장음표시 사용
371쪽
A. 8cr. CAPUT XLV. CAP. i. De bmni versiculo : Te trinis Deitas Unaque poscimus
ab Hismara cantari prohibito, Ratramni libro
S Goti chalci schedula quod Trina Deitas dici possit Hismari obro confutata.
ANno 861. de tribus sequentibus uia potissimum expendenis da occurriliat, schedula a Gotteschalco emis Ia (de trina Dei utate 3 singulari Hincmari libro impugnata, cui titulus t de non trina Deitate. Iniusta & violenta per eum Rothadi Suessionen sis Episcopi Comprouincialis sui depositio, & in Monasterium detruso, per Nicolaum Summum Pontificem appellatione interposita iustissimh vindicata ; Et multiplices eiusdem Summi Pontificis circa inhumanam milerabilis illius Monachi vexationem , Pastoralis sellieitudo, toties fraudulentis Hincmari artubus delusa. Licet haec tria ut simul fere hoc quadriennio contigerunt, iuxta ordinem Chronita huiusce dissertationis simul expendenda viderentur, nihilominus vitandae repetitionis gratia, di in solatium lectoris,seorsim discutere non ingratum fore duxiamus. Et primum quaestionem illam de trina vel non trina Deitate in scholis nullo modo versata, quo dicendorum series magis
coalescat: sed prius inestabilem illam Triadem humillima sit,
lectione adorantes, Sanctissimi Spiritus gratiam toto corde pro- PMi. i. strati invocemus, ut qui coepit in nobis opus bonum perficiat in diem . - Chrispi Iesti: idesique communi totiusEcclesiae voce cum Docto: re Angelico supplices canamus. Te trim Deitas, unaque poscimus, Sic nos tu visita, scut te colimus, Per tuas semitas duc nos quo tendimus Ad lucem quam inhabitas. Amen. Huiusce contentionis haec suit origo niuersidis Ecclesia ab omni aeuo Ossicium peragens plurimorum Mari rum, elegantissimum hunc hymnum cuius Aucte ignoratur , canere solita est.
Sanctorum meritis inclyta gaudia Pangamus soch, gestaque fortia Nam gliscit animus promere cantibus viliorim genus optimum,
372쪽
Hi sunt, quos retinens mundus inhorruit , Ipsum nam sterili flore peraridum spreuere penitus, teque secuti sunt Rex Cnriste bone coelitus. Hi pro te furias, atque serocia Calcarunt hominum saeuique verbera: Cessit his lacerans sortiter ungula, Nec carpsit penetralia. Caeduntur gladiis more bidentium
Non murmur retanat, non querimonia Sed corde tacito mens bene conscia Conseruat patientiam. Quae vox, quae poterit lingua retexere, Quae tu inrtyribus munera praeparas
Rubri nam fluido Sanguine laureis Ditantur bene fulgidis. Te trina Deitas unaque postamus Vt culpas abluas, noxia subtrahas Des pacem semulis; nos quoque gloriam Per cuncta tibi saecula. Amen. Nunc veto loco antiquissimi illius versiculi Te trina Deiras unaque poscimus legitur & canitur Te Summa Deirus unaque poscimus. Ex quo tempore , alia saeculo Hincmari. ignotum et non enim etiam in Metropoli Remensi unanimi Ecclesiae consensu hanc immutationem receptam , immo Religiosos Sancti Benedicti Monachos diu multiamque reluctatos mox videbimus. Verum immutationis illius in illa Prouincia circa annum 8s1 aut is alumin ergastulo Altumuillarensis Monaster ij reclusus iaceret Goditeschalcus, Auctorem fuisse Hincmaru ipsemet testatur in libello de non trina Deitate pag. si . & so. hoc fundamento qubdeius sensu trina Deirus absque haeresi dici non posset; quia, ut ibi-Hinem. de ra dem inquit, inter reliqua pag. 18. Patris & Fiiij & Spiritus,, Sancti una est Deitas , quae Trinitas est unitas, & hac una tale, id si est, Deitate, quae trina esse non potest, quoniam pluralitate&M numero, qui in personis est, caret, unus Deus , Sancta Trinitas
D inseparabilis etiam in personis distinctis sensu est intelligen- , , da, &c. J A
Ex tunc plurimi non mius doctrina , quam pietate in Ecclesia praestantes viri, quibus veneranda antiquiras cima rugis suis, in iis maxime quae ab Ecclesia recepta, & via assiduo constabilita essent, cordi & summae religioni semper fuit, immutationem di alterationem illam aequo animo subire non potuerunt. V
373쪽
versali iuris regula a Iurisconsulto Marcellino tradita religiosissime cautum ex Solemnibus nihil facile immutandum. l. i. . ff. de Regulis Iuris. Vnde Vlpianus in l. a. E de Constit. Principum. In rebus nouis constituendis , inquit, euidens utilitas esse debet, taut recedatur ab eo quod diu aequum visum est & Sanctus Au- regustinus Epistolatis. ad Ianuarium omnimodam innovationem in Ecclesia ut noxiam fugiendam, in iis quidem quae ab uniuersa Ecclesia recepta sunt,quali Scripturis Sanctis inhaerendum docet. Similiter, inquit, etiamsi quid horum tota per orbem frequen- ..tat Ecclesia, nam & hinc quin ita saciendum sit disputare insolentissimae insaniae est. J In iis vero quae per loca regionesque variantur faciat, inquit, quisque quod in ea Ecclesia, in quam v . nit inuenerit J hac generali dc certissima adhibita & ratione & regula: ipsa quippe, inquit, mutatio consuetudinis, etiam quae adiurat utilitate, nouitate perturbat. apropter quae utilis non taest, perturbatione ii ructuosa, consequenter noxia est. J ia Hae desinitione ut salua dc illibata seruaretur Ecclesilastici ritus religio,ipsaque Ecclesia ab errore quem etiam haeresis de blas. phemiae notaret Hincmarus, ostenderetur incolumis, Religi
sissimi ordinis Sancti Benedicti Monachi (qui plurimi erant saeculo illo, ut semper fuere, & sanctitate vitae & doctrina seu omnimoda conditione percelebres huic innovationi scriptis suis refragati sunt ipse Hinemato teste in libro illo de non trina Deitate pag. 3 c. dc a: Sed inter illos praecipuus fuit ut doctrina,
sic etiam animi imperiertiti sortitudine de constantia in Hincmarum Metropolitanum suum Ratramnus Corbeiensis Monachus,
qui volumen ingens edidit ad Hild arium Meldeiasem Episcopum, in quo ex libris Beatorum Hilarij & Augustini probare intendit sicut trinum & unum Deum; ita trinam dc unam Deitatem
Catholicd dici possie. Huiusce operis sicut dc reliquorum omnium quae in hac controuersia contigerunt, solum testem habemus Hin arum libro illo de non trina Deitate, ex quo sparsim ex diuersis locis colligere necesse habuimus, quae hic referentur, prologum suum se exorsus est: Dius , quod quidam occasion accepta de finalitate hymni, cuius Auctor penitus ignoratur, in taqua dicitur, c Te trina Deitas unaque poscimus. Delectabiliter vocum nouitatibus, ut innoteicerent incumbenis taxes, coeperunt contendere, quod sicut Trinus 3 unus Deus, ita retrina & vna Deitas, de debeat de Catholice valeat ilici, unde qui- taque pro suo modulo scriptitarunt, inter quos & Ratramnus Cor- ccbeiae Monasteri j Monachus, ex libris Beatorum Hilarii de Augustini,dicta eorumdem detruncando det ad prauum suum sensuiu ri
374쪽
D incongrue inflectendo (sicut & Macharium Antiochenum Epic ' copum, de quam plurimis Catholicorum libris fecit se in sexta
' Synodo legimus j ex hoc volumen quantitatis non modicae seriali bens ad Hild arium Meldensem Episcopum compilauit. JTempus editi 1 Ratramno insentis illius voluminis notadHimmarus pag. so. & s t. paulo ante Synodum quinque provinciarum videlicet Remorum, Rotomagorum, Turonum , Senonem , ae Lugdiniensium apud Suellarum Ciuitatem J quae habita est in Mense Aprili amno 833.
Huic innovationi eum suo Ratramno reluctatos fuisse religiosissimos ordinia Sancti Benedicti Monachos,& nonobstante etiam Hincmari prohibitione deiuvare perseuerasse illius hymni versiculum.
Te trina Deitas unaque colimus., i Ipse ibidem testis est pag. 35. his verbis: Benetacient igitur D venerabiles fratres nostri Monachi viri religiosi, si ita ut scriptum M habetur in Beati Benediisti regula, quam iureiurando se obieru D turos professi sunt , obedientiam dependentes eidem Patri Sama, ctissimo immo Sancto Spiritui, qui per eum locutus est, relictis D non necessariis superstitiosiorum compositionibus, Sancti Am-M brol , sicut ipse sanctus Benedictus praecepit, vel nominatistam morum atque orthodoxorum hymnos , de quibus lassicienter γγ habent, in diurnis ac nocturnis laudibus usi fuerint, in quibus depi Catholica fides redolet, de piae sent preces, & mirabilis est com- N positio, ne pro talibus , sicut ex hymni cuius initium est D Sanctorum meritis inclyta gaudia, cuiusque compositorem hactenus inuenire nequiuimus, finalia 'i tate, ubi a quibusdam cantatur, vel potius blaspnematur:
dis Te trina Deitas, 33 aut scienter, aut nescienter scandalum in Ecclesia moueant, quae D aliis multis perturbationibus concutitur & vexatur, scientes quid D mereatur qui sito vitio unum scandalirauerit de pusillis credet patibus, dicente Paulo: Sic autem peccantes in fratres or percutien- in oes eonscientiam eorum infirmem , in Christum peccatis: Et necesse a. v. tu
M sit eos canonica seueritate percelli, &c. J de hae postea. Cirea annum is s. Gotteschalcus in Altum uillarensi Mon sterio in ergastulo incluses,seb seuerae a Satellitum & aliorum Hincinari hdelium custodia, absque misericordia a quindecim
annis coercitus, ab aliquo confratrum monitus Hincmarum in
Prouincia Saulum hymni versiculum decantare prohibuisse, de Ratramnum contra volumen illud ingens edidisse, ipse libris destitutus schedulam scripsit, in qua argumentis potius quam Sanctorum Patrum,& Staipturarum auctoritatibus vetustissimam
375쪽
receptissimam hanc hymni clausulam comprobauit,& trinam A. 8 gr.
Deitatem dici posse confirmauit. Hoc Hiremarus ipse testatus est in praefato Prologo, in quo post ea, quae de Ratramni volu Hinc maris mine retulimus; haec autem, inquit, audiens Gotteschalcus Or. in i qeibaeensis Monasterii Remensis Ecclesiae pseudo- monachiis,tam is inuidia mei, quem in Ecclesia cantari trinam Deitatem vetuisse re go.
audierat, quam more suo, qui noua & antea inaudita canaeque ceorthodoxorum intelligentiae contraria adinvenire, ac proferre ab re
ineunte aetate suae vitiose indolis delevibiliter studuit, & in eode testudio permansit, inde plurima scriberi, & ad quoscunque po- .etuit primum latenter, deinde quantum sibi licuit aperiemittere reprocurauit; nouissime diebus istis hane subiunetam sch ulam, ..
quae ad nos communiter per complices & satellites suos perueia reoit, inde conscripsit.J Quam verius dixisset Himmarus pereon is lices& satellites meos, non suos: ut siquidem multoties ob- eruauimus,lam arcta& inhumana per illos Hincmari satellites . eustodia restrictus fuit, ut ab omnium communicatione sicut Ecclesiastica communione segregatus, de librorum etiam copia
destitutus esset, nec cy1idquam, nec cuiquam scriberet, nisi inquantum sinerent & Hincmaro expedire cernerent.
Sed dc obseruandum ex his verbis inovis E diebus istis hane subiunctim schedulam conlcripsit J paucis diebus emissam illam
Mi edulam, antequam Hincmanis eandem oripto libello suo de non trina Deitate refutaret; eum autem libellum H in aro ipse teste ibi L pag. s s a. coeptum statim post librum de Praedestinati ne, quem nondum anno 863. periectum solite probauimus. Et sic constat hanc schedulam non ante annum illum 863. 1 Gottes chalco conscriptam, sed anno illo vel sequenti saltem emissam ex hinc probatur, quia ( ut videbitur 3 anno 8S . Hincmarus Epistola ad Nieolaum Papam Gottes cum haeresis notat eo plogo,ia quod Deitatem Sanctae Trinitatis trinam esse diceret: quod , in- lib. s. c. t quit, Praedestinatiani veteres non dixerunt, iste ut audacius, ita udi 'miciosius dicit. Deitatem Sanctae Trinitatis trinam esse.J In schedula vero, quam integram libro suo inseruit Hin arus, de
cui titulus praefertur non quod trina sit Deitas, sed quod rei naDeitas dici possit, haec praecipua habentur. Quis is est ille qui dicit, quod nequaquam Deitas trina dici te schedula
Catholice possit, sed solummodo Deitas una sit, debet interro- ec GoMes-gari sit btiliter, quomodo dicat unam,vel qualiter 2 Vtrum scilicet c. . naturaliter, an personaliter: si respondet&dicit unam Deitatem reesse credendam & confitendam personaliter , nisi suum concitus M possit. eorrigat sensum, reuera cum Sabellio audire meremr anath mascpraesentialiter; ut mereatur illud etiam Patiture perpetualiter.
376쪽
A. 8ca, D Hine enim haeretici Sabelliani dicti nuncupat que sunt etiam PD,
at tri passiani, quia noluerunt nec omnino potuerunt negare Deum ii Patrem Passum, dum Deum personaliter somniauerunt unum,
a non sicut Ecclesia Sancta Catholica, & A postolica credit & con-yi fitetur Deum naturaliter unum, & personaliter trinum. At si me- '' tuens Anathemate rite percelli, & illud cum Patri passianis pati,
D dixerit Deitatem esse naturaliter unam,credere consequenter de-
h bet & confiteri, si tamen vult veniam mereri, prorius esse perso- ah naliter Trinam, sicut scilicet Deum naturaliter unum, constat
D esse procul dubio person iter trinum. Ac per hoc sicut non potest in hymnis, ae in Sanctorum Patrum libris, ubi dicitur Trinus &vnus Deus, immutari dc dici Sanctus & unus Deus, ita nimiruma' sine mortis exitio immutari non potest, ubi dicitur Trina de una Deitas,ut ibi dicatur, Sancta & una Deitas: quia reuera cum hoco
D nec ibi possit ullatenus fieri, ubi non est addita, & una sed talum- D modo dicitur Deitas trina, multo minui ibi potest fieri ubi Dei- D tas trina dicitur & una &c. J Et pag. seq. restat igitur & supAest om ut illi qui sunt G rammatici, si nolunt esse simul & haeretici, noix
D praesemant fateri in Ecclesia veracis Dei, veritatis Dei, veri Dei ' quod D. sania, id est Trina Deitas ulla ratione pluralis existat' numeri, cum sit, ut Iaret, utique singularis, velut noueruntvnim ' uersi, qui vel mediocriter artis Grammaticae sunt periti. Sicut '' enim Trinitas numes singularis est iuxta illud. Benedictast San- D sta Trinitas : sic etiam numeri singulatis est Dissa Haiae Trina Deb Us; cum tamen constet econtra numeri pluralis Arrianorum esse ' Disabet Iaec, id est tres Deitates a Catholicis iure damnatas. Igitur iure sub nomine singulari Trinae&vnae Deitati iuppliciter velut D expedit, competit, congruit, dicimus, ' Te trina Deitas unaque poseimus, &c. Delata ad Hincmarum per satellites suos exergastulo miserabilis illius Monachi hac schedula, cui si pluribus aliis breuioribus, quarum aliquas libro illo inseruit Hinc marus, ille ad petitionem & instantiam Clericorum Remensis Ecclesiae refutationem schedulae illius suscepit, libello illo de non trina Deitate quem ab anno 86 . parauit. Nec usque ad annum 8 post mor,tem Gotteschalci perfecit,ut ipse testis est pag.ssa. his verbis .Haec Hinc . de M omnia, inquit, post librum de Praedesti iratione contra Gotte odi ii,m' D chalaum P complices eius asserentes, quia scut quosdam ad vis, tam , ita quosdam Deus praedestinauit ad mortem, de Authenticis D Scripturis 3: Catholicorum dictis collectum, statim in initio se ae
M de Trina Deitate Blasphemiae collesi & scripsi,& per me ac pere haries meos, sed & per frequentia scripta , ut resipisceret a suis in ' Deum blasphemiis, sensum de os suum reuocaret sepe commo-Disit ed by Coovie
377쪽
nui . sed apud eum nihil profeci, &c. J & continuo moriem illius UA. 861.
miserabilis Monachi relari. Ab anno Ss3. in eade causa Ratramnus Cotbciensis onachus, ex libris beatoru Hilari j & Augustini volumen non meticae qualitatis scribens ad Hildegarium Meldensem Episcopum ediderat: Quid nisi sane celeberrimi illius suo saeculo scriptoris ( quem notat dicta beatorum Hilath & Augustini detruncando , &ad prauum suum sensum incongrue inflectendo scripsisse) volumen hoc refutauit, potiusquam schedulas, quas in ergastulo miserabilis ille monachus de libris, & humana consolatione priuatus sibi prii intim parauerat, seu verius in quibus plurimas etiam diue sas quae in hac quaestione meditando ipsi in mentem venerant sententias , vel cogitationes in memoriae solatium deposuerat; quidni ipsi obiici potuisset: Contra folium quod vento raFIturo n- dispotentiam, videamus tamen quo apparatu in hunc ago- ibidem in nem descendat: qua propter (inquit in prologo ad Clerum Re- Ptologo. mensis Ecclesiae ministerio dignatione diuina indignitati meae is is imposito, ad hanc sollicitudinis curam ac studium non modo ve- stris petitionibus iuris inuitatus, verum & tractus,& quantum ipsa Deitas, quae Trinitatis est unitas dederit, ae occupat , multiplex, atque contumacia, ineritaque sensus mei permisirit, exe- qui ea quae peritis procurabo, ponens cum integritate ali in hoc is opusculo nostrae semitutis eiusdem Gotteschalci schedulas &c. Quid hac opus totius C leti preces, totius regni sollicitudinem, industum a Deo Pastorale ministerium in medium adducere, ut priuatas ex ergastulo chartulas ceu schedulas extrahat & refutet Sed qua fronte miserabili illi monacho omni communicatione, sicut& communione & libris etiam destituto, imprimis exprobrat , quod proprij sensus assertionibus sine scripturae testimo niis,& svie Catholicorum sententiis allegauerit: Quia sicut Deus naturaliter unus, & personaliter dicitur trinus; ita Deitas naturaliter una,personaliter trina dici debeat. In hoc nihilominus H in c-marus uniuersam illius blasphemiam constituit, pag. 22. his ver- i. υ,-bis. Haec est summa totius suae blaspliemiae quam hinc prolixo tas mone confecit, in quo ut piscis vel auis , aut quodlibet animal ceper inquietudinem se voluens, amplius pessimis blasphemiarum remaculis & nodis stlustioribus inretiendo semet innexuit, volens ceproprii sensus assertionibus sine scripturae testimoniis, sineque Catholicorum sententiis allegare , quia scut Deus naturaliter unus ,& personaliter dicitur trinus, ita Deitas naturaliter una, dc ra . perso italiter trina dici debeat. J c. Deinde contrariam sententiam suam quI ratione firmet Hinc-rnarus ostendit: sed quod inquit dicit Deum personaliter tri- ι.
378쪽
turaliter unum, verum dicit, quod autem dicit confi-e Deitatem sic persenaliter Trinam, sicut naturaliter D virum, profecto mentitur: quia Deitas ipsa est natura pluralitate D carens inrumero, qui natura vel Deitate sancta & inreparabilis D Trinitas ( sicut scriptum est: Urael Dominus Deus tuus, Deuti,, Devi unus est: Pater scilicet, & Filius, & Spiritus Sanctus, per- s. v. M senaliter trinus, unus est naturaliter Deus &c. J Et inter reliqua . Gotteschaleum cum Arrio comparat, eosque errore pares esses, aisserit, quanquam diuersa loquantur pag. 68. hoc(inquit quia is M dictum n a Deo in creatione primi nominis faciamus hominem Gen. r. si ad imaginem, similitudinem nostram , Diabolus male inter- ,s, pretans assumpta parabola, primis parentibus dixit. Eriti sicut h. at .sq: quem secutus Arri gradus in Sancta Trinitate faciem,com M tra praeceptum Domini in lege dicentis: Non ascentatis per gra-M dus ad aliare meum; Tres Deitates in Sancta Trinitate dogmatis, gauit: nunc Gotteschalcus e diueris unam Deitatem in tribus . ai personis Sanctae Trinitatis partitur, dicens: sicut Sancta Trinitas,, una est essetitialiter atque naturaliter, sic procul dubio est persta 3 naliter trinaDeitas,quae ut Catholici Do res dieiint & veru est. Trinititis est unitas, qui naturaliter unus Deus est Trinitas, quae M videlicet Deitas, si personaliter trina foret unitas Trinitatis, quod D esse na potest;quia quod unum est in eo in quo unumest,diuisionem non recipit, in tribus persenis diuisa vel partita fuisset J&di, paulopost: unde sivit Arrius atque Gotteschalcus iuxta Poetam. M Ambo ereme pares quamquam diuersa loquantur.5, Si enim quando hic nouus Ariolus, perniciosior foria, quam ,, quilibet Ariolus dixit: sicut Sanctorinitas essentialiter atque na-,, hiraliter est una, subiunxisset, sic persen iter est trina, constaret , sententia. Quod autem subiunxit ita Deitag personaliter est trina.,, non talum contra Catholicam fidem est, verum,& hoc quoda, praeitii sit impugnat, sicut & praemissa subsequentia destruunt, si dec. iHaec summa de origo dc ratio huiusce controuersis. haec praecipita utriusque partis hindamenta & Numenta; in qua concert tione plurima sunt obseruanda. I. unicam contentionis causam fuisse innovationem H inmari, qui antiquissimum & receptistamum non solum in eius Prouincia,sed in uniuersa sermh Ecclesia I aina Hymni Ecclesiastici versiculum . quem vi Haereticum re
blasphemum impugnauit decantari prohibuit, & immutare prae sumpsit,ita ut i Amae Ratramni, Gotteschalci & reliquore Rhligiosorum eiusde Prouinciae Monachor Ordinis Sancti Benedicti querelq instantiae cedendum esset.Nulla alia perspecta ratione quam ea qua Ecclesia se ili me omnes ferme reuiscit Haereticos,
379쪽
uetustatis scilicet praescriptione. Quis enim eos non audiat cum M A. 86,
Capreolo Episcopo clamantes ut expugnata nouitate antiquitas cedefenderetur, cuius Epistola in Concilio Ephesino publice lacta .. vi centius ab omnibus xpiscopis plurimum fuit laudata. Teste Vincenti comitis.
Litinensi in Commonitorio aduersus haereses cap. a. & iterum nit. cap. et cum Sixto Presbytero Romano postmodum Summo Pontifice; cenihil vltta liceat nouitati, quia nihil addi conuenit vetustati,& .. cum Coelestino Papa et desinat itaque si ita res est, incessere no- tauitas vetustatem. J Ibidem cap. 3. sed in hoc quis Hincmari ..
frontem non miretur , dum in prologo Ratramnum & reliquos innovationi resistentes , delectabiliter vocum nouitatibus ut i notescerent decumbere calumniatur, & Gotteschalcum ipsem noua & antea inaudita , canaeque orthodoxorum intelligentiae contraria adinvenire ac proferre queritur pet. Nec minus admiranda ignauia & inertia Hinc mari,quod Ra-tramno praetermita, qui volumen ingens ab ipsa Hincmari prohibitione ex libris Sanctorum Hilarij & Augultini ediderat,schedulis illis Gotteschalci exergastulo erutis refutandis sese addixerit: nec non impudentissima illius nequitia dum illudit de crimini vertit miserabili illi Monacho,quod Scripturae & Sanctorum Patrum testimoniis sententiam suam in schedulis illis non obfirmauerit, quasi item ille in ergastulo constrictum ae libris de omni humana consolatione destitutum retineret, plenissima liber trie frueretur; eundemque pluribus calumniis onerat, quasi libros corrumperet, satellites haberet; illas & alias schedulas plurimis scriberet,reuelationes fingeret, & alia plurima , quae quasi ab inimi eo inendacissimo , & fraudulentissimos ficta explodenda magis quam expendenda veniunt. 3. Notandum Gottesenescum nulla schedularum illariun pro festum triplicem dici debere Dei talent, sed tantum Trinam diei posse Trinitatem, quod toto coelo ab illo priori distat, ita ut illud haereticum sit, hoc non item: Cum tamen in Flodoardo Gallico idiomate traducto (quo solo usus est Illustrissimus Cariadinalis Batonius triplex pro Trina appositum fuerit , undo in . recensenda ex Flodoardo Gotteschalci lententia, ad annum 8 8. num. 13. apud Illustri Ginum Cardinalem sic habetur: non minus taperniciose maudacter defendit id quod antiqui Praedestina- .. 'tiani non dixerunt, quod Deitas Sanctae Trinitatis triplex sit. J is Ex quo Illustrissimus Cardinalis miserabilem illum Monachum
haereticum esse merito censuit: quae versio seu verius deprauatio similitet erroris ansam praebuit doctissimo& clarissimo viro Do- , mino Fauchet Monetarum Curiae Protopraesidi, ut Antiquitatum Gulicanarum tom. a. lib. 3. cap. I a. errores Gotteschalci ex
380쪽
A. 8 6 r. Flodoardo recensens, Deum Patrem majorem Deo Filio illum asseruisse retulerit. Quod quam fabulosum sit nemo non vi
.Ubi primum schedula illam in qua Gotteschalcus Trinam Deitatem dici posse conte deret,nactus est Hinc marus,Nicolao Papae,, sensa illius quae haeresis notat, recensendo. Quod (inquit Prae-H destinatiani non dixerunt iste ut audacius,ita perniciolius dixit H Dcitatem Sanctae Trinitatis Trinam esse. J Summus vero Pontifex Hinc maro rc scribens , ne minimum quidem huiusce iuxta sensum Hinc mari blasphemiae , nec reliquarum fictarum haereseon verbum edidit: Immo (ut sequenti capite videbitur Hine- mari proterviam& calumniam retudit. Nec ex silentio Summi Pontificis approbata credenda est Hinc mari innovatio & versiculi illius immutatio, quoniam ignota fuit Summo Pontifici, ut pote cuius nullomodo meminerit Hinc marus in Epistola.
s. Obseruandum Religiosissimos ordinis Santai Benedicti
Monachos huic innovationi viriliter refragatos, veterem usum
verticuli illius, TR T Ri N A D E IT As,etiam ii Prouincia Hinc- mari retinuisse & decantare solitos in Ecclesia, etiam post moristem Nicolai Papae de ipsius Gotteschalci: Nec enim ante viri utaque obitum qui circa annum 868. oldiligit,perfectum & editum fuisse illum Hinc mari librum dc nora rina Deitate ostendimus: sed maxime attendenda est violenta & inhumana Hinc mari superbia, qui Monachis illis ni dicto sint obedientes, nihil minusquam in ergastulum retrusionem& verbera,iuxta Regulam Sancti Benedicii & Agatenses Canones minatus est pag. a. his Hincmar. M verbis: denique si quod absit aliqui de Fratribus nostris hinc pro
ici onTxi-,, finalitate hymni , unde absque ulla necessitate exorta est ista cer-,'D uicosa contentio, Trinam Deitatem defendendo,,el de Praede-- D stinatione Sanctorum&relictione reproborum, vel quod Deus,, non vult omnes homines saluos fieri,& non sit pro omnibus. ri-M stus passus,cum dicat Paulus Apostolus:Deus omnes homines vult t. Tim. , , saluossieri,de Petru)r quia neminem vult perire dec. Et contra do-
ctrinam Apostolicam de Baptismatis Sacramento, in quo nulla H est discretio renatorum: pro quibus Capitulis contra Catholi- cam fidem &doctrinam Beati Augustini in libro de Correptione,, &Gratia,&de Praedestinatione Sanctoruac bono perseuerantiae, M atque Hypomnesti con; & contra Decreta Sancti Coelestini Patam pae , ex cuius delegatione Beatus Prosper, hinc exortam haere,, sim per auctoritatem Scripturarum & doctrinam Beati Augusti-,, ni reulcit&compressu in Galliis, contraque caeterorum Orthom,, doxorum traditionem sentiens condemnatus est Cotteschalcus,
H vel de omnibus quae Apostolicae Sed is dc sex generalium Syn Diuitiam brum Cooste