum in braciens tranSs armatio.
449쪽
Indo ovitur anshesia aliis d seresa, aliis confisua. Asithetam cont/quum appellamus, tyinudo solia sensim absque limite roducuntur in bractens t. soliti diminuta xol omnes p dune uti soliis evolutis sussulciuntur; diseretum autem cum soliatio abrupta, soliis ovolutis nempe infra nulliolam desinito desine libus et saltu in braciotis transi Ornaniatur. Haec ratio inlor Pulmonaron S, illa in lor Λccipitritia normalis est. Multae species simillimaebae disso Petilia saetio dignoscuntur, olium monoc Plinino V. C. II. a Pitium Ot n. uiui escens; utrumque bene e Olulum polyee- Plinium cst, sed ita u. ti Pino pedunculi interulos semper solio Persecto, in II. nivescente bracteis Ruffulciuntur. Oblitterari ii detur haec distorsentia summoporo insignis, licet prorsus Sit
Capitula plures osserunt hi alogicos charactores. Virgi-
d florata quoad formum vario traula ritu P. Λestivalio in voluerivaria Ox ipsius constructione supra descripta pendet; Squamne voro inlimae in aliis novibus virgineis incumbentes, in aliis porreetne. Λoslivati a Corollae in Oluta est, ex quo typo annm OPPIOSOR COPOlli Q v. c. lui, ut Osa sucite Oxplicantur. Vigilacio norum haud salis Observalno; nores expanduntur Danieriti S. quam campos xisere soleo; Pilosellarum VPPO uoros nil meridiem xulgo eontrahuntur, eum Λccipitrinarum VPSpero adhuc OxpansOR videre licet. - Florondi tempus pendet e catile plus
minus solioso. Ilinc primo norunt modo jamj Pilosollae scu- pigerae; iunio, julio caulescentes; junio Sithnphythim l . murorum, julio potissimum i l. xulgatum et Ps rudi accipitritin , Λugusto re umbellatum set affinia, Septembri domum II. Sa-bu udum, boreale, virosum et as finia. Λt hoc in gonero dictum
volui, cum florendi tempus Q Omni climato, flatione o te. Varie temperetur. Formne boreales Piusdem spe ei praecocius Η - rent in horto nostro, quam Pjusdem spo iei nu StratiOro' vario- tales. II. virosum V. c. vulgo defloratum est, florente II. folioso.
450쪽
Hieracia semilathus facillime propagantur; plurimas Species educavi ex achaoniis speciminum si coitum in hei buriis diu
OnΝPrvatorum. Omnium maxime illustre Oxomplum praebetu humile, quod educavi e spodiminibus 1610 eolleolis et in
Herbario Bursori servatis. Exinde eorum cultura tacillima. Anam OrphoseS parum Curandas singimuS, praecipue DX in Aeolorum larvis ortus, antiquitus nimis celebratus, a reborbaria prorsus nitelans censens; ex his non modo caules et petiolos, sed oliam involucra inium oscere vidimus. Monstrositates corollae tantum cito, ne quis in hi ' species qua rat V. C. II. tutulosum e diversissimis speciebus Originem ducens. Quadruplicem OhRerunxi Pollae aberrationem a J sormam stylosam,
corolla n hortiva; M lutulosum, ligulis tubulosis nec sisSis; c semitusulosum, ligulis longe tubulosis, apice vero limbo hro-xissimo torminalis I. cymosum in iij a multirem, raro obviam et intitiam in centro capitulorum; unus alterve flos regularis in lacinias is acuminatus aequat s usque ad lubum partitus. Cel. Momaior insuper describit u sortianii nona corolla lubi ita, in il . alpinos i semel observatum. Maoc aperie testantur in-conSinutiam Charn Cterum e partihus quoques maxime essentialibus lDissiculinioni specimina sex siccata determinandi haud parum nugot oblitteratio saciei, singulae speciei in vivo proprincol conspicuae. Species glauciae, V. C. II. oneredes in Vi O nrgon-t O-glaucum, sicci late pallescunt tantum; species glaudulosaeviΝPosita lom suum prorsus amittunt. In Volucri sorma et receptuctili in dolos in speciminibus comproΝSis aegro observantur et involucri Alructura tantum ut, exercitato Oculo determinatur.
Pubes stellata in spociminibus exsiccatis haud raro disparet. A planta ipsa aliena o rationes sutit dolorminatori etiam mole--lcio, in horhariis vulgo desideravi tam specimina cichaoniis maturis si avens tio Ox immaturis colorum determinosi quam rosidis Vol geminis instructa, autumno seriori et praecipue Octobri colligenda.