Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis

451쪽

S. 6. Geogruphica IIieraciorum distributio.

Ε divorsis Synantherearum familiis Cichorineseae maximum suum habent in Europa, et horum Demis centrale, Ilioracium, potissimum Europaeum est. Λh ultima Lappotita ad meditor-ranoam Italiam, a Lusitania lil torali nil maxime conlinental μΛsiae regiones late rognant Diorne in , ab imis eonvallibus ad summa ni pium juga adscendentia. In nil ibus maximuS Specierum numeruS nccumulatur, individuorum xero in rogionibus sil- n licO-monianis, saltim in Scanditia in mullis locis silvas eao-dua S et campos snXOSOs dentirunt ol rsgionum Ριγsiognomia in praebent. Stationem praeprimis deligunt Siccam, rupeStrum, glareosam, granilicam, ut Sax Ortim Ot montium sis Stiras; paucae stationem humidam V. c. II. Succium, diu 'hanum. Dunc Por nemora campestria luxuriant, exceptis Λccipitrinis plurimis mihi videntur sortiano degenerulae et luXuriatiles Specierum

Λb indicata rogi ne paucissim ne normales Species, toti

tumnales, baud mirum iiii hi vi dolui' spocios uti silam 1 torno it ruiti sero litiorum thidem simul nasci. DP est vero iii Omni Λmorien singulum vostigium Pilosellarum, Aureliartim Q. S. P. Litantur quidem Piloselino ρ montibus Aria Orion o meridi natis v. c. II. ulauci folium Frdi. II. Loxenso LP niti. olo. Sed accurali ues cxtim Ou nchaciliorum elare docuit, lia e portiti ero ad Νέenothecarum Seriem, quod SuhgenuS per omnem Λmericani iam hi realom, quam australem into dispri Sum est, tibi ino vero longe insoriorem Vogo talionis partem p rn 'bens quZm Hieracin x Duina in Europa. Exclusies a genere II. Pu MELAO et Aue NAH folio, quae ad Steno ibocorum typum accedunt, unica modo species in veterem Orbem tranSit, nempo II. si iste, in insulis

Λ leuticis et Numischolha simul lectum, ut II. utrinum in Λ-

452쪽

rudimenta sistunt duae l. lvos specios in Capito Bonne Spei, Madagascaria et Indiae Orientalis montibus Iocine, qua S Pro Ob eburneterum doso elum et sormarum inopiam hoc loco Ste-Do the is subscripsimuS. Λl oliam in optima Ilieraciorum putria, Europa nempe et adjacotilo Λsia, species inter So multo magis in diversis torris diu Psno sunt, quam Vulgo singitur ex analogis modo formis sui, dona Domine vendi lutis. Singulis alpium primariarum jugis privae videntur non modo Singilla PQS Specios, Sed

Stirpes etiam. Sic Pyrinacis proprium videtur II. Cerinthoides Golian nec Lin n. et Smith in eum multis assinibus sormis; inalpibus Europa o conivalis luxuriant Stirpos II. in rebacei, II. utut ei Pt villosi, prima excepta vix in Pyrinacis, corio nulli hi in Europa tior ali, Orion lati l . Si hirta Obvia r. Rustos res maximum suum habent in sul, alpinis Scaudinaxiae. Prenanthoideae Omnibus Europa o nlpibus quid om communes Sunt ut Singulis pcculiaris specios, Holveticis II. ochro cucum, Caucasicis II. cnu-cHSicum c. s. p. E lypis inserat pinis Pilosollae manifesto maximum suum habent in Europa orientali et Λ sin adjacente, climamurillinum fugietiles, ut in Britannia, Sicilia, Sardinia et plorisque insulis occidon talibus sola restat Ιl. Pil OAsella eum ass-Dihus secundariis formis. Eliam in Norvegia, Suecia, omni

) V. aurictim ot duhium Fl. Drii. certissime longo distant a speciebus huius nominis conlinentalibus; et absque dubio su ut o stirpe II. Pilosellae aut hujus arietates, ut cuique genuinos sontes, IVOOdwsca apud Willhering et Hudson, Monsule ili palebit. Smilli ius, hoc loco, ut multis aliis, rem obsuscavit, Primo in Fl. Britannica leones norno Danicae transponendo, dein leones Plantarum peregrinorum in Engi. Dot. tradendo. Hieracia Auricula, praecalia et cruausa, mire quidem, at a 'orte in nora Britannica desiderantur; LI. Auranti iactim uduculilium est. Hudson e deser. putissimum II. byurcum icon vero h ngi.

453쪽

40et

Dunia etc., II. Pili sella et Auricula exceptis, plagas Occiduntulos sugiunt. AObilissimae species Pilosollaruni II. incanum, II. Procerum, II. OlymPicum, re mucrotrichum Orienti priva o ; aliae ihi dona maxime luxuriant v. c. II. Prutense, echioides Species in omni Sihi Pin vulgatissima ej; sed occidentem VerSus ad Viennam, Boliensium, Silesium etc. extensae. H. Λuricula

tuta ab II. bifurco , aurieti a formi. Sunt vero II. breviscupum nlpibus pyrenaicis, II. iuvate Europae coniralis privae et II. Suericum Zonae suburcticae, in Isiandia, Nor vegia, Suecin m diu, nossi a boreali et Sihiria obvium. Si tum physiologicus Pationes vos talionis, Supra expOSita S, quam geographicum distribulionem cognovissent auctores, neque 1 Ornans Stolonis loro surcatus vix varietates dicendast j neque nobilissimas SpecieS, . c. II Pa 'tifense, II. echioides etc. per omnem Sihiriam vulgalissimus, deficientibus perhibitis parentibus, species bybridus dixissent. Aureliae alpibus Europae australis, ut Supra monuimuS, privae Sunt; species ligulis glabris maxime Orientales tu. Nil- osum cum assinibus deost in Pyhinaeis , ligulis ciliatis in Pyri-Dnois centrum habent, unde in 1 ispaniam, Irlandiam et Λnglium transeunt. Extremos Germaniae limites oecidentales inodo tuu sunt. Pulmonarene per Omnem Europam quidem CPQScunt, Seduliae longe species v. c. in Scanditia via et Italia. Λccipitrinae nosti aleS centrum suum habent in septentrione; Serotinae Veros. stirps veri II. Sabraudi in Italia et Europa mediterranea, Solum II. boreale ex lino grego in Europa tioreali Occidentali longius Iersus Septemtrionem progreditur. De Specierum Singularum distributione geographica plenius videns Suis locis.llot. sistit H. furcation . H. niet ale in IVestinoi landia creseere nequit) pro Viauricum habuit; re dubium Wood. manifeste est H. 1somnolo tam aut forma nugolluris M. Pilosellae, es r. admirabilem apud II liber. descriptionem.') H. Auricula M. BiebJ est H. praealtum; li Auricula Bess.l H. Pratense; DeS Seri vero H. Viaticescens, ad specimina archetypal e,t verum II. Auricula.

454쪽

Hoc vero loco observare juvabit, quosdam characteres non quidem a climale pendere vel mutari, sed in certis rogionibus tantum prodire. Sic Omnes species pilis herba o plumosis ad regionem mediterraneam perlinorit, ut hac Statione etiam anal O-gis Λndryalis sint vicinae. Species herba glanduloso. viscosa etiam Europae australi privae sunt; II. Prenunthoides in summo APptentrione in podunculis et involucris insuper Omnos amittit glandulas. Species alpinae involucro nigri cante Vulgo gaudent, sed in Palpinis locis ot in Hortis nota Dicis vulgo xiv otii. Ilioracia glauca incolunt rupes apriciis; in nemorosis Saepe irent. Solo calcareo si occis densis capitula Sacpe albicant. Cum ΙIioracia semiuibus scicillime propagentur, achneni; que mediante pappo, aliarum Synantherearum in Ore, e Sintione tin turali facillimo lato di seminentur, facile oxplicatur Specierum Sa 'pe Spora dictis proventus. Hac ratione in statione praeternaturali propagatae vario modo inSuper degenorniat, quod probe allendas, ne in his sporadicis sorinis hybridas quaeras. Quam saetio ex hortis Bolanicis disseminantur, testantur Vulgo plurima Ilioracia peregrina extra hortos Bolani eos Obvia. Sic Oxtra Hortum B Otani cum Upsaliensem nunc Sponte propnguin, id ore licet soro omnia Iliora ciu ibi dona ni liquitus culta. Ilorum maxime momorabile genuinum II. subraudum L. in, quod ab antiquissimis temporibus in hortis xulgatum fuit, Upsaliae adventilium - et eadem ratio 3 idetur tibique, tibi haec species indicatur, in Europa boreali. Verucium Prusense, littora orientalia Scandinaviae modo tangens, qua Si recentius adventilium, lam Upsu-liae, quam Lundae et Christin niue inquilinum factum est e se-

Qui H. sabaudum cum Η. liore ali conjungere malunt, verum haud eognoscunt, quod testantur specimina H. subaudi veri ab ipsis sub persegrinis numinibus Diissa. Nec in Britannia, nec in Austria, ut innumera specimina ex utroque loco testantur, verum naScitur re sabaudiam, L. - De synonymia hujus Linnaeano nullum Prorsus dubium tib ullo, qui genuinos tantes novit, moveri potest; nhantiquissimis temporibus Linnaeana genuina planta in hollis uolunteo Ipsaliensi adsuit et ex eodem longo abhinc emigravit. Per seculum lamen ne levissimus quidem transitus in id. horeale observa lusi licet in varias degeneraverit formas, nulla sane H. boreale tangit.

455쪽

minthus, ex hortis botanicis aufugis - ut et Geualiae e seminibus cum suburra ita ali introductis. S. 7. Progressus cognitionis Hieraciorum. Λnto Vnutuntium, ut supra jam exposuimus, generiS notio PrOPSUS Vaga erat, licet haud praetorvidendum sit Morisonium et

Rullum Sectiones Vore naturales, ex notiaeniorum fgura et cOlore , indicasse, hodiernorum praebentes generum rudimenta. Λt instinctu, qua pollebant admirabili, Patres naturales generis Species longo melius cognovorunt, quam plurimi recentiorum. Apud illos, in naturae gremio nequiescenies, corti Saltim Sumti Silos nitum sormam ante oculos suisse, nec tantum Singularem, e diu gnosi pendentem, in herbariis obvium lusum; illorum incondita nomina plus luris assorunt, quum recentiorum tornatae diagnos es. Postquam vetustatis ingenium et videndi rationem rite percepimus, antiquior litteratura longe magis delectat nativa sua Simplicitate, quam recentior somnaliSmus. Speciebus vulgatissimis a Fuchsio, Clusio, Lobelio, Ciam cruris, Tubernaemontiano desinitis, primum insigne augmentum tulit hoc genus C. sat Lini Prodromo. . . Aut hinus varia addidit, alia vero consudit. Praecipuus dein allulore symbolas Colum- rare , Boccorae, Burserus, aculissimus Fui aevi Bolanicus, Cuparti, Scheuchzerus, Rujus, peritissicinis Sherurdus. Duo Sunt hujuS aevi epilo malores praecipue attondendi: C. Biauhinus in Pinace et Rujus in Ilistor. Plaut.; hujus Olumen tertium et Sylloge Stirp. exot. plurimas eximias, Ob Omnibus sere, mire neglectus descriptiones praebent. Morisoni Historia plantarum aDVR quaedam quoque ad hoc genus Otreri. Toui mortius addidit multas noxas species e Pyrinneis et ex Oriente, Pluhera 't Oxtrae uropaeas. Sed haec omnia cum Cieboriaceis diver-SiSSimorum sonorum liu commixta sunt, ut generis determinatio uigo maximas asserat molestius. Λd genera xero extricanda

plurima dii ut eximia Valliuntiana commentatio in Λcl. Paris.

456쪽

1721, colorum plures novas spocles addens, alia VPPO V. C' II. tomentosum et II. Dillosum Inire OOnsundens. Suh reformalione Linnuenna plurima o velorum Sp CieS Oblivioni traditae et dein prorsus omissae sunt, donec SucceSSiVenti heroibus scientiae, Hallero, Jaequino, Allionio, Villarsio aliisque restitutae; at multa restare expositio nostra docebit. Noxis symbolis genus ditare studuerunt quoque Gorean, Smith etc. Spocios alpium Germanicarum accurato conquisivit Ioppe j, IIclxolicarum diligenter Sta richer, Pyrenaicus Lupetyrouse, Ilungaricas Lituihel e. s. p. mill leuoreiuna editio Specierum Plunturum spuc;es tum temporis distinctas, additis quibus dum noxis, beta 'colligit, sed synonyma antiquiora, o variis niacioribu S tranΝ- Scripta, pluries confundit. Inter recenti aros nuciores Col. viri Tuus si, nonnier et Fr5licti genus monograpbico ' in iractarunt, sed, ut praefiscini dicam, praemature opus adgressi sunt et sine necessariis subsidiis; ad specimina sicea Col. Tuusch Pilosellas

i . Supra omnem modum multiplicavit. Monnier ex herbariis, omnium malorum sonte, specios nimis arbitrario modo conirn-xit. Solidiora et multa observatione sine dubio subnixa sunt Frblichiuna studia, sed dispositio nulla vel alisque Omni tanturalis assui talis sensu et integra expositio singulari negligentias acta, ut frequentes contradictio nos apud ipsum invenire liceat. Apud Omia PS, praecipue vero apud Monuier, vituperandum mihi videtur negligens litterarum studium; nuciores primarios ad munus haud fuisse manifestum ost, citationes e Sprongotiatiuoditione Systonantis Vogotabilium t saepius hau Alno laetitur.

Primarii set fido dignissimi hodiorni de Hieraciis scriptores sunt ii l. viri Noch, in re de Germanicis, Gussone do Siculis et Asa-Guy De Scanditia vicis plurimus inde ab I 819

1 Bonas salis leones dedit in Sturm. Doulsob. I l. Hest. 57. Is ete. 8 .I. Tausch Bumerkungon uber Gait Hieracium in Flora oder Regensb. Bot. Zeit. 1828. A. Montiter. Essai monographique sui' los Hiera 'ium ci quelques generes Volsins. Naney 1829. Frbilch, in Dei an doli et Prodromo Syflem. Natur. Vol. Vll.

457쪽

publicavi Observationes, nec non facile omnium exemplaria in Herh. ornanti, at nimio species reducendi servore deceptum Iius nimium contraxisse docuit plenior experientia. Nuperrime

sellas plurimas hvbri dilato enulas demonstrare conatuS QSt. Ipsius xoro cognitionem tam sormarum quam litteraturne, pror-SuS neglectae, Dimis mancam suisse, mihi saltim manifestum

idetur. I quidem in plerisque ah acutissimo viro propositis hybridis spociebus video modo varietates, e phySicis, morphologicis ot biologicis rationibus sacile explicandas. Plenior cognitio geographicne distributionis hybridam aliarum naturam prorsus refellit. ΗOdiornum, i. e. Lochianum, expositionem asporo diiudicat, nil singularia vero transiens ipse satetur se

meliorem exhibere non valui SSO.

. S. Specierum similiatio.

Species dubit chariacterem nec character Ueciem. Hunc Curionem neque standamentalem et constantem in speciebus extricandis, ac analogum Linnaeanum ad genera determinanda, Censemus. Illo neglecto Orta singimus omne arbitrium, quotidianae in specierum limitatione ea illationes, quas, Obsoleta jam omniSauctoritatis fide, an ullo tempore frequentiores fuerint nesciam. De nulla rei herbaria o parte tirones et liet tiaristae minus judicare valent; nullam Se plenius callore vulgo jaciunt. Nec ex- lerna facies, nec chnraeteros plus minus prominentes 'iid SP cies, quid varietas indicant, modo longa ot passiva observatio. Quis ex facie externa vel characloribus Fragariam collinum et Pollisutum comosum primo Obtutu haud con Reret Varietatos, quias ero genuina Observatio distinctissimas tostatur. Praecipui vor a Prorum sontes Sunt: PDimo quod aliorum experientino non fidem tribuamus, Sed proprio Sensu et ni hi trita indulgemus, quasi

primi plantas Vidissemus; dem quod plurimi meritum quod da inpositum osse sngunt in speciobus Vol conjungendis vel distinguendis. Facilis QSSet Scientia, si veritas et veritus est sci-

458쪽

- 412 entiao snisin posita sit in exiremis, in alterius pariis modo

s ludio. Utraque via neque lubrica, neque arbitraria esse pol St, neutra ad perenne quoddam ducit. Λt raro licet scientium in

lum Orrorem Diti lur. Sic ante aliquot lustra in distinguendo, hodie in contrahendo frequentius peccatur i. Plurimi singulat, Se primo obtutu ex sacie vel, quod pejus, e characioribus posse dijudicare quid Species, quid varietas. Λt churneteres

nullo modo sunt speciorum criteria, tantum ud species discernendas Ddminicula ; multa expertus nullam novit eXistere in rerum natura characterem tibique constantem leviorisque momenti esse specios, characloribus licet subtilissimis circumscriptas, quas peritus non primo obtutu in quovis Statu agnoscit sine chararierum adminiculo. Quercus Pedunculosa et sessili flora hinc quoque munii QSle riusdem speciei, teSte V. Pubescente analogos lusus Osserente, Vari 'inios Sunt. Tantum noli ODOR Bb Alrii 'ns, numquam Obj in conor in ah Solute definire licet. Equi domitigeritio saloni', me longe magi S a Stum ire eorum Studia, qui ex sed id n Observatione nimia dis linguunt, quam eorum, qui Obsorvandi Dogligentia vel morositate nimia contrahunt. Cum celorum nulla his lorica disciplina existere polost sine traditi Dis fido, in robus ambiguis Semper malo cum Patrihus Drrare, quam dubius Ox arbitrio vora dicere. Vituperamus merito lo- italom, qua ii Ostius Mentharum Species multiplicavit, magis voro mihi xidontur xi luporundi, qui sporn rite S Soculorum o X- perietilium, votus latis et Linnuennam, ne di eum naturae nuclOPilatona, lusos verti illatos neuthue u quia fictio, M. saliviam L. et n. seu idem L. cum M. urvensi; isti ψιcem littoralem L. et pratulum L. cum Λ. hasliata etc. conjungunt.

ivis coloribus depinxii Col. Rι essις levilalom ex singulorum Pharaetorum aberristione novas specieΝ fingendi, at hic error paucos nunc temporis seducit et longe minus perniciosus Q, i, quum hodiernus mos Speries ex arbitrio modo redueendi eorum qui, v. c. Liamium intermeditim ad L. an Ie ricaule distinedia Penies, mullis lGeis te, tantur, se ne veram quidem speciei iassinitatem Perspexisse, sed in exierna facie aequieseere.

459쪽

Spe eius in omnibus generibus minime nequaliter a se invicem distant, in vastioribus, quam pauperibus, se invicem

multo magis tangia ut, quod e formarum copia necessarium fingerem. Colliguntur xero in vastis generibus circa certos ty- Ρο8 Vel specieS primarias, circa quas ut centrum reliquae, tamquam Satellites, rotant. Has aliis placet Species, aliis varietales, licet constantes sint, et notatis filias appellare, qua Sinunc temporis Originem et genealogiam extricare liceret. Λt ipsa contontio levioris est momenti, utpote proponendi formam, nec rem ipsam, Spectans; in eo enim vertitur rei cardo, ut species noulius limitentur, ut meliores clinraeter S, ne PlureS nec paucior S Species, dotegantur, ut singularum historia et geographica distributio plenius inquiratur, ut omnes sor-mne Constantes, sepositis accidentalibus, ex intima assini late in Stirpes Vore naturales colligantur, quo sucto mihi perinde est; utrum sorinum in natura desultam speciem an Subspeciem Vel, contradictione in adjecto, varietatem constantem salutare Iubeat. Equidem vero in his P hus Elirharto, in speciebus astanibus rimandis nunc summo, sui licet aevi haeretico, assentiar: VI

les species squalos Hieracium Pilosella Sei p. et Bromi Omnes annui a Scopolio in unum speciem junctit orthodoxi Lotanici tribus appellant j. S. D. Varietates et is ditates Hieraciorum.

'Viarietates leviores, monente Lirin neo, non currat Lotan

eus . Omnes facile varietatos, quas altulit d. Frolicti, Sunt modo individuales lusus, quales in infinitum addere licet, Scientium disrusam et molestam tantum reddentes. Qua in diu incompletam habemus speciei cognitionem multas distinguimus varietates in suturum examen; sed specie in genuino ambitu

explorata plurimae Varietates evanescunt. Plurimas, qua S ud-

Εjusmodi specios saetio compares cum stellis duplicatis. triplieatis elo, quae

primo obtutu unam modo sistere videntur, acui ius vero lustratae plures ob propinquitatem, optico modo errore. oonflue cles. Tribus nondum extriculae sistunt ricbulosas, quas pigris species salutare lubet.

460쪽

misi varietates, Synonymorum gratia proposui. Scientiae Oh-joctum est, non OmneS Singulares Iusus, inventa lege gener; li, attendere, Sed constans et aeternum in infinita varietate

quaerere.

Occurrunt saepe Varietates, quae vel externa sucio Vel haraclori hus nil alium speciem accedore 3 identur. Ha 8 Vari tates species hybridus vulgo appellant. Certa vero e evientis

haud confirmata ost vel unici merubin bybrida origo. Nimia, qua aequales urgentur, sanies Ityhriditatum delebit primo xornua Specierum explorationem, Porro omnem nitentionem nil

arietatum phySicas et physiologicas causas, quaSi plantae libS-que bybriditate variare non possent. Ε docem speciebuS hybridis nunc dictis, novem esse varietates sucilo demonstrare licet. Λd liybridi talum voluptus trahit omnes, ij qui de spo- ierum limitibus dubii rem absolutum fingunt: V videtur hyhrida planta'; 2j qui omnes vocentius distinctas species ex ur-hitrio dolore student: Vest hybrida sorsan planta'; 5ὶ quibus

yrn V; S ut Speri S tueantur, necesse est munifestos transitus. Vppo hybridis sol misV declarare. Λl cum hybridas Suas SpC- eius haud limitaro voloni. ulterius ti vhvidi lutos ii briditatum tertii, quarti Q. S p. si aduri urgont. Meo SonSti Vorae et ingentino hybriditatum observallonos, quales LGI rei levi et Guertneri, biologiam planiarum mn ximo illustrant, ni Q SySloriante, V. C. Polargonia hybrida, Omnis instar more nccidentaliS, prorSuS dolenduo iam quum morae curiositat S. 10. Synomymia Hieraciorum. Cum praecipuum me in Studium fuit in synonymis sin-hili undis positum, citisque speciminibus nuthenticis xix umquam Λuciores citare sum nusus, nam des nitiones vulgo Vaga et descripti nos Dolus maxime essentiales vulgo Omittunt. Omnium Vero nominum, quae mihi innotuerunt, rationem reddam

in indice synonymorum eodemque loco singularum determinationem vel ex aliorum testimoniis vel o descriptionibus indicu -